Tractatus de iure et iustitia distributiua. Complectens omnes leges diuinas & humana. ... In duos libros diuisus. Auctore don Natale Schittino Panormitano, ...Illustrissimo et excellentissimo principi d.d. Petro Fernandez de Castro ... dicatus. Cum i

발행: 1617년

분량: 343페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

13 De iure veteri, disp. n

ratione, nam illa, quae sunt prima principia continentur

in conclusionibus proximis:reliqua vero e conuerso continentur, sicut conclusiones in Frincipij si uis, ex quibus de r.uatur: ita S. Thori. q. IDO .art. . 5 i. cu alijs citatis. 6, Dico secundo, quod in veteri lege continentur quoq; plura praecepta caeremonialia, quae praeseribunt diuersas caere inonias 5 ritus Crtinentes ad cultu diuinu S ratio clara est. na lex diuina principaliter ordinat homines ad

ipsum Deli, ut dictu est quae ordinatio non fuit solum peractas inieriores mentis, ut est credere,sperariare amare, sedctia fit per qaaeda exteriora opera caeremonialia per . tinentia ad ipsum cultu diuinum, quibus Deus colitur. Et quamuis colere Deu in comunt,actus sit Virtutum mora-ltu, tin tribus primis prςceptis Decalogic Otinetur. determinationes aut Sin particulari, quod Veneretur tali ritu, tali iactificio, talibus hostijs,victimis, oblationibus, pertinet ad precepta particularia, caeremonialia,& positiva.

duertendum tamen tu hoc est,quod diuersa sunt genera dictorum praeceptorum caeremonialium,quq ad catum diuinum pertinent. Nam quaedam versantur circa sacrificia oblationes,&victimas. Quaedam circa instrumenta diuini cultus,ut sunt Tabernaculum,arca foederis. propitiatomi, mensa, altare, vasa, vestes, sacerdotales, Msimilia. Quaedam circa sacramenta istius legis Veteris, ut fuit circuncisio,agnus Paschalis,consecrationes Sacerdotum,purificationes 4 expiationes a peccatis, reliqua Quaedam erant denique circa obseruationes legales, ut discretio ciborum,abstinentia sanguin ieiunia,Vota,s Iemnitates festiuoru determinatus usus vestium sacerdotalium,ut copiose de his omnibus tractat S. Thom. visu-Pra,q. IOI &'. Lo2.&'. Lo 3 solus, ut supra'. s. cum alijs.

Dico tertio,quod inveteri lege cotinebantur etia plura

152쪽

iudicia lia vi ratio fuit, quia lex diuinassic

se incipaliter inituta fuerit ad custodiesta amicitia utier homines,& ipsum Reu,suit etia constituta seciin tioadco seruanduamicitia inter homines ipsos, intes se. ergo necessaria fuit ad iustitia seruandam inter ipsos homines, ut darentur praedicta praecepta iud cialia quae si considerem tur in genere,de in commani,praeces ta naturalia sunt,Mepilogantur in septe praecepti Recalogi si vero considerendur, zdcterminat ne quaedaiarticulares,sunt praeceptapositiva, quae praescribunt certa formam in pauicuiuis adconseruandam iunitia inter Eomines, Sc dicuntur deter nationes quaedam particulares diuinae positiuae. Aduertendu tame in hoc est,quod tot sunt genera pretdi ru praeceptoru iudiciabu, quot sunt genera hominu, inter quos iustitia coseruari debet: quaeda sunt precepta iudicialia, quae praecipiunt certu ordine iustitiae inter Principe , 5c populu:dantur enim quaeda praecepta decim stitutione Principas,quomodo Princeps creadus sit, quomodo se gerere debeat erga populu, vicissim populus erga illuuluaeda datur praecepta inter ipsos populos,qu modo se debeat habere inter se in emptionibus,& venditionibus,& in alijscotractibus,& comerciis. Alia quaedam dantur inter populu,& extraneos,quo modo habere se debeat homines in pace δε in bello seruado.Quaeda alia pre: cepta iussicialia deniq; dantur inter domesticos eiusde familiae, Linter parentes: filios, inter viri e uxore, inrer Dnm&ser ,ut ostendit S.Tho.Vt supra'. I .art. dccopiose de praedictis iudicialibus tractat ipse S. Doctor d. .

, b Dico quarto, quod plura fuerunt legis veteris precep-Ia, Vt patet ex libris EX Od. Leuit. Numer.&Deuterono.

in quibus traduntur , quamuis omnia tendebant ad

153쪽

rs, De iure veteri diss. .

unum finem,qui erat micatio illivspopuli,&ad his parationem,dispositioneri,& figurationem Christisi .ri Mrgentius lib. I .seriirinh scripturarum dicistolfuin

praecepta veteris legis,quot sunt dies in anno. Ahiaute existimant fuisse in numeto sexcenta, tredecim:itate nent SuareΣ&Lorca ut supra. ii Difficultas solum restat, si in veteri lege fuerunt alla praecepta, quae non ad supradicta tria genera pisce S. ru reducerentuti siparticularis dissicultas est de praecep tis fidei,spei,&charitaticepta reduci ad praecepta moralia, & in eis intrinsech d6.tineri.Sed verius dicendum ei at, praedicta praeceista fid spei, charitatis supra lege veterem fuist e,& exrra illam, neque in ea iutrinsece contineri.Sed aduertendum,qiibdnon negamus, nec negari potest, praedict

se in illa lege namsub praecepto fideihomine iii

tur inveteri lege,destiatdratu. selum dicimus miseeptum illud praesuppositum esselin lege Mnon suis propriumζωintrinsecum ipsius:fatemur,quis sin praecep Bdellii, mines saluabantur,sed negamus tamen in illa lege inclidi:ita tenent Lorca,ut supra,& Medina cum es as ira Noti obstant in contrarium adducta a me .Niri primum,nam respondetur, quddlexverus distinguitur lege naturali,non tamen omnino abea cta est.sed tium: quam ei aliquid superadden e soFriua deciarulla

nes,vel declarando quod obscuratum, &bbtenebraturi erat in iure naturali, prout saepe declaratum est, & soliti, tur primum argumentum. /Non obstat secundum argumenaeum desumpthrite auctoritate Diui Augustini, nam respondetus, quodsi i praecepto vitae agendae non solum continentur praecepi, moralia, sed etiam x ptaecepta iussicialia planistraque

Perii

154쪽

pertinent ad directionem vitae humanae radisic utraque continentur sub uno membro diuisionis, scilicet, halici praecepto vitae agendae,& sic nihil erit superfluum,4 sobuitur argumqntum,& articulus.

Lrae retus ame mortem Chrius abrogata nansuit, seniuD

i hin lex vetus cessauerit per A etum risi. .

a. Rim pro parte negativa argumentor' sic Lex eis tus nunquam cessauit, sed duratura est in aeternu . ut patet testimonio lachae Scripturaritam Po.3o.5

155쪽

Des,cto in remum ergo lex vetus peri duentu Chil

sti non cessauit si

Secundo Lex vetus abrogata suit Moanne Baptista, Vt Pat et auctoritate Luc.c.46. in qua habetur L. i. , Pro vique ad vannem : ergo non per aduentum Christi abrogata fuit. Tertio. Apostoli post mortem Christi, si sun r,x seruabant Legem veterem, nam Paulus circuncidit Timotheum, Acto i6.3c plura alia facta sunt, ut patet quamp'ii rimis auctoritatibus sacrae Scripturae:ergo neque per aduentum,neque per mortem Christi lex vetus cessiauit. Hi, non obstantibus, concluso est, Lex vetusper aduentum chrisi sauir.

Probatur conclusio auctoritate diuina, quae distinita, Adeterminata fuit in Concilio Apostolorum, Actor. I. D. Paulus constanter, aedicat hoc ad Rom. ad Galat. ad Hebre . pluribus verbis. Ad Roma.c. c. Non mi ubis-ge estis eosubgrahia. Ad Hebr os, c 8.est ouum ιυ mentum veterauit ius. Ad Galat. 3 c. L .hoc ide oste dit. Et ratio clara est, nam fuit consentaneum, quὀd pro tempore solum, NPnon in perpetuum data fuissct lex vetus, donec veniret plenitudo temporis, quae fuit in lege gratiae: ergo ea adueniente cessare debuit. Tum,quia lex Vetus tota fuit diseositio,vmbra,figura, praeparatio ad ipsum Christum futurum ergo eo adueniete cessare debuit:ita tenent communiter Doctores.S. Tho. I. 2.q. Io . artH.Suareae de lege veteri, cap. H.Lorca disputatio. 4. Solus de iustit.&iur. lib. h. q. s. ari . Medina,Conradus, Vaaqueae dicto ut 3. Valentia tom. 2. de lege veteri , dis putatione .pun. cum alij q.

Sed ut iste articulus, qui difficillimus est, intelligam

aliqua supponendasint.Primo supponimus, quod in hao

156쪽

remiplicinda est magna coctrouersia inter Catholicos, hae teticos , inter Iudaeos , imo inter Sanctos Patres. later Hieronyisu Augustinum non est eade sententia. inter D Tho. x Scotum magna est dissensio. Sed reiectis erroribus haereTicorii,& Iudaeoru ,qui volunt,praedicta legem cessasse in Ioanne Baptista, Iudaei duratura esse in aeter fiu, dc fundabantur auct oritatibus in argumentiscitatis, reprobati sunt, contra eos pugnat Concilia Aio stator ut re auctoritates D.Pa ut na 3 iupra cicat.scium rostant controuersiae inter Catholicos,quae videndae sunt. opponimusSecundis Certissima,& colantanea se tenti est omnium Sanctorum Patrum, legem veterem abrogatam no fuisse ante mortem N passionem Christi. Et ratio clara est, na licet multa, aut rere omnia praecep ta legis, e teris fue in figura ipsius Christi nihilominus, quia praecipuc erant figura mortis&passionis ipsus, Momnia sua passione& morte consummanda erant,ac tunc suit facta translatio sacerdotii, cum Christus in ara crucis obtulit se in hostiam Deo pro peccatis ergo visu ead passionem dc mortem ipsius debuit perseuerare. um etiam, quia Christus duim vixit, diligeter legem veterem obseruauit,&ab alijs eam obseruari voluit, ut quamplurimis auctoritatibus lacrae Scripturae patet, & tenent S. Thodoco citato, artos ad secudum, d Dcincres, Ut supra. Ex dictis,dissicultates sequentes insurgunt. Prima es, an lex vetus per mortemChristi totaliter cessa Lexlt,Cuciis ad omnia praecepta, moralia, caelemonialia. iudicialia. Ad quam difficultatem breuiter dico, certistin. um esse, lagem veterem cessasse quoad praecepta caereaeoniol a iudicialia tantum , ut patet auctoritati hus Had caeis, nurr ero . ratio Diui Pauli ad Hehrae capit. 7. clara est, nam cum morte Christi translatum stat sacerdot&ni,

157쪽

138 De iure veter disp. 7.

55 testamentum illius populi, consequens erat, Vtin sci tum caeremoniae,& ritus religionis led etiam Respublica ipsa,quoad iudicialia precepta posit tua diuina nuitate tor Praecepta autem moralia,quia illa simi iuris naturalis, nosuna abrogata, nec abrogari potuerunt, ex quo deduci turillud axioma Theologorum: Lex vetus cessanis quoaae emonialia , ct iudicialia percepta, non aurem quoad

Secunda dissicultas est,an lex vetus post mortem Clit stipenitus mortua sit. Ad hanc fili hcustatem breuiter dico,quod in hoc diuersae sunt sententiae Doctorum. Allidi ηcunt, quod lex vetus per mortem Christi recepit laethale Vulnus,racione cuius statim caepit desinere, paulo post expirauit. Solus vult, quὁd expirauerion Resurrectione Christi Scotus usque a1diem Pentecostes Alij post sussi. ciendem promulgationem Euangelij.Sanctus Thom vero tenet, qudd post mortem Christi penitus mortua, &extincta fuit, tum quoad obligationem,tum quoad utilitates 1,dcessicacta 5 ratio est,quia tunc iri morte ipsius translatum fuit sacerdotium aestamen tam,ac solutum fuit pretium redemptionis, tunc velum templi scissum fuit,cum dixit: consummatum orac expirauit. Fulcitur

hoc etiam auctoritatibus rarationibu Sit pracitatis, II.

tenent S.Thom Medina, Conradus, ut supra, Viqueridisputatione I 8 I SuareZ cap. 3. reliqui Doctores

citatis.

Tertia dfficultas alla ess,an lexvetus statim, quod ces sauit,5 mortua fuit,fuit etiam tunc mortifera,id est, qui ea deinde utebantur,peccabant mortaliter,&ratio istius. dubitationis insurgit ex contrari,&auctoritatibus,4 ex ptis sacrae Scripturae,niex una parto apparet, quod Apo- stuli eam obseruabant post mortem Christi. Diuus Pam

158쪽

uncidit imotheu se ipsum purmauit.

Diuus Petrus obseruauit ca rem Dialia, ut in Act Apost. c. ID. I 6.8 2I Ccontra D.Paul.ad Galat L. C. I. reprehen

dit Petrum, qui legaliapoli mortem Christi obseruabat. Sed ad hanc diffieultatem intelligendam , quae tuit olimaeelabemni grauistima inter Hieronymum Sc Augustinum serendae sunt opiniones eorum,nam Doctores scholastici diuis sunt: alii enim unum ., alij alium seminatui : s DiuusHieronymus duplice conitituit temporis disi rentiam , unam ante mollem Christi, alteram vero pothmortem eius, 'vult equisd egesta ante mortem Christi h ruari potuerant,post mortem vero ipsius,non solum fuerunt m nrtua, sed etiam mortiferalitast, qui illis, te hamul, vel ministraban in taliter peccabant. Nec obstat Contra,hoc exemplum Apostolorummam responde.

bat ipse Hieronymus,quod postoli, qui regalia serum turre,r c peccauerunt muta id aciebardipias dam imulatione, ne scandalizarentur Iudaer 8c eorum conis uersiationem impedirent. Et sit Diuus Paulus reprehendit Pettum,hoc factiam fuit ex Conuentione, A factione in -

'm Augustinui conuenientius distinxit triplieem temporis disterentiamucilicet, legalia aiae morte Chri- ista metunt vitia, statim postri Ornem Christi fueriunt mori tua,sed non m itifera mortua dico, quisiuillam habebant vim, ne maciam, neque aliquis tenobatur illa obseruare, moneranti letifera, id est,non peccabat, qui illa obseruabant curri honore synagoga sepeliretur Demum post mollemChristi ac postprc mulgationem Euangel j sufficienter,mortua non solum fuerunt,

sed etiam mortisera.Et sic Apostoli licite obseruauerum S illa

159쪽

i De iure veteri, dis r.

illa post mortem Christi,antequam sufficientet laxει - geli promulgata fuerit. Nec obstat,si dicatur , ad quid

ergo Paulas reprehendit Petrum nam respondetur,quod hoc tactum fuit, non quia obseruabat Diuus Petrus eis galia praedicto tempore, in quo licitum erat; sed quia inobseruandis legalibus maxima diligentiam adhibebat ne scandalizaret Iudaeos, ex qua indigentia nimia seque halut Gentilium scandalum: ita Sanctus Thomas, ut siti. pra articulo quarto,quem sequuntur Medi ι.εc alijsu

pra citati.

I Non obstant modo in contrarium adduina argumemta. Non primum, nam respondetur, quisl, cum dicit Iege vetere duraturam esse in aeternum , intelligitul hoc α loquuntur auctoritates sacrae Scripturae, quoad peta

septa moralia, non autem quoad caeremonialia M dicialia, ut declaratum fuit numis, Fc soluitur primum a gumentum. Non obstat sec undum argumenoem , nam resprande intur, quὀd lex vetus abrogata fuit in morte Christit, dicitur in auctoritate citata, quod lex, Prophetari, que ad Ioannem non quia tunc finiuit, sed quia illa exaunc ce: pit aegrotare,v ad mortem nam tunc cupit prae

Alcati Euangeliun quod erat inchoatio legis gratiae. . soluitur secundum argumentum Non obstat tertium . nam respondetur, quod rerum est, quod Mostoli observibam post inoitem christi

ligalia , quia tunc non e sant prohibita, neque erant mortisera, prout supra, nunt. Io. cum Augustim , dictum fuit,vi soluitur argumentum, .lli articulus, vidi uiasis

septima,

160쪽

tusfuit , ferendam, rata

SEARCH

MENU NAVIGATION