Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

631쪽

θέσιν ἐνταυθα την του δευτερου ἀντιληπτικρου λίγα κατασκευην, ως ευεργετητέον ἐκάστρο την πόλιν καθὼς δυναται, ἀντίθεσιν di την επὶ ταὐτy μετάλη ιν. ε. , γαρ θέσις. ιστέον, ώς οταν μῖν αδοξον η το πε-5 πραγμένον, μόνος την θέσιν παραληφεται ὁ κατήγο

τον, καὶ οσιον η των ἀποιχομένων ἀναίρεσις ' ει δἐ των μέσων ει η το πεπραγμένον, ἐκατέροις ἡ θέσις αρμόσει, τψ μηδέτερον υπὁ γατέρου πλεονεκτεῖσθαι, ώς ἐπι του 5 ζωγράφου. στ. Ovχ ώς διαιρουντος, ἀντὶ του, την διὰ Tων ευρέσεων εργασίαν ποιουμενbι' τιλῶς γὰρ ἐνταυθα μονα τὰ κεφάλαια διεῖλε ου μόνον M τὐ των στλ

σεων βιβλιον διαίρεσιν cνόμασεν, ἀλλ' ηδη καὶ τὼ τῶν

632쪽

λαίοις πλεοναζα, παραγραφικω τε καὶ συγγνωμονικω 'oι δἐ πλεονασμοὶ των κεφαλαιων ελλείφεις τε και ἐναλλαγαὶ, ως πολλακις εἴρηται, τὰς διαφορὰς των ε Πων 303 AId. περἱ. 4 eto Par. om. 5 Ald. ἔδεισε. 6 Ald. Ουδέ. 7 Ald. και αξιος. 8 AId. ἐ-υμβεβηκώς h. l. et paullo post l. 26. 9 Ald. ἐπὶ την γραφην. 10 Ald. εχειν .11 Ald.

633쪽

ἀπεργόωνται ' Oυ γαρ, ως τινές φασι, το κατὰ νόμον η εθος η των=' η gvσιν ειδη ἐστὶν αντιλήφεως, ἀλλα τρόποι ἀντιλζπτικῶν, ώς ε ναμεν, προβλημάτων' suti μία γὰρ εν αυτοῖς διαφορὰ των κεφαλαίων ευρίσκεται. β Καί τινος ε πισυμβεβηκότος. Uvrὶ τοὐ ἐπ' αυτωτω γενομένω πράγuατι ' συμβαίνεν γὰρ μηδεν γεγενοσθαι κακὸν η δεινὸν, ώς επὶ τοὐ ζωγράφου ' εἰ μη γὰρ υστερόν τι συν η, τὸ γράψειν Ουδῖν δεινόν. εν δτolνυν ταῖς τοι αὐτ αις ἀντιλήφεσιν ιδιον κε- 10 φάλαιον παρὰ τὰ προειρημένα εστὲ τ ὁ παρα-

γραφικόν. Tὰς ἄπλῆς ἄντα φεις διειλεν ὁ τεχνικὸς εις δυο, εις τε τὰς εχούσας εκ μόνων των πεπραγμενων την κρiσιν, καὶ εις τὰς κρινομένας εκ τε των

πεπραγμένων καi τινος επισυμβεβηκότος, ῶν καὶ Πιον ab ἔφη το παραγραφικὐν κεφάλαιον ' τὸ Ουν του ' λκιβιά- βου παράδειγμα ουδῖν εχον εξωθεν ἐπισυμβεβικός εἰκότως Ουδἐ τὸ παραγραφικὸν εδέξατο ' του γὰρ ετέρουειdoυς αυτὁ λέγομεν ειναι. Λυνάμενον και προετῶν ἄλλων κεφαλαίων. Πιον τοῖ κεφαλαχυ τούτου 20 rρ προ πάντων τάττεσθαι τῶν κεφαλαίων ' διαβοληγάθ' ἐστι της κατηγορίας ' καὶ ἀναγκαίως ὁ κρινόμενος ανδ τῆς ἀπολογίας διαβάλλει πρῶτον τὴν κατηγορίαν ουδεις γὰρ ἄπαξ ἀπολογησάμενος ἔρχεται πάλιν επὶ τὴν

διαβολήν ' κατὰ φύσιν ουν προτέτακται πάντων των κε-

25 φαλαίων ' δύναται δἐ καὶ εν τψ μἐσφ καὶ οὐ κεκώλυται ἀλλὰ καὶ πρὸς τ6 τέλει ώς καὶ παρὰ Λημοσθένει τὰ μῖν ουν ἄπλῆ τῆς ' ἀντιλήφεως εἰδη τοιαὐτα ἔστι δἐ καὶ διπλῆ ἀντίλη τις καὶ τριπλῆ ' διπλῆ μἐν, se, ηδε ' μις πάντων γνώμαις rις ἀντιλέγων καὶ iaηδἐν 30 αυτὸς ἀποφαινομενος, κρίνεται δημοσίων ἀδικημάτων.

-- L.

634쪽

τριπλη M ώς αυτη ' ἐγράφαντό τινες ἀλλήλους ἐπὶ ταῖo γυναιξὶ, καθυφηκαν τὰς γραφὰς, ηγάγοντο τὰς ἀλλη-

λων γυναῖκας, καὶ κρίνονται κακοὐ μου. Σωπάτρου, Μα ρκελλίνου. Ἀκολοίθως καν-ταυθα πληρώσας των κεφαλαίων την διαίρεσιν ἐπὶ τον βτῶν ειδῶν λογον κεχώρVκε, τελείαν την διδασκ αυαν ποι- ΟὐMενος' καὶ μεθόδω συνήθεε και τη αυτν κεχρημένος, ηπερ εν στοχασυβ καὶ ιν ορφ' κἀκεῖ γὰρ πληρωσας τονιπι της διαιρέσεως των κεφαλαίων λόγον, διόλαβε περιτων ειδῶν των Ουν αντιλήφεων φησιν ειδη πλείονα, δν

μπ αυτον τού πεπραγμένου μόνου τVν κρίσιν εχουσι

νεταε γράφαι τας συμφοράς ' καὶ διαιρεῖται το ζητημG τοῖς. ειρημίνοις κεφαλαίοις κατὰ τὰ ει πιπτοντα εστι γὰρ zτε ου πάντα ἐμπίπτει ' ξ cκ των επισυμ μνόντων, ωτ' αν των λvντηκότων δεινῶν την ἀρχὴν και την υπόθεσιν παρεσχηκiναι δοκη δι' αυrῶν τῶν πεπραγμένων ' καὶ δι αυτὸ τὸ πεπραγμένον, ώς ἀδικημα εἶναι, και κρίσεως ἄξιον νουιζηται' οἷον ζωγράφος τὰ ναυάγια γράφας και ἀναθεὶς προ τῶν λιμένων καιεξης, και πάλιν θήτωρ ἐγκώμιον ηπείρου διεξῆλθεν εν 25 νήσω, γαι πάντων μεταστάντων κρίνεrμι ὁ ρήτωρ δημοσίων ' καὶ πάλιν μετὰ Σαιρώνειαν ἔπεμφε Φiλιππος διδους αἱρεσιν ῆ τοὐς δισχιλίους και ἐξῆς ' και πάλιν ἐπρέσβευσε Φρ ων περὶ ειρήνης προς Giλιππον ' ἐσπεLσατο τον παῖδα ἄρα ν ἐκεῖ καταλιπών ' ἐγράφατο αυ- 30

635쪽

πλέον παρὰ το ειρημένον ἐν τy διαιρέσει, ὁ καε την διαφορὰν αυτων δεiκνυσιν ' λέγω δἐ το παραγραν iκὸν, id ro συγγνιθαονικόν' εκει μῖν γὰρ ψαμεν τα τοὐ δι-κaioυ μόρια εν χώρri παραγρανικοῖ εἰσάγεσθαι δεῖν, εαὶ δῖ τούτου παραγρανικὸν φύσει προς τοῖς ἄλλοις εἰρίσκεσθαι, O εστι τοιουτον ' οὐκ ἄν δυναίμην ὐπῖρτων ἐτέροις πραχθέντων αὐτὸς ευθυνας ἡπίχει, ' ουδιι, ει οικειότητι κGι γένει πλησiον εῖεν, μήτι γε ὐπiρ ίν πολέμιοι ἔπραξαν ἡ ξένοι και μηδἐν προσήκοντες ' ει ει

ἐφ' οἷς ἐξ ἀρχῆς συνεβούλευσα ἡ επραξα, τότε εδει σε ἀντιλέγειν ἡ εἴργειν κα4 i ς' ωσπερ ο Λημοσθiνζς εν

636쪽

σης δικης βλάπτεται ' ἐκ δἐ των ἄλλων κεναλαίων ὁ α- γοῦν τῆς απολογίσς σωζεται ' εν ἀντιλήφει δἐ, ει παρα- 265 ληφθεin, ουδεὶς ετερος αυτω TH φεύγοντι τρόπος ἀπολογίας καταλειπεται, διὰ τηρο από των συμβουλευθέντωνεκβασιν ' ἡ γὰρ ιπνροτατη εστιν αυrη ἡ διὰ τos παραγραφικου' και τουτω μάλιστα δημοσθένης ἐκράτησε του Aισχἐνου, ἐξ οὐ και εις αξiωμα μόγιστον ὁ λόγ/ος 3οπροῆλθε, τω 'ρ λέγειν μη παρελθεῖν τι αυrὸν των ὀφει-

637쪽

λόντων πραχθηναι' και - τότε μόνον αλλ' oυM νυν ἐστί τινα εἰπεῖν των συμβουληυθεντων αμεινον ' Mo καιτῆ ἀντιλήφει συμπλεως εἰσήγαγε ν αυτὸ το λεγειν ἀνευ-

ι ὁ καιρὸς του τε φροντίζοντος ἀνδρῖς της πόλεως και

εο τε πραχθἐν ' τουτ' εγώ φημι δεῖν εμῖ μὴ λαθεῖν' ει δὲ μητ' εστι, μητε ην μήτ' αν εχοι ειπιαν μηδεὶς μηδέ πω

και τημερον, τί τὸν σύμβουλον ἐχρην ποιεῖν, ου των φαινομένων καὶ ἐνόντων τ κράτιστα ιλέσθαι; του τοίνυν ἐποίησα ' του κήρυκος ερωτῶντως, Aισχίνη, τίς

is ἀγορευειν βούλεται ' οὐ τὰ αιτιάσασθαι περὶ τῶν παρεληλυθοτον Ουδῖ τὰ ἐγγυασθαι τὰ μαλοντα ' σον δἐ ἀφώνου κατ' εκείνους τους χρόνους εν ταῖς ἐκκλησίαις καθημένου, εγὼ παρηλθον, ελεγο ἐπείη di ου τότε ἄλλα νυν, δεῖξον, τὰ ημῖν λόγος, ον τινα ἐχρην ευρεῖν, 26 η καιρὸς συμφψων παρ' εμοὐ παρελείφθ' τη πόλει' παραλαμβάνομεν δἐ τὀ αξίωμα τουτο ιν συμβουλαῖς οὐ πάντοτε ἀπλῶς, ψλλὰ τότε χρησόμεθα, οτ' ἀν ακριβῶς πεπιστευκότες ομεν μηδένα ἔτερον δύνασθαι παραλελειμμένον τι δεῖξαι τῶν δεόντων πραχθῆναι, ἄσπερ ἡ ρήτωρ as πεποί6κεν ' σημειωτέον δὸ, οτι OvM μίαν χώραν ἀπολ- τίον τῶ παραγραφικο, ἄσπερ ΟυM ἐν ταῖς στοχαστικαῖς υποθέσεσιν, ἀλλ' ἀπην μῖν αὐτῶ μετὰ τὸ πολλκον ηαι τῆ πρός τι ἀποδώσομεν πρb xοὐ ἀντιληπτικοῆ 'τοὐ γὰρ κατηγόρου αυξησαντος και υέγα ἀποφηναντος

so τὸ ἐγκλημα καιρὰν επιτήδειον ἡ εισαγωγὴ ἔξει του κε-

638쪽

φάλαχυ, μεθ' ην ποικίλως χρηστέον τN παραγραφικω 'και γὰρ μετος τυ αντιλVπτικον και το αντιθετικον καὶ

ἐπι τελευτης μαγκαῖον χρησθαι αἰτω, ῶσπερ παρὰ r6 ρήτορι δεδεικται' καὶ rὰρ δι αυτον πρησατο, καὶ συμπλεξας τ' ἀντιληφει, καὶ πάλιν μετὰ ταυτα ' . καὶ σχεδὸν διὰ παντὸς του λόγου ' καὶ ὁ Θουκυδίδες εντη Περικλεους δημογορία, Τ Τ ἐφ' οις συνεβουὰχυσε περὶ του πολέμου απολογούμενος πρὸς τὰς αἰτιας τοῖ ἐπισυμβεβηκέναι την Mωσιν καὶ την απὸ του λοιμοῖ φθορὰντη αυτῆ κQρηται μεθόδω, orι Οὐδἐν ων συνεβουλευσε id Περικλης ετερος ειπέν τε βέλτιον καὶ τοὐro εισήγαγε παραγραφικως, οτι Ῥῖν τὰ λεχθέντα τότε εδοξεν εἶναι ἄριστα ' αυτίκα γοῆν ρπεωθητε καὶ της αυτης εγένεσθε γνώμης, εν τοίνυν ταῖς τοιαύταις ἱ διον κεφάλαιον τοὐ-το τό ειδος γίνεται . οτ' ἄν μ' μόνον ἐπ' αvr0 τώ πε- is πραγυίνφ κρίνωμεν τὸν δράσαντα, ώς καὶ αυτοὐ του φαύλου τυγχάνοντος, ἀλλὰ καὶ ἐφ' ετέρφ τινὶ δι εκείνου ἐπισυμβεβηκότι ' τὰ M η εργασία τούτου τοῖ εἴλυς αυτὸς ὁ τεχνογράφος παρίστησιν, οτι δύο προστίθεται

κεφάλαια, το τε παραγραφικὐν καὶ τὁ σvγγνωμονικὀν, γοκαι την χρησιν διδασκει πρότερον τοὐ παραγραφικοὐ,τiς τε ὁ καιρὸς τos κεφαλαίου, καὶ πότε αὐτο χρησόμεθα ' οὐ μόνον γὰρ εν ἄρο, ο προειρήκαμεν, αλλὰ καὶ ἐν μέσφ, καὶ ὐλως ον τρόπον λυσιτελεῖ τὸ δῖ λυσιτελ/e ὁ ρητωρ σκοπήσει προς την τοὐ πλάσματος υλην' δηλοῖ δἐ καὶ την δύναμιν τοῖ κεφαλαίου ' ἄλλος μἐν γάρ τις φήθη ἄπλῶς τὀ- παραγραφικόν ἐνταὐθα ευρίσκεσθαι μόνον ἀπὸ τοὐ χρόνου, οῖον οτι εὐθυς ἀντειπεῖν εδει, ἀλλ' ora ἴστερον κατηγορεῖν ' Oρα δἐ πῶς δριμέως αυτὸ μεθώδευσεν)' τῶ καλουμένφ διλομμάτω)Τ χρησάμενος οκαὶ διπλοῖν ἀνθ απλοῶ τὐ παραγρανικὸν ποιῶν, και

639쪽

266 διαφόρ- τόπων ἐκάτερον δεχόμενος των διλημμάτων ' ελθωμεν ει ἐπὶ την ἐξέτασιν. Ἐπὶ τίσι μ ε κρίνεις; Κατ' ἐρώτησιν του λόγου το σχημα ' ειτα το δι-

λήμματον, ἐν ψ των παραγραφικων ἡ διαiρεσις. H

S μῖν ἐπὶ τοῖς υστερον γεγενημένοις, Ουδεις ἐφ' οἶς ετερος πεποί6κε κρίνεται, ωσπερ κἄν στοχασμω ὁ φευγων παραγράφεται διαβάλλων την κρίσιν ' ον μην χωρὶς εργα, σίας τινος ουδἐ revia τουτο παρείληπται, ἀλλα προλαβων δ τενυγράνος την του Φιλίππου ποιότητα τον λόγον 10 διὰ ταυτης επιρρώννυσι ' τι γὰρ προσεθηκεν, Ουδ' εἰ γένει προσήκοντες ειεν, μήτι γε δη πολέμιοι ' τό δ' ετερον θ εασώμεθα' ει δ' εφ' οἶς ἀρχης συνεβουλευσα, η επραξα, τότε εδει ἀντιλέγειν, δηλον ως σπό χρόνου τό παραγραναόν' ουτω διελών εις δὐο την κατασκε 'is διὰ της ερωτήσεως ἀμφοτέρωθεν εις απορδν καθBτγετον κατήγορον ' ειτα πάλιν ἐπάγει δυα τό διλήμματον 'η τοίνυν ἀντειπων ηττηθης, η ουδἐ την ἀπερο ενέστης' εἰ μἐν ουν ἐπιχειρ'σας κωλυε ιν ητrήθης, βιάζη νυν εφ'

οἷς ηττήθης ἀντιλέγων καὶ κρίνων επι τουτοις τον συμ- 20 βουλευσαντα ' ει δἐ ουκ ανυλες, πάλιν καὶ τουτο διελλεν, η γὰρ εχων τι βέλτιον ειπεῖν καὶ χρήσιμον τη πόλει παρῆκας ἡ ουδῖν εἶχες ειπεῖν βέλτιον ' πάλιν Ουν εφ'

ἐκάτερον τὸ ἄπορον ' ει μῖν Ουν εχων τι βέλτιον ειπεῖν παρῆκας, δυσνους ει τοῖς κοινοῖς, δικαιότερον -- 25 τόν σε διδόναι δίκην ' ει δἐ μζειν εἶχες ειπεῖν, τῆς ἀγνοέας υπευθυνος εἶ των υστερον ἀποβεβηκόrων, ωστε

ἡ και si δουναι δίκην, ἡ ἀμφοτέρους ἀγνοήσαντας

ἀφίεσθαι.

640쪽

ται δε α o ως προσήκει o καὶ η τῆς ἴλης τέκνης τής -ορisite ἐπιστημων' ου γαρ ἰκανον eto διελῶν μόνον ἐἰδέναι, oπερ καὶ μόνον τουτὶ το βιβλιον ἐπαγγελλεται, ἀλλὰ - καὶ τὸ εἰδέναι μεταχειρἰζεσθαι ' καὶ περὶ μέν ὁπλῶν δοιλήφεων ταυra.

Συρι- νου. Toυτο καλως προσέθζκεν ' ουδἐ γαρ Sκαθόλου ἐν πάση ἀντia. φει το συγγνωμονικον εμπiπτει, κεφάλαιον, ἀλλ' ἐπὶ τούτων μόνων νων ἐπισυμβεβηκός τι εχόντων ' καὶ Ορα πῶς οἰκεῖον του ro ἐν λ ταύταις ἐπειδῆ γὰρ υστερον συνέβη τὸ δεινὸν, ἀναγκαίως ευρίσκεται τὰ συγγνωμονικὀν απὸ της ἀγνοίας ' χώραν δ8, 10 νησιν, ἔχει τὸ κεφάλαιον πρb TOs αντιθετικου, τουτ-εστι του χρώματος ' προθεραπεία γαρ τον ακροατὴν δεῖ πρῶτον υπάγεσθαι, οἷον ἔτι ἡγνόουν' και ovδεις ἀνθρώπων οἶδε τό iasiaον, και τότ' ἐπαγαγεῖν χρῶμα o ουδεν εστιν ἔτερον ἡ ' αιτία του πραχθέντος' ἀντι- 15 θετικθν δἐ αυτό εκάλεσεν, ἴτι ἀντίθεσίς εστι τὀ τψὁμολογουμένω ἀδικ ματι αιτίαν = ἀντιτιθέναι τινα ευ- λογον' επειδὴ ονν τό χρῶμα αιτίαν ἔχει, και ἡ ἄντίθεσις di ἀντιτiθζσι τῶ ἀδικήματι αιτίαν, ἀναγκαίως καιτὀ χρῶμα ἀντίθεσιν ειπεν καὶ κατὰ μίαν τῶν ἀντιθε- 20τικῶν γίνεσθαι' ου γὰρ ἀεὶ τὸ χρῶμαι, αλλὰ ποτἐ μἐν ἀντιστασικόν, ποτἐ δἐ ἀντεγκληματικὸν, ῆ μεταστατικὸν, ἡ συγγνοονικὸν. Παρατηρητέον M, Orι Ουκ ἀπό πάντων λέγει τὸ συγγνωμονικιν, ἀλλ' ἀπὸ τῆς ἀγνοίας μόνης' ουδεις γὰρ ἀγνοίας υπέχειρ λκην ' Oιον ουδεὶς 25οιδε τό μέλλον ' ἐπειδὴ αἰσχύνην 7 ἔφερεν αυτῶ τό λέγεινοτι ἡγνόουν, καθολικῶς -τὁ πρῶτον ἐμεθόδευσεν, '