Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

771쪽

γαρ ' ἔτερος μεν ἐστιν ἀγών ὁ της παραπρεσβείας, ἔτερος ει ὁ ' της εται σεως, η στάσεως ων διὰ το ἀμάρτυρον ' στοχαστικης κατὰ παραγραφην. ' μετῶ δῖτο ηττηθηναι διὰ της παραγραφης Tiμαρχον, ὁ τῆς

5 nαραπρεσβεiας αγῶν εἰσάγεται στοχαστικῆς ῶν χαι -- τος στάσεως. Σὶνόμασται δἐ παραγραφὴ απὁ του παραγράφεσθαι καὶ ἐκβάλλειν τον αγῶνα τον περὶ τοὐπράγματος τον φευγοντα. το γάρ τοι παραγούνειν ἐναντίον ἐστὶ τ6 εγγράφειν. ει Ουν το εγγράφειν εισά- 10 γειν ἐστὶν εις τον δῆμον καὶ καθιστάνειν δημότιν, ' εικότως το παραγράφειν ἐκβάλλειν ἐστί. και απὼ τούτου

και ἡ παραγραφὴ ἡ εκβάλλοισα Τ την ευ δικῶν ελέχθη.

ραγραφῆς ἡ μῖν ἐστι τελεία, ἡ δἐ ἀτελής. καὶ τελεία

μεν ἐστιν ἡ πάντη την ευθυδικίαν και τρον αγῶνα

παρακρουομένη . ἀτελὴς δἐ ἡ μέρος τι καταιτιωμένη τῶν περιστατικῶς οἷον χρόνον, ἡ τόπον, ἡ πρόσο - 16 πον. ' γίνεται δἐ ὴ παραγραφὴ κατὰ στοχασμὁν, κατὰ

4 γὰρ Vcn. om. 5 Ven. ὁ ἄγων. 6 ὁ ex Ven. reeepi: deest in Ald. et Par. 7 Ven. inserit: καὶ πρότερος μἐν εἰο γεται o τῆς ἐταιρήσεως ἀγων. 8 Ald. υμάρrηρον. Post στάσεως o, διὰ τό ordo orationis fragmento Lexici Graeci a Fol. 56. a. usque ad 67. h. interiecto in Codice Ven. interrumPitur, ri quo ut Morelli dicit Fol. 68. sed Fol. demum 87. continuatur. 9 Von. περιγραφῆν. 10 Ven. τῶν τει orici roν περὶ Toυ πρ. ἀγῶνα. 11 Ald. τω γάρ τοι παραγράφειν ἐνανα-ων ἐστὶ το, re. 12 Ven. καθιστάναι. 13 AId. ἐκβάλουσα. 14 Ven. x ν τε. 15 Ven. χρόνος ἡ τόπος. 16 Sequitur in Ven. διαδε τὰς τοιαυτας παραγραφας ἔδοξέ τισιν ἡ αὐξ ειναι eta μεταλήφει ἡ παραγραφὴ , ως παραπλησίως ἐκείνη ἐκ των περιστατικῶν κινονμένη τόπον, ' τὰ δε ovae ἀξιόχρεων ἐστι προς Tnν Cod. τὀ κοινωνiam πολλὰ γὰρ ετερα, ῶς ἔφαμεν, ἐσrὶ τὰ χωρίζοντα αὐτὰς ἄπ' ἀλλήλων. Duili oti by Corale

772쪽

ορον, κατα πραγματι ν, ,κατα ρπον και διάνοιαν, κατὰ αντινομίαν, καὶ πάντως τοῖς κεφαλαίοις της ἐμπιπτούσζς διαιρεθησεται στάσεως. και εστι κατὰ στο

τυν ηταιρηκότα μη λiγειν' ἐγράφατο Πμαρχος AEnias , νην παραπρεσβείας. ὁ δἐ την ἐταψησ=ν αυτψ εγκαλῶν παραγράφεται. κατὰ Ορον ει, οἷον δις περὶ των τῶν μη ειναι Mκας' Πρεια προαγωγείας ἀλοῶσα ἐκρίθη και ηφείθη ' καὶ πάλιν φάγει ἀσεβείας, η Mπαραγράφεται. ἐνταὐθα γὰρ εἰ h προαγωγεία τη ἀσε- loβελ ταυτόν ἐστι ζητεῖται ' λδ κατὰ ει ρητὸν καὶ δάνοιαν ' o Lν λδ δις περὶ τῶν αυτῶν δίκας μη ειναι. τόνου κρινόμενός τις ἀπέφυγεν. υστερον χρωμένφἀνεῖλεν ὁ θεὸς, ἀνδροφόνοις - χρῶ, και πάλιν φείγεινμου. ὁ ει παραγράφεται' κατὰ M αντινομίαν. OLν

17 κατα Ven. omis. 18 ὁ AId. et Ven. . om., est in Par. 9 αὐτῶ Ven. om. 20 Ven. δἰκην. 21 Ven. addit: κατὰ δὲ πραγματικὴν, ὼς τοδε νόμος τὸν απιι λέγοντα νωφ τινὶ εἴσω τριάκοντα ημερῶν ἀντιλέγειν ' πένης καὶ πλουσιος ἐχθροι' Dέμφθη πρεσβευτης ο πλούσιος παρὰ την αποδημέαν τοῖ πένητος' τέθει- νόμον, τον υπὸ Cod. υπερὶ πέντε τάλανrα κεκτημένον μη πολι- αευεσθαι ' ἐπανελθὼν ὁ πένης μετὰ δύο μῆνας ἀντιλέγειν βούλααι, ὁ δε παραγράφεται. Par. ad mam. Ζήτει το κατὰ πραγματικὴν πυράδειγμα ἐν τῶ περι μεθόδου τῶν στάσεων, οἶμαι δε, ὁτι αυτη 'πλούσιος καὶ πένης ἐχθροι τώ πολιτικά ' πρεσβεύοντος τοῖ πένητος εγραφεν Ο πλούσιος τον ει σω πέντε ταλάντων κεκτημένον Ουσων μηπολιτεύεσθαι ' νόμου ἔντος, μέχρι ἐνιαυτοῖ ἄκυρα εἶναι τὰ φηφωμα- τα, , ἐμβραδυναντος τοῖ πένητος τῆ πρεπε κεκύρωται ὁ νόμος μετὰ ταλα ἐπανελθων MDει τὸν πλούσιον παρανόμων και παραγράφεται ὁ πλούσιος την ἀπο τοῖ νόμου προβαλλόμενος προθεσμό- αν, και ως ἐκπέπτωκε ταύτης, και λελει ἡ ωθυδικία κατὰ πραγματικὴν, οἷον εἰ δίκαιος, εἰ συμφέρων ὁ νόμος. 22 otiν Ven. om. 23 Ven. μη εἶναι δων . 24 Ven. χρωμένοις ovisu.

773쪽

εμπορον εἴσω τριάκοντα ημερῶν δικάζεσθαι, εμπορος εχων προς στρατηγὸν πρῆγμα βοδεται δικάζεσθαι, ὁ δἐ παραγράφεται. απλῶς di εἰπεῖν, η δ' ἄν συνεπι-s πλέκηται στάσει η παραγραφη, τοίτης καὶ τὰ κε λα- λαια ληφεται ' ἴνα δἐ τι σαφέστερον περι τελείας καὶ ἀτελους ' διεξέλθωμεν παραγρα Iῆς, ιστέον, οτι τέλειαιμεν εισι παραγραφαὶ αἱ Τ' ἐπὶ κεκριμένοις ηδη τοῖς ἐγκλήμασι γινόμεναι, ' καὶ πάντη την εὐθυδικίαν εχ- 10 βάλλουσαι, ώς η περὶ του ἄνωοφόνου του διυτερον κρινομένου καὶ της ἱερελς' ἐν τουτοις )δ γὰρ οὐδ' ὁτιοῖν πρὀς τὀ επιφερόμενον εγκλημα ὁ φευγων ἀπολογεirat' περὶ δἐ του μη ἐξεῖναι κρiσιν αυτόν υπέχειν δε ὐrερον

περὶ τῶν - τῶν την πῆσαν ποιεῖται δικαιολογίαν ' ἀτεμ

ε λεῖς δὲ εισιν, οτ' ἄν του ρητοῖ βοηθοῶντος τοῖς φελγουσι, καθ' ἔν τι τῶν περιστατικῶν μορίων η παραγραφη γίνητοι ' η τὸ πρόσωπον ημῶν παραγρα- νομενων, ώς ἐπὶ Tιμάρχου, η χρόνον, ὼς ἐπὶ του πίν τος του μετὰ τὰς τριάκοντα ημψαρ ἀντιλέγειν βουλο- 20 μένου ' η τόδε τὸ δικαστήριον, η τι ἄλλο τῶν περιστατικῶν. ἀτελεις ει αυτάς φαμεν, τῶ μη τέλειον ἐκβάλλειν 320 την εὐθνδικίαν, ῶσπερ αἱ τέλειαι, ἀλλ' ἀγωνιζομένης της ἐπὶ τ0 ἀγῶνι κρίσεως δι ἔν τι τῶν ειρημένων παραγράτεσθαι' ὁ γὰρ Aισχίνης διὰ 'F την ros προσώπου Is ποιότητα τον της παραπρεσβεiας αγῶνα παραγρανάμ ρονος, ἀγωνισάμενος προς Tiμαρχον καὶ νικήσας Ovειν

774쪽

ται κατ' αυτου και δικασrήριον ἔτερον ευρεθήσεται παρ' ω κυρίως τὰς περι των ἐγκαλουμένων κρίσεις

υπομενεῖ' ώς εἴτις παρὰ τοῖς θεσμοθέταις Ἀθήνησιν 10υπἐρ ἱερῶν ευθυνόμενος, παραγράφοιτο την δίκην λέγων παρὰ τ0 βασιλεῖ μειλον δίκαιος ειναι κρίνωθαι

775쪽

Σωπατρου. Ἐν τν μεθόδω τελευταίαν reato Ἐρίογένης την μετάληψιν, ῶς πάσας περιiroυσαν, ἐμπιπτουσων των ἄλλων στάσεων ἐν αυτη ' Ουδέποτε ruo παραγρανη μόνη μελετῶται, ἀλλα το μἐν εγγραφον Lη-5 τημα κατὰ μίαν των νομικῶν, ως αυτίκα δηλον εσται. το δῖ ἄγραφον, καθ ' ην αν ἐμπέση των λογικῶπι -- σαις γὰρ ἄσπερ ἀντιπάσχει η μετάληφις ταῖς τε λογικαῖς και νομικαῖς, ἐνταυθα δἐ μεταξυ των τε λογικῶν καὶ των νομικῶν, επειδη ἀμφοτέρων μετέχει. τῶν μiν 10 νομικῶν κατὰ την παραγραφην, τῶν M λογικῶν κατατην ευθυδικίαν. εισὶ M or την μετάληφιν πρώτην τάττουσι διὰ την αυτης φυσιν. ει γὰρ το ει εστι πρῶτον ἐστι, φασὶν, αυτη δῖ περὶ του εἰ ολως δεῖ εἰσελλῖντον αγῶνα την ζήτησιν ἔχει, ἀναγκαίως πρώτη οφεAM15 αυτη τάττεσθαι, ώς αυτὸ τοῖτο ζοτουσα. Η μετάληψις πάλιν η μἐν ἔγγραφός ἐπιιν, η δἐ ἄγραφος. Συριανου. Πῶς της πραγματικης διαιρουμένης,

τῶ ιγγράφω φημὶ καὶ ἀγράφφ, ου γ ἐγονε διάφορος

γὰρ ἐγγραφος παραγραφη καλεῖται, ἡ δἐ ἄγρανος μετάλη φις. φαυὸν ουν, ὁτι εν μῖν V πραγματικη ovMν καινότερον γίνεται, πλην ἔτι τό νομικὸν προσέρχεται κροφάλαιον , εν M V μεταληφει τὰ πράγματα μεταπίπτει. dis καὶ λοιπὸν τη τῶν πραγμάτων μεταπτώσει καὶ η πρωζ'γορία ἀλλοιοῖται. η μῖν Ουν ἔγγραφος ιδιον ἔνομα εQt Παραγραφης διὰ τὸ ισχυρὸν αὐτῆς ' ἔστι γὰρ νόμον aro γνωσις ἐκβάλλουσα την ευ δικίαν ' μὴ ταραττέτω A si τὰ τοιαῖτα ονόματα. ἔστι γὰρ εὐθυδικiα μἐν η rq

776쪽

usi' εν μἐν ουν ταῖς αU.αις στάσεσιν ἀπάσαις την κρί- οιν Q φευγων καταδεχόμενος ἀπολύσασθαι την κατηγο-

ριαν διὰ της απολογίας επείγεται, ἐν M P παραγραφῆ το πρότερον ἔσταται , τὐ μὴ δειν εισελθεῖν την κρί- 10σιν. ἡ μἐν ουν εγγραφος τοιαυτη, ὴ δἐ ἄγραφος ομω- νυμως φ τω γένει καλεῖται μετάλη μις, ἡ τις τὸ μὶν πρῆγμα συγχωρεῖ, μέμφεται δἐ εν τι των περὶ τό πρῶ-γμα, χρὀνον τυχὸν η πρόσωπον, ξ τι των ἄλλων. αλλεἰ τοὐrό ἐστι, και ἡ μεν εγγραφος παντελῶς εκ χλει is τὸν αγῶνα, ἡ δἐ ἄγραφος συγχωρsi. και εστιν η μῖνεγγραφος απι του φευγοντος, di ἄγραφος απὸ του

κατηγόρου γνωρίζεται ' ταῖτα δἐ πλεῖστον ἀλλήλων διέστηκε, κατά τι κοινὀν ἄμφω με rάλη νις ἐκληθη. φαμὸν Ουν ώς εἰ καὶ πλεῖστον ἀλλήλων ) κεχώρισται τα εMV, 20 ἀλλ' oυν καὶ κοινωνεῖ αυτίκα τοίνυν ὁ νάσκων δις περὶ τῶν αυτῶν μὴ εἶναι δίκας καὶ τουro ἰσχυριζόμενος ενὶ τῶν περισrατικῶν torvsi ται, χρόνω γὰρ' εἰ di του-

το, εικότως καὶ ἡ παραγραν ἡ μετάλητις λέγεται, ώς

μεταλαμβάνουσά τι τῶν περιστατικῶν Σωπάτρov. Π εν τν μεταλήφει ἀεὶ απὁ ρητοῖ η τὶνος χάριν τὴν μῖν εγγραφον, την M ἄγραφον ἐκάλεσενς η τοίνυν διανορά αυτη ἐστὶν, οτι εν μἐν τῆ ἀγράνω ἀποστάντες του ρητον, οὐ γὰρ ἰσχυομεν αυ- τῶ χρῆσθαι, περὶ τοὐ πράγματος ποιουμεθα τὴν πῆσαν 30

777쪽

στρεπόμεθα - λων, καὶ εν μῖν V αγράφω συγχωρο- ' μἐν- του ρητου συνίσταται ἡ ζητησις, ἔν τι των περι- στατικῶν μεταλαμβάνοντος τοὐ διώκοντος, ἐν di τῆ εγ- γράφω τψ ρητω εξ ανάγκης ἀμφότεροι χρήσονται, καὶ ε περὶ αυτό εσται η αντιλογια ' ει γὰρ μ' συγχωρηθείη παρὰ του ετέρου, πῶσα ζητησις ἀναιρεθήσεται. Μαρκελλίνου. Προειπών περὶ πραγματικης, ου. διττή ἐστι, κατὰ ακολουθίαν επήγαγεν. ἡ μετάλορις α

λιν, ἡ μῖν εγγραφος, ἡ ὁὸ ἄγραφος' - πάλιν ευλόγως id προσθεὶς προς τὰ προειρημένα

καὶ η μὲν ἔγγραφος τελεια τέ ἐστι παραγραφῆ, καὶ το πρότερον ζω

Συριανου. 'τουσι, πῶς δυναται ἡ μετάλυφις ra παραγραφὴ λέγεσθαι ' Orι γὰρ παραγρατῆ και αυτο κέκληται, δῆλον ὰφ' ίν Ἐρμογένης φησίν. και ἡ μῖν ε; γραφος τελεὶ τέ ἐστι παραγραν ' ώς και τῆς μεταλή- ρεως παραγρανῆς μἐν και αὐτῆς λεγομένης, ἀτεῶους δέ. ερουμεν, ώς εἰκότως και ταυτην παραγρανὴν ὁ τεχνογρά- 20 νος καλεῖ, ἀτελῆ μέντοι, ἐπειδὴ ἄρχεται μῖν καὶ αἴτηαπὸ τοδ ρητου, ovκ ἀγωνίζεται δἐ περὶ αυτό ' ouM γὰρ

ισχύει. ενθεν ἀφiσταται μῖν του ρητοῖ' παρὰ δἐ τὴν περίστασιν ποιεῖται τὴν ζήτησιν. Λιατι δἐ εν πόση στάσει πρῶτον τὰ κεgάλαια τάβας καὶ διελὼν καὶ διδάξας 25 Ovrω τὰ εἴδη μεμήνυκεν, εν μον' di μεταλήφει τὰ εἰ δοπρῶτον εἰ suκε καὶ ODrω τὰ κεφάλαια; υτι ἐπὶ μἐν τῶν ἄλλων στάσεων προδιδύσκεrαι τὰ κενάλαια τῶν ειδῶν πάντα γὰρ εν ἐκειναις τὰ εῖύη ἐκάστης τοῖς αυrola τω νε-

778쪽

Εστι δε ore ὁρικως τέμνεται τὸ προ ρον ζητημα.

779쪽

εἰ ταυτον τω πολιτευεσθαι το γράμματα διδασκειν. καὶ πάλιν ' νόμος περὶ των revrῶν Mκας μη ειναι' ἐάλω ἱέρεια 322 προαγωγεiας κριθεῖσα, ηλω ἡ αντη πάλιν υστερον, καρκρiνεται ἀσεβείας ' ἐνταυγα γὰρ ζητουμεν, εἰ η προαγω- β γεία τῆς ἱερεὶς ασiβεια τυγχάνει. ἀτελῖς γάρ εστι τοκρινόμενον, ου γὰρ τουτον προαγωγεiα και α σέβεια ' διοκQι κοινομένη λiξει. πρῶτον μῖν δις περὶ των αυτῶν δ καψ μ ἡ ει ναι. ὁ δἐ κατήγορος αλλην ειναι κρίσιν λέγεε, προαγωγείας και ου τὴν αὐτὴν τῆ ἀσεβεire, ἄστε Ου περὶ 10 των αυτῶν ἡ κρiσις. ζητεῖται οἶν πρῶτον, εἰ ὁ νόμος ὁ κωλύων δις εἶναι περὶ τῶν αυτῶν κρίσεις τOvro λέγει, πο- τερον περι του avrοὐ πράγματος μὴ εἶναι δίκας δυο, νδις περὶ τῶν αυτῶν μὴ ποιεῖσθαι κρίσεις διαφόρους επειτα ει, εἰ ταυτόν ἀσέβεια καὶ προαγωγεία ' καὶ γὰρ tb καὶ τὁ παραγραφικὀν ὁρικῶς εξετάζεται, ἡτοι ἡ τοὐ νό- νου διάνοια, καὶ ἡ ευθυδικία ωσαίτως. σrοχαστικῶς δῖ,

οῦς τὸ κατὰ Tιμάρχου ' ζητοῖμεν γὰρ, εἰ Tiμαρχος ἡ ταμ ρηκεν, ἡ μὴ . διό τινες ἡπὀρζσαν, διατί καὶ κατὰ ταυτας

τὰς στάσεις γινομένων τῶν παραγραφῶν ὁ ' μογένης ad οἴτε πλατυτερον περὶ τούτων ἐMδαξεν, ἀλλ' osoν3 ἐπιμνησθῆναι μόνον, καὶ κατὰ μόνας τὰς νομικὰς ἀπενήνατο, o πὶ δἐ καὶ κατὰ ἄλλην τὴν παραγρανῆν ἐξετό - σθαι. ἐρουμεν ουν, ὼς ἀκριβῶς θεωρουντι Οἰλε κατὰ στοχασμον, ουτε κατὰ δρον riνεται ἡ παραγραν ' διὸ 5 Ovδἐ avr5ς πλατέως ειπεν περὶ αὐrου' σκοπῶμεν δἐ οἴτω παντὶ ρ Vrse δει τινα ὐποκεῖσθαι περίστασιν, εἰ μέλλοι ἐν'

780쪽

- πάντως ἀναφαίνεται στάσις, ῶς ἐπὶ του ξένου του ἐπὶ το τεῖχος ἀνελθόντος. ενταὐθα γὰρ νόμος μῖν το μηανιεναι, περίστασις ει τό ἀνελθοντα ηριστευκέναι ' ἀμ-gισβητεῖται γὰρ εκάτερον. ὁ γὰρ νόμος περὶ παντὸς διαγορευει ξένου ' ὁ δ' ἀνελθών ε ηδίκησε τον νόμον παρα- S c. oλως δἐ περὶ πάσης ζητήσεως νομικης, εἰ μἐν περὶ ρητου μηρ ἀμφισβητωμεν, περὶ M μόνης της περιστάσεως, λογικην ποιήσομενη σrάσιν ' Oιον νόμος τον φονέα κολάζεσθαι, ευρέθη τις ἐπ ερVμως ωληρης νεοσφαγεῖ σώματι παρεστηκώς-κρίνεται φονου ' δηλον γὰρ, ο τι, id στοχαστικὁν τό ζήτημα, περὶ τVν περίστασιν , ου περὶ

τόν. προαγάγωμεν roiνυν τῆ παραγραφῆ τον λόγον ' orιμ ἐν Ουν περὶ μόνον τό ρητόν Ουκ εχει την ζήτησιν, καταφανές' εγετικὴ γὰρ ἀνεναίνετο. αλλ' οὐδἐ περὶ γυμνὴν is τῆν περkrασιν ' λογικῆς γὰρ του γένεσις στάσεως. πῶ- σα δἐ παραγραφη εγγραφος ' λείπεται ἄρα καὶ κατὰ τὸ ρητόν και τὴν περιστασιν γινεσθαι ἐν αυrῆ τὴν ἀμνισβή- , 'τησιν ' οπου ει ταυτα, νομικὴ ἡ στάσις. ωστε και ἡ παραγρανή . ἀλλ' εἰ ταυrre, πως φησιν ὁ τεχνικὸς, οτι εσσ 2q

καθὸ μῖν απὁ ρVτου εχει πῆσα παραγρατὴ τὴν απὴν, απὸ νόμου πάντως λαμβάνεται και νομικῆ -oπiπτει στάσει - καὶ κατὰ ro Dro υγιὴς ὁ Ἐρμογένους κανών, orι ἡ εγγραφος κατὰ μῶαν των νομικῶν ἐξετάζεται' καθὁ δὴ πλατυνομένη εν τῆ κατὰ ρητὸν και διάνοιαν τῆς εξετάσεως

στάσει ὁριστικῶς' εργάζεται, λέγεται κατὰ - ορον ἐξετάζεσθαι, ' τουτέστι του ρητου και τῆς διανοιας ὁρικῶς πλατυνομένου. Πωμεν και ἐπὶ υποδειγμάτων τὰ λεγόμενα, νόμος τον ἀλόντα προαγωγείας ἄrιμον ειναι' ἀλους τις 3 οπροαγωγείας εισῆλθεν εις τό ιερὸν καὶ κρίνεται ἀσεβείασ