Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

691쪽

τινι δεῖ τω κεφαλαλ χρήσασθαι καὶ πρωτον μῖν θελναι το κατ επαγ γελων τοῖ μώ.λοντος, okν οτι νυν διαφυγων αυθις ἡμῖν χρήσιμος εσομαι' επειτα εχ πι ραδε ματος τουτο πιστώσασθαι, οτι πολλοι πολλάκις

5 το πρῶτον δόξαντες ἀδικεῖν ἀγαθοὶ τελευταῖον γεγόνασιν ' okν Θεμιστοκλῆς το πρῶτον σvνί κεν ἀσωτία σοφία το τελευταῖον πάντας παρῆλθεν ' εἶτα Ἀλκιβιάδης καὶ isi τις αλλος, καὶ ώς, εἰ το πρῶτον ἄμαρτὼν ἀνηρέθη, ουκ ἄν εμελῶον τῆς Θεμιστοκλέους σοvicte a-

0 πόνασθαι ' δευτερον ἐκ τῆς τῶν δικαστῶν σνOiας, ori. φιλανθρωπευεσθαι τοῖς αμαρτάνουσιν ειώθa ιν απαντες ' ει γὰρ O ἐφιλανδρωπευεσθε, ουδεὶς ἀνθρώπωνυπελελειπτο ' κοινὸν γὰρ τῆς ἀνθρωπίνης φυσεως τὸ πλημμελεω εἶτα πλατυνοῖμεν - λ ἐκ παραδείγματος τον 15 τῆς *ιλανθρωπiας λόγον. Ἱστίον M: ώς πασα μῶσις ἀντιθετικὴ δικανική ἐστιν. 'τ έον M, διατi εἴγε πάν- ταχοὐ τὐ πρῶτον ζήτημα χαρακτηρίζει την σrάσιν, ἐν ταῖς ἀντιθετικαῖς ὁ Ορος προrάττεται του ἀντιθετικOs. καὶ φαμεν, ὁτι παραγραφικοῖ τάξιν επέχει ενταυθα ὁ 20 ἔρος ' ἐπειδὴ Ουν φύσει πρb τῆς ευθυδικίας και απολο-γiας εστὶ τὸ παραγράφεσθαι την κρίσιν, εικότως ὁ δρος προτέτακται τῶν ἐξῆς κεφαλαίων.

Μαρκελλίνου. Oυκ αγνοῶ, φησὶν, οῦς τινες την συγγνώμην τῆς μεταστάσεως Ου τ0 ἀνευθ'ὐ-25 νω και υπευθίνω διορῆουσιν ' οι δἐ νασιν, ἔτι Μινουκιανὸς διαχωρiζει τὴν συγγνώμην τῆς μεταστάσεως ου τῶ ἀνευθυνο και υπευθυνω, ῶσπερ διωρισάμην εγω,

αλλὰ μόνω τ0 τὴν μετάστασιν γενέσθαι, οτ' ἄν επι τῶν εξωθεν ὁ φευγων ἀνενέγκη τὴν αιτίαν ἡ πρόσω-30 πον ῆ πρῆγμα και υπευδ νον και ἀνεπιψωνον ' την δἐ

692쪽

ἐρωτα, η αγνοια , η ὀργην, η φόβον φυσικον, ουκ ε - θεν προσγενό&ενον ' και ου μέμφομαι, φησὶ, τον Οἴτω

διαιρουντα, δοκεῖ γὰρ καὶ ἐμοὶ καλῶς λέγειν.

- περὶ των αντιθετικῶν. . .

II ε ρ ὶ ἀντιστάσεως. Συριανου. μετα την ἀντίχωριν ἀκολουθωρ ἐπὶ

τὰς ἀντιθετικὰς μετιέναι στάσεις ευλογοπι εἰ γὰρ αι 290 τέσσαρες ἀντιθετικαι συν τν ἀντιλήφει δικαιολογικαὶ καλουνται , y ἀναγκαῖον αν ἀη εὐθέως P ἀντιλήφει ταυτας επάγειν ' ίν πρώτην τακτέον την ἀντίστασιν, ητις ώνόμασται - απὸ του ἀντιτιθέναι και ἀνθισταν τω ἐγκαλουμένω ἀδικήματι ευεργέτημα ' Oρίζεται δἐ αὐ-

693쪽

την Tρμογένης καὶ Μητρονανης Οἴτως, Or' αν Via γῶν ὁ φευγων το πεπραγμόνον ἀντιτιο ν δι αυτου ros ἀδικήματος ευερὶ ἐτημά τι γεγενημένον ἔχει δἐ ' ατελῶς, Ου γαρ ri ἐστι λέγει, ἀλλα πῶς καὶ πῖτε γίνεταιε ἀντιστατικον πρόβλημα ' O di τελείως ἔχων της ἀντι-

τος των ἐπὶ μiρους, καθ' ην ὁ φευγων ὁμολογῶν τὸ γεγενημiνον ἀντιτiθησιν ευεργέτημα μεῖζον δύ' αυτοὐπεπραγμἐνον του ἀδικήματος ' ώς ὁ τυν ιππον ἀνελὼν ο ἀντιτίθησι του δεσπότου την σωτηρiαπι ὁ δἐ τό τάχος κατασκάψας στρατηγὸς την κατὰ πολεμίων νέα ' τὸ γὰρ λέγειν Πιον εσαι ἀντιστάσεως το ἀμφότερα ὁμολογεῖσθαι, ' τό τε ἀδίκηυα κάὲ τι ευεργέτημα, κοινόu ἐστι καὶ των ἄλλων ἀντιθετικῶν ' ἀπορουοι δέ τινες προς , τουro λέγοντες, εἰ ἄμφω ὁμολογεῖται η και Ουδεμία τις ἐν αυτῆι ' γίνεται ζήτησις, ασίστατον ἄρα ' πρὸς ope ἐρουμεν, ὁτι κατὰ μῖν τὸν τον φευγοντος λόγον ἀμνότερα δοκει ὁμολογεῖσθαι' ' κατὰ M τὀν τοὐ διώκοντος, τὸ μῖν ἀδίκημα νανερόν ἐστι, τὸ M Mκουν ευεργέτημα 1ο δύ ἔτερον πεπρῆχθαι λέγεται ' η' ώς ἐπὶ του κατασκώφαντος στρατυγου τb τεῖχος και νικήσαντος ' ἡ μἐν

τὸ δἐ ἐναντιουμενον, ει και φανερὀν ειναι δοκεῖ, ἀλλ'

694쪽

η ελλει φιν η τάξιν διάφορον, ἄπερ πολλάκις ετ αμεν

την ετερότητα των ει ν εν ταῖς στάσεσιν ἀπεργά - Sσθαι ' τροποι δε αντιστατικῶν προβλημάτων εισὶ τρεῖς 'ὁ μἐν περι ιδιωτικῶν Ἀστιν, ὁ δἐ περὶ δημοσίων, ὁδῖ περὶ δημοσίων ἄμα καὶ ιδιωτικῶν, δ' περὶ ων η εἴπομεν ' διαιρεδεαι ει η αντίστασις κεφαλαίοις τοῖσδε, προβολη κοινῆ, γνώμη του νευγοντος, τοῖς απ' απῆς Io

ἄχρι τέλους του κατηγόρου, ἀντιστάσει του φευγοντος, μεταλήφει του κατηγόρου, Πετασrώσει, ἄτε εμπίπτει, του φε γοντος. ισζέον γαρ , Orε μονη τῶν ἀντιθετικῶν μετάσrασις συμπλέκεται τῆ ἀντιστάσει' ουκ ἀει, αλλ ἐπι τινων προβληματων, ως ἐπὶ του κατασκώφανrος 15 τὸ τεῖχος στρατηγου, τοῖς πρός τι και βιαίω δ' δρω κομνοις, μεταλη νει εκ προσώπου, ἀντιλv νει' ἡ μἐν ουν

προβολη κοινή ἐστι τ6 τον μῖν κατήγορον το αδίκημα

695쪽

γοντος, πλατυνεται δἐ τοῖς ἐκ διαιρέσεως σχήμασιν, αἰτια δι ην τουτο πέπραχην, παραδείγμασι, προσώπου 5 ποιότητι, τοῖς ἐγκωμιαστικοῖς τόποις, γένει, φυσει, ἀγω-rii, επιτηδευμασιν, ανάγκη, ἐκβάσει των τε νῶν οντων

ἀγαθῶν καὶ τῶν ἐπελθύντων λδ χαλεπῶν, εἰ μV τουτοην πράξοις' τὰ M απ' αρχης πρι τέλους θήσει o κατηγορος, μυχὶ το ἀλκημα αφηγοίμενος, πρόδηλον γὰρ lo τοὐro κα4 ώμολογημένον, ὼς εῖρηται, ἀλλα κατασκευά- ξων' οτι φαύλη γνώμη το γεγονὸς ὁ φευγων διαπέπρακται' ειτα τρο ἀντίστασιν τὼ οἰκεῖον τῆς στάσεως ' κεφάλαιον εἰσάξει ὁ φευγων, τὸ συμφέρον, τὁ δια τῆς βλάβης γεγονὸς εραίρων, πλατύνεται δἐ ἐκφράσει και 5 αυξήσει του δεινου και θέσει, χρη γὰρ πρότερον ἐβῶραιτω λόγφ τὰ περιστάντα δεινὰ την πόλιν, ἡ τον ἄνθρωπον τὸν υπὁ τοῖς πολεμiοις j μέλλοντα γίνεσθαι διατοῖ 'λπου, και Ουτω τὸ ενερ έrγα ἐπάγειν, πλα νον2q1 τα τῆ θέσει' επεται δἐ ἀντιστάσει μετάλη τις λύου- 20 σα αυτὸν, ἐνστάσει τε και ἀντιπαραστάσει πλατυνομένη μετὰ M ταυτα κινήσει στοχαστικὴν ἀντiθεσιν ὁ κατήγορος, ἡτις υπι του φεύγοντος λύεται βουλήσει καε δυνάμει ' ειτα μετάστασις υπὸ του φεύγοντος εισάγεται,οτε εμπίπτει, λέγοντος, ἀλλ' ὁ δῆμος αδειος μὴ πεισο εἰς dis καὶ πάλιν ταυτην ὁ κατήγορος λύσει μεταλήφει ' καθ' λου γὰρ τῶν πέντε δικαιολογικῶν λυτική ἐστιν ἡ μετάλη ρις, πρός τι κοινὰ, τοὐ μεν αεῖζον ἀποφαινομένου τὸ αδίκημα του ευεργετήματος, τοὐ δὲ φεύγοντος ποο- κρίνοντος μετὰ κατασκευῆς τό ευεργέτημα τοὐ ἀδικήMα-

696쪽

τος' ορος βίαιος, κοινός ' του μῖν μηδ' ἴλως ευεργέτημά

τι γεγενησθαι παρα του φευγοντος διαγορευοντος, του δἐ μ δεμίαν ἀπηντηκέναι βλάβην εκ τοὐ γεγονότος ἰσχυριζομένου ' ειτα μετάλVφις ἐπι πρόσωπον κινεῖτάιτου κατηγόρου' εστι δἐ o v των ἀεὶ εμπιπτόντων ' ἴτ' εαν δἐ εμπέση, λύεται αντιλήφει. εστι δ' ἴτε καὶ στοχαστικη αντiδεσις εν ἀντιστάσει εμπίπτει ' OLν επὶ του στρατηγου, ' αλλ' ἄδζλον εἰ πάντως η νian προς ημῶν υπάρξει ' ην ὁ στρατηγὸς λίσει βουλήσει τε καὶ δυνάμει των στρατιωτῶν ' ως προκινδυνεύειν ἀεὶ λ βου- 10λομενοι της πατρίδος, ουκ μδύνατοι κατὰ πολεμίων υπηρχον στῆσαι τα τρόπαια καλῶς εκπαιδευθέντες ια' ἐμοὶ τὰ πολέμια και τεθνάναι μαλλον εὐκλεῶς, η O' αἰσχρῶς επὶ τῶν παρατάξεων αἷρούμενοι. Tοιαύτη μἐν οἶν ἡ τῶν αντιστατικῶν υπάρξει διαίρεσις κεφαλαίων. ιστέον 15M, οτι τν μἐν αντιστάσει μετάστασις συνεπιπλέκεται, Tyδἐ μεταστάσει συγγνώμη, τη δἐ συγγνώμη και τῶ ἀντεγ- κλῆuατι αντιστασις. εστι δἐ κἀκεῖνο τό ζήτημα ἀντιστα- , τικον, καν ενίοις τῶν τεχνογραφων μετάστασις εἶναιδοκν. δρχίδαμος λοιμοὐ καταλαβοντος υδήνας, ἀνέζευξε και κρίνεται παρα Σπαρτιάταις δημοσίων ' τότε γὰρ α&κημα φανερὸν ἐνταυθα, τι καταλιπεῖν Ουτωσὶ τὴν πολεμίαν ετοίμως. και τὁ εὐεργέ μα πρόδηλον, τὸ μη συγχωρῆσαι τῶ στρατείματι λοιμος πειραθῆναι ' ἔτι δἐ εν υεrαστασει επὶ πρόσωπον οπείθυνον ἡ ρητὸν dis υπευθυνον μεταφέρει τὴν αιτ ν ὁ y εὐγων του πεπρα

αιτίαν ἀνεύθυνον.

697쪽

ομολογεῖσθαι, τό τε ἀδίκημα καὶ τὸ ευεργέτημα, κοινόν γὰρ καὶ τοὐro τῶν ἀντιθετικῶν, διαφέρει δἐ τῶν μἐν ' ίντιθετικῶν τω ἐπί τι υπεύθυνον τῶν εξωθεν μετα-

698쪽

μῖν ἡ αυτή πως τοῖς ἐν ἀντιστάσει, διαφέρει δἐ τῆ τε τάξει καὶ τy προβολῆ, τῆ μῖν προβολὴ, Orι ἐν μεν-

ίντιστάσει κοινή εστιν ἐκαrέρων των ἀγωνιζομένων, D 292M μετασrάσει μόνου του κατηγόρου ' τῆ δἐ τάξει, orι 10 ἡ μετάστασις το κενάλαιον ἐνταυθα με ris προβολὴν καὶ γνώμην καὶ τὰ απ' αρχῆς ἄχρι τέλους προ τῶν λοιπῶντά rrεται κεφαλαίων, ώσπερ ἐν τῆ ἀντισrήσει τό ἀντι-

ἡ στοχαστικὴ ἀνriθεσις ἡνίκα εμπίπτει ' εν ι ἐν ἀντι- 15 στάσει υπὸ του κατηγόρου εισάγεται, ἐν δῖ μεταστάσει υπὸ του φεύγοντος. λ της di μεταστάσεως ἡ μῖν τὰ

699쪽

ἐστιν ἐπὶ ὐητον, ης παραδειγμα ' νόμος 'Ast ησι νυκτωρμη ἀνοίγειν τὰς πυλας, Miωνος ἀγαγόντος τους Ano

5 κρiνεται Νικίας δημολων ἀδικημάτων ' η δἐ επι πρόσωπον, ώς ἐπὶ του πρεσβευτου μη λαβόντος παρὰ τουταμiου τὰ χρῆματα ' ενrαὐθα γὰρ επὶ το πρόσωπον του ταμίου με roiσει τῆν αιτιαν ὁ πρεσβευτὴς ευθουνόμενος διαφέρει δἐ τῆς εαι νόμον ἀντιλήφεως ή επὶ νόμον ιιε- 10 τάστασις τω τὴν μῖν ἐφ' οἷς ἐποίησε προβάλλεσθαι τὴν ἐξουσίαν, πλὴν ει μή ποτε ἄνria ις εφ' οις οὐκ εποίησεν ευρεθειη' τὴν δῖ μετάσrασιν πάντως εφ' οἶς

Περι ἀντεγκλήματος. is Συριανου. Ἀντέγκλημά εστι στάσις πολιτικουπράγματος των επὶ μέρους, καθ' ῆν ὁ νείγων ὁμολο

700쪽

ἄπλω ορω, ἐν φ αλλο μέν εστι το κρινόμενο ν, αλλο ει τυ ζητοίμενον, o μῖν κατήγορος ἀπολογεῖται, o M φε γων διώκει δια τὸν των πραγμάτωω φύσιν ἐναλλάττοντες την τάξιν, Ουτως καὶ ἐν τω ἀντεγκλήματι ὁ μῖν διωκων απολογεῖται ἄπ/ρ του πεπονθότος, ὁ δἐ gwγων β κατηγορεῖ ' δυεrαι δἐ ἀντίστασιν το ἀντέγκλημα ' η Mτων κεφαλαίων διαίρεσις η αυτη ταῖς αλλαις ἀντιθετικαῖς ἐστι' μόνη τη τάξει του οἰκείου διαφέρουσα κεφαλαίου καὶ τῆ ἐναλλαγη των λεγόντων, ως εἴρηται ' τὸ δῖ ἀντέγκλημα τό κεφάλαιον πλατυνε rαι υπό του φευ- 10γοντος κοιν6 τόπω καὶ πολλν τῆ καταφορα, υπὸ δἐ τοι κατηγόρου λύεται μεταλήφει. Τ

Συριανου. Συγγνώμη δέ ἐστι στάσις πολιτικουπράγματος των ἐπὶ μέρους, καθ' ην ὁ τευγων ὁμολo- is γῶν τό πεπραγμόνον, ἐπί τι ἀνευθυνον ρqτὸν η πρόσωπον η πρῆγμα μεταφέρει την αι riαν ' ρητὀν μἐν ἀνευ- θυνον χρησμόν' οιον μετὰ τὸν περι του 'Aλυος χρησμὸν Κροίσεο τις συμβουλευσας στρατευειν ἐπὶ ΠέDσας κρίνεται μετὰ την ηrταν' - ἐπὶ πρόσωπον di ἀνευθυνον , τυ- 20ραννου η πολεμ iovς' ' ἐπὶ πρῆγμα δἐ ἀνεύθυνον, οργῆν, ' ἔρωτα, λυπην, τοὶ ν, υπνον, χειμῶνα, νόσον, ἀνάγκην καὶ τὰ τοιαυrα' τὰ γὰρ πράγματα ἐφ' ἁ μετάξει την