장음표시 사용
491쪽
De Poenitentiae Institui ione , si c. 4σs
sessor aut ordinariam , aut saltem delegatam habeat in poenitentem iurisdictionem , cui oraculo concinit Florentinum laudatum. Ergo dcc.
Altera : Praesules jus habent sibi reservandi calus: Sed si jurisdictio soret inutilis , incassum de summus Pontifex, &Episcopi sibi reservarent casus, cum ramnes Sacerdotes indiscriminatim pollent ablolvere ab omnibus peceatis : Ergo octa Major patet ex ipso Concilio Tridentino, quod Sesi. 24. cap. II. sic pronuntiat Si quis dixerit Episcopos non habere ,αι reservandi sibi easus, nisi quoad externam
potitiam ., at ust ideo e uum reserυalionem non prahibere, quominus Sacerdos a reservastis υere absolυar ana/hema sit
Tertia : Duplex a Concilio Lateranens cap. omnis utriusque sexus , distinguitur Sazerdos, a quo poenitens possit absolvi;& habetur extra de Poenit. & remisi. Unus ordinarius cui ex jure innato vi
beneficii liabentis curam animarum annexam competit jurisdictio e alter vero alienus . cru connisi ex commissione ad i
vigilandum Fidelium saluti praescitur :Sed ille ab alio secernitur , quod solum dependenter ab Episcopo possit officio curiali fungi, de audire confessiones.. Ergo citra jurisdictionem nullus potest a peccatis penitentes absolvere . Ecce Synodi generalis verba : Si quis autem alieno is Sacerdoti voluerit justa de causa con- ,, fiteri peccata , licentiam prius possuis let, & obtineat a proprio Sacerdote, is scilicet Episcopo , cum aliter ipse non ,, possit ab lolvere. Mina,ia Quod est de intrinseca ratione judicii , Hlo sublato , non stat judi-eium: Sed jurisdictio est de intrinseca ratione judicii. Et probatur a Per jurisdictionem conceduntur Iudici tum in civilibus, tum in sero Ecclesiastico subditi: sed ablatis subditis, vanum est judicium, cujus eoiaditionis desectu , Hispanus non potest serre sententiam in Gallos . Ergo
inra : quod universali traditione &jure tenetur , non potest aliter fieri: sed ab ipsa vagiente Ecclesia ad nos usque nullus potuit absque jurisdictione sacramenta terre absolutionem conferre: hoc ipsum probat missionis ab Episcopis acceptae pro Ministris necessitas juxta , illud
Boucar Theol. Tem. VI Apostoli Rom. ro. Quomodo vero praedicabunt nisi mittantur' Hoc demum cumcta doeent jura. Ergo &c. SOLVUNTUR O RIECT IONES. OPPONEs et Si praeter ordinis potestatem requireretur jurisdictio, nullus posset absolvere summum Pontificem valide . nemo enim habet in eum jurisdictionem, nec ipse eam potest alteri communicare , quippe qui eam non habeat lupra seipsum. Ergo &c. Re pondeo , Contessarium electum a SS.
Pontifice , iurisdictionem ab ipso accipere; ad quod iussicit , ut sicut accepit a Christo potestatem subjiciendi quotcumque Fideles cuilibet Sacerdoti ; ita ochabet ab eodem Christo potestatem 1 ibjiciendi seipsum cui volet : hinc D. Thomas art. 4. ad 4. sic loquitur Praelatisse concessum est, quod possint eligere pro- , , prios Sacerdotes Conte flores, qui qua si tum ad hoc sunt eis luperiores; si is ut etiam unus Medicus ab alio curatur, is non in quantum Medicus, sed in quanis tu' infirmus. M Licet igitur summus
Pontifex non possit dare jurisdictionem in
foro externo contra seipsum , secus in interno : maxime vero eum Pontificia
auctoritas sicut in aliorum Fidelium , sie dc in sui ipsius gratiam cedat: sin minus Pastor foret pejoris conditionis quam ipsae oves , quatenus a propriis peccatis ex humana fragilitate contractis non
posset absolvi, quod manifestam implicat,bsurditatem. Instabis : Sacerdos jurisdictione carens potest tamen aegrotum agentem animam absolvere. Ergo &c. Respondeo Ecclesam pro mortis articulo, Omnibus absque exceptione concessisse
facultatom audiendi confessiones . quare Concilium Tridentinum postquam asseruit requiri jurisdictionem Sess. scilicet x 4. cap. 7. sc prosequitur : verumtamenis pie admodum , ne hac ipsa occasioneis aliquis pereat , in eadem Ecclesa Dei se cuiloditum semper fuit , ut nulla stis reservatio in articulo mortis . atque is id co omnes Sacerdotes quoslibet piniis tentes a quibusvis peccatis, & eensuris se absolvere possunt. Per articulum autem mortis intelligitur illud tempus in s quo
492쪽
quo mortis periculum imminet ; talis est navigatio periculosa , imminens praelium
Irrebis : Potestas jurisdictionis est xliquid morato tantum e Sed ad remissionem peccatorum quae est effectus priscus non requiritur aliquid morale ἐν Ergo ad remittenda peccata non opus est jurisdictione. Respondeo distinguendo r Et remissiopeceatorum sit etiam modo morali, conis cedo : simpliciter physico , nego : Iam vero remissio peccatorum quae fit in sa-c ramento Poenitentiae, mediante gratia, non tantum physice, sed etiam moraliter causatur; datur enim modo judiciali, qui
Instabis i Episeopus omnibus Sacerdotibus quos consecrat, dat eis facultatem peccata absolvendi : quippe qui in persona Christi haec proserat verba Ioan. 2 .
C. χO. Accipite Spiritum sanerum , suorum
ismiseritis pereata cte. Quibus quidem verbis eontulit Christus Apostolis potestatem iurisdictionis. Ergo M. Respondeo distinguendo r Et per haec verba conseri potestatem ordinis, scilicet physeam, concedo : surisdictionis & m
ratem, nego. Porro Apostoli non praecise ex vi ordinationis receperunt potestatem jurisdictionis universalem in Christianos, sed ex speciali privilegio, rati ne necessitatis, At Apostolicae Dignitatis illis conresso; hine Episcopi illarum ter. rarum in quibus non sunt Christiani, nullam habent jurisdictionem.
Permes : Sacerdotes ex vi illorum xerborum : Ruorum remiseritis oe. constituisuntur Iudices, subindeque potestatem judiciariam recipiunt : Sed potestas judiciaria est potestas moralis. &. non physi-
ea : Igitur mi vi illorum verborum Sacerdotes recipiunt potestatem moralem
absolvendi a peceatis, adeoque & ipsam jurisdictionem . M. Potestas physica ad
absolvendum consistit in charactere Sacerdotali r Sed antequam Episcopus proserat haec verba et Aeet re visitum sanctum cte. Sacerdos charactere Sacerdotali donatus est : Igitur vi illorum verborum accipit potestatem moralem , ct consequenter jurisdictionem. Respondeo distinguendo r Constituuntur Iudices aptitudine , concedo actu , di
vere, nego. Ut illorum verborum saeeris dotes declarantur apti ad judicandum, quatenus accipiunt potestatem ordinis ,
ratione cujus deputantur taniquam apti
ad serendam sententiam ; constituuntur vero actu Iudices, quando actu ipsis conseruntur subditi, quia tunc primo h bene jus ad serendam sententiam. RespondM II. distinguendo majorem e Sacerdotes per ista verba , Accipita Spiriarum sanctiam, constituuntur Iudices in actu primo, & auctoritative, concesO : in actu seeundo , & quoad exercitium .
nego . Tametsi Rex constituat Petrum Iudicem, iste tamen non exercet, donec
habeat subditos. Sacerdos accipit quidem in ordinatione absolvendi potestatem, sed per jurisdictionem habet subditos in quos
Ad probationem , nego antecedens . etenim potestas physica ad absolvendum a peccatis, non niu incomplete , ct fu damentaliter eonstituitur in charactere Sacerdotali : hinc tribuit eis jus sup corpus Christi sacramentale . altera vero physice supra corpus Christi mysticum . jurisdictio autem dat potestatem moralem exercendam, subditos actu assignando. Insistos Prioribus Ecclesiae saeculis
omnes Sacerdotes poterant quoscumquemnitentes voluntarie se submittentes a quibustumque peccatis absolvere : Ergo&c. Probatur antecedens cap. Flamis de
Parnirantia dist. 6. Urbanus II. prohibet, , ne deinceps ulli Sacerdoti liceat quem- ,, libet alteri Sacerdoti commissum adis ta nitentiam recipere sine ejus consenis M su, cui prius se commisit. o Vox autem Ginceps denotat canonem praeteritum non comprehendere et Igitur ante illa costitutionem, cuilibet sacerdoti m eata deponebant Fideles.
Respondeo distinguendo : Et Urbanus V. in illo canone vel abusum jurisdictionis
temperat , vel etiam ad certos limites restringit, concedo : Et ante ejus Constitutionem quilibet Sacerdos poterat abuque iurisdictione absolvere plenitentes a peccatis, negoa Ab omni aeuo jurisdictio a summis Sacerdotibus collata est inserioribus t Hujus rei arsumentum est ,
quod prioribus saeculis soli Episcopi re
493쪽
De Poenitentiae In stitutione , Cc. ωσ7
Fidelium numero sibi in ministerio eoadiu. .. . tores adjunxeruat . Quia vero licentia generali concessa ad audiendas consessionei quidam abutebantur , Pontiis juris dissionem tollarim temperare sequum duxit . Quod enim antea mnistri , omni non carerent jurisdictioris , ista indieant laudati canonis verba Prohibet ne deis is inceps ulli Sacerdoti e mmissum ad ρα
is nisentiam recipere . is Porro si Sacerdos antea erat ad Poenitentiam commistus ,
jam aliquam habebat jurisdictionem. sYNOPSIS PROBΛTIONUM.
Requirisων is Confessario potestas iurisdictionis redinaria vel deleta a. PRimo : Si statuit Concilium Tridentinum sest x4. cap. 7. cujus mentem suisso calamo de potestate ordinaria vel delegata explicat Catechismus Romanus x. y. de Poen. n. II. dc 7 a. Meundo : Hoc ipsum concluditur ex jure quod inest Epistoris quoiam sibi re- .servandi ea sus; & vero si iurisdictio non
foret necessiria, inutilis esset reservatio, eum hae non obstante, quilibet Sacerdos indiscriminatim ab omnibus peccatis posset absolvere. Tertio : Nullus Iudex sanientiam serreetest, ni si habeat subditos: Sed per so-m jurisdictionis potestatem habet . Erigo &c.
ET SOLUTIONUM. PRIMO '. quamquam Consessor non habeat jurisdictionem in summam Pontificem; ipis tamen potest illi dare ita sorointerno, ut illum a mecatis absolvat. Seeunda: Esto quod potestis jurisdictio nis sit solum quid morale , fundatur tamen in ordinatione de charactere , quae
ea absolvenda inservit. Tertio : Neque vero negamus Sacerdotem in sua ordinatione accipere ab Epi--pω potestatem a peccatis absolvendi , sed donee per jurildictionem accedant subdith , eam ad praxis di exercitium
quam ad annes discreti via partia Ieml , nia sua solus peccata confitearax Mediter δε- mel in anno proprio Meodori , is in necem sibi poenιrentiam faede 3 pro viribtis adimple re , suscipiens reverenter ad mintis is Pascha Eucha sis Iacramen aem . Qua verra o casione additum sit , παρ- ωσεν τἐ , erueli quod cum non esset definitum & MAterminatum territorium pro singulis P rochiarum Rectoribus , ut itide ail viactum decimas, aut reales, Rut persinales colligerent, Fideles solebant eas solvere illi Sacerdoti cui peccata tua deponebant . hine multi, lucri eundi alienas ad se peris trahebant oves, ex quo lites, & contentiones gravissianae suboriebantur . Tanto malo volens occurrere Concilium , san- civit ut Fideles quotannis proprio Sace doti confiterentur , ipsique decimas solaverent. Sic resert Theodulphus Aurelianensis in suo Capitulari edito ann. 797& habetur Il. parte Decreti dist. 6. de Poenitentia, causa 33. cap. Placuit. His praelitatis quaeritur quinam sit genuinus canonis sensus quidam nomine proprii Sacerdotis solum intelligunt Parochum. Sic propugnaei lueninus q. .aζζω3. h. I. ceteri communiter . Omnem Mincerdotem ab Episcopo approbatum maxime ipsum Episcopum . Cui sententiae adhaeremus: Sed antequam ad conclusio nem, & ejus probationem veniamus , nonnulla supponenda sunt. Primo a Certum est ad superiorem Ecelesiasti eum spectare juriditatonem dargin subditos suos, qua secluta , nullus potest proserre sententiam . Etenim ea statuto Concili Tridentini exigitur approbatio . quae non nisi ex praevio exami de scientia & probis moribus praesentati conceditur 3 quae si denegetus, non potest iste audire consessiones , quippe gesnon illi concedantur subditi in quos j
exercere valeat. Secundo Neque vero minus contat
494쪽
fummam Pontificem habere in tota Ecclesia Iuridictionem ratione sui primatus, di posse delegare aliquem qui sua exerceat ' munia in Confessionibus audiendis ubique, eum jus illud ei competat. Idem proportionaliter dicendum de Patriarcha in sua ditione, de Primate qui habet Episcopos sibi.subditos , & quandoque etiam & Metropolitanos , servatis tamen de iure & more servandis , ut nulli fiat injuria . Idem dicendum est de Metropolitano in sua Provincia , idem demum de Episcopo in sua Diςcesi. Tenio : observandum est , dc nusquam omittendum , Episcopum esse primarium suae Dieceseos Pastorem , & Rectorem,
adeoque omnium Parochiarum proprium Sacerdotem , quippe qui antiquitus soliis Sacerdotale exerceret Ministerium , immo & solus ossicialis, Poenitentiarii, &Theologalis ossicia subibat , eratque Cainthedralis Curatus , quandoquidem tunc temporis non alia erat in Dioeces parce-cia, cum parceciae ruribus non nisi quam
to 1laculo institutae sint, sed neque erant plures in civitatibus, solus enim Episcopus haec omnia peragebat; audiebac quippe confessiones, & alia administrabat Zacramenta ; sic scribit Thomassinus tomor. Dilciplinae Ecclesiasticae parte I. l. r.
cap. 39. & 21. Nonnumquam tamen Epitcopus in casu vel aegritudinis, vel a , sentiae legitimae , haec munia committebat Uicariis , qui in Concilio Lateranos canone Io. ejus Coadjutores vocantur : neque ab audiendis consessionibus abstinuere Episcopi nisi versus ia. saeculum . Quo quidem tempore nonnulli serventiores in audiendis consessionibus perseverarunt . namque Everardus Ambianensium Episcopus anno Ia I g. munuS audiendi consessiones commisit quidem Pin. nitentiario ἔ sed Parochorum, Magnatum,& Baronum suae D ceseos sibi reler vavit, ut habetur in Spicilegio Io. 12. yag. 66. parte 4. cap. 6. Quid plura Concilium pari sense an. I 2Ia. canone 28. EcΟ-xoniense an. I 222. adhortantur Episcopos,
ut ipsi audiant suorum consessiones. iauarro: Eo ipso tempore quo Episcopi ab onere confessionum audiendarum se se exemerunt , penitentiarium instituere , qui omnes Di ςceleos fideles pro confitendis peccatis audirent , di a calibus
etiam reservatis absolverent , duos vero in quolibet rurali decanatu designarunt Presbyteros, qui Ecclesiasticorum conseiasiones susciperent ; pro Lateis audiendis Rectores Parochiae assignabantur, ita i men ut unusquisque post et pro libito rationabili de c is adire Episcopum , vel
etiam p nitentiarium, qui utique nominae. proprii Sacerdotis ex jure insigniebatur sicque quilibet habebat proprium deteris minatu inque Consellariiam; nec citra indulgentiam ab Episcopo concedendam , poterat alteri sua deponere peccata. um vero si de Regularibus agitur , Abbati proprio confiteri tenebantur: quia tamen summus Pontifex universalis Ecclesiae Pastor existit , licitum erat vel ipsum, vel Penitentiarium ab ipso institutum ad eonfitenda peccata adire . Revera quidem ipso anno Io 84. aderant Romae pro illo munere fungendo Pς nitentiarii, ut tes.
tur Bertholdus Presbyter Constantiensis in suo Chronico , seu in continuatione Chronici d' Herman : Presbyterum , ,, inquit , loquendo de Papa promovit , se ec potestatem ad iuscipiendos renitenis tes ex Apostolica auctoritate conccsis sit. is Penitentiarii munus cita in vigebat in Anglia anno II 94. ut habetur Cainnone 2. Synodi Eboracens s : persever2-.hat adhuc an. I 237. ut constat ex Concilio Londinensi his verbis . In Fcclesiis is vero Cathedralibus Consessores institui se praecipimus generatos . ' Γt sic., maxime a Concilio Iatera nensi IV. Peniten. tiarii sucrunt in ulta , quippe qui car. c-
ne Io. ibi vocentur , Coadiutores θ cc peratores, in audiendis consessionibus. Non omittendum pro eodem momento satutum Everardi Episcopi Ams ianensis, quod
his concipitur verbis : Pςnitentiarius is vero loco nostri , confestiones audiet, is de quacumque parte Di cesis ad iis plum referantur . Q Sic habetur temoret. Spici legii pag. I 66. Quod etiam cu essent Presbyteri in quolibet decanatururali pro audiendis Ecclesiasticorum confessionibus , non unum asserit testirroonium . Statuta Synodalia Angliae ann.Iχr7. injungunt Episcopo , ut in quelibet capitulo duos nominaret Con sic res qui audirent omnium Ecclesiasticorum consessiones , ita tamen uti possent j sta de cauta , vel Poenite ut: arium , vel
495쪽
De Poenitentiae Institutisne , M. σ9
vel Episcopum , vel alium ab ipso dele- :gatum adire ad sua deponenda peccata . Sic etiam statuit Concilium Londinense anno I 237. celebratum : Demum statu ta Ecclesiae Uvorcestensis an. x o. designant Consultores Clericis cujuslibet de-
Leuiat. : Fuit antiquitus pro more positum, ut cujuscumque ordinis fideles determinatos haberent Contessarios : hinc Episcopi juxta jus commune Metropolitanis , Metropolitani Primatibus , Priumates Patriarchis, illi vero Papae confiteri debebant , ut scribit celebris can nista Famanus Lib. s. parte secunda de
cretorum Pag. I 4o. quia vero saepissime dissicile crat adire Papam, Gregorius capite , Na pro . De poenitentia Cre. Concessit
Episcopis, Archiepiscopis , Ac Primatibus sapientes ad libitum suum seligere
Conselibres ι Eamdem concessit facultatem Concilium generale Uiennense ann. 3o2. col. II 67. A. B. Clemens quippe v. in gintiam laborum Praesulum ab exispensis itineris faciendis pro adffundis Superioribus se statui voluit, concedens in- luper ut Sacerdos sive Saecularis , sive Regularis ab eis electus , posset illos etiam ab excommunicatione, immo di i Regularitate absolvere . Constitutiones Praemonstratensium ordinis injungunt Religiosis ut ter in anno scilicet die Nativitatis, Paschatis , & Pentecostes proprio Abbati sua deponant peccata . Concilium Parisiense ann. - 2. Parte s. c. 7. praecipit Episcopis pios determinare pro Monialibus Contessarios. Idem decernit
Synodus Oxoniensis cap. 46. nn. 1 2.
Eadem erat, a sortiori, pro Laicis conditio & disciplina, ut constat ex Concilio Parisiensi an. mx. cap. m. his verbis: Et nequis Sacerdos sine mandato supe- rioris . aut ejus qui in aliqua Parochiari curara animarum gerit , consessionesia recipiat, omissis propriis sa cardotibus: is vel contemptis nisi in articulo neces-M stλtis . dcc. is Quinimmo eidem legi iubjiciebantur Principes , nec aliis citra privilegi tam .poterant confiteri quam Sacerdotibus assiώ;rathi. Philippus Rex Ga liae Intrepidus nominatus, inter Reges , primus fuit qui a Gregorio X. obtinuit
Ileeatiam sibi eligendi ex Sacerdotibus, vel 5;cularibus, vel Regularibus Consessarium,
conressit indultum Martinus IV. Magno Sueet e Regi , &. Bonifacius VIII. Edu-ardo Regi Angliae ibidem anno 13ci I. n. 13. & de facto ad nostra usque tempora Episcopi determinant Coniel sores pro Monialibus, Regulares Praesules pro suis 1 ubditis ; pro Laicis vero approbati ab Episcopo assignantur : Tandem Rectores particulares Parochiae suae ovibus invigilant , & nedum verbi Dei pane eas ciabant, sed & necelsaria tum ad salutem, tum ad persectionem. conferunt eis S
Itis praelibatis , cardo diis cultatis est ,
num cap. 2I. Concilii Latera neniis injungendo Fidelibus ut semel laltem in anno tempore Paschatis proprio Saeerdoti confiteaentur , alios a Parocho excludat Confestarios. Pro cujus reiolutione lit
Illa canonis XXI. verἱ a. OHNIS UTRIUM QUE SEXUS FIDELIS . . . . OMNIA SUA SOLUS PECcATA CONFITEAT G RsEMEL IN ANNO PROPRIO SACERDOTI r non excludunt ripam pro tota Ecelesia , nec Episcopos pro sua Digeest , --mst nee alios Sacerdotes , sive sunt νes , siae Retulares , as eis deligatos.
Probatur Conclusio multis momentis. Primo , ex ψs Concilio Lateranensi. NON possumus eIariori via habere sensum Concilii , quam ab ipso Concilio Atqui ex ipso liquet Patres non exclusisse in conclusiotae nominatos; de probatur '. Canone X. sic praecipiunt: Tamis in Cathedralibus , quam in aliis Conis ventualibus Ecclesiis viros idoneos oriari dinari, quos Episcopi possint eoadjuto-
,. res , ct cooperatores habere , non so-- lum in Praedicationis ossicio , verumis etiam in audiendis consessionibas . is
Rursus c. 2I. Si quis ainem aliena Saeoderi voluerιν iusta de causa sua constrer. peccata , licenriam prius pestilest : is obtinera a pro prio Sacerdote, sediset 'alato . Audis Epi-
496쪽
Primos , cum ex iure avito possint sibi adjungere coadjutores in consessionibus audiendis , cum ad superiorem spectet delegare . Audis quemlibet Sacerdotem , obtenta ab Episcopo licentia , posse audire consessiones. Ergo &c.
' Secundo, ex Deeretis SS. Pontiscum.
mos Pontifices , qui canonem Utri yue hexus, uno veluti ore sc explicant : In-llar omnium sit Gregorius IX. qui ann.Υ227. concessit FF. Praedicatoribus privi legium audiendi consessiones fidelium , hortaturque Praelatos , ut ad hoc munus suueundum eos benigne suscipiant : nec meminit canonis Lateranensis, immo nec
temporis quadragesimalis , & Paschalis;
sed absque limitatione loquitur his verbis : Charitatem vestram rogantes, Nis exorantes in Domino, ac per Apost is lica vobis scripta mandantes, ut dile- ,, ctos filios Fratres Ordinis memoratiis pro reverentia divina ad ossicium praeis dicandi , ad quod deputati sunt , reciis piatis benigne, ac populos vobis com- missos , ut in ore ipsorum verbi Dein semen devote suseipiant, & confitean- ,, tur iisdem , cum ipsis auctoritate no- is lira liceat consessiones audire. D Alexander IU. confirmat iisdem idem privilegium an. Ias6. in Diplomate quod incipit, Non sine multa : Illudque extendit Clemens VI. an. 1163. ad F F. Minores in suis ad generalem Ministrum litteris,
quae incipiunt Ruidam temere. Bonifatius VIII. in Decretali super Ca-νhedram quae habetur L. 3. extra agantium communium, titulo De sepulturis, idem tribuit utrique Mendicantium ordini, asserendo . eamdem eis in hoc se Conserre potestatem, quae est in Curatis, vel Parochialibus Sacerdotibus. Benedictus XI. Bonifacii successor expressius loquitur ; quippe qui Constitutionem ediderit an. ΙΣΟ4. quae habetur L. F. extravagantium communium titulo
De Privilegiis ; qua quidem statuit FF.
Praedicatores , ct Minores ad audiendas consessiones a suis electis superioribus : Libere , auctoritate Apostolica absque ,, licentia Dioecesianorum , & aliorum ., Praelatorum in seriorum, exemptorum,
, , quibus subsunt , qui ad confitendum
M accedunt, audiant , eis peccata sua se confiteri volentes, ipsisque pς nitentias ,, salutares injungant. DLeo x ampliores concessit Mendicantubus gratias Constitutione quae incipit
Dum intra mentis arcana : Quae in Concilio Lateranen si V. generali sessione XI. lecta , & approbatae est , septem solum, aut octo dumtaxat Episcopis dissentientibus ; declarat consellos Mendicantibus Canoni Omnis utriusque sexus satisfecisse. Possent illi , inquit , per eosdem Epio scopos , & Praelatos super sumetentiis litteratura, dc aliqua saltem hujusmo-
is di Sacramenti peritia dumtaxat exari minari , talibusque praesentatis admi Lis sis, vel etiam indabite recusatis confi- is tentes, Constitutioni que incipit , omisis nis utriusque sexus, quoad confessionem, , dumtaxat, satisfecisse censeantur. D
Paulus III. eamdem gratiam ann. I 49.
in Constitutione qua munus Praepositi Generalis Societatis Iesu explicat, ut pii Inllituli Patribus sne Parochorum licentia , fideles consteri possint , concedit , his verbis: Universis utriusque sexus, fidelibus , ut cuilibet de Societateri praedicta confiteri possint Rectorisse tui licentia minime requisita, cui nonis tenentur , eadem peccata, de quibus is consessi, & absoluti fuerint rursus con is fiteri, concedimus. Clemens VIII. an. Isset. idem largitur Privilegium RR. Patribus Societatis , Constitutione data adversus quosdam Di cesseos Attrebatensis, & Duacens s Paroisclios tumultuantes , ea rotum conditione , ut ab ordinario approbarentur Pa
tres, & fideles consessi sacram Eucharistiam die Paschatis a Pastore suo susciperent.
Demum Clemens X. Constitutione qua incipit Suprema , data Romae undecimo Kalendas Iunii an. 16 o. totam hanc dirimit litem aureis istis verbis : Regu- lares, ait simpliciter ab ordinariis ap- , , probatos posse in Dioecesi Episcopi a is probantis, quovis anni tempore, etiam is Paschali, & quorumcumque etiam iri- , , firmorum consessiones audire absque taI-
is la Parochorum, vel ipsius Episcopi Iiis centia . De qua tamen consellione imis neri dictos Religiosos eorumdem in fi is morum Parochum , illico certiorem redd
497쪽
De Poenitentiae Institutione , ψ I
n reddere. Et hoe posse illis ab Episco- po , sub poena suspensionis a facultateis audiendi Consessiones praecipi: suifice. D re tamen , ut certioratio hujusmodiis fiat saltem per scripturam apud i plumis infirmum relinquendam. Et eos qui di-- ctis religiosis simpliciter approbatis Pa- is schali tempore consessi fuerint, constiis tutioni quae incipit , Omnis utriusque is sexus, quoad Consenionem dumtaxat , is satisfecille censendos. DTertio , ex Conciliis.
CON cILIA hic texenda, sunt duplicis
generis : Quaedam statuunt peccata Αrchiepiscopo , vel ejus Pςnitentiario esse deponendae ; quandoque etiam aliis abique speciali eorum licentia : Quaedam vero tradunt, vel ipso Paschatis tempore cum licentia, vel Papae, vel ordinarii fideles alteri a Parocho posse confiteri.
genie , ann. 12 36. quod quidem injungit Presbyteris sua peccata solum semel in anno Archiepiscopo seu Poenitentario deponere, ea tamen cum licentia ceteris ulterioribus vicibus alios adire Sacerdotes. Nemausense ann. I 284. statuit idem fieri cum licentia proprii Sacerdotis , scilicet Episcopi ; quoidam tamen recenset casus, in quibus dicit eam non requiri sic loquitur: Sine licentia proprii Sacer- ,, dotis potest aliquis alieno Presbitero
D confiteri. Primus est, cum Epitcopus,, hoc alicui specialiter delegavit. Secun- ,, dus , cum quis peccat in aliena Paro- ,, chia, & de illo peccato Sacerdoti illius D Parochiae confitetur. Tertius, si caulais domicilii se duxerit ad aliam Paro-M chiam transferendum. Quartus, elicum D Vagabundus circumit. Quintus cum lin- minet sibi mortis periculum , & nonis potest habere proprium Sacerdotem.
Concinunt alia permulta . In primis Oxoniense ann. I χχχ. can. I 8. Londinen se ann. 1237. can. 3. Pictavigiale ann. 128 o. can. 4. Claromontanum , & Bituricense ann. a 286. Can. I 4. Bajocente ann. 13OO. cap. Io 8. Nicodensia Ecclesiae Constitutiones cap. xx. Tλrraconente Ann. 3329. Rursus Hierum ann. 139 I. can.
I 8. Narbonense ann. I 374. Intra ceter sic loquitur Attrebatense I. ann. I 263. Proprium autem Sacerdotem dicimusis duobus modis: Ex officio, utpote Pa is pam , Epilcopum , Curatos , vel ex is commissione, sicut Fratres Praedicat
is res, & Minores, di quibus Episcopus
is commiserit vices suaS. DLingonense ann. I 432. hstitum, pauci S, sed clare admodum explicat canonem utri Gue sexus : Ne remaneat aliqua haeis sitatio quis proprius dicatur Sacerdos ,ri declaramus pro ut Doctores , ct jurari declarant, quod proprius Sacerdos esto Papa , ejus Legatus , Episcopus , Poe- is nitentiarius Diceccianus, ct ejus Uica- A rius generalis , & ille cui cura Paro-- chalis Ecclesiae est commisia, five R A ctor, sive Vicarius . A Expressius tandem, & clarissime Attrcbatcnte an. I 49Ο.
titulo de sacramento Poenitentiae, ubicλ- plicans canonem Lateranentem ait: Peris hoc tamen praejudicare non intendimusis illis, quibus alede Apostolica est indutiari tum , quod consessiones audiant , vel ,, audire valeant sibi confiteri volentium, is quomiuus ea potestate uti valeant, nonis obstante hujusmodi propositione , secunis dum quod antea. de jure poterant , is vel valebant. is His omnibus accedit Conventus Parisiensis ex. Parochis illius Regiae civitatis habitus , ubi praesidebat D. Franciscus Harleus Archiepiscopus in. peritia canonum nulli secundus; die enim 16. Aprilis au. I 683. auditis pro utraque opinione Doctoribus celeberrimis, resumptione facta erudite , ct sapienter pronuntiavit nomine proprii Sacerdotis recte intelligi summum Pontificem in tota Ecclesia ; Epilcopos in sua vicissim Dioecesi , & Religiolos , aliosque Sacerdotes approbatos polle, vel in ipso tempore Palchatis audire consessiones. Quarto , ex Propositionibus , Privilegiis.
PRIMUS nobis occurrit Matthaeus Parisius , qui inter alias propolitiones pro pugnabat consessiones a Mendicantibus auditas esse nullas . Synodus Exoniensis elapsis 43. annis sic pronuntiavit ' Quia is de reota, transitoriis nihil supereti quod is animarum taluti deueac anteponi: praeis is cipimus, quod cum Fratres Praedica
498쪽
ri tores , & Minores tam in quadrage- sis sima , quam extra , cum tramitum se,. cerint per Parochias, confessiones fid
is lium libere audiant . . . . Et si sedesis Apostolica eis amplius indulserit , vel si indixerit indulgendum , hoc ab omniis bus observetur . , Alexandeν IV. Diplomate dato Anagniae in. Kalendas Novembris an. Iet 36. damnavit propositionem Guillelmi de Sancto- Amore contendentis Mendicantes non posse audire consessiones. Ioannes XXII. an. 1 32I. Constitutionem
edidit contra errores Joannis de Poliaco doctoris Parisiensis , quae incipit Vas electionis , & habetur Lib. I. extra Vagantium de Haereticis ; qui erat unus e rum , qui consessiones Mendicantibus f ctas, nullas asserebant. Anno I 337. eadem de causa ab Innocentio VI. Richudns Armachanus Archi piscopus propulsus est. Tum an. I 639. Kalendis Februarii Α- lexander VII. damnando quasda in propositiones ab Episcopo Andegavens sedi Α-postolicae delatas, intactam reliquit eam, qua dicebantur fideles non teneri deponere sua peccata in propria Parochia . Demum ante ipsum Alexandrum, Innocentius X. an. 1643. disceptationem ex Ortam inter Henricum Burdigalensem Epis copum, & Regulares, quos tempore Paschatis audire consessiones nolebat; discus se causa a Congregatione Cardinalium Inrerpretum Concilii Tridentini, declaravit licere Regularibus habentibus Privilegia Apostolica, Fidelium consessiones audire, a Dominica Palmarum, usque ad Dominicam in Albis inclusive, ut serdi ejus Constitutio pro illo data momento , 7. Idus Februarii, quae incipit, Eveni mrbis quam Lut vicus δecimus quartus 14. Marineti die justio executioni mandari.
AGMEN dueet , omnium facile princeps sanctus Thomas, qui quidem non in uno loco dirimit eontroversiam, maxime in Supplemento quaestione 3. art. s. ubi probat ex professo Religiosos approbatos posse audire eon selliones , ct respondet objectionibus o ad primum ait: In nullori fit praejudicium inferiotibus Praelatis ,
is nisi illis qui quaerunt quae sua sun nonis quae Iesu Christi . se Quando scilicet
Regulares audiunt Fidelium contestiones. Tum in relponsione ad tertiam objecti nem, ait, eodem modo Episcopum posse sibi assumere pro adiutoribus in conses sionibus audiendis Regulares , sicut sopius alium it Poe nitentiarios. Idem propugnat in opusculo contra impugnantes Religiosorum ordines cap. 4. Sanctus Bona Deamra in tractatii qui in is scribitur: Luare Fratres ΛIineres pradueny , Or eonfessoAes audiant . Henricus Canda
vensis Quod libet . 7. Durandus in quar. tum Sentent. distinct. 7. quaest. I 2. Mamfilius Abengen in quartum Sentent. quas . m. art. I. A gidius Caalerius Parilientist Theologus, oc Cameracensis Decanus, in quartum Sentent. distinc. 37. Adrianus Cancellarius Lovaniensis, postea Summus Pontifex hujus nominis sextus, in quartum Sentent. quaeli. s. de Confessione . Ioannes Major Parisiens s Theologus in quartum sententiarum dist. D. quaest. se ptima . Cujus hic titulus est , An, Conse
sui Mendicantibus sine facultata Pane ι re- nemων peccara sua iterum preris Sacerdoti
confieri ' Ad quaestionem facta in idem
respondent. Non omittendus Gersonius, qui eam dem tenet doctrinam, Libro de Statibus Ecclesasticis consideratione primm , m xime vero consideratione quinta , ubi dicit eamdem Religioss approbatis inesse potollatem ad conlelliones audiendas , qualis est vel in ipsis Curatis Statu , o inqair , Privilegiatorum hoc habet, ut is idonei praesentati sufficienter per superi riores suos ad Praelatum Diceceianum, is valeant i in locis suis conseiliones audi is re Dioecesianorum , de eos absolvere. , is cuin tali potestate , , in casibus tali- ,, bus, quem admodum Curati Parocli ia-- les ordinarie sunguntur , dc non amis pliori : nisi de speci xli gratia Praelatiis major eis suerit e largita potestas . is Consideration sexta & leptima , Propugnat Parochos non polle a suis ovibus se quae sua Regularibus deposuerunt pecca ta, iterat m eorumdem exigere consessionem ; hoc enim , subdit Consideratione sedita , per Ioannem XX u. suit declaratumva Iidum, & usus communis obticuit o diui- plura dicam pro eodem momento
499쪽
saera Pacultas parisiens s an. I 484. Tertio Kalendas Augusti Congregata , duas propositiones a Ioanne Lallerio in Sor-honica disputatione positas damnavit . quarum prima haec erat.: Confessi Ediligiosi,
mendicantibus, prasentatis , is acceptaris δε- eundum formam Decreralis dudum, non sunt Aloiuri , Cy renentur eadem peccata confi-reri Curaro. Altera his verbis exprimitur: Summus Pontifex IOU. XXII. non potuit condemnare de Pomaco , nec facere Decrera-um: UA, ELECTIONIS. Sexto , Rarione multiplici.
RATIONES ad probandum Regularium privilegium pro consessionibus audiendis multae sunt in instrumentis laudatis , ut Iegere est Glossa in caput si Episcopus in sexto Decretalium. PP. Thomassinus, dc Alexander, Prior Τom. 2. disse. Fecit. Iosterior vero Dissert. 3. saeculi I 4. va idissimis argumentis probant regulares absque restrictione tempore Paschatis pos se audire saecularium consessiones: hoc ἐκ probat dissertissime auctor Anonymus Dissert. historica , dc dogmatich de con- sellione Paschali Regularibus facta , quae Parisiis ama. 17oo. in lucem prodidit . ibi cx professo explicatur canon ut tu Πιe
sexus. Aliquas hic texere juvat rationes. Prima, haec est Nullus cordatus dixerit Episcopos , quibus ex jure competit delegare operarios, qui tua vice fungantur in administratione Sacramentorum , hane in Concilio Lateranen fi in gratiam Curatorum deposuisse potestate in maxime cum ex ipso capitis Io. conrextu pol- snt sibi assumere coadjutores , quod dc primitus secere , nemine contradicente , instituendo Poenitentiarios, qui independenter a Parochis audirent omni tempore
consessiones; immo & a casibus reserva istis ab luerent: Igitur dc consimili ratione Regulares delegati, & approbari idem
prorsus peragere pollunt : sic omnes naistiones inret sexerunt canonem Lare raenensem: Sic Hungari, sc Boemi, sic Poloni, sic Sueci , sie Belgae , Angli , Hyberni , Hispani k Lusitani , Itali , Siciliani , dies ii Insularii , sicut dc deputati qua ruor
Patriarcharum orientis, qui omnes aderant Concisio, intelloere. Ergo dcc.
Secunda : Quod potest interior, potest a
sortiori dc superior nam inferiora , tiste Dionysio, adunata sunt in superioribus :Sed parochi ex Sacerdotibus approbatis possunt aliquos pro adjutoribus, ad coi scssiones audiendas tempore Paschatis sibi assumere: igitur iure potiori S S. POimii tex , vel Episcopus Regulares pro eodem sungendo munere des gnare possunt. loannes Major citatus ita ratio inatur .
Et vero millum inde sequitur detrimentum juribus Curati, cum ex jure proprio audiat fideles suae Parothiae, ceteri vero non nisi ex privilegio, & per delegationem: Istud ratiocinium est D. Thomae lupra laudati. Ergo dcc. Tertia , eaque essicacissima . Si verbκ canonis Lateranensis in sensu obvio intelligenda serent, duo inde maxima sequerentur absurda: Primum quidem, Patriarchae soli Papae, Metropolitant loli Primati ; Episcopi vicissim uni intropolitano , tum Parochi soli Episcopo confiteri deberent , quod moraliter impollibile est. Alicrum, solus Curatus tenere tur intra quindecim Paschatis dies omnes sibi subditorum confelliones audire ἡSed & hoc saepius prorsus impossibile
est: quomodo enim Parochus sancti Sulpicii v. g. urbis Paris ensis pollet audire
intrae tantas temporis angustias Soo oo.& amplius fidelium suae Parceciae peccata. Ergo &αΩuarra demum , evertendo sundamentum opinionis contrariae , sic procedit. Ideo quidam Curati Zelo, non iecundum seientiam, dc pietatem abrepti , volunt Regulares dempore Paschatis non posse suarum ovium audire consessiones, quia juxta istud juris adagium de Pastore proprio, Agnosce vultum pecoris ria e semel saliatem in anno quisque proprio Sacerdoti sua debet deponere peccata: Sed haec ratio nulla est . & probatur. I. quidem ex omnibus auctoritatibus laudatis , quibus, constat nomine proprii Sacerdotis intelligi non solum Curatum, sed di Papam,
de Epitcopam , & omnes ab eis appr baros, ut etiam flatuit lanocentius II. Ε-pist. Io: absque restrictione, dc post Concilium Lateranen se,. sacra Facultas The logiae Parisiensis au Iasa. Concilium Bituricense an: I 186. c. I 3. 8c alia, maxine Tridentinum , qucd sellione I 3. canonC 9. rS OV at canone da is riusque sexus pro
500쪽
pro Communione annua , lessione vero eonvenit, alteri tribui nota debeti Atqui 34. c. I. de reformatione etiam procon-xjuxta canonem Lateranensem soli Paro sessione annuatim quidem facienda , sed cho convenit ex jure audire consessiones, altum ibi silentium de consessione proprio saltem semel in anno , tempore Pascha Curato peragenda. II. Ex eo quod Paro- tis. Ergo Sc. chus non magis piissit cognoscere vultum Cinfirmatu ν : In isto sensu explicat ca- pecoris , seu fidelium , qui Sacerdotibus nonem Innocentius I U. in Constitutione ab ipso deputatis confitentur , quam si edita undecimo Kalendas Decembris in sua regularibus deponerent peccata, nul- an. 12. sui Pontificatus; sic Martinus I Rius quippe Consellor , nec ipse Parochus Constitutione , quae incipit ad uberes an. potest revelare peccata audita , di uti i181. ubi sic loquitur: Ρ Suis Presbyte-Confestione ad perniciem subditi . Qui diis ris Parochialibus confiteri laltem semel plura Pollunt agnoscere vultum pecoris , in anno prout Concilium generale it ex pollulando a Parochianis suis , conlei- is tuit. M Sic Concilium Biterrente anseris schedulas, quibus eis innotelcat eos no 1246. dc alia. Ergo &c. satis secisse praecepto consessionis , ut sa- ρο pondeo distinguendo: Quod conveniteram ab eis suscipiant Eucharis iam . Pro essentialiter physice , alteri communica-terea nec ipsi eam ipsam omnibus agnu- ri non potest , concedo . nam ellentianistrant, cum sinant illam suscipi ab aliis Phylica est individua , & absolutis con- Sacerdotibus qui tuae famulantur Paro- clula terminis citcntialiter moraliter , chiae; non tamen inde queruntur se tunc nego. Ed uc distincta minore, nego con- temporis non a gnoicere vultum pecorisssequentiam : cum jus audiendi consessio- sui. Ergo &c. nes ut quid morale, non est inconveniens Saneius Thomas hic 3. p. Supp. q. s. art. per privilegium, dc delegationem , alios F. ad L. ait agnoscere vultum pecoris ex- praeter Parochos audire consessiones. Sic ternum spectare serum externum , non in- respondet sanctus Thoinas ad objectionem ternum, adeoque Privilegium nemini of- in Supplemento quaeli. s. aert. s. Et sensam dare : U. Dicendum quod rector vero tametsi ex jure, soli competat Epi- is Eccletiae debet vultum peccoris sui a- lcopo confirmare, hoc tamen ex indulto
se gnoscere dupliciter . Uno modo , per potest & sunt lex Presbyter. Idem a simi- ,, solicitam exterioris conversationis con- li dicendum de conicitionibus audiendis is siderationem , qua invigilare debet su-icte. Ecce verbae Doctoris Angelici : Ad se per gregem sibi commissum: dc in hac primum sic loquitur Dicendum quod, is cognitione non Oportet quod credatio piae judicium non fit alicui, nisi ei sub subdito, sed certitudinem iacti , inquan- is trahatur, quod est in favorem ejus in-- tum potest, inquirat. Alio modo, periis dultum . Iurii dictionis autem potestas is contestionis manifestationem : quantum si non est commi Ila alicui homini in f1,, ad hanc cognitionem , non potest ma- is vorem suum , sed in utilitatem ple- ,, jore in certitudinem accipere, quam utiis bis, & honorem Dei, re ideo si supeis subdito credati quia hoc est ad subve- is rioribus Praelatis expedire videatur ad se mendum conscientiae ipsius . Unde iniis talutem plebis, dc honorem Dei prom se foro consessionis creditur homini & proiis vendum, quod aliis, quae liint turildi- ,, se, & contra se , non autem in soroi,, ctionis, committant: in nullo fit praeis ,, exterioris judicii, & ideo ad hanc co- is judicium in serioribus Praelatis, nili iusi gnitionem sufficit, quod credat iubdi-iis lis qui qua sunt quae tua tulit , nonis to dicenti se alteri absolvere valentilis quae Jesu Christi, & qui gregi praesuntis suisse consessum. & sic patet quod ta- si non ut eum Palcant, sed ut ab co pa-- lis cognitio pecoris per privilegium al- is scantur. Dis teri indultum de consessione audienda, Ad confirmationem distinguo similiter: is non impeditur. D Summi Pontifices, & Concilia explicant
canonem Lateranentem in gratiam Pa-
Dduntur obsecta. rochi , quando periculum est ne decimis. I iruit retur, concedo: quando noti est periri PEII cIEs: Quod alicui ellentialiter i eulum , nego: Nomine quippe proprii Sa