장음표시 사용
121쪽
Da PRAEPARAT. partem ; & in nobis, simul cum in. cremento fidei & caritatis, crescere debet spes. Idem sentiendum est depromissis ac minis Scripturarum. Non enim ex Deo, qui
mentiri non potest , sed ex nobis, oritur dubitandi materia. Non ignorat homo, quam eximia bona promiserit Deus, sed timentibus ac diligentibus ipsem. At quotus quisque nostrum est, qui timorem praestitit, ut tali domino, amorem, ut tali parenti, debitam Non dubitant igitur, an Deus sit verax iupromissis, sed, an ipsi sint digni
promissis. Fides, spes, carita S , timor , dona sunt Spiritus. Quis igitur novit, an fides 3c caritas, quam habet, sit ex hoc donorum genere, quae nos reddunt Deo gratos , & an sufficiant ad salutem aeternam Z Similiter Deus per filium seomisit veniam omnium sceleis
rum , sed semel per baptismum , si
se scipiatur. Ceterum , quo ius quisque nostrum est , qui ve
'stem candidam, fratis in baptismo
122쪽
An Mog τε ni datam, non multis modis inquinaritὶ Paratum est remedium por- nitentiae, sed toto corde con versis ad Dominiam, Heic excutiat se quisque , num toto corde sit versus ad Dominum, num cor habeat vere contritum , & humiliatum; &,si haber, an iuxta sussicientem modum. Clamat Baptista: Facite fructus dignos poenitentiae.
is ausit sibi arrogare, quod sicut dignum est, oderit ac detesterutpeccata sua y Comminatur Deus iram ac gehennam violantibus praecepta sua. Quoties autem nos, illius timore abjecto, violavimus ea r Quotumquemque reperias, qui non magis metuat iram principis aut judicis hominis , quam Dei vivi . Tum, quoties fit, ut homo magis amet hominem quam
Deum , pro mortali ami eo iustinens, quod in Dei gratiam perpetῖ recusaret ' Equidem in hac sum
sententia, ut existimem, piorum hominum fiduciam semper cum religioso tremore coniuncta esse.
123쪽
Dκ PRAEPARAT. Paucos excipio, quos Deus exismios habere voluit. Videtieet aάxemptu, quod extimulet omnes,
sed assequantur pauci. Certius sperant Domini misericordiam , qui tremunt illius iusticiam. Proinde qui dicunt , Creri , te fores auum; de salvus eris: bis peccanta Etenim, si de qualicunque fide loquuntur; falsus est sermo. Sinde viva; inepte dicitur, Credes quasi cuivis in manu sir credere quum Velit; cum hoc quod haud scio num certi simus, an fidei donum sit in
Quid quod homo non tan- in m aliis hominibus, verum etiam
ipse sibi, frequenter ignotus est quum oculos Dei nabit, quamvis abditum,possit fallere. Cor hominis inscrutabile est nobis; sed illum nullus latet sinus cordis, qui
finxit eo r. Nobis tapenumero videtur pium, quod impium est in oculis Dei;purum, quod impurum est. Ita fit, ut homo se credat immunem a peccatis, quum insciens babeat sauciam conscientia. Quidni
124쪽
A D MORTsm vorni hoc nobis accidat i quum egrestus ille psaltes dicat: Delicta quis intelligitὶ ab occultis meis munda me, Domine.Tutissimum igitur asylum est, cum religiose tremore justicia Dei eonfugere ad misericordiam, & cum psalmographo dicere, Ne intres in judicium cum servo tub, quia non justificabitur in conspectu tuo omnis vivens. In hoc igitur judicio nemo poterio subsistere, si nostra merita ad divinam trutinam expendantur, nisi
misericordia superexultet judicio. Eoque praecessit in eodem psalmo: In veritate tua exaudi me , in tua iusticia. Quisquis exaudiri cupit,
remittit contentionem. Et, qui cupit exaudiri in veritate Dei, suae dissidit veritati ; sciens, quod solus Deus verax, omnis autem homo mendax. Er, qui rogat exaudi
ri in justicia Dei, suae dissidit justi-
eiae. Veritas autem & justicia Dei, Christus est , Euangelicae grati minister. Per Mosen enimJex da-
125쪽
stram: sed gratia per Christum Ie
sum facta est; qui nobis suam communicavit justiciam. Nos toties mentimur Deo, quoties violamus
leges illius , in quas juravimus ad
fontem regenerationis: & toties injusti sumus, quoties conditori ac redemptori non rependimus vices; imo abnegamus illum, quo ties a pactis recedimus.Sed quamvis nos abnegemus illum perfidi, ille constanter fidelis est, se ipsum abnegare non potest, ubique Vς x in promissis , ut justificetur in sermonibus suis, & vincat quum iudicatur. Pater igitur exaudit n'S, in sua veritare, qua per filium promisit nobis remissionem peccatorum; exaudit autem non in no
stra, sed in sua justicia; quia per fi
lium iustificat omnem credentem, fide purificans corda nostra. Beati sunt igitur qui serviunt Domino in timore, & exultant illi cum tremore. Quid ni tremant homines peccatis obnoxii, quem tremunt augelorum exercitus Z Ante judicium
126쪽
AD MORTEM. xo elum timere, bonum est, ut in judicio inveniamus misericordiam.
Ex humanis historiis discimus,
quanta cum exultatione beatus Andreas ad crucem accessit. At contra, non paucos viros, pleratis opinione celebres, accipimus, sub mortem magno tremore fuisse conturbatos, expavescentes Dei iudicium, totamque vitam anteactam damnantes. Resertur enim de quodam, cui sub mortem trepidanti quum dixissent qui aderant fratres, Quid est quod sic expavescas, quum per omnem vitam
pietatem colueris r ita respondisse o fratres, multo alia sunt hominum judicia, alia Dei. Similes voces emisisse dicitur Benedictus, Bernardus, de Augustinus. Eadem igitur fides, & tremorem incutit,
de tremorem vincit: Incutit, ostendens quantus sit, quem in multi&ossentimus: Vincit, ostendens nobis Christum; cujus caritaSpeccata nostra, gratia supplet imperfectionem nostram. Ut autem
127쪽
rio Da PRAEPARAT . non statim fortitudinis aut fidei
signum est, mortem non expavescere ; snam interdum est stuporis ac vecordi et, interdum scythicet cmiusdam immanitatis: in ita ad mortem imminente expavescere, non semper est dissidentiae, aut malae conscientiae signum. Nonnunquam assectio mere naturalis est pro varierates corporum , in aliis moderatior, in aliis vehementior. Sic mortem exhorruit Ezechias, vir qui corde perfecto versatus fuit apud Deum. Exhorruit autem non obmurmurans Deo , sed cum Iaerum is deprecans ; & exauditus est. Novi ego quasdam, quae ad solam mortis mentionem contremiscerent: at iisdem, urgente mortis vicinia, nihil sortius aut constantius. Horror enim ille non veniebat ex mala conscientia, sed ex peculiari sexus aut naturae imbe-eillitate. Affectus autem naturae, si virtute superentur, augent coronam , non arguunt dissidentiam.
Similiter videas ingenia quae dam
128쪽
AD MORTI M. TI Idam φ-- . quae sibi faelle in re quavis satisfaciunt. Sunt rursus putidula, sibi ipsis nusquam satis facientia, etiamsi quid rei te gesserint:quibus si admoveas omnia is latia , tamen sentiunt animi remotium , a iu dissidentiam solicitantem: atque hinc conjiciunt, sese nondum habere Deum placatum,quia nunquam sentiunt tranquillitatem conserentiae. Verum, si naturam distinguamus a virtute, nec admodum suae tranquillitati fidant, qui sibi quocunque modo placent, nec prorinus spem abjiciant, qui mentem habent semper
in deteriora vergentem. Istuc naturae peculiaris vitium est,nota v
luntatis ; quod negligendum est, si vinci non potest, & quod dictat
spiritus pro rato habendum , utacunque reclamet caro. Arbitror,& illud esse naturet, quod homines, quibus instat extremus dies, sic sore immutantur, ut nihil eoru probent, quae sectati sunt in vita, non
quod impia fiat, sed quod huma
129쪽
Da pRA PARAT., & a perfectione recedentia quanquam advers.s hos naturaeamus spiritus robore pugnari dum est, licet ex eis nec alios judieare conveniat, nec nos ipsos. Redeamus igitur ad id quod institue-
Iamus , ostensuri, quibus modis sublevari possint homines, ut plerique sunt infirmi, quos mors vicina consternat . in quorum vita multa oblivio, multa negligentia,multa cessatio,& omnino multo plus criminum quam benefactorum , &, si quid benefactorum est, multa rubigine vitiatum, ut,illa inserere in conspectum Dei, nihil aliud sit, quam Deum irritare. Animus ad mortem aut omnino paratus non est, aut leviter instructus. Huic in eo articulo quid faeiemus Nemo desperanaus est quamdiu spirat homo. Urget supremum certamen . Spatium bre- 've est, opus est expedito eonsilio. Quid inquam huic optimo jure perturbato si1adebimus ' Primum,
si legitimos habet haeredes, consultum
130쪽
. AD MORTEM. II 3sultum fuerit, ut omnem curam testamentariam ad illos releger. Primum hoc nonnihil est compendii. Sin minus 3 per codicillos, aut si qua via commodior negotium hoc quam brevissime ablolvat. Eo peracto,submoveat omnes de rebus hujus seculi obstrepentes. In quo supra modum peccant complures, qui jam animam agenti ingerunt scrupulos de testamento, deque rebus externis ; interdum dc morientem cogunt subscribere, idque detrectantem dc invitum , ac detestantem illorum importunitatem, per quos mori
non licear. Quibus amicis quid
esse potest inimicius Dein,si morisbi ratio patitur, animae priua quam corpori mederi studeat per exo- mologesim brevem, sed sinceram& fuci expertem ; dc a sacerdote, cum plena fide , summaque reverentia , poenitentiae remedium accipiat; ex intimis praecordiis Dei miseli cordiam imploret ; sumatque vitae castis tioris propositum.