장음표시 사용
111쪽
. Sententia quid la, Ea vel definitiva, vel interIoquu-
. Utriusque diserimen. . sententia a competente iudiee. s. Et pro tribunali sedente. 6. Et in scripto ferenda est.
v. An a iudice reeitanda p8. auo idiomate concepta esse debeatis. An noctu serri possit isto, Iuri, actisque, & probatis eon
r. condemnatio in expensas, & Due uum restitutio. a. Sententia quando transeat in rem iudieatam.
Dan quibus eausis in rem iudicatam
ι . Rei iudicatae executio. s. Quis rem iudieatam exequitur 26. Quibus in rebus, de quo ordine executio fiat 't . Executio in bonis' mobilibus. Ecimmobilibus. I 8. Auictio, de distractio pignorum. s. Debitor quando in carcerem de-ttudendus illo. Cessio bonorum. a I. Quemadmodum ea fiat, de in quo differat a justitia quinquennii 'ara Bene filium competentiae.
. t. Iudiciaria disceptatione absoluta, oritur concIusis iucausa i , & a judice ferenda sententia est. Definitur sen
tentia judicis pronunciatio super re a litigantibus propoSi- a, Condemnationem, vel absolutionem continens, dc Controversiam definiens et . Iustiniani legibus cautum erat, ut judex sententiam non ferret, nisi primum juratus declarasset, se procul habuisse studia partium, atque una an
te oculos habita justitia, dc veritate, causam judicasse 53. Sed hodie hoc juramentum emittunt judices, cum munus judicandi suscipiunt.
Formulata haee a Deeretalibus Pontificiis in forum ei vile defluxit e. 5 β. 5 do eas r. poti t. et proprc. 9 de Fid. ims tim. a) L . i f. de re judicat. Multa dh hae sententiae definition
habes a Cujacio in cod. ID. de Sentent. et interloq. opp. r. 9 l. - σα cit. recte, & sapienter animadversa, ubi etiam multae sunt te
ges, quae ad hunc locum pertinent, diligenter explicatae. Vide etiam Donellum in log. I ν. do Re judie. opp. t. II col. III 6 eq.otat. ch. , qui de illa Modestini definitione in dies. IV. I accurate disputat, & Philippum Uicatum Vocabul. tu . verb. Sentenἶia.
5 LQ. II eod. de Iudic. . a. Sententia vel est interloquutoria, definitiva i . Interloquutoria est, quae non dirimit controversiam, de qua praecipue quaeritur, neque super ea sertur, sed super quaestione iniser judicii cursum incidente et . Inter loquu toria dicitur, quia judex, dum de primaria Musa quaeri tur, interea loquitur, neque definitive pronunciat, sed ea
112쪽
Ipstantum dicit, quae ad causam prommendam pertin i, ut judicium ad propositum finem perducatur 33. Definiti .a autem St, quae totum negotium definit, planeque dirimit
i) Ius ei vile sententiae nomine proprie definitivam intelligebat
mandata, iussa, aliaque decreta, quae parabant quidem ad praecipuam causam definiendam viam, non tamen eam definiebant, interloquutiones dicebantur, nec Vim habebant sententiae, neque in rem judicatam transibant Leg. I Tet 9 C. Ex quib. cam. in m. tu. iit. eod. de Semen. et interloq. Leg. 21. de Astpellat. ree p. Sed Ius canonicum promiscue hoc vocabulum usurpat, quod etiam in praxi receptum est, unde nata. est vulgata distinctio inter sententiam interloquutoriam, di definitivam. 1 vox haec inioloquutio juris auctoribus usitata est, eaque pluries in eivilis, di ea nonici iuris libris occurrit. Verum antiquiores interloquutionem vocarunt ' praejudicium, quoniam im loquutor umvix lati ne diei, di eleganter posse Vossius de Vit. Se m. lib. I
3, Consule Donellum in rit. U. ne Re rudis. et do meri. ιμ-
. 5. Magnum inter utramque sentesntiam discrimen est. Nam interloquutoria Sententia ab eodem judice re-υocari potest si), definitiva non potest sa); haec in scriptis ferri debet, illa non scribitur; a definitiva appellatur, ab interloquutoria appellare non licet, nisi vim habeat definitivae, aut magnum inserat detrimentum, quod alio modo removeri non possit IS . ii LQ. ii f. G Rε iudie., C λ δε Appollat. ain Log. 9 Cod. do Senteni. ου imo Dq., Leg. 55 f A Re iudis.
S) Ius civile ab ia interloquutoria appellationem negat Leg. IN eod. de iudiσ., Leg. 56 C. G Appellat. quam legem restituit Euia eius Obr. I. . Ia c. 5 opp. r. 5 col. Sin ed. V n. i 758. Conser etiam Leg. 5 C. Deo. Ou e appeII., & Leg. 65 C. Tria. - poli. lsrant tamen etiam apud Romanos interloquutiones vel rimplices, quae directo praecipuam causam non attingebant, sed quibus Judex vetebat, vel jubebλt ea, quae ad ordinem in judicio servandum pertinebant Leg. ia f. ae Re jurie. vel νἱm tententiae habentes, quibus judex rem aliquam in identem definiebri, quae tamen praecipuam cauSam respiciebat, parabatque simul ad eam definiendam viam, qualis etiam sententiae nomine comprehendebatur Leg. 39f. de Mino . , ubi haec quaestio proponitur. Minores intra quadriennium H integrum restitutionem petierant. Dubitabatur, utrum minores essφnt, cum gestum est negotium, di ita aetatem demonstrare oportebat. Lata est pro aetate sententia, quae quamvis interloquutoria esset, vim tamen definitivae habebat, cum pausa cognita rem incidentem definiret, ex qua judicium praecipue causa pendebat, num danda esset restitutio 3 Ab hae sen- Dissili Gorale
113쪽
IIotentia emissa, & aceepta appellat lo est. Coneedid etiam Ius ca- vile appellationem ab interloquutoria, quae insigne damnum aD seri, quod alio modo removeri non potest. LV. 2 C. Si penden. app ilar. , D'. 2 f. do Appen. reeip., let. Id L. Theod. Otiari appeII. non recip. Jus Canonicum a quavis interloquutoria, & a quovis gravamine appellationem permittebat C. Ir Θ ia is Appellat, is C. i eod. in 6. Sed Concit. Trident. Socr. 15 c. I ου Seir. 24 c. ao is Reform. ius hoc antiquavit, neque ab interloquutoria appellationem permisit, nisi ea vim habeat definitivae, aut grave inferat detrimentum, quod alio modo tolli, avertique nequeat. Quae etiam Iuris civilis disciplina est.
4. Ut definitiva sententia vIm habeat, plura desiderat. Principio a competente judice, qui in litigantes, aut saltem in reum jurIsdictionem habeat si , eoque pro tribunali sedente, ac juris ordine servato' a iserenda est. Tribunal erat locus sublimis & editus, sere ad instar hemicycli introrsum curvatus, ad quem per gradus ascen indebatur, & in quo magistratus jus reddebat 33, ideo ls-gum auctores saepe magistratum designant iis verbis, qui tribunali praeest, qui pro tribunali cognoscit ). Cui loco a Latinis opponitur locus planus 5 undo de Plano cognoscere, videlicet ex aequo loco cognoscere, non ex superiore, neque pro tribunali, sed in via, in transitu, cum vel lavandi, vel gestandi, vel ludorum gratia magistratus
Item tribunal, inquit, ut in ea aede, hemicycli scbematis, mino νο curvatura formatum. Mus autem hemicycli in fonte est in ι νυalium pedum XLVI intνo stir cuννatura pedum XV, uti eos, qui apud magiri altis uarens, negotiianter in basilisa ne Imped rent. Extrema hujus curvaturae latera a Tacito Annal. I. I c. Sr. I p. IIa ed. Amstelod. I 675 cornua appellantur. Praetor ex hoe
tribunali in sella euruli ius reddebat, quo spectat Martialis 'θη. 98 I. rt v. i 7 er i 8 p. 655 eae Lugd. Batav. I 67o. Atque
adeo proprium erat cribunal maiorum magistratum Romanorum. ut eo uti non possent magistratas municipiorum, quin etiam Minores magistratus Romanorum, veluti Tribuni plebis, & triumviri, qui tantum in subselliis ius dicere solabant. Hinc & mu Ateipales Magistratus pedanei judices a Paulo vocantur iri Mini re f. is Paen.
ctio non est, ejus nullum est tribunal. Consule Polletium Hirt. io . Roman. l. I e. 6 & Brissonium de Torb. signisic. vo b. Distinat. 5 Paulus Reeo'. sentent. I. 5 c. i6 . t .apud Schultingium Iωνὼν ud. Petis anινυυιιinian. p. 495ed. Lipsiae IID. Cus; odiae, inquit,
114쪽
damnaνι. Loeum pIanum Deum aequum appellat Cieero, & eum Ioeo superiori, hoc est tribunali opponit Epist. ad familia=. I. S. Epiri. b opp. tom. 7 p. 79 ed. Olivori Genevae 3746. Conser Gerardum Nooditum de Iuνis didi. et imper. I. I c. IO. Hinc edictalis formula, quo edicta proponi iubebantur apud forum palam. unde de plano perio Iegi possint. Ita enim illam in tabula aenea Bibliothee. Re giae repetit Cujacius Oriem. I. 7 c. M opp. r. 3 col. ITO M. cit. 6) Lti. I f. do Manum. vinae. , let. I do Conuit. Hines log. 9 9 do Plano m H in c. Procons. , Ieg. 6 ff. do Accusat. . Mνιi sora Inrt. Eo Liberris. in huiusmodi quidem est planaria cognitio, cujus occurrit mentio in Ieg. 4 cod. do Dilat. , licet in vulgatis editionibus mendose prorsus legatur plenaria. Qui de plano postulabant Magistratum per libellum adhibant, & Praetor per sub- aeriptionem postulanti respondebat leg. 35 ff. do In lux voean. , log. 29 ff. ais Iet. CorneI. Eo Fuis. Verum quae decretum, causaeque cognitionem requirebant, non per libellum, ac tantum pro tribunali expediri poterant set. 9 β. Ubi Gepotiam j. do O . Pra- cons. , ui I g. stispecti a S. C. Turpil. Ne quis tamen putet, Romanis idem suisse de plano, dc summatim cogoscere, animadvertendum est, multa suisse, quae summatim, sed tamen pro tribunali expedire oportebat. ita decretalis bonorum possessio ex Carboniano edicto, vel eius exemplo data summaria erat Ieg. 5 ff. do Carbonian. ediato, di tamen alibi, quam pro tribunali dari non poterat Ieg. 5 ff. de Bom possest., Ieg. a A. Ouir ordo in hon. pos-
g. 5. Sedere judicem leges jubent, cum profert sententiam rin, sive ut suam ostendat auctoritatem, sive quod mens acrios intendit, quo magis corpus quiescit a).' Sed nusquam Iure civili cautum est, ut sententia a non sedente judica prolata irrita habeatur, id a solo Iure Canonico constitutum est 53. In judiciis summariis nulla est sedendi necessitas in. Sedere vero debet judex sententiam dicturus publice, non in secreto, adeout nulla sit vis sententiae, si in secreto dicatur 5 .. 0 Leg. uic cod. de Postulando No I. 7r e. r. lline ressionariudicum, quarum mentio est in leg. a. β. I f. Ouis orae in possess. Consule Polletium loe. cit. I. I e. 5. a Ηine Tranio apud Plautum in Mostosi. ari. 5sc. I P. M t. I p. 55i M. LMd. Bara P. I 669. Nimio plur sapio sedens.
54 cap. 5 d. Somon. et Ro iudic. in s. α) tament. a ri Verb. signis.lbj Leg. 6 cod. do Sentent. et interloq. 6. Deinde vero sententia serenda est in scripto, &quae sine scripto lata est ne nomen quidem sententiae mere
tur si . Nam saeps verba ori pronunciata menti illudunt,
115쪽
non item ea, quae literis consignata sunt; periculosum est autem in proserenda sententia judicem labi, quoniami sententiam semel latam mutare, aut emendaro non potest
Hinc judex diligenti primum des negotio deliberatione, &
consultatione habita Sententiam concipit, conceptamquctin libellum, sive brevem chartam referre debet a). Sed in causis brevioribus, & maxims vilium personarum necessaria non est scriptura 5ὶ, quae etiam omittitur interloquutionibus, quas judici ore proferre licet, inde vero
notarius scripto mandat. iὶ Leg. 5 eod. de Sentent. ex per . recit., c n. 7 caus. 2 qu. Is . 5 do Saenioni. et is judie. in 6. a cod. de Sentent. ex pr λς. recis. D Auth. nisi breves Coae reae, ubi etiam scriptura necessitate solvitur sententia Episcopi, qui inter suos subditos causas cognoscit, quod retulit Gratianus in decretum suum can. 45 c. II qu. I 2uod autem de Episcopo, idem etiam de capitulo sede vacante sancitum est in C. 45 d. Tetti . Sed hodie etiam Episcopi inter suos subditos iudicantis sententia in seripto serenda est. Cuiacium ad e. 45 do Terrib. opp. t. 6 rol. 855 eae cis. ideo tum Episcopo, tum vacante sede Capitulo definitivam sententiam ex non scripto se re licere arbitratur, quod sint illustres judices, qui ejus solemnitatis necessitate soluti sunt in log. a coa. de senIeny. ex peric. r cit. Verum in ea lege id tantum illustribus judicibus datur, ut et-iom μν incium ruum, os eos, qui 'minitio tum suum eis accommo iam, sententias definitivar racilent ex tabella, cum alii debeant eas suo ipsi ore scriptas ex libello pamlibur legere; quod genera tim Canonico quoque jure de Upiseopo constitutum est promer gVitaxum p inrogativam, ut inquit Bonifacius vIlI in eli. cap. 5aeo Sentent. γν judie. in s. Ego id iure singolari de Episcopo 1 ncitum arbitror, ut eum causam cognosceret inter clericos, scri yturae solemnitatem servare non cogeretur. Simile ius singulare de Praesecto Praetorio. qui Derbo renteminis dicebiat, constitutum sui se, seribit Cassiodorus Ua . l. 6 n. 5 reti Foνmul. μὰ ea . Prael. p. 9I M. Rotomag. I 679, sed ceteri illustres judices, de quibus simile ius editum non fuerat, definitivas sententias scripto mandare debebant, neque certe laudata lex a eos hac necesssitate solvit.
. 7. Collata in libellum sententia ab ipso judice recitanda est, & vero praesentibus, aut saltem in eam rem vocatis litigantibus si). Τantum Praefectis Praetorio, ceterisque illustribus magistratibus Iure Civili concessum est, ut per ministros suos sententias ex tabella recitent sa); et exemplo illustrium magistratuum Bonifacius VIII sancivit, ut stiam Episcopi sententias su as per alios proferant S). Sed jam ubique receptum est, ut judicum sen-
116쪽
1 snt e per alios recitentur imo apud nos a neminos sntentia legitur, sed eam latam, O publichiam notarii spesculiari libro scribit, eaque tunc incipit v.ra suam' ex.
ι, Let. a coae de Sontent. ex pe is, reeit., C. ult. de Syntent. Θμ j-θα ι 6. Sententiam ex tabella, seu ex scripto pronunciaruin iure civili dicitur ex peWiculo rocituro fundo titulus Codi is des Sententiir ex pes iculo Woc tandi'. Uxtat hic idein titulus in Codire Theodosiano I. 4 Iat. i 7. Da ulo autem verbo periculi, ex quo
sententias recitamur, multae Sunt, interque se discrepantea do-Horuin Rominuta opiniones. Plures surit, qui utrumque locum in Lodice Iheodosiano, dc Iustinianeo corrumptum putant, ac legendum eontendunt de . Sententati ex breviculo γε ita aer at uuita sentiunt Alciatus Di, pun)I. 2o, Perrenon. Au met iners. 2 l
Ferrandus Adduensis Opite. L a apud Everardum otionem Do 'gών. cap. 3. 2R O75 aliique, atque haec etiam lectio probabilis videtur Uonello de Iων. cm. I. 28 c. 5 n. Io ora. r. 6 col. 4o5 cit ed. Liaeae..'lia vera lectio est ex periculo. quam solida tuentur. Sirmondus Anior et b. 2 c. I I, Desiderius Heraldus Observ. c. 5a et Animari. a et Atr/c. a. 7, 4, Grotius tu Hor. spart. ad eod. Itistinian. I. 4, Cula eius Obsero. I. 5 e. 25 opp. t. 5 I. Ial et iri eod. δε Seman. M petrc. recrian. t. 9 col 995 M. cit. De huius autem vocabuli interpretatione magnum est sententiarum divortium. Mitto quorumdam explanationes plane ridiculas, de mitto illos cui recitare ex periculo interpretantur recitars ex memor.s . cum revera sit recitare ex scν ino, uti titulum illum in utroque codice e patebit. . 'ter omnes transtat . pe/iculum ess 2 libellum, ex quo sententia recitatur, sed male huius nominis causam raeddunt, quia I ieet ex sententia semper aliquis pericu Ium sqbeat, aut reus, aut Iudex si male iudicavit, quae etiam Culacii sententia est. κgo assentior Iacobo Gothos redo tu Ire . a
quemadmodum perietilum facerae nihil est aliud, quam rem antea tentare, ne quid per errorem fiat. Est igitur pretinum tabella, seu libe Ilus, an quo ludex scribit quod sentit , ac sedulo legens. at Ue relegens, quae scripto mandavit, cuncta enumdat, quae emendanda putat, ut in hisce scripturis fieri solet. denique conficit sententiam quam recitare debet. Uno verbo quod a nbbis
) Consule Gudelinuni do Iu . novis. lib. 4 c. I a. f. 8. Duod attinet ad idio ina, quo sementiam concipere oportet, H jure Romano tantum Latinum erat, quod in ferendis sententiis, atque in publicis actibus adhibebatur i). Quod quidem jus non in urbo solum, sed etiam
in prorinciis, licet alio formone uteretur populus, obti- ' Deooti. Tom. III. M
117쪽
nuisse videtur. a . sed Arcadii dc Honorii logo sancitum evi, tot magiStratus provinciarum tam latina, quam graeca lingua sontentias proferre possint 5 . 'Ecclesia semper u qa videtur graeco, aut latino sermone, qualem videlicet populi usus postulabat; quin etiam posteaquam sermo latinus popularis Else desiit, sum in dicondis sesntentiis occid0ntalis Ecclesia retinuit. Nunc etiam forum saecular multis in locis latina ligua, barbara tamen, et incondita
I) Leg. ia cinae de Sentent. et iace loq. .Quam legem quidam pugnare existimant. cum Mel. Ieg. 4'. sed revela nulla inter
f. 9. Noctu quoque judicia excerceri, aut sententias serri vetant legos Romanorum i , quod jus profluit a legibuq XII Tabularum 2 . Nam quidquid judex agit, non in tenebris, sed palam, atque in omnium luce agere debet. A Jur Civili Canonicum non abludit 5ὶ sed tamen exempla non desunt judiciorum, quae noctu gesta vim & -xitum habuerunt ). Certo etifim in loco, in quo jus dici Solet, sententia serendi est 5); sed, his in rebus spectares decet locorum consuetudinem & jam plerisque ito locis subtiliores hae solemnitates fori usu sublatae Sunt. . i) Let. 1 8 ff. Ouanae appeli., Moesi. 8a e. 5 Consule
Ρetrum Fabrum Semertr. L a c. 9. - aὶ Α. Gellius Nolai. Attis. I. IT cap. 2 p. 923 ed. Lugd. Barati. 166 i, Seneca de La lib. 5 c. I 8 et i 9 p. I 24 et i 26 eae Amiteror i6γ2. Conser Bavardum ad C . ia Tabul. cap. 7 p. 14 ed. Neap i 779 , & Scipionem Gentilem de Drisae. I. a c. 29 p. r. 5 p. 22I eae. Neap. i 764. 5ὶ Cap. 24 do O c. et potest. delet. sin Suetonius in Atauito e. 55 p. 235t. I eae Pursei Leovariaei i4. Areopagitas noctu iudicasse constat, & multa sunt exempla iudiciorum noctu gestorum aut ex consencita litigantium , aut
M L g. penult. f de Iuri. et buν. , Ieg. 6 cod. de Sotevt. et luterkq. ibique Glossa. lo. Porro sententia debet esse cum Iure consentiens,
a clisque & probatis congruens si), ut si juri expresso rΟ- p ignet , nulla sit ain; si vero litigantis juri adversetur ,
118쪽
valsi quidem, & si iniqua sit, sed per appellationem suspenditur, novoque judicio revocatur 5ὶ . Debet etiam os
se certa, & quae definite absolvat, aut condemnet', quamquam necesse non sit in ea decidendi rationes enarrares, nisi id gravis causa postulet postremo controversiam per omnes ejus . partes expedire debet . Hinc non tantum super praecipuo negotio serenda Est, sed etiam super iis,
quae negotio accedunt, Ctim eoque sunt Connexa & conjuncta, uti sunt expens litis, & fructus percepti ; dede- cst enim , absoluto judicio, litem alteram ex prima litIsmateria exoriri 5).
i) Si aliud ex actis constet, & aliud iudici ex privata eo
scientia exploratum sit, multi putant, judicem non secundum acta & probata , sed seeundum conscientiam judicare oportere. Velum haec sententiam longiorem faciet judicii cursum, & graviori sumptu utrumque litigantem afficiet neutri tamen proderit .. Nemo enim judici extra acta credere cogitur , illaque statim novo iudicio secundum acta revocabitur. Tutius esse iudicem sese prorsus ab eo iudicio abstinere, causamque deserre ad judicem superiorem, vel de componendo negotio laborare. Quod si nihil horum saeere judex possit, & omnino sententiam serre cogatur, eum . non secundiam id quod ipse novit ramquam privata persona, sed secundum id quod sibi innotescit tamquam persona publica, hoc est secundum acta & probata judicare debere tradit S. Th. 2, 2 qu. 67 art. 2. Ex iis tamen, quae judex privatim novit, adjuvari potest, pergit ipse Thomas, rar Hstruitur discutiat probationer inductas, tit po rit ea/um de feritur investigare. Quod si earnon possit de iura νυώδενε, risu ear in juricando sequi. Late ea de re disputat Covarruvias Ua . ressi. I. l c. I.
. ii. E't quia litem injusto videtur instituisse, qui causa cecidit, ubiques victus in expensas victori condemnatur si praesertim si constet, eum temere, ac per calumnaniam litem intulisso sa) . Fructus vero, quos victuS CO-gitur restituere, ii praecipuo sunt, qui post litem conte- Statam fuere percepti, aut saltem percipi potuissent, quoniam, re in judicium deducta, statim in possessore mala fides oritur S). Quin etiam si quis ante litem conteStatam in dolo, malave fide versatus est, etiam fructus antea per eoptos restituere debet.
119쪽
. ia. Lata & publicata sententia, nisI ab sa intra M. cem dies appellatum fuerit, vim aequirit rei judicatae si , quae finem controversiarum pronumiatione judicis aecupit a . Nam qui intra legitimum tempus non provocavit,
cum provocare posset, is in sententiam consensisse videtur. Proprie res judicata, non sententia, controversiae finem iae ponit, quoniam haec non ita rem expedit, ut totum
negotium plane finitum habeatur. Res judicata actionem,& exceptionem parit θη jus facit inter litigantes, quin &ientium obligat, si ex ejus consensu Iis acta sit, aut is causam ab alterutra parte habeat 4 , veritatis habetur loco 5 ,& quamquam postea nova prodierint monumenta, tameniis per rem judicatam extincta, nonnisi ope restitutionis in integrum, redintegrari potest Q.
6 Let. 4 ci . d. Re iudic., C. 2I de Sentent. σι re fudis. . I S. Μultae tamen causae sunt, in quibus sententiae vim nunquam obtinent rei judicatae , quamquam appellatum non fuerit, meque idcirco recte revocantur Hujusmodi sunt causae , in quibus agitur de vi matrimonii si ; item sententiae latae a judice excommunicato sa , vel incompetent , aut competente quidem, sed contra jus expressum IJ, aut contra priorem rem judicatam , aut neglecto juris ordine, aut ex falsis instrumentis, & testibus, a quibus judex deceptus est s, aut quae legitime publicatae non sunt f), aut quae dictae a judice pecunia corruptos denique numquam transeunt in rem judicatam sententiae criminales, in quibus rei condemnati sunt, praesertim cum Subjecti sunt poenae, quae restitutionem admittIt f . t cap. Io os tr do Somom. σι νε DHe., C. 5 ει 6 is nuid.
120쪽
. 14. Rei judicatae finis est executio, per quam ad eritum, actumque perducitur, quod re iudicata definitum
dc mandatum est i . Nam vana dc Inanis esset sententia, nisi exItum haberet, qui finis est, quo referri omnem judiciariam diseoptationem oportet. Haec autem Execu-tIo fit statim In actione reali, si res ipsa, quae extat, tradi possit ; in actione personali dantur Induciae quatuor mensium, qui a die , quo Edita, vel si provocatum sue rit, a die, quo confirmata sententia est, numerantur sa . Sed judex praescriptum tempus vel producere, vel contrahere potest, uti rerum ratio postulare videbitur 5 . Nunc fori usu, & consuetudine r eptum est, ut vel statim posvemissam sententiam, vel post aliquot dies, vel etiam post Φongum tempus arbitrio judicis constitutum expediantur literae executoriales, quarum vi apparitores, alii quo inferiores ministri sententiam exequantur. ιγ Fit executio post rem iudicatam: quoniam iudieii initIum ab exeeutione sumere non licet Ieg. M s do Re jώδεα, ling. r eoae
is exocui. νει is D. Ac recte monet Culaesus In eoae ris. δε αμ t. rei, D. πρ. ι. 9 col. Ioaue uis. cu., esse eontra i , quod pru-fitemur, illa instrumenta, per quae debitor non adito iudice, neque edita re iudicata in carceres detrudi potest.
M. et potera. jud. AHeg.u. Tempus hoc humanitatis gratia, ueait Papinianus in Iet. ι6 in M. ε δε componiat. debitori a legis coneeditur, ut tempus habeat conquirendae pecunia, quam aduer sario persolvat. Et olim quidem ex jure xII ribularum tempus illud erat triginta dierum; qui in iisdem tabulis iusti disa appellantur, quo eodem vocabulo utitur Cicero de Gesur I. 26 9 opp. ti 5 p. ιν adii. uni Generi ITO μπιον Idea matris, inquit, ramulor eorque Diris diebus, no ρυir stipem cogiso ἰ hoe est die inbus certis, quibus sis est stipem cosere. Illud vero triginta dierum spatium, quod datur, ut iudicato sati sit, modicum tempus
dieitue in let. 8s β. D secunia st . δε tet. M in let. et f. is hia. aris . Itaque ex lega XII Tabularum' recte diei poterat modicum tempus, quo judicato satirfieret i sed immodirum iact m