장음표시 사용
501쪽
. De Poenitentiae Institutione , Ere.
cerdotis intelligitur etiam Sacerdos Regularis approbatus, ut non semel probatum est.
Iustabis: Concilium Arelatense an. I 26 .i6. prohibet vel ipsis Pς nitentiariis
in suis visitationibus audire consessiones vulgi, permittendo solum eis absolvere a casibus reservatis. II. Concilium Biturri- cense an. I 286. laudatum in gratiam Repularium , praecipit semel saltem in anno Curato confiteri. III. Rhemense an. Is 83. a Gregorio XIII. confirmatum , & rete
tur capite de Pirenitentia, parag. s. sc yr
nuntiat : Nemo existimet tibi licere,, cuicumque volet Sacerdoti confiteri , M sed proprio tantum Parocho I ri His accedit Basileense, quod teste Augustino Patritio, idem confirmat. Ergo &c. Respondeo opponendo alia Concilia laudatis: Quidquid sit de priorum auctoritate, eorum disciplinae canones, proconsessionibus soli Curato reservatis, evacuavit Concilium Lateranense V. in quo a inprobata est Bulla Leonis X. qui permittit Regularibus praesentatis, & rite examinatis audire consessiones . Eisdem licentiam facit audiendi consessiones Τridenti num laudatum, &post ipsum Innocentius X. qui Decreto dato die 7. Februarii anni i634. adversus Archiepiscopum Burdigalensem obstrepentem, declaravit Regulares posse audire consessiones tempore Paschali per quindecim dies; cui decreto accessere litterae solemnes Lud vici XIV. Iam ad singula respondendum est.
Ad primum, dico Concilium Arelatense loqui de fidelibus Pagorum qui se Poenitentiariis consessos esse asserebant, cum tamen id non secissent: Ut magna pars ,, Christianorum , inquit , oceasione huis jusmodi Poenitentiariorum propriis Sa- , , cerdotibus super consessionibus alludant,
is asserentes se dictis P nitentiariis suisseis consessios, cum tamen per hujusmodiis Consessores vix , aut numquam possitis pars populi modica suorum peccato-- rum consessionibus generaliter expe
Ad secundum, dico Concilium Rhemense permittere Laicis cum licentia pro ii Sacerdotis, scilicet Episcopi , Regularibus se confiteri: Licentiam, ait, post
ri let , & obtineat a proprio bacerdote 4
,, dic. is Porro eo ipso quo sunt ab Episcopo approbati, habent potestatem a proprio Sacerdote. Ad summum ut diximus, possunt Laici testimonium de consessione facta accipere a Resularibus , ut statuit
Concilium Coloniente an. 3 49. his Verbis: Si de eorum eo nihilione probabi- , , lis est dubitatio , testimonium asterantis quod alibi snt consessi. se Ad terrium respondeo , Concilium Biturri cense cap. I . praecipere , ut quam
primum Parochi lingua vulgari canonem Lateranensem legi eurent, tum di Constitutiones Martini IV. & Clementi VIII. quibus licitum est Regularibus audire consessiones , etiam quindecim Paschatis diebus: Ut Rectores Eccles ainis rum, ait, legant Constitutiones Pontiis ficum de proprio Sacerdote, & de Drtiari vilegio Regularium . se qua quidem cautela volunt Patres Synodici Regulares approbatos posse audire consessiones , vel ipso Paschatis tempore. I ses: Usus invaluit ut Regulares obediant Episcopis , tarnetsi eis pro conse1sionibus audiendis excipiant tempus Pa- fetiale. Ergo &C. Respondeo: R egulares ea qua par est reverentia in hoc Episcopis obedire satius e se, cum potestas Ecclesiae sit in aedifica tionem : Sed quaestio mota proredit de validitate consessionum, quae factae sunt tali tempore Regularibus, quos si constet ab ordinario esse approbatos , citra dubium validas esse jura laudata volunt, &docent. Nec pro isto momento aliqua SS. Ponti seum Decreta hic recensere pigmbit . Clemen VIII. an. Is a. declaravit contra Parochos Duacenses non nihil obstrepentes, Mendicantes possie audire Fidelium consessiones vel ipso paschatis tempore. Neminem etiam latet Discopum Lingonensem ab Urbano VIII. propulium
fuisse, eo quod ann. 3624. idie 22. Septembris contenderet Rerulares, praeter
502쪽
Regulares ab Epsc o approbari νυ ur audire ei fessiones , vel imo Paschatis
PRIMO : me ipsum colligitur ex Concilio I U. Lateranensi cap. I . Secundo: Ad hoc munus obeundum Regulares habent indulta a summis Pontificibus, maxime a Bonifacio XI. Leone X. Clemente VIII. Urbano VIII. His accedunt variae Synodi, ut Nemauseniis ann. I 284. Bituriensis I 236. LingonoeisisI 32. quae indulta Regularium confir
νtis: Theologi omni exceptione majores defendunt istud Regularium privilegium . instar omnium sit S. Thomas hic, Suppl. q. a. art. s. ex professo. Sacra Pariliensis Facultas , quae ann. 1484. Tertio Kalendas Augusti contrariam profligavit opinionem. arro: Adversa sententia injuriosa est& summo Pontifici, & Episcopis. ἰnto: Eadem opinio implicat contradictionem . Quis enim gentium dixerit Papam non esse in tota Ecclesia proprium Sacerdotem . Epitcopum vero in propria
ET ELPLIcATIONUM. PRIMO : Potestas audiendi consessiones est quid morale . quo circa Summi Sacerdotes possunt eam delegare Regularibus. Secundo: Agnoscere vultum pecoris sui spectat serum contentiolum; hine isti P rochorum juri, ne minimum quidem adversantur indulta Regularium pro confestionibus quovis .tempore audiendis. Terrio : Neque vero Synodi Provinciales indulta laudata impugnant , sed potius confirmant; unde si quid durius pro isto momento scribant, non contra priVi- Iegium , sed ad rescindendos abusus loquuntur.
Utrum Confessarius teneamur ad
sigiliam λStatus quaestionis est , utrum Sacerdos audiens consessiones teneatur servare sigillum, nedum circa peccata, sed & alia quae relationem habent ad consessionem '
Probatur multis momentis. Primo, ex Scriptura sacra.
Quo D est de jure divino. , Illud nece fario tenendum est : sed sigillum est de
iure divino: & probatur. Matth. Cap. 13. habetur: Ruacumqua solveritis Iuper terram, erunt soluta ct in eoelis . IOAn. cap. 2Q.
Quomo remiseritis peccata , remi tmnIur eis .
Ex quibus sic argume utatur Estius in 4. Diri r 7. 4. Inde enim per se conis sequens est Sacerdotem tamquam Chri- ,, sti Uicarium debere per consessionemo peccata cognoscere , & quia a consio tente deteguntur in ordine ad absolu- is tionem, ab eodem Sacerdote tamquamis vicario Christi percipiendam, eadem, , peccatR debere celare . Et vero eo ipso quo Christus praecipit hominibus peccaxa Omnia etiam Occulta confiteri , eadem de sententia injungit servari s cretum , quod non levius subindigitat idem Dominus , Matth. II. his verbis :
ORICEN Es Hom. M in Psal. 37. e X- presse dicit antiquitus in more R. ile P utum peccata in occulto Sacer ti aperi re; tum si aliquod interea pce nitens in conventu Ecelesiae humilitatis causa vellet publicare , hoc non nisi ex consilio Confestarii faciebat: Si, Instina, intellexeritis α prς viderit talem esse languorem tuum. ,, qui in conventu Ecclesiae exponi de-
,, beat & curari, ex quo fortassis &ceteri,i aedificare poterunt , ct in ipse lao ri
503쪽
De Poenirentiae Institutione , i c. 477
ὐ multa hoe geliberatione & satis periti ne ad Coneilia properamus v xa era se medici illius consilio procurandum est. 'nensis 4. sub Innocentio III. idem hisce S. Pasitas expressius loquitur c. I . his verbis desinit. ran. o. Caveat autem verbis: Adulterio pollutas mulieres, di is omnino Sacerdos , qui Paenitomis Q. ,, confitentes ob pietatem, vel quomodo. ,, sionem excepit ; ne verbo , vel signo . ,, eumque convictas , publicare quidem is vel alio quovis modo prodat aliquate ,, Patres nostri prohibuerunt. o Eo loci nus peccatorem, si d si prudentiori con- prohibet ne Sacerdos, qui mulieris adul- , filio indiguerit , illud absque ultu existerae confessionem audierat , idem aduia is pressione perso e caute requirat; qu terium, vel ad ipsam satisfactionem, pu- o niam qui peccatum in pςnitentiali j blicandi licentiam daret. is dicio sibi detectum praelum pleris reve- Subscribit Leo Magnus Epist. go. ad E- is lare , non scdum a Sacerdotali officio piseopos Campaniae dicens: Cum rea- is deponendum decernimus, verum etiam, , tus conscientiarum sussiciat solis Sacem is ad agendam perpetuam mnitentiam in ,, dotibus indieari consessione secreta . is is arctum Monasterium detrudendum . is Si secreta exigitur, conlequentur di sigit. His accedit auctoritas multorum Galliaelo consessionis munita. l . Conciliorum, quae reseruntur L. 2. De-M menias Lib. r. hist. cap. I 6. seribit cret Ecel. Galἱic. c. et r. apud Bochel Patres priorum taculorum invigilasse, ut p. 24. Primum, est Senonense an. m4. Sacerdotes depositum conscientiae poeni. quod sic habet : U Obligantur Sacerdo tentis otii gnato sigillo tenerent. Sic enim is tes omnes , di surguli tripli et jure , ibi loquitur: Itaque aliquem vitae inte- is videlicet naturali, divino, & humano. gritate quam maxime spectabilem, se- is celare peccata quaecumque revelata , is cretorum etiam maxime tenacem , actis & dicta in confessione Sacramentali , is sapientem huic osticio praefecerunt: ad quae tanto, vel tali debet e laudi siritis eum accedentes', qui peccarant , dilis io secreti, ut nullo casu , nec . verbo , , , acta vitae suae confitebantur. is is nec signo aliqualiter reveletur, aut re- Paulinus invita. sancti Ambrosii, laudat se velari existimetur , peccat enim gravi- in eo secreti conserva tionem respectu pec-io ter: Primo, contra ius naturale Sacer catorum quae a fide: ibus excipiebat , histri dos qui revelat peccatum , tibi in se- verbis: μ Caulas autem criminum, quas is creto confestionis dictum, qui armelanis illi confitebantur , nulli nisi Dominoiis do tale peccatum diffamat proximum, is soli , apud quem intercedebat, loque- is & facit proximo quod sibi non velet se- is batur . Idem autem debitum omni-iis ri. Secundo, peccat Sacerdos contra jusbus ineumbere, his verbis declarat Pau- is divinum , quia eodem jure prohibetur linus: Bonum relinquens exemplum po- is revelatio contestionis, quo jure praecipiri steris Sacerdotibus , ut intercessores a- ,, tur i pla conicilio, que eit de jure divi- pud Deum magis sint , quam accusa- is no a Christo tostituta. Et silieitum elis Lores apud homines. is is set in aliquo casu Sacerdoti , revelareis peceatum sibi dictum in consessione ,
Terris, ex iure Canonico fomen iis Conis is enervaretur Praeceptum divinum de con-
. etiarum sublio . is fessione facienda, quia nemo esset quiis vellet suum peccatum occultum pro- GRATIANDI de Poenit. dist. 6. c. 3 - A priae famae denigrativum Sacerdoti de-eerris , laudat hunc canonem , sub Gr in tegere, & revelare, oc sic talis reve-gorii VII. nomine, ut quibusdam videtur, is latio peccati esset a praecepto de i ubi habetur : Sacerdos ante omnia , , cienda consessione retractivum. δε, , caveat , ne de his quae ei confitentur S nodus Parastensis an. x337. habita , i- ,, peccata , alicui recitet , non propin- dem tradit: Caveat, inquit, Sacerdos, s quis , non extraneis , neque 3 quod i is ne quavis occasione peccatum diuuian absit , pro aliquo scandalo a Nam si i is get , quod si fecerit praeter dejecti is hoc fecerit , deponatur , & omnibus uem a suo munere , perpetuo carcereis diebus vitae suae ignomini ole peregri- l. o mancipabitur, nullus ita, vel odio velis nando pergat. is i is etiam metu mortis in aliquo audeati Le z-
504쪽
, revelare eota fessionem signo, vel verbo is ullis, generaliter , vel specialiter, ut is dicendo, ego scio quales estis, & re-- velaverit , iasque mi sericordia debetis degradari. MIram Conisu m Rhemense relatum cap. ass. similiter Lingonense , ficut & sta. tuta Synodalia Ecclesiae Trecensis , quae de verbo ad verbum reserunt , quae rein tulimus ex Parniensi . Pro coronide ad. dimus Concilium Tridentinum , quod quidem Seu. I 4. cap. I. sigillo ita consulere satagit , ut nedum consessionem se- Cretam praecipiat , sed de publicam vel humilitatis cc satisfactionis serventiori motivo, noo posse cadere sub praeceptum asserere non dubitet : Ceterum , ais , ,, quoad modum confitendi secreto, apud A solum Sacerdotem ι Et si Christus nonis vetuerit , quin aliquis in vindictam
se suorum steterum & sui humiliatio-
,, nem, cum sebaliorum exemplum, tum
si ob Ecclesiae offensae aedificationem de-- luta sua publice confiteri possit et non
,, est tamen hoc divino praecepto manda- is tum , nec satis consulte humana aliis quis lege Praeciperetur, ut delicta, preis sertim secreta , publica essent consei- is sione aperienda. HS. Thomas isti adhaeret doctrinae 3. P. Supp. q. 1 P. art. 3. in corp. Dicendum,
si quod sigillum consessionis competit Sa- a cerdoti in quantum est Minisset hujusis Sacramenti, quod nihil est aliud , quam is debitum conlassionem celandi , sicutis clavis est potestas absolvendi. is Rur-
is art. I. Dicendum , quod in Sacrari mentis ea quae exterius geruntur, suntis signa rerum quae interius contingunt ,
ἡ & ideo consessio , qua quis Sacerdotiis se subjicit , signum est interioris subiari lectionis , quλ quis Deo subjicitur ;is Deus autem peccatum illius qui seri sbi subjicit per poenitentiam , tegit .
- Unde dc hoc oportet in sacramentori Poenitentiae significari, & ideo de ne. is cessitate Sacramenti est, quod quis comis sessionem celet: & tamquam violatoris Sacramenti peccat , qui consessionemo revelat & praeter hoc sunt aliae u iis is litates hujus celationis , quia per hoc is homines magis aed consessionem attraisis buntur oc simplicius eriam peccata com
num psaecipit, temerari non debet: Sed jus naturale simul & divinum injungi csigillum censessionis. Et probatur: Pudor omnibus insitus non sinit turpia commic. sa prodere; hinc ut primum peccato in bedientiae protoparentes foedati sunt , Confiserunt folia scus , secerunt sibi pertinomara , ait Scriptura Gen. 3. Divinum vero , juxta illud Eccli. 4 i. Curam hia de bono nomine, quod quidem bonum nomen vacuum evaderet , si Consessarius revelaret consessionem. Ergo &c.
Aliara : Illud sigillo abscondere necesse est, quo omisso potestas Ecclesiae jam non in aedificationem , sed , quod absit dieere , seret in destructionem : Atqui sine sigillo res sic continseret u Et probatur ex malis inde subsequentibus . I. Non parceretur virginis defloratae, & mulierum uxoratarum pudori . II. Inde lites orirentur inter fratres , inter quos quodam illegitimi dignoscerentur . III. Rei criminis a Iudice Laico graviter & iubpericulo vitae impeterentur . IU. Homines a consessione facienda deterrerentur has di similes propter ratjones Patres de Concilia injungunt Confessario secretum sin primis S. Leo Magnus Epist. 8o. Removeatur , inquit , tam improbabilisis coiisuetudo, scilien se publiea ct in thea-
ω tro consuri, ne multi a poenitentiae r is medio arceantur, dum aut erubescunt,
is aut metuunt inimicis suis sua facta reis serare, quibus possunt legum constituis tione percelli. ,, Torris: quod Minister non scit ut ho .mo, lad solum ut vices Christi tenens , illud non debet revelare, sedPerpetuo tenere sub sigillo . Atqui Consistarius non aliter scit peccatae: Ergo dce. Illa ratio est D. Thomae hic a. p. Supp. q. 11. arr. i. ubi ad a. sic loquitur de Sacerdote : Etsi etiam exprimeret de consessione in-
is terrogatus , non deberet dicere : necis excommunicationem incurreret , quia
is non est subjectus Superiori suo, nisi ut is homo; hoc autem non icit ut homo , si sed ut Deus. isiauarra: Quod defenditur sub gravis. simis pς nisi fieri non potest: Sed sub gra-Vissinaλ-
505쪽
De Poenitentiae In stitutione, Sc. 479
vissimarum pςnarum interminatione, Ec- dagium, votriti no fit injuria , nec ma elesia praecipit servari confessionis sigil-xsequenter illi qui non servat leeratum .lum. Et probatur, r. ex S. Leone Epist.xsi velit majoris penitentiae intuitu , pec- o. a. Ex Catechisino Romano hic n. cata sua ipse revelare , debetur secte- ε. his verbis: Sacrae sanctiones gra- tum. is vissime in eos Sacerdotes animadverti Instatis : Hoe ipso quo vivimus seeu voluerunt, qui peccata omnia , quaei o, multi graves Auctores propugnant li.,, aliquis ei consessus suerit, perpetuo &icitum esse Ministris , ad externam autis religioso silentio eomprella non tenus Ecclesiae, aut Congregationis gubernati s rint . is Ergo &α nem uti cognitione, quam per consessi nem assecuti fuerant : Sed eo usu sigil SH υ--ν Obsectimes . tum consessionis solvitur: Ergo die. Rese eo , Et illos graviter errare in Ghi I cIEs: Antiqui Patres videntur hoc puncto . hanc enim praxim proscriptus religiose non servaste sigillum eon- psit Clemens VIII. summus Potifex an fessionis: Ergo dic. Probatur Antecedens. Is 4. I 6. Maii hia verbis: Tum Suis Multorum tacit lorum spatio, publicae pς- is periores pro tempore existentes, quam nitentis addixerunt eos, qui occulti ilima , , Consessarii, qui postea ad Superiorita- peccata eis fuerant consessi ἰ masculis , is iis gradum fuerint promoti , caveant qui aut moechiae, vel adulterii, aut ido- is diligentissime, ne ex notitia quam de lolatriae rei erant, absolutionem non lar- is aliorum peccatis in confessione habu giebantur, quin prius quatuor pinniteu- o runt , ad exteriorem gubernationem tiae publicae classes lustrassent. Adulterio utantur. , ,scedatas mulierec ad consistentiam dimit Urgebis: Tenetur peccator , sicut di-tebant , irae les peccati mortalis reos W-ictum est supra, aperire, nedum circumiscebant a mensa Domini; hinc qui intum stantias quae speciem mutant , sed qua bantur hujusmodi poenas luentes , sui pi- multum aggravant in eadem specie : Atis cari facile poterant, eos esse illorum cri. qui quandoque illud fieri non potest ab Lminum reos. Ergo &c. . que sigilli fractione ; talis est v. g. calus Rost ea L disting. anteced. Ex his s ito quo tres essent tantum Sacerdotes , tisfactionibus absolutionem lacramentalemiquorum unus absolveret alterum ab irreis Iraeludentibus , pςnitentes veniebant in gularitate , a qua tamen faeultatem ab-ulpicionem se aliquod peccatum grandeisolvendi non accepisset; Ille autem, ter- in genere commisisse, transeat; non enim tio Sacerdoti integre confiteri non valeis detunt Concilia , ut Illiberitanum , quae rei, nisi fateretur se absolvisse Sacerdo- laboriosas pro peccato mortali ordinario tem ab irregularitate sne potesta is , &poenitentias imponebant : Tale peccatumisic se causam fuisse, cur ille cum irregu- in particulari commisse, nego: Namquellaritate sacra peregi siet. E. et, &e. peccatis levioribus inquinati, sicut pieta- Respmdeo in hoc casu eum teneri pra
. tis sic & humilitatis motivo quidam sese termittere circumstantiam; perinde enim penitentiae publicae subjiciebant ; sicque est ac si deesset copia Consetaris, majus crimen in specie perpetratum detegi non quippe est vincuIum quod profluit a si- poterat; omnes quippe diversorem crimi- gillo , quam si illud quod di manat ab num rei iacebant prostrati, sordida indue- obli tione integre confitendi; in duobus bantur veste, genua flectebant, eis impo- enim praeceptis , in quibus unum est denebantur manus, & ante Missam Fid ijure divino, smul & naturali, illud allium ab Eeclosia ejiciebantur. teri praeponderare debet. Praeceptum auin Respondis Il. Et Patres loquuntur de tem de sigillo servando est hujusmodi .
peccatis scandalum annexum habenti- Ceterum p-itens habet votum de cir-bus, & consequenter publice expiandis , eutri stantia omissa aperienda, ut prunum concedo : de secretis, subdistinguo . ex opportunitas alterum adeundi Consessa- Iibera Fidelium voluntate punitentis pu- rium eluxerit.
Nieae laboribus subjiciendis , concedo : D si sor: Sicut seeretum eonsessionis est contra voluntatem, nego. Porro ut sertide jure divino , ita di ejus integritas et Atqui
506쪽
,qui licitum est aliquando integram is diligentiam apponendo ne corrumpan consessionem non tacere : Igitur ec a , , tur per haeret in . Potest etiam dicere pari sigillum aliquando temerare. is Praelato, quod diligentius vigilet super Respondeo negkndo conlequentiam &iis gregem tuum . ita tamen ut non dicae paritatem. Ratio discriminis est , quodiis aliquid per quod verbo, vel nutu con- praeceptum de sigillo non reserando ne is fitentem prodat . isgativum sit, adeoque ubique dc temper Instabis: Quandoque sigilli fides. de con- obligans ; alterum vero de consessioni siservatio nocet proprio Cansessario et Pri- integritatare solummodo est a firmati- mo quidem si s ub interminatione egeomisuum; hinc non ligat in omni temporis municationis ipso facto incurrendae reve circumstantia, maxime in casu quo prae litio delicti exigatur. Il. Cum praelatusceptum naturale simul dc divinum, qua- ex ton ellione ediscit aliquem e suis su is est de iervando sigillo , tu periculum sitis, ab ipso alicujas Communitati x eo veniret. stitutum luperiorem , dilapidasse, & in Persistis r Fnterdum revelatio consessio-isuturum ianditus dilapidaturum bonanis necessaria est ad avertendum aliquodiMonasterii, nisi eum suo spoliet officior grave malum imminens vel Ecclesiae, veliSed nemo tenetur contra proprium b rebus publicis, aut etiam viris in summa num servare secretum. Ergo dcc. dignitate constitutis: Isitur in eo saltem Resipomiso non licitum esse uti eon se casu, licitum erit contellionem revelare .lsione in ruinam poenitentis , cum Con- bonum quippe privatum , publico debetisessor non sciat ut homo, sed ut Deus, cedere . Et vero si quia in consessonetqui teste Apostolo, diis mulat pereata ho- deprehenderet Heresiarcham, qui in per- minum ut detur locus penitentiae , quae nielem animarum suos indiscrimina timidubio procul, violatione solli odio saeva- errores disseminaret , videtur quod ne ideret. Unde ad primum dieci , Consessa- cessitas compelleret eum revelare. rium teneri quidem ad hevelationem de Respondo distinguendo antecedens et Et licii quod extra confessionem novit , se revelatio consessionis non ei medium aicus e contra . Ad secundum , Prie latus Deo praefixum ad removenda malx in potest alia a consessione via impedire pri- objectione retensia , sed potius prohibi- vati Praepositi malum. Sic respondet ibitum, concedo: secus, nego. Sed in hoc i dem S. Thomas ad 3. Dicendum, quod nihil timendum, eum Deus sciat & γDiis homo non adducitur in testimonium , sit bonum ex ma Io inferre, quippe et ii at, nisi ut homo: dc ideo sine laesione conis fine 1d finem sortiter simul dc suaviterio scientiae potest jurare se nescire, quod omnia disponat, fle ipso ordinante . vellis scit tantum ut Deus. Similiter etiam iptun maluin occasionaliter cedat in bo-iri potest Praelatus sine laesione conscientiaenum, dicente Apostolo Rom. g. Diligen-i, , dimittere peccatum impunitum , quod
tuus Deum omnia cooperantur in bonum. Sci- is scit tantum ut Deus, vel sine aliquo Iulio est D. Thomae hic q. tr. art. r. adiis remedio: quia non tenetur adhibere re-
r. his verbis: Consessio non desinit esse is medium, nisi eo modo, quo ad ipse in is cacramentalis , quamvis ille qui confi-iis desertur. Unde in his quae ad ipsumis tetur , emendationem non proponat , ,, deseruntur in foro pς nitentiae, debet iais de ideo nihilominus sub occulto tenen- is eodem sero , quantuin potest adhiber ,, da est. Nec tamen sigillum consessionis ,, remedium, ut Abbas in casu praediciari eontra charitatem militat. Quia chari- , , ' debet eum admonere ut Prioratum, las non requirit , quod apponatur re- is relignet: vel si uoluerit, potest ex aliis medium peccato , quod homo nescit : ,, qua occasione absolvere eum a curari illud autem quod sub consessione sei-io Prioratus, ita tamen quod omnis tui piis tur, est quasi nescitum: cum illud non, clo vitetur de consessionis revelatione. isis sciat aliquis ut homo, sed ut Deus . Replicabis: Saltem aliquis potest impedireis Tamen aliquod remedium adhibere deis ne Ioannes eligatur Congregationis Praepo-- bet in praedictis easibus quantum pot- l situs, quem ex ejus consessione cognoscitis est, sine revelatione consessionis, sicut esse officio illo indignum. Igitur sigillum se monendo eos qui confitentur , R aliis i consessionis ad omnia non se extendit.
507쪽
De Poenitentiae In litutione, est. 48r
Respondeo negando anteeedens: Sigillum quippe ea omnia quae relationem habent ad consessionem, respicit. Sic propugnat Angeliciis Doctor ibidem ad 4. his verbis: Dicendum , quod ex multis aliis is caulis redditur quis indignus ad Praeis lationis officium , quam ex peccato :sicut ex defectu scientiae , vel aetatis ,
vel alicujus hujsmodi : Et ideo qui
contradicit , nec suspicionem de crimine inducit, nec confessionem revelati is
PRIMO: Ius naturale simul& divinum hoc iniungit: naturale quidem, juxta illud celebre adagium , Alteri ne feceris , quod tibi siri non vis. Quis autem vellet , ut amicus, cui sua pandit crimina, suae postea non parceret famae; divinum vero, cum Claristus Praecipiat nobis Matth. x g. in secreto corripere fratrem. Secundo: Patres praedicant , & volunt consellionem sacramentalem inviolabili sigillo muniri . Sic propugnant Origenes Homil. 2. in Pal. 37. Basilius Can. 24.
Sic Concilia definiunt; in primis Pari-
sense ann. Is 37. Rhemense cap. 138. Tridentinum Sest. 14. cap. S. Terris , ratione : Secreto consessionis
praetermisso , potestas Ecclesiae seret in destructionem, cum ex revelatis peccatis inde sequerentur inter offensos odia, bonorum subverso, homicidia ; tum enim sares occulti dignoscerentur.
ET RE spoNSIONUM. PRIMO: Si quando Patres injunxerint poenas pro expiandis peccatis publicas, hoc citra dubium nonnisi pro peccatis aut publicis & omnibus notis, aut pro secretis quae Fideles ex devotione sicut mani-sestare, sic & publice castigare volebant ;porro volenti non fit iniuria . cum ipse
se satisfaciendo iustitiae divinae solvat si-gνllum. Secundo : Tametsi Ecclesia quandoque injungat sub tana excommunicationis criminum revelationem in Monitoriis, peccata tamen soli Consessario cognita non tiae, quid dc jurisdictionis Respondet D. comprehendit, quia inquit divus Tho- l Thomas hic q. 17. art. 3.
Aoucat Thest. Dis. m. Hhmas hic quaest. H. arta g. loquitur solum ad homines, qui humano modo aliquid noverunt; Confessarius vero non ut homo. sed ut Deus, cujus vlees gerit, peccata scit; hinc non incurrit excommunicati in nem silendo: immo interrogatus debet asinserere se omnia ignorare. Terris: Neque vero Abbas Monasterii posset Superiorem localem, quem consecsione novit bona Monasterii dilapidare . ab officio deponere, nisi alia via ipsi constaret de delicto; non enim facienda sunt
mala, ut eveniant bona . Quis autem gentium ignoret secretum consessionis . ceteris aliis bonis praeponderare , nec Citra grande crimen igne castigandum, posse a Consessario violari
A D dicendorum de absolutione intelia
telligentiam, praenotandum est A postolis, S eorum in Meerdotio iuccetaribus a Christo datam suille potestatem ligandi 8c solvendi ι solvunt autem cum peccata dimittunt; ligant vero cum retinent; id est a Deo judicant retineri, velmnas imponendo nitentibus, vel etiam
Contumaces per excommunicationem ab
Eeelefia ejiciendo . Nec mirum , peccatum eatenus hominem coram Deo ligat, quatenus reatum & culpae , quae inimicum Dei facit , & pςnae tum temporalis, tum etiam aeternae inducit. Ex quo manifeste sequitur mnitentem a Sacerdote solvi, quippe qui per sacramentum Pς- nitentiae eum ita .reconciliet , ut pinna aeterna, & temporalis sive ex parte, sive ex toto, & hoc juxta contritionis me insuram, illi remittatur . . Hine nomine clavium Ecclesiae intelligitur potestas ligandi, vel solvendi a Christo Ecclesiae tradita , quae quidem clavis vocatur. Duae a Theologis distinguuntur, videlicet una scientiae, de altera jurildictionis: Rursus una ordinaria, altera vero delegata. Illa competit Ecclesiae Praelatis, ista iis omnibus, quibus eam Committunt. Si quaeras quid si clavis scien- priorem esse
508쪽
eius interrogandi paenitentes ut Sacerdos s Poenitentiae . Et probatur : Effectus si judicet de eorum dispositionibus ad absolutionem prae requisitis, posteriorem ius ipsum de absolvendi potestatem.
His politis circa absolutionem haec veniunt examinanda. Primum, quaenam sit formx absolutionis λ Secundum, an sor madeprecatoria sit valida Tertium, utrum absolutio restituat peccatorem in bonis
spiritualibus per peccatum deperditis sECTIO PRIMA. Quaenam sit serma absolutionis
CONCLOS ID. Forma conveniens Sacramenti Poenitentiae sunt haec verba, vel alia eis aequi. valentia , EGO TE ABSOLvo A PECCATIS TUIS , ore Sacerdotis juridice
pronuntiata. Probatur auctoritare π ralione.
PRIMO: Illa sorma est conveniens , quae exprimit facultatem datam a Chris o Ecclesiae ad remittenda peccata: Λtqui verba laudata exprimunt istam p
testatem datam a Christo ; his quippe verbis usus est Christus in institutione
sacramenti Poenitentiae Ioan. 2 . 22 orum remiseritis peccata, remitiuntur eis : Sed il-Ia verba , Ego te absiso AE peccatis ruis ,
illud apprime denotant. Erg Sc. Secundo: Hanc formim tradunt Conci-Ita ineumeniea , videlicet Florentinum in demeto pro instructione Armenorum. Tum Tridentinum Seu . I . cap. 3. his verbis r Docet uina Synodus sacra- ,, menti Pς nitentiae formam, in qua prς-
is cipue vis ipsius sata est, in illis Mini. se stri verbis positam esse, Ego te absolvo dce. Quibus quidem de Eecles ae lane ς,, more preces quaedam laudabiliter ad ,, junguntur; ad ipsius tamen formae es is sentiam nequaquam spectant, neque ad , , ipsus Sacramenti administrationem is sunt necessariae. DTertio, ratione : Forma illa quae signi
sext expressie id quod fit per Sacramentum , cenietur ei esse valde conveniens: Atqui haec verba: Ego te abolvo a peccatis,
significant id quod fit per sacramentum
eramenti rinitentiae est remissio peccatorum a Sacerdote facta , prout habet potestatem jurisdictionis : Atqui illa verba totum id significant ; haec enim paristicula tuo abjολοὶ denotat actum judicialem, quo Sacerdos pronuntians sententiam, remittit peccata . deinde particula , re, denotat determinate subjectum ,& personam, cui talis remissio fit , scilicet a peccatis, non vero a censuris zErgo &c. Iam vero quod voce , talis forma deis beat proferri seu esse verbalis, subindigitant haec verba Eugenii in decreto instruis
ctionis pro Armenis: Hujus Sacramentiis forma sunt verba absolutionis, quae Sa- cerdos profert cum dicit: Ego is abolis D υο. Similiter Patres Tridentini Sest I . c. 3. aiunt, formam huius Sacramenti
in illis Ministri verbis positam este Ego
te absolvo, dc cum agunt c. 6. de abl lutione sacramentali ita dicunt , vetura Iudice sententia pronuntiatur. Neque vero desunt rationes cur forma Sacramenti Poenitentiae debeau significare non tantum remissionem peccatorum quam
facit in m nitente , sed etiam explicare quomodo Minister hic & nunc essiciat illam remissionem . Prima est , quia hoc perfici non potest sine verbis, quippe quς obtinuerint fgnificandi principatum . Secunda, formae Sacramentorum novae te
gis debent fgnificare expressius de distinis
ctius suu n etfectum proprium, quam eo rum materiae : Atqui serma renitentiae quae fieret sine verbis humatio more proinlatis a Sacerdote juridice absolvente, non significaret expressius , & distinctius reis missionem peccatorum , quae tune fit ex opere operato, quam actus penitentis , scilicet contritio oc consessio ἔ.naec enim elicita cum dolore talem effectum magis exprimunt quam nutus Sacerdotis , vel ejus scriptura . Ergo &C.
ogi I cIEs: Christus instituit sacramenis tum Poenitentiae per analogiam ad judiacium ei vile : Sed in Triuunali externo , necesse non est ut judex vocaliter proserat sententiam , in multis quippe rebus publicis sententiae non proseruntur ore . Ergo oc C.
509쪽
Respondeo distinguendo majorem trinstituit quoad ea quae sunt communia cutis libet judicio , concedo : quoad omnia , nego majorem : & concesta minore , nego consequentiam . In hoc Christus compa. ravit poenitentiam judicio civili , ut to-ret reus, testis, aceu satio , & convictio criminum apud judicem, qui illis cognitis juridice ferret sententiam ', sed non quoad omnia. Voluit enim ut major adesset solemnitis Tribunali Pinnitentiae quam ceteris, ct in hoc eam reposuit , ut sententia ore semper proterretur, quo certe judiciaria potestas Sacerdotis ma
Instabis : Sententia absolution s au ex. Communicatione, vel alia censura Ecclesiastica potest in foro exteriori Eccialiae dari valide solo scripto , vel aliquo nutu , aut signo exteriori illius qui habet potestatem jurisdictionis ad absolvendum, ab illa : v. g. declarando tali signo, seu scripto, vel facto se intendere absolvere
talem excommunicatum : Igitur a pari
absolutio Sacramentalis potest , omittis verbis, conferri. Probatur absque nugotio paritas. Absolutio a censuris est potestatis spiritualis judiciariae effectus, octamen absque verbis formalibus fieri po-eest. Igitur & abi dutio facramentalis.
Res ndeo negando paritatem. Ratio discriminis non una Est: Primo absolutio a censuris serum Eceles ae dumtaxat exter.
num spectat; hinc juxta hominum Ecclesiasticorum judicium conserri potest ; at vero sacramentalis ad tribunal Christi ,
qui renes &eor magis quam res externas quaerit & respicit, pertinet. hinc verbis claris judicium exprimendum est. Secundo , in soro externo testes sunt contra reum hominem, unde cognita causa, signo quo volumit judex, ligatum solvit; sed in soro judiciali interno non homo , sed
Christus, per Sacerdotem solvit - me es aut baptizat, ait Ioannes C. I. hinc Minister verbae, quibus testatur se Christoa, solventi conformari velle , enuntiare debet . Tertio , poenitens verbis expressisse accusat: Igitur verbis ore prolati, ata solvendus est, cum inter accusarionem Sabsolutionem fit mutuae relatio ia Dein mum censurae sunt solum temporales m-nae ab Ecelesia inflictae impiis, ut ab enormibus peccatis committendis deterreantur
quia vero ad eumdem spectat Superioren, si cui legem tondere , sic & praevaricato. res absolvere, utique S absolvendi m dus est in ejus arbitrio , cum totum stpene' humanam potestatem. Sed sane ros. non se se habet in sero in temo , quia
peccaelum annexum habet reatum culta: oc penae aeternae, quorum remissio a solo dependet c. hristo , qui voluit , ut ex
traditione constat , peccatorem ab utrsque vinculo verbis ore enuntiatis absolvi. Ad confirmationem distinguo: Ablolutio est effectus ethvium secundarius&i completus, concedo: principalis , nego . Unde non requiritur ut per omnia asci imitetur absolutioni sacramentali, quae est palmaris penitentiae et sectus, sed sussicit, si ei in aliquo assimiletur, quatomis vel verbis , si velit Superior , veι laltem signis mani sestetur. Vrgebis: Sacramentalis accusatio potest fieri Sacerdoti nutibus , aut alio signo exteriori, per quod Sacerdos valeat devenire ad notitiam peccatorum Igitura pari sussicit ut Sacerdos aliquo signo suam de ablolvendo manifestet intenti
Respondeo negando consequentia in : Diia raritas est, quod Christus respectu acculationis non praescriplexit hanc lolemni-tλtem , ut patet ex fraxi Ecclesiae; praesertim quando fele explicare non valet poenitens . sed sor mai debet explicare eLieci uim Sacramenti , di sic verbis eam concipere necesse est. Insbies: Matrimonium. valide contrahitur inter baptizatos per signa tantum , vel per nutus, aut pet Scripturam, quia est contractus; qui consequenter his m
dis fieri potest: Quidni & hoc modo celebraretur Poenitentiae Sacramentum ΦConfirmatur Illud Sacramentum est
in genere judicii : Sed sententia Iudicis
non postulat ut fiat voce ', tum quia absolutio data scripto , tami expresse significat remissionem peccatorum , quam ea quae fit ore Sacerdotis obsolventis . Ergo &c. Respondeo negando utramque paritatem :Eam primo, quae de Matrimonio proce-Lit , quod, quia contractus rationem tubisit, consent i , nutu aut scripto expresso valet : sed non sic absolutio sacramenia
talis quae est quid absolutum , di torum. H h a mere
510쪽
mere internum spectans. Tum & aliam, quae est de sententia judicis ad quam fa- Quin est satis. Ceterum nego quod remi so peceatorum nutu vel signo alio valellet , tum , unc deficeret Ministri cum Christo consormitas sufficienter expressa: per verbum illud regulariter ostenditur quidem ordinarie contrahi per verba ;sed extraordinarie per nutus e coni Favero pronuntiatio formae est de sacra. menti Poenitentiae essentia propter rationes supra allatas.
Persistes et Sequeretur inde Christum , quod absit dicere, non satis providisse saluti hominum potest quippe contingere ut fideli moribundo nullus Sacerdos adsit nisi mutus , vel elinguis , sed tunc temporis sua absque culpa absolutionis remedio defraudaretur. Ergo &c. Raspernieo nego sequelam: sat enim providit Christus Dominus hominum saluti, et, quod instituerit remedium quod debite usurpatum , sit unicuique adipiscendae salutis aeternae medium efficax quantum est ex se; hinc sufficit quod deiectus applicationis illius ad producendum effectum non se teneat ex parte Dei, sed ex parte hominis i esto quod per concui sum aliquorum agentium naturalium istud re medium, hic & nunc applicari non possit, hoc certe per accidens contingeret nec enim Deus tenetur impedire hunc effectum, quandoquidem de ratione pr Videntiae divinae est , sinere causas natu sales & liberas agere modo sibi connaturali, & proprio . Quid plura adjiciam λHomo ille moribundus potest in hoc casu conteri de peccatis cum voto confitendi lacramentaliter , si detur in futurum occasio. Speret igitur in Domino, di erit ei propitius, juxta illud Ps. 34. Iaeta
3risa : non dabis in agerm n fluctuationem 3usto.
PRIMO: Usus & praxis Ecclesiae obtinuit ut illis verbis ore prolatis ablolutionis beneficium conterretur, ut docet Sy Mus Trideatina Sest. 14. cap. 3.
Se uri r Illa forma clare exprimis &Sacramentum quod peragitur , & ejuc, dem Sacramenti effectum , scilicet re
catorum remissionem. Teνris: Voce enuntianda est illa forma, sin minus non satis consuleretur Pςnitentiae lacramentalis validitati , quandoquidem teste D. Thonu , P. q. 6O. art. 7. verba obtinuerunt signi scandi principa
ET Ex PLICATIONUM. PRIMO: Tametsi in foro contentioso reus nutu aut signo Iudicis a poena solvatur , non tamen in Confessionis tribuneisli , eo quod Christus est qui solvit peccatorem per Sacerdotis ministerium; nincipsi debet consormari Consessarius, quod non nisi verbis expressis , sicut oportet , fieri potest. Facundo : Ultro fatemur accusationem fieri posse, cum loquela deficit, nutibus, sed non sic de absolutione, cum ex tradiatione constet Christum ordinasse ut v ce di ore proserzetur. Tertio : Neque ex Matrimonio nutibus celebrato , potest a simili concludi abs lutionem nutibus datam valere , quia Matrimonium est contractus solum exigens utriusque partis consensum , quod ubique gentium nutibus & signis optime exrrimitur : Sed Poenitentia serum meiare internum spectat, in quo reatus culpς& pinnae a ternae remittitur , quod certe non fit sine lententia clare verbis e pressa.
Utrum Forma absoluta sis ira da essentia absolutisnu , ut deprecaIoria
AEsoLUTIONEM deprecatorie prolatam validam esse alteruerunt olim Alensis , Mayronis, S alius auctor quem refert, di impugnat D. Thomas opust. 22. cu-Jus opinionem Vocat temerariam di prae-iumptuosam , ne dicam , inquit , err
mne sentcntiam sere extinctam sulcitaveritat Ioannes Morinus , tum N Ioan