Ignatii Rossii Commentationes Laertianae

352쪽

σιs , του νευδος ειναι. Quae Alb. Fabricius hac ratione in latinum de graeco tranStu

lit : Ex Epicuri ergo sententia, opinionum aliae quidem sunt verae, aliae pero salsae.

353쪽

Verae quidem, quibus evidentia rufiagatur et non refragatur ἰ falsae vero, quibus re fragatur et ποn rufagatur evidentia. Est autem sufragatio sive attestatio , comprehensio evidens , quod id , quod opinamur, tuis rit , quale opinamur . Ut , Platone procul accedente, conjicio quidem et opinor, interposito infervano , quod sit Plato . Cum autem ipse appropinquarit, si attestatio , quod sit Plato , sublato jam intervallo suffragante ipsa evidentia . Nou refragatio

ostem eIs , consequentis rei iuevidentis , quam rvppouimus et opinamur , ex ePidenti. Ut Epicurus , eum dicis esse tuane , quos quidem est inevidens , hoc probat per remeBidentem , nempe , per instium . Nam, si non sit inane, nec debet esse motus; quoniam corpus movendum destituitur Deo , in

quem se recipiat ; quando Iidem plena omnis prerraque sunt. Go fit , ut inevidenti illi, quod opinione conceptum est , nou re fragetur epidens ; datur enim motus . Estoalem refragatio oppositam quid non refra,

354쪽

gationi; s quidem est eo eversio re es dentis una eum inevidente , quae supponitar . di soletis dicis non esse inane , sutuitque adeo

si quid inevidens . cum hoe ita supposito

necesse eIt coeperti rem e dentem , nempe motum. Nam, s; non sit inane, necessarione erit quidem morus, ut Iam est declaratum . Similiter non su agatio sufetat o ni oppolita est: est enim subvers o opin onis oger evidentiam Iacta , qua constat , rem squam opinati rumus , non rare talem , qua Iem v nione nobis finximus . Ut, quopiam procia accedente, ex intervalii ratione eon-jicimus , eum esse Haronem : sed , sub ato intervallo, cognoscimus per evidentiam, quod non sit Plato . mee est non suffagatio :vinion; enim res evident non Iusagatur. suamobrem 1 rogatis quidem et non r fragatis , criterium est , quo verum esse quid, exploratur. At non ι rogatio et re fragatio , est eriseriam falsitatis . Casse dus porro, a Fabricio in suis adnotationi

355쪽

LIBRO X.

γαρ ανααευn του φαινο λενου τορ δεοςαθεν πιαδηλήν, Veluti prava essent, corrigenda a bitratus cst . itaque pro ανα ευn legit συνανασκευn prCPlerea , quod subinde est , το φαινο λενον συνανασκευώζεσθαιt et quem sibi idem Fabricius omnino sequendum ratus , quasi συνανασκε esset in graecis,

sic recitata verba reddidit , Siquidem est coepersio rei evidentis una cum laevidente, quae rupponisur , quod est Sane absurdissimum . Neque enim Sextus ait, utrumque tolli, To αδηλον scilicet κραι το φαινωλενον ἱ Sed certe , uno posito, quod est αφn. λον, alterum, nempe το φαιν λενον eve ti : quemadmodum , inquit , posito hoc, non esse inane, quod est αδηλον , tollitur το φαινομιενον, motus videlicet: μη οντος γαρ κενου, κατ αναγκ- ουδε κινησις γιγνεται. Quare, IJν γαρ ανασκε etc. ita ve tes, Est enim destruetio rei evidentis per obscurom , quae ponitur . Eod m modo et ea , quae Sequuntur, Τουτορ δε ουτως Goa ταθεντρ οφειλει το φαινομενον συνανασκε

εχαζεσθαι , intelligenda sunt . Quippe nouidem

356쪽

idem significant, quod haec , Τουτο μως και το φαινομενον οφειλει ανα- σκευαζεσθαι : Sed contra ita sunt explicanda , Eo autem sis poIIIo , το φαινομενον timul lolii debes, seu , nequit illud poni, quin simul et una το φαινολενον destruatur . AIterum Fabricii erratum est in illis. Ην γαρ υποπτωσις δι εναργειαι του το δ ξαεγμενον μn ειναι τοι πον , O ποιον Λερiξαζετο. Nam , troajωσις δι εναργειας του etc. latine vertit , subpersis opinionis screvἱdentlam etc. quum contrarium demonis Strent , nimirum . subjectio sub sensus , vel

sub adspectum, uti loquitur Tullius lib. s. de orat. ejus reἱ, seisieet , quod opinati su

mur, Bon esse , quemadmodum existimaPLmus . Est ergo υποπτωσις δι εναργειας τουμη ειναι etc. sub sensus eadere istud , nos esse etc. Nec sane unquam Unoπτωσιν apud Graecos agendi vim ac significationem habere reperias.

357쪽

asis Ex LIBRO X.

AD SECT. LII. ET LIII. LIB. X. IN EPICURO.

Audii Ionis sensus quomodo essiciatur. Illustrata ex epistola Epicuri nonnulla. quae a Meibomo , Κuianio , ac Gassendo prae caeteris , male habita ae de. sormata suerant . Φ

358쪽

ρασκευαγ. Vitiose isthaec , Και την επαισθησιν

Ambrosio versa , Porro Auxur hie in aequalium partium rumores dissunditur , quamdam ad invicem servantes consensionem atque unitatem propriam , ad id , quod em, irit, arque ad senium pertingentem, qui in illo ut plurimum fias . Vitiosius a Mei bo-mo sic, Arro fluxus his in similium partium corpora dissunditur , quamdam ad invicem servantia' consensionem atque ianita'

cm propriam , ad id , quo mittitur , per tingentem , qui pereeptionem ab illo ut plurimum fucis . Ab eodem et graeca inquinata sunt. Neque enim προς το απoςειλαν, Sed προς δ αποζελλεται edi voluit , recta depravans ; prave que istud ipsum avos es απροσελλεται reddens : quippe quum ad id, quod mittitur , non id, quo mittitur ,

359쪽

ακουοροικον ημιιν παρα αευαζεσθαι , illa , in. quam , perversissime explicaverit; Sed in mul , ae in nobis fit ictus , quando vocem emittimus , ipsam talem ex certis quibusdam spiritualis est luxus motieulis , ad hoe idoneis , araseulari , et , appulsu ad aures facto , auditionem in nobis creare . Nam,

si τοιαυτυ εκ τινων κων. . Cum Gassen. do intelligas την φωνην , Superiora haec, χ' ευθυς την γινομενω πλπνυ εν ν μιν sPendeant, necesse est, nec habeant omnino, quo referri possint. Ergo Epicuri sententia est hujusmodi: Sed plagam , quae continuo nobis iusigitur simul , ac vocem emiserimus , eam a quibusdam corpusculis

spiritus es Dentis e cientibus fieri, quae ipsa

nobis audiendi sensum ad erat. Supra enim dixerat , Ουκ αυτον ουν δει νομιζειν τον αερα etc. hoc est, non posse aerem in nobis audiendi sensum gignere; sed plagam, quam statim auribus accipimus, quum vox emissa est, a corpusculis spiritus effluentis

essicientibus infligi. g. LXXXXV.

360쪽

timus etc. Ac Gassetidus quidem suo more , superiora Epicuri verba, a se non parum corrupta , tali modo in Iucem emisit: Παν

-ν , oppido ridicule vertit: Nam et ad nos peniunt haud dubie visibiles atomi : quod eum sit , minime cernitur. ι

De animae natura eaque parte potissimum , in qua inest sentiendi ac cognoscendi vis , ex Epicuro disputatum . Interpretum meterorum, sed Gassendi vel maxime . errores reprehensi . Qui anima ab Epicuro apud Laertium triplex ponatur , quae ab

aliis ex eiusdem philosophi opinione quadruplex dicitur εο υτω Diqiligod by Cooste