Ignatii Rossii Commentationes Laertianae

발행: 1788년

분량: 407페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

atque hoc , Omnis phantasia vera rat , Ia, ritas autem est posita in opinione , quae phan

λιμαια videntur . Qua quidem de re haec mihi opinio est . Quum scilicet indoctus quispiam haec legeret, 'ro δε 4αυδος εντωπροσδοξαζμμενον αει εςιν ὲ putans Epicurum, quid falsitas sit, definire velle, quasi

ista ipsa desiderarentur , fortasse apposuit επιμαρτυρηθησεσθαι η αντιμαρτυρηθωσεσθαι sic enim primum scripS1SSe Cre.

diderim hac sententia, Falsitas in opinione adjuncta est , si restimonio non eon metur , aut intimonio oppugnetur . Addidit vero ex iis , quae infra habentur ἱ εαν , nεπι ρτυρηθ' p n αντιμιρτυρηθ p, το νευ tis γιγεσαι. Sed ea profecto , si diligenter attendimus , sententiarum ordinem seriere que non pati intelligemus : quae hujusmodi est et omnem phantasiam esse veram , falsitatem autem tantum habere locum εντε

342쪽

DIOG. LAERTII

a 3Iτ ν προσδοξαζ λενω , In opinione , quae arijicitur , κατα την κινησιν εν τμ ιν αυTms συνημμενην τp φαντας ικp επιβ p . Pergit porro, H τε γαρ ομοιοτm των φαντασμων etc. ac planum sicit , qui visa quaevis . etiam somniantium , numquam sint falsa. Deinde subjicit , G δε διημαρτημενον in αν υπηρχεν , ει μη ελαμλνωλεν πιυ ὐλην τινα κινησιν συνημμενην etc. hoc est, falsum ergo numquam esset, nisi ponamus alium quemdam motum animi, phantasiae conjunctum . In quo denique quando falsitas insit.

TO αληθες. Itaque abjectis illis, quae dixi subdititia esse , ita locus scribendus erit:

επιβολp etc. Nam illa quoque, ειτ in μιαρτυρουμενου , adjecta videntur ab imperi

343쪽

tis, sorsan ob id, quod continuo sequitur,

τp φανταςικp επ/βoλp. . καθ' si vo νευδος γινεται. Eadem porro , nempe , G δε ψευδα usque ad καθ ην το x ευδος γινεται , quam prave acceperint , tum Ioachimus Rulinius, tum caeteri Laertii interpretes, dici vix potest ; icaxime Ambrosius ac Mei. homus, quorum verbis nulla fere sententia subest. Quid enim haec sibi volunt Z Porro eo , quod optuamur , mendacium semper aestium asseri, sise non refelli potest . Sis Pero minus asseratur per immobilem nobis ipsis convexum imaginalem intuitum , perceptione praeditum , per quam mendacium M'. vel ista λ Sin pero minus asseratur per immobilem nobis ipsis connexum imaginalem intuitum, qui intercapedinem tamen habet, per quam mendarium fit. In Frobe nianis ac Stephanianis libris verba , de quibus agi

344쪽

DI G. LAERTII 233

τοις etc. Sed πην απινητον corruptum: quare κατα πιν κινησιν juxta Aldobrandinianos codices scripsi : postea , διαληψιν quamvis in vulgatis sit, διαλη ιιν

δε-; tum quia id oratio postulat, tum quod etiam inferius bis legitur, κιν,.-

tinum habe . Fastitas vero et error semper in eo , quod insuper opinamur, sum est,

per motum quemdam, qui in nobis ipsis viaras notioni eonjunetur ille quidem inest, Ophnionem ramen habet, ex qua Iahitas exiiseris . Φαντα κην επιβολην verti cum Ald brandino visus notionem e nam et apud Tullium prima notio est . quae πρωτn sπιβολr apud Galenum, uti Budaeus docet. Suidae επιβολη est εννοια . Sic autem dicitur, vel quasi applicatio mentis ad rem, quae c gnoscitur , vel quasi incursus aut impressio in animum visi aut notionis . porro ego opinionem, Gassendus iudicium, Aldobrandinus ac Meibomus male interca pedinem . Clemens stromat. pag. s16. edit.

345쪽

edit. Venet. an. 17s7. την χαρι διαλη- 4 ιν vocavit cognitionem vel opinionem de Deo. Alibi , hoc est stromat. lib. s. sub init. utramque vocem conjunxit, και διαληψὸις αλη-γειας . In Da seci. ε noster Epicurus , και επιβολαs εχοντα ιδιας παντα ταυτα ες ι και διαλη γειs . Quod vero ad sententiam Spectat ejus loci, in quo versamur, quamvis non sit obscura, eam tamen amplius Sexti verbis lib. a. adv. I gic. seci. 5 s. declarare, non erit inutile: Ο δε Eπικ os ελεγε μεν πανταε τα αισθη

346쪽

DIOG. LAERTII a s

φησιν υπαρχειν . Id ipsum deinceps pluri-ribus edisserit . Vide et Laertium supra

etc. facilem explicationem habent . Sed φαντασμο ν alibi non legi: credo ep Y-- scribendum suisse. Nam quum se lasse hoc nomen notatum aliquando suerit hoc sere modo, φαντασιζων , quod ii facere solent, qui brevitatem in scribendo se. quuntur ; inde , ni fallor, hujus mendi orbgo petenda est: Ista igitur ratione illa mi. hi interpretanda videntur: Nam et phorumex. e. quae ex simulacris sumuntur , aut dommientibus osseruntur , vel alia quadam Mementis notione sise reliquorum iudieandi imstrumentorum objiciuntur, similitudo eum iis visis quae omrα ae vera nominantur onumquam foret, nisi illa etiam , quo intemdimus talibus pulsi visis quaedam essent:

videlicet, nisi revera esset aliquid , quo haec visa , quae dormientes ex. c. accipimus , pertinerent . Sed ista certe nemini

Sunt

347쪽

sunt eorum , qui hos Laertii libros exposuere , perspecta et cognita . Gassendus praeterea, quod et in aliis, quae non intelligebat, semper facere consuevit, graeca non parum vitiavit immutatione verbo. rum . Nam posuit primo φουπασιων pro

φαντα λοον , quum tamen hoc nomen cum τοιs ουσι κω προσαγορευομενοις g nere convenire Oporteat . Deinde pro ενεικονι-, quod valde obscurum esse inquit , substituit εν μανια. Porro ενεικονι λαμβανομενα φαντασιιατα sunt visa ,

quae ex imaginibus seu pictis seu fictis accipiuntur . Sed ejus est illud sane gravius peccatum, quod postea legit εν τοις ψι, addito εν, tum sic Iatine convertit l, Pr fecto enim apparentiae, quae consimiles caeteris aut per furorem G. c. percipiunturam inter somniandum . . non euent omnino in rerum natura, quomodo ene dicimur ea , quae entia es vera vocantur, nisi sic. quo sere modo Ambrosius quoque ac Meibomus explicarunt. Alio enim Epicuri verba proin

secro pertinent. Quippe eo reprehentit, qui

348쪽

qui dicerent , τινο των φανταMων αλη- , τινας δε ψευδεις , ut apud Sextum loco superius prolato . Namque omnia visa, etiam ea, quae falsa Vocantur, ex. gr. τα εν εικονι λαμβανομενα , n καδ' υπνους γινομ.ενα , esse vera contendit: quod similitudine probat visorum ejusmodi cum iis, quae τα οντα κώ αληθη φαντασματα perhibentur: eam siquidem numquam fore ait, nisi omnino, quo haec visa spectent, quaedam sint ; sicut ea , quae Vera nominamus, sane habent, quo reserantur. Quare προs o Mλλομεν est . quod per ea visa petimus , sive attingimus ; quemadmodum βαλλειν επι σκοπον , hoc est, quem Vocant, petere , vel attingere , dixit X nophon . Eadem est sententia in his, quae ex Epicuro Sextus lib. I. adv. Iogic. seci.

-ινοῦ quae supra attuli. Idem Sextus ex

349쪽

eodem Epicuro, qui Sensus ac visa errare, nequeant , melius declarat itidem lib. r.

ψευδεις . Petrus Gassendus , quem toties appellamus, etiam haec postrema , ειην τινα και ταυτα , προς o Mλλομεν , temere immutavit isto modo , και τοιαυταπρος α επιβαλλωμεθα. Sed βαλλομεν, quod is non probat, sane rectius est, quam επιβαλλωμεθα, tum etiam προς ο , quam προς α , quamvis ταυτα proxime antecesserit,

quod ita latine ei feras , nisi et haec , quo spectamur , seu quo eolimeamus , vel ad quem veluti revum memis aciem dirigimus, dum haec visa objiciuntur. De illis η των λοιποιν κριτηριων nul

lum verbum seci ; quoniam quid ea sint,

350쪽

ex Laertio id facile intelligis feci. 3I. ubi

βολας τris διανοιας : quae postea iusius exisplicantur . In subsequentibus mendose legitur αλειψιν δῶ pro quo scripsi cum Cassendo , quemadmodum in superioribus est editum.

τυγχανειν : Verum haec omnia, ac quid επιμαρτυρησιs et αντιμαρτυρηκω sit juxta Epicurum, Sexti verbis I. I. adv. log. Seci.

II .. et deinceps . sane demonstremus . Ουον των , κατα τον Eπικουρον , αι

SEARCH

MENU NAVIGATION