장음표시 사용
101쪽
gloria susuri essent: Domini vero sanguinem vel sub una 'panis & vini specie sumere potuera lat. Nequeenim CD prianus de modo sumendi fuit sollicitus,ut putant Ad uersarij, sed ne militaturis sacramentalis communio denegaretur. Ac proinde Cyprianus ad sanguine, quem Martyres effusuri erant,alludens; sanguinem etia Christi effusum quacunq; specie sumerent, nulla ratione eis negandum,una cum Africanis Episcopis putauit, cum Eu- charistiam peterent; etiamsi pro commissis peccatis iniunctam poenitentiam penitus non compleuissent, Hoc enim ipsum tepestas secudae in Christianos persecutionis, quae in dies exurgebat, postulare videbatur. Hinc ve nuste saepius hac epistola languinem usurpat quanquam etiam saepe corpus & sanguinem coniungit) ut Marty- ru sanguis,Christi sanguini respoderet,quem certe Matityribus, etiamsi caeteris sub specie vini non daretur, ministrari quodamodo rationi consentaneum erat. Vnde etiam, quemadmodum Christi poculum siue calicem, sic martyrij poculum appellat,ut si hoc Martyres erant bibituri,quare etiam illud non potaturiὶ Sapienter,proinde iure communicationis sanguinem quacunque spe- .cie eis dare oportere arbitratur , utpote . qui cum sua corpora hostiam viventem Deo exhiberet, maiori cliam inculo, iure communicationis cum Christo,quam caeteri,unum corpus emcerent. Etenim, si caeteri Chri- Rom. licstiani, membra corporis sint, iure communicationis
corporis & sanguinis Domini, ut Apostolus ait, qua- Ephec:
re non maiori iure Martyres communicationis mem- Epi si
bra Christi habebuntur, qui non modo sunt de carne eius & ossibui, ut reliqui Christiani, sed facti sunt ma- .gis propE in Christi sanguine, cum suum proprium enfuderint , ita ut cum Pontifice summo & aeterno, semel
102쪽
quas introirent per eiusde Christi & suum sanguinem in si Lia sancta, quod Apostolus diserte explicat, cum ait: mia ergopueri communicarunt carni e nguini; er i simili ire partis auit eisdem. Ex quo illud sequitur, Martyres, qui calicem passionis crant bibituri, non oportere a sumptione corporis & sanguinis Christi excludi, siue sub una,sive sub utraquς specie fieret. Quod porro Cypria-
ora i- nus alibi coarguit quosdam sacerdotes, qui circa calicis oblationem&administrationem, non id faciebat,quod in coena Christus secerat, & aliis faciendum praeceperat, non eo vergit, quasi Cyprianus Voluerit, Vt sacerdotes populo calicem ex Christi mandato porrigerent, sicut plerique corrupte Cyprianum interpretantur: Nullius enim ille praecepti meminit,sed tantum reprehendit se cerdotes quosdam, ut vocant Aquarios, qui circa caliaeem non id faciebant,quod secerat ipse Christus, quan Ορη--doquidem non, sicut Christus,vinum, sed aquam conse crabant, offerebant, ac populo dabant. Sic nec ullam dissicultatem habent alia quaedam D. Cypriani verba, quae serm. de coena Domini scripta reliquit:. Lexprohibet , esu anguinis, Euangeliumpraecipit, ut bibatur, M. Haec 'enim calicem non probant, quandoquidem,ut Cypria- cnus subiungit: Potui ct sus ad eandem rationem pertinent. l . id quod idem Cyprianus disertissimis verbis, tanquam sui fidissimu interpres luculenter in praecedentibus de monstrat,dum ait: Glanducauerant o biberant omnesde
eodem pane secundumformam visebium. Qu id igitur mani- . sessius, qtiam quod sub una panis specie, corpus & sanguinem Domini manducauerint & biberint, sicut in ho diernum diςm credi mus &struamusὶ QSam fidem Caatholicam idem Cyprianus miraculo confirmatam te statur, quando narrat foeminam quandam vehementer
103쪽
nec immerito perterritam, quod ignis erumperet ex
arcula,cum irreuere ter eam aperiret,ac Domini corpus
sumere vellet. Vnde non modo sequitur, Cyprianum de calicis usu, nullum agnoui sic praeceptum, s)d ctiam eo tempore fuisse consuetudine in Ecclesia,ut fideles S. Eu- Minois charistiam,sub una tantii panis specie, domi suae diebus aliquod asseruarent,atq; deinde sume ent, quod etiam i. 'Tertul. 'Hieron.& Ambros manifeste testantur. Quae a consuetudo perdurauit usq; ad Conciliu Caesaraugusta num, cuius Canone 3. propter abusus quosda fuit abro- ι Apol progata,&anathematizati sunt illi,qui Eucharistiae gratiam accepta in Ecclesia non cosumebant. Porro quod etiam e Oratione
quibusda infirmis atq; infantibus, S. Eucharistia sub aliis.
Vrarasperae ratantu vini specie,certas ob causas, porrecta fuerit, nosolum idem 'Cyprianus commemorat,sed etia D. Au a serm.de. - inu gust. testatur. Insuper D. Cypriani temporibus, Eusebio teste, contigerunt memorabiles historiae, quae probant lib. 6. cap.
unius speciei communione, etiam apud Nouatum Ecclesiae simiam nodaapud Catholicos, in usu fuisse. Cum enim Nouatus oblata dispensaret,&cuiq; partem suam exeo m distribueret; misserrimor homines, loco benedictionis,& et gratia ru,quas agere debuisset, iurare cogebat. Suis enim' i Gm utrisq; manibus apprehendit, nec dimisit manus coniu- . nicaturi, nisi prius iureiurando se obstrinxisset, his aut similibus verbis: Iura mihister corpus anguinem Domini no-' Ibi us,te me nunquam desinum,nec ad Comediu reueraurum.
Atq; hic miser homo non ante degustavit,quam illi sese deuouisset,&qui illii accipiebat panem, pro,Amen,quod ' dicere debuerat, respondebat: Pondeinceps ad Cornelium reuertar. Atque sic, ut ex historia liquido constat, de panis specie protiunculam percipiebat. Vnde colligitur, ,hac duς Nouatum cum Catholicis habuisse commu-
104쪽
nia: Alteru quidem, quod videret sub specie panis cor pus & sanguinem Christi contineri in quo superauit plerosq; modernos Aduersarios:) Alterum vero, quod sub una specie communicare pium & sanctu esse crederet. inem quidem ritum, cum ille, sicut alia multa, ab Ecclesia Catholica sumpserit ac retinuerit ri manifestum euadit,in Ecclesia ritum sub una specie communicandi, si non, bique, saltem multis in locis usitatum fuisse. Cae terum, cum constet ex Cypriano, nullum ab Aduersariis praeceptum,ut singuli sub utraque specie Sacramentum accipiant, posse probari; quid est, quod tam ingerniose nobis fucos obtrudunt Z qui licet Cyprianum perlubenter pro se contra nos loquentem audirent: tamen virum illum sapientia & pietate ornatissimum, in omnibus pene articulis,qui iam in controuersia sunt, tanquam hominem de plebe leuissimum, & circumso raneum, indignissime explosum volunt. Id manifeste probant sanctorum Patrum censores omnes Aduersarij nostri, praesertim Magde burgenses, quando Cyprianum Ορώ-- delirasse, & plane crrasse scribunt, potissimum in his quae docuit; videlicet, Eucharistiam in altari sancti- - - sicari; sacerdotes calicem sanctificare, & Deo Patri sacrificium offerre; sanctos defunctos orare pro viven- tibus; unum Episcopum esse in Ecclesia; Romanam Ecclesiam esse omnium matrem & principalem ; candemque super Petrum aedificatam ; Christum conti thoo nentiam uiasisse; poenitentiam esse satisfactionem, dc omologesim peccatorum, &c. Haec quoniam ve
ra & Catholica docuit Cyprianus, atque suo proprio
sanguine consignata ad posteros mandauit; ideo de- lirus, erroneus, superstitiosus ab his nouis censori
bus haberi deset . Quid istud tandem est, nisi ve
105쪽
nerandam Patrum sanctissimorum auctoritatem inuere cuir de ludi licari, dc Ecclesiam Dei, matrem nostram, contemptui exponeret Scd istis omissis ad alia transeat
ASSERTIO VII. D. Chosostomi in um siub utraque flecte
comunicandi praeceptum unquam agnouit.
VNam aut alteram D. Clarysostomi sententiam, quam Aduersarij ad errorem suum confirmandum afferunt,silentio praetermitterem eo quod in verbis illis nulla prorsus praecepti alicuius, sub utraque specie Christum sumendi fiat significatio)nisi reformida- rc o, Aduersarios rem lcuiminiam, tanquam arduam,de industria me subterfugi me arbitraturos. Ac proinde, Vt illis morem geram, cum D. Chrysostomus scribit: Ea autem ubi nihil disseriscerris Ubdito, vi quando endum in horrendis msteriis similiser enim omnes, ut siti percipiamus, digni habemur. Nonsicut inveteri lege, Iartem quidem sacerdos comedebat, partem autempopulus, o non licebatρο-
ddis pulo participem esse eorum, quorumparticeps erat Iacerdos;seano ic, verum omnibuου unum corpusproponitur, opo- .ia aiuri culum unum, oc. Non Video quibus in verbis Aduersari, vim praecepti ponere velint. Nondum sortas e capiunt, toties iam a nobis cci cocctam, unum eme Christicor- pus,unum sanguinem, unum panem vitae,& unum calicem totius Ecclesiae,ut scribit Ignatius Vnde sapienter& verissime idem Chrysostomus scribit, in noua lege sacerdotem&populum corporis de sanguinis aeque esse manducando participes: imo vero populum cita multum cum sacerdote offerre quam vocem non aequis auribus
106쪽
ribus sine dubio , ex Chrysostomo Aduersari j audiunt) siserisidiis, quado,ut ipse loquitur, in horrendissimis mysteriis bene precatur sacerdos,& populus sacerdoti dicendo: Et cum ρ,. Σ. . Piritu tuo. Ex quo docet & Apostolicos viros, & sacerdotes tanquam Ecclesiae honoratiora membra sui praecipiebat Corinthiis Apostolus) a populo honorifice , suscipiendos esse: quandoquidem populus cum sacrificij fieret particeps, a sacerdotibus honore assiceretur; quanquam minime fas crat ut idem Chrysosto- non initiatis omnia deteger , cstc. Placitaque sententia non ait Chrysost. plane necessarium,vel a Christo praeceptum fuisse, ut populus sub utraque specie communicet; sed quod populo Christiano non perinde sicut laicis Iudaeis scilicet iure diuino prohibitum ac peni- 'tus illicitum sit, participem fieri eorum, quorum particeps est sacerdos. Nam quod attinet ad poculum, sublata iam legali prohibitione, Christus Ecclesiae suaeliberum istud reliquit,ut in Eucharistica oblatione, possit etiam populo tantundem, quantum sacerdoti con- .ficienti, distribui. Sed quoniam haec noua novi Testa. menti libertas Ecclesiae potestati subiecta est; potest Ecclesia , quando sic expedire iudicar, & S. Eucharisti- 'am, sub una tantum specie,&sub utraque populo dispensare o casu, nec minus populus sub una, quam 'sacerdos sub utraque specie, nec ille partem tantum,sed aeque atque hic, Christum totum dc integrum percipit.
Sic alia quoque Chrysostomi verba squibus ait: tate flutare riuinem quasi ὸ diuino im Auto titerera
luere drita approximantes tibiis puris accipitora o loquunt tur expresse de calice vel specie vini, sed monent dunta, xat,ut Domini sanguinem puris labiis sumamus; quod
perinde de sola panis specie potest intelligi quemadmo-M dum
107쪽
dum sub illa nobis sanguis Domini porrigitur.Porro nec ulla calicis necessitas potest colligi ex illa eiusdem senatentia, quae sic habet: Non videtis, quanta infantes animi alacritate mamilias arripiunt, qua impressonepapi is insigunt labra' non minore cupiditate nos quoque ad hanc mensam ct ad huius calicissi ritualem accedamin papiliam. Imo vero maiori desiderio, quasi lactantes pueri gratiam sirisus suga- ille. Sed esto, hoc loco fiat mentio calicis, non tamen sequitur idcirco, eos ex Christi praecepto vel obligatione diuina, ad spiritualem calicis papillam accessisse. Hoc enim non amrmat Chrysostomus,qui dum taxat refert calicem eo tempore per Ecclesiasticam scilicet dispensationem) in usu fuisse.
D. Ambrosius nihilminus credidit, quam. licis haustum omnibus a Christo prac - ptum esse.
LEgitur quidem D. Ambrosius ad Theodosium
Imperatorem in haec verba locutus: iusinodi manibus cipiessanctum Domini corpuου, qua temeri- flamonis late ore tuopoculusanguinis pretiosi percipies' Veruntamen e pq hinc nulla calicis necessitas probatur, sed tantum asseri-nisduisis tur, Theodosius Imperator sub utraq; specie communi-μην - casse,quod eo tempore liberum ac licitum fuit, & nunc etiam quibusdam sed recte credentibus, est concessum. -- - t. Porro nec est,qubd offendatur quispiam aliis eiusdem Ambrosita verbis, quibus ait: Testimentum ergo anguis ci
constitutum est, quia beneficj diuini sanguis testis eis, in cuius 9pum nos calicem rusticumsanguinis ad tuitionem corporis,
Hom. 83. in Matth. ad populuAmtiocheum
108쪽
ae animae nostrapercipimus . quina singuis Domini anguinem nos,u redemit, id est, totum hominemsaluum fecit, Caro enim Saluatoris prosiste corporis metuu vero pro anima nostra ef His enim verbis non probat, calicem mysti-' cum sanguinis ex praecepto Christi datum suisse laicis, qui citra caliccm sub una quoque panis specie sangui- . - nem Domini percipiebant ad corporis & animae tuitionem .Quin &illi,de quibus Ambrosius loquitur,nuI- Ia praecepti necessitate coacti, sed Ecclesia sic disponente calicem mysticum licite sancteque perceperunt. Si- mili modo nec quicquam concludunt alia quaedam A m brosij verba, q uae sic ha bent: Si quotiescunque essunditur sanguis Christi, in remissionem effunditur; debeo merito semper accipere, quia stemperpecco, debeo semper accipere medi- . . cinam,cstc. Nulla hoc loco calicis aut alicuius speciei fit mentio, sed tantum sanguinis, quem etiam nos sub una panis specie sumere, inficiari Aduersarij non possunt. Quis enim eos, qui unam percipiunt panis speciem, Vnquam negauerit corpus ac sanguinem Domini percipere 3
D. Augustinis nustam unquamsub utraque oecie communicanssi necessitatem zelobi
REs invado nobis est, cum ad sua naca utam, quam sibi e manibus vident eripi, ex D. August. vix unam sentcntiam,nec bene suo errori cohaerentem obiiciunt. - η' Ait enim Augustinus: cuius tamen iacrificissa Lare in alimentumsumendo, non tam nemo prohibetur; sedad, M a biben-
109쪽
bibendum portas omnes exhorramur, qui volunt habere vitam. Intelligo,plane sine ambagibus,verba sunt. Sed hic nomen praecepti, nomen mandati exspectabam,quo diceret Augustinus,omnibus mandari, singulis & imperari, ut Sacramentum sub utraque specie sumerent. Sedi tantum audio, omnes exhortari ad sanguinem bibena 'dum .Hic ubi vinum Z ubi species altera3 Sed nunquid Ecclesia Catholica sanguinem bibendum negat)imo vero cum Christo impcrat: Vis manducaueritiscarnem meam, Io n. En biberitis meum sanguinem, non habebitis miram in vobis. Olim quidem,ut August ait, asanguine scri orum, quae pro peccatis osserebantur, populus prohibebatur, iam vero ex uni ussacriscy, in quo vera Hiremissiopeccatorum sic cnim
gust. discite loquitur) quod veteribin illissignificabaturiunguine, ut omnes bibamus exhonamur si vita habere volumus. Crediderim iam Aduersarios poenitere se Augustini patrocinium aduocasse, qui cum nullum praeceptum afferat Sacramentum sub utraque specie sumendi, contra potius illorum mentem &sententia manifestd sacrosanctum mysterium corporis&sanguinis Christi,sacrificium unum in remissionem peccatorum csse testatur.Ex quo iampride erroris&haereseos proculdubio Aduer sarij clarissimum Ecclesiae lumen Augustinu condemnarunt. Qimd porro D. August.nullum unqua desumenda Tisi , , vini specie pr eptuagnouerit,id ipsemet abunde testa- lib. Le: tur,dum aegrum quenda sic alloquitur&admonet: BDii d*Visi in-ὴρ λ etiam vivificu Dominici corpori upplementu suscipere,fili mi,
Mem/ bat ne renuas, quin potius istud auidome quaeras , deliter com
Cibus enim illiincomparabilis, instabilis, viatio tibi erit
saluberrimu, redemptionis tua pretia, redemptoris monimen. 'rum, se redempti munimentu. Et rursus alibi explicans illa Tom. 1
110쪽
eos, quam dr vossipuri esis, accepturi iam estis de a Neopli. tari Dei. Et tande sic cocludit: Ergo Eucharisia panis noster Euebis ..quotidianus eis. Ecce vides eo tempore apud Christi deles in usu fuisse unius speciei communionem, cui plenarium quoq; Sacramenti fructum sic attribuit,ut maiorem utrique speciei non potuisset tribuere. Et iterum Lib.,6.s 'eundem sensum idem Augustinus loquitur uanta mei .is. solicitudine ob eruamin, fuando nobis corpin Christi ministra- rur, ut nihil ex ipso de nobis manibus in terram cadat. Item: , Omnes viri quando communicare desederant, lauant manus, omnes mulieres nitida exhibent linteamina , ubi Christi simmisH- corpus accipiunt. Quid his verbis luculentius probatur, quam eo tempore communionem unius speciei satis usitatam in Ecclesia fuisse; praesertim cum olim quibus dam in locis alia quoq; consuetudo fuerit, ut viri qui- . dem manibus, foeminae vero linteo sacram Euchari stiam acciperent. Interim negandumno est, paulo post, Augustini tempora, communionem tam Vnius, quam utriusq; speciei, per occidentales Ecclesias ita liberam dc indisterentem exstitisse , ut iidem homines publice
. nonnunquam utraque reficerentur, nonnunquam tan tum ad unam accederent..Vnde quoq; vetustissimi Pa tres aliquando de una, nonnunquam utraq; specie,tanquam de rebus Adiaphoris,mentionem faciunt. ἰ