Theologia patrum dogmatica, scholasticopositiva, auctore r.p. Antonio Boucat ... Tomus primus octavus Tomus septimus. De sacramentis pars tertia, in qua agitur de institutione, necessitate, materia, forma, ministro, effectibus, & usu quatuor sacramen

발행: 1737년

분량: 585페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

461쪽

De Poenitentiae In litui me, est. 633

Timoν cehenna qua nidistus miseruν ad paenitentiam , est bonuo.

PRIMO: scripturae passim, ubi deponItentia sermo est, hunc timorem commemorant' instar omnium .auctoritatum sit istud Christi de metu gehennae Oraculum Mati. Io. Timere eum qui ροis Θ ania mam , ct corpus perdere in gehennam. Ecce timor servilis laudatus a Domino 2 emroneum igitur est eum ut malum habere Secundo : Patres Tridenti ni Sess. i .e p. 4. definiunt istum timorem esse viritus sancti donum . Hanc eamdem doctr. nam priorum saeculorum Patres praediraverunt : In primis Tertullianus L. de Pςn. cap. ret. Clemens Alex. L. 2. Strom. & alii. Tertio ratione : Metus movens peccatorem ad trinitendum , ut in Deo tam

uam in fine ultimo quiescat , est lauabilis : Atqui de isto solo metu hic a- simus. Ergo dc

aYNops Is DIFFICULTATUM

ET REsPONSIONUM. PRIMO : Esto quod odium peccati requiratur pro vera Nnitentia , metu Sautem sicut amorem initialem sie & odium complectitur , cum nihil aliud importet quam deterrere impium a peccato , ut svadatim ad Deum velut totius justitiae sontem tendat, ct tandem in eo tamquam in ultimo fine quiescat. Seeundo : S. Augustinus quandoque dicit id omne quod non est a charitate vitiosum esse , ted hoe lato intelligit modo , & in eo solum sensu quod non sit

vitae aeternae meritorium.' Tertio : Falsum est eumdem sanctum Doctorem non agnoscere medium intelcharitatem habitualem & concupiscentiam; datur enim amor imperfectas, vel dicendum sanctum Praesulam sermonem instituere de actu vitae aeternae meritorio Et in hoc sensu, omne quod agitur, vel ex charitate , vel ex concupiscent ia procedit, hoc est vel vitam promeretur, vel 'non: si sit a charitate citra dubium vita aeterna dignum est 3 e contra vero si ab

ea non promanet. Ceterum amor Imper

sectus tametsi supreme felicitatis praemiis non donetur , attamen a spe fluit . &eharitati postea in justificatione advenientati optime consociatur.

Irum Atrνdio impassecta aliquem debes includere amorem

NONNULLI Recentiores posvreunt dolorem ex solo gehennae metu sufficere cum Sacramento ad justificationem; quam quidem opinionem defendit Gonetus disp. I. de contr. g. Irris pag. 397- filii verae contra. Cum quibus sit

CONCLUSIO.

Diris ad uem exigis amorem, υτμsi ex . Probatur auctoritate, & ratione. Prima , ex Scriptura sacra.

DA IN I9 musta de conversione peccatoris adimplenda leguntur 2 c. 19. Reve tentur ad Dom&um , Or placabitus eis , ct sanabis eos. Similater Ier. c 24. Erant m bi in poliaum , ct ego ero eis in Deum ,

quia reυenuntur ad me in toro erede suo .

Zachariae c. 2 Conuenimin ad me , ct ego convertar ad vos . Rursus Isaiae C. II. Derelinquat impius viam suam , ct vis inia quus cogitationes suas , revertarer ad Dominum , ct miserebitur ejus - Ista conversito non in eo dumtaxat consistit , mimpius abstineat extrinsecus a peccatis , sed praeterea eorum debet affectum de ponere , juxta illud Isaiae. L Anferrem

tum cogismionum vesνarum ab eculia meis . Et istud IMI a. Nune ergo dicis Dominus, Converristat ad ma in roto coiae vestνν. in

te secluso omni amore, non est. justific tio, cum ea solum conditione Deus v niax ad imam ut prius ab ea diligatur, vel ipso Christo Ioan. 14. dicente I

462쪽

Disserta tro sitiaria .

o ctio pia meritoria est ad salutem , nisi

ea Cluisti dilectione procedat.

K miabis quosdam insignes seligimus . primus est S. Cyprianus, qui sub finem sibri de lapsis se loquitur : Confiteanis tur singuli , quae loe vos fratrex ,-deliri ctum suum , dum adhuc qui deliquitis in saeculo est, dum admitti consessio ejus is potest , dum satisfactio , & remissiori facta per Sacerdotes apud Dominum

is grata est : Convertamur ad Dominum ,, mente tota , & poenitentiam criminisis veris doloribus exprimentes , Dei mi- is sericordiam deprecemur ; illi se animais prosternat, illi moestitia satisfaciat, il-

li spes omnis incumbat . ,, Haec verba alare denotant sanctum Doctorem, amorem exigere , dicendo , illi anima se pr fornat , ilii maestitia satis Deiar , illi spes Omnis incumba/.

Secundus est S. Chrysostomus , qui h milia 4. in x. ad Corinth. se habet : Cum peccaveris ingemisce , non- quod is pinnas daturus sis, nihil enim hoe est, is sed Dominum tam benignum , tam teis amantem , tam denique saluti tuae at- ,, tentum ut Filium quoque suum tua is causa tradiderit , offenderis . ,, Audistanctum Praesulem exigere ut poenitens adveniam obtinendam Deum reclamet. Hanc eamdem doctrinam tradit S. Augustinus Scr. 7. de tempore , dum ait : Poenitentiam certam non facit nisi o- ,, dium peccati, & amor Dei. se Utitutlinctus Doctor exceptione generali non facis . Censet igitur cellam seu veram non esse poenitentiam , quae ex Dei a

more non oritur, ex quocumque alio moti vo fluere supponatur. Ergo occ. tuam docet S. Gregorius Magnus in c. 27. Iob. Sancta Ecclesia , inquit , simis plicitatis suae , & rectitudinis vias ti-

is more inchoat , sed charitate conium- is mat, cui tunc est funditus a malo reis cedere , cum ex amore Dei coeperitis jam nolle peccare. BIllis adjungimus Petrum glesensem , qui L. de Consessione sacramentali se loquitur : Non sine dolore cordis acerbis- is simo, & anxia cordis assilictione sananis tur , quae longo usu inolita , nec ho- raria, ek levi contritione redimi possunt a, quibus mors aeterna debetur; nulla aste

LIcET illud Concilium tamquam de sis

de non definierit necessario requiri in m- nitente amorem Dei impersectum , ut una, cum sacramento Pςnitentiae peccator recipiat remissionem peccatorum attamen inchoati amoris necessitatem ex

ipsius verbis facile est elicere. Frimo, de naiodis sese praeparandi ad justificationem sic pronuntiat Sess. 6. cap. 6. Disponuntur autem ad ipsam justi is tiam , dum excitati divina gratia , &is adjuti , fidem ex auditu concipientes, is libere moventur in Deum is dum peccatores se esse intelligentes , a divinae justitiae timore , quo utiliteris concutiuntur , ad considerandam Dei se misericordiam , . se convertendo , inis spem eriguntur, fidentes Deum sbi,. propter Christum propitium fore , iuis lumque tamquam omnis justitiae sonasi tena diligere incipiunt. is ibi , ut pastet , Concilium amorem initialem s leuinctoatum ad justificationem exigi r , eo non absimili modo, qub actus, pei, &fio

dei, necessario praerequiri nemo negaveritSeciando : Oblervandum & nusquam mittendum est, Concilium loqui. unive

sim de dispositionibus necessariis ad justuficationem , scilicet tam in Sacramento, Cuam extra , altequendam . Haec verbalequentia illus comprobant : Movenis tur adversus peccata per odium aluis quod di detestationem, hoc est peream poenitentiam quam ante Baptismum .. agi oportet . is Tractat igitur de dispois sitionibus quae ad gratiam in ipso facra menarrecipiendam necessariae sunt; quod & exprelle videtur asserete istis aliis verbis De hac dispositione scriptum est', si Poenitentiam allite, & baptiaeair unulis is quisque vestrum in nomine Iesu Chri si sti in re militonem peccatorum euntes docere omnes gentes &c. Terris : De ea justificatione agit Concilium quam LMherani , & CUvin istae impugnabane, ut clarer ex illis verbis : Cum hoc tempbre non sine multaminiis animarum jactura , erronca qMedainis .isseminata fit de justificatione doctrina...

463쪽

Se 3 ini Haeretici impugnabant praesertim iustificat; onem , quam Catholici docent jn Sacramento fieri . Ceterum , Patres

Tridentinos ibi loqui de justificatione quς fit in Baptismo, & Poenitentia, illud te-

satur Vera Lib. 6. in Concilium Tridentinum : Duo, inquit, definita de Poeti nitentia hic video, primum ell, poeniis tenti am esse odium ot detestationem

is peccatorum propter Deum : Secun-

dum est Oportere Poenitentiam agi an- te Baptismum. DQuarto : Concilium Tridentinum nostrae favere sententiae adhuc declaratur ex aliis momentis , quae habentur Sess. 4. c. 4. ubi haec leguntur : Contritio, , quae primum lucum inter dictos poe- , , nitentis actus habet , animi dolor, ac se de teitatio eli de peccato commisso , cum M proposito non peccandi de cetero; fuitis autem quovis tempore , ad impetranis cana veniam peccatorum , hic contri-

tionis motus necessarius; S in homine,,. post Bapti imum lapso ita demum prae- ,, parat ad remistionem peccatorum , sis cum fiducia divinae milericordiae , di ,, voto praestandi reliqua conjunctus sit , is quae ad rite suscipiendum hoc Sacra - mentum requiruntur. Atqui his verbis innuitur necessitas inchoati amoris Dei su per omnia : F. t probatur : I. Illa particula quovis tempore in supponit etiam pro

tempore , quo quis 'accedit ad sacramentum Poenitentiae; II. Affirmat hunc contritionis motum , pra parare ad remissionem peccatorum : Sed amor per secius

nedum praeparat , quin potius jum fi at :Igitur ibi Patres Tridentini , non cie amore persecio, sed de imperiecto , locuuntur; III. Amor imperfectus Dei super

Omnia, est amor spei , seu concupitccntiae: Sed talem amorem exigit Concilium, juxta illa veroa , Si cum fiducia diυιna misericor ia, re illud, tibi loquitur de attritione, si xoluntatem peccandi excludat , cum Ite venia. Ergo cic. Sed ne remaneat circa mentem Concilii Tridentini ambigendi locus, habemus Catechismum clua interpretem , qui mentionem ubique an oris facit , cum agitur de dolore ad scenitentiam pra requisito sic loquitur de amore num. 8. ct 9. ubi e numerat multas ad sacramentum Penitentiae neculiarias dispostiones, tum ae Bou car Theol. Tom. VIL

spe loquitur postea de amore propter retributionem qui spei tribuitur. Hucis deinde accedit spes impetrandae a Deo , , misericordiae , qua erecti vitam, re,, morcs emendare constituimus. Postre- mo charitate Corda nostra accendun-

tur, ex qua liberalis ille timor probis is & ingenuis filiis dignus, oritur; atqueri ita unum illud veriti, ne qua in re Deiis majestatem laedamus, peccandi consu is tudinem Omnino delerimus. Hiice igiis tur quasi gradibus ad hanc praestantisti

is mam Poenitentiae virtutem pervenitur.

is Quae prorsus divina & c estis virtus se ex illi manda est , cui scilicet. regnum is celorum sacrae Litterae pollicentur .is Nam apud S. Matthaeum scriptum est:

si Poenitentiam agite , appropinquavit C- nim regnum C lorum . is Audis me

cedem proponi pro objecto & motivo P nitentiae , di quidem in spe di caritata

fundatae ι immo ct in timore . Igitur Concilium Trid. cxigit in attritione amorem inchoatum solum quo Deum, ut

totius justitiae sontem diligat peccator .&hoc i usticit. Utinam foret semper perfectus sicut & persecta contritio.

Tertio , ex sententia Ecclesia Gallicana.

HU1 UscΕ florentissimi regni Praesules

ann. I7or. Parisiis congregati sermonem

de dilpositionibus neces artis ad Pipnitentiam instituentes, sic loquuntur : Neri que satis adimpleri potest utrique Sa-

is cramento necessarium vitae novae in

is cohandae , di servandi mendata divinari propositum, si poenitens primi & ma-

,, ximi mandati , quo Deus toto cordeo diligitur, nullam curam gerat, nec stis saltem animo ita praeparato, ut ad il-- lud exeque adum , divina opitulanteis gratia, icie excitet, ct provocet. M uano, ex Theologis, qui ante νθ post Concilium Tridentinum scripsere. Ex his qui Synodum Tridentinam antecellere , unus est Ioannes Nider verus D. Thomae discipulus , qui floruit Saec. is. In tertium Decalobi praeceptum cap. 3. haec de Poenitentia scribit: Si homo is solum de teitaretur peccata propter tisti morem Pguae , ct a millionem vitae E e 3 n aeter-

464쪽

is aeternae, in quantum illud sibi esset ad post Concilium Tricenti mim omnIumis incommodum , sine ulteriori relatione gentium Episcopi , di non pauci qui illiis ad Deum , tunc homo solum quaereis adsuerant Synodo , asseruerunt a moxeM. ret suum commodum, dc sugeret suumiincohatum qualem delinea vimus esse ne- is incommodum, dc nullo modo quaere-icessarium in attritione ut cum Sacramento

se ret Deum, dc illius honorem. o justificet. Ita legitur in Catechismo Fri-A φώuων percelebris Pighius in colla-iderici Mauseae Episcopi Viennensis in Au.tione Ratistonae Catholicos inter dc Lu-istria his verbis : Cum in omni peccato

theranos habita ann. circiter III 4. con-iis mortali sit aversio voluntatis a Deo per troversia τά sol. I 39. ubi haec habet :iis peccatum, dc ipsa quoque contraria cu- , Hoee est Catholicae Ecclesiae , di no- is rentur contrariis, conlequens est, ut e,, sera doctrinx de Poenitentia a Baptismo is diverto in omni remissione peccati moriari peccantium , cujus si partes quaeran-iis talis actualis sit conversio ad Deum. ,, ,, tur, has assignare possumus cordis con- Na dissentit Sonnius Ant verpiensis, . tritionem, ec conflassonem factam . . . Praesul, qui Biennio post suum a Synodo contritionem intelligimus dii plicen- Τ ridentina regressu in Tract. de Poen. cap. , t iam vehementem , dc dolorem cel6. de contritione loquens sie seribit: Quet commissis a nobis peccatis ex corde is sane si faciat, hoc est, peccatum dete. si sincero, dc intimo , atque eo respeuu is stetur cum proposito melioris vitaeis quod divinam illius maJestatem offen-iis prorsus sx amore ad bonum Deum cum se dimus ; non omnem cordis pinnitudi-iis fiducia inveniendae reconciliationis persi nem , dc de peccatis displicentiam actis Christum , est contritio ; sin remisse , se dolorem etiam magnum oc vehemen-io vel solo metu tanae evadendae , est a tem contritionem intelligimus , qu lisi, , tritio, non efficiens veram renitentiam, is in poenitentia salutari requiritur . quilis attamen ad illam praeparans. is Eo loci , , enim ex sui tantum amore, sui com- dii linguit duplicem attritionem, alteramis modi rei pectu , nempe Ob gzhennae quae motu amoris dc spe veniae a recon is metum de peccatis dolor procedit, et-iciliatis per Christum obtinendae procedit his iam quantumvis vehemens dc intensus alteram quae solo timore poenarum inniis sit, non est qui contritum facit, oc Vz-ititur . Priorem ad justificationem iussi, se niam impetrat. Contritio erg. quλmicere tradit, secus vero posteriorem. is Deus in nobis respicit , est dolor oso sensae, non nostri tantum, immo illius Ωuinto, rar onibus Thuriisti. is praecipue causa quem Offendimus, cu-- sul modi ut sit , necessarium Dei amc- PRIMA : Reconciliari Deo ex toto is rem requirit . . corde est illam amare, dc ut finem suum

Dominicua SMo, qui Synodo Tridentinaeiu timum velle r Sed motus cordis & v adsuit , ejusdem est sententiae . In asser- ἰuntatis est amor , attritus vero accedittionibus quas pro virili Oppotuit Ciantesima a Sacramentum eo prorsus scopo ut Deo soni Augustanete tiῖ. de Poen. ait οῦ 'COn-ireconcilietor, dc abiectis omnibus bonisse tritionem vocat Cathol. ca Ecclesia a-itemporalibus eum veluti tuam beatitudi- , nimi dolorem de peccato volunta' i illi inem, ut aps retiative super omnia eate- , . qua peccare libuit oppyiitum, si λngen-inus illum diligat, quatenus ceteris illumis tymque duritiam cordis , qu A succan- praefert. Igitur requiritur amor inchoates divinis praeceptis dc bonitati resi tus in alti itione ut cum Sacramento ju- , stimus. Dolor siquidem peccati imper-isti licet impium. ia secius est ex quant cumque fide pre- Altera : Eadem est lex oppositorum :is cericias , dc quantas cumque lacrymo , Sed homo reccando mortaliter relinquitis di sensu, doloris habeat, quo uique ex Deum ut corde dc effectu adhaereat cre-- Dei charitate dc dilectione illius iuperiaturae : Igitur ut attritus cum Sacra se omnia bona, dc amasilia Procedat, ac- mento iustificetur , debet e contra Deo,, que ita peccata , tamquλm Dei oppO- per aff. mim uniri di adhaerere ; maxi-- sita , super Omnia quae odio habet , me cum per j istilicationem Filius Dei ,, detestetur, idque in divinis oraculis. ,,ioc nominetur, oc sit.

465쪽

De Poenitentiae I Uitutione , ED. Is

Terris r Nullus justificari potest donee ma est , & ad justi fleationem disponit .

Deo conjungatur , quandoquidem justi- Igitur non requiritur absolute inchoatus ficatio in unione cum Deo ut ultimo fine a nor. Sic autem loquitur sacra Synodus fundatur : Sed qui recedit a peccato so- Sest . 14. cap. 4. Illam vero contritio- Io poenarum motivo nondum Deo , sedi, nem impersectam , quae attritio diei-sbi soli , suoque commodo inhaeret , , tur, quoniam vel ex turpitudinis pec- quippe qui nondum velit bonum Dei , , , cati confideratione , vel ex gehennae quod tamen requiri nemo cordatus dixe. is re poenarum metu communiter concia rix , velle autem bonum Dei , & illum is pitur . . . . Quamvis sine Sacramento amare idem est . Ergo&c. ,, Poenitentiae per se ad justificationem

Non omnis timor ex solo rci pC ducere peccatorem nequeat, tamennarum metu excludit voluntatem peccan- , , eum ad Dei gratiam in sacramento Poeiadi, quod tamen ex Concilio Trid. lau- ,, nitentiae impetrandam disponit . , Conis dato, ad justificandum requiritur. Igitur firmatur : Si Concilium aliquem simul attritio debet habere aliquem Dei amo meum attritione amorem exigeret, hoc irem sibi annexum ut justificet. Probatur plum nou siluisset, maxime vero cum in antecedens ex S. Augustino, qui L. 6. de praefatione illius sellionis piadimittat se Nat. & Gr. cap. st . sic loquitur: Qui e actiorem di pleniorem de lacramento,, timore supplicii quod lex minatur, non Poenitentiae definitionem daturum: Αt- , , amore justitiae se sentit abstinere ab o- qui tamen siluit. Ergo&c. o pere peccati, nondum liber est, nec a- Respo eo distinguendo antecedens : At-- lienus a voluntate peccandi. ' Rursus tritio ex solo gehennae metu disponit ad L. a. contra Adversarium legis & Pio-:justificationem remote , concedo : proxi-phetarum, ait: Desiderium peccandi , me , nego . Duplex distinguenda est atri non extinguitur nisi contrario desiderio tritio . U. a quae silit in metu ; altera ,, recte iaciendi, ubi fides per dilectionem quae ulterius progreditur , videlicet adis operatur; non extinguitur per juben- Deum usque, ut nobis bonum. Prior nonis tem litteram timore poenae, sed per ju- nisi remote disponit ad justificationem , se vantem spiritum dilectionem justitiae . is quatenus est motivum quo peccator rece- uid cl1rius pro nostra sententia . Ecce. die a ma Io, & gradum facit , ut Deumugustinus, qui amorem justitiae praeter ti- tamquam suum ultimum finem eligat, remorem pinnarum exigit: Igitur ex sancto amet. Conciti uin est sui ipsius interpres Doctore ut attritus justificetur debet a- Sen. 6. cap. 6. ubi ait attritum incipere, mare Deum , & ad eum ut totius justi- Deum tamquam omnis νιstiria fontem dilige-tiae sontem accedere. Et haec sola attr tio est dispositio pro- Mutura: Doctrina a Concilio Tridenti- xima ad stillificationem . Et vero ibidemno instituta, aliis prorsus omissis, ample-ifidem & sbem exigit ad justificationem , tenda est: Sed ex illa Synodo requiriturict tamen & fides & spes ab: que amore, ut attritus per Sacramentum justificetur, nono si dispositiones remotae dicuntur ;primum spe misericordiae coniequendaeiidem & de metu servili allarendum est . erigatur, tum & Deum tamquam totius Eatem sacra Synodus suam de amore justitiae sontem diligere incipiat ; ait e-iincbtiato prodit mentem ibidem Mil. nim Sess. 6. cap. 6. de peccatoribus vere 14. cap. 4. ubi expletis quae de attritiore scut oportet attritis : Se ton Dertendo ne dicenda habebat , totum dictum il-rn spem eriguntur , ct fidelem Deum situ lustrat exemplo Ninivirarum, qui dubio- propter Cένsum propitiam fore , illumquo procul terrori addiderunt amorem , cum amquam omnis 1ustria fontem diligere inri- eorum Christus , Matth. 12: Iaudet p*tiunx . Ergo &α

Concilii : Hoc autem timore utiliter Os 11eIT : At testio ex solo poenarum is concussi Nini vitae ad lonae praedicatio-mein juxta Concilium Tridentinum opti- , , nem , plenam terroribus poenitentiam E e 4 eL

nitentiam , quae certe , lectulo amore ,

eos Deo non reconcilia stet , eo potissimum tempore quo nondum erat institutum Poenitent ad sacra mentum. En verba

466쪽

4 4o Dissertatio et opta

, , egerunt , dc misericordiam a Domino,, impetrarunt. HAd confirmationem dico, sacram syn dum si uish nomen amoris Sest. I 4. cap. 3. loquendo de contritione propter duo primo quidem quia cap. 6. tractando de eodem attritionis motu ad jultificationem disponente, dixerat attritum terrore concussu in , tum & spe erectum incipere Deum , tamquam omnis iustitia fon-ram diligore . Secundo : Eo quod 1 copus ejus Sess. I 4. cap. 4, principalis sit demonstrare adversus Lutherum attritionem metu poenarum sormatam non esse quid malum & turpe . Ibidem can. s. est tui ipsius interpres his verbis r Si quis dixerit eam contritionem , qua paratur per discussionem , collectionem , is detestarionem peccaIorum , va quis recogitat annos suos an amaritudine anima Ira , ponderando pec-rmorum suorum gravitatem , multitudinem , Deditatem , amissionem aterua bearitudinis , T aterna damnationis incursum , eum proposto melioris vita , non esse verum is utilem disorem , nee preparare ad gratiam ,

sed facere hominem sepocritam is magis peceatorem I demum illam esse dolorem coactum, ' non tiberum ac voluntarium . anal emasit.

Instat: Eadem Synodus ibidem sessi 14.

C. 4. Veluti opponit contritionem impersectam persectae . Primo dicit quandoque contingere contritionem esse esuritate adornatam : Tum gradum facit ad attritionem , quam dicit di ex turpitudine peccati & ex metu peliennae fluere: Sed si attritio amorem includeret, nec sIaret ista oppositio , nec istud inter udrumque dolorem discrimen . sgitur Concilium ab

attritione quam vcntilat , ut veram ad scenitentiam dispositionem, Omnem amorem excludit.

Res Onire dist nauendo minorem: Si attritio amorem benevolentiae includeret , non saret discrimen allatum a Synodo

inter contritionem & attritionem . concedo: Si solum amorem initialem & si ei ,

quo peccator diligit Deum, ut omnis Justitiae sontem, nego: In hoc igitur amor benevolentiae ab amore concia piscentiae secernitur, quod Deum pro I ter se velit ,

8c hominem Dei amicum faciat , dc sua

energia eumdem, vel extra Sacramentum

justificet quae cuncta non L: si dispositive operatur attritionis amor . Ceterum longe secedit Gonctus a sancto Thoma , qui ubique in locis lupra citatis ait amorem servilem & solon:ctu conceptum nequidem cum Sacramento justificate , sed ille solum qui in Deo, ut in summo bono quiescit : Quia scilicet homo timet, , malum sςnale non ratione leparatiori nis a Deo , sed in quantum est noctia is uum proprii boni : nec tamen in illo is bono , scilicet proprio , constituitur ejus se finis. Nempe in Deo ut omnium boia

Urgebis : Concilium requirit in attri iatione conditionem illam , videlicet ut excludat peccandi voluntatem 2. Atqui seulus timor sine amore Dei , talem volun talem excludere potest quippe qui ex cludat illud omne quod meretur geheimnam. Ergo dcc. Re fondeo distinguendo minorem: pt ut tra requiritur , ad hoc ut quis justificationem consequatur , ut incipiat diligero Deum velut totius jullitiae fontem, con cedo: & fola exclusio Ooluntatis peccat di sine amore Dei sussicit , nego . I Z- metiis timor possit excludere voluntatem peccandi ; necessarius tamen est ad rcia

missionem peccatorum in Sacramento consequendam amor Dei inchoatus quatenus scilicet nobis bonus est , sin minus

non Aret converso , cum converti ad aliquem ut suam beatitudinem spiret talis boni amorem , & sit quid ab ipsa vera

convolsone inseparabile. Iissisiei: Concilium docet cam attritionem siliscere ad sacramentum Penitentiae, quam Lutherus negabat esse luisci iaentem , immo quam malam est e contendebat : Sed I uther is loquebatur de attritione ex solo metu renarum concepta.

Ergo &c. hespondeo negando majorem scopus quippe Concilii non est probare attritio

nem ex metu gehennae conceptam sufficere cum Sacramento ad justificationem sed eam non cste malam , ut contende bat Heterodrixu 9.

Persi pes : Si amor aliquis in attritione requiratur , inde sequitur conditionera Iudaeorum meliorem fui se ipsa Christianorum conditione: Sed falsum consequens;

Ergo & Antecedens . Probatur sequeli .

467쪽

De pernitentiae J

in veteri lege fideles solo doloris actumore informato iusti abantur : nos vero Sacramencum cum amore & dolore de peccatis conjungere debemus . Ergo

Respondeo negando sequelam. Ad probationem distinguo: In nostro statu hecelle

est amorem inchoatum Sacramento suscet piendo addere, concedo : amorem p r-

fcchim, nego. Porro Iudaei non nisi contritione perfecta, vel ipsis Sacrificiis adornata, justificabantur quibus accedebat etiam quaedam peccatorum consessio , quatenus non quodlibet sacrificium offerre liceret, sed illud solum quod erat pro tali , vel tali peccato expiando determinatum , ut habetur in libro Levitic. Sic cap. l. allignatur pro detrimeiato in fama, vel in rebus proximi facto , Arietis

oblatio : ι ro peccato autem suo osserer arietem immaculatum de grege , e, dabit eum Sacerdoti, νι xta asimationem , mensuramque delicii: qui rogaόit pro eo coram Domino , otiimittetur pro si gulis , qua faciendo pectavit. Ceterum , arduum est habere contritionem : facile vero elicere attritionis actu in . . Repones: Si arius amoris requireretur ,

Sazramentum. foret inutile r Atqui illud falsum est , Ergo &c. Probatur Major :Omnis amor qui est super omnia, justis.cat peccatorem abique Sacramento : At

qui vel ipse amor initialis qui ad attritio nem exigitur, est utique super omnia . Εrgo &c. Respondeo negando majorem. Ad probationem distinguo : omnis amor benevOlentiae , concedo e omnis amor concupiscentiae , nego majorem ; & lie distincta

minore , nego conlequentiam . Solus a

mor Dei super omnia , qui habet Deum pro objecto quatenus in te dilectum ι justifidat . Et vero tametsi attritus appretiative Deum super omnia diligat , quia tamen non siilit in eo praecise propter innatam sibi bonitatis excellentiam, sed solum quia utilis est , & creaturarum spiritu lium beatitudo; hujusmodi amor cxtra Sacramentum non justificat impium. I tabis: Divus Augustinus L. de Cate-elligandis rudibus cap. II. sc loquitur : Qui propter beatitudinem sempiternam, ,, di perpetuam requiem, quae post hanc , vitam Sanctis sutura promittitur, vult

is seri Christianus, ut non eat in ignemo aeternum cum diabolo , sed in regnum is aeternum iutret cum Christo, vere ip-- se Christianus est . , , Unde sic arguit l. ambertus . Ad gratiam Baptismi recipiendam sola attritio sufficit: Ergo & pariter in Poenitentia. A espondeo distinguendo: Et nemo potest desiderare esse cum Christo , nisi eum amet saltem amore concupiscentiae , con-c do : ct absque amore potest quis fieri Christianus , ut aeternam consequatur beatitudinem , nego antecedens , & consequentiam : Iam vero quomodo postet fieri ut quis Cristi consortium de Iideraret, nisi cum amaret λ

Attritio ut iustificet eum Sacramento , aliquem incoharum amorem exigit.

PRIMO: Scripturae utriusque Testamenti, semper de amore lo 'uuntur, cum homines adhortantur ut Deo sese reconcilient , ut Ioel. 2. ι on υerrimini ad me in Oro corde vestro . quis autem dixerit eum toto corde se ad Deum convertere, qui sol O poenarum metu bonum suum , scilicet a malo liberationem ut ultimum finem habet: Et illud Christi Joan. t . di

quis diliger me , sermonem meum serυabit , , Pater meus diliget eum , Cr ad eum veniemus , cr mansionem apud eum facia

mus .

Secundo: Subscribit Concilium Trid. Sess. 6. c. 6. ubi de attritis loquens , ait eos incipere Deum diligere , ut omnis iustiistiae sontem . Suffragatur S. Chrysostom. Hom. 4. in a. ad Corinth. in primis S. Aug. L. de Nat.& G. c. 37. ubi expres-le dic t cum qui nondum amore justitiae

tenetur, nondum etiam a voluntate peccandi recedere. Tertio : Converso vera importat cum Deo unionem: Sed solius est amoris corda uia ire. Ergo Sc.

sv Nops IS OBIECTIONUM,

ET REsPONSIONUM. PRIMO: Concilium Tridentinum ait quidem attritionem metu poenarum con czptam , dum habet a peccando recedendi

volun

468쪽

Dissertatis Quarta

oluntatem , esse bonam , ut perstringat Lutherum contrarium rimantem, sed non

dicit ad justificandum peccatorem sussi

cere.

Secumta : Esto quod eadem Synodus

Sess. 14. Cap. 4. agendo de attritione, si- Ieat amorem, non tamen Susis 6. cap. 6.

tibi de attrito sermonem instituens , ALsetit illum incipere amare Deum tam suam omnia iustitia fontem. Terru : Neque dissitemur Patres Tridentinos Sess. i4. cap. 4. opponere charitati attritionem , quam eo loci dicunt cum Sacramento impium ju sti ficare , sed ex hoc solum sequitur eos ab attritione excIudere amorem benevolentiae diesiaritatem habitualem , nusquam vero amorem actualem concupiscentiae & ini

, nam generis amor requiratur is intriatione , My cum Sacr.rmento austificer

PRRNOTANDUM ess amorem alium esse actualem , alium vero habitualem rPrior est motus in Deum tamquam bonum , sub quo respectu est dilectionis objectum: Posterior est ipse charitatis habitus, quo homo justus, & filius Dei est.

Rursus amor actualis duplex secernendus est , unus scilicet qui a charitate proce dit, quo Deus diligitur propter se : ΑΙ- ter vero qui a spe promant quo Deus amatur, quia utilis, totius justitiae fons, ct creaturarum est beatitudo , quique amor concupiscentiae vulgo dicitur. Ωuastis non movetur de charitate habituali, cum hic agatur de peccatore nondum justificato , sed de amore actuali :Et quaeritur , num amor attritioni ad iustificandum hominem necessarius, a charitate, vel a spe solum debeat promanare. Ian senius passim docet contritionem Persectam eum Sacramento requiri . Ab ista opinione non multum abicedit JuCninus disp. 6. de Pς n. q. 4. β. 4. pag. 396.

his verbis. Amor in poenitente reqι tu ι, μνWariam in saeramento Fς nitentra recipiar ,

ψ amer tharitaris , non autem amor concu

piscenria. Contra quem fit CONCLIS IO. Suffcit amor concupit centiae a spe proiscedens , ut attritus justificetur in Sacramento. Proluitur rationibus Theologisis ex sacra Syn nodo Tridentina excerptis.

PRIMA: Ille amor suffiit, ouem Concilium Tridentinum exigit: Sed ista Synodus non alium in attritione cum Sacramento exigit, quam incohatum, dia spe promanantem: Et probatur: Amor iuspe profluens diligit Deum ut totius justitiae sontem, scilicet, ut est nostra beatitudo . Ergo &c. Ecce Concilii verba Sess. 6. cap. 6. Dum peccatores se esseis intelligentes , a divinae justitiae timo, re , quo utiliter concutiuntur , ad

se considerandam Dei misericordiam seis con Vertendo , in spem eriguntur . fi- is dentes Deum sibi propter Christultio propitium fore , illumque tamquam is omnis justitiae fontem diligere inclinis piunt. is . . . Astera: Amor quem in attritione exrpit illa saera Synodus , est specie distinctus ab eo qui a charitate procedit. Erro &c. Probatur antecedens. Actus spe incificantur ab objectis sormalibus . Atqui actus amoris quem quaerit Concilium in attritione, habet objectum formale prorsus diversum ab amoris actu a charitate pro redente : Et probatur . Prior tendit ad Deum quatenus nobis utilis est : Posterior vero ut in se bonus extitit. Sed istae rationes sunt prorsius diversae. Ergo &c. Tertia: Attritio ex poenarum metu oca more initiali conceptus confert justificationem. Igitur suffcit, nec persectiora: -sblute requiritur . Probatur antecedens :Timor ille amore inchoato aspersus disponit proxime ad justificationem impii . Ergo ecc. Probatur antecedens . Fortius disponit quam metus ex solo motivo ge hennae: Sed ille metus ex Conc. Trident. Sessi I 4. cap. 4. disponit remote peccato rem ut se convertat, cum hune timorem Spiritus sancti impulsum esse declaret sacra Synodus adversus Lutherum . Igi-3 tur attritio ex timore poenarum simul

l 5t amore incohato quo Deus diligiturl ut nubis utilio est , proxime disponit a L

469쪽

De Poenitent tae Institutione , e c. 43

producitur , quae est peccatoris justifica.

iustificationem ; & consequenter ad ju- sificanduin impium susscit. uaria: Illum amorem ne quidem indirecte exigit in attritione Synodus, queae opponit attritioni, quam dicit disponere Iroxiine ad justificationem: Atqui res sice habet. Et probatur: De utroque mOmento sic loquitur Concilium Sest 14. cap. 4. Docet praeterea , etsi contritio M nem hanc aliquando charitate persectam D esse contingat , homi ncmque Deo re- ,, cunciliare , priusquam hoc Sacramen- tum actu suscipiatur; ipsam nihilominus is reconciliationem ipsi contritioni , sine l, , Sacramenti voto, quod in illa includi o, tur , non esse adicribendam . Ecce R.nor charitatis ab ipso delineatus, quem quidem tantae esse efficaciae asserit , ut extra Sacramentum justificet. Tum pergit, & de attritione hunc instituit sermonem: Illam vero contritioianem imperfectam, quς attritio dicitur,m quoniam vel ex turpitudinis peccati consideratione, vel ex gehennae & poe-

narum metu communiter concipitur ,

is si voluntatem peccandi excludat, cum, spe veniae; daclarat, non solum non fa- is cere hominem hypocritam & magis is peccatorem, verum etiam donum Dei esse, & Spiritus sancti impulsum, non adhuc quidem inhabitantis, sed tantum moventis . quo poenitens adjutus viam sibi ad jultitiam parat. Et quamvis sine Sacramento Poenitentiae per se ad justificationem perducere peccatoremis nequeat ἔ tamen eum ad Dei gratiam is in sacramento Penitentiς impetrandam se disponit. M Videas velim in ista attritionis definitione, tria esse ponderanda. I. Fam esse Spiritus sancti donum . II. In hypothesi quod habeat spem veniae cum proposito non peccandi, dii ponere ad justificationem ; porro ubi est spes , ibi est

motus in Deum ut beatitudinem amandum . λο saturari metu ad uius pornitens ,

inquit , viam sibi ad 1: stiriam parat. IlI. Hanc attritionem non justificare quidem

sine Sacramento , bene vero cum Sacramento , ait : Et quamvis sine sacramento Paenisentia per se ad ausificationem perducere

peccatorem ne=uear 3 tamen eum ad Dei gratiam in saeramento Poenitentia imperrandam

inponis . Scilicet proxime posita autem

ultima dijpositione, sepua intenta statim

mista: Haec ratio sequitur. Quod justificat extra Sacramentum , omnino distinguitur ab eo quod non nisi cum Sacra. mento justificat. Sed ex Concilio Triden

tino dolor contritionis persectae extra S cramentum justificat, attritionis vero nonia nisi cum Sacramento . Igitur attritio que justificat cum Sacramento, ex charitate non procedit.

convellitur fistem a Iuenisi ex eontrariis Euriis qua auctor in hoc ubique

loquitur.

TAMETSI opinio illius Theologi. cons

lata maneat ex rationibus modo allatis , attamen non abs re erit ostendere illum

passim circa istud momentum contradictoria loqui. Prima eontrarietis . Iueninus hie disp. Gde Poea. art. 2. 3. pag. 382. agnoscit

attritionem aliquo amore illustratam iusfidere ad justificationem.

CONCLUSIO. Conrritis , ait, impers.cta debet oriri ex laceharo Del amore operomnia , ni satis sit ad reeipIendam gratian in sacramanto Poenitentia . Et tamen β. 4. nullam contritionem nisi persectam admittit . Pag. 393. ait . CONCLUSIO. Amor in poenitente requisipus My gratiam in

sacramento Poeni entia recipia , es amor eh rix tis , non autem amor eoncupiscentia . Α-

mor autem charitatis specifice distinguitur ab amore concupiscentiae , ea potissimum ratione, quod sit semper perfectus,

quippe qui Deum in se, & propter se di

ligere velit. Incassum enim reponit auctor suiscere ad justilicationem amorem Charitatis in gradu. minimo, qui quidem imisi sectus est relative ad intensiorem ; &h κ propter duo : Primo , quia habitus non distinguuntur pe aes magis, S minus cum igitur ueninus actum a charitate fluentem exigat, non distinguit contritionem ab attritione. Secundo, hallucinatur in principio; charitas quippe quantumvis minima est Isemper in ratione amoris persectissima, quippe quae diligat Deum. dc propter se , ct super omnia , ut asia serit S Thomas 3. p. q. 7 o. art. 4. incorp. his verbis . Minima gratia potin

470쪽

4 4 4 Dissertatis sit apta

& vitare ora me peccatum mortale, quod i 6. cap. 6. ut illam ala anacre Iersecto diri committitur in transgressione mandato- stinguat. Demirentur Lectores ueni nido- se rum legis: minima enim charitas plus I ctrinam. Num mente versipelli, ut erro se diligit Deum , quam cupiditas millia ri Iansenii, qui non alium agnoscit amori auri & argenti. is rem verum praeter persectum , faveat 'Secunda contradieris . Iueninus ibidem judicet rerum aequus aestimator. 4. pag. 393. sententiam Concilii Iriden- Tertia contrarietis. Iueninus ultro sate. tini de amore inchoato, quo Deus dili-itur Poenitentiam esse Sacramentum moris gitur tamquam totius juilitiae sons & tuorum, cum in ejus conclusionibus alla- origo refert, & ei subscribit : Conci- tis distingtiat amorem justificantem extra is lium Tridentinum, ait, Seis. 6. cap. 6. Sacramentum , ab eo qui nonnisi s mulis describens dispositiones justificationi prae- cum Sacra mento justificat: Sed charit, tis requisitas, recenset quidem actum cha- amorem cxigere pro semper, est evacua. , , ritatis, sed quae in thoata tantum sit , re sacramentum Poenitentiae , quod du- non vero persecta sim, inquit, LMm- bio- procul , si adest semper charitas ad , . quam omnis iustitia fontem ἐiligere incia justificationem solum consequens, necunia, liunt. Sed hoc ipsi im retractat, dia quam Sacramentum erit. Quis enim genia Concilio prorsus secedit , dum ibidemitium usquam dixerit , peccatorem dilupag. 396. sic loquitur : -nor in penitenteirentem Deum super omnia I & propter

requisitus tir gratiam in Ocramento Pa nitentia se , tametsi amor sit solum intensus ut recipiat , est amor charitatis , non curam unus gradus non justific3ri: namque pro amor concupiscentia ; quod est dircote ccin- eo omni qui hac char itate accedit adtra Synodi & verba di mentem ; quan Deum liabetur Ioan. 34. Si quis diligit madoquidem Concilium distinguendo con- ... is Pater meus diliget eum , is ad eum tritionem ab attritione, seu contritioncm υeniemus, ct mansionem apud etim facimo.

persectam ab tinperkcla , verbis claris Hinc S. Augustinus Tr cf. s. in 1. Epist. charitatem ab attritione sejungit, & cx-sIoan. ait: Dilectio sola , discernit ii cludit ; dicit enim illam sine Sacra mon-iis ter filios Dei, dc filios diaboli. M Rtur. to justi scare , ist m solum cum Sacra-isus ibidem: Si quis in corde suo inve

mento. Ecce pro contrition 2 verba. Dο-io nerit charitatem , securus sit , qu ater tinerea, sancta Synodus , es contritis-iis transiit a morte ad vitam. Igiturnem hane aliquando charitare persteram Gelopinio contraria eatenus destruit Pre ni- eontingat, hominemus Deo reconciliare, trauhitentiae sacram intum , quatenus secundum suam Me Sacramentum aeta recipiatur Sc. illam erit s sum decla latio, peccata iam

Rudis non semper , sed quandoque con-isuisse remissa , sed non remittenda . tritionem informari charitate ., Audisti cum ex ipso Concilio Tridentino Ses minem justi scari vel ipsum extra sacra-j14. cap. 4. contritio charitate formata e naentu m; non ait, ubi adest charitas in- tra sacramentum justificet. tensissima, sed absque limite, ut primum Luarta contradi itis. Jueninus ibidem β. adest charitas, sive magna , sue par xai4. pag. 393. ratum habet decretum Fa- sit . Tum ad attritionem a qua excluditicultatis Parisiensis ann. i 638. x. Iulii la- cliaritarem, suum convertit sermonem , tum contra Claudium Segi not Presbyte-& sit it illam cum Sacramento justiti ca-irum Gallum Cratorianum , qui in quore: Eν quamυis sine Iacramento Poenirentiaidam libro quasdari' facit ad librum S. Au per se ad 1ιstificationem perducere peccaro-igustini de Virg. Observationes pag. 122.

rem nequeat . tamen enm ad Dei gratiam 126. 128. N i 29. ubi istae leguntur pro in sacramento Pannentia impetrandam dispo- positiones. Ac ius charitatis perjecia, seti is,nit . qui vera o perfecta centritio dicitur , aό- Ex alio capite se. prodit Iuenini con- Iolute necessarius est ad impetrandam gra- tradictio, quando dicit charitatem Deum, iam in sacrmento Poenisentia ἰ π absolu- ut totius justitiae sontem juxta Triden-itis Sacerdotis nihil aliud est quam mera , linum respicere, cum potius Deum pro- sed viridica tamen peccati ram remissi de-pter se diligat , & Synodus tribuat at clarario . Prius ibidem dixerat attriti - .

ritioni hanc ad Deum tendentiam Sest. nem de reccatis inlusicientem uile Do

SEARCH

MENU NAVIGATION