Petri Tatareti ... In Aristotelis philosophiam, naturalem, diuinam, & moralem, exactissima commentaria quibus passim inseruntur quaestiones quamplurimae, ... Additae sunt in calce duae quaestiones R.P.M. Iacobini Bargij, Scotistae clarissimi. Omnia n

발행: 1581년

분량: 854페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

661쪽

A cultates inhaescieritia terin inadas, materiam si alia ea, puta forma. QS sunt in duplici differentia, odam 'Quarta quaeitio, utrum si iit pone sunt de consideratione huius laten- da forma virum sit in leparabim a. tiae aliae sunt de conlideratis in hac materia. I Quinta, si si separabilis Dubia scientia. inconsideratione huius a materia virum sit una tantum vel Qx scientie sunt in duplici dria, quaedi plures. I xta, utrum uniuersale ut xl, 'φ' , .sunt circa causas & principi Malis se aliquid praeter singulare. I eptim , in ei seundum subitantias aliae secundum si uniuersale lit praetcr svgutare, q-liadet a. accidentia. ICirca causas & princi ritur quae sunt illa uniuersialia. pia sunt duae quaestiones. Prima, soctava, utru pi ima principia lintvirum eiusdem scientiae hi conside- eadem vel diuersa numero genere rare omnes causas, vel diuersarum vel species. II Nona, utrum generabIscientiatum diuos sint caae. I Secu lium&corruptibilium sint eadeinda,virum ad illam sciam solum p- principia vel di nersa. Decima, utrutineat considerare principia substa res,&vnum sint substantii rerum. tiarum, dccum hoc etiam principia 'Vndecima, virum principia sint doctrinae.WCirca considerationes uniuersalia, vel lingularia.sDuodesubitantiarum sunt aliquaeqones. cima, virum uniuersalia lint in pote CPrima,vtru sit eadem scientia cir- tia vel in actu.'Tertia decima, utruca oes substantia.Secunda sisnt ptu prima principia snt pr,ma in moue

I res,vmim sint unius generis,aut ali do solum & non in ellando.s uuar Dqus evru diuidendae sint .fl Deinde radeci ina,v trum lineae numeri & h-

sint plura genera talium. I Circam arsultur quod non,quia au nuuams derationem accidetium ponit tres scientiam pertinet considerare prim nes. Prima,virum hic scientia cipia contraria,ergo ad nullam sciehabeat considerare accideria substa tiam 'pertinet considerare omniatiarum. Secunda, virum babeat co genera causarum gitur Inon siderare de eodem & diuerso simile situm arguit Acilio. duabus rationad dissimilis I sertia, utrum ad hae bus .s Prima, aliquid idem inue o. u ii scientiam spectet considerare quid nitur habere omnia genera, causa si unum.' Sed circa considerata in rum, ergo scientia considerans de hac scientia mouet aliquas qOnes. illo debet considerare quatuor cau-MPrima,virum principia sint gene fas .-Secunda est, quia udiuersaea ra uniuersali vel lingularia. Secun scientiae considerarent uniuersas casda si sint uniuersalia, utrum lint ee- magis dubium esse quae earum esset

pera vel species. ITertia,utrum plei dicenda scientia. Consequent

662쪽

E disputat secudam quaestionem,quae est utrum eiusdem scientiae sit considerare substantiam' ideli subiectu, ct principia complexa demon itrationi .s Et argui' ur primo q) no, quia omnes scient': prssupponunt dignitates,vel ergo omnium erit conliderare, vel nullus, sed non est dicendu quod omnium,ergo nullus. I Inoppositum arguitur,quia si considerare dignitates primas, & subitantias, ad diuersas scientias pertineret,non posset assignari causa quare aliqua earum estet prima. An pter Τεκ Tio taedum, ν secunda

subiun- difficultas est haec,virum praeter sub

bi stantias sensibiles sint ponendi, ali-

ponendσ qui aliae subitantiae. η Et videtur cratis iub- hc, quia scientia est de rebus seu de, eam . uniuersalibus & non de singularib.

x is itur, quia res singulares sunt tu cotinuo fluxu sIn oppolitum arguit Ariit.quia qui posuerunt ideas separatas postierunt eas tanquam homi' nes,& asinos sempiternos, v t serua- . rent sempiternitatem specierum in

hoc mundo,sed hoc eii iii possibile, uia xa lde difficile eli ci idem secuum naturam suam, S speciem fit corruptibile de incorruptibileia. v astro selendum, tertia plinei pia dilucultas eli hce, utrum genera &an partes species sint principia rei uin, vel par

Lecu aut . tes ex quibus unumquodque com

ponituri s Et arguit Arii L audd sic:

quia quae sunt principia distinitionum, sunt principia distini torum, sed uenm S speetes sunt principiadimnitionum ergo S diffinitorum. In oppositum arguit quatuor rationibus. I Prima, principia vocum

sunt literae, & syllabae, 8e non sunt Gprincipia huius nominis, quod et hvox in communi, sed huius vocis. Secunda ratio, demonstrationes, posteriores resoluuntur in priOro,

quarum praemisse sunt principia,&non aliqua uniuersalis demonstratio,igitur. ITertia ratio, secundum Empedoclem elementa sunt principia rerum, S illa non sunt genera, igitur 'Quarta ratio, principia do mus sunt lapides & ligna, & tisi domus uniuersalis, igitur. I Cunseque

ter disputat qua litones motas circa

considerata in hac scientia. I Prima si principia rerum sint uniuersuta, utrum snt genera supraema, vel si cies specialissim q. Probat primo, ιν non lint aliqua uniuersalia vel genera, luia si magis uniuersalia sint magis principia, cum tot sint principia liquot sunt huiusmodi genera,ens &vnum erunt maxime principia cui

sint maxime uniuersalia, sed hoc est falsum , quia non sunt genera, cum non habeant differentias.' Consequenter disputat, quod species debeant magis dici principium, quia 'principia debentes le simplicia , sed species sunt simpliciores generritas Item in speciebus dabile est uniuersale separatum,&non in generibus,igitur species habet magis rationem principii est esse distinctum

a principiato, sed illud est magis di .

sinctum, et est separatu cuiusmodi est tenus igitur.Et haec deprimo arti Quantum ad secundum.

singularium principia sint ea de numero. Arguit primo Aristo.', sic, quia

663쪽

A quia segent di uersa numero seque An singu retu, sicut principiata sunt infinita, larium ita & principia edent infinita, & sicli ' de rebus non esset scientia.' Inopnumeto. positum arguit Philosophus duab. rationibus. s Prima, si haec syllaba,ba, componatur ex b,& a & non sit nisi unicum b & unicum a , tunc ille syllababa, non erit b neque.' Secunda ratio, si omnium singulariuesct idem principium nunti. ro ipsum esset singulare & per conseques omnia essent singularia ergo no et hvmuersale praeter singular a. Co- sequentet quaerit,utrum corruptibilium& incorruptibilium sint ea de principia. I Arguitur primo i non, quia li se non posset assignari ratio, quare aliqua sint corruptibilia,

aliqua icorruptibilia. I In oppositu

B arguitur, quia si sint diuersa,aut ergo principia corruptibilium sunt, corruptibilia vel non non primum, quia tunc quaerenda essent alia principia,& sic esset processus in infinitus autem dicatur, isnt corruptibilia,tunc reuertitur prior dubitatio, quare aliqua sunt corruptibilia, &aliqua non. D vh ITA Tvκ sic indo.Vtra ens & unum sint subitantiae rerum.

Anens.& s Et arguit primo Artilo quod sic, os si ni duabus rationibus. Prima, quia si

subirari R ens Sc unum non sint substantiae re- ς - ' ivini,sequeretura, nullum uniuer sale erit subitantia,& sic non esset nisi res singularis.' Secunda ratio, sin'tu ra v n i iis non esse t separa ta a singularibus,tunc natura numeri, non

erit nisi in singulatibus, quia numerus no est aliud,quam Ymtal , nec unitas est aliud ,quam ipsum unum. C In oppositum arguitur quatuor rationib. I Pi ima,s ens & unum ellent subflatiae separais, ex singularibus, omne singulare esset diuersum abente & vno.' Secunda ratio, sequeretur'non essent plura entia, quia illa substantia separata effet subitantia omnium, sed quorumcunq; substantia eli una, illa sunt unum iu stantialiter. I Tertia ratio, si sit unu, erit in diuisibile, sed indivisibile nil, ilest. Quod probat ratione Zeno nis, quia omne ens additum alicui reddi ipsum maius, sed indivisibile additu enti. no facit ipsu maius, igitur. Quarta ratio,vnum secun dum eos est indivisibile & separato, ergo ex eo non habet fieri ni agnit

donec numer .

lineae,numeri supersicies, & puncta An linea sint substantiae. Et arguitur primo op sint substanti , quia omnia alia si iti su

a corpore videntur esse ac identia, tantia. quibus circunscriptis ncn remanet , - - nis corpus,ergo corpus est substan- . N :

tia. Secunda ratio, corpus est substantia, er go lineae superficies,& pucta sunt sub liantiae consequentia pa . tet, quia illa sunt priora corpore o. IIn oppositum arguitur, lineae,superficies & puncta mutantur,substatia manente eadem, igitur non sunt

subitantiq.sfecitndo sicilineae & luperficies dicuntur de subs antiis inquantum sunt mensurae earum, igitur 'Terti a ratio,omnis subitantia Giv .esi hoc aliquid & per se subsilens, i i

llocaute in non conuenit lineis, de uti

superficiebus,igitur. Et haec de secu- do

664쪽

R do articulo. Quantum ad tertiu sit. inquisitio veritatis est bene vinculu GArt. . CONCLvs Io rn salis. Qupre mentis, sed illa quam concomitaturti sciam veritatis necesse e prius du inquisitio veritatis dissoluit, & quo bitare i conclusio relinquit probata dammodo est causa occasionalis in in textu.Ad rones. η Ad primam dr quisitionis veritatis.' Ad quartams, licet noticia conclusionis habeat dr 7 dubitarepotius est signum perher principia, non in ex hoc seu uit sectionis,& scientiae, si ignorantiae, quin de ipsa sit dubitatio. I Ad lecti & hoe in illis qui habent scientiamdam etia ur', de mathematicis pos per inuentionem. Ad quinta dret sunt esse dubitationes sed sorte no Deus non habet scientiam per moti tot sicut de aliis. s Ad tertiam drq, tionem, ideo non oportet ipsum de dubitatio quam non concomitatur aliquo dubitar .

ARISTOTELIS,

de inde. proposi

termina Hones.

s T scientia quadam, quae specula

rurens inquantu

eri ens, is q Huic in sum secundum

G,hic autemnulli in parte diarum eaaem,aliis m. n. nusta intendit uniuersaliter de ente in quantum Hi ens, vernm partem eius abscendentes aliqua circa hanc speculant accidens, velut scientiarum mathematicae , Θc. α -- S τ a est quartus liber Metaphysicae Aristotel. in quo incipit rerminare veritatem qonum motarum . Et primo ponit talem coclusionem, inter omnes scientias est una,quae consideratens inquan tum en5,8c ea quae sibi insunt secundum se, s suas passiones. Et hanc conclusionena no probat. s Secunda coclusio, nulla scientia,qui speculaturens inquantum ens est eadem cum alia,quae speculatur solum aliqa ens particulare. ITertia conclusio, illa scientia,qui speculatur ens inquantum ens, vocatur sapientia. Probar, quia quaecunq, scientia, quae quirit primas causas&considerat principia est sapientia,sed illa quae considerat ens inquantum ens est huiusmodi, igitur. t Et siquis dicat, ens dicit

multia

665쪽

Metaphysicae.

di inde

a multipliciter , ergo de ipso non po- dem realite ed ens & unum sunt Qtest esse vera scientia.Respon det phi huiusmodi, igitur . Minorem pro- ilosophus P licet ens dicatur analo- baliquia idem est homo & unus lio . pice de substans ia S aecidente, non mo quando generatur homo gene- tamen propter hoc, sequitu r quin ratur unus homo. s Deinde dicit de ipso sit scientia. Probat per me quod tot sunt species unius, quot '. plum, salubre enim dicitur an logicὸ sunt species emis,quia talia sunt code conseruat uo sanitatis, sicut in uertibilia adinvicem. I Ex quo an-dieta, & productivo lanitatis sicut fert quod ad illam scientiam spe- est potio,&-siguum sanitatis sicut ctat considerare species unius . puta. vriua, & susceptibilis sanitatis sicut de eodem & simili aequali, quia ad , ea corpus humanum, principaliter eandem scientiam spectat colidera- , tamen significat susceptibile sanita re de genere,& speciebus eius. 'Se itis, sicut est ens principaliter signifi- cunda conclusio, tot sunt parte . phi, cat substantiam. sequenter diilosophis quot sunt.partes subitan- , citi aliqua dicuntur entia quae sui tue,patet,quia philolbphia licet pri via: in substantiam sicut genera- ruo sit de ente tanquam de subiecto. ltiones, alia quae sunt corruptrones t tamen est de substantia tanquam , subitantiae, alia sunt quae priuatio- de parte principaliori .s Tertia con-nes vel negationes emis. Et ip nega- clutio,ad metaphysicum pertinet dep tiones postit dici entia probat P hoc terminare de multitudine, patet qa taquod non ens dicimus esse non ens, ad eandem scientiain pertinet con quam tamen propositionem multi siderare opposita, sed unum & mul-umoderni negauerunt. ta sunt huiusmodi, igitur. I Ex quo ,

. lac p

physica . Quarta conclutio, ad t d duhm 7 I s Tu D es τ secundum capi- metaphysicum pertinet considcra', spectat de tutum in quo philosophus primo in re de contrarietate, ded ii sere)Hia, . termina - tendit hane conclusionem. I Ad me dc diuersitate,& demonstration ela i ς 4 ςnxς, taphysicum spectat determinare de teliquia ad nullam alia scientia spe i . diu: ciue dc uno,qu. e sunt unius scientis, ctat det iliis determinare, igua duuii dici '' quia quaecunque important unam pertinet.' Quinta cocluso,ad meta inaturam pertinent ad consideratio phy licum spectat determinare de olinem unius scientiae sed ens de unum bii, pallioni b. entis. patet, quia Dessiint huiusmodi, igitur. Minorem dubitationes quae pnt moueri in ali, probat, quia quicunque eadem ge- qua scientia ibi uedi sunt in illa scimi eratione generantur, & eadem cor tia,sed de omnibus passionib. entis. ruptione corrumpuntur illa sunt ea pollunt fieri dubitationes, igitur.

666쪽

Liber III.

g CDICENDUM aut utrum τ ζε. 7, unius aut diuersd scientiae deno φς taris in mashematicalibus, oc-Is Tvors T secundus tracta.

pi h ipa huius libri,qui diuiditur in duo caquod di pitula .s In primo dicitu, principiuquale. simpliciterprimum eii h se propolitio, ina posti, te est idem si naui esse,& non esse. Deinde subdit ' unius

S eiusdem scientie est considerare, de substantia S de primis principiis scilicet ad metaphysicam probat, Raad illam scientiam pertinet conliderare prima principia, quae Universaliter determinat de omnibus emio bus,mu, prima principia sunt omnibus entibus comm unia, sed meta iphysica est huiusmodi, igitur ad ip- iam pertinet determinare de primisi F principiis.' Deinde ponit tres condiciones principii limpliciter primi. Prima. primum principium sim-pi iciter primum in circa quod lin- possibile est mentit l,quia tale principium est, noti stimum, ergo circa ipsum non continsit deceptio. 'Secunda conditio,s tale principium non sit conditiones , lieu, veritas, eius non dependeat ex alto praesupposit ras Probat, quia illud no oportet esse condi Donale quod oportet quemlibet intelligetem habere, sed primum principium est huiusmodi, iiitur. I rertia conditio est, quia noxicia talis principii quasi per naturam cognoscendi cognoscitur: nam cognoscitur cognitis terminis.

IFiualiter dicit, 9, tale principium est,' impossibile euidem simul eo se& non esse. I Dicit tamen phil soph' aliquos erasse circa illud prin Gcipium, quidam enim dicebant ipsunon est . firmissimum,alii volebant ipsum demonstrare, & isti opin bantur, quod contraria possinosimul verificari.

STNT autem quidam,qui ' ' ί

ut viximus, dicebam continge di inde.

re,idem esse, o non esse, o ex

stimare ita M. I s T v n est secundum capituluό Io eo irin quo Arist. incipit disputare n- o Iutn uitra negantes huiusmodi, primum hinoi priprincipium . Et primo narrat duos Dyu Pτin

errores. 'Primus est negantium ip Muciἴi

sum ore, licet non mente, eo p ne

sciebat loluere quasdam rationes in disputationibus. I Secundus, error est νolentium ipsum demonstrare, contra quos dicit Aristo. 9, tale non est demonstrabile .s Consequenter disputat contra negantes primum principium septem rationibus.

'l'tania, neces le est hominem esse animal bipes, quia haec eius est dissin illo,ergo impossibile est ipsum nocte animal bipe 'ergo non est possibile idem simul essedi non esse. I Se

cunda rata si contradictoria eslent vera sequeretur' nulla essent prae- , dicata quid dilattua, consequens est . sessimi, igitur. Assumptum patet,qa inpiaedicatione quid ditativa subiectum N praedicatum dicuntur idern . significate. Tertia ratio,ii contradiecit tria essent vera sequeretur quod es lent , num,S idem & 9, neutra cotradictoriarum csset vera. I Pritru in conueniens probat,quia si homo est animal di non est animal, nec est homo

667쪽

A homo nec animal,& per conseques homo nec est mutus; nee lapis,& se homo non est murus nec lapis,ergo contradictoria essent similiter vera. ISecundum inconueniens probat,

quia si est homo & non est homo, sequitur nec eli homo necesse, non homo patet conseq uentia,quia ille dus contra dicunt duabus prioribus.

I Quarta ratio, vel omnia contradibolia sunt simul vera vel aliqua, Saliqua non,si secundum, sequitui Pprimum principium est verum in aliquibus, R cum no sit maior ratio de aliquibus,qua de aliis , ergo erit

verum in omnibus. Quinta ro, cocedens contradictoria habet concedere quodlibet esse aliquid S nihil,& ab eo irres est vel non est dicitur oratio vera vel salsa. Sexta ratio, v in agibilibus est veritas determinata,ergo& in speculabilibus. Antecedens paret,quia nemo opinatur esse bonum cadere in puteum & non cadere. ISeptima ratio duos homines esse mille homines non equi verum est sicut duos homines esse homines ergo duos esse mille est remotius a vero ergo sequitur quod est salsum: nam quicquid in remotu a vero est salsum. I sequenter disputat c tra aliquas opiniones, ad quas sequebat petitio principii primi. Erat enim opinio Pytagorae, Tomnlaqapparent sunt vera,cum ergo unum

appareat uni & oppositum alteri, sequitur opposita simul vera, & illi negabant primum principium.. ' Deinde declarat motivum eius, dicens et motivum eius suit istud, qa contraria sunt in eodem, puta aqua& ignis sunt in aere, ergo contradi- Cctoria sunt simul in eodem. Deinde contra litos Arist. Dici t u, illi nesciebant distinguere inter ens in adtu, Rens inpotentia. Consequen iter assignat motivum eius, dicentis , p omnia quae apparent sunt vera,dices quod apparet sanis sapidum apparet infirmis in sipi dii. JEt si dica:

tur,quod credendum est sanis,quia itales sunt plures. Secundo modo, uia in eis organum est melius di-3ositum. 'Contra primum arguit si equias secundum plures veritas si iudicanda, tunc re non mutata, it 'lud quod est hodie verum erit cras tialsum. IItem sequeretur quod sol , si et multo minor terra,quia hac ap tparet pluribus.' Gtra secundum arguit,contraria sepe apparent ha- Dbentibus organum bene dispositu, ut cardones apparent asinis boni sapori aliis autem non, usa autem praedicti motiui est, quia credebant omne quod apparet intellectui esse verum, credebant etiam intellectu,& sensum esse eiusdem naturae, ideo credebant i omne quod apparebat

sensui esse verum, etiam verum ap

pareret intellectui.WConsequeter :disputat Arith.contra negantes primum principium propter rerii mo-t.bilitatem, S hoe sex rationibus. I Prima est,si omnia moueant, hic negativa esset vera & necessaria nihil manet continentur in eadem dispositione,&opposita eius esset sal sa,ergo non omnia contraria sunt simul vera. Secunda ratio, cum s eundum eo, continue fiant generationes,& corruptiones, ista esset v

668쪽

Liber III.

esset falsa,nihil est ergo aliqua contraria non sunt simul vera. Tertia ratio, licet omnia simul semper moueantur secundum locum vel secundum qualitatem ves secundum sub

libet mutatione, quia nodebet uniuersaliter negari uniuersalitas determinata. I Quarta ratio haec inseriora sunt partia pars in comparatione ad totum uniuersum, ergo PPhoe r ipsa sunt gnabilia,& corruptibilia no debent diei talitergnabilia. Quinta ratio potest demonstriri lnon omnia semper moueri, ut visu est. s .phyocorum, igitur. I Sexta ratio, dicentes omnia esse vera, habet dicere omnia ee in omnibus, & on inia esse viau, ergo habent magis di s cere omnia ecte immobilia, quam Disputa- mobilia. Consequenter disputatim cot a cotra dicentes omnia apparentia es Oia appa- rationib. I ma,phanientia es. lasa credit apprehendere rem in ab se vera. sentia sensibilis,ergo potest esse sal -

ne iudicamus de remoto sicut de ppinquo,ergo pollumus decipi in remoto. I sertia ratio, de futuris petuntur consilia a superioribus & noab inferioribuet, ergo non Omnia, quae apparen ,sunt vera. Quarta rario, nullus, ita bene credit sensui de sentibilibus alte ius sensus, sicut dep opriis, igitur. Quinta ratio, nunquam per sensus iudicamus aliqui d elle dulce,& non dulcie igitur. 4exta ratio, si h se opin: o sit vera, nullain est praedic.rium necessarium,cum omne praedicatum secundum eos continῖat aliter se habere. G. ISemptima ratio,si sola apparentia essent vera sequeretur 9, animatis, non extilentibus nihil esset verum. Octaua ratio, sequeretur nihil. posset sciri per demonstrationem,sDisputa hoc est salsum,igitur. I Consequen xio cotrater disputat contra eos qui gratia disputationis dicunt contraria, simul esse simul esse vera, quia tales incidunt in in- falsa. conueniens,ad quod nituntut ducere aduersariu scilicet ad redargutionem. Consequenter disputat con

tra ponentes contraria esse. simul sal .sa, dicens primo i contradictioni non est medium, immo necesse est unam partem elle veram,& alteram isalsam. Probat septem rationibus.

Prima salsu in ei id uere esse quod non est,u et non esse quod eli, e rgo

Omne quod enunciatur,est veru vel H salsum. I Secunda ratio, si neutra eo it radictoriarum esset vera, sequere. tur, tr nunquam fieret mutatio de uno contradictorio in alterum contradictorium, sed cosequens est salsum .'igii. s Tertia ratio, necesse est illa esse licui affirmando vel negan-λdo dicitur. Quarta ratio, si in aliqua contradictione esset medium, lpari ratione & in qualibet,cum non videatur malor rario de una, quam

de alia. s Quinta ratio , si sic sequeretur 'ellet aliquis numerus qui nec esset par neq; impar, conseques

est salsum, igitur. IS extarat:o, si inter intra dictoria esset medium, cuillud mediu cotingat affirmare vel negare sequer e , 2, illius esset aliud medium,& sic esset processus in infinitum. I Septima Io, si intcrrogeturali,

669쪽

n ens, ct unum dicant eandem

: naturam

a aliqui , in FZe stam timii e res ne rationsi supponitur primo, , du- CZeb uda sic:& tune ponet amrma pleκ est multiplrcitas, scilicet signiutitiam ves' non,& se ipse ponet ne catorii&suppositorum.Signiscato latiuam. Fmaliter reprobat illia, ru- quando terminus dui eius ra- Μuuipli- opiniones'd en mini cotra lictoria tion busui uersa si emi atro istano . esse limul vera&falsa, quia antiqui sacstens. Sed mult plicitas supposi- ponunt ambas opinione F quae iam torum est quando aliquid commu- sunt reprobatae: igitur eorum Ops - nicatur in pluribus suppositis, S ta nio est falsa. q- lem habet ens quem non secataea uitiorationem. Supponitur secundo, er triplex est viii uocatio, scilicet metaphysicalis, physicalis .&logicalis

de quibus satis visum est in logica:

Qv s Rr TvRqVtrum ens & &qua uni uocatione ens sit uniu unum significent eandem naturam, cum ad Deum, & creaturam', & ad Sco. li. 8c inter i e conuertamur. Arquitur decem praedicamenta, de conceptu' - P primo q, non, quia ens non dicit ali etiam entis satis visum est in primo' ' quam naturam ullam eunt di atur huius quid sit ratis conceptus. Termultipliciter: igitur. ISecundo sic: tio supponitur quod conceptus en- si diceret aliquid unum ad om- tis no includitur formaliter in pas- on nia entia videretur esse uniuersales sionibus vel differetiis ultimis, sed propriae sumptum de aliud, luam se realiter ici depastionibus& disserennus, ut patet discurrendo perquin- ti is vltimatis eius non praedicet nisi ' que uniuersalia, sed hoc est salsum: denominati ue& non quidditatiuem igitur. Tertio sic: Si ens & unum di S E c v N i, o sciendu,' P macerent unam S eandem natura, haec tori declaratione supponitur P Vnu stoi iri et nugatio, homo est unum ens, multipliciter accipitur. Vno modo Met .li. quod Al falsum igitur. Quarto ut est principium numeri,quemud q a.

sic: Si ens S unum conuerterentur, modia dicimus,' numerus praedica sequeretur quod idem conuertere- mentalis componitur ex unitatibus,riarciim diuerso, virum enim & mul S tale unum reponitur in praedicata diuidunt ens. Ruinto sic: Siens mento quantitatis scut totum cu- dc unum conuerteietur,tunc ista es- ius est pars, & solum in continuis aset conced cnda & vera,tantum v nu sein uicein diuisis inuenitur. Aliud ' cest ens, quod est falsum, ut visum est unum quod consequitur pro - 'φ' est in primo physicortim cotra Par- priam naturam sue rationem all- metu dem S Melimum. i In opposi- cuius rei: de quo uno dicitur, quod is est philosophus in textu. In ius- quaelibet entitas habet sua propriastione erunt tres arti c. Quantum ad entitatem,tius vocatur unitas intrinprimum. seca, quε est eade realiter cum ec,

Paluo sciendo, et pro solutio ius est unitas, & se habet quasi pro Tertia Pata. Rr pria

670쪽

Epria passio ad subiectum, Squia cum negatione infinitanae,ut homo oens est aliquid: ideo habet suam pro & non homo. Supponitur secundopriam quidd ita tem quae dicitur de s duplex est medium, quoddam est

omnibus, de quibus dicitur ens, & medium per abnegatione quod po illo modo conceditur illa Prositio. test vere negari de duobus contra-CHi Vnu est, capiendo unu tran- dictoriis.' Aliud eis per parricipascendenter. i. ut est passio entis. I Et tionem, & de omnibus istis satis ut illud unu quo di res una unitate iu- sumeti in logica. His suppositis remnseca,est quadruplex, scilicetvnu spondetur ad dissicultatem V inter numero, specie, gener proportiona contradictoria incomplexa non est bile seu analogicum. ' Vnde unitas dare medium, neque per participa- numerali se unita, alicuuis entis in- tionem neque per abnegationem: divisibilis i partes subiectivas. I Uni nihil enim potest dari quod vere aia Vie in ras specifica est unitas alicuius com- firmetur vel negetur de duobus co-yo ma-ἰ municabilis habentis sub se plures tradictorus&hoc capiendo contra kμ ς partes subiectivas solo numero dis- dictoria sne determinationibus, na . serentes. I Vnitas generica est uni- s sumeremur cum determinationi- tas alicuius communicabili, praeia bus postent vere negari de aliquo,ut dicabilis in quid de pluribus diste- homo no est per se albus, homo norentibus specie, Nad illa reducitur est per se non albus, & omnia illa et H ' unitas transcendentalis, quae est ali visa suerunt in logica. cuius cunceptus coin unicabilis plu- QEA R T o sciendum,2 quartaribus generib. generalissimis. l Vni dissicultas eii haesian aliqua veritas ς0aib z. tas vero proportionabili seu analo- certa S sincera possit naturaliter cori '' i' i 'pica attenditur respectu aliquorum gnosci ab intellectu nostro proslatu . . colum similiter se habentium relim isto. Et videtur' non quia omneu se ctu suorum inferioru in praedican- illud a quo abstrahitur notitia, est. et p do in quid de eis.& hoc tuo color& mutabile,ergo non potest esse causa animai dicuntur unu proportiona- licuius immutabilis cognitionis; bile sevi analogicum & talis non est sed certa notitia alicuius de aliquo alicuius conceptus uni voci, salte ut dicitur ese de re sub ratione alicu- distinguitur contra praecedentes. ius immutabilis: ergo non habebi- L. TERTIO sci edum,s, circa tex- turper speciem abstractam a talibus L tum incidunt alique difficultates. rebus. Pro solutione suppon tur ecli.3.q. c. ori, δε si ima, an inter contradictoria lit de hac difficultate suere multae opi tui me dare med um. II, , solutione Iup- niones. Vnahenrici de gadauo didium. ponitur 91 contradictora a sunt dupli centisi pro statu illo virtute pro-

disteia.Quaedam sunt coplexa, de qui- pria non possumus habere notitiam '' bus non eli hic sermo. 'Alia mut certam alicuius veritati S, & icta est

. i. 6c ii. . incoplexa, tiae habent seri niter ter salsa,vt alia, iam visum est in logi et q. . minum in uum&ipsum sumptu ca in libris pCneriorum. Ideo p

nitur

SEARCH

MENU NAVIGATION