Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

발행: 1832년

분량: 850페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

621쪽

τη δἐ την γνώμην περιέχει του φεύγοντος, μεθ' me μπραξεν. Σημειοπέον M, Oτι εν ἐκείναις μεν ταῖς ἀντι- ληφεσιν, εν αἷς επιστι βέβηκέ τι, ἐμφαντικώτερον θη- θήσεται το της ἀντιθέσεως Oνομα, ἐφιδήπερ εν ταμβ ταις ὁμολογεῖσθαι δεῖ το ατοπον περι - πλείστη ε καταδρομὴ του κατηγόρου χρωμενον την αἰτiαψ ὁ 'εψων

ἀντιτίθησιν του πεπραγμενου ' εν ταυταις μἐν Ουν ταῖς

αντιλήφεσιν ἐμφαντικώτερον ἀντίθεσις ' κέκληται, ἐπὶ δἐ των αλλων ἀντιλήφεων , οπον μηδἐν επισυμβέβηκεν,10 αλλὰ ἀνευθυνον το πραχθῖν, ταράξειεν ' ἄν τινα τοτης ἀντιθέσεως ονομα ' εχει di ομως κἀκεῖνο χώραν, διὰ

το την citrίαν εἶναι την του κατηγόρου καταδρομην'

του γὰρ κατηγόρου διαβάλλοντος την του φεύγοντος πρότασιν, εστι δἐ οτε καὶ προς ἐρώτησιν τρεπομένου,15 την αιτίαν ὁ φευγων ἀντιτίθησι ' δηλον τοίνυν, οτι χρώματος ἐπέχει χώραν, ου Mην χρῶμα καθαρῶς ἐστιν, A περ εν στοχασμω ' τὸ μ is γὰρ χρῶμα σιτίαν μόνον ἀποδίδωσι του πεπραγμένον, η δἐ ἀντίθεσις προς αδίκημα γίνεται, φανερου μἐν ἔντος ου προβάλλεται ὁ κατήγορος ao ώς αδικήματος, ἀντιτιθέντος ει του φεύγοντος την γνώ--την, μεθ' ἐς επραξε ' δῶ και ἀντίθεσιν αυτὴν ὁ τεχνικος οὐ χρῶμα ἐκάλεσεν. Ἱστέον ὁ/, οτι τὁ ἀντιστατικὸν ξ ἀναψεσιν κακου εχει, ώς' ἐπι του πατρὁς παρνον ἔντα τον υἱὸν φονευσαντος, ἡ φυλακον κακου μέλλοντος, ῶς επὶ του ζωγράνου ' λέξει γὰρ, ἴνα φυλάττοιντο παρὰ καιρον πλέειν οι εμπορο

μεταλήφει, ἄλλως δ οῦδει συμ ιλάειν ' καὶ Tobis εἰ ὁ δια ων χρησεται μεταλήφει, χήσεται καὶ ὁ φεύγων πάλιν ἶντιλήφει 'οιον εκαστος ὼς δύναται συμβουλευει, - καὶ οὐ κεκώλυται, ο ρ τωρ τοῖς λόγοις, v τέχνη ὁ ζωγράφος, καὶ γίνεται ἡ δόσις ἀκό-S Ald. πλεχτη καταδρομή. 6 AId. ἀντίθεσιν. 7 Ald.

622쪽

λουθος ' η γὰρ θέσις ἐστὶ νῖν ora ἔκαστον δει, ῶς δύναται, χρη

Συριανου. Μετὰ το ἀντιστατικον μετάληφις κι-s νηθήσεται παρὰ του κατηγόρου δευτερα, ώς ενην ἐτέρ τρόπφ τη πόλει βοηθεῖν, συμβουλευοντα, παραινουντα,των αναγρο ν- ενίους ἰδία πεiθοντα ' Τ ὁ δἐ φευγον, επὶ ταυτη πάλιν ἀντiλη Τν κινήσει δευτέραν λέγων, ἀλλ' ουδεὶς κεκώλυκε νόμος καὶ τὴν ἀπο τῆς τέχνης τη πόλει 10 πορίζειν ἐπικουρίαν ' Oση γὰρ δύναμις εκάστρο των ε νοι- κονντων, ταυτη βοηθεῖ ' επάναγκες. αυτη Τ μἐν Ουν ἡπων αντιληπτικῶν κεφαλαίων διαψεσις' εξωθεν δἐ ώς 259 εἴπομεν ' ἐμπίπτει ἀντίθεσις, ὁρικη μῖν, ώς ἐπ' εκείνου Πλάτων η επι τῆ πολιτεία κρίνεται δημοσίων αδικημά- 15των' ἐρεῖ γὰρ, αλλὰ τἀληθῆ ειπον' και σκοπηθήσεται

ἐκείνου. BovκιMδης επὶ τῆ ἱστορία κρίνεται λμοσίων ἀδικημάτων' ἐρεῖ γὰρ, αλλ' εἰ δοκεῖ τὴν ἱστορῶν ἀπωλείφω ' λυθήσεται di ' βουλήσει τε καὶ δυνάμει των 20 ἐχόντων αυτὴν, ὼς ἀδύνατον το τοιόνδε, οι γὰρ εχοντες ου βουλήσονται ἀπαλεῖται τὴν ἰσroρὶν ' Gr. ἀδύ

νατον ἡ ἀπάλειφις.

Σωπάτρου. Toυ κατηγορ- δεδωκότος τὴν ἄδει. - τῆς καταφορῆς καὶ τοὐ φευγοντος ἀντιστάσει χρη- rs σαμένου και λέξαντος ἀντεγκληματικῶς μἐν, οτι ἄξιος ἐν ἀποθανεῖν ὁ τρισαριστευς κώμοις καὶ μέθαις προσ-

623쪽

νέχων καὶ ακολασίαν ἀσκῶν καὶ Ουκ αρετην' ἀντιστατικῶς δῖ, ως ἐπὶ του ζωγράφου, οτι ἔνα νουθετήσω μηπαρὰ καιρον πλεῖν, ο κατῆγορος δευτερα χρήσεται με ταλήφει, λέγων ἐπ' ἐκείνου μἐν, Ora εἰ τοιοῖτος ην, ἔ-5 δει δικαστηρίοις παραδουναι καὶ μὴ αυτοχειρία ἀναιρεῖν ' εχρῆν τὰς ἀριστείας αυτου ἐννοήσαντα κει τὰς πράξεις, ἀποσχέσθαι της κατ' αυτω τιμωρίας, καὶ Oτι Ουκ ἀεὶ οἱ ἄνθρωποι σφάλλονται' ἐπὶ τούτου M, οτι λόγοις χρῆν νουθετεῖν, ἐπιπλήττειν, μέμφεσθαι ' προς τουτο10 εξ ἀνάγκης δευτερα ἀντίληψις ' φήσει γὰρ, οτι εξῆν μοι 'ὁ γὰρ νόμος παρέχει τὴν ἐξουσίαν ' ενθα και την ' μην του νομοθέτου εξετάσει ' λέξει γὰρ, οτι ὁ νομο -τζς τὴν υβριν λείπει

15ενεκα των πλεόντων γράφας ἀνέθηκα τό πινάκιον, ενα προδήλων ἔντων των κατὰ θάλασσαν πταισμάτων, τὰς

εγκλημα βέβαιον ἀπεργαζεται οων ζωγράφος πάντα γραφων κ θεους μὴ γράφων κρινεται υσεφως ' ἐὰν γάρ τις λάβη το πάντα γράφων, εἴ a di μόνους θεούς μὴ γράφων, ουδεμιῆς κατηγορεις θάτερον ἄξιον ' διὸ συντιθῶ o.oν ἀμφότερα βουλόμενος ἰοχvem

ποιήσασθαι τὴν κατηγορων, διὰ τουτο γὰρ διπλουν καrὰ συνθεσιν καλειται τό εἶδος το oro τῆς ἀντιληφεως. 'Drων δέ, ως is ταῖς διπλαῖς κατὰ συνθεσιν αντιληφεσιν ὁ φειγων ἐπὶ μἐν θατέρω ως

πράξας, ἐπὶ δῶ θατέρ ως μὴ πράξας τὴν ἐξουσίαν προβάλλεται

πλεῖστα δ' αν ιις ευροι παραπλήσια τουτων ζοτήματα ' ωοπεe κ κiῖνο, ταῖς πάντων γνωμαις τις δντιλέγων καὶ μηδἐν συrὸς ἀπ φαινόμενος ' τοιαυτη μν ουν ἡ κατὰ συνεισιν ἄπλῆ ἀντιληφις, -- τὰ διαίρεσιν δέ ἐστιν κ. τ. a. p. 266. Ald. 12 Sequitariae una , ex iactura unius vel duorum soliorum orta. In Par. inter υβριν et ἔνεκα των πλεόντων duo soIia vocua sunt interjecta. Duiligeo by Cooste

624쪽

ἀκαιρίας φυλάττωνται ' η ουν θέσις ἀκολοίθως εσται .τοιαυτη ' καὶ γὰρ πας καου εκαστος δυνάμεως εχει, ἐκ τῆς αυτω ἐπιστήμης ἄφελεῖν χρὴ την πόλιν' κατασκεπά- ται δἐ ἐκ των του συμφέροντος λογισμῶν, οτι χρήσιμον καὶ συμφέρον το τοιἀτο και πλεῖστα δυνάμενον , ἀγαθα προξενεῖν, εἰ τοσαυτην μαστος περι τὰ κοινα παρέχει πρόνοιαν. Η ποώτης καὶ η γνωμη πως cπάζεται, μῬαθήκαμεν ἐν δρω. Συριανου, Σωπάτρου καὶ Μαρκελλένου.

λῶς ειπεν μεμαθήκαμεν ἐν ορω' εν αμφοτέραις γὰρ η 10 ταῖς στάσεσι, λέγω δὴ τῶ τε ορφ καὶ τῆ ἀνria φει, τουτοις τοῖς κεφαλαίοις χρησόμεθα ' μετὰ τὰ ειρημένα δἐ ἡ ποιότης ἐξετάζεται, ἀπο τῆς ποιότητος του προσώπου ' ἐκ μἐν του κατηγόρου κατὰ τους φεκτικους τ novς προαχθήσεται ' ' ἐκ M του φεψοντος κατὰ τους 15 ἐγκωμιαστικο ς' oLν - του τον τρισαριστέα μοιχὸν ἀποκτείναντος ἐρεῖ ὁ λέγων, orι ου προτιμητέον ἔνατῶν τυχόντων ἀνθρώπων ἀπδρὸς αριστέως καὶ τηλικαυrα κατορθωκότος ' ἐκ δἐ του φευγοντος, Ora ουδῖν

δικηκότα ἄνθρωπον ουδἐ ἄτιμον ου χρὴ τῆς κοινῆς χοκαι πῶσι ' δοθεέσης ἀποστερεῖν ἐξουσίας ' ἡ δἐ του πράγματος ποιότης κατὰ τους τῆς ἐκβάσεως θεωρηθήσεται τόπους, ως επι του λαλλιξέν v, οτι πάντων Ao-πώτατον ἀπορεῖν την πόλιν στρατηγῶν και μηδένα υπ-

ακουειν καλου τῆ πόλει' εἰ μἐν Ουν βούλεσθε τὴν ἀπο- 2sρίαν ταύτην εἰς ευπορίαν μεταθεῖναι, κολαστἐος Ῥῖν λλδενος, ἀναιρήσετε ' γὰρ πῆσαν υπόνοιαν φόβου 'εἰ δἐ ἀστρατήγητα υμῖν εἶναι τὰ κοινὰ διεγνώκατε, ἀζήμιον ἐκπέμφατε του δικαστηρίου ' ἐκ M τοὐ καλλιξένου

625쪽

xowλος ὁ λογος ἔσται ' μηδἐν ταράττεσθε, ω Ἀθηναῖοι, προς τὰς εξωμοσίας των προβαλλομένων σrρατηγων, ἀλλ' αναγκάζετε asτους της προστασίας εχεσθαιτων πραγμάτων, εκεῖνο προλέγοντες, οτι οἴτε τον Gs τὰ κοινὰ διοικήσαντα των προσηκόντων επαiνων η τιμῶν αποστερήσετε, Ουτε τον πλζμμελήσοντα φιλανθρωπίας υπολήφεσθε ἄξιον ' και ἡ γνώμη δἐ ομοίως 260 1ξετάζεται, τίνι λόγφ εξόμνυται τὰς στρατηγίας ' ὁ μεν

γὰρ ερεῖ, οτι το παράδειγμα υφορώμενοι, ὁ δἐ οτι επι- 10 βουλευοντές μοι και ἀποκτεῖναι προηρημένοι' πληρω- θέντων των τῆς ἀντιλήφεως κεφαλαiων τέμωμιν υπόθεσιν παραδείγματος ἔνεκα τοιαύτην' ἐκυρώθη ὁ --πτίνου νόμος, καὶ του λύκωνος Ουκ ἀποστέλλοντος τονειωθότα σῖτον Αεπτίνης εισαγγέλλεται ' ἡ προβολὴ του s5 ἀδικήματος, ωτι την κοινὴν χρεiαν παρελθὼν και τὴντων αναγκαίων ευπορίαν καὶ τον φίλον ἐχθρὰν τῆ πόλει καταστήσας μέγιστα ἀδικεῖς ' το του προσώπου παραγραφικὐν ἐνταυθα Ουκ ἐμπiπτωκε διὰ το του --

20 σεται ' αἱ εισαγγελίαι γίνονται ἐπὶ GDμμάχοις ἀλλοτρι-ουμένοις, ἡ τριήρεσιν ἀπολωλυίαις, ν χρημάτων χλο- παις, ἡ τειχῶν si διαφθορα, ἡ ἐπὶ πῆσιν οἷς ἀδικεῖ τις τὴν πόλιν. ὁ συλλογισμός, οτι ovoἐν διανέρει τοῖς πάσχουσι κακῶς, εἴτε Ουτως εἰτε ἐτέρως ζημιοειται, καίτοι καὶ

25 πολλ* χεiρω τὰ εις τὴν τροφὴν ἀδικήματα. Π πρός τι. Tειχῶν μεν γὰρ ἀφανισθέντων, ἡ τριηρῶν ἀπολομένων ἔνεστι δι ἄλλου τινος σωθῆναι τρόπου ' καὶ χρημάτων κλαπέντων δυνατ- χρήσασθαι τοῖς λειπομένοις, καὶ ἀνίλ' ἐτέρων συμμάχους ετέρους προσλαβεῖν 30 τροφῶν di ἀπορήσαντας η καὶ τῶν πρὸς τὸ ζῆν ἀναγκαίων σπανίσαντας oin ' ἐστι δι ετόρνυ σωθῆναι τρό-

626쪽

που, αλλ' ανάγκη λWH διαφθαρηναι ' προς ταυτα η ἀντίλυφις η ἐκ του εθους' οτι εξον νομοθετεῖν καὶ πάντων ἄν εἴη δεινότατον ἐμι μόνον ἐξ ἀπάἡτων ἄμοιρον γενέσθαι της κατὰ την δημοκρατείαν ισηγορiας' αἱ μεταλήφεις' ἀλλ' ουκ ἀσυμφορα τῶν πόλει νομοδε- ετεῖν ἐχρῆν, .ουδἐ εξ ων εμελλεν εις την επάτην ενδειαν καταστήσεσθαι και κινδυνευειν περὶ τῆς σωτηρiας' ενοἶς τα ἀπ αρχῆς ἄχρι τέλovς, ort τοσαύτα κατ' ενιαυτὸν κερδαινοντες απόντων ἀπεστερήμεθα και μόνον αἰπύνην προσωφλήκαμεν, ἄπιστοι φανέντες και ἄδικοι 10

περὶ τον ευεργέτην ' ἡ ἀντίθεσις προς τὴν μετάληφιν ἀντιταχθήσεται ' προ ' δἐ αυτῆς παραγραφικὸν εμπί

oh εκρινέ τε καὶ ἔκυρωσεν ἡ πόλις ἡ τον νόμον δεξαμένη ' και ἔτερον ει παραγραφικὸν ἐμπεσεῖται, Oτι των 15-ὁ Λευκωνος πραττομένων ου χρὴ λόγον υπέχειν ετέρους. ἡ ει λυσις τῶν παραγραφικων, orι ου χρὴ τNπεῖσαι τον δῆμον ιπυρἱζεσθαι ' ἀλλα τψ συμνέρον τι πεῖσαι ' ὁ γὰρ νόμος ου τοὐς φενακισθέντας ἀλλα τοῖς φενακίσαντας κολάζει ' ἔτι di ου Λεύκωνι χρὴ των ποι- 20ουμένων ὀργιζεσθαι, ἀλλὰ τω κἀκεῖνον εις τοῖτο προαχθῆναι ποιήσαντι ' μετὰ M τὰ παραγραφικὰ τό ἀντιθετικὼν, οσι δι ἀπορίαν των λειτουργούντων ἀναγκαῖος

- ὁ νόμος ' ἡ λυσις ἐκ μεταλήψεως' ἀλλ' ἔτερον τρό

πον ἐδει τὴν των χορηγουντων σπάνιν παραμυθεῖσθαι 25εις συντέλειαν ἀγαγόντα ἔλ τὰς χορηγίας και κατὰ ταυτὰ ταῖς τριηραρχίαις ' εἰ δ' ἄρα και ἀφελέσθαι τινῶνεδει ατέλειαν των πολιτῶν, ἐχρῆν μόνων εκείνων των -κ αξίως η Τ ἐχόντωω ει δἐ και ξένων, ἀλλα τῶν οἰκοὐ των η' ωθήνησιν, os και τῆς ἀπὸ των χορηγιῶν 'er' so Zουσι νυχαγωγίας' ει δἐ και τῶν ἔξω οἰκονντων,

627쪽

ἀλλ' - των Λευκωνος, τos εἰς τὰ κεφάλαια του βίου

ευεργετουντος , εἶτα τὶ θέσις τοὐ κατογόρ- , Oτι ἀτοπωτατον των πάντων ἡ περὶ τοὐς ω ποιουντας απιστία ὴ δἐ τοὐ ψείγοντος θέσις, οτι δεινότατον πάν-s των το ελλελειν τὰς χορηγίας και ἀσεβεῖν περι τον. Λωνυσον ' αἱ ποιότητες, ὁτι δει σωτρονησαι και τοὐς ἄλλους δημαγωγούς' ωστε μη την πόλιν ἀπαταν εκ τῆς κατὰ τούτου τιμωρίας καὶ Αεύκωνα εις την εἰ νοιαν τὴν περι τον δῆμον προκαλόσασθαι, δείξαντας 10 ἔτι την πόλιν εξαπατησας εδωκε δίκην ' καὶ πάλιν εκτοῖ εναντίου, ει χρὴ κολάσαι ἄνδρα ἐν ἀξιώματι, και τότε πρότερον καλῶς πολιτευσαμενον και τον νόμον διὰ τὴν ἀπειρiαν των χορηγούντων εισηγησάμενον ' καὶ μην

καὶ δε ὁ λύκων νίν μἐν υπὸ τῆς παραχρῆμα εμ οργῆς 261 οὐ πεπομφε το ν σῖτον, υστερον di λογισμὸν λαβὼν τοὐπράγματος και πραΓνθεις ὁ αυτὸς κατασταθήσεται ' ἡ γνώμη ' τiνι διανοία ενομοτίθησε Aεπτίνης, πότερον ει

τιοὶν, οις ἀηδῶς ειχεν, ἐπηρεάσαι βουλόμενος, ἡ τῆς

χρείας τῶν κοινῶν ενεκα ' κἀκεῖνο δἐ τῆ πασῶν τῶν ἄν- 10 τιλήφεων θεωρiα προσθετέον, οτι ἐνίοτε καὶ ἄλ2δεις επιπλέκονται στάσεσιν ' οἷον ἐν πολέμω τις τὰ συμβόλαια αὐτοί κομiσας εις τὴν εκκλησiαν κατες υλαξεν ' ταὐτοεπoiησαν και οι ἄλHοι δανεισταί' μετὰ τὴν νίκνον εἰσαγγέλλεται ώς χρεῶν ἀποκοπὰς εισηγησάμενος ' νόμος as γὰρ ὁ τοὐτο κωλύων ' οὐκοὐν εν τούτο τῶ προβλήματι ἡ μέν ἐστιν οριστικῆ ζήτησις, ει τοὐτό εστιν εἰσηγήσασθαι ' ἡ δἐ κατὰ ρητὸν και διάνοιαν, οτι εν ειρῆνy, ovκ ἐν πολέμω ' η δἐ κατὰ ἀντiληφιν, αυτη γάρ ἐστι και ἡ στάσις τοὐ ζητήματος τούτου, ἔτι εκαστος τῶν sh ἐαυτοὐ κύριος ' ἡ δἐ κατὰ ἀντίστασιν, Oτι ἡπῖρ τοὐπροθυμοτερους γενέσθαι τοῖς πολίτας πρὸς τὴν τοὐ πο-

- λε-

628쪽

λέμου κοινωνίαν ' ἡ δἐ ἀντίληφις αιτιον μῖν πει την

Tαυτὶ δε ora οῦς διαιρουντες εἴπομεν, πολλα γάρ παρεῖται, υλλ' ο ν ἐνδώξασθαι την φυσιν των κεφαλαίων. io

Συριανου, Σωπάτρου. 3ιαιροῖντες, ἀντὶτην ἐργασίαν ποιουμενοι ' φιλ ς μἐν γὰρ μόνα τὰ κεφάλαια διεῖλεν ὁ τεχνογράφος ' ισως δἐ θαυμάσειέ τις τὁ λεγόμενον, πως ὁ τεχνικὸς καιτοι ἀπόμενος του βιβλίου, ἀλ-λα καὶ διὰ παντὀς διαiρεσιν μόνον επαγγειλάμενος γράφειν, ibτυν Ου διαιρεῖν φησιν' εροῖμεν ουν, οτι διαίρεσιν καλουσι κοινῶς μἐν Πῆσαν τομην τοῖ περιέχοντος εις τὰ περιεχόμενα ' εἰδικώτερον δἐ την των σrάσεων εις τὰ κε-vάλαια και την τῶν κεφαλαίων αυτῶν εἰς τὰ καθ' εκα-στα της υλης , νφ' υν τὀ ολον υνος τῶ λόγω συμπληρου- roται, ὁ τις ευρέσεώς ἐστι, περι ης νυν λόγει' ἀλλαχοῖ γε μην εἶ ρεσιν την τοιαυτ in διαίρεσιν κεκληκὼς διὰ τότην τῶν νοημάτων εχειν ἐπίνοιαν ' μη τοίνυν θαυμάσης , εἰ νη διαιρεῖν εαυτὸν ὁ τεχνικὸς λέγει, ἀλλὰ σκόπησον την λέξιν, καθ' ην εκδέχεται τό ἔνομα ' διαίρε- Is σιν γὰρ λiγει τρο της υλης καὶ ευρέσεως, ην ουκ ἐπαγ - γiλλεται ποιεῖσθαι αυτός' εστι δἐ καὶ ἄλλως νοεισθαι, ὁτι διαίρεσιν λέγει ου μόνον τῶν κεναλαίων, ἀλλὰ καὶ τῶν ειδῶν ' εἰ M και τῶν κεφαλαίων επαγγέλλεται ποιεῖσθαι, ἀλλ' ἀναγκαια και η τῶν ειδῶν διαίρεσις, περι- 3ο

629쪽

έχεται o' προς γὰρ - ερου καὶ τὰ κεφάλαια γίνεται ' πως γὰρ δυνατον, μη εἰδότας τὁ εἶδος ὁποιον εστι των κεφαλαίων ποιήσασθαι τρο τομήν, okν εἰ συμβουλευτικὸν τι εἶδος εἰ δικανικόν.υνωνυμ ov. 3'u ἀντίθεσις. Tινἐς ἐν τῆ ἀντιλήφει την αντι- θεσιν, ἡ ἀντιστατικὴν, ἡ ἄν-γκληματικὴν uοηον ευρίσκεσθαι λέγουσι ' μεταστατικὴν δἐ ῆ συγγνωμονικην Οὐμμως' εναντίαν γὰρ φυσιν εχειν ταυτα τῆ ἀνειλήφει 'Io ουδεις γὰρ την ἐξουσίαν προβαλλόμενος ἐφ' οἷς επραξε, συγγνώμην αιτεῖ' ὁ γε μὴν τεχνικὸς κατὰ πῆν εἶδος την ἀντίθεσιν φαίνεται λέγων εDeiσκεσθαι' κατὰ μῖν αvria στασιν, ως ὁ ζωγράφος, ευεργετηκέναι γὰρ φήσει την πόλιν,' διδάξας τους εμπόρους μὴ παρῶ καιρὸν πλεῖν 'as κατὰ M ἀντέγκλημα, ως ὁ τον τρισαριστέα ἐπι μοιχεία ἀνελών, ἀντεγκαλέσει γὰρ αυτω ώς αδικiας κατάρξαντι

κατὰ δῖ συγγνώμην, οἰον Κλέωνος τους κ Πύλου τριακοσίους εἰσάγοντος Νικίας εδάκρυσε, και κρiνεται υπόλλωνος υβρεως ' την γὰρ συγγνώμην προβαλεῖται τά- 20 σκων λεικέναι και πεπονθέναι τι ἀνθρώπινον ' κατὰ δἐ μετάστασιν, οῖον πόὰ ως συνεχῶς ἀφισrαμένης επεισε στρατηγὸς τον δῆμον τὰ τείχη καθελεῖν' και των συμμάχων ἀποστάντων κρίνεται δημοσίων αδικηματων 262 επὶ γὰρ τον δῆμον ἀνοίσει την αιτίαν, υμεῖς, λέγων,25 αλιοι τῆς καθαιρέσεως οἱ πεισθέντες ' εστι δἐ ασπερ εν

στοχασμω χρῶμα ἡ μετάθεσις τῆς αιτίας, Ουτω ἐπὶ τῆς

2 Ald. περιέχει. S Anonymi hoe eaput non est in Par. Desumtum est ex commentario, Maximo Planudi tributo, quem sx Cod. Par. ΜMCΜXXVI. deseriptum volumine sequenti Proseremus. Consentit Ald. sere prorsus eum codico Iaudat . Diuiti Corale

630쪽

ἀντιληφεως η ἀντίθεσις χρώζει το Oλον της απολογίας το τυραννικον συσκιάζουσα. β Κτέρα μετάληψις .nασα γαρ ἀντίληψις μεταληφει λύπαι' Go δἐ ουσων, ἀντιλήφεώς τε καὶ ἀντιθεσεως, ἀναγκαίως και δύο μετα-

λήφεις ἐμπίπτουσιν, ἡ μῖν προς τεν ἀντίλπιν, ὴ δἐ s προς τῆν ἀντίθεσιν' και η διαφορὰ, ὁτι ἡ μἐν προς

την ἀντίληφιν εν στάσει καὶ ἀντιπαραστάσει κατασκευάζεται, ἡ δἐ προς την ἀντίθεσιν οὐχ ουτως ' Ουδἐ γὰρ λύει το ἀντιστατικον, ἀλλ' ερεῖ, ὁτι οὐχ οντως ἐχρῆν ευεργετεῖν, ενην γὰρ καὶ ἄλλως, διὰ συμβουλης, καὶ 10 διὰ λόγων, καὶ ἄλλως ' ἡ ι ἐν προς τὴν ἀντiλυφιν τ=i ἐξουσία μάχεται, ὴ δἐ προς τὴν ἀντίθεσιν ου μάχεται ἀλλὰ καὶ συντρέχει το χρώματι, ἀποδεχομένη τὰ υπἐρτῆς πόλεως, τὴν δῖ περiστασιν μέμνεrαι, τουτέστι τὸν τρόπον. r. Καὶ τοίνυν ει ὁ διωκων. ιστέον, ὼς 15εστιν ἴτε καὶ ὁ φεύγων τῆ μεταλήφει χρῆται, ο καὶ παράδοξον, ἀεὶ γὰρ του διωκοντός ἐστι. γίνεται Mτoὐro, ἴταν τὸ πεπραγμένον oῖόν τε ἐν διορθωθῆναιτν νύσει' o δον ἐπὶ του ζωγράφου ' μετὰ γὰρ τό δεύτερον ἀντιληπτικὸν τω μεταληπτικν τὴν κρίσιν διαβαλεῖ, 20οῖον, ει δέ τι ἡ πόλις ἐκ του τρόπου τῆς ἐμῆς ἐβλάπτετο συμβουλῆς, ἐχρῆν τὸ πινάκιον καθελεῖν καὶ μὴ

συγχωρεῖν ἐπὶ του λιμένος ἐκκεῖσθαι, καὶ o εις δικαστήριον νυν εισάγειν καὶ δημοσίων ἀδικημάτων κοί-

νειν ' καθάπερ γὰρ ὁ κατήγορος τὸν τρόπον τῆς συμ- 25 βουλῆς, ουτω καὶ ὁ φεύγων τὴν κρίσιν διαβάλλει ' δ αν δὸ μὴ γνατῖν η δωρθωθῆναι, ώς ὁ τ1' ουσίαν ἐξαργυρώσας' νέος πλούσιος, οὐκ εισάγεται παρὰ τοὐφεὐγοντος ἡ μετάληφις' ἄτοπον γὰρ tἰπεῖν, ώς εθει μῶλ- λον τὸ ἀργύριον ἐκ τοὐ βάθουρ ἀνέχαειν, ἀλλὰ μὴ su γραφὴν κατ' εμοῖ τιθέναι. 7 d. Καὶ γίνεται ὴ θέσις.

4 καὶ Cod. Om. 7 Cod. τίθεσθαι.

SEARCH

MENU NAVIGATION