Federici Cardinalis Borromaei Archiepisc. Mediolani De vera, et occulta sanctitate libri tres

발행: 1650년

분량: 168페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

complebatur , ut, corpus eius rumpi videretur. Re vera mirabilis Deus in sanctis, suis , & in Christina sua, ut ita dicam, super .mnem ad-,; ,3.ve. milationem mirabilis . Simile quiddam extat δ''ionicae M Uirgine alia, dum sirma est δε anima una, quae iam

e custodia corporis exierat. Ea per ecflasim , die animam , quα paulo ante excesserat e corpore, Mise

que eam singulas sui corporis fartes laudantem, atq; benigne Vpellantem , quod sibi in diuino cultu u dienter fuissent . Eam deinde animam iucunL D-

ramici, Em exultantem manibus . Angelorum esseret in

Cariam vidit , post quam extra caliginosam hane reflgionem excessisseti, conuersa retro facie restem , is relictum iam Mundum, oe gratias

72쪽

si rum , eam noctasi sempere se,ut in Templo merantem clausis m. bus geomsse voce. m. Angetica, ut nulla talis imma in rise , xi ple P EA retur. bas quoque , idest flex Eustasim resemisi i Elum est eius tectus amarniore quodam bacbucundiora, meis, quod latinis fuisse verbis scribor is eum anope dimensionem iri Hinc arreptasnas occasione quae tremus , quatenus sergae nostrae da os Uut, --,1

quatis sit ille coelestis musicae sinus, quem E pauci

sibi esse auditum affrmant. Harmoma vere ea es desinfla numerιs. ρον non corporas auribus, sedam, mi facultatibus percipiantur, sicut etiam retiqua ani, mi vise .EG seuperat ex communι E isticarum se irentia, omnium musicorum artes , atque 'concentus Ain quibus partes quaedam , atque difflositiones solenstelle, ob quas cotus Vse perfectus δcitur. Eae vera, fiunt huiusmossi, suavitas vocιs, m gratia, fu dam erba j electa, oe' copulatio τοcum , simulque dissim EIIo , ne altera utrimat alteram . are fi um s f enumerorum, interualla ιusta, silentiumque i, bene fraeparatae aures eorum, quιi ad audientam ad sint.

Thom. Catip. in eius vita.

73쪽

sint. t Uendum nune erit ex bisice laressus, quaenam sint ilia, quae iniexisti cantu locum halere possint. Omnes fere istas, ab que complures ibi esse credibile

est, exceptis duabus, quibus cantum eum carere coqniectura i a , c ammaduersio multorum docuit. Uunt enam verba connexa inter se magno artificio, sicuti narrauere mώι nonnulti, quibus ea audire contigis. carint tamen versuum in Mitorum ruu,

quia quomodo fiat, paulo postea demonstrabitur. ias item magistrarum ars dilaommunis, atque tamensis in scholis tradita, sed totius amaenuas quae ' Ti. ἀ- , ω' fius quidam sonus exauditus est, rem etiam rudi sua imitara sunt illi, quι referes t quom d. Vsi audiui sint. Quam igitur ob ea υχ in hoc ἀ-

ita triaere pose Iidemur, *t fruamus, quema a dum homir Deus sacras litteras longe altiore Hlaeam ipsitas Eare, ac voluit tamen omnes ande fallarias, omnemque arrisia1 fucum amouere, ita in Bu caelescantu factum esse . . cc tanto magis id dicimus , quis simplicitarem, atque puritarem hanc voluit Deus iam in Eeri Utico cantu custodiri, ac struari, ut fracti nimium, mollesque numera abessent. Potest etiam illatos Uferri, quod Eclaticae ferme t eritae cantus te soleant, uecque velle Deum, Ῥt cantus ille sie isdi arum aures accommodatus. Quomodo igitur fore, rat perfectar ille canrus e se, si conditiones illae Aa praecipuae alerunr edia ita res'nritur, si in quo ridiana illa hominum musica reperiri possent randi tra.

. nes

74쪽

dum est, veriorum sonum cum an mi Amtu, coniungi diuinitus in canta isti, qui EsMYb moditur, quod

Vsum ulgata m rerum ars' 'stra non potest, nisper verba simul, m snum'i Ex isto autem diuino motu nasiisur ρφνη νη Bilis, Usem sy qualem nulla hominum. - - , γxcie F ismi. Diuum Franciscum accer Puli48 orbarae sono, Irope esse exanimatum ' mare 'imia. Quod fieri ebuit non tam sono 'se, uois affectus dulcedine, qua animus illius eo tempere delisutus fuit. Quod

vero attinet ad gratiam 'sam, amoenitatemque can

tus , ea tanta esse debet, γt explicari non possit; quae quidem amoenitas, gratia tanti momenti est, ut etiam in cantibus illis, quot nostra musicι modulantur, omnia fere contineae, additaque, ῬeI adempta, optismum , fessimumque carmen e ciat Uud audientium AEures, GP animos. Cur eriam Elaticae, cantus illos caeleles non ese similes humanis dicant, videamus; Id ego fera arbitror ipse vocum disicrimine, σ disserentia , nam si tantum est ιnter humani oris vocem, 2r in frumenti, silue ergani alicuius senum, quam tan-Lm arbitrabimur suauitatem ese soni illius, qui filiis omni materiae contagione secretus, fur 1μe, σι er is impedimentis illis, quae hominum memi l . secum

75쪽

DE VERAI ET OCCULTA SANCTsecum erre solent si fas est, comos aequipara. Nugnis, Dareinu aluiuando mitra magnus musica artii magister se , . alios, audita forte unius voce qui crineret ad D as , ac nemine, Sophias appellare . tur, prope esse alienatos a sensibus ob eantas osuauitatem. Eundem postea tibicinem, dum canere pergeret, minus fuisse mirabilem, quam 'Ima mo-

dulatione fuisset.

debuit ob aliam causam fieri, quam ob gratiam, ectum , O A MA

L. fetaminum, ac carissem.

76쪽

VERA ET OCCULTA

SANCTITATE

temporibus.

Mi Caput I.

UNC A laetis ad maestae trau seeundum erit, durare que tracta Ea res , anguliae nimirum opprobria, morbique tam antini sequam corZorta ; in quis quissim flutarione manifeste anaerebis,m aegerimm illud 'pe ea se rictum ς Nihil hic pu- Ex Iambl. intum, mista contrari jRIovinia . tari sane liquidi V x pyxi, a pararia exseri nos m*miara rempestate meri que fluctibus; neque montem hunc ese obmum , 'o ine

77쪽

εs , DE VERA, ET OCCULTA SANCT.

Primum Lemapus alii. lirci 2 a Pugna cuten. tationibus,

Iuliarum temporius, ac de diuersa earum PalitMe , flamem que tria tempora in hunc in dum . Frimum tempus, agundantiae tempus dicetur, secundum inopiae , tertium quietis , Em facis. Priamum tempus hasce continet conditiones , or qualitates . Flerique homines eum incipiunt recte agere,

sunt firmis ritribus, or robustis, haut quidquid agere incipiunt , leue illis, facileque riideatur , expedito

cursu progrediuntur , fecundoque vento , ετ velis emplicatis . Eo tempore vehementissimae interdum ten- rationes, atque solicitudines oriuntur ,sed nequaquameae tam malignae sunt , hab=nturque febrium ardemtium instar, qua mortem non asserunt, ac facit. δε- pellit eas veluti iuuenilis nostrae mentis vigor; atque

etiam, quia tunc animus valde allicitur nouitate numquam antea visarum rerum , quae se se Osserunt in hoc spiritus theatro. Insuper in primo flatu spiritus, i neque purus est , neque moderatus, nesue conflans . T ni Munei vera, vel aliae molestiae , sicuti ἀ-ximus , fune specie majores, quam re i ι, prae est, quia psea futurum est; suntque paruae, Er a malis halitibus ferme progressa , vel ab re aliqua extrinseca, interiam o Sarmonibus i i. Sed curnam dixi

mus, non ese tentationes primi fatus admodum m lignas i gem it- consideremus. Natura nota fessi mα in mare babet, ut nitatur an vetitu a steritasque 3 a vetitarum rerum magis cognoscιtur remore procedent , cum id magis a versetur ii Natι. Pro erea, pugnare cum tentationisus nihil aliud est .ssem IVησre cum t a de pronione natura ; ccc -

78쪽

magis progreditur alas. Etiam motus gratiae initio censecrantur cum vatinae metasus'; qua natura cum

iam ampetentium opera; nequν caritas ad ea rella iam mores oportet, quantos talis aura duersum a me alia

quando fuit , quotus ala a simplieitas eorum , erturitas, er innocentia perspecta erat. Imo Heam ἡος sinceritate , qua fropria mirorum sermonum est, non debere Magistras , qui in spiritus via gubernandos aliquos Iumbere, tam libere Ῥaricinari de futura talium perfectione .Q'Iam admodum incerti sunt proingressus , longumque vitin iter, rini ad finem urique ferseuerAEnr, ac saepe etia- cel rarae scipulorum Liaes ad occultam aliquam Magistri gloriam redum dare possunt . Cur autem re is Urones, al,que

aequab cursu non procedant in ιncaepto virtutis irin

is , satis alibi exHic se viaemur in Libro , quem ia e genere instituimus. 2 isne de secundo tempore. quod assere secum experimenta, quae diuina manus innes mouent ; quae tunc manus grauiores esse solent, ct vetere nostrum animum 1ncyrunt si omneque gaudium iactu , amaritudine commutatur , ω animi stri caminus refrigescit , crescuntur tentatrones;

auxilium caeleste plane subtractum esse, videtur. Qua sane experimenta δε- ω aspera appellari possuntν

secundum l . pus ν

79쪽

DE VEM. ET OCCULTA SANCT

quasi moritur non ν- , mulistica, o' quotidia με morae 3 π quia acerbissis, latitur Deus incis cre nos in eas castas, quas initio perhorruissemus. Animι fere uos Aductis malagur est; oe maria r. tumuere , procem que obscurae ara cingunt an-- , t noctem.vruere flenam suspinarum , Gr ealamna rum διάω--. Tune antinus i P maestas hasce fumdu vores si is iam abiere laeturae nostrae, lara' plinae suauream e m. amares, in monumenta PQ rutrum rasue inter maestum rassices , O orginem numerare tiret refrigerationem Esem intimi nostri feruor/s . . e m ne a citare os supeν uru remoris luctas , naturale temperamentam , faristia tae rartem dum nonnulla superuenit, quae magna permula secum assere, simu ue tentatio in eis Cy fur minor , arq Molent ιυ Hl Turmonam inae, vel permissu diuino.

Sed Fora rem in hoc ob ea, quae diximus , triste atque aerxmnosum est, ita disesa habet lana, inam

rudentia tune, fir temperaura onfirmantinς μα- Atque securatus δ' Lm aduersus extrema EL , mari

80쪽

rantia: Eeinde fetum a fert innumera Eona , gratiaeque caelestis codiam se qua PIncuntur facine tentationes, m minore spacis inualescunt, ad facem anι- mi nostri ferturbanaam . Giebat utique sentisiamus harum rerum usu amicus noster, consueuisse Teummaemo refectae sumtitatu hominibus velutι rodenda quadam Assae riaeme ut Mersis mus a tamur . tque grauitas' Utinia, siue ροώus ess eluti satana ἡ auus, carius flenderauseruinurun i, ne i leuitate sua δ' , mro. Ἀκμs tamen' sim angi sis magnae sve teguntur hominum virtutes, ac velura nubes lumini folisios iudit, multorumque Janctitatem in hominum ocutis obscurauere, durantque per mulAvis in. reaiaum annos , ac saepe sunt atroces ad ferendum , non sedum quia poster causarum olscuritatem reia me a cient, sed etiam quia placet ita diuinae ac testari, . quae subtrahente solatra, oe opem uniuersam, nullus,,ltra relinquitur humanae prudentiae locus. Sesssertasse petat aliquis, an haec semper ita sint uti persci φω , ac definita. Non vult Deus minor esse - humano intellectu , atque ideo sunt impenetra-2irt: ibiles illius aeternae prouidentiae viae , itL. χ a neroue a merim inter se se di

uersa; sed ut plurimum ita' fit, sicuti ego meis

Amiei dictum.

SEARCH

MENU NAVIGATION