장음표시 사용
31쪽
Villatnuntius Villegas. Vincentius Bes vacensis. Vincentius Bonardus. Vincensius Carrarius. B. Vincentius Ferrerius. Vincentius Hilluccius. Virgilius. Vivaldus. Ulpianus Utricus. Umbertus Locatus. Urbanus Papa VIII. Vualfridus Strabus.
Zaccharias Papa. Zaccharias Vicecomes. Zanardus. Zanchinus. Lonaras.
32쪽
lU Μ exacta rerum omnium scientia experis secta causarum, & principiorum cognitione ab hominibus comparetur; & nullus
possit aliquid scire, nisi prius illarum asse
quatur notitiam, ut docet Aristoteles I. Poser. I. Non possumus accuratius susceptam de maleficiorum cognitione disputationem absolyere, quam perquirendo illorum causas; ut sic opportunius
agitata inter Exorcistas , & Μedicos controversa, ad quos spectet illa cognoscere, suis conclusionibus dirimatur . Quas certe dissicile non erit adinvenire, si scrutemur: quid sit maleficium, quod praeter ea, quae dicta sunt
in Proloquio num. 13. 91.. postumus sic definire: Maum
eliam est prava operatio in corpore per virtutem daemonis ex pacto laetis D, υel expresso eum homine inito , ct rerum naturalium applicati nent, atque ejusdem hominis ad suam malitiam explendam miniHerium,
fuso semper, eis occulto Dei permittentis iudicio facta.
Exqua definitione, quae clare; & distinctὰ complecti
tur omnia ad ejus essentiam pertinentia, colligitur, quatuor causas ad maleficia patranda concurrere , quamvis diversimode, Deum, Daemonem, Veneficum,&Res naturales. Quarum cognitio cum potissimum pertineat
ad Theologum Exorcissam, ut totius hujus primi tomi decursu manifeste probabitur; sequitur ad ipsum prax, puὰ, non ad Medicum spectare maleficiorum cognitio
Hic autem tomus in quatuor disputationes, seu libros iuxta quadruplicem illam causarum seriem dividitur, ut sic omnibus pateat, Theologos circa maleficia iudicium serre debere, non Μedicos, qui se ultro in iis dijudicandis ingerunt, eo quod opiis maleficum semper naturae tri-
gestione . Qui habetur ex maleficii definitione . Maleficii
caulae quas tuor sunt Deus. Daemona Maleficus. Res na uia Ie a
33쪽
buant; mu de effectus reserant principiis naturalibus :non tamen eadem permoti ratione. Nam si conditionemn. .-- illorum, qui Theologisinsultantes, hujx modi judicium lori' IIbi arrogant, attente consideres, videbis eos quasi admi ... a quatuor classeS Vocari, & Alios non admittere primam Az'. causam, Deum: Ali secundam, Daemonem: Alios 2 m tertiam, Μaleficos: Alios quartam, Res naturales, ut signa. Ideo probandum venit, Deum permittentem , Daemonem operantem , Μaleficum cooperantem, &Res naturales ut signa seia semper appositas, esse causas maleficiorum: Illasque divinas permissiones, operati nes daemoniacas , maleficas cooperationes, appositiones signorum theologici esse judicii , non medici. Quod peculiari disputationede unaquaque causa demo strabitur.
JIn prima i Deo, ut causa permissiva In Secundat Daemone, ut causa efficientem In Tertia De Malefico, ut causa Co erant In Quarta j j Rebus naturalibus,ut sunt camsaephysicae, vel morales.
34쪽
DE DEO, UT CAUSA MALEFICIORUM.
Partes. Capita. Sectiones. Articuli.
35쪽
DISPUTATIONIS LDE DEO, UT CAUSA MALEFICIORUM.
Caput L me vult, nee docet. EUS est omnium rerum principium , de finis .
Hunc esse negant Athoi quorum alii speculativi,
alii practici. a Utrosque imitantur quidam Medici speculative, &practice. 6Qui unirurito sibi maleficiorum cognitionem usurpant. II omnia, quae in mundo fiunt procedunt non a naturae , aut sortunae impetu ι sed a Dei voluntate, vel Elficiente rut Bona, vel Permittente: ut mala . IEIdeo maleficia prodeunt non ab efficienter quia Deus illa non operatur, nec mandat fieri. Ergo a permittente, ut tota disputati ne probatur 3 in qua ostenditur rQuomodo Deus legerat permissiue in . illis, Antequam commit-ltantur. ut tribus Capiti- Dum committuntur .l bus palam fici. Postquam coinmissa
sunt. Pars T. Antequam committantur. νDaemon semper malum sub specie b
ni proponit peccatoribus, ac maleficis , quibus magicam artem commendat, ut operantem miros enectus naturales et ac procedentem a Deo .
addiscunt , cuius faetus sunt maleficia: quae, ut tollatur larva diabolo ,
probatur duobus Capitibus, Deum illam non velle, nee doceres sed prinhibere. I CSi ea Deus vult fieri, quae docet facienda, sequitur velle magicas operatio nes, si magiam docet ut volunt inagie defensores. At falsum est, Deum magiam docere , ut toto capite probat uir ergo falsum eli velle magicas operationes, & m
leficia. TRatio. Omnis sapientia a Domino Deo est, & cum illo suit semper. Eccles. I. At magia non eli 1 Deo: quia illam non docet nec per se immediate r Nec per alios mediate, ut sequentibus sectionibus patefiet.
Sectio L. Immedias/. Sicut duplex esse largitus est Deus homini: ita duplicem scientiam alteram naturalem, alteram supernaturalem communicatam vel per modum discipling,& artis, vel per modum gratiae particularis. I. Naturalis communicata est primo modo Philosophis sublimioribus: Secundo modo Salomcini, de aliis. 2. Supernaturalis communicata est primo modo Iustis omnibus : secundo modo Apostolis, dc Theodicatis. 19 Quare si magia a Deo est, vel est natu-
rali 3 vel supernaturalis. At neutra est horum . Non purὰ naturalis : Nec pure supernaturalis rut sequentes articuli demonstrabunt. Ari Hur L Naturaliter. Si considerentur magiae opera potest dici naturalis , ac supernaturalis . Naturalis : quia omnia opera ejus non sunt simulata , sed aliqua vera , quae perficiuntur vel virtute
caelesti , ut probabile videtur e vel
36쪽
virtute terrestri , ut notum est. 2o Sed non est pure naturalis, etsi aliquando induatur naturalibus. Effectus producit superantes
Quia Non operatur modo naturali. 2OAcquiritur modo extraordinario, & non naturali. Ideo ut scientia naturalis a Deo non procedit. Articular IT. Supra naturaliter. Magica scientia videtur supernatur lis. 24
Si spectes. ι Modum operandi. t Finem operationum. Iisdem rationibus probatur non esse supernaturalem, ec ideo ut talem a Deo Procedere. 2ISectio II Mediatὸ. Deus non seipso sollim; sed etiam petalios docet scientiam. Angelos, qui sunt in Coelo. Per Homines , qui vivunt in Ter
Mortuos existentes in Insertas. Quare tribus articulis examinandum: Anab his magia edoceatur. Arriculus L Per Angelox. Mui suam scientiam ab AngeIis profectam probant ratione , & exem-PIO. 27 Angeli magorum praeceptore, non sunt boni, sed mali. 28
Probatur ex modo, quo coluntur, evocantur, coguntur, includuntur.
Ideo Magia non traditur a Deo por homnos Angelos. siculus u Per Nomines.
Datur magia licita, de honesta , quae res naturales debito modo applicat. 29. dc seq. Dividitur in naturalem, quae est vel divinatrix, vel operatrix; dc in artificia-ρ Cn. Alexicachon. Iem, quae est vel Mathematica r vel praestigiatoria. Magia maleficorum etsi in aliquo sit similis iis omnibus I tamen ab omnibus differre probatur. 32 Ideo a Deo non venit per homines. Aralatitur III. Per Mortuor. Magi jactant se animas evocare, a quibus suas discunt operationes magi cas. At falsum est: quia neque Beatae illas docent . Neque Purgatorii ignibus applicatae . Neque Damnatae inserno inclusae. Conclusio Capitis. Ergo magia non est a Deo , & per consequens nec maleficia ; sed a Daemone . Ut probatur ratione multi plici r Gentilium consessione : Patrum consensu, ac scripturae auctoritate. 36 Caput M. Prohibet. Deus omnia peccata odit, &per consequens maleficia. Quae fieri prohibet per semetipsum: ac per suos Deputatos, ut duabus laeti nibus comprobabitur. 37Sectio L. Per siemeipsum . Deus suam nobis aperit voluntatem inscripturis, maleficia prohibendo tum in Ueteri: tum in Novo testamento , ut sequentes articuli patefacient. 38 Articulus I. In Veteri Testamento . Deus prohibet in veteri testamento a cessum ad maleficos. 39Puniri jubet. Ipsemet punit. Ratio ex Philone.
Articulus II. In nσυο testamento.
Magiae, & maleficiorum prohibitiones
in novo testamento non sunt irritae Ised ratae manent. m. & seq.c Pro
37쪽
Probatur ex verbis Legislatoris Matthaei S. Praecepta legis laciniosa sunt soluta .
Moralia tamen rata manent; sed abbreviata , & reducta ad duo praecepta dilectionis Dei , & proximi . Ideo Legislator monet , maleficos ab Ecclesia segregandos in hoc iaculo, ct in futuro puniendos igne,&sulphure. Obiter contra non admittentes maleficia. Sectio II. Pressos De trior.
Deus maleficia vetat, & puniri jubet per suos quasi per septem Angelos
Apocalypticos in septem articulos distributos nempe Pontifices, Conciliorum Patres, Canon istas, Patres, Theologos, Principes, Philosophos.
Articulus L. Pontificor . Pontifices varias edidere Constitutiones contra maleficos: ut Clemens Romanus, Ioan. XXII. Innocentius VIII. Alexander UI. Adrianus UI. Leo X.
Articulus II. Conciliorum Patres. Patres contra maleficos varia fecerunt
Decreta in Conciliis Cartaginensi , Ancyrano , Agathensi , Antisiodorensi , Parisiensi , Leodiceno , Muguntino , Mediolanensi , Tri dentino. 49
ιιculus Lia. Carioni fas. Quorum auctoritas plurimi facienda. 67 liciatis M. Patrer. Qui in suis scripturis valde detestantur maleficia. 48-ιkulus V Theologor. Theologi omnes condemnant maleficos,& maleficia, sive Scholast ici: sive Positi vir sive Morales 3 qui de iis laid disputant. 49-ιἰ Ar n. Principer. Hi maleficia vetant, de puniunt sive sint Christiani, sive Ethnici. Io si lar 'L. Phllosiopbor . Isti damnant maleficia sive Physici, sive
Medici. His omnibus concordat vox omnium populorum. I a Parr IT. Dum Committuntur. Hominis malitia, &excaecatio talis est rut neque legibus coerceatur: neque paenis terreatur, sed provolvitur ad maleficia. Illa Deus aliquando permittit, aliquando impedit, prout concursum tuum dat, vel denegat. 3Utroque modo se gerit, dum Committuntur 3 ideo tribus Capitibus. Quomodo permittat. Ostenditur Quare permittat. Quomodo impediat. Caput I. Quomodo permisιat. Cum maleficia permittit Deus dando concursum suum , duci in quolibet consideranda , videlicet actio su strata malitiae, ac malitia ipsa. Ad actionem substratam concurrit; non autem ad malitiam . Unde secundum illos duos respectus dicitur maleficia permittere vel pro Materia-
Ii, vel pro Formali, ut duabus sectio. nibus patefiet.
38쪽
-ιἰevius II. Non CAIbendo. Gmo I. Pro materiali. Deus , cum sit causa universalis omnium rerum influit in totam su stantiam, dc esse tum . Concurrenis do omnibus creaturis . Cooperando cum qualibet causa secunda , ut sequentes articuli demonstrabunt Arsiculus T. Concurrendo eum omniabus creaturiris
Concurrit Deus tam intrinsecd, ut sine eius concursu nihil fieri possit in creaturis Caelestibus , Terrestribus , Inferis. sis Articular TZ Cooperando eum qualLbet eausa secunda . Cui libet causae secundae operanti Deus
cooperatur dando concursum Generalem , Indisserentem, ac Purum, ut Sol lumen . 39. & seq. Ideo dicitur maleficia permittere pro ma. teriali, in quantum illum concursum omnibus largitur.
Ratione cujus non debet dici malefieta velle, rusi improprie. Sectio II. Pro Formali. Deus maIeficia pro formali dicitur permittere.
Non concurrendo ad malitiam. 6 Non cohibendo malitiosam operatio
Ut sequentes articuli patefacient. intimus I. Non Concurrendo. Deus , cum non concurrat ad malitiam, . quo denominantur maleficia, dicitur ea permittere non con currendo. os Probatur ea Ioanne cap. I. Deus dieitur maleficia proprie permitistere, quatenus non cohibet actionem malitiosam. 68 In permissione concurrunt Scientia Dei: Non velle: de quoddam velle. Et ita
non est auctor, nec COOperatur maleficiorum. 69 Οι II. cuare Deus permittat maleficia pDeus ea permittit propter bona inde prodeuntia.
Ex ordine rerum in Universo , de in Finem, ut duabus sectionibus palam fiet. πSectis T. Ex ordine rerum imvniυ O . Malum per se Mundo persectionem non infert 3 sed saeditatem . Occasionaliter tamen confert ad periectionem
ejus accidentalem secundum ordinem , quem habet ad triplex honum , Subitratum, oppositum , de Elicitum, ut sequentes articuli patefacientis articulus L Quantum ad Eonum Dbstratum. Bonum substratum maIo est natura defectibilis, dc libera. Libertas est summum bonum naturae intellectualis, ex qua procedunt plura bona, videlicet Virtutis actiones rMeritoria opera : Praemia. dcc. 27. de seq. Quare, ne tolIatur illud bonum, ex quo tot bona prodeunt, permittenda lunt
Non obstat , ex illa libertate sequi
etiam malar quia totaliter non consumunt bona, nec sunt aequiparanda bono communi naturae .
39쪽
Austulus N. Quantum ad Bonum oppositam.
Ex malo , in quantum habet ordinem ad bonum oppositum , pulchritudo
mundi consurgit, quia bonum ex ma lo clarius agnoscitur , dc ardentius amatur. 7 siauare si mala non permitterentur, hoc decore privaretur. Quia non agnosceretur vitii deformitas , ac pulchritudo virtutis , non vitaretur vitium, nec coleretur vir
Ex quibus mala inveherentur, ac mulinta bona tollerentur. Ideo praestat , mala permictere. Aniolus III. κMantum ad bonum
Ex malo , prout ordinem habet ad bonum , quod ex illo procedit , exsurgit decor Universi , quia ex malo prodeunt bona naturalia , ac moralia. 73 Ideo permittendum, ne tot bonis Mundus privaretur, quia: absolute melior est sine malis: Comparative melior est
cum malis. Sinis LI. Eu ordira rerum isi finem .
Providentia divina ex permissione malorum bona multa elicit, ii ne quibus ea non permitteret. 8OQuatuor principaliter numerantur qua tuor articulis.
Arriotar I. Ob Gloriam Dei. In his permissionibus gloria Dei accedit. 8imia manifestantur Bonis , Ae Malis Dei Providentia , Sapientia, Misericordia, Bonitas, Iuuitia, Clementia, ac Potentia. Articulus II. Ob Splendorem
ta permissione maleficiorum patefit , quam potens sit Ecclesia in suis Saeramentis, Rebus sacris, Benedictionibus, de Exorci sinis. Et quam potentes sint eius Ministri contra Daemones. D. & seq.Aγιimur III. Ob Eonorum profectum a Boni perserendo maleficia solent declinare a malo si ue culpae r sive paenae , ac sacere bonum , & crescere in virtute humilitatis , patienistiae , obedientiae , ac charitatis. 86
de seq. Probatur exemplo S. Mariae MagdaIe
Ariuatur IV. Ob Malorum Paenam. Per permissionem maleficiorum mali amatis puniuntur, praecipud Contu maces in Deum, Blasphematores, Irinrisores Sacrorum, Direptores templo rum, Immisericordes, ac Desperati .
Vel ut resipiscant a suis sceleribus: Uelut aliis sint exemplo . 89. dc seq. Probatur exemplo Saulis a daemone ob sessi. Ex supradictis colligitur, 'uare Deus permittat, maleficia ab aliis exerceri, nempe maleficis, de ab aliis sustineri nempe maleficiatis. Λlii exercent, ne illorum impediatur IN
Alii sustinent vel ob peccata propria
mortalia, vel venialiae Uel ob peccata aliena. Uel sustinent ut provocentur ad gratiam, di ad gloriam. Utrique agunt , dc patiuntur ι Unde glorificatur Deus,& Ecclesia. Quare non mirandum si Peccatores ob mortalia r ac Iusti ob venialia m Ieficiis vexantur, ac Pueruli ipsi i nocentes Ob peccata, vel probationem paIentum.
40쪽
Capat III. Quomodo impediat. In maleficiorum permissione datur potentia magna daemoni, sed major homini. Et quare. MUtraque tamen coercetur a Deo r tum impediendo mala , quae facere vel-Ient: tum moderando illa, quae ipsis krmittuntur . Quod iacit per seip-ms ac per Angelos, ut duabus se etionibus notum ficu. Sectio T Per seiram. Deus daemoni , & maleficis non Omis
nia permittit, nec omnia denegat . Ratio permissionis, ac denegationis. Unde impedit utrumque in toto , vel in parte, ut sequentes articuli manifestabunῖ Aniculus L. In roto. maleficio a Deo moderante malitiam daemoniacam, & ordinante malitiam
Cur maleficio afficiantur alii nunquam, alii raro, alii sepe . Nunquam qui perscctam in Deo habent confidentiam. Raro qui minorem in Deo habent fidu
Saene qui minimam in Deo habent conia fidentiam, ac nimis Liment daemonis potentiam. IogProbatur auctoritate Divinae scripturae .
Aversi a Deo totaliter, ae de eo dissidentes expositi sunt maleficiis ad vota maleficorum, nisi Deus illos protegat ob aliquod bonum publuum , vel privatum. Sectio II. Per A gelat. Angeli mandante Deo , maleficia vel
impediunt, vel solvunt virtute nat
rati; vel supernaturali; ut sequentes articuli demonstrabunt. III Daemon cani ligato comparatur. Ligatur a Deo vel resistenter vel non Cooperante Positive, aut negative .
Probatur exemplo. Exodi T. Per passionem Christi totaliter ablata ob honorem Sanctissimi Nominis Iesu , non absolute; sed respectivὰ tantum Pro his, qui in Domino confidunt , α Praecipue in virtute hujus Sanctissimi Nominis. Ioa.&seq. Contra illos nihil potest daemon.
Articulus T. Abrute nasurali. Dimelle est determinare, quomodo Αngelus unus sit alio natura ita fortior. An secundum intellectum , vel vo Iuntatem , vel virtutem aliam agendi.
Resolvitur assirmative, unum alium cor hibere. Probatur auctoritate, ac ratione. Articular IL Hrtuta supereat rati. AHiculus II di Parte. Virtute divina daemones coercentur ab
Angelis , a Sanctis; dc a Fidelibus .
Daemon nihil potest sine Iiceotia di