Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus

791쪽

τουτο φθανει τῶ τονιο την του δήμου κατάγνωσιν. Ora δἐ ἀφ' ἐτέρου ατονος και ἀσθενεστερα, ώς ἐπὶ του ἐμπρῆσαντος τον μοιχον συν τω οικήματι και κρινομένου παρανόμου τιμωρίας. διαβεβλημiνου γαρ ἄπαξ του 5.προσωπου και ολίγον διαφέρειν ' δοκουντος το ξίφει fi ρὶ φονευσαι, εικότως ἡττω τὴν ισχο εχει ἡ μετάλη- φις, τον τρόπον αιτιωμένου μόνον, οτο ου πυρὶ σι

16 που' συγχωρουντες γὰρ τὸ πεπραγ Miνον, τον χρόνον αἰτιω&εθα τῆς ἀναιρέσεως, οὐχ δτι ἀνεΓλε κατηγορουντες Dλλ' υτι προανεῖλε τῆς του δῆμου δωρεας καταμεμνόμενοι ' ἰστέον δ8, ώς ὁ κατήγορος, καθὰ προειρήκαμεν ἐν τν προβολῆ τῆς στάσεως, παυτυν τὴν τελείαν ποιησε-as ται αἴξησιν απὸ πάντων των περιστατικῶν, gυλαττόντων μόνον εν τι τούτων ἀνεξεxαστον, o τὴν μετάληuuναυτῶ ἐκτελέσοι προς τὴν του παραγραφικου λυσιν. του γαρ φευγοντος νάσκοντος, ῶς Ου δεῖ με κρίνεσθαι ετ

oh ὁ δῆμος τὴν εξουσίαν εδωκεν, ὁ κατήγορος προσύ- rq νrως ἐρεῖ ' καὶ μὴν προ τῆς του δήμου χάριτος φθάσας ἀνηρῆκεις τὸν ἄνδρα.

'O maλπισμος υτι οὐδῶν διαφέρει ὁ νυν ἡ τότε. Σωπάτρου. Tov διώκοντος μεταλήφει χρησαμ νου ὁ φευγων. συλλογισώω χρήσεται λύων τὴν μετάλη- is φιν και ἰοῦσον δεικνυς τὸ γενόμενον τψ μὴ γενομένω.μηδὸν γὰρ διαφέρειν εἰ τε πρότερον , ειτε υσrερον ἀπλκτεινεν, και ἡ πυρὶ ὐ σιδήρφ' του ro δἐ απὁ τῆς κοινό

πρότερον εἰ τε υστερον καὶ ἡ σιδήρφ ἡ πυρί ' θάνατος

ο Ald. διαφέρει. Par. διαφέρεν, scripsi διαφέρειν. Duili oti by Corale

792쪽

ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ

κτανθηναι τον ἄπαξ θανάτου ἄξιον. . 1 14 Μαρκελλίν ov. 'o τεχνικός ααὁ χρόνου μετά - φιν διελών, ἀπό χρόνου και συλλογισι ὁν λαμβώνει. τι, φησὶ, δεῖ χρόνον ἐξετάζειν, εἴγε ὁ δημος κατέγνω θα-

793쪽

ἐχρῆν ἐν ερω, τουτο γὰρ - καταφρονησαι ἐστι θεων, 'oπερ ἐστιν ἰσχυρόν. ἀσθενῖς di το λεγειν, οτι Ουδῖν Re νέρει το ἐν ἱερῶ cyονευσαι του ἐν βεβηλφ, Omo εστὶ του συλλογισμου. ενθα ουν ἀσθενῖς ὁ συλHογισμος, ε μεθόδου τινος δεῖται, γνα γένηταί πως πιθανώτερος κάλισχυρότερος. Ohν ουδεν διαφέρει το εν ἱερω φονευσαι μοιχὸν τοὐ εν βεβήλω ἀποκτειναι' και γὰρ μισουσι τους

4 Ald. θεω. 5 AId. 1 Post της φυσεως In Par. s IIum vacuum sequitur: contextus vero nonnisi in voce: χαρακτηρἱζει την ζητησιν continuatur. Quae post verba Tῆς φυσεως desunt: των κεφαλαιων reia πολλὰ usque ad αἰrειν ἐχρῆν, ea manu recentiori sunt suppleta. I Par. ἐχρῆν αιriis. SAId. ωυτου. 4 ωἰτεῖν καὶ ως ἐβουλόμην AId. om. Duili od by Corale

794쪽

λον εἶναι μοι της δωρεας ὁριστην, ην ωρισε λαμβάνειντους αριστέας ὁ νόμος.

το7ς συκοφάνταις ποιῶν.

Σωπάτρου. Tῆ ἀντιληφει καὶ θέσις συνηπται, SoLν οτι Ου δεῖ Ῥας ὁριστάς μοί του πρἄγματος γενέσθαι, ουδῖ ἐπὶ τοῖς συκοφάνταις δ -υς ἀριστέας εἶναι, προς ην ὁ κατηγορος ἐτέραν θέσιν ἐρεῖ, οτι δεῖ τὰς αιτήσεις δικαίας ἄλλα μὴ βλαβερἀς ειναι P πόλει, μη- δἐ τυραννικ6 τρόπω γινεσθαι, ἀλλ' ώς οι νόμοι κελευ- 10

πολιτῶν' ἄμα μῖν γὰρ ἀξιωματικώτερος ὁ λόγος ἀπο

795쪽

10 καὶ πάλιν επὶ του κατηγόρου, τίνι γνώμη ὁ κατήγορος λβ εν επὶ την κατηγορίαν, ἡ κέρδους χάριν, ἡ διεχθραν, ἡ δι' tauris ro diχαιον και τον ἄδικον φόνον του πένητος. Briον δἐ, ώς ευρηται μiα μόνη μετάλη-

ῶς αν βουλοιτο ἡ κόρη ἡ γἄμον ἄπροικον ἡ θάνατον

796쪽

μερικῆς αυξήσεως εστὶν ἡ προβολὴ, ἀρκεῖ γὰρ εν εκεiναις εη τε εν τοῖς απ' ἀρχῆς ἄχοι τέλους, καὶ τῆ πηλικότυτι,

γὰρ ἡ πρώτη του φευγον rος φωνὴ χαρακrhoi ι τὰν στασιν ' αλλὰ λἐγομεν, ἔτι ει παραγραφὴ ῆν ολην τουαγῶνος ἀποβάλλουσα - τὴν κρἰσιν, λόγον ειχεν ἡ ἀπο- 20 eire ' ει δἐ διαβολῆς μονον ενεκα του ἀγῶνος παραλαμ- νεται, εἰκόrως παραγρατικον, ἀλλ' οὐ παραγρανῆ λέγεται. VI μετάληψις. ἐν τωδε τω κεφαλαίοψη φυσις θεωρεῖται τῆς στάσεως, καθ' g γὰρ ἄν των περισrατικῶν γινηται ' ἡ μετάληφις, κατ' auro πάνrως 25

καὶ το μεταληπrικον κεφάλαιον λαι βάνεται, i ως , ἐπὶ του υποκειμένου παραδείγματος ἀπυ του χρόνου ' εστι

797쪽

' δρος ἀντέστραπται. ἐνταυθα ὴ τῶν ἀμφισβω- 25 τουντων τάξις ' του μῖν γὰρ νείγοντος γέγονεν ὁ συλλογισμός ' ros δἐ διώκοντος ὁ δρος ' ἐπειδὴ και ἡ νη

798쪽

σεως ' μνεται γὰρ ἐκ των αυτων περιστατικων' αυτη M. λυτικη τῆς ἀντιθέσεώς ἐστι' πῶσα γορ ἀντίθεσις μετα- λm ει λύεται' και εrι ἡ μῖν προτέρα ' προς το πρῆγμα γiνεται, ὴ δἐ δευτέρα προς τον τρόπον τον περὶ τὸ πρῶ-γμα' ωστε ἡ μῖν προτέρα προς ολον τον αγῶνα ἡ M sδευτερα προς μἐρος. ή. ι θέσις. Orι κοινόν ἐστι τοκεναλαιον, αυτος ἐ&δαξεν ειπών, . εἰ δεῖ ταῶτα ἐπιτρέπειν, ἡ ου' την ει θέσιν εκ των γενικῶν, ἀλλ' - τωνεδίων ποιεῖσθαι χρ . Περὶ ρητου και διαν O ίας. 10 Συριανοῖ. Ἱκανῶς ημῶν η καὶ περι τῆς πραγμα- τιακῆς τῆς τε εγγράφου καὶ τῆς ἀγράφου λ καὶ περὶ μεταλήφεως ἐγγρά*ου καὶ ἀγράφου διεληλυθότων, ἀναγκαῖν αν εἰη μετελιλεῖν επὶ τὰς νομικὰς, αἴπερ λοιπαὶ τῶν στάσεων ' γ προ γὰρ τῆς μεταλήφεως Ουκ ἰν εικὸς 15 τὰς νομικὰς τιθέναι' ἱ να μη ἐν ταυτροις περὶ μεrαλήψεως λέγειν επιχειροῖντ ἐς την τῶν προκειμένων διακόπτωμεν ' διδασκαλίαν ' ώνομάσθησαν ουν νοιιικαὶ, διότι περὶ νόμους και ρητά τινα τὴν συμπασαν ἔχουσι ζήτησιν ' οὐ γὰρ οῦσπερ εν ταῖς ἄλλαις σrάσεσιν οἱ νόμοι καὶ τα 20ρητὰ προς εrέρων ἀπόδειξιν παρελαμβάνοντο, Ovrω κἀν-ταὐθα, ἀλλ' 1κεῖ μἐν καν περιαιρεθῶσιν οἱ νόμοι, σώζεται τὰ ἀδικήματα, ἐνταυθα δἐ τὸ υλον κῆρος ἐν τοῖς νομοις ἐστίν ' ίν σιωπηθέντων, Ovrε εγκλημα ου θ' υλως ἀδiκημα τὸ λειπόμενον τυγχάνει' ἀνάγονrαι δἐ πἀσαι 25 υπὸ τὴν εγγρανον ποιό rhτα καὶ πρῶτον γε περὶ ρητοῖ καὶ ι διανυιας λεκτέον, οπερ ίνομάσθη μῖν ουτως,

διανοίας.

799쪽

- την ἀντιστάσεως ρ και συγγνώιιζς και πραγματικης τῆς κατά θνητον και διάνοιαν ' ταὐrαις γὰρ Z κοινωνεῖν δοκεῖ.Ἱστέον δ/, οτι πῆσαι αἱ νομικαὶ μονοειδεῖς λισιν, ωσπερ - αῖ τε ἀνrιθετικαι και η πραγματικὴ ' εταμεν γὰρ πολ-

10 λάκις εἴδη διάφορα γiνεσθαι, ' εν ταῖς στάσεσιν ἡ ' κα- τὰ ἔναλλαγὴν κεφαλαίων, ἡ κατὰ διπλασιασμον ἡ τόξιν διάφορον ' εἰ M μηδἐν τοίXων υπάρχει, μονοειδὴς ἄν εἰ- ἡ στάσις ' διανέρει δἐ το ρητον και ἡ διάνοια ἀν

νὸς, καὶ συκοφάντης ὁ τὰς εὐθίνας ἐπάγων ' τυς ει ab συγγνώμης διενήνοχε roa ἐν ε κεἰνν μιν ἄκοντα τὰν κρινόμενον πεποιηκέναι ropro, δι ὁ καὶ Την κρίσιν νήχειν,

800쪽

γὰρ κατὰ ἀντινομίαν ὁλοκληρους δυο νόμους ἐχει, ἴ τε συλλογισμὸς ολόκληρον ὁλοκλήρω ἀντιτίθησιν ' ωσαύτως

τ0 ρητω, ὁ δἐ τν διανοία tσχυρίζεται ' προτέτακται τοi- νυν ἀκολουθως τη τάξει της μεθόδου ' ἄλλως τε δἐ καὶ επειδη ἡ αντινομiα διπλουν Ασπερ εσrὶ ρητὀν καὶ διώ- νοια, αλλὰ δη και εν συλλογισμω καὶ εν ἀμφιβολία ρη- τον ερευνῆται καὶ διάνοια ' ἀναγκαίως πρώτη ἡ κατὰ ad ρητον καὶ διάνοιαν τῶν ἄλλων νομικῶν εξετάζεται, ἄτεεις τὰς τρεῖς ἐμπίπτουσα καὶ περιεχομένη υπ' αυτῶν ' και περὶ μῖν τάζεως POσαυτα. Μαρκελλίνου. Λεῖ πρῶτον η τις εστὶν η νουι

ζητησις γνῶναι ' ὁ γὰρ τουτο σαφῶς μαθὼν ραον ηδη M