장음표시 사용
151쪽
a Deire gelabitur,ocinique Dodoni iiiiii sunmummii iure probat, ima di res us, Deus ' , non tamen, aismu nos in f Dinosis 3 - Exsim itioii vera sequi, Deum esse vivi via, intelligentem & potentem ex reliquis persectioiii ι iumme perselium esse. Deum existendo semper: ubique --tionem&spatium constituere ait Totum esse sui similem, mrum ulum, totum aurem, totum cerebrum, totum brachium, totum vim sentiendi, intelligendi desag ndi; sed more minime Mimino, minime corporeo, nobis prorsus incognito. Nos non habere ideam substantiae Dei,sed ipsum solummodo cognoscere per proprietates&attributa, per sapientissima dc optima rerum structuras .causas finalec; coli autem ob dominium. Vim gravitatis a causa aliqua oriri ultro conc&it, ast eam mechanicam esse negat, quia non agit pro quantitate superficierum, sed materiae solidae. Rationem proprietatum gravitatis te ex phaenomenis non posse deducere, hypotheses vero non fingere profitetur, qui bus in Philosophia experimentali locum non concedit. Vere
dum tamen, ne minus pretii quam hypothesibus plerique statu,
aut spiritui outpris sub tulini corpora etassi pervadenti ciniisdem latenti, cujusvidcactionibus particulaec porrum admissimas di tui se mutuo attrahant, docontiguae factae cohaerean, corpora electrica ad distanti s majores agant tam repetiendo,uum attrahendo, pustula vicini lux emittatur, reflectatur, se Utur, inflectatur, corpora calefaciat, sensatio omnis excitetur enim anim lium ad voluntatem moveantur; nisi eundum minaribere vim Drusi buli cine oriundixeris.
CURIOSITA TES PHILOSOPHICAE ,. SIVE
Λlph. plag. a Tab aen. 7.ΙDem est liber, qui ante decennium sub titulo Dissertationis Phi
152쪽
presso Autoris Theodori suntvoortu I. Fit nomine ultralectiptodit in Actis A. I o4 p. so prolixissime recensitus, non denuo re tussis,sed splendidiore tantum titulo ornatus id quod hie monendum esse duximus, ne novus titulus imponat iis, qui libritin hane dudum possident.
rare ANDREA OTTO MARO GOELICAE, M.
ptag. Oiniurianti Autor Claris partim negotiis, tam domestici quam publicis hactenus diliractus, partim itinere in Duolum Cliviae, quoad suscipiendam Artis Medicar Proressionem in Λeademiamisburgensi a Serentis Iotentiis Borustiae Rege iis jussus est, suscepto, in laboribus suis admodum fuerit praepeditus, promillo tamen suo stetit,atque nune alteram Historiae Chirurgicat Partem, recentiorem nempe, qua Scriptores praecipui, qui seculo proxime elapso, de circa initium hujus, in quo per Dei gratiam verasam , vixerunt, vel adhuc vivunt, ordine naturali recensentur,
publici juris fecit. Majore in hac libertate propterea usus est, ut is prooemio fatetur, iris plerique scriptorum novissimorum nostri temporisadhue lar revis sent, dchine, si quas e quo narcinisti ineuit, ipsimi , utactorum suorum rationes reddat latituto ius compellere possimi, qvi absurdius plerum Hestiri ultio nuntio amve scripta Mectiori stylo να---, quise desen derenesilaeunt. Ante fumi aut oesuuisivinchiritu imi stri molimenta recenseat; iserito conquestur, in prurimis Germ-- proviserici nugos; Matontium profluidissime ignotam iesulio barbarum tonsuram vix sipere ejusque ei causis etitum,quod Prosesse res ob aedificiorum,nbIicorum defectum exeraestiorum aininico-Chirurgicorum demonstrationibus vacare nequeant, bus tamen Belgium foederatum, Anglia, Gallia, Ita
153쪽
s ipsam dum aggre-, striptoris G illi die huiuiuis
ciens , ad Italos, Hispanos, linique conturminos, tandem Getinatio progreditur; istanteii, utrium Anglis, Bessis sumis,&Danis suum, quem inerentur, tomim
cONTROVERSIARUM SACRARUM RECEM
Gmn se nobilibrum nucleus i stramenta essita a MA AELE FOERI SCHIO, S. Theolo Pro Primario et Imae, apud Christianum Pollum,a
Alph. I plag. 3. Quamvis praeter alios de ecclesia Christi praeclare meritos The logos inligne olim Academiae Rostochiensis decus B. Graptus
Controversias recentiores vel etiam recentius repetita & novo apparatu instructas haud illaudabili opera exhibuerit,summe Rev. Λutorem tamen plurimum adhuc lucis istis controversiis in hoc eruditissimo scripto foeneratum esse, non possumus non profitetLCum enim laudatus . Graptus in recens variorum utorum ipsaque historia adeo errorum praecipue occupatus fuerit, thesin breviter cum fundamentis quibusdam subjecerit, atque per objectiones mi dam vindicia veritatis instituerit Celeb. Autor noster restantes non modo vel de novo exortas dissicultates indagavit sed, ubi operae pretium vita fisit, marcipuos in .eria ista striptores tanquam advocatos sententiarum selegit, ex pro RGratione graviores contusit, cubilibus suin uti iecit insiper in sentem tum Theologiae polemicae quaestione, MComparativa Theologia, pum ac minquam tractatas, cuin sumne necessarium, hoc praesertim tempore, ipsi videreturdoctrinam defundamentatibus informam disciplime redigue de alumnum doctrinae secraecontra Indifferentitas sollicitius innoniarean seontispicio, rati hujus iam 'rogrammari rem
mone omine me morum Do/-i partium revivificentium, quo publica harum controversiarum ventilatio intumui fuit, Lectoris obtutui se sistit, sub finem autem index Scriptorum, qui tali Tractis vel allegantur, vel explicantur, vul refutantur, compar
154쪽
MEDITATIONES DE REGULIS ET USU
Cruices. ψω e R. P. --RN DE SA TAMARIA, Omnesita. Parisiis, apud Claudium Loinbertum vi3, Λlph. 3pl. F. HYp.reriticum hic sistimus, qui observato Criticorum
di sensu,quorum alius librum aliquem pro genuino ad-niittit, alius pro supposititio habet,itemque alius historiam quampiam pro vera habet, alius pro falsa, hie Ostendere, eonatur, Artem Criticam nondum satis firmis niti fundamentis, sed multis laborare defectibus. Nec vero solum defectus indieat, sed etiam fontes eorum d causas investigat, additis eonsiliis, Artem illam firmiorem reddendi certioremque Ante vero, quam hoc aggreditur, Dissertatim Vrinim, quae quasi praeliminaris est, Critieesideam in mare iratur ejusque turam describere. En definitionem Critices atlastro A tu. I factam Epar0---ud in historicis, descriptis doctor virorum,de varioram friptorumsectionibus, de eo in uni sensu, si s torsimi. Quaedefinitiovi sitis accurata sit, dubitabunt illi,qui reputaverint,artem dehistoriar in veritate vel falsitate iudieandi perti te in inam distasinam, cujus finis est verum o disce iter lineest,adiaeticam sed moris est Gallis, omnem Onsit rammoue criticalii in sit, ut artis Criticae si uisitam rue e.
155쪽
extendant, recrulam vocent quoivis usum judissicire seri Hos , tinn,--μ re , tim rarum verb--. Imo in sequetistibus deprehendemus, Autorem Critices vocabula complecti Umnes hiero Huminiores, adeoque Philologiam de Criticam ei esse συνωνυε- a re neemirabiturLector, cuminprima Disse rationesum occurrent ad historiam literariam, quapi ad Criticani pertinentia sed redimus ad librum nosti uni, in cujus Dius L
ne II regulae Criticae doctissimorum celeberrimorumque autorum proponuntur. Nam primo exhibet io Clerici regulas in emendatione autorum sequendas deinde Martianae regulas ad intelligendam S. Scripturam observandas tum Sixti V dc Clementis UX, pontificum, regulas ad corrigendum interpretem vulgatum praeseriptas hinc abillonii regulas ei observandas, qui rite tractare cupit Conciliorum scriptores post ejusdem Mabillonii regulas eis
praescriptas, qui cum fructi legere cupiunt Patres Ecclesiae: porro cavei regulas supposititia a genuinis Patrum scriptis discernendi: Monymi regulas ad distinguendas optimas Patrum editiones a malis&mediocribus sejusdem regulas dijudicandi scriptorum ecclesialii eorum dogmata Melch. Cani regulas dignoscendi bonos historicos a sequioribus Launo ii regulas vera Martyrumin Sanctorum adla discernendi a fabulosis traditionibus ic III ne, cessitatem Critices edisserit, eamque demonstrat ex misero statu, ita quo superioribus seculis, quibus Ars Critica ignorabatur, fuerit S Scriptura, Acta Martyrum' ceterorum sanctorum, Historia ec-Hesiastica, scripta Patm Theologia,disciplinaeque reliquae latex haec judican Criticam artem simpliciter necessariam esse ei, qui ait ad solidam Theologiae cognitionem pera mire artis. IVoc Vstructus Critices enarrat. En init Critici tye codicibus meruerunt verum textum eum s. scripturae, tum aliorum cujusviis generis librorum. φὶ Optimas adornarunt editiones script λ α versionum eius, item optimos in eam commentarios, introducti nes in ejus labionem, Claves scripturae, Thesiuros Philologicos, Grammaticas saeras, Concordantias , A c. 3 Ediderunt Tomos
Conciliorum eum annotationibus. Hae occasione Noster recenset omnes Conciliorum editionesci cujus generis digressiones ex
156쪽
elisistico actio Staieediderunt. Hic editiones Patrum Graecorum: Latinoruni recenset. Quaedam patrum scripta in Gaselicam linguam traduxerunt Biblio ineos Patriincong xunt: catalogos striptoriim ecclesiasticor ediderii os,Emiserunt recensiones menstruas librorum recens editorum. Hie de Diariis eruditorum digerit eorumque autoribus. 6 Ad illustrandam
iustorum ecclesiasticam Eronologiae navarunt operam gerer phiae composiminiquoin sumnisindustria colos historine lesesiasticae. n iacularunt historiam sanctorum os The logiam positivam, scholasticam & mysticam emendarunt. Hae occasione multa inserta sunt de historia Quietismi. 9,Varias fistulerunt siperstitionei ecclesiasticas. io optimas adornarunt
editiones autorum profanorum. Ii Societates eruditas instit erunt. ia ad summum fastigium evexerunt eloquentiam sacram&profanam sis Composuerunt ipsi libros praestantissimos. His proponit regulas conscribendi bonum librum. I optimas concinnarunt versiones. Hic ex Lestangio novem proponit regulas interpreti observandas. is Illustrarunt vetera diplomata, numismatari inseriptiones. io Philosophiae atque philologiae magnam lucem intulerunt. 17xΛrtes teliquas ad summum provexerunt perfectionis gradum. I8 Multos errores inveteratos in historia sustulerunt. . 2. ι historiam Critices perstringit. Primo notat, veterum Criticam constitisse in meris discusIionibus
grammaticis, adeoque Criticum tum nitul Miud fuisse, quam persectumac solide eruditum Grammaticum. Deinde potiores antis quo Criticos, factis ab Aristotes initio, recenset,in eorumque -- mero illos Patrum ecclesiae ponit, qui ves de autoritate, stylo, interpretationes scripturae egerunt, ves si secretioris Critices, gumenta tractarunt. Marime orige ab se im&Hieronymum inter se resurri oportere censet summum tamen scissimatum tribuitiacido ii, quanquam, arte typographica obstetricantes praebente manus, etiam seperioribus seculis, maxime sexto decimo, multi fuerint ac magni artis Criticae euiores:
Ceterum Criticorum recentiorum nomina praeterit silentio, nisi am causatus eorum multitudinem artis. VIIcommemorat, sein
se quintibus dissonationibus siuexamen sit monum horum
157쪽
potissimum Criticorum sententias, simonii, Tillimontii, diis pinii, Nati Alexandri,Milleti 3 Ruinani: Morum&vitam pau- recenset, elogia adjungens praeclarissima. Finita sic Dissere sone praeliminari, susceptum aggreditur negotium, ac Di tat omis undae parte, Vimvr tali riticorum praecipuas circa veterum scriptorum ecclesiasticorum testimonia examinat, ostensurus, visnon semper observatas fisita a laudatis illis sex Criticis. Qua quam an regulae illae semper sint verae, jam non dispiciemus. Certo Autor noster sectae suae praejudiciis involutus multas nostratibus Criticis regulas praescripsisse videbitur, quae calculum Mud mereantur. Sic statim aditu. I pro axiomate ponit, summam habendam esse reverentiam antiquis seriptoribus ecclesiasticis. Hoc sedem agnovisse ostendit illimontium, Dupinium, & Natialexandrum, qui tamen singuli allatae regulae se immemores saepius
praebuerint. Hine Tiliemontium notat, epistolas Abgatio Christi mutuas propter teltimonia veterum progenuinis habentem, alias tamen historicas non paucioribus Patrum testimoniis nixas in fabularum censum rejicientem : Dupinium, testimoniis veterum inductum Barnabae epistolam pro genuina agnoscentem, item Clementis epistolas duas ad Corinthios, septem epistolas Ignatii, rejicientem tamen, spreta Patrum omnium autoritate, libros Sibyllinos Nat Auxandrum, scribentem se autoritate veterum lcriptorum& Patrum ecclesiae permotum versusSibyllinos,septem gnatii epistolas, libros Dionysii Areopagitae, epistolas Paulio Senecae habere pro genuinis eundem tamen, regulaestae oblitum, pro supposititiis habere epistolas Iesu 3 Abgari, epistolam Barnabae, H- mandrumMercurii Tritaegisti Contra cum R. simonius aut ritatem patrum valde victenuet eum tamen non aliud suae opinionii de versionemi, fit amentum tabere observat, quam auto mtatem Patrum ait lilianc ponit regulam: Non debent reseei testimonia Veterum si firmis rationibus abducamur in alteram partem. Rursus osten- sibimetipsis regulam hanc praescripsisse, sed . eam violisse sepius, Tillimontium, Dupinium d Nat Al
xandrum. Namque infirmis usum rationibus contra tot Patrum testimoniarissemontium negasse iter PauliApostoli in Hispaniam:
Pupiatumnes ile. quod Pammis in India mererit Hebraicum
158쪽
inuli evangelium,itent, quod Petrus priorem suam epistolam Romaescripserit, porro,quod Qui mes Apostolici sint genuini N.
Alexandriam vero non vereri hisces mulis uti Epiphanius δε--piu est Severa si uis non est Adra adribenda ires mus I rimensi arik errat Artie IIIprohibet, ne quis Criticus t mmma veterrum ubefactet responsioni sparum solidis. Hinc Alexandrum reprehendit, quod Irenaei verba deNicolaitis ii ronymi de epistola Barnabae, in alienum detorserit sensim dem
argumentiam Artu Ira, rosequitur, notatque Criticos Mod, cum veterum testimoniis urgeantur, modo dii utent, illorum opera fabulis scatere, modo, eos fuisse eredulos, modo, eos rem magis panegyrice: poetice proferre, quam historice : idque exemplis
probat ex Tillamontio, Dupinio, Bailleto, Sirmondo petitis MLII hunc ponit canonem: Non debet rejici autoritas Patrum ecci sue, si diversum tradant haeretici. Indignatur itaque, Tillemoniuum, Dupinium dc N. Olexandrum, item abillonium,Valesium dc Dunojum, scribere, multos errores in historia ecilesiastica detectos esse ab haereticis Artie VII praecipit, non debere tribui scriptoribus ecclesiasticis opiniones, quas noli habuerint. Hoc autem factum esse Morino Bailleto Tillemontio, exemplis docet. Artic IIX hane persequitur regulam : Non debent dissimulari verae veterum scriptorum sententiae. Hic castigat Dupinium, quod refellens traditionem de itinere Pauli Hispanico, ad multa Patrum testimonia sibi contraria respondit, eos rem retulisse non ut factum certum, sed tanquam conjecturam cum tamen contrarium satis
constet ex disertis ipsorum verbis. Artie. IX docet, aequitati a versari, autori veteri, cujus testimonium nostrae sententiae faveat, insignes tribuere laudes e contrario eum contemtim tractare, qui
sententiae nostrae repugnet. Hine Nati Alexandrum notat, quod Ioseph animis eoi tetranuam tibulosum minimeaecur tum scriptorem Gillimonthim, qui idem faciat in Epiphanio.
AEricabanc proponit regulam Perperam sit, cum idem testim nium veteris cujusluam scriptoris uno loco approbatur, alio rejici, turi a MN andro Dupinio, Baiueto&Tillimoniis factumine, xemplis o idit. Den Martis. XI recenti.res notat Oitis propterea, quod sibivideantur plus sapere scriptoribus antib
159쪽
on or acutiusvidere,adeoque eos prae se contemnanti observat, id nona protestantibus seium Critici, fieri, ex quibus nominatim producit Clericum, verrum etiam a pontificiis. Dupinio, simoni uulsemontis, N. Alixandro, quorum verba lianc in rem adducit. sequitur se hujus Dissertationis posterior, Fra notat Critis rum vituperabilem morem, libros quos suppositos esse agnoscunt, pro testibus citandi exiisque suas probandi sententias Id quod probat de Constitutionibus Apostolicis, Clementis Recognitionibus, Pseudo-Abdia, Maliis vel nullius vel obscurae autoritatis libris C rerum hac oblata occasione hirtia. IV Metaphrastae causam tuendam suscipit, ejusque autoritatem a Criticis plus justo elevari contendit. tque ut appareat, Metaphrastae additamenta non vitiare historiam, sed tantum interjecta esse ad parandam attentionem aptiusque connectendas periodos, exhibet ex Codice S. Bibli p. au seqq, thecae regiae Vitam S. Nicephori,instituitque collationem cum qu dem Vita a Metaphraste edita. Dissert. III proponit regulas Criticas, quatenus adhibentur in
historia ecclesiasti ea desicriptis veterum, fundatas in conjecturis. In singulis ostendit, contra eas peccaria Criticis praestantillimis. Arris Lex Criticis recenset Criticas regulas, cum generales, tum spς
ciales, quae observandae sunt ad veros libros dignoscendos a suppo-stitiis,&ad veram historiam discernendam a fabula ubi ex posterioribu, demonstratum it, in bella M. Aurelii Imp. contra Qua- dos Marcomannos omnino pluviam miraculosam a militibus Christianis impetratam esse Aredidisserit de argumento negativo, sive de eo, quod ducitur a silentio veterum. Ubis Dex D pistoboc argumentum proponiicereis circumscriptum limitibus: simul tamen ostendenssibae Dupini regulae sint firmae, multos,
terum libros supposititiis fore adscribendos, qui abi solusenio&ab aliis agnoscantur progenuinis. Moestiat, Criticos cum saepius argumento illo negativo utantur, eosdem tamen illud lab sectare, cum id ipsis opponatu : adeoque hoc ipso sibi contradicere. Et f. splura Criticorum assert exempli hoc argumentum
rejicientium Art. III examinat argumentum a convenientia,
possibilitate ,erosimilitudine ductum, quod saepe Critici opponant luculentissimi soterim restimoniis a LIVM conseicturis
160쪽
Ut, quaenituntur scriptis fabularum plenis, item impossibilitatem Art. Veonjecturas expendit, quae ducuntur ex titulis, inscriptionibus d subscriptioniblia temporis, quae eum fictis vesmonumentis, quorumveritas pro id suscipitur, non conco
danti ari Ardisserit de conjestiris, quae ducuntur a tempore, quo libri sunt scripti,in quo factum contigit iremes additamentis, quaeveterum libris inserta creduntui . An mapide conject ra, quae astylo autorum ducitur. Quod argumentum postquam ostendit senipe nimis ponderis habitum fuisse, id tamen omi reptione majus esse negati Assere exemplum Milotim Oea . qui, cum alias stylo utatur diverso a Ballacii de vettuli dicen .
di genere, duas tamen epistolas scripserit, quarum altera omnibus
vi fuerit a Balsaelo,altera a Vetturio scripta. ara IIXdisserit doconjectura ducta a dogmatibus, quae post mortem autoris demum inussi fuerint i incude conjectara, quae nititur citationibus v rerum, ex aliquo libro factis, in quo eae adhuc reperiuntur Arriae deprimariis regulis Criticis conjuncte sumtis ad libri alicujus νο-
Θειαν demonstrandam Art ad eam ponderat quaestionem, an pluis res conlecturae conjunctim sumtae demonstrent aliculus historiae falsitatem. mine probari posse credit, historiam de certamine Petri P. 3- cum Simone mago esse fibulam, quae tamen a Nat Alexandro, Tillemontio Iailleto defendatur pro vera Denique An arae cutit generalem ae praecipuam regulam Criticam, a Dupinio propositam, quod scilicet judicio adhibito rationes in utramque par tem allatas ponderari oporteat. Quam regulam esse infirmam, in de manifestum esse putat, quod unusquisque Criticorum sibi videatur Ixna optime expendisse.
Disert. IV ticas regulas applicariam Martyrum, eum
que Acta sincera 3 selecta imorum martyrium, a Ruinario edita, Crities quasi pro norma habeantur, ad quam alia id senus scripta exigi pa r sit,primo ipsi illa Acta paulisper examinat, ac friuoce M illa non omisia 'rem mereri autoritatem, sed ea quinque tagenerum. Alia esse Acta judiciaria proconsolum de praesidum, alia a Christianis, quibus cognitioni interesse licuit, scripta alia a tistianis descripta exorit natibus judicum actis alia deniquo meipta esse librissa Monim Messiasti tum struoste