장음표시 사용
501쪽
IVR. NAT. ET GENT. LlB. II. Hine informis omnino erat reipublicae Romanae status, quum eo delapsa eslet, ut plebs, tribuniciis instincta furoribus, inconsulto reliquo populo, leges
ferre, et de capi re ciuium Romanorum ius suo aris bitrio dicere et omnia patrum Magistratuumque deis creta turbare pollet, quum sine plebe populus nec leges ferret, nec iudicaret, nec de sello ac pace decerneret. Quum vero, Ubi loco totius. populi turba quaedam vel faex hominum pleraque pro lubitu decernit, in Ocblocratiam, adeoque vitiosam rei p. formam degeneret ciuitas et CXXIII, 61 . Romanam remp. tum parum ab Ochinlocratia abfuisse, facile est ad intelligendum.
Quomo. Quod ad SYSTEMATA CIVITATvla attinet, do in sy- quum illa vel ex duobus pluribusue regnis, stemati- quae sub communi capite veluti in unum re-
itari 3 gnum coaluerunt, β. CXVIll I. I vel ex pluribus ciuitatibus, foedere iunctis, β. eod.
oriantur: facile patet, Io I) priore casu regna ista, nisi plane sint παμζασιλει , Praeter Cominmunem regem communia etiam habere debere comitia, Ioa) ad eaque utriusque regni ordines, Certo numero, pro virium ratione esse euocandos. Posteriore vero casu Io33 ciuitates singulas immanentia maiestatis iura suo arbitrio ; IO J transeuntia, quae ad communem securitatem pertinent, communi consilio exercere, ac proinde Io delegatos a singulis homines collegium aliquod, siue perpetuum,
siue temporarium, debere constituere, quod de rebus ad communem securitatem pertinentibus consulat in medium, et, quid factu opus sit, re prius cum ciuitatibus suis communicata, decernat. ' Talis
502쪽
CAP. H. DE SOCIETATIS CIVILIS ORIGINE cet. 469 Τalis oIim Amphyctionum, nec non diuitatum Achatis
carum, senatus, de quo plura Boecier. dii l . .lo A bction. et V bbo Em m. vet. Graec. Tom. III. .p. 3 . Sed quum hodie exemplum huiusmodi systematis, senarusque in eo neeessarii, praebeant florentissimae Belgarum Helvetiorumque re publicae , quas, Ios Siniterus, Templeus aliique viri docti accuratissime descripserunt: non est , quod his actum agere velimus.
Enimuero quum pleraque ad foederis le- Magna ges, quibus coaluerunt, redeant: . CXVIIII, 'iyD-69. fieri non potest, Ios quin hae respublieae sint diuersissimae, Io 6) aliaeque arcti Ore, tum d
aliae paullo laxiore vinculo sint coniunctae, uersitas. Io7 aliae plus, aliae minus inter se commune habeant: immo et Io8ὶ quibusdam communia aeraria, officinae monetariae, armamentariaque sint, quibusdam non fiat: denique I quaedam praesidem quemdam, communisque foederis veluti custodem, senatui praeficiant, aliae ab hoc instituto abhorreant: denique II o nec ius suffragii, nec modus ea, quae ad communem securitatem ne- 'cessaria sunt, contribuendi, nec reliqua instituta eodem ubique modo sese habere possint.
503쪽
DE SUMMA POTESTATE, EAMQUE ADQUIRENDI MODIS. f. CXXVIIII. um qui coalescunt in rempublicam
antea in statu naturali vixerint, s. III. isque fuerit status aequalitatis et libertatis: f. U. et VI. consequens est, I ut ciuitas et postea nemini mortalium subiecista sit, a) omniaque, quae consemando statui suo necessaria esse existimat, libere peragere, nec 3 ab ullo in exercitio iurium sitorum turbari, vel vi ad reddendas gestorum rationes adigi pollit. Quum ergo haec omnia,
in omni ciuitate vel republica sit imperium
summum et ανυπευθυνον. ' ' Loquimur de REP Li A proprie sie disti, quam supra
definiuimus, quod sit multitudo hominum, nulli alii mortalium obnoxia, et sub communi imperante securitatis sitae caussa consociata. g. CHII, 3. Quamobrem populus, ab alio victore in potestatem redactus, non rempublicam constituit, sed DRAEFECTURAM vel 'noviNCIAΜ, quia aliis est obnoxius. Ex eadem ratione non rei p. sed MuNlta Η nomino venit multitudo, sub communi quidem imperante, Consociata , sed regno tamen, vel rei publicae maior subiecta. Unde quainuis inreconsulti mu- nicipia saepe vocent respublicas , et hinc mentio- . nem faciant reipublicae Antiochensium, L 37. D. de reb. aua. tuae possu. Heliopolitanorum, I. g. C. qui pol. in pign. Thessalonicensium, I. u. C. Geuict. Tusculanorum, L 38. q. s. D. de legat. PII. Sebastianorum, L M. q. 3. D. de ann. leg. Arelatensiums
504쪽
I. 2 . D. de ann. legat. tarnen ubi accurarius loquuntur, eos, qui pro rivitate letatione funguntarnegant REI P. causa ubesse. t. zo. si vis. D. exquib. causs. mai. Multum ergo refert, quo sensu accipias reip. vocabulum.
s. CXXX. Quum ergo in omni ciuitate vel republica Monitast imperium summum et άνυπευθυνον, f choma-C VIRI, s. et ciues tamen voluntates suas chorum Vel viai, vel pluribus, vel uniuerso populo sub - φρος miserint: β. CXV, 32. consequens est, 6 ut quibuscumque voluntates suas submiserunt ciues, ii et imperio illo summo ct ἁ-rεου gaudeant, adeoque illi a nemine, praeterquam a Deo, iudicari, multoque minus 8)a
populo supplicio aliisque poenis adfici possint, adeoque 9) pestilentinamum sit illud dogma
monarchomachorum, quod populus sit ipso rege vel principe superior, et io) penes illum realis; penes hunc personalis tantum nutius
reperiatur.' Est haee doctrina Franc. Hotomani, Stephani Iunii
Bruti,cuius sub nomine alii Hub. Languetum,aliiGe. Buchananum alii alios latitare contendunt, Sidney, Althusius. Pareus, Io Mitton, et alii, de quibuspi aeter obf. Halens. VI, r. legendus est Io. Franc. Budd. Bis. iur. nat. et gent. q. LII. Ceterum πρωτον illud q/ευδος , quo in transuersum acti hi viri doctissimi populo omnia permittunt in reges et principes, in eo consistit, quod constituentem semper superiorem esse existimant constituto, quodque adeo populus, qui sibi regem et princi- , pem constituerit, s β. CXII, 38. non possit non rege vel principe illo a se constituto esse superior. Sed id non minus' absonum est, ac si seruus, qui
505쪽
472 IVR. NAT. ET GENT. LIB. II. se ultro domino alicui in seruitutem obnoxiam addixit, q. LXXVIIlI 3. sese domino superiorem dicere vellet, quia sibi ipse dominum constituerit. Vid Grol. de iure belli et pae. I, 3, 8. V. A. Zach. Huber. Diss Lib. II. p. /a . mu Potius
ratio ipsa satis agnoscit, eum non posse diei superiorem, qui alterius voluntati voluntatem suam ita submisit, ut voluntati tuae veluti renunciarita rod quum faciat populus, ubi coalescit in remis
publicam: g. CXXVli II, s. qua, quaeso, fronte isse rege superiorem dicet
Nes non At quia tamen eatenus tantum voluntati Maehia. summorum imperantium voluntates suas sub-uellista- miserunt ciues, quatenus id exigit finis socie- Π tatis ciuifis, vel reipublicae, h. XV, 42. seqv. id est, communis, ob quam potissimum in ciuitatem Coaluerunt, securitas: q. CVII. non possumus non inde colligere, Ia) nefarie illos blandiri summis potestatibus, qui illispersuadent, licere, quod libeat, Ia) nec Ciuibus ab imperantibus fieri posse iniuriam, immo I 3 illorum vitam, existimationem, facultates, ipsamque conscientiam, ita in principum potestate ac arbitrio elle, ut illis in solo obsequio reljcta sit gloria. Ex quo fonte quum
Promanent omnia, quae magna adseueratione humano generi, obtrudere conati sunt Nic.
Machiauellus, Thomas Hobbesius, et quicumque postea oberientiam passivam defenderunt in Britannia: ' i haec principia omnia
. non minus pestilentia esse, ac monarchomachorum dogmata, nemo temere negauerit.
I De Μachiauello et Tho. Hobbesio omnia nota ac peruulgata sunt. Nec quliquam est, qui non meminerit,
506쪽
minerit, qui ct inter auctores librorum, quos Iulia- nuru et Iovinianum inscripserunt, aliosque viros doctos, contrariis studiis agitatum sit in Britannia. Quin et Grotium de iure belli et pac. I, 8. Jequ. quodammodo praelusisse huic doctrinae de passua, quam vocant , obedientia , non pauci censent, quamuis secundum eum vindicias dederit vir lauis datissimus, Zach. Huberus ibid. p. ara. seqv. Sanesiue vi aliquis sibi subiecerit populum, siue hic si-hi imperantem ultro elegerit: nefas erit principi, iniuriis adficere populum suum eumque hostili animo opprimere. Priore enim casu, dum in il ditionem accepit populum, hostilem animum deis posuit. Posteriore nihil potestatis habet, nisi quantum ei in se detulit populus: quem sane principi dedisse facu tatem, civibus, tamquam mancipiis abutendi, nemo dixerit. Nec ius sceleri datur loco
I. Sam. VIII, II. Sive enim illud 'cri CEU
vel ius regis, de more et facto explices, uti ius latronis , l. s. D. ad leg. Pomp. de pa1 riciae siue de d minio eminente , quod magistri Iudaeorum faciunt , et cum eo celeberrimus Thomas ad Hub ri de iure ciuit. I. a, 7, ι r. pag. s'. siue denique de iure, catenus obligatorio, ut illi re Iisti nequeat, uti ius accipit Paullus i. I . D. de iust. et 're. et hunCipsum locum Erudite interpretatur U. A. Zach. Huberus ibid. pag. 2; . inde sane demonstrari non potest . ius tale esse imperantibus. quale illis Machi avellus et Hobhesius eorumque imitatores, seruum pecus. attribuere ausi sunt. Non sane taleius sibi adrogabit princeps bonu*,6ιος ο ιυσσευς εσκε μεθ' --το.
Eν δημον, μι ισικη Θειων ἄνθζ-rων. svalis apud veteres diuus regnabat Classes, Iut nulli ciui dicto factove nocebat. Scilicet hoe bominem Dis immortalibus aequat.
507쪽
474 IVR. NAT. ET GENT. LIB. II. Impe
Quia ergo summi imperantes a nemine, praeterquam a Deo, iudicari, multoque minus
supplicio adfici possitiat a populo: q. CXXX, i
6. 7. merito inde colligimus, is sacrosanctum esse omne summum imperium, I 6j sacrosanctos et ipsos imperantes, adcoque I 73 maXimum Crimen merito habendum esse illud, quod perduelles, rebelles et seditiosi admittunt. Quin i 8 quamuis forte in thesi concedendum sit, iis, qui hostilem animum aduersus POpulum ostendunt, tamquam tyrannis, Possexesisti: 19 in hypothesi tamen illam regulam fere inutilem esse, certissimum est, quia im- Perantes a nemine, praeter Deum, iudicari, adeoque et ab illo solo decidi potest, verene hostilem animum aduersus Populum gerant,
) Plura eam in rem dixit Τhomas ad Huber. de im e civ. P, P, a. ao. p. νύ. seqv. Exemplum sane Henisti et IIII. Imp ii paullo accuratius expendatur, latis superque unumquemque conuincet, quam periculosum sir populo ea de re permittere iudicium. Erat ille princeps fortissimus, cuius id unum consilium erat, ut iura imperii potestatemque regiam, sibi impuberi paene extortam, vindicaret. Ringeha tur episcopi et clerici in quos faba illa cudi videbatur, quibus nihil facilius erat, quam iuuenem ferociorem , iuriumque suorum curiosissimum, tamquam hostem ecclesiae ae reipublicae traducere, et non m o plebi , sed et principibus imperii, quos saeculares vocant, immo et Gregorio Papae persuadere, eum hostili animo aduersus ecclesiam et rempublicam furere, ita denique instruere scenam, ut princeps optimus, quantumuis manu fortis et plerumque victor, ab ipsi, demum filio regno opi-pusque, tamquam hostis ecclesiae et reip. spolia..
508쪽
cΛΡ. VII. DE SUMΜA POTESTATE Cet. 47sretur. Adeo periculosum est, non modo plebi infimae, sed et proceribus, iudicium permittere da principum actionibus.
Quum tamen nec omnia promiscue liceant Nee t
principi; sq. CXXXI. in consequens est, aci) ut menille vim inferre non possit ciuium conscientiis, nec ar) quidquam iis imperare, quod voluntati Dei, tamquam supremi legiStatoriS, refra- licet.
getur. Lib. I. β. LXXXVII. 223 Nec iure1 uo aliquem iniuste et sine praegnante ratione priuare, quum ciueS potius rerum suarum secure fruendarum cauisa in societatem ciuilem
in summa calamitate Constitutis, liceat quidem omnia experiri, ut ius suum obtineant, immo et , di ) imminente maiore periculo, patriam dulciaque linquere arua: β. XXII, 7 i. non tamen as) arma Corripere aduersus prin
Quamuis vero haec generatim de imperan- Quid sitibus dicenda sint: contingere tamen potest, s 'g'VM 26) ut imperium alicui tradatur, certis palii Sadstrictum, additaque lege commissoria, si lego pactis illis non satisfiat. Tunc vero 27 iniu- commis- .riam non fieri imperantibus, ubi subinde ino is iginiti ciuium libertatem opprimere non desinant, si illis abrogetur imperium :' eX natura pagiOrum facile jntelligitur, quemadmodum 28) et vitio non verti potest ciuibus, si eos, qui si- , bi imperium sine iusto titulo adrogarunt, et
509쪽
quibuscum nondum transegerunt, depective sunt, ' imperare prohibeant.
I Hinc male Brutus et coniurati oeciderunt Caesarem. Quamuis enim hic imperium usurparet in ciuitate libera, idque sine iusta caussa extortisset ciuibus suis: hi tamen iam pridem in eo 2dquieuerant, ac veluti renunciauerant libertati sine. Et sane quum Brutus ipse apud Ciceronem Epist. ad Brut. IIII non audeat Antonium, hostilis animi erga rempublicam manifestium, praeiudicare, reque ad suum arbitrium tracta, eum tamquam hostem adgredi : quo iure interimere potuit Caesarem, quem tantum abest, ut senatus populusque Romanus hostem iudicarit, ut potius ei sollemniter dederit fidem 3 Quare nee rectae rationi satis conuenit illud Caesariis apud Lucan. Pharsal. Lib. I.
Detrabimus domi s urbi, seruire paratae. Si enim urbs, id est, tota ciuitas dominos habe re cupit: quo iure Caesari aut euieumque alii cuui licuit bello eludi illi Mininos detrahere p
Impe- Quum vero omne imperium sit summum rium se atque ανυπευθυνον : q. CXXVIIII, 3. cons ' ' quens est, ro) ut cum illo coniuncta sint o-
tis. Ea puta securitas, obtineri non posset, quaeque quid' coniunctim ΜAiESTAS, vel MAIESTATiS IURA adiuulitii; pellantur. Quum vero duplex sit illa securitas, y iM TERNA, qua ciues a conciuibus securi praestantur, et EXTERNA, qua ab hostium vi atque armis defenditur respublica: facile patet, 3 o
duorum etiam generum esse iura maiestatis, quorum 3I) alia, quae ratione Ciuium competunt, IMMANENTIA; alia, quae erga exteros erceri possunt, TRANSEvN1ia adpellantur. I
510쪽
CAP. VII. DE SUMMA POTESTATE cet. 477 omnia haee turbarunt prudentes nostri, qui postis quam ad ius publicum animum adpulerunt, id sibi negotii crediderunt iliam dari, ur, tamquam coqui Plautini, diuersissima iura miscerent. Quum
enim II. Rud. m. de tvRIBvs REGALiBUS, quaecum laudis coniuncta esse solent, quaedam legerent: eadem illa esse existimarunt cum maiestatis iuribus; quum tamen multum intersit, utrum regalia quis, tamquam vasalluS dependenter uti vocant ;an iura maiestatis, tamquam summus imperans, independenter exerceat. Deinde, quum eo iuris seudaistis loco non omnia iura, quae alias ab imperantiabus exercentur, recenseantur: crediderunt doctores , ibi tantum agi de iuribus , suae salua male. state communicari cum vasallis possint, atque hinc
ea vocarunt REGALIA ΜlNORA, quibus MAIORA,
id est, uti illis visum. incommunicabilia opposue-xunt. Ita adhuc plerique subduxerunt rationes, quos solide refellit celeberrimus Thomas ad Hu-hrei de iure civ. I, I, o, 3. p. o . 1equ. Quum ergo hic non sit quaestio de iure clientelari, sed publico
uniuersali, seu gentium: satius visum est, cauere ab illa confusione iv RIvM MAIEsTATIs et REGAL UΜ, et naturam iurium maiestatis eorumque diuersa' genera potius ex reipublicae vel societatis ciuilis indole, id est, ex ipso fonte, qnam ex Henningit Arnilaei. Regn. Sixtini , aliorumque eiasdem commatis auctorum, lacunis derivare.
Si ergo INTERNA SECvRITAS in eo consistit, Qua. ut ciues a ciuibus securi praestentur: I. nam sine CXXXV.) necesse sane est, 32) ut cum summo imperio coniuncta sint iura LEGEs pες εNDi, ης k in eademque ad facta adplicandi, quarn SupREMAM IvR1SDICTIONEM uocare licebit, nec non
ius 34 iis, qui quid contra leges admiserunt,
malum aliquod repraesentandi, vel POENAs infligendi, 33 TRsBVTA et vECTIGALIA Pro reipublicae