Opuscula

251쪽

καίετο πιν αννους, πολίων ἐπὶ πολλάκι λώαφ

28. Codd. en Pal. μουσοπολον. Edd Veii. intus umλων. utrumvis serri posset, nodo λάριον salis recte dictum esse constaret Nihil eo conseri Ammiani τέχνης ητορικης δαίειον λευκο*oooς, de quo Iacob sius ad Antilol. vol. X p. 137. Ambigi qua potest Elian da eo, utrui haec Verba appositio sint, an constructa cum φυλασσει. an si distinguitur post φυλασσει,

simpliciter a plernum osse Homerum dicit poeta', si noli distin-suItur, Sua uale em in On ne tena Pus Principem servari Gra

vior mihi digniorque prior ratio videtur. Quare sic poetam scripsisse suspicor: διστον παντων ὁι, - μοwm τδεων - σιμ haec enim verba coisiungenda sunt: ulcissimum deorum Amorem carminibus colens. Recordabatua , nisi fallor, quod Hesiodus dixit, , δ' Eρος ος καλλιστος ἐν θανατοισι θεοῖσιν. Non habeo aliud exemplum Verbi μουσοπολειν, sed exemplis in hoc genere non opiis. Eodem modo, nisi quis sorte id Ihic quoquo praeserat, μουσοποιεῖν dixit Aristophanes Nub. 334 Versu 29. δ' post λεπτ l delevit novissinaus editor Athenaei. 33. Libri κλαιεν δ' ει oti Mira socordia criticorum, quo

rum nullus hoc emendaverit.

35. ullo pacto fieri potest, luod Ilulmhenio videbatur, ut πολλον, νατλας Coniungatur cum καίετο μεν αννους. Alia haec mala, quam amoris curas, suisse crediderim ac mox graves inimici memorantur Herm ius et Pheocles Quod Phileta verba apud stobaeum in I. . attulit Rubnkenius, ἀλλ' hiauis εἰδωρ

κοσμον, πιαὶ πολλα μογήσας μυθων παντοίων οἶμον πωταμενος, iacit more illius temporis, quo sibi, ut etiamnum nonnulli, in similiter dictorum comparatione viri docti placebant. Nihil iste locus ad Ilermesianactem, praesertim quum Philetas, si quid vi deo, ιν πολλα μογησας scripserit. 37. Cod. m. noui a Pal. πολυ edd. vett. ποust. Tum

252쪽

λὰ κιμωτω. In sequente versu autem omnes κνη--ς, et post Venetus et Laurentianus σίχε συνεξαμυη, Palatinus cum edd. Vett. ait συνδο αμέη. Quum imiter mus tibicen ipso tibicinam amaverit Naiulo, λωτ*a re Cle scriptu in vitietur. Πολιεο, nisi orta σκολιοὶ scripsit exiluis ilius dictum de senili tibia, ut πολιφ γυῖα δεδεὶς καματα Plaaniae, quod Bubnhenius attulit, in Antilol. Pal.

vol. I. p. 283. p. 294. Vide quae dixi ad ui ip Med. 876. Denique in στεῖχε Bubnhenius in συνεξανυειν incidit Ilgenius. Elegans erit et sententia et dictio, si scripserinius πολιῶ δ' --Δακι - καπι θεὶς πιομους στειχε συνεξα--.' rimo laesi φορβεια vincius vide sesint Aristoph ad Eq. 1147. Συνε, αιυειν autem, quod tibicinam ipse tibia canens sequebatur.39. Cod ven. 4 δ' habet ante miχθεε, Laurentianus h. Casaubonus quum δὲ Φέρεκλον scribi voluit, χθε videtur ab

αχθέα derivasse. At id aeque inusitatum, ἐχθέω Biali henius aliique, m)bal Ite illud Casauhoni id , ne attenderunt quidem ad Insolentem verbi formam. In pentametro Pal. cum edd. τοιά Laur. τοῖανδ Ven τοίαν vel ' ιαν. Si, ut par est non ueriliter in vocabuli sensu carentibus ludere, sed id quaerere V

lumus, suod dicere poeta vel potuerit vel debuerit, apertum esse arbitror, hanc in verbis illis sententiam requiri, amore cons-etum odium abiecisse Mimnermum inimicorum, cum quibus a te graves iras exercuisset. Similiis Hermesianax in sne se igmenti Aristippum ab solitis disputationibus refugisse dicit. Quare

sic scribendum videtur: δηχθη ὁ 'μόβιον το, αεὶ βαρυν ηδὲ Φερεκλῆν ἐχθρον μισήσας P νέπεμη εν Di Poenituit eum,

inquit carnii num qualia est id erat, quunt seinper sibi gravem Hermo bium, Inunicumque Phereclem odio pel sequeretur. 41. V en et .aur. 1υσηιδος. Pal. et edd. Vett. χουσηῖδος, Non improbabilis videtur Ruhnkenii coniectura, insolentius nomen gentile restituendum putantis, 1υδης Λυδmδος, ob similem Asclepiadae locum, Audi καὶ γενος ει ι κ ουνομα. exsistam ad orph. Argon. 1293. e rexi. Postea etiam lomseudius κημοθείς Iacobatus apud ebenua, mammis, κῶμον ἐκ-σιν

253쪽

43. Veri similliniuim puto esse, quod Leni epius coniecit, Σαρδιανην legendum esse agro eo quod en et Laur habent det Mui, in edd. veit. δαμ-re, in Pal. πιρώνη scriptum. Si ita est, nescio uiuetesin poeta, an insuetam correptionem pra tulerit.'44. Ven καλ λι-ar os Laur. κῶ -ναιγον, deinde ambo διῆλθεν. Pal. edd. veli καλλίον' duo δῆθεν Ilgenii coniecturae , κλαιων , αἰαζων δ' ἡλθε i , at novissimorum editorum αἴλινον id αζων ῆλθεν, obstat non eleganter adiectum alterum participium ἀποπρολιπων, quod quum aliquem accusativum requirere videatur, praestaret quod 1 Ieinrichio in nientem venit καλλίναον ποταμον, nisi longius ab litteraruin vestigiis recederet.

Permirum vero, quod partem corruptae scripturas tueri videtur uesmitus, apud quem hae nimium quantum diversae eiusdem vocis interpretationes prostant: διμον, την μέσην ι ραν, et ζαων πων et vov. Poterani haec tamen in concordiam amduci, quum, si αἰωων recte interpretatus est grammaticus, verisimile sit, quae ad αἰζαον adscripsit, ab librariis corrupta esse ex τῆν πιέωρον. Fuerit ergo, si etiam accentu aliquid apud Hssychi uni tribuendum est, adiectivum ἰζαός, excelsum significans, mutatoque CCent SubStan lives cir ζαο ii, vertex montis, similiter ut ex αἰπυς dictum est oppidum Messeniae I τυ. Haec quamVis incerta, tamen monent ne temere expellamus illud Lια- ex monesianactis versu. Certo suspicari licet, sic ab eo scriptum esse I λιον αὐον δ' ηλθεν ἀποπρολι- , Egregie cum his eo nunt Strabonis verba lib. MIL p. 928. B. 625 Casa . et στερκειται δὲ των Σωρδέων ό μωλος, odoῆμον ρος, ἐ-ακρωρείη σκοπήν - καὶ ἐξέδραν λευκου λίθου, Z-ων

254쪽

51. Edd. Ἀνακρείων. SS. Ἀνακρέων quod praeserrem, si ἐφωμίλησεν plene scriptum invenirem. Valde enim insolenter penultima sub ictu verius producitur, et facillimo id evitare potuerat poeta, si scripsisset, Ma γαρ τὴν λειελιχρος ' πικλείων istari σεν. 52 Στελλομένην, ne quis στερρο, νην coniiciat, exquisitiora amans Poeta dicere videtur τὴν in τεμωμέν et', ad quam

multa miserit carmina Anacreon. 54. dcl. vett. st ut videtur etiam codices IIS S praeter Pal. in quo est o υχιν, habent doυριν , quod Casaubonus in doυρὶ mutavit. At neque hoc propter metrum serri potest, nec, si quis δουρει scribat, sicut δορε dicitur, facile inveniat, quo id

exemplo defendi possit. Sed praestat tamen altero, quod nullo pacto admittendum. 55. Libri si δὲ μυριον Casauboni invenium, δὲ δὴ ρων nimis facilem a viris doctis assensum impetravit certissimum est, Hermestinaciem dedisse, τὰ δ' ὀμουριον- uti 1επιον. 'Schrieforus ad lutarch vol. V. p. 149. , Λεκτov. Sic τονωτέον. V. Strabo XIII. 1. 2. T. I. p. Φ38. Cor. In Athenaeo p. 598. . e peram dederunt Λέκτον , ubi μυρίον in Μύσιον nuper probabiliter inui vi Guil. Ferd Wenschius in libello scholastico Viteberg. 1829 p. 17. Nam tuo Hermalino in mentem venit ὀριουριον tantum abest ut certum sit ipsi est certissimum , ut ne unibram quidem liabeat probabilitatis. Quippe repygnat rationi dicere eontem, a quae disteriis in mare inte lectum Talia si forte dici possunt πλησιόχωρα, non possunt dici oluo ρα. Rationi ego quidem atram bilem parum amicam esse video. Ne dicam, cui vacuus cupiditate mlimus sit, non tam exili diligentia poeta interpretaturusi esse, ut neget, quae πλησιπωρα prosa oratione aut a poeta, qualia Io. Zet κε fuit, dici redibile est, uoo potuisse dici, malitque propterea Troadis promontorium Musia adstri hiri quia nescit et uosolet emium Mu, quam vocem Tacitus aliique sequioris ReVi Scriptores Pr

in oraturius aucepiam a poetis amarunt, saepe nihil aliud quam viein significare Sed ne ratione, euius usuiu saepe riuo nobis vertit vir doctis Diuitiae by orale

255쪽

ΗΕRMESIAN ACTIS ELEGI πολλακις AADκου κυματος ἀντιπέρας.

57. Libri αυθις et mam ιωνα οδωνην Lennepius πολυπρή - a-- Rulna ilius Ἀτθὶς et oti ην. 59. codd. m. et Laur. ἄγειραιθει αρειδος. Pal. et vesti edd. ἀγεῖραιο ἀρειώς rix credibile est, Letineri Mispicioneni, latere in his nomen Theoridis, quam Sophocli iam seni amatam esse Athenaeus testatur P. 592 A. B. Ruhnhenio parum probabilem visam esse, ut adeo post hoc distichon aliud, quo nominatim appellaretur Τheoris, omissum esse putaverit. Quum Sophocles propter suavitalent Carminum apis vocitatus sit, patet OI non ad Ἀτθὶς si λι si a reserendum esse, ut sit Atticae vis instam, sed coniungi Vesha debere hoc modo sta Βακχου. laque recte Schweighaeu serus in iis quae exciderunt ei luini quale est γιγνωσκεις vel οἶσθα positum suisse iudicavit, ni o tuS

similibus locis v. 49. 73.75 veri simile est hos versus ad hunc sera modum scriptos sitisse:

simus, quam exemplis, quibus pse plurimum tribuere solet, defendo eo malle, quod diximus, Viceamur fatebitur, credo, inter μορα aliouid interiectum esse posse, si haec eo ideraverit Strabo XVI p. 38 usit. Vol VL p. 246 ed. Tetschucc si δ' 'Aτουρία τοῖς περὶ Αρμηλα eoποις διιορος ἐστι, μεταξ ἔχουσα τον Λυκον ποταμον Id Epito in diei πλη- σέο υρβηλων. Scholiastes poli Ith. I. καὶ δεικαν dooς ἐν τρέτη Alemai,ων ἐκ τῆς ἐν Αἰτωλίρ ορτυγίας ταγοὶ 'λον νομασθῆναι γραφων τάδε o δ' 'ορτυνέης ιτηνιδος οραηθεντες, οἱ μεν τὴν Eφεσον o δὲ Cod. ar αλλοι δε e νιν προτερον Βῆλον καλovia μην Mis δὲ Cod. Par. οἱ δὲ) τη-ομοτέρμονα Σικελίας Cod. Par. Σικελίην νῆσον, πεν ορτυγία -- οωνται. Exaus fragmenta Nicandri haed

emias r

αλέης, πασαι - ν ορτυγία βο-νται. Non hic certo de eo videtur tempore haec scripsisse, quo poni vel aggere

iuncta Syracusis est Ortygia. Quod de accentu, quo 1εκτο, non εκτον scribendum sit, dicit Sehaeserus, non Strabo erat asserendus, apud quem neuue de accentu luidquani, neque eonstanter Λεκτον scriptum legitur,

sed scholiastes Homeri ad Iliad. i. 284. ita probans ἀγωνον, ut suisse qui aliter scriberent appareat. Digitiae by ooste

256쪽

Βακχον, καὶ - ἔρωτ' νέγειρε θεωρί3ος, . . Ζευς ἔπορεν Σοφοκtii. Lacuna quid continuerii, plane incertum sed tamen, opinor, aut, cuiusmodi quid suspicatus est Ilgenius arte ab Iobe accepta, ut τεχνοσόφι φρενί, τήν aut de senectute, ut GPrum fi γαρ ἐρῆν, uirum vi , si in sine liexanaetri οἶσθα suit.

μενον , συνοδων Moschopulus in vita Euripidis: σκυθραπιος- ῆθος η καὶ ἀμειδης καὶ φευγων τὰς συν-σως ori Maiaισυγυνης Oωσθη. 66. Librorum scriptura, lati v si accentu mutato Lγμων reponatur, iungaturque ea Vox cum praecedentibus verbis, per se nihil habet, quod improbari possit, siquidem urbs Aegea

Macedonici regni sedes fuit. Non nepte tamen Critici, quoniam caeterorum anticas eruditorum laominum onanes II Omillatina Gela

memorat, hic quoque naulieris nomen, quam Euripides amaVerit, Ialere sunt suspicati. Sed id quale suerit quia certo dicat In Vita oscit opuli haec tantum relata Sunt ετεροι DIO τορ ηοαν, ουνυπο κυνάδν, ἀλλ' ἄπο γυναικων αὐτὸν διασπασθῆναι, πορευομεν- ἀωρὶ πρὸς Κρατερον τὸν ἐρωμενον Ἀρχελάου καὶ γαρσχεῖν αων καὶ στερὶ τώς τοιουτ- έρωτας si δέ, πρὸς τὴν γαμεz3ὶν ικοδ&ου του Ἀρεθοωσω . adem apud Suidam prostant, ubi hiemi codicus Nicodemus Vocatur. 67. SS. 4οκε δαίμων Edd. inter has Voces τοι inserunt

Quod servans orsonu Εωοιπίδη vocativo causu scribi volebat. Idque omnino et elegantius est, quana I quis CrIhi vellet εἰροκετις δαίμον υρ uri dri , et nisi fallor, etiam rectIus Topter Er-bum medium ευρετο, quod praebent codd. ven et Laur. Pro Pal. et editionum scriptura ευρεν Caeterum Severioris grammatiCaeotio hora potius, quam εἰς- requirit. Permultis tamen laeis apud recentiores poetas εἰ iccum indicativis praeteritorum comauucium invenitur, ut iure dubitari possit, librariisne imputari Disiligo b Corale

257쪽

ea scriptura debeat, an male Homeri usum interpretatis Alexandrinis grammaticis. 68. Languet μφὶ βίου, etiam si de vii luctatum cum canibus dici Euripidem credas. Quare ' ιβίου scriptum fuisse puto. Moschopulus eum hominem Lysimachum vocat. 69. cm plane contemnendum, quod habet Laur ανδρα τε. Eodem versu Athenae edd. νετρέψοι-ο. x codd. nihil en

taliam Bulinhenius tacens dedit, quod iam Latinus interpres EXPTeSSeTat, νεθοεψαντο litterpretes o prora, dictum pu

tant. AElegantius scriberetur, νορα δὲ οὐ θέρηθεν, ν71. Non recte intellexerunt interpretes hoc distichon, quantum ex eorum adnotationibus colligi potest. Παιδευθέντα signiscat eastigas in respicit enim poeta poenam, qua affectus a Dionysio fuerat Philoxenus unde ille τιναχθει , vehementer commotus, γρυγη, magno cum eiulatu per urbem colophonem transiit, quum se in patriam cythera reciperet. 73. Iibri M. ι γνωσκε καὶ ουσαν μέγαν. Edd. Vett. καὶ οὐ πιμαν vel καίουσα iam . mendavit Rubnhenius Alloquitur poeta Leontium, amicam suam, cui hoc carmen scriptum est. 74 Lilari aηλίοις Correxit Heringa, male tamen interpretans. Tibicina illa suit, mala Dionysio, ut ex Athenaeo p. 6. T. compertum habemus. Eam Hermesianax dicere videtur pri mum Vesuavisse, eoque iam tempore amore incendisse Phia

77. Libri μίδα. Id quum Graecum nomen esse docuit B aikenius, non resutavit ealigerum, qui vidi duobus locis adductus scribendum censuit. Non est enim credibile, nutam, quod ex ipsius Philetae carminibus notum esset, ab aliis aliter esse scriptum. Itaque nisiis ridii locis peccasse librarios ostendetur, corrigendus erit Henne,ianactis versus.

258쪽

85 in ιι ἐν Σάμιιον ιανίζ κατεδησε Θεανους ευρο ιενον , καὶ κυκλον, σον περιβάλλεται aiθήρ, μι ἐν σφαὰν πάντ' ἀποτασσομενον.

78. Scribendirui videtur, μενον. 80. Perelegans est ei nescio an vera uehiriclis coniectura σκοτίη m. 81. υτη vix erit qui pro sano habeat. Scribenduin puto αυη , quos in an cu a divinando de H us amoris mari-tos roddidit. Πικροὶ vel amori opposita, vel acuta intellige, ut Platoni ποιρος ἔρως dictus, si sic scripsit, apud Athen p. 589. c. 82. Pal. et edd. κυδος cod. Ven κῆδος, quod ego quidem non dixerim niale scriptum, ut Rubnkenio sum propter illud Theognissis v. 900 κυδιότην ρετήν τοῖς συνιεῖσιν ι Bic quoque

veri, ille comparavit, de mente consilioque scriptorum securus. certe non minus apte, nisi aptius etiam curam in dicendo sitam ponens, quam gloriam dicendi nacta e angues reddere sophistas dicitur gravis illa virius. 83 codd. Veii Lauri ουδ oula D. Pal. οὐδ' οἷ δὲ τολAld Osd G δεινόν. ad usui epicae dictionis congruum, ut apud Homerum , υδε s. ἐν Ουδ ο' ἄναρχοι ἔσαν. Itaque male, io--nus, ουδ οιδ' αἰνον, quod probabat Porsonus. Deinde en et

Laur. απεστοέη αντο. Sed quum paleat, non dici illos non aversalos esse hellurn Amoris, sed propulsare nequivisse, probab lior est Pal. et edd. Vetti scriptura, πετρέφαπτο.84. Scripsisse poetam puto, φθαν μνοι δεινὸν δ' vim νυν φωχον. Id aptissimum praegressis. 88. Vulgo βαιῆ τ' ἐώ σφαιρο). Quod servans itemsterii ius

eleganter coniecit παντ απομασσομενον Semrari posse videtur ἀποτασσομενον, quod Proprie est diatribuentem. Sic eo verbo usus inophantus in Brunckii Anal T. II. p. 307. Initio versus

259쪽

89. Heringae debetur ἐχλίηνεν ον pro ἐχλειημένον, Porsono autem reliquorum emendatio, quae an codd. m. Laur sic scrupta sunt, ἐχρη ν πολλῶν ἀνθρωτων ἁναι, in Pal. et edd. vett.

92 codd. m. Lauri κοπι ροτέρας. Pal. edd. Vett. κουροτέ- ρας 'Eξεπόνησε non mutaverim propter insolentius addita ἐκ βα--χὶς η υχῆς. Nam quum ex profunda mente leviores curas et

horassa Socrates dicitur, in his iana curis mentem suam, alias in rebus gravissimis occupatam, a Xercuisse significat poeta. 94. Recte libri 101 ω. Hoc enim dicit poeta, non potuisse facto suaena invenire Socratem, quum tamen Verbis ubique se

expedire didicisset. Non a tale egeretur, ου δέ τι τέκεια εὐήλ' ὁ λόγι' πολλας ευρομενος διόδους.s5. Li in Ims omittunt δ' Ex quo apparet, Veram scripturam esse, quam etiam alia commendant, ανδρι δὲ Κυρηναιον - θος αμισεν 'Iσθμου δεινος. -νος correctio est Rulii Gnii pro δεινόν. Sed idem quod istio ipse mutari Voluit an ευστι- θάνης, recte monuit Schwei laeuserus, contrarium dicendum fuisse. Scribendum ἀπιθάς, iς, non quod Aristippus eam magna pecunia conduxerit, sed quod florida aetate dissicilis aditu suit, de qua re scriptum apud Allienaeum XIII p. 570. B. C. 585. D.

in libris scripta , υὁαμένον ξεφορησε βίω, in his vix dubitari Potest, quin partem eri viderit orsonus, quum coniecit ἐξ h 'ρη etiam L C. Oreuius apud Wiserum, ante edita Poramii

260쪽

'Eφυρης βιω. Primam ille vocem non attigit. Quam enim Biglerus et Axtius ei coniectura ni tribueriint, Iigenii est. Quid res exigat, nor obscurum videtur Aeginam enim cum Laido retere consueverat Aristippus, teste Athenae p. 588. E. Ἀρέ-

στιπιτος δὲ κατ' - συνδιημέρευεν αὐτῆ Ἀθίνν τοῖς IDσει How. Ne solo id Neptunioriani tempore actum Me idem Asienariis indicat p. o. u. δ 'A μωροτος τὰ πολλαδε Aψίνι τροφων. Hinc litterarum vestigia sequenti facilis se offert coniectura φευγω -υλιμένων u Ἐφυρης ρίων.

Descriptis iam a typographo hisce adnotationibus venit in mari Is nostra Censura novissimae editionis in Diariis litterariis Halensibus lol. 204 in qua quaedatri similia nostris invenimus: de caeteris cur dissentiamus, quoniau evonere serum eεt, siciendum lectoribus relinquinius. Diuilias by Corale