장음표시 사용
271쪽
nd agerem . satIsfactionem mero proximIs ad te et tis literis te accepisse credo, & si sero tibi redduntur . Scis quanti semper te secerim, me alterum te semper existimavi, nec opinione deceptus sum . Video enim me tibi absenti tantie curae esse, ut non conquieueris , quoad honori, utilitatique meae non videris tua opera, di studio esse consultum . Expecto itaque filiolos Hieronimi Sulci,quicquid cum illo confeceris,me cω probaturum tibi persuadeto , faciam ut te non pigeat depositi tui apud Suicum . Vale Maioragiu,& teliquos
C 'nihil ocii ad te scribendi mihi dari animam
uerteret , literis quas ad Petrum meum dedi, Π-lam admolibbaniliterarum mearum ad te irepti sentia intermissionem aequo animo ferres .il Sed ecce mihi tot, tantisq; beneficijs me tibi pigneraris, ut probis quid tibi oppignerem, non habeam, nisi literis Idiis equar. Aecipe ergo meas literulas, mei iii te singularis amoris pignus , quas quoties. leges cum Fractaeo tuo loqui te existimato . Nam & iple scribens tecum loqui videor, ex qua re utrunque magnam delectationem capere facile perspicio. Quid enim gratius, qua absentem Ludovicum intueri hoc euenit mutuo internos amore. Non te fallam, quae tua est de nobis opinio de Siblis Hieronynii Sulci i Dep isitunstauab'. Scis quanti facillinhonorem tineum)hon possum noctii fidis esse' quod ingenium meuna est in omnes in uua hos
272쪽
hos tantopere a te eommendatos. Nam non minus laboro, ut honori meo consulatur, quam tuo quem me alterum semper iudicaui. Et si ingenium meum hoc recusaret, Meliaducis tamen modestia honestissimique mores me incitarent, ut quam liberalissimum me hie experiretur. Mitto Adrianum illius fratrem , qui non
minus charus mihi ob tenellam aetatem, ac praeciaram
indolem, quam si filius mihi esset. Tibi mi Ludovice
persuadeto, in his erudiendis nostram operam,diligentiam,curam,studium deniq; nostrum nec tibi, nec patri
desideratum iri. Non enim opinionem tua,& Federici Schici, utriusq; nostru patroni frustraturus sum. Valeergo, & me mutuo ama. Si ab hinc longo interuallo accipies nostras literas, scito omissis Dialecticis me fore occupatum in Arithmeticis, nisi opinione fallor. In re enim familiari nunc totus sum. Vale, & salve.
Petro Nigror. S. SAEpenumero animum meum intenderam, ut literae meae dedarentur ab eo potissimum tempore, quo
cura tuoru filiorum erudiendoru Petro Martiri Grosso demandata fuerat, mihi ita necessitudine conuincto, ut cum ullo sanctius nunquam vixerim. Verum cum argumentum mihi non suggereret occasio, c quanquam tui animi dotes eae sunt, ut unde exordirer me penitus praeterirestempus tamenidoneum expectare volui. Quare nactus opportunitate, visum est tecum de rebus meis familiariter agere,qua in re nollem graueris mihi opitulari. Nec verebor a te contendere, ut operam
tuam mihi praestes, quae quantum mihi profutura sit no f GG ignoto
273쪽
ignoro . Scio enim ad quem scribo, ad virum stilicet
omnibus natum . Fretus itaqi Senatus liberalitate, &opera tua mi patrone, quam magni adiumenti in hac re mihi fore confido, & amicorum consilio duimis . has literas ad te dedi, quibus a te peto, ut totus in causam, quam Benedictus Salernus ciuis optimus, tui i studiosissimus diligentissime coram explicabit, incumbas, &Vehementer etiam, atq: etiam rogo. Nec diffido, quin Senatus te referente, quod petimus, probet. Te non tantum per fortunas amici, quem tibi comendo, verum& mr omnia mea bona a te peto, ut comendatio mea tantum apud te ponderis habeat, quantum amicitia Andreae Offidij mihi maxima necesutudine coniuncti sentire quamprimum expectat. Pluribus tecum non agam. Breui enim totum negotium a Salerno cognosces . Vale Cremona. Vod tardius, quam volebam, & tu fortasse demderabas , nostrae ad te dentur literae, nollem mi Corrade humanissime hoc inertiae, ignauiaeue nostrae ascribas, vel obliuioni amoris mei in te summi. Ullunt enim in scribendo tam impigrum,qua me, & in amore tam constantem haud facile inuenies. Sed hoc tribues cum tabellarijs, quibus non semper audeo meas literas dare, tum nostris occupationibus, quae nec horas subsecivas agnoscunt. Tuae nobis iucundae fuerunt literae. Prae se ferunt enim humanitatem illam, qua nescio an fallar omnibus praestas, nec mehercle decipior, ex. Pectore enim tua manat oratio, hoc tum ex tuis literis..
274쪽
II 8 tum ex quodam familiari meo , istinc dudum profecto cognoui, qui ine verbis tuis millies saluere iussit.
Quapropter operam dabo, ut eum te amare scias, qui in amore non vincitur. Tui amore incredibili captus te videre aveo, tuamque doctam orationem audire.
Videor equidem nunc tecum loqui, cum* hoc fecero omnia ex sentetia mihi successisse existimabo,& id iam fecissem, nisi multa impedimento mihi fuissent, quae si confecta Qrent, haud reprehensione carere potuissem, si id non iam praestitissem. Spero tamen tuo aspectu me
breui fruiturum. Nunc venio ad rem nostram . Grata
fuerunt Marco Tartesio, quae subscripsisti ad ea, quae a te flagitaueram , alijs quoque non minime literatis; Iacobo in primis Puteali Sacerdoti summi,& grauissimi iudicij, mihi autem gratissima,qui non tam eo desiderio ad te scripseram, ut quicquam expectarem, quod ad locpm illum enucleandum, de quo ad te scripseram spectaret. recte enim inspicienti, ut mihi videtur nulla obscuritas,quam ut a te aliquid literaru elicerem,cuius rei, ut sperabam compos factus sum, grata inquam tua noua excogitatio omnibus fuit, sed de cosule dempnato intelligunt, id ii a firmante Manutio,& quod dicas locum similem illi. Vide quae postea consequuta sint, &in Epistola longa ad Lentulum. Sed attendequaris, quae sint consequuta, primum illa furta, aiunt lectionem furta no probari eruditis, & loco furta furia apposuisse. Philosophandum autem, quod & tu parui faciendum ducis, referri dicunt ad Afranium , quod Cicero loquatur de illius consulatus designatione. Verbum & illud impositus magno praesidio sibi esse di- eunt. Hςc & in superioribus ad te scripseram sed visium fuit idem resurre, ut intelligas Tartesium. sententiam G G a non
275쪽
non mutasse. Verum eum videam sententia tua nihil illustrius, & quod magis cum Cicerone faciat excogi tari posse, praeter ea quae tu fatis acute ad me scripsisti. haec adduxi. Cicero sic. Is consili impositus est nobis tu designatum, ego non designatum, sed consulem, &in magistratu, Pisonemq; intelligo, & obiectione esse reor, ut dicat Atticus quare Cicero non successit ex voto res e quare de iudicijs nulla lex perlata,& equites alienati Cum dixeris epistola I 3. huius libri, Pisone
nulla in re unquam cosistere sum passiis. Senatum ad pristinam seueritatem reuocaui, atq; abiectu excitaui, Clodium praesentem fregi. Cicero autem respondeat. Ille nobis ex quodam affectu impositus erat quem n mo praeter nos sufferre, vel si maues asportare poterat
iuxta illud Virgilianum, ingentem jue insuper aetnam impositam, & illud dominumque potentem imposuit, &apud Caesarem tributum impositum, & illud Cic ronis Vectigal impositum pro leg. Agraria, & ad Atticum vulnera Reipublicae imposita, quae omnia magnavim habent. Haec ad te scripsi, non ut putem tuam his muniri sententiam, quia per se satis munita est, sed ut cognoscas quanti honorem tuum faciam, qui me mihi carior es , ut optimi testes sunt, qui in florenti Tartesii Academia versatur. Tuas expecto de his,& alijs rebus. Comodius coram ut puto breui agemus. Vale Crem.
Francisco Rogono . S. Φlvs Eus in te singularis amor,no patitur, vicu mihi, - cui ad te literas dem occurrat, quavis pristinis nostris Occupationibus districtus tenear, eum sine meis literis
276쪽
literis istuc discedere. Cum itaq; Petriis Mendoctus
Sacerdos,&moribus,& literis,omniq; liberali doctrina politus, utriusque nostrum studiosissimus nuncius oportunus mihi daretur,lias curaui ad te quamprimum perferendas, quae si serius,quam avebas reddentur desidit nostrae te id assignare nolim Cu in scribedo si ociudatur neminem impigriorem nobis, ex diuturna consuetudine cognostas, sed cum amicis, quibus cum ruri versor, tum expectationi meae, in dies enim te magis expectabam. Quapropter ijs te tantum admonitum velim, ut tandem accedas, quo iacturam, quam fecistiresiarcias. Te fartum tectum Deo annuete cito reddam. Reliqui tui condiscipuli reuertere. Tu ne diutius moreris vehementer rogo, illudq; cordi sit a te miradum immodum peto, HONOR MAxi MuM aos vis, quod si tibi curae tu maximus honos, nomen, illustre decus, tibi patriae, domuiq; tuae eris . Dulcis inde paretu quies, atq; unicum solamen, quanta praeterea laetitia Hieronymubatruum tuum, virum omni laude dignum assicies, cuitu vita ipsa charior es ἰ Incumbe igitur totis viribus in hanc rem, & praecepta nostra exequere, pr sertim cumstias te a nobis multu amari. Te propediem expectamus . Vale Cremona.
Mario Nizolio. S. Doles morte Stephani Rotandi iuuenis literati.&utriusq; amantissimi, ego quoq; grauiter doleo qui talem amicum amiserim , sed hanc communem calamitatem aequo animo serendam censeo, propterea
quod fatorum decreta resciendi non possint, & hie
277쪽
omnium mortalium portus est. Magna deIectationem coepi ex tuis literis, quando in verbis te tam politum
animaduerto, in sententijstam grauem considero, nullum enim in his verbum est, quod notatu non sit dignunulla sententia, quae literis aureis non scribenda sit. Ciceronem non ausim dicere a te in dicendo superari, sed te illum in utroque optime aemulatum contestari possum. Ingentes gratias tibi ago, quando te mihi totutotasq; tuas res ut dicis tradis, atq, offers, pqua animi tui liberalitate, quomodo me explicem no satis video, niti vicissim dica me, meaq; omnia tua esse. Quicquid
igitur possum si quid postum pro te nos posse scito.
Quod Iacobum RauaZolum mihi tantopere comendes nihil opus est, hunc enim valde amo, literaru studiosis maxime faveo , sed tempore minime oportuno venit, omnes enim qui huiusmodi ossicio indigent, ruri sunt. Cum primum in urbem redierint, illam diligentiam huic rei adhibebo, ut quoad confecero ex sententia quod a me petis non conquieturus sim. Interim meos tenues lares mecum habitabit, illi propter te, quem unice diligo res meae comunes erunt. Vale Franciscum
SIgismundus Guindanus cum hic esset, egit mecum
diligentissime, ut tibi honesta aliqua conditione cauerem. Cui dixi me illius causa omnia esse facturu . Accesserunt postea liter tuae sane elegantes, & perpolitae, quae me & si in eo totus eram ut voti compos fieres, ad illud tamen exequendum, & celeriter praestandum
278쪽
standum multo magis excitarunt. Quare cu huc omne cogitationem contulissem, oblata est occasio, quam ut urgere possim, cupio certior fieti de voluntate tua, qua conditione, quave mercede conduci velis. Venit mihi in mentem cuiusdam patricij honestissimi viri, & omni virtutum genere ornatissimi, cui sunt duo pueri adulta aetate, dociles, ac magnae spei, in quibus erudiendis noerit magnopere laborandum. Si coditio tibi arriserit, operam dabo diligenter, ut res conficiatur ex sententia . Tu quid mihi agendum sit rescribe. Vale Cremo. V. Cal. Nouemb.
Non equidem parum nobis mirandum, quando
nostri immemor factus fuisses, praesertim cum eo sis ingenio, & amore praeditus, qui nulli cedas . Nec erat ut scriberes te nostri memorem esse, quando id minime dubitabam. Nam non parum conuersationis nostrae licet breuis, usus valuit. Reddidit mihi pater tuus elegantissimus, mei amantissimus tuas ad me Ridus Ianuarij literas datas, periucundas extitissc non ignoras, neminem enim te chariorem istic habeo, excepto uno Iosepho Oliva, qui mihi omnium instar est. Humanitatis, officij, diligentiae plenae sunt, perpolitae quoque, ac elegantes, redolent mehercle Ciceronis stylum, Hortensij suauitatem. Quae spes de reliquo aetatis tuae cursu concipienda sit modo incaepta studia non omittas, Oliva meus, vel potius noster ea verborum elegantia, qua yt scis plurimum valet explana
279쪽
uit, eum apud patrem tuum, quae est iIllus singulari liberalitas pranderemus,& quod ille mihi narrauit, id nunc tui praeclarum ingenii specimen reddidit. Nam
qui te politius scribat hac admodum tenera aetate non satis video. Scribis te meas non accepisse, quo grauiter condolescerem, nisi tantam prae te ferres humanitatem, quanta in ullo alio vix reperiri posset, nisi in me amando cum oliua meo contendere cuperes, Oliva enim meo nihil suauius . Vererer ne vel obliuione tuic quod nunquam erit) vel negligetia mea factum p tares. Quod eas itaque non acceperis grauiter dolerem, si quanti te faciam non scires . Quod me Seb stiani Reguli viri bonarum literarum optimi iudicis, atq; aestimatoris, verbis saluere iubeas, ingentes utrimgratias habeo, de quo ea audiui, a Iosepho Oliva, quae de raro, & singulari viro literato audiri solent. Qua-obrem ut illius totus sim opus est. Ingensi tui, magna
expectationem cocitatam esse scito, quam vi sitstineas te etiam, atq, etiam rogo. Magnum, & arduum Onus
suscepisti, quod facile tamen sustinebis, si te, tuos siue,& patriam tanti feceris, quanti hcc facienda vides. NAte ut Theopompum ad studium incitabo, sed ut Eph rum cohortabor. Essice ut patria ingenij tui uberimos
fructus sentiat. Enitere ut tua domus in te conqui scat. Pluribus hac de re, tecum non agam, quia quo cum loquor, non me praeterit. Et haec ex abundantia
mei in te amoris profecta scito. Breui Iosephus utrius. que studiosissimus istuc reuersurus,bene valet. Tui parentes incolumes, & omnes tui domestici. Regulo , Sebastiano Corrado viris de literis optime meritis verbis nostris salutem plurimam dicito. Quando Corradus editurus sit noua Scholia in Ciceronem ad Attis,
280쪽
eum , velim vel tuis, vel illius litetis eertior fieri.
Vale, & salue mi Picinatae. Oliva te salutat. Crem. Calen. Februarijs.
Contulit se Bononiam Iosephus oliva, csi eo mihi
summa extat necessitudo, tum propter morum similitudinem, & usum domesticum, studiorumq; consuetudinem, tum propter summa eius in me ossicia. isto Academia Tartesij solus erat ex aequalibus, quo cu& literis politissime ornato,&ingenio praedito stylum meum exercerem, dissicillima quaeq; communicarem. Deniq; si quid mihi in authorum lectione obscuri o currebat, id ipsum cum eo statim cognoscendum p tarem . Is abijt. Solus sum, nemo omnium est, qui inscribendo operam suam mihi nauare possit quo genere studij vehementer delector. Cum Nicolao Scribonio id non tentandum, magno discipulorum numero implicatur, pr terquam quod cum aduersa valetudine vix in gratiam redire potest. Sunt & alii in nostra Academia ingenio quamplurimi florentes, sed omnes varijs negotijs detinentur. Reputanti igitur mihi animo meo amicos meos, qui in alienis Gymnasiis celebres sunt, nemo se se offert, vel suauior, vel candidissimis literis te ornatior. Nam quod alioru pace dixerim, in omnibus ijs disputationibus, quibus in Academia vestra intersui neminem audiui, qui vel acutius te uno proponeret, vel communem in disputationem adducta,
diligentius refelleret. N igitur Iosephe mi rogatum velim pro mea in te beneuolentia,pro illis animi dotia