장음표시 사용
261쪽
nitis vestrae acumen excurrat, ut eogesta virtus, fam que vestra ad omnes bonos, longe etiam gentium habitantes, qui de vobis bene promereri audito nomine vestro queant, deuolet. Quod cum futurum sperem , reliquum est florentissimi Cremonenses, ut vobis, patriaeque nostrae filicem, faustum, prosperumque vitae cursum exoptem , a Dijsque immortalibus deprecer ut cum haec bene, taliciterque magistratibus vestris . populoq; Cremonensi evenerint, de patria bene moriti sempiterno aruo cum superis, ad quos, qui patriam defenderunt. adiuerunt, illustrarunt, omnibus h minibus profuerunt, studio literarum, armorumve di stiplina propagarunt, migrant, stuamini. Dixi . .
264쪽
266쪽
CV ir ad me Ludovicus Molia utriusque nostri amantissimus, istic docendorum Iacobi Pirotae, viri praestantissinii filiorum conditionem. quam honestissimam esse. Cum primum huius literas legi, dedi operam, ut Iosephum Asandrum tui quam studiosissimum conuenirein. Cuius quan uis metem exploratam haberem, volui tamen rem cum illo communicare, ne occasionem hanc omitteret, illum etiam, atque etiam hortatus sum. Qui & si prius desiderio meo refragaretur, meae tamen admonitioni, &cosilio audiens prouinciam se sitscepturuita fronte e Porrecta. &. liberali respondit. Si per ocium hac de re tecum agere mihi liceret. hunc pluribus tibi commendarem . Sed quoniam assiduis occupationibus distineor, dciam amicitia nostra mutua beneuolentia conglutinata est. illud saltem a te petam , ut quacunque re Poteris, plurimis autem poteris ι Iosepho meo ne de -. P FF a sis,
267쪽
sit. Huius aeris aIiees tui emper Rimrus ein memor Eius enim ingenium a teneris cognoui, se tibi plurimum debere fatetur, primo quoque veJO te 'ominati ad coelum te ubique virorum i Ihistrium quibus cum de te loquitur summis Iaudibus tollit. Illi nihil gratius , quam tecuis vivere, hoc sayphas illum dicentem audiui. Mihi praeterea tam gratum facies, quam quod gratissimum. Quacunque re hunc tibi obstrinxeris, me quoq; tibi obstrictum fore putato, & si ab hine iam multos annos tibi ob singulaisan virtutem tuam obnoxius sum . Id oneris inuitus tibi impono, sed ea est Iosephi humanitas, amorque meus singularis in istum,ut hoc quam libentissime agam. Hoc equidem coram libentius facerem. Ut igitur literis nostris te visam. amico, cuius sum studiosissimus, inseruiam, non vladscribendum te prouocem, scito nostras ad te dari, tamEsi aliquid tuarii ad me ferri curaris gratissimum erit. Vale Cremonae , c Di I Idibus Maja uiuit mutui miiD . P a ma nil licturitur mini, tiA uuidqS' I a o ibub .i 'l λ ait
VI Idus Febivaris tuae mihi perlate fuerunt lapidulae Inerari, quas ut Tabellarius tuo nomine mihi χi a reddisdixit, arripui, si ita gaudipexilui, ut eum illas legerem me desipere, ac delirare credere f., Me cum sepenumero animo voltitabamsi quorsiam tanta scribendi ad me intercapedb. Subuerebam, nes idem esses, quem cepissime literis tanquam alter Parrhasiuste mihi appingebas. Veruntamen tantum scelus in te
cadere pone non facile mihi persuadebam. Quippeti . l qui
268쪽
qui fidemtum ab bisse Meem annot ita perspectam,
Exploratamque habebam, ut a te nihil amplius desidedirandum esset. Tuas ergo diu expectatas tandem acco
se, ex quibus quantam laetitiam acceperim ipsemet teis cum ζogitatu i, quiniis stlim mimum nostrum a te nera: atare nupsinmatus es . Ilias enim tam polinta attico sal apsa Dindi deniquς ςlegantia, & leri
Pore o natas, ra n admira ur ζ Vt omittam tuum in me singularem amorem, his patςfactum omnibus
amicis nostris. Nam ex quadam me a voluptate iis, a quibus compertum hybe'no amari, Ilias videndi conpiam feci obtrectatorum im amplius nullae proiecto furiae sunt, vel si sentiqua delere non minus difficile. quam Hidrae capita am putare, illas tamen qua cunque dota occurrunt hili facimus mutuam beneuolentiam , inauditam fidem ij omnes nostram extollunt, illamque amplexantur .uam cognorunt amicos rum par quartum βmplius non quaeri. Excusationem tuam vix accipio. Nam si tibi nullum c ut ais seriabendi argum Mum erat,iquicquid tamen in buccam veniebat scribet e debebas. Quamquam certo scio te Verborum mn tam inopem esse, ut illorum copiam ti bi suggeri desideres .ii Nam rerunt, & verborum, quis
suppellectit auam ignorat nes Quid ad me missurus sis
c ut tuus, fere verbis utar 1 non plane stio, mallem re , quam verbis experiri. Rides Mibi tecum liceat per li- aeras, id quod prassens libentius facerem;iocari . Non parum mihi applaudo nos tam bene ae Maioragio au, citre. Optime enim agitur cum eo, qui a viro laudato commendatur, dicebat Hector. Verum cum mihi coicius sim Ee institiae, non libeter hane laudem agn-LO. euius tamen semper auidus fui . Non me latet iu
269쪽
lam in sinu ferre literatos, eosque summo gaudio M.
uere, sed ab eorum numero penitus secludor Qui quid tamen dixerit ille in bonam partem accipio , 5t pigre ad studiuin currenti calcar adiunxisse ex illius iis omnes amorem ipsum mihi persuadebo. Nihilomi nus nec tam impudens, & alienatae mentis ero, ut tanti, talisque viri laudem non probem. De quo ubi O .nes docti praeclare loqui carperunt ita animo illum accepi, ut pro millibus hunc unum habeam. Neqή ullius magis videndi desiderio, quam huius flagro. Tantum ille insedit animo meo. Dispeream si quicquam inhiantiquius est Antonio Maioragio . Nili mihi tot, tamiaeque occupationes, quae certe aetna monte grauioren
Sytiphi saxo molestiores sunt, se se mihi in horas offerirent, his proximis saturnalibus utrunque' viserem . Quod cum facere non possim loco tui Francisci has ID teras amplexaberis, Maioragium autem dissuaui ab ris, quem ut sequare, cui ut inseruias . cuius ab Iarere ut non discedas, quem prae c teris charissimu habeas . cui quoquo modo poteris, poteris autem quam faciulime c audio enim illius incredibilem humanitatem Jte totum tradas &si ut intelligo 'quae est illius affabilitas, iam totus est tuus, te non solum hortor, verum etiam oro, atque obsecro; Nam praeterquam quod te in oculis feret, ex illius officina, qta omnium literarum referta est. illos praeterea excipies flosculos, qui
nunquam decisuri sent. Dij boni quantum, qui profutentur literas, huic debent e Qua facilitate, & ingenii bonitate Tullis ossicia a Calcagnino, vel potius Canino euersia stabiliuit, vulnerata fana uti Illud a te peto, ut si in illius amores non penitus illapsus sum, me condocefacias, quomodo id assequi possim, nam mihi non desurus
270쪽
desurus sum ad hoc peragendum. Videbor sonasse tibi ordine prepostero usus, cum ad illud nouissime descendam, quod in tua Epistvia Himum erat. Sed sciato me hoc ex industii a secisse, ut tecum ridendi a calce series m Hiem multatu haberent. rixo in-suhs, neu hoc satis Unili ηNodum adiungis, de nobis
Mehercule matto conquereris, subiungis porro, sed profecto falleris. Iam valeant mi Ludovice,qui dici pu3nantia nO0 posse coalescere. Merito conqueri, &falli de eadem in no coor re omnia subsellia clamarent, hoc a te didicisse multum tibi debeo. De tuo in me amore non fallor. Scio enim & mihi semper persuasi te nunquam a nobis animo auerso fuisse. Iampridem animi tui constantia mihi nota est. Quare ut penitus , me tibi omni fide, & religione obstringam n cesse est, & pugnantia amplius non dari tibi acceptum reseram Q Satis superque mi Ludovi recum iocatus sum. Hoc te serio oratum velim, ut Ioannem Baptistii Schicium patriae parentem, virum omni laude dignissimum, cuius domus optimi, ac sanctissim iuris oraculum habetur, venereris, diligas , obserues, colas, remis, velisq; nitaris, ut ab illo ameris. Magnum tu. rum existimato te secisse, talem virum nactus, ut ubi sapias opus est. Vigila, ut dicebat ille. Vale filii: tibi ii Ool ou:
ii Ollem mi Lodovice existimares me tui immemorem fuisse, quod te non viserim antequa istinc discederem, multa enim fuerunt in causa, ut id