장음표시 사용
211쪽
Ρosidippus 163 Pythagorei alei p. 709. 712 751. QScholiastes Aristidis msolon Do Sophocles mace 183. 74554. 110741. 103964. 104 1085 1141089. 1191182. 110Ἀχαιῶν συλλογω 107 Antigon 215. 27
666. 142 710. 971025. 103mctra O3. 111223. 111771. 113913. 721061. 11s1505 59 Oedipo colo et 110188. 138 404 138580. 1141075 1801365. 11446. 6 Oedipo Res 198. 7255. 60
873. 5937. 1951062. 1001074. 1251230. 1151438. 501515. 132 Oenomao 175 Phaedra hia 116 Philocteta 800. 89493.
186524. 146610. 140 63. 110s17.
1089. 361329. 112Trachiniis 147. 111251. 114604.103
Theocritus IV. 11.162 VIII. 18.M.91162
16S IX. 37. 156 Thucydide I. 33. 33H. 11.19463.8
80 32 180ΠΙ. 44.149 IV. 63. 41VIL 7.130. 19125.130HIL 27. 14954. 148
212쪽
5, 21. 3349. 151vIII. 3, 38.48. 151 Hieronea, 12. 19211, 11.192Ηist. Gr. VI. 1 f. 195Mem Socri L 2. i. 1508, 3. 179 n. 7, 10 60 de rep. au. 1, 8 1 82, 11. 1498. I. 181
ulos 2 26. 1364 37. 41Xenophon' phea ius IV. 8. 37
213쪽
Uuod fieri solet, ut, quod miis, ni statim quum po aiebat secerit, de die in diem protrahat, id mihi accidi bis neglecta scriptimi disseriai nis, quae vitis eorum pra muteretur, qui per aminum spatium ab Ordine Philos phoriun essent Philosophiae Dociores et Anium agistri
creati Incidi aut is in has moras eo, quod quaedam nimis impedita obstiriatius persequebar, alia hutem, ubi inchoassem, longioris vidi disputationis fore, quam quae
huiusmodi praelationibus conveniret. Itaque ne tertium deessem officio meo, nussis quae in medium afferre sesilitaveram, subito consilio decrevi, produciis simularium annorum Candidatis, aliquid promere ex eo genere, quod quoniani in solo coniectandi lusi suum est, laboris nihil, terminos autem arbitrarios habereti Id si qui reprehem dent, reprehendent autem si non alii, certe illi, quibus
hoc unum opus est, vituperare seIeiulim iit erit et ferendum esset, quidquid scriberem sed fortasse aliqui minus morosi iudices ne hoc quidem genus scribendi Plane conteninent, nihil denique aliud agi intelligentes, quam quod euam in illis rebus, quae plurimum et doctrinae et laboris p cuni Praecipuum maximeque necessarium exbsumatur, ui recto quis uiatur iudicio, sine quo vel ube rima materiae evia, tamquam iners ei nidis moles, caeca ditae sunt a. 1828.
214쪽
atque inutilis iacet. At enimvero de arte istica tam discrepantes sinit hominum seistentiae, quam de arte inedicorum. Simillimi enim sunt critici medicis, ac potius nihil ab iis disserunt, nisi quod scripta, illi autem corpora curant. Vt illis et cognoscendorum mor man scientia opus
est, quam σημειωτικὴν appellani et remini, quibus ad medendum uiantur cognitione, quam ah A mi dicunt ei componendorum medicamentoriun arte, piam φαρμιακευτικήν Vocani; et curandorum aegrotorum periatia, quam nominant δε Ιαπευτικην sic hi ei corruptela
mediorum quae temperamenta sint ad litherida intelligere, et corrupta denique qua ratione sananda sint scire debent.
v medici alii ad urendum et secandum proni, alii umidiei vel ad levem infirmitatem trepidi sunt, sic etiam ex cimii in alii olanias manus innesunt, ne sinceris quidemia centes alii 'remulo digiti iactu aurectare affecta a sedent. Vt medies raro aliquem penitus sanant, aliquando
etiam interfici viii. Et victima in Ohlat atra illi, ille sic qui scriptorem . nisi forte unius agellae te ininis comprehensum, in integrum restitueri criticus, nondunt repertus est,
exstiterim autem, qui necatorum ab se scriptorum magna cadavera, artem suam iactantes, publice exponerent. Viniindicorum quidam, aliquid saltem de multis prosiiuriunx ii mixturas ex omni genere herbarum radicum , --ticum, moianorum concocias praebent quidam aulian, sive disciplinae sive ingenii viso, anaceas venditant, unaque eivxide omnium depromuntia ortio ruin remedia quidani emi naagicis artibus et credendi fiducia divinas opis miracula de caelo devocant sic etiam e criticorum numero
nonnulli, quo penitius menda exstiment, aliquam αντ- τον ἔκατονταμίγματον admovent; alii contra sua. dani universales medicinas, vel transpositionem Veriri r ii, ve Hectionem inierpretameniorum, vel Palaeograpisicae curiositas praepotens steriacum, vel si quid aliud at quando salutare fuisse cognoverint alii denique, helli homines et cuin lepore quodam daemoniaci, Perosum m
215쪽
qvi silani et praestitis, dum modo credas, moriada sana, genuinaque Spuria esse Persuadent. Quin ut nuper exorti sunt medici, qui unius scrupuli infinitestina Parte graves morbos profligant, sic Eliam critici quidam aliquam norunt Oμοιοπάθειαν, qui Pro Persanatis Vendunt scriptores, si
in Attico ξυν pro σίν, in Aeolim is pro dederint, vel aliquos sibi visos soloecismos, quibus ut feles muribus i sidiantur; removerint. Postremo ut medici ossicium est, nobiles iuxta ei ignobiles, divites ei pauperes optimum
quemque et pessimum mutare: sic etiam critici est, u liquo vocetur, non pavale opitulinum ire, nec qui sit quem curare iubeatur, sed ait Opis sit indigens quaerere. Et hoc quidem mihi spero excusationi sores, Colutho, si possim,
salutiferam manum admoventi qui homo si Ion scripsisset carmen illud quod habemus, non plus damni fecissent
litterae, quam quum scripsit lucri secerunt Sed scripsitisse, scriptumque eius pestimo naturum ad nos Pervenit: in etiam si nihil praemii promitia medelam allaturo saruiem vel misericordia dignus videatur, vel ui in vili capite, experimenta facere liceat. Virumque ei supra quam credipesera contigit, licet non magno cum fructu Lennesei et tu iuvertilis pera, non digna IIa quae in hodierna luce litterarunt denuo typis describeretur, sicut illo tempore solitum erat, nec nostro insolens est, magis in expromendis alienis, quam in asserendis quae ad rem pertinerent sese iactabat. Nimirum in similiari hominum consuetudine
et circulis qui non quod interrogatus era respondet, sed in missima quaeque ei mulio laxae orationis numine pro- dii, vel cruda cum Meriistis fastidiosi superessi iacul tur, impollius et Molidus haberi solei in scriptis autem quo quis plura a proposito abhorrentia, quaeque iam sesse
Iolis COI gerat, eo muli et doctiorem et eruditiorem esse exisumant quo sit, ut hodie quoque magna edi volumina videamus, in quibus eorum liuae titulus profitetur, admodum nihil, sed quae neque quaeras neque te credas ilI. Venturum reperias. Ῥost Lenn mitiin, si leves quosdam
mitatus et vertensium in alias linguas mirabilem Columi ai
216쪽
EMENDATION Esnilrai leni exesplas, primus utileni, operiun praesivit
vir doctrina aeque atque usu doctrinae eximius, Imm Bekkerus, emendatiorem tum ex multo meliore codice, tum comparasione Onii a Mernilii facta exhibens. Aliquot versionibus et commentari instructum paullo post edidit Manislatus Iulianus, duobus codd. Parisinis, quomim lecti
nesciam Lennepius habuit, non solum uerum collatis, sed in f Usa cinnam in liuerarum repetitis. Huius edi ius qui brevem censuram in misis sic cinii a. 18z5. m. Sept. P. 155 scripsit V. D. mirum, quod collato libro Mutinensi paucos ianium restare corruptos locos ait. ovi i sime impressum est carmen illuc e recensione Bekkeri cum I ryphiodoro Lipsiae, adiectis scripturis, quas codex ea- Politanus nullitis ille pretii, lappeditarat. Emendandi
periculum fecit Fr Grainus, vir mihi amicissimus, quem propter eximium animi candorem non mimis quam Promerexcellenii ingenii virtutes diligo magnique facis. Is quas Petropoli edidit Observationes criticas in Coluilium et Iim saeum, repetitas ad calcem ennepti Milionis Lipsiens in iis gavisus sum quum eum quaedam proposuisse vidi, in quae ego quoque incideram in aliis non pineis diversa
mihi sententia St. Adsuevit enim, statuariorum illoIuIn more, qui laesa et truncata antiquae artis monimentari tegrare et restaurare coiiantur, non tam in eo elaborare,
ut quas habemus vestrum reliquias a mendis quibus obsitas sunt purget, quam ut opera ipsa, qualia quis animo i formare possit, perpesii exhibeat quae milii quidem ingeniosi potius artificis quaedam solleriis, quam, imi se videtur critici. Itaque in his, quae ipse de Coluuii carmine dictvirus sum, praetermittam pleraque Omma, in quibus a Graeso meo dissenso.
Nolini Nonnique imitatoruin, in quibus Coluthus est, partim tacilis emendatio est, parti in illicitis: facilis eo, quod certo in nrhe et sententiaruin et verbortim et dicendi
modorum quasi circumaguntur diffinitis propter genus dicendi in tum et abundantiam inutilium verborum, in qua si quid corrupium est, fere quae potuerint scribi Persemuli occurrunt critico latet autem, Pari iure onmiuin,
217쪽
c H I. quid debuerit. Eo optabilius accidit, si Ham aliquan indicat cerium genus vitimini, quo talis scriptor assectus in Atque in Coluilio praeter menda omnimi scripti imeo nuiua res maxime periurbationis modi reperiuntur, ab ipsis in suas codicibus, lacunae, ranspositiones verse
suum, et manus correctoris. De lacunis sic statuendum 4 letur. Quuna antiquior caeteris codex 'Iutinensis septem vermis Prat hiterit. lui inii vii in Plii tui libris ii in illatet illi ni littunt u , qui XStant iii illi R. v. 29. IS. I39-I42 214.3ul. 349 quarum inissi inuni Plera
. que patet ab negligentia librarii repetendae esse oculis ad paria versuum initia aberranus, recte ostri colligi, ex uno pervetusi codice , quem situs vitiaverat, et Mutinet sena ei aliquanto post magis etiam lacerat codice illo, eum, quo Bessis es usus, alii que descriptos esse. Ordor
versuum raro Variat in codicibus. v. 49. 349. sed esse nonauilla . iii Ia nil iis c rili ihIl lint Ru D DC legantur, Illini maiiii Stuni est. Id et lolii illi debet iiii μtiirvetusto codici, in quo quae lacerata vel evanida legi non pos e viderentur ab alia manu in summis vel inus maiψ-nibus adscripta fuerint Nisi quis forte libros omnes in nasse suspicabitur ex reperiis ipsius Gluini chariis, in quiabus ille quae commentatus erat expolire coeperii, necdum ad finem perduxeriti Cerie de duplici recensione cogitavit Graesus Mihi quidem ciuod tertium eorum quae in Coluthi a nimis notabiliam fient COIIHIIemorabam, Correctione S. Partim Propter rumipta. Ol. ut . 23. male intellecta ab librariis iactae, Partim non esse omnino cor-mniones videntur, ut, de quo insta dicam, . 288. Incipii carmen his verbis:
μφαι ρ-άδες, ποταμο πάνθοιο γενέθλη, α πλοκάμων κρηδεμνα και ρα παίγνια χειρῶν
πολλάκι πατρωησιν ἐπὶ ψαφιάθοισι λιπουσαι δευτε, επιστοπόλοι νο ριατα μολοβοτῆρος ελατέ μοι, κελάδοντος ἀπορνυμεναι ποταμοιο,
218쪽
210 EMENDATIONES ἀγνώσσων ἀλος ε πα-
Νon credam scripsisse Oetam κελάδοντος πορνυμεναι ποταμιοιο. Languent enim haec verba debebatque Columus, si eleonte scribere Vellet, inissis supra ποταμριου πάνθοιο γενέθλη, dicere, adeste a fluvio, a quo estis Prognatae. Seripsit vero,
Sic illi versus scribendi. Ορεων eis Per Se D SI SP ctum est, tamen adeo mira est scriptura cod. iii ri--
Hormn in principi recte vulgo τί δέ, non τί δαί, quod aliquo codd. habeni Pessimes mixtus ad Iuphiost p. s. ιτα γἀ in ἀτὰρ υταὶ mutatum volebai, x
tione etiam salsa usus quum Nonni imitatores non continuare spondeo in uno commate putavit. Fecit id COIuthus etiam . 59 83. 359. quorum exemplarum tamen
219쪽
observa ii, duodequinquaginta verius habes, quorum primi duo pedes spondei sunt, duos autem v 46I. 543. quomim ambae primae dipodiae ex spondeis constant duos denique, in quibus duo contigui sunt diversarun clipodiarum spondei, V. T. 474. quod genus apud Coluthum invenitur v. 21. 32. GI. I32.137. 146 201. 236 241 282. 365. 3το. Huiusmodi obsera asiones tu non sun eo semnendae, tamen ne abutendum quidem iis est: id quod accidi Weriurio. missimus editor Diuusii Perlegetaevium p. 508 sariem istam carinam viri non am no, demum nurisse scripsit, novi luminis iubar ex longinquo ostendit, cui tamen vellemus faustiore auspicio quam Bassaricis Dionysii praelusum esset. Redeo ad Coluti uln.-λοισαι si ex Hemsterii ii coniectura in ριολουσας mum taretur, antea scribendum erat θανατησι. Sed recte librorum scriptin am servavit Iulianus, defenditque censor
I des inensis in Annalibus 1824 P. V. p. 501. m. Neque enim dies Meia, vos deas a Paride iudicatas vidi ssus, sed vidistis iudicem Parim ei victricem Venerem. Unito prooemio ipsam rei XPOSitionem aggreditur Poeta his verbis:
πάσα δε κυδαίνουσα θεων ε σπευδε γενεθληαυτοκασιγνήτην λευκώλενον Ἀμφιτρίτης. la uno codd. Pariclenclum, quorum scripturam repraese tavit Iulianus, legitur is sine accentu id tu veriendo
expressit, Lennepius, merito repreliensus est. Genui nam scripturam quuin Iulianus versu 121 confimari iudicavit, errasse videtur. Habe eitim ibi particula iustam
rasonem, M. cum λιγαινων coniungitur. Hic vero, ubi nihil praecessu, quo reseratur illud υς, non video, quo
220쪽
212 MENDATIONE Abrum XII verbis illis to 5 μεν , et alias rhapsodias similiter incepit, intelligere debuit Coluthus, factuin id esse sic, ut praepessa respicerentur. Censor Heidelhergensis p. s. comparandum fuisse ait Homericini O La II. Dic 'VLλoι μἐν πάντες, σοι φυγον aisv ολεθρον, οἰκοι μαν, aliaque in medias res rapientia exordia. Horum vellem exempla, qua similia essent, dedisset. Nam de illo in Ohssea etsi iizschius, quemque is laudat Guil. velleriis rectius quam alii iudicarunt, tamen reliquerunt, quod marime addendum erat, referri ἔνθα ad verba V 2 p
sua, tria ρο, ἱερον πτολίεθρον ἔπερσεν, itaque a diea. iam tempore recte dictum esse. Gluilius, nisi lassor, scripsera τοῖσι μεν, ut intelligerenivi ex re ipsa
convivae in nupsis Pelei Error fortasse ex eo natus, quod antiquissimo codice scriptum erat λι ιέν, missa littera initiali, quae ut in ipsius nari attonis exordio Post esse rubro Pingenda. In enumeratione deorum, qui nuptias Thetidis praesentia sua ornaverint, quaedam corrupta, alia turbata sunt.
correctori debetur sed is, ut oportebat, ἐπεσσυμένων scripserat, quod est in cod. Goth. Pr ea voce genu nam scripturam dedit codex ut απ' uo ou. Ea murum est nec Iulianum, in Nicandrum Ther. II eiusque Missiasten attulerit, nec ensorem eius Hei mergensem,
mi adnotationem Iuliani iraciaverit, ut scivisse. Alitervississent Mελισσήεντος loci in Helicone nomen esse H prium. versibus subiiciendi sunt, as 40. χρυσείοις δ' ἐκατερθε τινων μενος πυγκάφιοι τι
βοτρης ἀκερσεκομης Ζεφυρεν στυφελίζετο χαAης Qui quo iure a plerisque ad Bacesium relas sint, mina