Marci Tullii Ciceronis Epistolarum libri quatuor, a Joanne Sturmio puerili educationi confecti

41쪽

videris , nec audieris. Nam quod scribis, te audiare, me etiam mentis errore ex dolore effici: mihi vero mens integra est. Atque utinam iam in perticulo fuisset, cum eso iis, quibus salutem meameharissimam esse arbitrabar, inimicissimis, crudelissimisque usus sum, qui ut me paulum inclinari timore viderunt, sic impulerunt, ut omni suo scelere , & perfidia abuterentur ad exitium meum. Nunc quoniam jam est CyZicum nobis eundum, quo rarius ad me literae perferentur, hoc velim diseligentius omnia, quae putaris me scire opus esse, perscribas. Quintum fratrem meum fac diligas, quem ego miser si incolumen relinquo, non me imium periisse arbitrabor. Vale. Non. Sextil.

M. T. C. T. P. ATTICO S. P. D. I 8. Att. lib. 3. Epis. 13. Ex tuis literis plenus sum exspectatione d ePom peio, quidnam de nobis velit, ut ostendat. Comitia enim credo esse habita, quibus absolutis, scribis,illi placuisse agi de nobis. Si tibi stultus esse videor, qui sperem , facio tuo iussur etsi scio, te iis epistolis me potius, ti meas spes solitum esse remorari. Nunc velim mihi plane perscribas,quid videas. Scio nos nostris multis peccatis in haneae rumnam incidisse,ea,siqui casus stiqua ex parte correxerint, miniis moleste feremus ms vixisse,& adhuc vivere. Ego propter viae celebritatem,& quoticlianam exspectationem rerum novarum non comminui me adhucThessalonica: sed jam extrudimur,non. Planco nam is quide retinet verum ac ipsis loco

42쪽

imnime apposito, ad tolerandam in tanto luctu calamitatem. In Epirum igitur, ut scripseram, non ivi, quod subito mihi adversii nuntii venerant, &literae, quare nihil esset necesse, quam proxime Italiam esse. Hinc si aliquid a Comitiis audierimus, nos in Asiam eonvertemus: neque adhuc stabat, quo potissimum, sed scies. Vale. XII. Calend. Sex Theualonicae. - M. T. C. T. P. ATTICO S. P. D. I9. Att. lib. q. Dis. 13.

NEstorius noster me per literas facit certiorem, te Roma ad VI. Idus Maii putare profectum

esse, tardius, quam dixerat: quod minus valuisses: si iam melius vales, vehementer gaudeo. Velim domum ad tuos scribas, ut mihi libri tui pateant, non secus, ac si ipse adesses, cum ceteri, tum Var-sronis. Est enim mihi utenduin quibusdam rebus ex iis libris ad eos, quos in manibus habeo: quos ut

spero, tibi valde probabo. Velim , si quid forte novi habes, maxime a Quinto fratre, deinde a C. Caesare, S si quid se, rid de Comitiis, de Rep. fortE soles enim tu haee festine odorari) conscribas ad me. Si nihil habebis ; tamen scribas aliquid.

Nunquam enim mihi tua epistola, aut intempestiva, aut loquax visa est. Maxime autem rogo , re . bus tuis, totoque itinere ex stntentia conlacto, nos quam primum revisas. Dionysium iube salve. Ie, Cura ut valςaβ. M. T.

43쪽

. M. T. C. T. P. ATTI CO S. P. D. 2O. Att. lib. s. Dip. a. y3. AD Sextum Iduum Mai. cum has dabam literas

ex Pompeiano proficiscebar, ut eo die manerem in Trebulano apud Pontium, ibi mihi tuae literae binae redditae sunt tertio abs te die. Eodem autem e Pompejano Philotimo dederam ad te literaS , nec vero nunc erat sane quid scriberem. Qui de Repub. rumores,scribe quaeso. In oppidis enim summum video timorem, sed multa inania. Quid de iis cogites, & quando, scire velim. Ad quas literas tibi rescribi velis, nescio. Nullas enim adhuc acceperam , praeter quae mihi binae semel in Trebulano redditae sunt, quarum alterae edimam Pub. Licinii habebant, erant autem Non. Maiis datae) alterae rescriptae ad meas Minturnenses. inam vereor, ne quid fuerit σανου in iis, quas non accepi, quibus rescribere vis. Apud Lentulum ponam te in gratiam. Dionysius nobiscordi est. Nicanor tuus operam dat mihi egregiam. Iam deest quid scribam, & licet 'Beneventi: cogitabam hoc de nostra continentia & diligentia esse satis. Facimus satis L. Pontio. Ex Trebulano ad VI. Idus Maji. Vale.

' Alii, Iam deest seruam , O licet Beneventi eogitabam, De. Nihil es amplius quid seribam, λ Be.

neventi potero scribere. Quid ero ad meam continentiam pertinet, puto hoc satis esse, qui L. Pontio, quamvis amico , pro hospitio satisfaciam.

44쪽

TArentum veni ad XV.Calend. Iun. quod Pontium statueram exspectare. Commodissimum duxi dics eos, quoad ille veniret, cum Pompeio consumere: eoque magis, quod ei gratum esse id videbam. Quin etiam a me petierat, ut secum , & apud se essem quotidie, quod concessi libenter: multos enim eius praeclaros de Repub. sermones accipiam : instruar etiam consiliis idoneis ad hoc nostrum negotium. Sed ad te brevior iam in scrubendo incipio fieri: dubitans Romae ne sis, an iam profectus: quod tamen quoad ignorabo, scribam aliquid potius, quam committam, ut tibi,chm pocsint red di a me literae, non reddantur. Nec tamen jam habeo, quid aut mandem tibi, aut narrem. Mandavi omnia quidem, quae tu ut polliceriS, e hauries : narrabo, cum aliquid habebo novi. illud tamen non desinam, dum te adesse putabo , de

Caesaris nomine rogare, ut confectum relinquas. Avide exspecto tuas literas, maxime, ut noverim tempus profectionis tuae. Vale.

M. T. C. Τ. P. ATTICO S. P. D. 22. Att. lib. 7. Dis. q.

DIOD sium flagrantem desiderio tui, misi ad te,

nec mehercule aequo animo, sed fuit concedendum. Quem quidem cognovi cum doctum quod mihi jam ante erat notum tum sanctum, plenum ossicii, studiosum etiam meae laudis, frugi

45쪽

hominem, ac , ne libertinum laudare videar, plane virum bonum. Pompeium vidi I U. Idus De cemb. fuimus una horas duas fortasse : magna lae titia mihi visus est affici meo adventu:de triumpho hortari, suscipere partes suas: monere, ne ante in senatum accederem, quam rem confecissem,ne diacendis sententiis aliquem Tribunum alienarem.

Quid quaeris i in hoc iudicio , & ossicio sermonisum it potuit esse prolixius. De Rep. autem ita mecum locutus est, quasi non dubium bellum haberemus : nihil ad spem concordiae. Plane illum ab se

alienatum cum antea intelligeret, tum vero proxume iudiciisse. Venisse Hircium a Caesare,qui esset illi familiarissimus, ad te non accessisse. Et cima iule ad VIII. Idus Decemb. vesperi venisset, Balbus de tota re constituisset, ad VII. Iduum ad Seipi nem ante lucem venisse, multa de nocte profectum esse ad Caesarem, hoc illi videbatur esse alienationis. Quio multa ' nihil me aliud consolatur, nisi quod illum, cui etiam inimici alterum

consulatum, fortuna summam potcntiam deuerat, non arbitrhr fore tam amentum , ut haec in discrimen adducat. Quod si ruere coeperit, net ego multa timeo, quae non audeo scribere, sed ut nunc

est , ad III. Non. Ian. ad urbem cogito. Vale. M. Τ. Q T. P. ΑΤΤICO S. P. D. 23. Att. lib. 7. Dis. 6.PLmε deest quod ad te scribam,nota omnIa tibistini: nec ipse habeo a te quid exspectem. Tam tum igitur nostrum illud solenne servemus, ut ne, quem

46쪽

quem istuc euntem sine literis dimittamus. De Re p. valde timeo , nec adhuc fere inveni, quod non Concedendum putarem Caesari, quod postularet potius, quam depugnandum. Est illa quidem

impudens postulatio, opinione valentior. Cur autem nunc primum ei resistamus'ου ' αν τόδε uῖ sεποιτο κακον, quam cum quinquennium prorogabamus , aut cum absentis ratio haberetur,ferebamus.

Nisi forte haec illi tum arma dedimus, ut nunc cumbend parato pugnaremus. Dices,quid tu igitur sensurus es 8 Non idem, quod dicturus. Sentiam enim omnia facienda, ne armis decertetur: dicam idem quod Pompeius, neque id faciam humili animo. Sed rursus hoc permagnum Reipub. malum est, &quodammodo mihi praeter ceteros non rectum, me in tantis rebus a Pompeio dissidere. Vale.

M. T. C. T. P. ΑΤΤICO S. P. D.

a . Att. lib. 7. Dis. IO. SUbito consilium coepi, ut ant e quam luceret, exirem, ne qui conspectus fieret, aut sermo, lictoribus praesertim laureatis. De reliquo neque hercule quid agam, nec acturus quid iam, scio: ita sum perturbatus temeritate nostri amentissimi consilii. Tibi vero quid suadeam, cujus ipse consilium exspecto λCueus noster quid consilii ceperit capiatve nescio: adhuc in oppidis coarctatus, sed stupent omnes. Si in Italia consistat, erimus una: sincedet, consilii res est. Adhnc certὸ nisi ego

insanio stulte omnia , incaute. Tu quaeso

47쪽

ad me crebro scribe, vel quod in buccam venerit. Vale. - Alii, eonsilii res es adhue ineerti. Nisi, μαοmuse parenthesi, incaute agi iudicio. M. T. C. T. P. ATTICO S. P. D. as. Att. lib. 7. Dis. 18.

ΝIhil habeo, quod ad te scri ham: quin etiam

eam epistolam, quam eram elucubratus, ad

te non dedi ; erat enim plena spei bonae, quod Sconcionis voluntatem audieram, & illum conditionibus usurum putabam, praesertim suis. Ecce tibi IV. Nonas Februar. mane accepi literas tuas,

Philotimi, Furnii, Curionis ad Furnium: quibus irrident L. Caesaris legationem, plane Opressa videmur, nec quid consilii capiam, scio: nec meherculE de me laboro: de pueris quid agam non habeo. Capuam tamen proficiscebar haec scribens, quo facilius de Pompeii rebus cognoscerem. Vale. M. T. C. T. P. ATTICO S. P. D. 26. Att. lib. 7. Dis. 19. BRevi loquentem me jam tempus ipsunt facit, pacem enim desperavi. Bellu norostri millum administrant. Cave enim putes,quicquam esse minoris his Coiff. quorum ego iussu spe audiendi aliquid, dc cognoscendi nostri apparatus, maximo imbri Capuam veni, pridie Nonas, ut eram jussus. Illi autem nondum venerant, sed erant venturi, inanes, imparati. C. autem Luceriae dicebatur esse , & adire cohortes Legionum Accinarum non firmis

48쪽

firmissimarum. At illum ruere nuntiant, & iam iάmque adesse, non ut manum conserat, quicum enim Z sed ut fugam intercludat. Ego autem in Italia Α-υαποθανειν nec te id consulo: sin extra, quid ago 8 ad manendum, hyems , lictores, improvidi, & negligentes Duces : ad fugam hortatur . amicitia Cnei, causa bonorum, turpitudo conjungendi cum Tyranno. Qui quidem incertum est, phalar1mne , an Pisistratum sit imitaturus. Haec velim explices, & me iuves consilio. Et si te ipsum istic jam carere puto: sed tamen quantum poteriS. Eho si quid hic hodie novi cognovero, scies. Jam enim aderunt Coss. ad suas Nonas. Tuas quotidie literas exspectabo. Ad has autem cum poteris, rescribas. Mulieres, & Cicerones in Formiano reis liqui. Vale.

M. T. C. ATTICO s. Ρ. D.

27. sit. lib. 7. Dis. aI. ΡEdem in Italia video nullum esse, qui non in illius potestate sit. De Pompejo scio nihil,

eumque , nisi in navim se contulerit, exceptum iri puto.' - Ο celeritatem incredibilem l Hujus autem nostri. Sed non possum sine dolore accusare eum, de quo angor di crucior. Tu caedem honitae causa timcS , non quo minus quicquam Caesari expediae ad diuturnitatem victoriae, & dominationis: sed video, quorum arbitrio sit acturus. Recte sic ce

seo cςdendum de oppidis iis: egeo consilii: quod optimum factu videbitur, facies. Cum Philotimo loquere , atque3deoTerentiam habebis Idib. Ego

D quid

49쪽

quid agam i qua aut terra, aut mari persequar eum, qui ubi sit, nescio' Et si terra quidem , qui possum l Mari, quo trajiciam ρ Igitur istic me fac posse tuto. Multi enim hortantur : num etiam honestit Nullo modo quidem. A te petam consilium, ut soleo. Explicari res non potest: sed tamen si quid in mentem venit, velim scribas, Ripse, quid sis actu rus. Vale. M. T. C. T. P. ATTICO S. P. D. a8. Att. lib. 7. Dis. 23. PHilotimi literae me quidem non nimis, sed eos qui in his locis erant, admodum delectarunt. Ecce postridie Cassii literae Capua a Lucretio familiari eius , Nigidium a Domitio Capuam venisse: eum dicere, Vibullium cum paucis militibus e Piceno currere ad Cn. Confestim insequi Caesarem: Domitium non habere militum vim. Idem scripsit: Coss. Capua discessisse. Non dubito, quin Cneus in fuga sit: modo effugiat. A Consilio tugiendi,

ut tu censes, absum. Vale.

CUm dedissem ad te literas tristeis, & metuo

ne veras , de Lucretii ad Cassium literis Ca- puam missis. Cephalio venit ad nos. Attulit etiam, a te literas hilarioreS , nec tamen firmas, ut sOles. Omnia facilius credere possit in , quam quod scribitis, Pompejuna exercitum habere. Nemo huc ita affert, omniaque quin nolim. O rem miseram l

50쪽

malas causas semper obtinuit, in optima concidit. Quia dicam, nisi illud' eum nescisse, neque enim erat difficile hoc noscisse. Erat enim aris dissicilis rectC.Rempub. regere. Sed iam, iamque omnia sciemus, &scribemus adtestatim. Vale.

3o. Att. Γλ 8. Eriis. 7. Quin etiam restat amico nostro ad omne deis decus, ut Domitio non subveniat. At nemo dubitat, quin subsidio venturus sit, ego non puto. Deseret igitur talem civem, &eos, quos ina scis esse, cum habeat praesertim &ipse cohori res triginta 3 Domitius nisi me omnia fallunt deseret: incredibiliter pertimuit: nihil spectat,nisi fugam, cui tu video enim quid sentias me comi- tem putas debere esse. Ego vero quem fugiam, ha-: beo, quem sequar, non habeo. Quod enim tameum consilium laudas, di memorangs dicis,maiale, quod dixerim, me cum Pompeio vinci, quam cum istis vincere. Ego vero malor sed eum illo Pompeio,qui tum erat,aut qui mihi esse videbatur. Cum hoc vero,qui ante fuit,qnam ' sciat,aut quem fugiat,aut 'uo: qui nostra tradidit: qui patriam reliquit: Italia deseruit: si malui,contigit,victus sum: i quod superest, nec ista videre possum , quae nunt quam timui,ne viderem: nec menercule istum, pro-s pter quem mihi non modo meis, sed memetipsos carendum est. Ad Philotimum scripsi de viatico,

sive a moneta nemo enim solvit) sive ab Op-