장음표시 사용
701쪽
E recta ratio dictat, propter quod est cepta rationis. Et ex omnibus isti Gmultum dissicile operari, secundu praedictis ponitur. quod recta ratio dictat, quia omni- Co MCLusto respon ialis: De notaediosum ,&displicem, nisi per virtutibus moralibus, quas pauci consuetudinem acquisitus fuerit ha homines habent, potest esse verabitus virtuosus moderans appeti- scientia, quae concluso relinquitur tum sensitiuum,& inclinans ad prae probata in primo notabili.
quodda appetereus dentur. I Goque bene enunciauerunt bonu,qr omni appetui, oc.
VAE R I T U R tertio circa primam propositionem libri Ethicorur Urii sit vera . pura Omnia bonum appetunt. Arguttur primo,quod non,quia malum non appetit bonum, cum sit eius contrarium: igitur. Arguitur secundo interscientes se non appetunt bonum. Item appetitus contraris in contraria seruntur: igitur non seruntur ambo in bonum. In olypositu est Aristoteles in textu. Proeuius lution .
Set ηMnvM est primo, quod Eonsiduduplex est bonum, scilicet vera bo- ples. num, & bonum apparens. Vnde verum bonum est, quod in se habet ratione boni,vt virtutes, scientiae, q Hhabet in se rationem boni: ita quod . possitnt appeti propter se, Ut ly propter, dicit circunstantiam formale, sed non ut dicit circunstantiam Mnis saltem vitinai. Aliud est bonum apparens,quod non habet in se rationem boni apparet tamen habere tone boni, ut sornicari,adulterari,&alial, moi vitia. Tunc dr,u, ibi rapit blinu in sua generalitate, ut se exteri dit ad veru nu,&ad bonu appa- res.' Et aduerte, o disseretia est inter istas Dpositiones, omnia appetui bonu,& bonu omnia appetiit. Naappetur,sacit terminu sequente appellare sua proprii ronem sed a parte ante facit appellare suam propria rationem sub disiuctione ad omne
aliam 'Ideo dicunt aliqui, Puna est
702쪽
A est vera,& rei iqua falsa puta ista omnia appetiit bonum,quia sensu, est, omnia appetui bonum sub rone nitati S. Dicunt etiam,s, illa est salsa,bonum omnia appetiit, quia nullum bonum est, quod omnia appetant, Sc dicunt istam esse veramoia
num appetunt, quia ly bonii supponit confuse tantum p p ly omnia. I Est tamen aduertendum, si dicut aliqui. rest aliquod bonum, quod
omnia appetunt, cDeus. Deus enim
primo appetit se, quia diligit se Sentia ut entia rone appetunt illud bonum,quia immediate Ordinant ad
ipsum Deum,&pPipsum Deum facta sunt. Sed alia non utentiarO- appetunt Deum, non in ut illud adipiscantur, sed quia appetunt sua propriam persectionem, vel quia ordinantur ad illa,qui Deu appetunt.
de est aduertendum, P voluntas ante actum voluntatis appetit naturali appetitu bonum , id est inclinatur ad bonum sed per actum suu actualiter tendit in bonum .di hoc non est incoueniens. I Est ulterius aduerte-dum, op in malo duo sunt aduertenda seu malum potest capi dupliciter. IVno modo pro lignificato materiali, & sic est ipsum subiectu seu res habens malitiam, ut homo, S sic non est dubium quin malum appetat bonum. I Alio modo capitur pro significato sormali, puta pro malitia quae non est nisi carentia bonitatis vel rectitudinis,quae deberet in esse actui, S sic malum no appetit bonu,
quia nihil est. I Et per hoc soluit pri C
munt argumentum, malu&bonu psignificcito formali opponunt priuative. ivlterius est aduertendum,Phomo i anxietate politus appetit ab ea liberari,& ita appetit bonum. Et v ldet,si ab ea non potest liberari nisi per intersectionem sui ipsiuς.io eligit seipsum interscere.' Vnde appetit primo bonum ,& mediante rone erronea illud ,m est simplicitet malum apparet sibi bonum , ideo non appetit sub rone mali, sed sub rone boni. Et perhoesoluitur secundum argumetum. I Est ulterius aduerte dii, P appe tuus cotrarii appetunt co raria, sed non contraria, quae se habent sicut bonum,& malum, sed bene alia cotrarietate, ut ignis appetit moueri sursum & aqua deorsu. IEt per hoc soluitur tertium argumene Dium. Ex quibus omnibus sequitur. CON CLvs I o responsalis: Omnia bonum appetunt, licet multi malum appetant.
en proprius, auditor iuuenis. In expertus, enim Hi eorum ,
qui secundum, vitam sunt actuum, . An sicientia morans prosit iuue=ubus. QVAERI Tua quarto. Vtra scientia moralis sit utilis iuuenibus. I Et arguitur primo,quod sic, quia iuuenes proficiunt: in aliis scien tiis speculabilibus, iritur in ista.' Arguitur, secundo lic . Diacit enim Aristot. secundo huius, quod non parum te sertiuuenem sic
703쪽
E Qel sit assii: sieri. I Inoppositum est
Arist. intextu . Proculus solutionei quaestionis. SCI EMDvM est primo, i, ista scietia dicitur esse utilis iuuenibus, quia consuetudo audiendi aliquid in pueritia disponat iuuenem ad audiendum talia imagi quam audiendum extranea. Unde dicit Commetator, quod cum quis assuetus suerita pueritia credere sermones salsos, , illa consuetudo inducet ad negandum veritatem ideo multum prodest pueris,& iuuenibuς bonos sermones,& bonam doctrinam audire.
Item sicut se habet medicina ad corpus, ita illa scientia ad animam, sed medicina,& praeseruatiua corporis ab aegritudine, ergo illa scientia
erit praeseruatiua animara peccatri. quod eis aegritudo animae. Sed du*p l, tum est, utrum illa scientia sufficit ad faciendum iuuenes bonos. IAd
quod respon detur,quod non, quia ratio multum impeditur in ipsis propter oppositionem potentiae nutritiuae,& augmenta suae. Unde in iuuenibus natura totaliter dirigit, & inclinat iuuenes ad augmentum , &nutrimentum,propter quod impeditur ratio, ideo isti non utuntur ratione adi lia,quae lunt ipsis necessa ria,ad nutritionem, vero se habent Gut bruta animalia. ex hoc trahunt quandam, consuetudinem aqua non possunt retrahi nisi quadaviolentia, ideo eum talis assiles actio trahit iuuenem,non potest haec scietia suum effectum habere, nisi m . mtionibus parentum, vel magii trorum, vel opprobrii s vitiorum, vel contumeliis, vel verberibus cogan- atur . I Vnde finis huius scientiae
non est cognitio, sed est operatio actus virtuoli moderantis impetus illicitos. Vnde pueri propter inclinationem ad nutrimentum & augmentum, & ad coitu sunt secutores pallionum , io n isi coacti nolunt audire illam scientiam.Io dicebat Art. lu, haec scientia non eli utilis rim , coueniens iuuenibus.
Sci ENDvM est secundo, ut principia huius scientiae non sunt euidentia iuuenabus propter inexperientiam actuum humanae vitae, sed solum sorte sunt credita & accepta auctoritate doctorum. Unde dicit Hesiodus consermiter ad Aristo. intextu, P tria sunt genera hominum.
I Aliqui sunt qui p se iaci eda intelligunt& intelligenda perficiunt, & Hilii sunt optimi. I Alii sunt qui per
se non.intelligunt facienda, sed intelligentibus obediunt, & illi sunt boni. t Alii sunt qui nec per se intes ligunt facienda nee intelligenti obediunt,& illi sunt male affecti, & parnitus inutiles,& ex istis seqnuntur, aliquae propolitiones. I Prima iuuenes non sunt proprii auditores huius scientiae propter hoc,2, non sunt experti de actibus humanis .qSecunda propoli t io iuuenes sunt bene idonei ad habedam aliquam credulitatem de his,quae in illa scietia tractantur per auctoritatem doctorum. lTertia propositio iuuenes no sunt proprii auditores huius scietiae quoad exercendum actus virtuosos,nisi
concurrente correctione parentum
vel magistrorum. Ita quo sequitur
704쪽
A-isti existentes sub debito regimine sunt viil es auditores huius scientiae. Sed dubium est 1 trum prouecti sint sufficientes auditores huius scietie. Pro cuius declaratione est aduertendum 'i, triplices inueniunturprouecti,quidam sunt deprauati iudicii & deprauatς volutatis,& iiii non sunt utiles auditores huius scietiae tantum isti poterunt feri utiles propter hoc,s, tandem vitam suam cognoscent turpem esse& vituperabile, ideo ad alios actus se dirigent, nisi omni nolint deprauati,& iiii voeantur ab Arist. iuuenes non itate', sed virtute, quia non sunt moribu, prouecti, sed iuuenes.' Alii sunt habentes firmam volutatem bene agendi, Sc in operibus virtuosis allueti,& isti sunt perutiles auditores huius
M scientiae, S isti sunt qui principia sine formidine acceptabunt. Alii sunt qui habent reditura iudicium rationis& bonam voluntatem, aliqua dotamen superatam & trepidantem ex impetibus pastionum, & isti sunt et utiles, quia licet impetus passionunon possint refrenare, tame per hac scientiam istud susticienter pollunt ponere, & per illa soluuntur rati
nes Sequitur. Co MCLvs Io ria salis. Iuvenes non sunt perutiles auditores huius scientiae,quae conclusio relinquitur probata ex dictis.
uissimi voluptatem, ideo vitam Hligunt voluptuosam. ulti omnino biniales videntur esse vitam pecudum eligentes,ad ι-
scuntur autem rationem , quia Cmulti eorum, qui in potinate pa
Qv Asai TvR ut ii talicitas consistat in bonis exterioribus. 'Et arguitur primo si sic. Quia consistit in statu pi Missi ino, quia beatiaudo est flatus omnium bonorum agregatione perfectus sed per diuitias homo habet illum starum, quia habet quicquid vultis Arguitur secundo
sic. In illo constitit selicitas p maxime ab humine appetitur, sed diuitie
ab homine maxime appa tuntur,igitur in oppositum est Ara. in tex. Proeulus solution .
PRIMO sciendum est, et, selici otas non consiliit in bonis exterioribus, quod probatur quadupliciter secundum, quod quatuor dicuntur co uenire secilitati. PPrimo probatur
ex parte appropriationis ipsius seliestatis.Vnde selicitas debet esse ppria bonum homini, S in ipse exiliens,
sed bona exteriora non exiliunt ipsi homini, quia ista bona exteriora nosunt nostra,sed magis bona sortunae unde sicut fortuna dedit nobis taliter potest nobis auferre.WSecundo probatur ex parte acquisitionis.Vnde bona ex temora, tuadoque acquiruntur per violentiam , quandoque per iraudem, quandoque ex parentibus, sed illa non convcniunt selicitati,igit. Ite bona exteriora eo labo re acquirunt,cu timore cu stodii: nt,&cum maximo dolore relinquunt,
705쪽
E & ista felicitati non conueniunt. Tertio probatur ex parte excellentiae elicitatis. Na talicitaseli summu bonorum humanorum, sed bona exteriora no sunt semina bona, i quia cotingit eis male uti. I Quar- . to probatur ex p.irte sum cientis: naselicitas&bona selicitantia satiant appetitum habentis, quia felicitas est ultimuς finis ultra, quem nihil
quaeritur,led bona exteriora n O siit
binoi, immo appetitus eoru est insi-nitus. i. insatiabilis, vel ad infinita te de nisi superiori v irrute regat,pura Deo vel habiti b. virtuosis a)er quos dirigitur homo ad bene agendum. S E C v N D o sciendum eli, selicitas non dicitur consistere in honoribus. Quod probat,quia selicitas non costitit in potestate alterius, sed f. q, homo honoretur non est in pol state sua, sed in potet te alterius, igitur. η Item honor non quaeriturnili tanquam signum . ergo magis
virtutes quaeruntur,coseq:ientia est nota.Etans probatur quia honor est exibitio reuerentiae mi signum vir-last tia, tuis, vel excellentiae. Et liquis dicat,aliqui appetui honores, & tamenon appetunt virtutes, igitur.Respodetur ad hoc,* appetentes honores
qui non debentur ipsis dicuntur vitiosi,sambitiosi. I Dico ulterius, Psicut sunt aliqui qui magis volunt videri sapienter, quam elle& non videri, ita aliqui magis volunt videri Dubiit. ς*ς vel boni, quam esse &' non videri. I Sed dubium,est utrum
aliquis possit licite honores appeterς. R espondetur,quod saltem indirecte' , quia bonum est diu usuu sui ipsius,ideo quis potest licite appetere reuerentiam, ut facientes reu rentiam effficiantur meliores, aut
conseruentur in bonitate habita. Sed dubium est utrum in nummo conlittat felicitas. I Et videtur-sici, quia per nummos habemus quicquid volumus. Respondetur , quod pol sumus habere quicqd volumus per nummos quo ad bona exteri ra, sed non interiora, sed ex illo non sequitur, P in ipsis consistat felicitas,quia nummus non amatur, nisi
proptet aliud,& felicitas pyse, & Pista sumienter Isoluuntur argumenta. I Dico ulterius quod si aliquis in infinitum appetat, hoc non eli nisi
propter corruptionem appetitus, &eius deprauationem. Et ex omnibus istis ponitur. CONCLvs Io respons
lis: s Felicitas humana non conliit it in bonis exterioribus, quae conclusio relinquitur probata in prim notabili.
Qv i TvR Vtrum felici-citas constitat in voluptatibus. I riarguitur primo,quod sic,quia quod est sum me appetibile hoc est felicitas, sed voluptas est huiusmodi.
INam tam lapientes, quam rati ne carentes appetunt illam.
t Arguitur secundo. Felicitas est qddeleetabilissimum, sed nihil est delectabilius, quam illud , quod est ipsa delostatio, igitur.' In oppositueIl Ara li. in tex. Pro cuius solutione. Pn o sciendum est, P qu
706쪽
Α tuor dicuntur esse bona corporis,c hoc est,quia est , ite necessaria. Sed CQuatuor vivacitas sensuum, cui cortes det cauendum est ne multum in se appe v h DR in anima prudelia. I Secundum bo- tatur, quialtatus turpis vitae ad citet.
' rq , ' nu corporis est pulchritudo, cui re ' Aduerte, i tristitia magna de ta
spondet in anima teinperatia. 'Ter clo multum abhorretur, di maxime' tium est robur,cui in anima corre- ab illis, qui non lunt confirmati ins det sortitudo. I Quartum est fa- virtutibus,& valde aggravat sensu. nitas, cui correspondet iustitia. t Et 'Aduerte etiam, ν licet voluptas ex illis ponitur talis conclusio, R in sit i electatio, non tamen est summa. nullo bono corporis consilit sil ici- delectatio. Nam delectatio, ouae setas, que conclutio potest probari. quitur ad stlicitatem, puta ad clara CPrimo quia felicitas non ei com visionem Dei, & eius summain dilem unis hominibus & brutis, sed illa ctionem,cst summa delectatio tono quatuor bona sunt ipsi, communia, sequit,voluptaseli delectatio, ergo ipitur. Item selicitas non praebet in ipsa est filicitas. I Et per hoc sol
occalion ena ad peccandum, sed illa uitur secundum argumentum. Et bona corporalia praebent occalione aduerte, ip licet multi delectatione ad peccadu in ut patet primo de pul propter se desiderent,& rem delecta critudinem,quae saepe trahit ad lu- bilem propter delectationem, hoc xuria ira,& vivacitas sensuum ad O- non eil secundum ordinem naturet. n ciolita te xobur autem ad subiectio- Natura ordinauit. ut delectatio pro Dne,robuilns ut in plurimu subie nos plerrem delectabilem 2ppeteretur. videmus esse. Et sic patet, quod sce- Ex quo sequitur, q res delectabilis licitas no consiliit in bonis corporis, est simpliciter melior, & appetibi-
patet etiam quod non consistit in vo lior ipsa dele atione. yisa est enim suptatibus. litem sanitas magis eis quomodo stlicitas coiistit principasio nunt alicuius turpis, unde ut in liter in operatione,& non in illo lapsurimum sanum corpore cotingit sequitur operationem .s Et si dicas, esse fatuum ,& impium. Et per remota voluptate remouetur felici- hoc soluitur primum argumentum; tas,& nunquam appeteretur. Respoirequentates enim voluptates sunt detur, i, istud argumentu nihil conomnino belli ales, vitam pecudum cludit,quia si concluderet,conclude eligentes. Et aduerte, quod vo- ret,et media ad fine sunt meliora ipluptas proprie est in cibo, iratu, & so fines, quia ipsis remotis remouet coitu,quae maxime pribent occasio finis. Et si dicas sume sugibile est nem delisquendi, & corpus ipsum mors, ergo summae appetibile est vi-- totaliter corrumpendi. Unde dicit D. Consequentia videtur esse nota. Aristotcles, quod raro infelices sui Et antecedes probatur, quia omniusne voluptate. terribilium terrabilissimu est mors.
.ea ' luptas aliquo modo appetibilis est plicet illud quod maxime l ugitur
707쪽
E appetitu senstitim, sit mors, notia secundum rectam rationem, immo secundum rectam rationem est abhorendum plures vitiis animam depriueri citiam anima a corpore aliquomodo separari. CONCLvs Io responsalis. Licet quaelibet voluptas si delectatio, felicitas tamen neque in voluptate . nam in delectatione cosuit, Quae conclusio rclinquitur probata ex dictis. AnIoelicitas confictat in ope rarione, vel
Qv t Tva Utrum felicitas consistat in operatione, vel in virseo .in tute. I Arguitur primo, quod non disti η9 in operatione, sed mag s in virtute, iuri, j. quia operatio est labo tosta,& perco F sequens non est delectabilissima, ergo in ea non est felicitas. t Arguitur lectando lic. Diriscns est nobilis directo, sed vitius dirigit ad operadum, igitur.' In oppositum videntur esse
doctores. Pro cuius solutione. S C r v N D v M in primo' licitas capitur duobus modis . Vno modo ut est status omnium bono inrum aggregatione persectus de sic se F. lielias licitas non est aliquid per se viantia, duplici- sed est aliquid aggregatum tXOm-x . nib. bonis. ivnde felicitas isto modo omnia continet quae vir bonus, habere mallet, quam non habereta, ut vir bonus magis vellet habereomnes vinules scientias, & earum operationes & alias perfictiones, S de hac felicitate loquitur Arist. in multis passibus. I Alio modo capitur pro uno simplici bono,quod eii me
lius, ct persectius inter caetera , quae Ghomini conuenire possint. Ideo quaerere virum felicitas consistat inoperatione vel virtute, nihil aliud est q-rere, quam quod illorum est perscctius. Unde denumero actuum q-dam sunt transeuntes, alii immanetes, immanentes sunt simplicito p- sectiores transeuntibus, idem in ip- sis transeuntibus non oportet pone-xe inicitatem .s Sed de .lctibus immanentibus ponitur talis concluso cum Arist. tr actus virtutis est melior,nobilior, honorabilior ipsa virtute, quia per actu, homo magis laudatur, quam per virtutes, quia per ipsos magis attingitur obieci uua, uper virtutes. ' Scquitururgo quod postquam actus sunt persectiores &nobiliores quam habitus, vel vi tutes, quod ipsis est ponenda seli- Hcitas, & non in virtutibus, vel habitibus. SCI EN D vM est secundo,u, solutione rat onum dicitur, T Dpe- operatio
ratio in qua consistit felicitas no est lici ia- ex se laboriose,immo est summe de 'lectabilis. Sed si dicatur laboriosa α - R
hoc est ex parte corporis S v i r tutusentiti uarii in ,Operationes enim potentiarum non organicarum, puta
intellectus,& voluntati, non sunt laborios . nisi Ipter indispositionem virtutum sentiti uarum. Vnde ad- Derte,9 Operatio, in qua consistit se licitas est delectabilis, q, omnem tristitiam & dolorem extinguit.' Aduerte etiam, P licet virtus & quolibet habitus inclinet ad consimiles actus quibus est genitus, in ro principaliter regulat operationes nostras .
708쪽
& voluntas eas imperat & virtus minus principaliter. Et per hoc soluit iecundum argumentum.' Et si dicas. si spicitas consit ei et in operatione, sequeretur, I dormiens,& nooperans eri in 'lix,& miser, sed hoc est salsum ipitur. R estodetur, ludit miseria&elle miserum opponitur, felicitati dupliciter,s coriarie S priuative. Si contrarie, tunc esse mis rum est esse imbutum malitiis cautelis,& malis operationibus, S sc no Ortet, quod dormiens sitimiser isto modo.Si autem capiatur priuatiue, tunc est carentia felicitatis in subiecto apto nato quando, & quomodo natum est eam habere, & se dormiens, vel alia necessitate impeditus non dicitur miser, sicut dormiens,vel exiliens in tenebris non dicitur caecus,quia taliter non est aptus natus videre. I Similiter dominiens taliter, non est natus habere operationem, nec per consequens se
licitatem .s Dico ulterius, quod ad hoc , quod aliquis sit schlix , non oportet , quod semper, actu operetur, sed requiritur necessario, &solum modo sufficit, v fit in habitu in potentia, vel in dispositione .ppinqua ad operandum. Ex quibus
CONCLusio responsalis: Felicitas no consilit in bonis exterioribus neq; in virtute, sed consistit in operatione virtuosa, quae est diligere Deum super omnia, & propter seipsum.
V ID EBITVR autem utique meliusicle forsitan, ποportere, se pro salute veritatis, C
er familiaria destruere , sfecia 2 literque Philosophos existentes, '
cis sanctum est praehonorare veri
vretiar praeferenda erit amicis.
Q v A E R i T v R Vtrum si amicus & veritas dissentiant, utrum veritas sit pr serenda amicitiae. PArguitur primo, p non, quia illud est faciendum per quod politica communicatio magis coseruatur,sed ipsa magis consei uatur praeserendo a micitiam veritati,quam econtra, igitur. Maior est nota,& minor proba tur,quia quantum est inter ciues de politica comunitate inter eos oportet esse de amicitia. Arguitur secu Ddo sic.Amicitia est praeserenda iustitiae, ergo veritati, consequentia est nota, cum iustitia sit excellentior, virtus. Antecedens probatur, quia
illud est melius, quod est magis per se is mciens, sed amicitia est huiusmodi respectu iussi liae. Pater, quia
minus indigemus iustitia , quam amicitia , patet, quia amici non
indigent iustitia, & tamen iusti indigent amicitia, igitur. Pro cuius
PRIMO sciedum est,s triplex est amicitiais propter utit e, propter delectabile,& propter honestum. Duae autum primae possunt quan- Triplex Eoque esse prauae, ideo de illis no est aulicitia. mirandu, si veritas talibus amicitiis sit psereda. si Tertia autem amicitia
est,q sola est amicitia est bona, nec t. o Potest ι
709쪽
E potest esse mala,ut videbitur in 8.lcse.6.met. de illa qtuerit quaeitio. IAduertet' tW veritas,ut de ea loquimur, est cosor in alitit in nostrae cognitionis, aut etiam nostri sermonis ad rem, & haec veritas est persectio, & bonum nostr intellectus, ideo intellectus semper deficit a complemento suae perfectionis quana diu est in opinionibus, falsi & tame non est imaginandis, quod fillitas sit peccatum in nobis, quia non prouenit ex culpa noli ra, sed ex delectabilitate naturae. l Vnde notum eis, cp amatores veritatis
N ipsius profundi scrutatores incurrunt sepe sal sas opiniones , ideo videturis fallitas non est peccatum
SECv Noo sciedum ell,quod amicitia est virtus, aut non eli sines virtute sic, i, in nullum amicorum Amiei ita ita re potest cum vitio. I Ex quo lὸ- est viii'. quitur, ' nullus amicorum vellet subitinere salsum ali inod scienter, immo vellet docere oe verum & relinquere omnes salsa, opiniones.s Ex quo sequit, ' si veritas,& amicus dissonent, veritas eii semper pserenda amico, ita a, magis et sustineda quam amici salsa opinio, quia bonum magis semper est factedum, et malum, igitur.' Est etiam aduertendum, i, deliruetio atra icit lar est corruptio communitatis ita v dissentire amico in velle aut nolle,es corru. pere,amicitia. Dico ulterius cir pser- re veritatem amico. i.opinioni salsae amici non est dissentire amico , sed eis dessentire opinioni,amici &no voluntati amici,cum ipte velit doce obiectis ri omnem veritatam. IEtsidios,volo P amico placeat tm opin iones sal G* tunc offendetur in reprobationib. earum, quid tunc faciendum Riidetur,ui in hoc ille et sui vitiosus e noamicus,& per hoc soluitur prima ratio. Notum est v, corruptio ana icitiaeeli det tructio communitatis ciuilis.
I Dr etiam quod dissentire in veΙle vel nolle amici est destruere amicitia, sed non dissentire opinioni false. I Ad secundam di quod qua dodicit Ariit. Piultitia est praecla iisl n a virtutum, intelligit de iustitia legali , & communi quae vi esse omnis virtus,de qua in quinto tractabitur & non de institia particulari. Et per laoc Ponitur. CONCLvs Io responsalis: Non sidum amico,sed amicrtiae v ritas est priserenda, . veritas est praeferenda opinioni salsae amici, quae coclusio relinquit probata ex dictis.1
vel separabile quid secundum se
ipsum, manifestum ' non utiq; erit operatum, neque possestum
homini, nuc autem tale aliquid quaeritur,oc. An fritatar conserit in binasse
Qv A E R I T v n ut ii scelicitas conlisiit in bono separato.' Arguitur primo Mic. iacosiliit in Deo cum Deus sit finis omnium & Deus est bonum in aratu, igitur. ISecundo lic. num magis consistit in fine gratia cuius,il in fine quo,quia finis quos
710쪽
λ quo,est proptet finem gratia cuius, felicitas nostra non oonsistit in Deo C igit, & talis finis gratia cuius no est vel bono separato obiective,i.Deos
i, bonum, separatum, igitur. In est illud, speroperatione no stram tib inui oppositum est Arist. in textu. Pro cu in qua consistit felicitas nostra a . lius declarationes. tingit,io dr felicitas nostra costist
SC E MovM est primo, et, dis rem Deo obiective lNotum est.ii. uicultas sitiusqussionis est propter et felicitas humana, nihil aliud est,
ae piluocaraomina iustis, ei, est bonu quam operatio hominis secundum
I dis raratum. IVnde si per bonum se- virtutem persectissimam, qui secui . 4 paratum intelligat quandam quid dum Theolog est ipsa chamas sed
q. uniea. ditatem, vel nat6r an separatam & secundum philosophos videtur esse distinctam a singularibus qui est de lapsentia. Ideo ponituri essentia illorum singularium, a qua CON cxv mo rnsalis. Felici tamen singularia dependet essentia. ras nostra non consistit, in tali bono liter se dum ipsam permanens, ω separato quale Plato vi posuisse qu praedicatur de bonis, quemadmodu concluso relinquitur satis pmbata videtur in Plato imaginatus suit tuc 'in primo notabili, in quo etiam suffinullum tale est ponendum, nee per cienter luuntur latroness, dato et, esset al iquod la te i studesset bonum possessum & operati ab hole,& tamen nos quaerimus is B 9 dato P esset aliquod tale i stud no
nos quaerimus ta-- ωι , in miudebonum, io no potest dici selieita, - ο πήρορ ι . ediscaris hominum, saltem in tone possessi, se autem domus. In alio vero neque rone exempli, ut patet thim aliud. In omni autem eleestio tu Alio modo per bonisin sepaia- ne, ct operatione finis, huius eum positimus intelligere bonum, enim gratia reliqua , operatur quod est finis omnium aliorum bo- omnes, orc.
lnorum,gratia cuius cetera operant, MI
R omnia ab eo essentialiter depen- appetibile propter se trunium sit persedes,&est omnium creator, &seca Gui appetibia pro rest, . npiendo bonum separatum notum propter aliud. . Iest, quod talicitas' nostra consistis Qv A E R i x v κ Vtrum, qd est in illo, quia tale non est nisi Deus appetibile propter fetantum, sit pen gloriosus. ' - sectivi, quam illud quod est app8. - SC I E N D v Μ'est secundo,u tibile piopter se,& propter aliud. h. a ih. Π0ar non cui sistit in Deo Arguitur primo i, non, quia n: Esis iiii i subiectiu quia tunc per eam no sic Ilus est quod est tantum & amplius, Deo sub essemus formaliter felices. Deus et sea eligibile propter se, propseriective. nullus pi esse subiectu. Dico ergo ui alterum est huiusmodi. Arguia