Philosophia libera seu eclectica, rationalis, et mechanica sensuum ad studiosæ juventutis institutionem accommodata, ac per lectiones digesta. Auctore Ignatio Monteiro. Tomus 1. 8. Geographia in tres partes divisa, astronomicam, historicam, naturalem

발행: 1775년

분량: 449페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

gnoniae s aliae tamen sunt & sub aequinoctiali, de per

totam Lonam torridam, quae mini S, quam ProviD-ciae sub Lonis temperatis jacentes Incalescunt et aliae etiam, montes nimirum altiores , ita frigore rigent, ut ne uvae quidem in iis maturescant : equidem tem pore aestivo Hispania , dc aliae Europae regiones calo rem habent non minus intensum , quam plurimae provinciae aequinoctiales, etiam tum cum perpendiculari -sole aestuant . Thermometri tamen Opa caloris inte0sionem , & gradus , quibus sub aequinoctiali, aut ita aliis quibuscumque regionibus incalescit aer , dimetimur: eoque pasio aeris temperiem iis in locis explorabant , dc dimetiebantur observatores, qui penduli oscillationes in aequatore , dc aliis locis factas secum

ipsis contulerunt. 28. Haec tamen dissicultatum capita promoveri ut terius possunt, dc adhibitae respontiones infirmari. i. Potest quidem aer esse ad aequatorem rarior , quam Extra Eonam torridam , & tamen oscillationum disia ficultatem ex aucta virgae longitudine derivatam non κOmpensare e major oscillationum tardi tas ct ex maiora medii resilientia, dc praecipue ex aucta penduli longitudine pendet: haec autem duo non sese semper Compensant . a. Aeris temperiem experiri , illumque intra cameram in Lapponia ad calorem & raritatem, quae habet Parisiis , ope thermometri attemperare , res videtur incerta. Ut majorem ejusdem penduli oscillationum numerum in Lapponia a virgae longitudine prae frigore imminuta non derivari constet, aerem intra observationum cameram in Lapponia ad eum, quem Parisiis habuerat , calorem , & raritatem adduxere: id autem haberi existimarunt , cum liquor in thermometro ad eumdem gradum in lapponia , atque Parisis consistebat. Est tamen id aequalis caloris , & raritatis critςxium λ Calor ille dc raritas Pariliis quidem erat naturalis totius atmospha rae status: aequales intra , atque extra cameram ex sebant. Contraria omnia in Lapponia: aer extra cameram longe frigidior . atque densor, quam Parisiis:

longe igitur magis internum camerae aerem preme

bat , illiusque dilatationi resistebat , quam Parisiis et

pari igitur ealore utrobique intra cameram existente, aequaliter non rarescebat aer . cum rarescendi impedimenta longe essent inargua Ita si igitur aer, aut

32쪽

liquor intra cameram ad parem raritatem fuit u trobiquet redactus p calores erant valde inaequales e Iiquoresque proinde ad eumdem gradum utroque in loco reti si stentes parem non indicabant talorem. Ra ritas etiam aeris ope rhermometri dignoici non potuisse apparet: liquores inaequalibus caloribus aeque ascendentes , aut descendentes parem in circumstante aere raritatem non indicant, nisi ec inaequalitas agentis caloris , dc externi resistentis aeris gradus ioc ratio caloris sele gradatim intendentis prius defi Diantur . Liquor vehementiori calore artificiali actus in Lapponia ad eumdem gradum dilatari poterit, at que Parisius , licet aer liquorem circumstans ob malorem externi aeris pressionem longe minus , quam

Lutetiae , dilatetur . Non levia igitur, adhuc in repraesenti supersunt dubia . 29. Ad secundum patet ex modo dictis; cum enim ubique idem sit ea lor , idem erit penduli pondus , &longitudo invariata . Adde sert eam virgam penduli tres pedes, dc octo lineas cum dimidia longam, ,ea enim longitudine constant illae , quas horologiis ad hibemus lab aquae ebullientis calore non nisi per ter tiam lineae partem prolongari ca) r et si igitur malori oret sub aequinoctiali calor , quam Parisiis ἰ cum La

men remssior esset ebullientis aquae calore , fere ni hil prolongaretur pendulum e nihil proinde observa tiones. & calculi veritas perturbarentur.3O. Ita communiter adduAar disti cultati respondent: tota tamen non tollitur di me ullas . Calor ubique non existit aequalis aequalitatis certum non habemus cri rerium , dum artificialis cum naturali calore compa

ratur . Ebullientis etiam aquae calor est artificialis , dc longe quidem major, quam naturalis atmosphaerae calor sub aequinoctiali: minus tamen ille cor p ra ra re iacit: alia scilicet naturali, alia artificiali calori agendi ratio est , ut modo exposuimus. Calor v. gr. in camera hyberno tempore frigido excitatus non idem agit , atque calor etiam minor naturalis aestivus. Rem ipsi quotidie experimur . Secundus scilicet vim dilatationis internam in cales tente corpore

33쪽

auget , & externum impedimentum minuit ; dum

ei se amstantia corpora prementia v. gτ. aerem rare. facit . minuique Premsre compellit. Primus vero vim selum internam auget , externam xesistent ram non imminuit. Aer calidus intra CR eram totam exteris

ni aeris pressionem sustinet , cum illa aequilibrium servat. Clariora haec ex dicendis in Aerometria physica evadent: ex deri4 enim gravitate , atque elate xio dependent . id unum ego novis curis examinari vellem , quod lego apud Perrier sa , virgam nimiis Fum penduli, quam ebullientis aquae calor tertia lineae parte Parisiis distenciit , frigore lapponias dua, lineas contrahi , calores aequatoris du/s lineas dii 32. oppon. s. Variationes oscillationum nostrae defigura Terrae theoriae non respondent et in ea enim oscillationes tardissime procederent in aequinoctiali ;ab aequatore autem ad polos gradatim , dc continuo fierent breviori tempore juxta certam mensuram a figura Telluris, & distantia a centro pendentem: ac in aliquibus Ioela variatur haec proportio , ut faeile intelliges, si oscillationes , leu penduli observationes a olfo relatas tecum ipsis conseras Resp. In rem adeo delicatam iacile est aliqualem rorem irreperer nobis illud unum satis est , quod verum habet , oscillationes nimirum citius semper ,& citius ab aequatore ad polos absolvi . Probabile hoc quidem est r ad rei tamen evidentiam id uirevius demonstrare opus esset, oscillationum variatio nem in nullam aliam referri posse caussam praeter diversam a telluris centro distantiam; quod haetenus a nemine fuit confectum . o . Dabo, inquies, ita se habere penduli observationes e male tamen inde aliquid pro figura Terrae pronunciatur: Prima enim falsae , aut dubiae lauem hy

34쪽

hypothesi Copernieanae innititur. Secundo dubium es etiam principium , unde di penduli variationes , &figura Terrae deducitur , scilicet , oravisarem corpo rum eo esse minorem, quo major fuerat a centro is-sia. Quid enim , si hujusmodi principitim iniiciat et λUnde probabitur Res p. Quid ego de diurno Telluris motu scientiam , in Auronomia Physica exposui,

in quem locum te remitto et impraesentiarum tamen

notare sumetat , sublata etiam Telluris vertigine diurna nillil inde propolitionem superius possitam iu-

firmari; licet ea posita , facilius omnia cohaereant . Principium autem, quod in . dubium reVocas , a mamjori Physicorum parte adstruitur; & a naturali causarum agendi ratione deducitur ἡ in omnibus sit qui dem causarum , materialium scilicet virium actioni-hus v. g v. luc,s, caloris , dc aliarum , eo major est intensitas , quo minor fuerit distantia ab actionis principio , seu a catala . Cum igitur principium gram Vitatis corporum terrestrium sit Terra , & in Terras centro recte supponatur ἔ eo major erit corporum S ravitas , quo minus a Telluris centro di flent. 33. Oppon. 6. Licet eri Observationibus probetur . aliquos meridiani gradus esse ad aequatorem minores, quam ad polos ; id tamen de alias tostasie est falsum. Cum non constet, Teriae figuram esse regula

rem .

Resp Stare vi κ possent observationes , & Phaenomena quotidiana , dc vulgaria eclypsium solarium , & lunarium, occasus , & ortus lydeium, & reliqua omnia, quae partim in Astronomia Physica, partim inferius explicamus , nisii Tellus regularem haberet figuram: omnes utique Astronomi , Geographi, Hydrographi eam in suis calculis regularem suppo nt, qui citra dubium corruerent, si falsae hypothesi inni

terentur. Haec tamen figuram tantum quoad sensum regularem evincunt , & demonstrant . Reapse enim

illam ei e plane regularem , ne probabiliter quiden dici potest. 34. Opponitur 7. Observationes , & mensurae graduum meridionalium multiplici de capite fallere possunt. Primo enim ex eo pendent , quod gravia in idem punctum , Terrae centrum , propendeant in pro

labantur : Si enim ad diversa puncta a se sensibiliter dissita in diversis Terrae regionibus gravia diri.

35쪽

guntur , quadrantibus illico fidendum non est. Secun M. Dissicillimum sane est in delicatis adeo observationibus ne secundis quidem aliquot minutis aberra in re e nam in communibus, & parvis instrumentis prima tantum minuta apponuntur; minuta autem secunda aestimatione supputantur e majora vero instrumenta

dissicile parantur, dividuntur, & de loco ad locum

asportantur. Indubium tamen est , errorem I 6 .eXa- pedarum in gradu meridiani dimetiendo committi , si in eapiendis altitudinum angulis error Io. minue rum secundorum committatur, ut facili calculo evincere possumus . Accedit , quod in angulis capiendis non attendatur ad refractionem , quae prope Lenit hsupponitur evanescere.

Reis. Probe scio quantum hisce dimeultatibus dandum sit: eae tamen eommunes sunt omnibus fere observationi,ns dc calculis Astronomicis: eum ii etiam a directione gravium in centrum Terrae, a scrupulc-sa in capiendis altitudinum angulis exactitudine , oca refractionis quantitate cognoscenda omnino dependeant , atque ea omnia supponant . Si igitur ex hisce capitibus nullus in Astronomicos calculos derivatur error, dum ab industrio homine & anguli, & refractio observentur, graviaque omnia in Telluris centrum tendere, & dirigi supponantur; pari ratione irare nostra statuere oportet. Astrorum refractio ab ho-ri Zonte usque ad ipsum Lenith observata jam est ,& tabulis mandata , licet ante Cassinum , & De

Hire ea a 3O gradibus ab horizonte contemneretur .

Non levis sane ex refractionibus derivari potest Error : unicam scilicet earum tabulam habemus ab horizonte ad Tenith usque computatam: eademque pro inde ubique est e supponitur refractio horigontalis r illam tamen in eodem etiam loco pro stationum diversitate esse variam , ct ab aequatore ad polos aliqua ratione augeri , in Astronomia physica tradidimus , & ex diverso atmosphaerae frigore atque densi- ltate consequitur. Aeademici eamdem & ad aequatorem, & sub polari circulo hori hontalem refractionem posuisse videntur : multumque vereor , ne sensibilis inde in totius rei summam error irrepserit . Ad i strumenta quod attinet , ea adhibuerunt postremis

bisce annis Aeademici, & adeo industrie, & scrupu

36쪽

PH SICA. 3ἶIose tractarunt , ut vix aliquid ab hominibus sperati

accuratius postri . ,

COROLLARI M. 31. Εκ hucusque disputatis satis iam tibi statuere

potes , quid in argum 'nto per id temporis celebri tenendum oporteat . I. Tellus est, quoad sensum sphaera : id inter demonii rata recenseas . 2. Terrae meri diani pares, & regulares non esse videntur. S. Tellus in polis complanatior eise apparet: duci haec postrema e probabilium classe numquam fortasse egredientur. Absit , ut in doctis ego academicis vel doctrinam , vel sinceritatem , vel serupulosam dilire tiam deliderem. Quidquid dubii superest , totum est in argumenti ipsius conditionem, & difficultatem referendum . Ipse etiam Voltaire , terram alioquin ex Hu-gbenti argumento ccmplanatam esse existimans, ac demicorum observationibus citra eorum injuriam diffidit a): sed Hribenti etiam argumentum a demota stratione longissime abest. S. I I. De Telluris Dimensione , ct Magnitudine. Telluris magnitudo , vel ad planetas , stellas

fixas, astrorum orbes refertur, diciturque relativa rvel in sese spectatur ,& nuncupatur absoluta . De magnitudine relativa Telluris satis disseruimus in Astronomia Physica , ubi demonstravimus, Primo : Tellurem relatam ad frmamentum , immore ad orbitam , seu Dbiseram solis esse tanquam pura ctum. Secundo. Tellurem relatam ad lunam , solem . caeteros planetas diversas habere rationes , quas Omura dedimus quoad diametros, suster ies massas quinirmen illic de vera n siri globi maguis udrne sermo no lis esset , aut esse debere ι .Hoc igitur loco examinanda tantum superest ablo

37쪽

tuta Telluris magnitudo. Plurima autem hie comprehendimus : quaerenda enim est non solum vera si hi massa, sed etiam superficies , diameter , rauius , Periphaeria, planum, gradus, di minuta circuli maximi . Praeterea opus saepe est minorum circulorum aequatori parallelorum circumserentias, gradus , ra-aiones agnoscere; cum problemata aliqua Geographiam, Navigationemque spectantia hane etiam mensuram supponant.

Plurimi Philosophi , & Μathematici iam inde

ab inparcho, Erato, bene, & longioribus etiam a tempori hus Telluris dimensionem aggressi sunt, nullisque laboribus , aut curis pepercerunt , ut illam exeque rentur. Porro ad rem adeo delicatam , ct calculum difficilem accurata omnino instrumenta , magni sumptus , labores , & industria opus sunt : nil proinde mirum esse debet , si antiqui eum recentioribus parum consentiant ἔ cum necessaria instrumentorum supellectili primi destituerentur. Neque eo tantum d capite ea dissensio originem ducit, sed ex refractionis legibus , & magnitudine antiquis parum nota , & Cκ varia etiam magnitudine mensurarum, quibus diversae utuntur Nationes. 37. Omnes telluris dimensiones ex nota unius gradus mensura & magnitudine dedueuntur. Supponitur quippe imo & rem demonstravimus , terram esse quo ad sensum saltem sphaericam , singulosque maNimo Tum circulorum , ae proinde meridiani gradus esse inter se aequales . Si igitur notam unius gradus me ridiani magnitudinem habuerimus p tota meridiani periphaeria, seu terrae ambitus innotescet , ducta senius gradus magnitudine in 36o graduum cujuscum que circuli numerum. Nota circuli maximi terrestris

circumferentia, Telluris radius, & diameter elicitur: ex his datis facili , & geometrico calculo ejusdem circuli planum. Telluris superficiem , &massam dignoscimus a . Exacta unius gradus meridiani dimenso institui potissimum debet in regione plana, quae in plures leucas citra montium interpositionem ex tendatur , qualis est dignius v.g.ubi Eratosthenes rem est gle

38쪽

eli aggressus . Non negaverim tamen in regione montibus distincta , & horrida, quales sunt Lapponia, & it tus, tentari, & perfici dimensionem posse. 38. In hisce calculis ponitur primo, Tellurem esse sensibilem sphaeram : si alia esset sensibilis illius figu-xa ἰ tum vero gradus inaequales existerent et maleque CX n 'a unius magnitudine reliqui omnes , dc tota Circuli, seu terrae periphaeria elicietur , si ad observationes', ct mensuras instrumenta astronomica adiiciantur . Ponitur secundo , gravium corporum ac

Proinde penduli gravitatem , seu a Rionem in Telluxis centrum , seu in idem physicum, de sensibile pun-

et om semper dirigi r id vero ex linea descensus corporum. gravium ad horirontis planum terram sphaeri-ricam tangens recta demonstratur. Tertio tandem ex ploratam. haberi neceste est refractionis quantitatem, Di probe dignoscatur, quantum in angulorum obser

vatione, & mensura refractioni dandum sit. 39. Neque tandem dissimulandum, ab exiguo erro re in unius gradus dimensione commisso enormem P Rea errorem in tota superficie inde deducenda , 5e

majorem in massa provenire e praedictus enim error

pluries multiplicaretur in repetitis ealeulis , quibus ad agnoscendam Telluris massam pervenimus . Ex hisee manifeste constat, negotium esse diffieultate plenum Tellurem metiri . Secundo . Gloriari posse neminem exacte se hujusee globi dimensionem fuisse assecutum; Cum ex relatis modo capitibus facile in calculum iserepere possit error . At citra sensibilem errorem sta- ruere possumus cum plurimis Geometris, & Physicis mensuras infra positas. Hisce ad plenam rei intelligentiam praemissis , e plumribus , qui ad Tellurem dimetiendam inventi, dc pro bati sunt, modis unum saltem in medium afferam δqui plures scire velit, De Chales sa), Varennium b ,

39쪽

s GEOGRAPHIA.

Μ 1 thematicos fusius de re Geographica agentes eo lulata

PROp SITIO IV. PROBLEMA.

o. Limam meridianam invenire. Hoc est primum & simplicissimum in rebus astronomicis , dc Geographic s problema , ainde utraquae illa scientia in tium ducit. Resolutio: Supra planum aliquod horizontale, v. g. planam superficiem lapidis

Ficae stilum A B rectum , dc in extremitatem acutam B desinentem perpendiculariter ad planum erim ex puncto aliquo A ipsius plani . Ex eodem nunctori tanquam centro tres parvos circulos concentri cogin plano describe. Tum hora una, aut alia ante meridiem observa punctum o in omnibus , aut in uno saltem circulo, in quo extremitas umbrae stili periphaeriam secat , di in illa terminatur : eoque punctci diligenter notato, idem similiter post meridiem perage , tempus nimirum aspectando . quo in iisdem circulis umbrae extremitas indicet aliud punctum D tnecesse autem non est meridiem , nisi praeterpropter . notum habere, quod vel ex decremento , atque incremento longitudinis umbrae cognoscitur ἰ decrescit enim umbra usque ad meridiem , a meridie autem iterum augetur . Arcum D F o inter duo notata puricta comprebensum, per medium seca αὶ : tum expuncto k circulorum centro per sectionem F rectam AF duees, quae ad aliam partem continuari potesse liare est linea meridiana . I. Demonstratio facile habetur ex sphaera : sol enim eadem ratione , dc arcu similiter inclinato , &aequali elevatur ab orizon e usque ad meridianum atque descendit a meridiano ad horizontem occiduum rduo erso puncta circuli diurni aequaliter hinc inde a meridiano distantia habent eamdem altitudi flem supra horizontem: ad aequales autem elevationes Solis. supra horizontem aequales sunt ejusdem corporis umbrae: bae autem sunt aequales cum in ejusdem circu

40쪽

li periphaeria terminantur , in cujus centro stilus reuctiis erigitur: cum igitur umbra stili A B termina tuein Ο & D ; Sol in caelo aequaliter hinc inde a meri diani plano distat: aequaliter etiam in plano umbrae Α Ο, AD: planum igitur meridiani F in quo jacet silus A B , per punctum F, ct Λ transit : estque limnea Λ F meridiana .

PROPOSITIO V. PROBLEMA.

t. Meridiani Terrae gradum metiri ιGradus terrestris dimensio in meridiano proponitur, di peragitur e praeterquam enim quod sit circulus ma-Amms , quod necesTarium ei , ope lineae meridianae, re diversae altitudinis poli duorum locorum facile di gnoscimus , an loca a nobis assumpta in eodem circu lo meridiano existant, dc quanta inter illa sit gra duum differentia . Multiplici ratione telluris di meusio institui , atque peragi potest : aliae quidem sunt astronomicae , quod ab altrorum observationibus peri oeant: aliae vero terrefres , quia citra astrorum ob servationem fieri possunt. Antiqui Astronomicas po tissimum referebant . 3. Resolutio . Demonstravimus in Sphaera , quod ab aequatore versus polum per meridianum quemcumque progredienti, ita paullatim magis semper , dc magis attollatur polus, ut viatoris latitudo sit poli altitu- . dini ubique aequalis. Quin etiam disserentia altitudi' nis meridianae solis, aut alicujus stellae in duobus locis in eodem meridiano, dc hemisphaerio australi, authoreali existentibus, est etiam aequalis differentiae latitudinis , aut altitudinis poli eorum locorum. Linea igitur meridiana per superius Problema inventa, fa-eile habere poteris duo loca , per quae eadem meri diana transeat . Assumantur igitur civitates , aut i

ca alias nota O , Η fig. 4. quae sub eodem me ridiano DFIE sint posita , & quorum distantia vel

supponatur nota vel diligenter investigetur . In hisce duobus locis a ceu rate observetur ejusdem poli Baltitudo G T B in primo , C Τ R in secundo , vel potius altitudo meridiana cujusdam stellae fixae, quae plusquam so gradus supra horizontem elevetur, sub ducta semper refractione observatis elevationibus con

venienti. pissetentia graduuin altitudinis poli B eui

SEARCH

MENU NAVIGATION