Io. Georgii Walchii ... Parerga academica ex historiarum atque antiquitatum monimentis collecta

711쪽

essiciantur. quibus de causis ille, qui cupiditate tenetur, doctrinas eius bene intelligendi, necessie habet, integrum systema diligenter atque accurate sepius perlegere atque animum semper ad principia aduertere. quod quum perpauci obseruauerint, haud mirum est, quod multi in confutandis P OIRETI opinionibus feliciori destituti fuerint succestu, quod non fieri potest, nisi principales opiniones solide destruantur, quae quum sint ab omni ratione alienae ac viam parant ad enthusiasmum, merito reiiciuntur. atqui ex his facile colligi potest, quod pretium ipsius methodo in eniendi verum sit habendum, quae eam tantum lectoribus adfert utilitatem, ut inde Varios e

Contra quem defensionem adiecit dictae editioni librorum de triplici eruditione, quae Omnino magis digna est oratore sacro,quam genuino ac germano philosopho.

me venerandus edidit elementa philosiophiae inserumentalis, anno Μ DCCIII. quorum editio secunda MDCCVI. tertia MDCClX. , quarta M DCCXII. & post hac adhuc alite

prodierunt. Continent haec elementa quatuor partes, quarum prima de ratione inu niendi verum; secunda de νatione veritatem ex aliorum scriptis eruendi; tertia de ratione veritatem cum aliis communicandidi quarta de notitia terminorum philosophi

x arte cogit. e. XIX. g. 26. m. . corum Disitirso by Corale

712쪽

corum agit. sc prima pars speciatim logi cam Complectitur, quae methodo medica,

quam S in aliis disciplinis philosophicis se

vavit, Conscripta est. praecepta illius ge manice proposuit MARTIN MVSI G Par te prima des Lichis der miseriit; & anno MDCCXV. IACOBVS G v I LIELMUSPE VER LINus edidit medicinam intel7 cIus sine logicam e venerandi Bu ei logica Ihisque in eam praelectionibus academicis in theses breues redactam. nec est quod Co- Piose merita venerandi BVD DEI in philo-1ophiam commemoremus, de quibus vel ip1e applausus,quem monimenta ipsius philosophica, quae in plerisque academiis recitationibus explicantur, satis testari potest. venit quidem logica in varias reprehensiones iis de caussis, quod venerandus BuDDEvs sua hauserit ex CLERICO, nec auctores, qui ipsi opem tulerunt, nominauerit, cuiusmodi accusatio sane nullius est momenti , nec pectus ingenuum & a prauorum affectuum sensu alienum decet. non solum ex C L E R I C o; sed aliis quoque, A v-CTORE artis cogitandi, L CKIO, THO- 1 Α S IO, TITIO ea, quae veritati consentanea esse deprehendit, deriuauit pro munere illius philosophi, qui eclecticam sequitur philoiophiam. quando enim philosophus apud alios quaedam deprehendit, quae

vera, etiam necellaria esse 1entit; non potest non illa in i ibrum suum transferre, quoniam una tantum est veritas; quae autem

non ab aliorum auctoritate ; sed propria sensione dependet. qua propter talis Phi

713쪽

losophus eo ipso praeclare suo fungitur munere, quum eX variis ea possit colligere,quae sunt vera atque utilia; nugas autem ac false reiicere. quid multa Θ ipse CLERICus eandem secutus est rationem, ae multa doctrinarum momenta ex Io. LOCU Io, item

AvCTORE artis cogitandi sua sibi fecit. quod adhuc de aliis, qui ad huiusmodi ieiu- inas ac malesanas reprehensiones, praua quadam animi libidine incitati procliues sunt, probare possemus, si id instituti nostri for- sma permitteret. quid Θ quod vendrandus B VDDEus propriam sibi elegit tractandi i methodum, multa suo ingenio 1utSque me- iditationibus inuenta, eXaminata ac Probata iadiecit, ac tale scribendi genus seruauit, iquod elegans ae perspicuum. Cur autem CLERICVM haud nominauerit, quando ex isto quaedam retinuit, id consilio factum iest. praefatione elementorum philosophiae instrumentalis ipse dicit BUD DEUS: nomina autem isiorum indieare, insituti ratio conditio elementorum non permisit: quia hus accedit, quod ipsis praelectionibus commodius haec reseruentur. Praeter haec elementa praefationem elegantem praemisit arti j

cogitandi, quae Halae prodiit ΜD C CIV. item MDCCXVIII. quiPpe qua de fatis

studii logici, eiusque vera indole, adminiculis Si defectibus edisserit. in plerisque, qui in studio logicae versati sunt, hos desectus notat, quod primum nullam adiecerint medicinam, nec Viam certam, planam &facilem indicauerint, qua eXui praui affectus de cum aflectibus Peruersae opiniones possent;

714쪽

possent; deinde quod non serio ostendant,

1nchoandum in veritatis inquisitione a voluntatis emendatione esse; tertium quod tam ieiuna, tam friuola sint, quae de intellectus facultatibus & operationibus tradant, modo aliquid tradant: tandem quod de vera ratione illarum facultatum infirmitatibus medendi nihil praecipiant, quod trahat

momentum.

psiae anno MDCCII. edidit artem cogitandi a. de qua auctores diarii Parisiensis ita iudicant: on trouuera plus de boniens dans cet Ouum , que n' eu promet D ieu de mois, qui paroit dans le titre. e' es is logique a1μα rasonnabu, par ranon a celies, quis' enfiignent dans P ecole, mais qu' on ne iugera peut-etre pas jori necessire. in- , terdum felicior exstitit in consutandis aliorum sententiis, quam suo ingenio tradendis Iogicae solidis praeceptis, quamquam haud negari potest, quod saepius de verbis, quam ipsa re aduersus alios disputauerit. varia

Contra TITIVM obseruauit EPHRAIM GER HARD. IO. FRIDEM ANN SCHNE ID ERVS, qui

edidit fundamenta philosophiae rationalis ad recentiorum philolophorum mentem proposita, Hal. ΜDCCIII. & ex editione secunda aucta atque emendata MDCCVIII. complectitur liber hic sequentia capita E) de natura & constitutione philosophiae rationalis, a) de veritate eique opposita falsitate ec

715쪽

fictione , 3 de veritatis impedimentis seu praeiudiciis, de adminiculis Consequendae veritatis & inprimis de definitione. s de diuisione, 6) de demonstratione; τὸ de methodo, 8 de meditatione; 9 de interpretatione & Io) de disputatione. scripse

quoque SCHNE ID ERVs dissertationem de logica non otiosa; item de variis argumentandi methodis veterum s recentis

ruma

IOACHIMUS LANGIVs, cuius medicinamentis, saepius prodiit, etiam apud Anglos recusa est. pars prima continet historiam philosophicam a mundo Condito usque ad nostra tempora ; secunda agit de mentis aegritudine; tertia de aegrae mentis sanatione; quarta de sanae mentis vi in veritate inuestiganda; quinta de sanatae mentis usu in Veri cum aliis communicatione &fexta de eruditione ac sapientia. Varias eXpe tus est liber hic centuras, ac multi id in eo notarunt, quod maiori studio, quam deceat, sectatus fuerit poIREΤvM, nec discrimen inter naturam & gratiam, ac inter philosophiam & theologiam obseruauerit, ac Prae cepta dederit, quae christianum formare possent logicum.

tionis philosophiae rationalis variis obseruationibω idus tae, siue de intesiectus humani usu atque emendatione libri duo prodierunt Ienae MDCCIX. & iterum MDCCXVII. 8. liber primus tractat de conceptibus logicis

communibus, ac speciatim quidem de eruditione, philosophia generatim, philoso

phia

716쪽

DE PROGRESSU AC FATIs LOGICAE.

phia rationali, intellectu humano, cognitione,ignorantia,Veritate & certitudine,talsitate.verosimili de lissimili,obiecto cognitionis, Cognitionis impedimentis. liber autem δε- cunae disserit de negotiis logicis specialibus,

ac quidem de impedimetatorum remotione ; de experientia, meditatione, ratiocinatione, lectione& auscultatione, interPreta .itione, opinionum diiudicatione, de veri Communicatione generatim, de communi Catione Veri, quae oretenus fit, de libris scribendis, a de arte disputandi & confutandi. atqui haec omnia argumenta GER HARD Us

perspicue exposuit & eiusmodi illustrauit obseruationibus, quae lucem in historia logicae interdum nobis praeferre possunt. praefatione fatetur, quod ex antiquioribus Ari- stotelis atque Epicuri praecepta haud negle-- Xerit, etiam scripta recentiorum logicorum ad usum suum transtulerit, ita ut semper eli-3 geret sibi, quae probata videbantur. prae ter hanc delineationem scripsit quoque e GERMARDus dissertationem de praecipuis

sapientiae impedimentis, Ienae MDCCV. quae logicae addita fuit; item unuOrgressit-chen Beotes vom Versund unae Mi Pen des Uchen und defessen Ausbeseruta, Hal. MDCCVIII. 8 δε Ιenae ΜDCCXUII. ρ'iω-s tiones logicas de veritatis cognoscendae principio eriterio, Ien. MD C CIX. 4.'ἶ M DCCXV. 8. prolusionem academicam de ratiocinatione Ictorum, Ien. MDCCXI. 4.

717쪽

ro adnotationum ita auctium atque illustratum, ut prout titulus libri huius loquitur, iera bieqsolida Dicae Peripatetico-Scho- Iasticae purioris fundamenta detegantur σratione mathematica per varias schematicas praefigurationes ad ocularem euidentiam δε- ducta proponantur, Gisi e Μ DCCXII. tr. Iraefatione logicam Peripatetico-Scholaicam puriorem contra adcusationes tueri instituit, & in additamentis omnino multam operam collocauit in momentis doctrinae

huius explicandis atque illustrandis, praecipue quod ad syllogismum adtinet, ita ut opus noc non possit non cultoribus Aristo. telicae ac scholasticae philosophiae magnam

adserre voluptatem. auctoreS actorum eruditorum id commemorarunt, nec satis honorifice de industria a LANGio adhibita senserunt,non obscure significantes, quod placitis Aristotelicorum & scholasticorum non magnum statuendum sit pretium, siue eorum necessitatem, siue utilitatem; sueveritatem respiciamus. qua censura Pe motus LANGIus de defensione cogitare Coepit, quumve anno MDCCXIII. ederetinuentum nouum quadrati logici uniuersalis rin trianguli quoque formam commode redacti, adiecit dissertationem apologeticam pro Iogica Arisotelica genuina maxime istic qua id omnibus viribus egit, ut dignitatem atque auctoritatem logicae huius a contem- tu variisque adcusationibua liberaret forti

terque

718쪽

terque tueretur. haud negamus,qUOd cla- .rissimus LANGIus significauerit ingenium subtile,vsuque meditationum exercitatum; sed num verum logicae finem sibi propositum habuerit, hacque ratione Viam rectam atque expeditam ad senium veri & falsi demonstrauerit, id aliorum iudiciis permittimus. rectius opus hoc logicum inter Aristotelica scripta, de quibus supra disseruimus, locum 1 uum tenere potest, idque ideo heica nobis commemoratur, quod paullo

IO.P.de C R o v S A et,qui lingua gallica edidit6- sume de res ions, Amst. M DCCXII. cuius editio a. quoq; multo auctior prodiit. pars priama considerat varias mentis facultates,& naturam ac diuersitatem idearum partim ratione obiectorum, partim ratione modorum, quibus istae a nobis concipiantur,tribus sectionibus. pars fecunda agit de iudiciis &propositionibus, qua quum propositiones diui1 e fuerint in veras & falsas, certas, incertas oc probabiles, etiam disseritur de scepticismo. pars tertia complectitur doctrinam deratiocinatione ac quarta de methodo, quae omnia distincte atque eleganter sunt proposita, ut non mirum sit, quod logica haec non mediocrem sibi comparauerit existimationem. nam quamuis, si rem ipsiam respiciamus, multa ex logica vulgari retinuerit, quae emendari atque augeri potuissent; modus tamen tractandi, quem obseruauit, maxime elegans est ac vim habet ad animos lectorum

719쪽

69o DE PROGRESSU AC FATIS LOGICAE. Ni COLAUS HIERONYMUS GVNDLI

G i v s, qui edidit viam ad veritatem, cuius pars prima continet artem recte ratiocinandi, idem logicam, Halae MDCCXIII. 8. diuisa est in tres partes. partis prima caput 1) agit de intellectu & logica speciatim con si ierata; in de cognitione & ideis, quae sunt illius fundamenta; 3) de ignorantia eiusque caussis; 4ὶ de nominibus; sin historia logicae vulgaris ac speciatim partis primae. partis autem fecundae caput i) de iudiciis; a) d propositionum veritate & falsitate ; 3ὶ de Irincipiis, praesumtis Opinionibus, de vero imili & falso simili; 4) de propositionibus uniuersalibusti particularibus; s) de propositioni us aperte & latenter Compositis, ut & complexis seu incidentibus; 6) de divisione; ) de definitione; 8) de verbis au particulis; s) historia libri secundi logicae

Vulgaris. partis tertiae caput I)de methodo eiusque diuisionibus; a) de methodo analytica in specie; 3) de methodo synthetica in specie; 4) de pseudomethodis; s) de syllogismis in genere eorumque usu; 6ὶ de

syllogismis eorumque speciebus. 7) de vera methodo conuincendi ac confutandi dis-1entientes, 8) de dialogo; 9) de methodo legendi aliorum scripta eaque interpretandi; 1οὶ de methodo soluendi sophismata; i) historia logicae vulgaris in parte tertia de fatebris, quas quidam in hac celeberrimi GuΝDLiNGII logica demonstrare voluit, non est, quod dicamus, praesertim quum a quodam auditorum ipsius responsio bene composta fuerit data.

720쪽

P. B V F F I E R . cuius principes du rai nne-gnent expinez en deux logiques prouierunt Parisiis ΜDCCXIIII. 8. quibus continentur multae obseruationes ac Praecepta Vtilia. EXtremo quoque auctor iudicium tulit de variis logicarum 1criptoribus. ΕΟ. IACOBvS SYRBIVS,quian. MDCCXVII.

Ienae ediditi Mopsin philosophiae rationalis;& eodein anno insitutiones philosophiae rationalis eclecticae, quarum pars prior agit de veritate cognoscenda ; posterior vero de Veritate adplicanda. praemissa est praefatio, qua historia logicae breuiter exponitur. praeter hos, quos iam commemorauimus, ad huc alios postemus recensere. quo spectant viso G logique, contenant les principes des sciences s la maniere de sy eu seruis stoursiare de hons rasounemens, qui liber, cuius auctor est M A R I o Υ T E,prodiitParis MDCLXXVIII.& inter opera scriptoris huius edita Lugdun. Batauor. MDCCXVII. 4. item ars cogitandierstematica cum praeludio philosophiae, Bassileae MDCCXU. 8. quam composuisse ZWINGE-nus dicitur; nec non Io. HEN R. ACKERI

scrutinium opinionis N scientiae, Rudol stadii

MDCCXV. qui ordinem vulgarem ac Vetti-stum seruauit; intractatione vero ipla vetera cum nouis coniunxit, Vt de aliis taceamus. at

vero praecipue nobis est propositum, varias periodos historiae logicae distincte indicare. ac principes tantum scriptorum huc spectantium commemorare, inprimis quum neque iit utile, neque per ingenii humani conditionem se-