장음표시 사용
51쪽
3 re effectibus iurium, disp.a.
tricia, fornicationes,homicidium adultTrae, aliqua patuini ulta, leuiora poccata ac similia, quae permissio non est contra iustitiam ta is legis humanae, quia noni pectat alillam, nec ad finem eius colubere, vel punire omnia vitia
Quae perinlisio dupliciter. fieri blet, Vel negatiue, nihil
statuendo de tali re permissa in iure , ut meretricia per mittuntur fit etiam politiue,statuendo expresbe in uirede tali re permissa,vt patet in LGracchus, Cad lege Iuliade adult.in qua instituitur,quodio puniatur vir,qui occi derjt adulteru, uixo te deprehcssu in adulterio:hoc idein .nec in ea, is ad lcge Iulia de adult.coer. ubi nos unitur pater . qui occiderit fit an adulterio deprehcsam.In lege Aaute diuina Euangelica, certissimu est,non fuisse permis. sionem peccatoru,id est, nullu peccatum reliquit impu-rutum, non enim erat conueniens fini illius legis,qiue est integra salus animarum. Et de lege Veteri contreuersum
est,an illa positive perrniserit aliquod peccatum Solum dico in praesenti , non repugnare hoc naisse in illa lege, nec cise multum alienum ab imperfectione illius,ut infra suo loco videndum erit. De lege autem naturali idem dicendum erit, quod de lege aeterna,& loquendo de petririssione peccati, certissimu esse,nullo modo permissum fuisse in tali lege immo illa prohibet omne malum, nullum relinquit impunitum Vertim negative ius naturale permisit diuisiones&dominia rerum , ut insea suo loco dicendum eritilla Doctores ut supra. Quartus effectus legis,erat punire,id est, transgressorem legis facere obnoxium culpae, poenae , ita ut transgressor possitpuniri in foro conscientiae, & in foro iudi-tciali,nisi per inuincibilem ignorantiam , ut supra dierum fuit, excusaretur;sed licet omnibus legibus communis Miste effetctius, estamen differentia inter legem naturale
52쪽
ω hutnanam nam licet lcxnat in alis ossentat cetum quem esse malum,& quod merear ur Poenam: ron tamede clarat in particulari quantitatem poenae, ut si tali graμdu tali forma, tali loco tali tempore unde taxauo fir, inat perlegem aeternam Dei,maxime, quoad poenam V Deae futurae , quam nos deserminationcm, quantita gem ignoramus aut fit per legemhumanam, quoad poenas,quae in hac vita in humano foro impori vir, ita Dpictores supra citati.
Ex dirus colligi potest,quὀd non dicimus in praesem xl , quod unaquaeque lex habeat omnes supradictos effoctus sed quaelibet earum poterit aliquid istorum quatuor facere Nec etiam dicimus, praedictos quatuor e flectus communes esse omni legi aeterirae naturali,d:Uinae, humanae. Nam licet conueniant Doctores,quὀd tres e Tum,scilicet,prorpere,prohibere,depunilae,omnibus i gibus supradictis accommodari possunt: at quantum in effectum permissi num nullo modo legi diuinae,Euangeticae,nec iuri naturae,ut ostensum est,adaptari poterit, ut tenent aΣque ΣΣuareΣ, Valentia,ut supra cum alijs. Denique aduertendum est, quod licet in Doctores Constituant alios effectus legis a supradictis quatuor, nam dicunt, quodpiaedicti quatuor sunt circa subditas persona , alij autem circa res,ti materias, de quibus in eis disputatur isse leges eni initimis taxannu pretia rerum . Secundo per illas dantur formae contractibus testamentis , hi ut contractus aliter6ctus,inualidus sit, ut patet in clandestina desponsitione intestamenistis,4 in alijs Contractibus Tertio, leges mutant domi. Dia rerum . Quarto, fauores concedunt rac praemia tribuuntTamen omnes praedicti, Malij, qui e nurnerari reducuntur, scilicet ad
53쪽
e Tectum praecipientem,vel prohibentem,vel permitteratem,vel puniente, ut tenent Doctores citati, M SuareΣ, ut supra c. i7.cum alijs.., Non obstant modo in contrarium adducta argumenta. Non primum, nam respondetur, quod licet praecipe re,, punirc, si lata signification accipiantur , appareant idem significare , verum si sumantur cum pro prietate, valde differunt inter se: nam praecipere denotat prohibitionem,quae fit in praeceptis ainrmativis,&in actibus,qui ex natura sua boni sunt: prohibere autem denoistat prollibitionem , quae fit in praeceptis negativis, S in actibus,qui ex natura sua mali sunt iam lex obsigat, non solum ad agendum,sed etiam ad non agendum, ut supra dictum est,. luitur primum argumentum. Non obstat secundum argumentum, nam responde tur,quis d consilium, ideo non constituitur inter effectus legis,quia consulere,pertinere potest ad personas priuatas,quarum non est condere legem; nos loquimur in praedsenti tantum de est ectibus illis, qui solum ad eos spectat,qui iurisdictionem,&imperium
habent S sic soluitur argiamen-tum, S articuluS. . . y
54쪽
VIM Mitis praecedentibus dissutat
nitas dederem com ni, nec non de
essectibus:videndum es modo, artis ori de quacumque lege Sprimo de lege aetern P sthnis origo aliarum legu, is regimen uniuersis, S lex communis, quaese extendit δε latitudine , ad totam
eue mentum. Et quia caeterae leges non solum sunt partici lares adpartum
55쪽
Proponuntur dus argumenta,n.L.
Triplex Onsiderati legis ems Utenditur . .
In tali conueniant prouidensuisse rema, ct in quo dist
omin prosa tenegatim argumento si Texinum
n sit iustus imperiliai reluibus imponituri sed non it ab aeterno,cui aliqua lex potuisset imponi nasolus Deus erat ab aeterno,& non creaturae: ergo nulla fuit lex
tur,ut in c. in istis .d:stin sed promulgatio,in lege ista, non potuit esse ab aeterno, quia non erat ab aetemo, mi promulgaretur, nec erat dominium, nec iurisdictio,
56쪽
nec gubernatio tunc:ergo nulla lex potuit ella merna. His non obstantibus conclusio est. Communisse
3 untia, O usus loquendi sanctorum Patrum est, quoddaeturaliqua lex Ierara in mente diuina,qus es gubernaιiuatarius niversi. Probaru conclusio, quia omnis creatura non solum creatur,sed etiam gubernatur a Deoinrgo Deus ab aete aio in mente sua diuina concepi modum gubernandi eas,id est,formam sau regulam, qua unaquaeque creatu radeberet suas actiones exercere, E ad suos deuenire fines: sed haec serma,rcgula,& iste Conceptus diuinae gu- hernationis in Deo nihil aliud est,quam lex aeterna:ergo datur aliqua lex aeterna in ip Deo,quae est gubernatiua totius uniuersi. Et dicitur aeterna, quia ipso Deus nihil concepit ura tempore , sed de omnibus rebus habuit aeternum Conceptum in mente sua diuina, in qua est,& pia lex ab aeterno ergo merito ex aeterna nunc. patur. Probatur etiam auctaritate Diui Augustini lib. I. de vera religione. PHO.lib. I. delibero arbirio, P. F.&6. Diui Thomae in I 2.quaest. 9 I. artic. I., 93 per
tota maenet Caietanus locri Citatis,Sotus de luit. di relib. I. q. .ati I.S 2.Turrecrem in c.omnes leges,distin. r.
Suarea de legibus lib., .c. r. quin etiam Cicero Liu I. M Mde legibus S Plato in suis Decalogis, cum alijs. Sed ut clarius iste articulus intelligatur, supponen daest primo illa distinctio de triplici colideratione legis, dc applica da est in presenti,scilicet ut lex est in se,in mete
Legislatoris,ocvtestin mete subditoetu prout indis'. I .ariri. n. 7.dici uiuae.Ex qua distinctione MuigMuttiis .Primo quod lax terna,pro utertiit se nihil aluid est,qua qu das quia practica gubernationis iosius Dei cirC1 creatinas.
Acumio quod lex eterna prout est in mentei ius 6 rix Dei
57쪽
De Legissatoris nihil a iud est, nisi conceptus diuinae
menti , quo concipit&iudicar, quo pacto unaquaeque cicatura debeat suas functiones operationes exerincere , ut ad uos debitos tincs moueantur. Tertio colligitur,quod si lex aeterna consideretur, prout est inis bis,nihil aliud eaenisi regula illa aeternae gubernationis, quam Detus ab aeterno concepit. & iudicauit seruandamelle a nobis,proponitur nobis per aliqua signa estectus, vel per dictamina Tectae rationis ed aduertedum,quod inter hos duos ultimos modos distinctionis,hoc intercst, quod cxista aeterna,quatenus est in mente diuina, dicitur nuncupatur lex aeterna,&quatenus est in subditis Lincreaturis,nuncupatur tunc tantulex naturalis ita L O.d.q.9yar. I-Suarc Σ ut supra cum alijs. Ex quo deducitur, quod lex aeternas consideretur.
prput est in ipso Deo Mon potest ab ho rebus in hac vi
ta cognosci, .nisi solus ipse Deus, de beati in Dalilaeam cognoscunt,nos autem illa coinoscimus tantum per aliqua signa, et esse is,in quantum nobis proponitur. Si- Cur ille, qui non potest, nec valet videre solem in sua subsantia , videt tamcnsolem in sua radiatione:sic nos, qui illam legem, tertiam non valemus agnoscere,pr ut ipsa est in ipso Deo ab aeterno,eam Cognolcimus, per participationem,peraliqua signa,vel effectus secundum est,
quam irradiationem maiorem, vel minore ques lumine naturali et reuelato,perleges temporistes, nobis innotescit, ita Saho ut supra art.2-SuarcTC- TurIecrem.
Vt supra n. um alijs. Suppommus secundo,qudd licet prouidentia diuina in hac materia passim pro lege aeterna accipiatur, prope maximam si litudinem quam habet cum illa, nam pro uidentia datina nihil aliud est,nisi ratio diuinae gubem conis
58쪽
tionis rerum omnium ab aeternitate existens in mente sua diuina,&eadem est lexaeterna,si generaliter accipiatur in quantum ipsa lex aeterna se extendit ad omnes creaturas Differunt tamen praxlictae in aliquibus. Primo quia prouidentia diuina respicit res singulares in indiui. duo,& imparticularii& alia est prouidentia de Petro, ficalia de Ioanne:- aeternamon respicit singularia sed est quaedam eueraitis,& communis regula, quae respicit totam iurarn specificam,secundum quam res iIlius natur mouenturae operantur ad suos finesDiffert secundo, Ita prouidentia non includit voluntatem obligadi suh
ex aeternatadiuellis Doctoribus diuersimod dissinitur Diuus autems Augustin lib.an contra Faustum c I p. dicit Lex aeterna est ratio,vel voltinras Dei, ordine na- rura conseruari praecipiens ct dissipari vetans, Et alibIaici Lex aeternae umma ratio in Deo e fiens, cui semper obtempeνandum sSahom d.q. 93.ar I .ait Lex aeterna
Ex quibus diffiniti ibus colligitur quid silex aeterna sumatur generaliter in tota sua latitudine, quatenus se extendit ad omnes creaturas, in omnibus habet suos effectus obligandi,& praecipiendi bonum, & prohibendi mauum eodemmodo est sumtur specialiter, prout
proprie estac reperitur in creatura rationali. Hahet etia. praedictos effectus, nam praecipit nobis omnes actias hoiano morales , ut Deum colere, parentes honorare, iu-
sim seruare , nomine laedere, M similes;prohibet et M
59쪽
ι mnes actus morales mala ut nonsuraberis, non occidides,non narium facies isimiles.Ita SuateZ, Vt supra, .M cum alijs.
Non obstant in contrarium adducta argument Nεν primum, respondetur enim,quod verum in quod ex cum sit actus imperi, aliquibus debuerat imponi,&lsecet creatura non ruerint ab aeterno in se ipsis, apud Deur amen erant in quantum erant ab ipso cognis, S praeor dinatae,&hoc satis est, ut aliqua lex ab aeterno lautat in mente diuina,prout dictum est,& soluitur primum et Non obstat secundum desumptum ex C. in illis,nares ponitul ut quod licet diuersi Doctores,diuersimode res pondeant: b.Thom.ta mei. dicit, quod promulgatio istiustriis ficta fuit Verbo 5 scripto,quod defendi potest: sed faciliu N clarius dicendum erit quod verum est , quod promulgatio requiritur in omnibus legibuη, quae tamen diuertimode fieri potest, ut insta patebit at in ista ego cetertia non requiritur,ut actu facta fuerit, sed satis fuit, ut ex parte Legistitoris Dei facta fuerit promulgatis pro suo tempore cieaturis,lita stabilitum sit in mente sua diuina,vt vere,& proprie semper lex aeter diceretur.
60쪽
PRimo pro parte negativa argimentor sic. AIege aeterna nihil iniquum procedere potest, sed quae dam leges sunt iniquae,ut ait Isai.c.Io Uiqui con--ηlleges iniquas:ergo non omnis Ieca lege aeterna do
Secundis.Leges clunes multa permittunt, quae a lege aeterna vindicantur,ut meretricia, mendacia, similia; elo praedictae leges a lege aeterna non derivantur. His non obstantibus conclusio est: omnis lex auteaeterna derruatur e ιι eius sectusoparιιciputo. Pi obatur conclusio aSalio sca omnibus mouem tibus ordinatis,uirtus secundi mouentis derivatur a virtua te primi mouentis,& omnes rationes gubernandi,quae sunt in gubernatoribus inferioribus,deriuantur aratione si remigubernatoris,sed ex aeterna est ratio Vniuersalis. . gubernationis in supremo gubernatore Deo ergo ab illa lege aeterna derivantur omnes eliciuae leges. Probatur