장음표시 사용
161쪽
Satis is argumentis proposui, ua.
parte negativa argumentor tic. Lex naturς in modita est,ut ait D. Paul ad Rom. c. 2.Signatum es -- pernos tamen mi iuruisse. Et alibi: NaIurali- tergentes quae legis suntfaciunt, qui habent opusfriptum in cordiis suisErgo silexEuangelica est lex indita,non Secundo. Lex noua daeitur,4 est ex Euangelica, sed Euangelium scriptum est, ut ait Ioann.c. 2 o. Haec autem scriptasn ,υ credatis ergo lex nova, est lex sclipta, non cordibus indita. Sed antequam conclusionem constituamus , aliqua supponenda sunt.Primo supponimus, ut a causa efficienti incipiamus, legem nouam vere M proprie legem esse,&Christum Dominum non solum fuisse redemptorem, sed etiam fuisse vere,&Ir6p exegislatorem illius,yt patet auctoritatibus diu nis.Isai c. 23, Dominustu χn-hr, Dominus Legiste ser Dominu/Rex noster, i e saluabii nor, ubi non loquitur Propheta de Deo tantum, ut Deus est,sed aperte de Deo homine,qui eratChristus, ut extitera praedicti capitis colligitur, passim Christus loquens de praedicta lege, ait Mandata mea servatri siprycepta me eruaueritis.Geete eooeruare omnia gus umque manae ut vobis. Et Ierem.c. 3I .ait: Ecce diesveniunr, dicit
162쪽
dycii Dominus, ctferiam domui I rae domui Iuda, Istis,nouumssit infra, Sabo Mem meam in visceribus e rum quam promissionem fuisse per Christu impletam, docuit Paulus acl Hebr. c. 8. io. ergo de fide est Christum fuisse verum Redemptolem,Verumque Legislatorem δε ita determinatum est contra haereticos in Concit.Trident. Sess. 6 Can. i'. Et a & ratio colligi potest; quia ipsemet Christias interrogatus a Pilato, re odit. Tuccis, quia Rex egosum. Ex quo infertur: ergo fuit quoque Christus Legislator,nam omnis Rex civi sui domi nu, potestatis est Legislator, sed Christus fuit perfectus Rex ergo fuit etiam perfectissimus Legislator Fulcitur ex cosensu sanctorum Patrum Hieronymi, Cyrilli Alexandrini, Augustini, aliorum. tenent S. Thom.
Supponimus Secundo, quod in praesenti numero visum est de causa efficienti nouae legis consequenter dicendum est breuiter de causa finali Causa finalis,seu finis ultimus istius legis, est, perducere homincm ad Regnum caelorum, prout praesertim, in lege hac promissum est,ut late declarauit Paul ad HebraeoS,C.9. Proximus autem finis istius legis est, perfecta sanctificatio fidelium, per verum, & perfectum cultum Dei, se applicationem meritorum &sanctificationem Christi, per media instrumenta Sacramentorum ab ipso Deo, adhuc finem constituta ut constat ex dictis, latebit ex dicendis
Supponimus textiis,quod explicata causa efficienti,&finali nouaelegis,explicanda est nuc causa focinalis illius, quae consistit in alj quo signo sufficienti, pron,ulgante in noua lege hominibus Delvi Chiisti volutatem sed illicis diuti
163쪽
difficulias in urgit, quile debet esse hoc signum , quo
ostedit ut voltinins Dei, si de teste sensibile permanes, et spirituale N transiens Et ratio difficultatis est , name una patie apparet quodHudsignum debet esse sensibile permanens inscriptis nam ista lex hommibus viatoribus dabatur in corpore mortali viventibus S sensibus utentibus. Tum secundΘ,quia lex hac stabilis, perma Mens esse debuit ergo debuit per signum sensibile lixum institui S scribi,quale est scriptura non in m dibus,nec per verbum vocaletransens.Tum tertic liquialech resti adita fuit a Christo, ut in Ecclesia sua pei petuo ultraieci. praecepta autem solo verbo tradita, nisi perma. nuti modo scribatur, cito transibunt, si scii hominum memoriae comendetur. Quod co firmatur ex usu ipso iam propic hoc Deus prouidit , ut Euangelica praecepta inouo testamcnto scriberentur Ex altera contraria partapparet, quod signum illud,spirituale esse debuit, ut aiIeremias c. i. Dabo legem meam in visceribus eorum, in cordibus earumFribam eam, quod ponderat Paulus ad
Hebraeos C. 3. 5 io. dum d cit,hanc esse praerogatiuam noui testamenti,in qua excessit testamentum antiquum: quia haec lex testamentum nouum non est scriptum.
vel traditum signo lensibili, sicut lex antiqua. Et confirmatur, quia Christus huius legis auctor illam non scrip. sit ex terna vi nisterialisci iptura, sicut lex antiqua scrip ta fuit ergo signum estilegem hanc exarari non debuisse, ut ait. R. Thom 3 pS. I art. - multo tempore durauit obligauit lex haec magnam orbis partem, anteaquam scriberetur , ut ait Chrysostomus hornil. t. super Matthae. quae scripta tu ita Matthaeo , octauo anno post
passionem Christi &idit primus inter Euangelistas adscribendum Euangelia, caeteros libros Epistolas noui
164쪽
tetimenti post illum annum octauum scripseruint casionem nacti scribendi vitam Christi Spiritu sancto dictanteirit arma darent ut Ecclesiae contraharet Cos,qui
futuri erant, ut ait Theophil in prafatione ad Matthaeu. Nec obstat si dicatur,quod lex haec,verbo sensibili,&vo, tali data fuit a Christo, namtespondctur, quod hoc fa ctumsuit, quia non poterat alio modo indicari hominibus secundum ordinaxiam potestatem Dei: Λ verbum illud in tantum quasi instrumentum ad scribendum hanc legem spiritualiter in mentibus,, cordibus hoυminum Aduertendum quarto Me anteaquM ad diment. ratem propositam per conclusone respondeamus, sciendum est, quod in Scriptura sacra variis nominibus nunc Mur haec lax,adnotandum excellentiam illius. Nam interdum a Paulo vocatur ex libertatis , interdum, is noua, is Cissi, uodet, lex Spiritus, , mr me , lex agnori , te cripta e cordibus bominam, ad ostendendum p cipue quodH,quod primis,& principaliter datur per hanc legem, est gratia spiritus sancti in cordibus fidelium, nam voluit Christus potius in ista lege Euangelica, quam in alijs mouere homines adhe. me operandum interna gratia, Mauxilio Spiritus Sancti Ec propter hoc vocatur lex gratiae lex amoris, lexi cordibus scripta Secundario in ea etiam lege continentis quaedam alia praecepta scripta, ut instata
Quinto, ad intelligendum, quomodo gratia Spiritu scincti possit dici lex in cordibus scripta ,sciendu est, quod lex dupliciter dici potest uno modo dicitu lex regula illa practicae rationis dirigentis intellectum ad bonum Prosequendum , malum fugiendum. Alio modα dicitur
165쪽
dicitur etiam lex, in linatio, seu propensio appetitus ad aliquid faciendu ,vel fugiendu,quo pacto concupiscentia
sensualis ex fomitis nuncupatur, Meode modo inclina..tio creaturatu irrationabiliu ad appetendu, vel fugienduquae sibi conuenian silex nuncupatur Prout supra disputatione .art. I. nun ..dictum fuit Difffert autem secunda acceptio legis a prima nam prima, intellcctum dumtaxat illustrat.Secunda acceptio corroborat, non solii m aD etitum seu voluntatem,ad aliquid agendum, ves vitanum:sed etiam, suppeditat nobis vires, ut quae per intellectum bonac me cognoscimus, per voluntatem pro equamur, M sic gratia Spiritus sancti,quae infunditurii in cipaliter in lege noua in cordibus nostris, habet ratione legis, in quantum inclinat,mouens voluntatem, datio obur,& vites ad aliquod bonum faciendum, Vci malum vitandum.
Qu ibus suppositis conclusio est responsiua difficulta
tis, Lex noua duo continesprincipaliter continetinam gra. nam Spiritus sancti, qus datur in cordibus nostrissecunda. micon ines ipsa is noua, quaedampraeceptus pia gno
Probatur haec conclusio quoad primam partem auctoritatibus sacrae scripturae,Hierem. c. I.Dabo legem meam in visceribus eorum: se in cordibus eoru ribam eam. Et D.Pauli ad Hebraeos, α8.& Io Ergo lex noua,quae consist.t principaliter in ipsa gratia Spiritus sancti, quae daturpet fidem Christi,spiritualiter in cordibus indita est.Pto-
Datur etiam conclusio, quoad secundam partem, aucto Iritate Ioannis αχo Hec autemscriptasum, mereaea in ergo quatenus secundario lex noua continet quaedamvraecepta scripta, debuit esse, ut fideles instrueretur ver his. scriptis, tum circa agendi, tumcirca credendar ergo
166쪽
aergo Principali cr dicendum est, praedictim legem R. m fuisse inditam. scriptam .ita Sanct.Thom.Medita. VaZque I. 2. q. to artic. r. Suareide legibus lib. o. cap. I 3 Sotus de iustitia dctu re, lib. h. q. . art. I cum alijs.
' Non obstant modo in contrarium adducta argumenta. Non primum desumptum ex auctoritate D. Pauli ad Rom.ca Nam reseondetur multipliciter. Primo, quod dupliciter poterit esse aliquid inditum hominibus uno
modo,ut pertinet ad naturam humanam, dic lex natu .atilis, lex est Indi talioni inibus alio modo aliquid est in.ditu, quasi superadditum, hoc modo lex noua indita est.Vel respondetur secundo, quod lex noua non solum indita est, ed scripta, ut sciamus disternere inter hone. stuna, inhoncstum, sed etiam superscripta est cordibus 'nostris, vim od fac endum nouimus per intellectum, amemus,&diligamus, ad id moueamur per voluntatem.& sicloluitur primum argumentum. Non obstat secundum,nam respondetur,qubd lex noua quatenus continet gratiam Spiritus sancti, qui inclinat, & dat vires ad legem obseruandam, quod est' in .cipalius in ea,nuncupatur lex indita:quatenus aute comtinet quaedam praecepta, S consilia, non in conueniens est, quod exterius lata fucrit,4 scriora dicatur, ut tenet banctus 1 nomas,ut lupra, num .clictum ruit. Δ solusetur argumentum,oe articulus.
167쪽
Vtrum lex noua deisit dari aprincipio an di,s dura tu sit usque adfinem iaculi.
V Roparte negativa contra primam partem argis mentor sit . Non est personarum accepti apud Deum , ut ait Paulas ad Roman. cap. h. sedromnes peccauerunt.in primo parente et ergo eguerunt lege, M gratia Dei a principio mundi. Secundo.Magis est nece saria hominibus salus spiritualis, quae est aerema, quam saliri corporalis, quae est temporalis led Deus abivitio mundi prouidit hominibus ca,quatiunt, cessaria ad mlutem corpo resem,ut patet Genesiau i Ergo etiam demit hominibus, a principio mundi, dare legem nouam, Rummaxime est necessaria ad salutem spirit lem.
. Hi non obruatibus, conclusio est Let noua non Mudari aprincipio muno os umes duram es; que ad fine eculi.
Probatur conclusio primo, quoad primam partem a Sancti Om.etibus rationibus.Primo,quia lex noua primcipaliter continet gratiam Spiritus cincti, quae abundanter dari non dcbuit, antea quam impedimentum pete1-ti ab humano genere tolleretur per consumma - . demptionem Christi. Secundo, quia lex noua est lex statiae, &ideo oportuit quod homo relinqueretur pri
168쪽
mo irustatu legis naturae, & in statu legis scriptae,in post
tot incula in peccati lapsu,Vt suam infirmitatem cognosceret, clamaret ad mecticum, & grame quaereret auxilium, quod abunda:iter data in noua lege. Probatur etiam conclusio, quoad secundam partem, nam ideo lex Euangelica succersit legi veteri, quia perfectior sinfuit, nulla alia poteris csse in hoc mund praestantior illa , cum propinquior sit sint ultimo , ad quem lexnci .ua immediat introducit , dc sic mutari non potest in aliam quae sit melior, propter hoc duratura est Lque ad finem saeculi: ira San I hom.5 Medina I. a. quaestione Io7.ar. 3.&4. Sot desiustitiari iure lib. ri tu st.7.ar. 3.&4.Valentia delegediuina,disputatione .q. S. . LSuarcEde legib. lib. o. cum alitia Sedit iste articulus intelligatur, aliqua supponenda sunt&primum erit, quod quaesitum istius articuli pen. det ex illo atticulo,in quo disputat S.Thom 4.p.FI art. F. Vtrum conueniens fuerit, Deum incarnari in principio mundi, vel aliter sensus istius quaestionis poterit eue, utrum debuerit lex noua dati ante Cluisti aduentum, Meius Redemptionem: in hoc sensu responsum est in supradicla conclu ne , non decuit se praedictis ratio . nibus adductisci sed aduertendum, quod loquimur de lege nova, non solum de eo, quod secundamum in ea
est scilicet, de praeceptis, colafilijs scriptis, sed etiam de eo, quod principaliter ad illam spoctat , videlicet, de gratia Spiritus sancti,quae datur in ea: ita Sotus,&D
Supponimus secundis , pro resolutione dissicultatis, cluae oritur ex eo , quod dictum est, legem hanc dati non debuisse ab initio, hoc est tempore ligi nyum ne
que legislcriptae,sed post mortem Chiisti Dissiculta ista 3 modo,
169쪽
modo, quo tempore post mortem Christi, lex nouace pit obligare fideles Adq am disti gustatem,licet indisputatione praecedenti responsum fuerit sit quo modo, tamca breuiter dicimu in praesenti, quod in hoc sunt tres opiniones. iij dicunt, legem nouam non caepisset obligare nisi post Pentecostem: ita Sotus, Gabriel, Capreolus, alij. Alij vero quod caei t obligare in puncto Resurrectionis Clitisti ita Solus lib. 1. de iustit ru&iure. q. .ait . Alij tandem probabibus , cxcommunisis, dixerunt,tegem nouam cepisse obi gare in ipso pu: icto mortis Christi, nam tunc lex vetus cessisuit,vclum templi scissum fuit,tunc fuit testamentum nouum consummatu pactu& foedus cont1rmatu post mortua est itoris ergo in eo puncto obligauit, ut ait Paul ad Hebr. c. 7 TrasLito sacerdotio,iraslatio legis fieri debuit, ne daretur quJlhomi ines fuistini aliquo temporc si ine lige Dci possicii: a in Ia
tendum, quod multi post ipsam mortem Christi excusa- ibantur ignorantia inuincibit usque ad sufficientem pro mulgationem illius legis: vel nisi fortasse dicamus, quod cxpit obligare post moric Christit, quod moralic intelli gendum erit posts,fficientem promtagationem, Mnon physice, ut volunt aliqui recentiores ita Gregorius do Valentia,ut lupra,& Suare Z, cap. cum aljs.
ι Non obstant modo in contrarium adducta argumenta. Non primum , nam respondetur,quod humanum genus, post peccatum primi parentis meruit priuari auxi ogratiae,cla deo.quibuscunque datur hoc ,non est ex iustitia,sed ex gratia, S ex gratuito dono, in quo non potest esse ac reptio poGnarum, ut in secundo libro patebit. Et soluitur primum argumentum. Non obsta secundum,nam respondetur,quod ea,que:
170쪽
Pνoponuntur aeuo argumensa,nu. E.
Deciaratur,quodlexvetus erisse morum, Onans,
α Vtrum lex noua sit alia a leste veteri '
Ro parrenegativa argumetor sic:In utraque lege datur fides Dei, nam sine ea impossibile est place. te Deo, ut in Paulus ad Hebraos. .H. sed eadem fides est ant quorum, & modernorinn, viast glatsupet