장음표시 사용
81쪽
principiaue quo adalia abaeis Explicatur tertia conclusio,nu.I. Osenduntur quatuorviniones, anposti eri Hispensatis m
i r iram ex natur is mutari aboleri possita cordibus hominum.
α' Rirni3 pro parte affirmativa argumentor, μ' --bo,legem mutari,& aboleri posse,sic.C6tra legem naturalem est occiso innocentis, fornicatio, furtum, Ut in praeceptis Decalogi continentur, sed ista non inueniuntur obseruata a Deo,nam ipse praecipit Abrali , ut occidat filiu seu innocentem,Gen.c. 3. Praecepit HPhreis,ut mutua vasa AEgyptiorum surriperent, EX C. I 2. Praecepit Oseae, ut mulierem fornicariam acciperet in Uxorem quae omnia de iure naturali sunt: ergo lex naturalis mutari potest. Secudis. Corninuias omnium possessio, M libertas hominurn,de iure naturali sunt,sed haecvidemus mutata es se per ius gentium:ergo lex naturalis mutari pote, Sed antea quam conclusiones Constituarnus,sciedum est, quod tribus modis cogitaripotest, legem nasturalem esse mutabilem ut ait S. Thomas loco proxime Citando.
P imis modo mutatio fieri potest per adduilonem,ut si .aliquid superaddatur legi natura per legem humanam, es
82쪽
. vel diuinam, quod antea non erat. Secundo fieri potest per subtractionem, ut si aliquid desinat esse de legena, turae,quod prius ruit secundum legem naturalem.Tertio modo fieri potest mutatio per abolitionem, ut si deleatur lex naturalis de cordibus hominum: iuxta hos tres mo dos,tres conelusiones constituimus. 6 Priim conclusio. Lex naiuralis muraripotestptra Lxionem, ossi ei a Mur aliquid,quod anua non era de iu
Probatur conclusio, quia multa praecepta superaddita sunt naturali legi,perlegem diuinam, humanam,plura praeceptacςremonialia,&iudicialia,in vetera testameto, plura alia sectataientalia,& fidei in nouo Testamento, velatia disputatione γαμ. videndum erit,quae maxime necessaria, de utilia fuerunt ad human a vitam, Mad finerri ivltimum supernaturalem consequendum: ser legem humanam plura praecepta,etiam particularia,Pont ficia, α Imperatoria addita sunt in iure naturali,quae in ipso tu ire determinata non sunt, nec conuenienter determinari potuerut.V.g.de iure naturali est, quod maleraetores puaniantur,sed in parriculari qua poena,Arma,mO ,loco, a iure humano determinatum est. Eode modo, Deum.
Iere de iure naturali est,in primo praecepto Decalogi ,sed in partaeularitali ritu,tali ordine,talibus caeremonijs , de iure humano Pontificio est,i sic mutatio per additio. nem vi iure naturali feri potest ita tenet Sanctus Tho. .
in I. . q. 4 art. I, Sotu de iustitia dc iure, lib. I . q. art. - .
Gregorius deValentia,to.2.disp.7. q. 6 de lege naturali, Suare Elib. 2. de legibus c. 3. LOrca disputar.9. VaZqueZ, Medina,Lq.citata ri4 cum alij .ῆ i. s . Secunda conclusito. Lex naturalis e sub racssionem
mutari non pores, ita Lincipiaι aliquid non esse dedere
83쪽
naturali , quodpriissfuissecundum segem naturalem. . Probatur conclusio quia lex naturata, quantum ad prinia principia est omnino immutabilis quantum a Iemna secunda praecepta, quae sunt, quasi quaedam conclusiones immediae dedacta a primis principiis, nunquam mutantur, nisi in ahquibus in particulari in illisi quae sunt terrirgradus potest tale aliqua mutatio , sed in paucioribus, S non in communi, propter aliquas specia
Ies causas, Vel euentum, impediente obteruan Elanria thim praeceptorum. V. g. Lex naturalis praecipit in Com.
nrant,depositum proprio domino redde dum esse, quod fieri non debet in cassi particulari, quo petitur ad damnnificandum Rempublicam ,ut si ferrum petat aliquis ad
nocendum proximor, similiter, Praeceptum natural est, ut seruetur secretum quodlamen violari potest,si ad defensionem Reipublicae, vel innocentis necessarium fuerit.Et eodem modo deiure natura st non occiderei tamen ad propriam defensionem licitum est occidete,
insimilibus prout supra dictiam fuit
Aduertendum, quod dixi,in partieulari,&in pauci ribus,M propter aliqua ex supradicitis causismam gener liter,& tali causa deficiente, ius naturale a ramiathus seris uatucita LTho.ut supra , SuareZ,c. I 3. Lorca ut siprac aliis. 'ertia conclusio. Leaenaturalis, quoad communiatis uniuersaliapraecepta, ct aliaproximi, e cor hus homin. ariseri non potessedιanrum, quoadaliqua particularia,e,pauciora.
Probaturconclusio,quo ad proximam partem, aucto, ritate Augustini, qui ait Lex rua, et omine inrapta est inordibus hominum, quam nee vlla quidem delet iniquitas. Quae auctoritas intelligitur de primis principiis, fi de
84쪽
Gjs, quae ab illis immediate deducutur.Probatur quoquo conclusio quoad secundam partem, id est, quoad porti latia praecepta,nam homo plura facit contra legem naturalem,persuasionibus pessiinis, cosuetudinibus prauis, atque corruptis liabitibus, ita ut intellectus obscuratus non agnoscat, quid rectum, de quid prauum sit, prout supra in articulo praecedenti, num . . duium etiam fuit,t . et enet S Thom ut supra art. 6. Aduertendum tamen est, quod cum dicimus, legem rati alem, quoad particularia principia, ct in pauciori posse de mentibus hominum deleri,quasi per separ tionem a subiecto,in quo ineli non dicemus tamen tuc, secundum alios, omnino de metibus cmnium hominum deleti,quia licci quaedam gentes errent circa Vnum princeptum,& aliae circa alludmullum tamen praecepture naturale est,quod aliquibus saltim hominibus per lumen naturale non manifestetur,& hoc sitis est, ut simpliciter dicamus, nullum praxeptum naturale totaliter deleti dementibus omnium hominum, per ignorantiam, vel per errorem,vel malis habitibus, prout supra in articulo princedenti,nu. . dictum fuit.
Ostesum est egem naturalem mutari, & de cordibus hominum deleri non posse.Difficulias modis est,si saltim in ea possit fieri disperuati, vii per humanam, vel per diuinam potentiam. Ad quam difficultatem dico, quod de humana potestate fere omnes fatentur, est probabilior sententia quod in hominibus non reperitur talis potestas dispensandi in iure naturali:, ratio clara est,nam
inferior superioris legem mutare non potest quod fit per dispensationem. Difficultas ergo restat de potestate diuina, si per eam hoc fieri possit. Et anteaquam hoc disse ramus, aduertendum est illud , quod in praecedenti arti
85쪽
Io,num . . adnotauimus scilicet, quod tres sunt ordines praeceptorum naturalium.In primo ordine sunt prima,& uniuersalissima principia.In secundo sunt quaedam veluti conclusiones immediato deductae ex primis principiss, ut praecepta Decalogi,ac similia. In tertio ordine erunt illa praecepta, seu conclusiones quae non ita racila
ex praedictis principiis deducuntur. Quo supposito,breuiter ad difficultatem proposita respodemus, quod in hoc,
quatuor opiniones reperiun Tur.
Prima opinio generaliter assirmat, posse Deum dispe-sare per potentiam suam absolutam in omnibus praeceptis naturalibus x ratio istius opinionis est, qui aquilibet Legislator poterit dispensare in sua lege ergo Deus, qui est auctor naturae,in lege naturali dispensare potest. Tu, quia nulla datur implicatio cotradictionis ad hoc faciendum,nam furtum, homicidium, adulterium, dc reliqua, quae lege diuina prohibentur,mala sunt, quia prohibita sunt, ac proinde dicunt isti, quod sit non essent prohibita, non essent mala, sic Deus poterit auferre prohibiti nem,S dispensare in eis, quia non est impossibile apud
Deum omne verbum: ita tenent Cham, . q. 9.Gerson
Alphabeto 6. Malij sed praedicta opinione omissa, quia ex praedictis fundamentis sustentati non potest: Secunda opinio tenet Deum posὰ dispensare in aliquibus praeceptis legis naturae, non tamen in omnibus: quae autem sint illa praecepta, in quibus dispensare non possit,non eodem modo explicant,& concordant Sotus, Bonaventura,Durandus,& alij. Tertia opinio est.In praeceptis primi,& secundi ordinisDeum non posse dispensare: in reliquis vero terti ordinis,quae sunt,ueluti conclusioncs remotiores, d spensam posse. Quam sentetiam optimis fundamentis probat sanctus
86쪽
Sanctus Thom quem sequunturCaietanus, Medina, Conradus Malij4n I A. q. Iooart.8. Sot de iustitia&Qu arta opinio est, D eum in nullo praecepto tegis Τα-turae dispensare polle Quod pluribus rationibus ostendi tui,& praesertim, quia dicitur implicatio contradictionis,&quia quidquid praecipitur per ius naturae, est ita borium, quod prohiberiir,ita malum,quod nullopacto in eo dispentari potestrita tenent LOrci, Ut supra disput. s. 2.&disputant de hoc copiose,Suare Z,ut supra, cap. 3. Sotus,&Mj supra citati. bi Diehium est de dispensatione, an cadere possit in Iure naturalia dicendum restat modis,si mea lege interpretatio,sive a Deo, siue ab homine fieri possit. Et omissio.
rietate pinionum, nam alii dicunt, quod a solo Deo potest fieri interpretatio in lege naturae, alij ab homin ibus, ω alij, neque ab hominibus, neque a Deo propterea dioc,breusteriquὁd communis sententia est,α - omnes Doctores cornientura ,α fatentur, legem naturalem in Ierpretari,& exponi posse in multa praxepta naturalia indigere ea interpretatione, ad verum sensuri uniuscu- Iusque statuendum tergo verisimile non est , ut fatentur aliqua hanc potestatem sibi Deum reseruasse, montio minibus, quos Q. Lm ii is ros Constituit, commis ille: nam si ita non esset, multum d eiecisset Deos cum hominibus in necessarijs, quod non est prouidentiae suae consenta. neum iergo dicendum est, hanc potestatem Deum horninibos ministris suis dedisse. Et ratio istius declarationis Interpretationis est,quia non omnia praecepta naturalia sunt aeque nota, neque aequae facilia ad cognoscendum i propter hoc plura ex illis indigent iriterpreta. tione,& declaratione, ut, verum illorum sensum asserina- 1 'm .
87쪽
. mur.Patet hoc expresse vatijs exemplis.V. g.praeceptum natura est,non occidendum interpretatur tamen,ω ponitur,qudd non omnis occisio hominis, homicidium - cxst,sed et intum quod fit priuata auctoritate, Ac non publica, vel ad defensionem sui ipsius. Similiter praeceptum non furandi, de iure naturali est interpretatur tamen, quod in extrema necessitate non erit furtum. Et eodem modo depositum, quod reddatur vero domino,de iure naturali elicinterpretatur tamen, quis d quoties petitur
in caui,quo esset contra iustitiam&charitatem reddere, tutic non erit reddendum.Similiter iuramentum seruandum,de iure naturiali est unterpretatur tamen, quod non
intelligitur,quando promissio iuramenti fuit de re illici
ta. Et eodem modo dicendum erit de votis, in quibus fiequenter fit interpretatio: ergo concludendum est, quod in aliquibus praeceptis naturalibus inrerpretatio,S decla
ratio ab homine habente potestatem fieri potest: ita Sua reZ,Sotais, Malij locis supra citatis.1 Non obstat modo in contrarium adducta argumenta. Non primum desumptum ex varijs exemplis lacrae Scripturae, nam singulis respondetur Ad primum exemplum
de occisione innocentas,respondetur,qudd non fuit illud Comaea legem naturalem,quae Blum prohibet,ne occidatur priuata auctoritatri ut dictum est: tunc non tuit priua- in auctoritate,sed publica Dei mandato, qui vitae,&mor tis habet imperium. Nec obstat secundum exemplum, quod de iure naturali est, non accedere ad muliere, sine praevio Contracto matrimonio,& in eo Deus non dispensatait eum inea, imo praecepit, ut eam , quae prius erat fornicaria mulier, duceret in uxore Nec obstat tertium exemplum,nam respodetur, quod lex naturalis prohibet
furtum quod vinaccipiat in iis aliena, quamdiu a is
88쪽
na est,inuito domino,sed Deus nodispensavit in tali prς-cepto,sed solum coiicesiit Hebraeisivi acciperent illa va. ia,taquam propria, per donauonem factam ab ipso Deo, qui est dominus uniueriarum rerum, &sic non fuit ullo pacto dispensatum in iure naturali, in furto: soluitur
primum argumentum. Non obstat secundum argumentum, nam responderi tur,quod communis possessio, Ulciertas non sunt de iure naturae praecepta posisme , sicut praecepit bonum-- plectendum, malum fugiendu Vsimilia dicuntur tamen detur naturae priuatu .e, quia in illis iusmaturae co-trarium non statuit,i sic poterunt mutari humano iure peradditionem,ut supra num. . dictum fuit,rusoluitur argumentum,& articuilus.
re naturali μι bumano nu.q. OstendiIur, in quibus conueniat uigentium cum iure naturai n. S.
Ostenditurun qu disserat laetentium a iure naturam n. s. Ostenditur in quo conueniat, ct dissera ivsgentuιm a ture
Constituitur conclusis, scilicet. urgentiumsub passius iure
89쪽
i taetaturali. ι' ii parte affirmativa argumentor sic Ius illumnquo omnes homines conueniunt, non potest esso, nisius naturale,quod commune est omni huir sed In iure gentiumomnes homides co eviunt, 'Ll, IK. de iustitia, iure, ins lusgesilium,iri es Mellaturat ergo ius gentiam narurale idem sunt Secundo. Tuitutes de iure gentium sunt, Vt mi.manumissiones, F de iustitiavi iure,inae ius gentium supra citato:sed muli naturaliter sunt serui, ut ait Arist. i.Politico ergo ius gentium idem est cum iure naturali. Tertio Ius dimiditur in naturale, positiuum ut ait Arist. s.& .Ethic. 3 Sa sethdmasta nunquam niuetis mundi gentes conueneruns, ut ius aliquod statueretur: ergo naturae idem ius docuit, seius gentium naturale est. Sed antequam conclusionem e ostituam res, ahqua supponenda fiant Primo supponimus,quisd constituitur,ram a Philosophis, quam lurisperitis, Theologisviliquod ius,quod vocatur ius gentium,ad quod pertimentimnes illae regulae,praecepta degesseu coclus es quae ab omnibus gentibus,sinationibus obseruantur,tanquam iustae, he necessariae ad c5uietam, Se societatem humanam.V.g. quod Legati sint immunes, quod agri dividantur , religio erga Deum, obsequiumYrgaparentes platalis In ρο-
ttaam,bella,pac S,Pedeta ,struitutes, dominia, & amnes Contractus alia,quae Iure getium introducta sunt, ut in
90쪽
I LM 3. Ede tuis. ωhmin, I.&sequentibus, uastit, de . Iur natura e M ciuili, in c. ivsgentaum,dist.I. 1 Supponimus secundὁ,quddin isto articeso dubiumaximum se olfert, videlicet, si ius gentium contineatur sub iure humano,vel potius sub iure naturali. In qua difficultate,& in declaratione efferatie iuris gentium, non solum Iutisprudentes,sed etiam Theologi,M Philosophi,varic,& obscure loquuntur Iurisprudentes confundunt interdum ius gentium cum iure naturali, interdum distinguunt.S.Tho. nunc Vnam , nunc alteram explicationem sequitur,recetioresDoctores invaria placita diuisi se .Iueris inrui Mina omnes populi,t fide iust.& iur.& in di ne quam constituunt de iure naturali,gentium,&ciuili, duplexius naturale constituunt alterutrimarium, quod faciunt commune nobiscum brutis,ut maris,l sce minae coniunctio, filiorum educatio,& procreatio Alterum vero secundarium, quod vocant homini proprium, quod dirigit ad communem societatem. Solus vero, de iussidetur.hb. . q. F. art. . iu S gentium a lege naturali non
distinguit, nisi quia lex naturae respicit principia prima, MCommunia,ius gentium ea principia, quae descendu texprimis principijs,S conclusiones Certas, quaed ducun. tur. Medina in I. 2. q.' .art. q. dicitatuS gentium esse praecepta illa, quae ex principijs naturalibus, non necessario, &ssimpliciter necessitate absoluta deducuntur, sed facta
quapropter, quamplurimis alijs Varijs sententi)s omissis, . tantuque in hac re necessaria iudicamus explica da sunt.1 onimus tertio ad intelligondum controuersiam eradinam ius gelium esse medium inter iusnaturale..