Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

591쪽

κρωεται' τὰ γὰρ ἄπο τέχνης, οπερ ειρήκαμεν, εις τοεθος αναφέρει καὶ Oτ' αν ματηγορηται τις πράξας ἐφ' οἶς πράττειν εἰθίσμεθα, ἀποδημεῖν γὰρ ἔθος,

γὰρ, γελῶ μἐν Ἀλκιβιάδης, κρiνεται δῖ ἐπὶ δημοσίοις ' 15 τοὐτο δἐ ἀνόμοιον ώς προς τον γελῶντα ' καὶ πάλιν ἐντη κατὰ νόμον ' φόνου γενομένου παρὰ τοὐ τόν Moιχον ἀριστέα φονευσαντος, δημοσίων ἐστιν η κρίσις ' λέγουσι δἐ και ἄλλο ειδος ἀντιλήφεως, ο καλοῖσιν απὸ τοὐ συμβεβοχότος, οἰον ἐπρόσβευε Φρυνων περι της εἰρήνVedis πρὸς liλιππον, και ἐσπείσατο, τὸν παῖδα ωραῖον ὁντα ἐκεῖ καταλιπών ' ἐγρότατο αυτὸν προαγωγείας ὁ .3ημοσθένης ἐπανελθόντα, ἔλυσε την ειρήνην Φίλιππος, καὶ κρίνεται δημοσίων σ Λημοσθένζς' ἴσως δἐ και τοὐro εις

σθαι, ἐφ' οἶς ὁ Φιλιππος ἐποίησεν, ἡ ὁ δεῖνα, εἰ τίχοι' εiτα ἀπό χρόνου πάλιν ἔτερον παραγρανικὁν, δατότε εδει ἀντιλέγειν ' τρirον, ως οὐ Mκαιον περι ων ὁ δημος ἔγνωκε κρίνεσθ&ι' ἐμπεσεῖται δἐ και συγγνωμονι-

30 κὸν ἐν τοῖς τοιουτοις ἔστιν ἴτε, ώς ἐπὶ τοὐ Φιλίππου τοὐ ἀποκτείναντος τους αιχμαλώτους' ἐρεῖ γὰρ ὁ ρήτωρ

592쪽

νεται ἡ προβολὴ, εν δἐ τῆ ἀντιλήφει ὁ φευγων Ουδμ

κοὐ λέγοντος, ἡ προβολή ἐστι τὰ ἀπ ἀρχῆς ἄχρι τέ

λους, ἀναγκαίως ζητειται, διὰ τί ἐν ι ἐν στοχασμ6 πέμπτον ευρίσκεται κεφάλαιον, τὰ ἀπ' αρχῆς ἄχρι τέλους, 1sἐν δἐ πάσαις ταῖς ἄλλαις σrάσεσι πρωτη ἐσri' καί ναμεν, οτι εν μἐν στοχασμω ἄτε κεχωρισμένον ἀπὸ των πεπραγμένων εχοντες το κρινόμενον, ευθὴς αυrὁ φιλῶς μετὰ τὴν διῆγησιν ἐπιπέρομεν ' ο τι ἐπὶ τούτοις αυτον παραπρεσβεiας κρiνω, ξ τινος τοιουτου τὴν δῖ ἀπόδειξιν 20υστερον ἐκ των δ ἀπ' ἀρχῆς ἄχρι τiλονς ευρiσκομεν, 246 ἐπειδὰν εἰς τὴν του πράγματος ἐξέτασιν ἐμβάλωμεν 'ἐν δἐ τοῖς λοιποις των στάσεων, αυτων δν των πεπραγμένων ευθυνομεν, ἡνiκα με rὰ τὴν διήγησιν διελθόντες το εγκλημα φράζειν MVθωμεν ἀνάγκ' τὰ πε- 25 πραγμένα ' εἰ δἐ συμπλέκε raι τω ἐγκλή ιατι, και αυτῶευθύνομεν ' ταὐrα δέ ἐστι τὰ ἀπ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους, ἁ προβολὴν ' ονομάζομεν. i

593쪽

Συριανου. Tα μόρια του δικαίου η αντίληφίς ἐστι, καὶ γαρ ἔφαμεν, ἡ ἀντιληφις η απὸ νόμου, ' φυ

σεως, η τέχνης η τινος των τοιουτων ενε την επυν,

ε ἐξ - καὶ το μόριον του δικαίου λαμβάνεται ' ἐξ ἐνος γαρ τοιουτου πάντως εχει την ἐξέτασιν ' του γὰρ κατηγόρου πολλῆ χρησαμένου τῆ ἐν προβολῆ καταφορα προς τοῖτο μαχόμενος ἀντιστήσει τῆ κατηγορία εν τι τούτων, διαλύων δ αὐτου την ἰσχει, ωσπερ ἐν παραγραφικουεο μοψα. 7ήσει γὰρ, ώς ἄδικος ἡ κατηγορία, καὶ ου δεῖ ἐπὶ τοῖς τοιούτοις αγῶνας κροτεῖν, ἐφ' οις ἡ νόμος, ἐφυσις τὰν εξουσὶν παρέσχετο ' ἀλαὰ φασί τινες, οτιδιατί το κεφάλαιον τουτο φυσιν εχον ἀντιλήφεως Dῆαντίληφις εκλήθη ' καί φαμεν, ἔτι το κεφάλαιον τουτο15 τὰ μόρια του δικαίου ου φανερῶς ὁμολογούμενα, οὐδἐ τὴν πῆσαν ἐξουσίαν προβαλλόμενα, ἀλλα μόνον δι--λῆς ενεκα προτεινόμενα' εἰκότως Ουν ουδῖ ἀντίληφις ἀνόμασται, διὰ τὸ μή πω τῆς εξουσίας τον φεποντω τι αμβάνεσθαι.

Συριανου. Εἰκότως δευτεραν εχει τάξιν τό ne σωπον, κατ ολθον διὰ τῆς τέχνης των κεφαλαίρον Dia τὸ ισχυρότερον ιόντων ' επειδὴ γὰρ εφαμεν, ὼς τὰ μόρια του δικαίου παραγραφικου τάξιν εχει, εἰκότως δευ- 25 τερον τέτακται τὸ πρόσωπον, τελείας παραγρανῆς τάξιν εχον ἐν τῆ αντιλήφει ' εστι γὰρ τοιουτον, ora ἐτέρων αἱ τοιαυταέ εἰσι κατηγορίαι ' καὶ ου δεῖ φέρε εἰπεῖν ἰλωτας δημοσίων ἀδικημάτων κρίνεσθαι' ώς επι του ζωγράφου του τὰ ναυάγια πρό τοὐ λιμένος γράφαντος, καὶ πρι-30νομένου δημοσίων ἀδικημάτων, ἐπειδὴ μὴ καταίρουσιν

594쪽

oι πλεόντες ' ἐνταυθα γαρ τα μόρια του δικαχυ το λεγειν, Oτι ἐπὶ τέχνη κρίνομα ' εἶτα επαγει το πρόσωπον,

νεσθαι, ἀλλ α στρατηγοῖς καὶ ρήτορας' καὶ γίνεται -- ραγραφικου τελείου τάξις ' τοὐτο δἐ ἐκλελει εστιν οτε, sκαθάπερ εν. στοχασμω τὀ παραγραφικόν , καὶ τὰς αἰτιας εξης ἐρουμεν.

-ορω καὶ τοῖς ἔπιμώοις τῶ ορω μέχρι του πρός τι ' otiν ανθo- ρινῆ, συλλογισμῶ, γνώμη νομοθέτου, πηλικότητι, πρός τι.

Συριανος. Μετὰ τὸ πρόσωπον μεται ευθέως

γρα ν ὐπομένειν, ἀλλ' εκεινον δει φευγειν τον πόλιν προδόντα, και τὰ τοιαῖτα ' οἷον ως ἐπὶ παεαδε μαπος τῶ ἀπατονότος ἐπι τῆ γυναικὶ τον τρισαριστία ' καὶ κρινομένου δημοσίων αδικημάτων' πρῶτον μῖν γὰρ ἐρεῖ, 15ως ὁ νόμος την εξουσίαν παρεσχετο ' επειτα δἐ, υτι Ουκωῖ δεῖ κρίνεσθαι δημοσi- αδικημάτων ' καὶ ὁ Ορος --θέως ' ου γὰρ προύδωκα ναῖς, οὐ στρατιώτας ἀπώλεσα, εἶτα ὁ συλλογισμός' ὁ γὰρ τοιαῖτα πιστευθεὶς ειτα ἀδικήσας κοινν την πόλιν λυμαiνεται ' ταῶτα μῖν οἶν εχει 20 καὶ καθ' εαυτὰ ἰσχυν τὰ κεφάλαια ' Oμως μέν τοι συναθροιζόμενα και κοινῶς λεγόμενα εν μια ἀντιθεσει ισχυν ἐμποιεῖ πλεἰστην' καὶ μὴ νομίσης παραγραφικὰ εἶναι ταῖτα τὰ κε*άλαια, διαβολῆς γὰρ ενεκα παραλαμβάνειται τοὐ ἀγῶνος, ειτα επεται ἡ γνώμη τοὐ νομοθέτου, IS εξ ετέρου τῶν μερῶν ε5rαζομένη ' οἷον ἀπὁ του τε γοντος, ἔτι καὶ ὁ νόμος τοῖτο βούλεται ειναι δημόσι, ἀδίκημα ' ειτα πηλικότητι, ἔτι μέγα τὸ γενόμενον καὶ δεινὸν, τον ἀριστέα ἀποκτεῖναι, τὸν εὐεργέτην τῆς πόλεως ' ειτα πάλιν. τῶ πρός τι χρήσεται, οπερ συγκρίσεως

595쪽

ἔχει δυναμιν, οτι μεῖζον το ἀριστέα απωπεῖναι του πείχη καὶ τριήρεις απολέσαι ' τὰ ι ἐν γάρ δεστι πάλιν αναστῆσαι, τον δ' ου.

άλαιον ' διαφέρει δἐ τοὐ μορiοις δικαίου κεφαλαίου, καθο εκεῖνο μῖν παραγραφικοῖ δυναμιν εχει, τοὐro Mἀποδεικτικόν ἐστιν ' επειδη γὰρ δοκεῖ η προβολη του τι&κου ἰσχυρὰ ειναι, ευθυς απαντήσει τν ἀντιλήφει ἀκατασκευως ῆτοι τοῖς τοὐ δικαίου μορiοις, οτι Ουκοφείλω ἐπὶ τουτοις κρiνεσθαι ' τηρήσει δἐ τὴν εργασὶν ' και τὴν κατασ ν εν τω οἰκείω τόπω τῆς ἀντιλήψεως

τοὐ κεναλαίου ἐπειδὴ γὰρ τολμηρον ερ ἀρχῆς τὴν ἐξου-

15 σίαν προβάλλεσθαι και θρασὴ ἐπι τοιῶδε ποτε κρινόμενον πράγματι, εἰκότως προοδοποιησάντων των ἄλλων. τελευταῖον αυτο τέτακται το κεφάλαιον, ἡ ἀντiληφω φημι ' ταυτη δῖ ἡ μετάληφις επεται , ως πολλάκις εῖρη- ται ' τουro di συγχωρεῖ μἐν τῆν εξουσίαν, μέμφεται M20 τὴν περίστασιν ' Oιον Ουχ ουτως εχ ν' τουrφ δἐ επεται ἀντίθεσις, ο καὶ χρῶμα λέγεται, ο κατὰ μίαν πάντως των ἀντιθετικῶν riνεται' εἰκόrως δἐ του ἀντιληπτικοῖ . κενα sev κατασκευάσαντος τὴν εξουσίαν, επε χώραν ἡ ἀντιθετική ' oτ' ἀν γὰρ δειξης, υτι εξουσῶν eZεις 25 ποιεῖν, τότε καλῶς πεποιηκέναι ἐρεῖς' οἰον ἀλλ' ἐξην,

μοιχὸς γὰρ ἐν. ,

Συριανου. svo μεταλήφεις ἐμπίπτουσιν, ων ἡμῖν πρώτη προς το πρῆγμά ἐστιν, ἡ δἐ δευτερα δέχεται εο μῖν τὸ γεγονος, μωφεται δἐ τὸ πρόσωπον τό πράξαν,

596쪽

593 ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ

Οχει, ποιοτροι, καὶ γνώμη.

Συριανο ει ι θέσις ταὐτόν ἐστι τῆ θωεἱ του προγυμνασ/ιατος, ῶσπερ η ποιότVς τω κοινο τόπω, ηει γνώμη ἀπδ τ- εν τυ ορω φανερά ' καὶ τὰυτα μῖν τα κεφάλαια ' εξωθεν ει πολλάκις ὁρικαί τε καὶ στοχα- εστικαὶ ἐμπέπτουσιν ἀντιθέσεις, αἱ μἐν ἀνθορι se τε καὶ συλλογισμω, αἱ M βουλήσει τε και δυνάμει λυόμεναι ' τούτων M τὰ μῖν του κατηγόρου εστι, τὰ δἐ του φευγοντος, τὰ δἐ κοινὰ ἀμφοῖν ' του μῖν κατηγόρου προ- λη, ἄνθορισμος, συλλογισμὸς, μετάληφις, γνώμης αἴ- 10τησις ' του δῖ φεύγοντος μόρια δικαίου, πρόσωπον, ο- ρος, Ariληφις, χρῶμα ' κοινὰ ἀμσοῖν. γνώμη νομοθέτου, πηλικότης, πρός τι ' η μἐν ουν προβολη ἄσπερ καιεν ορφ τοὐ κατηγόρου ἐστὶ πλατανομένη τοῖς πεπραγμενοις και τοῖς περιστατικοῖς μορίοις, και μάλιστα τω is

καιρφ' τὰ M μόρια του δικαiov εστι μῖν τἀ 7εὐγοντος ' μόμασται δἐ Οἴτω, διότι μερη του δικαίου ἐστὶ νόμος τε και τίσις και τυνη καὶ εΘος , ίν ενὶ πάν- τωρ ὁ φεύγων ἐν ἀντιλήφει ἰσχυρiζεται ' τὰ μέντοι μόρια τοὐ δικαέου και τό πρόσωπον ὀνόματι μόνον δια- 20 φέρουσι παραγραφικὰ ἔντα ' oτ' αν γὰρ λέχη, ἔτι οὐ δεῖ με επι τούτοις κρίνεσθαι και οὐ δει ιλώτην ἔντα,

Συριανου. ι προβολη σύντομός ἐστιν ἀπόδοσις

597쪽

των ειρη&iνων ἀδικημάτων, και τουτω διαφέρει της καταστάσεως, Orι ἡ μῖν κατάστασις το μόρος διηγεῖται, καὶ πάθος σπουδάζει κινεῖν, καὶ τὰς -οΘεδεις κατὰ μέρος, η δἐ προβολη κεφαλαιωδῶς πάντα τὰ της κατα-s στάσεως, καὶ συντόμως ορίζεται - ἀδίκημα, και εστι κυρίως προβολη το αἴτιον. Το δἐ μόριον του δι- 248 και Ου. 'Iστίον καὶ τουτο, ως παραγραφικου δυναμιν ἔχει, καὶ δηλον ἀφ' ων δικαστικῶς αυτο προηνέγκατο, esto, εἰ tin δεῖ ἐπὶ τούτοις κρίνεσθαι' ουδεὶς γὰρ απολογίαν 10 προτείνων ἀμφίβολον προτείνεται αυτην, ἀλM καθολι- κην ἀπόνασιν ' τοῖτο δέ εστι το ἀρνεῖσθαι, μη εἶναι υπεύθυνον, η το μη κεκωλύσθαι το πρῆγμα' το M, εἰ μη δεῖ ἐπὶ τουτοις κρίνεσθαι, αμφιβολώς ἐχόμενόν ἐστι, καὶ την τῶν δικαστω' ἐκκαλουμενον κιμασίαν ' ουδεὶς

ἀλλ' ώς κοινην ζήτησιν των διχασταν, iι δεῖ αυτο ἐπιτουτοις κρίνεσθαι' η ἐπαγωγη δἐ τοὐ διώκοντος, αλλὰ δεῖ ἡ ζήτησις δὲ των δικαστων, εἰ δεῖ ἐπὶ τουτοις κρί- 20 νεσθαι, ἶ μηδεὶς κεκώλυκε νόμος ' τὰ γὰρ μόρια 'του δικαίου οδός ἐστιν εις το αἰτιῶσθαι τον αγῶνα, τὸ Mπρόσωπον αἰrιῶται ' Mo δὲ ει ν ἔντων της ἐπὶ τῶν νόμων καταφυγης, η οἱ αν λέγωμεν ἐξεῖναι, ἰῆ μη κεκωλυσθαι, τοὐro γαρ βιαζόμεθα τάξιν ἔχειν του ἐξελ25 ναι, αυτὸς τῶ μη κεκωλύσθαι ἐχρησατο ' κοινον γὰρ ἐνθυμημα ἐπὶ πάσης ἀντιλέορεως τὸ λέγειν, Orι Ου κεκώλυκεν ὁ νόμος ἀπὸ τos νομίμου ει καὶ Ουκ απὁ του τεχνικοῖ η φυσικου τέθεικε τὸ παράδειγμα, διὰ τὼ ἰσχυρότερον εἶναι πασῶν τῶν ἀτεχνων πίστεων τον ν 10μον, φυσικῶν φημὶ καὶ τεχνικῶν. Σωπάτ ρ ου. 'II προβολη γίνεται, ώς ἐν τῶ ορωφησὶν, ουχ υτι ἰδιάζουσα αυτη η προβολη τῶν κατὰ τὰς

598쪽

ἐξης στάσεις, και τη ἐν ορω μόνη παραπλησίὰ ἀλλ'

ταλαίου, περίεργον ἡγήσατο δείrερον ἀναλαβεῖν' ηδο εγὰρ, τι δυναται το κεφάλαιον καὶ τί διαφέρει της διηγησεως, ειπεν ' οτι η μῖν διηγησις ' νιλην ἀκατάσκευον εχει την εκθεσιν, η δὸ προβολη μετὰ αυλσεως γίνετια ἐκ των περιστατικῶν, α ἐστι ταυτα ' τί, που, πῶς, πατε, διαri; ταυτα γάρ ἐστιν η περίστασις, ῶ συμβαίνει 10 εκ τε του προσώπου καὶ της του πράγματος περιστάσεως ' ἀνάγκη δὲ κἀνταυθα υπομνησεως ενεκεν ἐπισημηνασθαι, οτι πεφεισμένως χρη ἐν τy προβολη χρησα- σθαι τοῖς περιστατικοῖς' καὶ μη πάσαοῦ αυτῶν τὰς κατασκευὰς τιθεναι, ἀλλα τοῖς οἰκείοις κεφαλαiοις την τε-lSλεiαν ἐξέτασιν αυτῶν φυλάττειν, o ἐστιν ἐν τοῖς ἀα'αρρος ἄχρι τέλους, καὶ ἐν τῶ πρός τι. ἰστέον ει, oran τη στάσει ταὐτη ἡ προβολη μόνου του κατηγόρου ἐστὶν, ονχ ῶσπερ ἐν ορω ἐστὶν, ἴτε κοινῶς των ἀμφι βητούντων ' ἀλλ' ε μεν την προβολην ἐπὶ παραδείγμα-2οτος ' εστω δι το παράδειγμα τοῖτο ' ζωγράφος ναυάγια γράφας προ του λιμένος ἀνέδυκε, μηδενος καταίροντος φεύγει δημοσία ουκοῖν η προβολη φανερα, ce οὐ μέτρια ηδίκησας την πόλιν, φοβήσας τους ἐμπορους Ἀγραφν, καὶ την εξωθεν ) ηια is τῶν ἀναγκαiων ἀ-- as. γλεiσας ευπορίαν, ουδενὸς γὰρ ετι τῶν πρώην ημίν μέ

εστιν ' εἴπωμεν καὶ ἔτερον παράδειγμα ' τρισαριστέα τις μοιχὸν ἀποκτείνας κρίνεται φόνου ' η προβολη, περιεῶλες την ἀσφάλειαν της πόλεως τρισαριστέα τονεὐοας' καὶ επὶ ἐτέρου παραδείγματος ' τὐραννος πρὸς δημοκρατή- δον ἐνην πόλιν συνθηκας ποιούμενος δέδωκεν ομήρους τοὐς ' ἐ-rοὐ τρεῖς παῖδας, καὶ ελαβε τριακοσίοvς ὁπλάτας 3 Ald.

599쪽

καταλαβων τις μοιχον ενα των του τυράννου παίδων ἀπέκτεινεν, ανεῖλεν ὁ τίραννος τους τριακοσίους, και κρίνεται δημοσiων αδικημάτων ὁ τον παῖδα του τυράννου φονευσας ' κἀν τουτω εβλαVας την πόλιν τοσαυτην 5 και τοιαυτην ηλικiαν αιτιος ἀναιρεθυναι γεγονώς. Toδὸ μόριον του δικαίου ταυτον μέν ἐστι τῆ ἀντιληφει. μόρια καλεῖ δικαίου τα εῖδη της ἀντιλήψεως, δια τοὐτο γὰρ και μόρια, επειδη κατὰ πρῶτα μέρη εξετ εται η νόμον, η ἐθος, η φυσιν ' εστι δἐ τὸ κε- ο φάλαιον του φεύγοντος, ο P προβολν του ἐγκλήματος 249 ἀντιτάττει, διαιρεῖται δἐ κατα τοὐς τρεις της ἀντιλήφεως τρόπους, τον νόμον, τὸ εθος, την φύσιν ' διὸ καὶ εἰ du αυτὰ της ἀντιληφεως ἐκαλέσαμεν ' ερουμεν γὰρ ἐν

λέγοντες ἐφ' οἷς νόμος ἡ εθος ἡ φυσις συγκεχώρvκε

κρiνεσθαι ' ἐν δ8 τη ἀντιλέpφει πάσας τὰς κατασκευὰς 25 τίθεμεν, τελε ν την εργασiαν τῶν τοῖ δικαίου μορiων ταύτην gυλάττοντες, ει μὴ δεῖ ἐπὶ τουτοις κρίνεσθαι ώς iis παραγραφικου μῖν, οπερ εἰρήκαμεν, μοίρα ' παραλαμβάνεται τὼ κεφάλαιον, Ουκ εστι δἐ φύσει παρα- γραφικὸν Ουδἐ ομοιον τω ἐν τω στοχασμφ παραγραφι-3ο εκεῖ μἐν γὰρ και ἀξιευμάτων καθαιρετικὸν μεθώ

600쪽

σιν καὶ φευγοντα την πθυδικίαν οἷς χρόνον ἡ πρόσ

λέγειν Ου δυνάμεθα, ουδἐ ovrως αυτο λαμβάνομεν ' τογαρ ισχυρότερον μάλιστα τOs αγῶνος εστι τοὐro, τοτην ἄδειαν ἐκ του νόμου προβάλλεσθαι καὶ μη vomia οσθαι τον αγῶνα, αλλ' ἐλέγχειν μαλλον τον κατήγορονώς ου προσηκόντως v κατηγορία χρησάμεν- ' και αλ λη M διαφορά ἐστιν, Orι εκεῖ μἐν αιτιαται μόνον τον αγῶνα, ενταυθα δἐ και ορςει, τίσι τῶν δημοσίων αἱ γραφαί ' καθ' εν ει μόνον τῶ κατὰ τον στοχασμὸν loπαραγραφικῶ δυναται τὴν αυτὴν εξέτασιν εχειν, τοωτρόπον τῆς κατηγορίας μέμφεσθαι ' τα γὰρ λοιπὰ πολλὴν εχει προς ἐκεῖνο τὴν διαφοράν ' ζητήσειε δ' αν τις πιθανῶς, διὰ τί ολως, εἰ τό αυτὸ σχεδόν εστι κεφά-καιον τὰ του δικαίου μόρια και ἀντiληφις, δεύτερον ἐδέ- is ησε τοῖς αυταῖς χρήσασθαι; προς ο λέγομεν, υτι καὶ πάνυ τεχνικῶς καὶ κατὰ νόμον το τοιουτο συμφβηκεν.

διχῆ γὰρ διαιρουντος του κατηγόρου τὰ απ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους εν τε τῆ προβολῆ τοῖ ἐγκλήματος καὶ τῶ πηλέκωκά. το πρός τι, καὶ πῆ μἐν ἀκατασκευως αυτὰ τιθέν- 20τος ἐν τῆ προβολῆ, πῆ δἐ τὰς κατασκευὰς συνάπτοντος ἐν ταῖς αὐξήσεσιν, ὁ ἐστι τ6 πηλίκφ και τψ πρός

τι, ευλόγως και ὁ φεύγων τον αυτὸν τρόπον τὰς λύσεις διαιρῶν διπλῆν εισάγει τὴν ἀντίληφιν' ἴτε μῖν τῆς Ουσίας εφαπτόμενος μόνον, OvMν δἐ κατασκευῆς προς- 2s τιθείς' ἴτε δἐ μετὰ κατασκευῆς, τελεία τῆ ἀντιλήφει χρώμενος' πρὸς γὰρ τὴν δείνωσιν και ανξησιν τοῖ εροκλήματος τελείας ἐδεῖτο τῆς ἐργασίας, πρὀς δἐ τὴν προβολὴν και τὴν πρότασιν, ἐν παραγραφικοῖ μοiρα γράνασθαι τον αγῶνα και ἐνδείξασθαι τὸν ἐξουσίαν ' ἄλ- 3ολως τε ἐπειδὴ τό λέγειν, ἐξουσίαν ειχον, ω πεποiηκα 'ποιεῖν, τυραννικόν ἐστι' τό δἐ ἰσχυρὸν του φευγοντος