De verbis Domini, Hoc facite, pro oecumenico concilio Tridentino, aduersus sophisticas nebulas Matthiae Flaccij Illyrici. Per F. Iohannem Porthaesium postulatum Ecclesiasten celeberrimae Ecclesiae D. Martini Turonensis. ..

321쪽

HOC FACITE. i 33 incruentum modum offerendi, quo disia pensatur, applicatur, ad sitosque singulares effectus insumendo: eam, inquam, tollit , non agnoscendo a Christo praeis

scriptam oblationem, o non tantum Ῥa

ni imam quandam sacrificij appraebensione,

sine cruenta mactatione, quae nihil aliud est, nisi ipsissima crucis victima sancta, sitfficientissimaque, per istam ad suam particularem efficientiam instimenda. SECTIO . XXXV. Illyricus. Decimo, si dicatur, Christum Patri corpus seu obtulisse, ebuit hoc contigisse ante communionem, O nonps, ut etiam Obseruant Papyia. stula absoluta communione nihil reliquum est quod uberatur. Si igitur ante

communionem obtulerit,panem obtulit nesbenedictum aut consecratum: quia Nerba

benedictionis a communione separari nullo

pacto possunt,eo quod a Christo fines alligata,

322쪽

In Teutoni. eo obscura o male

reptum osserendi, s dixisset, Hoc facite,

neque expectasset post comunionem,sic mentis conceptu clare explicasset ι issam aut oblationemprius celebrast postiea nobis mandasset mi idem faceremu .Perperam igitur faciunt Papylae quod in vertu, Hoc utile Missam intelligni. Insumma,collocent Ῥbi γοluerint suam ' dissam in caena, claraeuadet,non Iolum illam textui contrariari, ierum sibimet repugnare. Porth,sius.

av v M nihil iam pudoris habeant

in oculis, asini mortes renarranistes, audacia illis imp etiam parit, mentiendique adeo effrenem libidinem, ut etiam a statuis,quas ipstinet finxerunt, mrinas exigant. Sed quid tandem talibus prodest more Gigantum cum Diis bellare, & naturae etia repugnares' Age iam Flaccii sophisticam dicacitatem copesiacamus, ait namque: Chrism debuit obtulisse ante communionem, oe nonp)BC erissimum esset, si semel tantum foret faciendum: sed quia pluries fit,nec consumitura

323쪽

HOC FACITE. 33 mitur, ideo semperante communionem

Deo offertur. Papylae faciunt. Christus ergo & primitiuaEcclesia primores Papistarum, & merito, quia Patres sunt sides Catholicae, & eos obtulisse aperia demonstraui. Papista enim fidei Pater

interpretatur. Verum, hoc dicunt de Catholicis Haeretici,nescientes quantu homnoris tribuant Ecclesiae Dei viventis,cuius implices filios Papisias nuncupantisiuia Aseluta communione nihil reliquum es quod Uberatur. Hoc certὸ nullus animi compos diffitetur. Sed ptiam omnes fatentur sacrificium praecedere communionem, seu participationem, quod ut acciperent Apostoli,io coena demutauit

elementa in corpus mactatu. Nam Patres veteris testamenti fuerunt equidem

oblationis antequa fieret participes, sed quoad votum, promissum, & pignus sacrificij tantum, licet non revera substantiae sacrificij,sicut Apostoli quibus dictu est sicut nobis, Hoc est ipsum corpus meum,quod pro vobis datur. Participes quip-

324쪽

i DE VERBIS DOMINI,

quippe fucre carnisChristi Patres, sicut

diem eiusviderunt quoniam pignus acceptu per fidem promissionis est adimpletum in inca natione C H R I s T I, in baptisino, in coena,& passione,ob desectum quarii;erat tantum pignus, & non

rei substantia Pignus autem vocatur eadem res, primo ob votum &promissum res eiusῖem exhibendae: subinde ob gratiam, quae Patribus est exhibita loco res: demum, ob rem quae una sulti exhibita&exhibenda; nisi quod exhibenda habita

est tantum in voto, promisso,& expectatione, per gratiae pignus sirppilans vices rei nondum exhibitae. Quando autem fuit exhibita, cessivit pignus, & rei substantia modo mirabili est participata. οSubnectit Illyricus:Si igitur ante communionem obtulerit,panem non benedictum nee consecratum obtulit. R. Obtulisse panem primo tanquam sui corporis incruentam oblatione adumbrante, secundum Mal-kiZedec, no negamus Christum. Et ipsa acceptione gratiarumq; actione & oblatione

325쪽

tione factus est benedictusae consecratus, non autem corpus mactatum, nisi quando ait, Hoc est ipsam corpus meis, quod pro vobis tradetur Sic olim sacrae fiebant res oblatae,ipla rerum oblatione. Quamobrem no potest Deo offerri panis non benedictus,aut no consecratus,

quia ipsa oblatione fit set diximus) consecratus & benedictus. Vnde salsissima ostenditur,aduersaris collectio. Veruiri. enimvero instat nouus Logicus, inquiens: Versa benedictionis a eommunione se

panuri nullo pacto possunt; ορ di tarim

alligata sint, s in medio communionis ab ipso prolata. R.In verbis comunionis &benedictionis Flacciu esse se situ. Nam si intelligat verba benedictionis haberς

essectum, quia manducamus: nos negamus,sed pronunciamus habete vim elementa demutandi, quia ad hoc sim tinstituta, non autem quia manducamus. Fit mim verbo & elemento sacramentucorporis, & non manducatione: imo factum antea, per communionem consumitur

326쪽

DE VERBIS DO MINI, mur,& esse desinit. Nec veterum aliis quis ante Martinum Bucerum dixit Sacramentum corporis, esse sacramentum manducationis, aut comunionis. Prius

enim res esse debet, hoc ipsum Christi

corpus mactatum, antequa edatur: nam

edendo res haud facimus,sed virtute verbi antea factas, maducamus & semimus. Praeterea non dixit Christus esse corpus si manducauerint,& no esse si non sumpserint. Est quippe absoluta oratio: Aecipite s manducate, Me es corpus meum Nihilq; conditionalis propositionis habet haec oratio, nisi inauditam Logicam velit docere omne Ecclesiam, quae extra usum sumptionis obtulit sacrificiu corporis & sanguinis Domini,sicut ante apertὶ demonstrauimus. Insiper non se parantur verba benedictionis a communion quia communio suo tempore facienda in verbis benedictionis exprimitur. Sed cronologus Flaccius,imo spermologus,instantia cuiusdam horoscopi hic meditatur, cui alligat effectum diui-

327쪽

norum verborum, quas nescius ordinis naturae & consequentiae, cuius causia sit res praecedes: ut quoniam hoc est ipsum corpus meum,ideo accipite & manducate: dictaq; verba per anticipationem, ad maiorem rei certitudinem. No enim iustitiem edere aut accipere antequam esset unde esse rei, sem per p cessit v- sum. Nam Hoc est corpus meum, est deis claratio rei accipiendae & manducandae:

no autem manducatio est rei consecraistio, ut sine Scripturarii & Patrum testimonio fingit noster sclauus . t Deinde, quod aiunt toto coelo aberrat, confundens usum rei benedictae, substantiamq; . ibri usi: benedictam,cum verbis quibus fit benedictio . t Aliud est enim verbis communionis, suo tempore faciendae rem ben dicere, aliud rem behedictam sumere.

Ponuntur propterea verba comunionis in consecratione, ut manducemus tandem rem benedictam,& sciamus qua de se est benedicta, & ob quem finem se

mala oblatior Illyricus tandem, V tortor

328쪽

DE VERBIS DOMINI, nequissimus, verba Dei incarcerat, alliis gatque ad communionem. Si intelligat designatam ipse actu consecrationis, fatemur: Si autem velit iplam consecrationem fieri actu tantum comunionis, hoc est quod pernegamus . Imo asserimus, prius faciendu mystica prece,Verebiq; omnipotentia, liuinum corpuS,Cuius sao tempore fiat comunio,in verbis consecrationis explicata. At addit ille, Christum cosecrationis verba in medio communionis dixisse. Verba comunionis autem vult es e ista, Hoc facite,scutissγ expresse dicit supra argum. l. .dc. - Η ceonflatu .vero eadem Verba contendit argum. 6.

dicta post comunionem. Hoc idem nortatur in confessione sita sociorumq; eius

Quomodo ergo stabit, benedictionem fieri istis verbis, Hoc facite, sicut ait pag. iri. quae dicta simi post communionem factam. Sed non semper attendit quid loquatur Flaccius Logodaedalus . Praeterea,quonam pacto putat verba ben dictio-

329쪽

dictionis & comunionis non separanda, quum secundum eum argv. 6. dicta sint

post sumptionem 'G sinquit τerba

consecrationis in medis communionis dixit. Nego. Licet fatear in medio verborum designatam comunionem, quae rei omnino absolutae fieret. In verba comunionis ad consecrationem pertinent, id est, quibus declaratur comunio suo tempore facienda,ut sit perfecta. Non enim fuere Apostoli adeo praecipites ut acciperent & manducaret, antequam Chri

stus rei substantiam docuisset, & ob que finem sumenda esset. Sed quu Christus

haec omnia declarasset, tunc verbo obedientes, acceperunt actu, & manducarunt rem essectam,diuinum corpus,sicut

Christus dixerat. Habuerunt propterea in consecratione designatu comunionis madatu,sed quod suo tepore,re cognita, feret adimplereturq;.Institutu prosequitur Sclauus,quasi asini mortes renarrans, aut Apologu Alcioni,dicens:Si ante communionem Obtulisset ,flatim ante comunis-V nem

330쪽

DE VERBIS DOMINI,

nemsubivicisset praeceptum osserendi, nesexpectasetpo' communionem. R. Si tantum oblationem, & non eiusdem rei comunionem signi ficare voluisset, id secis set, ideo utrumq; absolui curauit, antequam explicaret quid faciendum foret in suturum,volens secundum Illyricum designare totam Coenae actionem . Hoc dixerim ad copescendum Flacci um sua- met sententia. Verum, pronuncio haec verba a Christo prolata sui etiam Illyricus contra Caluinates putat in super panem &vinum ante distribtitionem &c 5. munionem. Bene quidem potuit communio ante illa verba designari aliquomodo, sed non persecte. Ideo ut scirene quonam pacto legitime communionem praesentem faciendam haberent,manducationem, rei substantiam, & manducationis methodum prius eos docuit,quam fuerit factum, ut omnes hodie usq; obseruant. Subiungit : Si obtulisset,statim praeceptum sterendi subiunxisset dixisset Hoc R. No possum satis mirari