Ignatii Rossii Commentationes Laertianae

발행: 1788년

분량: 407페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

crorum effluxus . . Indetiuem discerut sh gillatim nequit , idque δια τηγ αντανι r napωσιν , quod , inquit , uno abeunte oliud cohaerenter succedat. Verum non istud ait Epicurus, nimirum singulas imagines visu non discerni, sed eas a corporibus assidue venientes omnino sub adspectum non cadere . iniare nequit ejus rei causSa ανταναπληρωσις esse, quippe quum etiam a speculis rejectae essigies continenter serantur, quae , licet non internoscantur singulae , tamen plane ac perspicue videntur propterea, quod illis ipsum corpus , a quo primum prodiere , cujusque imaginem rese. runt, non subjicitur. Itaque Lucretius lib. 4. vers. Io 3. et deinceps , Sunt igitur tenues sermarum consimilesque 'Essigiae , singillatim quas cernere ne

Qtium possit , tamen assiduo Crebroque repulsu Rejectae reddunt speculorum ex aequore visum. Dein

332쪽

DIOG. LAERTI I a IDeinde illa quoque , ' Και συζασεις εν πηπεριεχοντι αειαι, δὶα το μη κατα βα- Θος το συμπληρωμα γινεσθαι , non Sunt, opinor, Gassendo, nec caeteris hene per. cepta . Nam συςασεις oξειαι meo quidem judicio sunt imagines, Seu Concretiones at morum , quae puncto temporis fiunt et dissolvuntur; quomodo οξυς καιρος est, cujus opportunitas momento exsistit ac elabitur. Itaque easdem secernit ab illis, quae se vantur επι πολυν χρονον , idque δια Tnν αν- ταναπληρωσιν ὲ quum istae contrariam ob Caussam, nempe, δια To μη δειν κατα βα- Θοs το συμπληρωμα γινειτθαι, subito Coa lescant ac dispergantur.

Paullo post leguntur ista , ' Ουδεν

γαρ τουτων αντιμαρτυρει παις αισθηοτο ιν , αν βλεπp τις τινα τροπον τας εμεργειας, ινα καιτας συυμπαθειας etc. ubi cum Gassendo ac Menagio εναργειας scripsi, quamvis in vulgatis codicibus ενεργειας haberetur. Mei bo-mus ex ingenio inseruit, τα ειδωλα ποιει- ται , Sic, τινα τροπον τας ενεργειας τα ειδωλα ποιειται : quo nihil inscitius. Iidem

333쪽

a73 Ex LIBRO X.

Gassendus ac Menagius deinde nolunt taδει και νομιζειν , ut in Basileensibus ae Stephanianis libris , sed δει δε και νωλει- ζειν praeserunt , ut in . Romanis editum , quos sequitur Mei bomus. Contra nos illudni agis probamus , idque referimus ad supe

Neque enim aliter illam in sensibus, quibus externa percipimus, συμπαθειαν αποτων esse Epicurus voluit, nisi quod eadem , επεισιοντος τινος απο των εξωθεν , a nobis percipi ac cognosci existimavit . Lege caetera.

Jam quae his subjecta sunt, ' Ου γαραν αποσφραγισαιτο τα εξω etc. usque ad ωκεως ταις φοραις χροομενων, pariter a Laeotii interpretibus male exposita: quibus ad dendus est etiam Joach. Κulinius; cui prae, terea nonnulla in graecis emendanda haud recte visa sunt. Meibomum taceo, qui cum . quod erat clarissimum atque apertissimum,

non videret, di cillimum hunc Iocum vo

334쪽

cavit, omnesque . ait , tuterpreter errare ;se autem illum restituisse parvis et evidentibus , inquit, emendatiouibus; quas verius, credo , evidentissimas ejusdem loci corru.ptiones dixisset. Sic porro edidit; Ου γαρ

επεHσιοντων nμιν etc. Tum ita de graeco convertit: ldeque enim aurer resignare poserint, quae extra sunt, naturam suam colo

ris scilicet atque formae, quam per aerem , qui inter nos et illa medias est, ae per radior, aut qualereumque fluxus, qui a nobis ad illa manarint . itaque videre nos formis quibusdam a rebus ipsis ad nos penetrantibus . Mirum sane , fuisse tam hebetem. Epicurus negat , externa consignare poἷse nataram suam per aerem interceptum, reuper radios, reu per alia quaevis siluentis o nobis ad illa; ex quo recte colligit, id

s fieri

335쪽

a 74 Ex LIBRO X. fieri debere per imagines a rebus in visum incurrentes . Meibomus vero ponit . nos aliter resignare posIe , quae extra sunt, naturam suam, quam per aerem ae per radios etc. tum infert idem illud. quod aequitur e contrario , videre nos formis qui-δusdam a rebus ad nos penetrantibus . En igitur , ut hic locus sere, quemadmodum vulgatus est , nobis interpretandus videatur et ' eque enim exterua naturam suam coloris ac formae consignaverint per aerem interceptum , neque per radios, neque per

alia quaevis siluentia a nobis ad ilia ;quomodo id faciunt per eriles quasdam con

similis coloris ae Drmae , a rebus ad n Iadvenienter , apta magnitudine , ac in sum sive tu mentem celeriter ineurrentra. Vertimus autem effigies similis coloris aeformae , quia legendum conjecimus διὸ χροων τε pro αm χμἄν Ta: quo sane nihil aptius, nihil ad rem ac mentem Epicumri accomodatius esse potest: res, inquam , externas consignare in animis nostris τηνεαυτων φυσιν του χρωματος και την μορ'

336쪽

ιλορφων, hoc est, per eriter colore ae fr-ma similes rebus ipsis . Inepte Gassendus

pro o λοιπαρος α)ν Subdidit os a μορφων .Post haec , illa etiam , 3 Eιτα δια τψτην την αιτιαν , usque ad ἔγκαταλειμμα του ειδωλου mihi breviter enarranda sunt,

utpote Joachimo Κulinio, Aegid. Menagio

atque aliis neutiquam intellecta . Meibomus insuper αποδιδοντος ac depravavit, edens ἀποδιδοντες ac σω νυς : tum male praetulit mendosam Romanae editionis Scripturam μιν φη εςιν αυτη, Basileen

si ac Stephanianis suecpri ες ιν αυτη . Quod idem etiam Gassendus fecit ; qui sua illa omnia mutandi atque vertendi licentia , qua totam hanc Epicuri vitam plane corrupit, sic ista mirifice vitiavit, ac prave admodum interpretatus est. Vide jam . utrum haec ipsa , quae idem Gassendus, ut in lucem prodierant , ratis intricata et is quibus nullus sit sensus in suis adnotationibus dixit , probe a nobis ac dilucide ex

plicari valeant et Deinde ob eam camisim as a quum

337쪽

EM LIBRO X.

quum unum et continuum sit , quod visum imprimit, cognationemque ejus, quod ei sub jicitur , conservet, pro fultura inde sibi respondente, ex atomorum soliditate altius efficta ; ob hanc caussam , inquam, quodcum- ue pisum acceperimus , seu formae , 1isσoceideotium, mente aut lensibus impresIum, ipsa eii forma rosidi corporis, expressa iuxta conjunctam ac continentem densitatem, live σst id, quod in animo ab solidi simu-Iacro rςlinquitur . Porro quod visum impri

την επι του ςερεμνει θεσιν και ταξιν των ατθμών , ut supra inquit. G υπωκνιμ νον vero est idem ac το ςερεμνιον, aquo imagines ad nos continenter adfluunt, quodque eas omnes eodem ordine ac situ

partium sulcit ac sustinet ob ejus soliditatem eX atomis constantem . Quippe istud , haec κατα τον συμμετρον επερεισμ

338쪽

n Io G. LAERTit a q/,ον εκ Tns κατα βαθές in et Yων ατω ον πλασεως , significant. Ex hoc autem , nimirum quod illud , quo visum .imprimitur, omnino sit vo ἐν και συνεχεsκαι-την συμπαθειαν αno του δεοκει- μενου, bene concludit Epicurus, in ν αν λα- βωμεν φαντασιαν , μομφην -την Mναι του

ρεμνιου. Quam inscite Gassendus, quum ist non videret, pro vetere ac recepta scriptura και ηυ eis λαβοῖμεν , supposuit κατοχααβωμεν, Menagio id licet adprobanter Quo sane rectam Epicuri sententiam omnemque vim ac Consequentiam sermonis evertit. Iam βλητικως perinde se habet, ac κατλην, per impressionem z qua voce in eadem re utitur Tullius Acad. quaest. lib. 4. cap. I 8. Cum visa in animos imprimuntur , non

vos id dicere , inter ipsas imprestionet nihiI interesse . Κατ' επιβολην porro dixit Thcamistius lib. s. de anima, ne ερ γαρ τη

ςε σιν etc. quod ipsum ex Platone appellat sar εισιν . Quum vero detrule

339쪽

Ex LIBRO X.

κοτοι , accidentia verti . Quintilianum sum auctorem Sequutus . Sunt autem συι ιβελ- κοτα , opinor , praeter figuram aliae corporum qualitates, quae sensibus percipiuntur. Postea To πυκνωι , eX posui contiue rem densitatem , imaginum videlicet , quae a solido perpetuo mittuntur . ejusque emgiem in animis consignant . Eodem modo Augustinus πυκνωμα latine dixit imaginum constipationem et densitatem epistola ad Dios. corum , hanc ipsam Epicuri opinionem declarans. Tandem εγκαταλει λι- του ειδωλου Gassendus quidem reddidit, eorporis super ficiem, quae relinquitur ab avolante sim uero : at ego vero , id esse potius effigiem , quae a simulacris relinquitur, sive imprimitur in animis , multo verosimilius judicavi . Haec enim vis est hujus vocis εγκαταλειμμα, si bene consideres: quae non

tam id , a quo res abscedit, quam id , quod adfert ac linquit alicubi , profecto

demonstrat .

340쪽

νω, λενυ τla φανταςικ επιβολp , διαληψιν δε εχουσαν , καθ' ην το νευ pos τινεται. Audacior heic, quam alibi, Gassendus: nam plurima ad arbitrium addit, omniaque mis.cet ac turbat specie corrigendi . Tum in commentariis inquit et mam est Boe membram supplendum, quari manifeste deficiens , pel ex eo, quod illud τo δε ιευδος και τοδιημαρτημ ενον etc. perspicue ιupponit, prae missam de veritate renuntiam . Atqui nihil omnino deficere, istaque perbelle cum Superioribus convenire , si quis mentem adhibuerit , sane fatebitur. Oratio enim Epicuri est hujusmodi : Και δε αν λαρωμεν

ipsa eii firma solidi corporis sive , illud ipsum , quod subjicitur, refert Talsitas de ro et error, non in phantasia, sed in vi nione oriuneta tonsistit: quod idem valet, at.

SEARCH

MENU NAVIGATION