Iansenius a thomistis gratiae per seipsam efficacis defensoribus condemnatus. Authore R.P. Francisco Annato ..

발행: 1653년

분량: 89페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

detur illud auxilium efficax non esse necessarium mis uti,

ut homo habeat suam potentiam c NINO COMPLE v kαHb istTAM,NON LIGATAM, NON IMPEDIT. M , atque adcb ursimpliciter loquendo, homo pollit operari : Et idcirco ρ , si non operatur imputatur illi peccatum, quia simpliciter loquendo, non deest aliquid ex requisitis ad operan-j m D,

dum. . . . . Et ad argumentum, quod deest illi aliquid ne- bilia i 1 Ecessarium , distinguitur ista propositio, necessarium ex iis parte potentiae ita, ut illa non sit OMNINO COMpLETA, g qua ITA UT SIT ALIMO MODO LIGATA , uri ixi proiTAf ncgatur: Deest aliquid necessarium ex parte actus, quod datur simul cum ipso actu, transeat. &c. Ibid. Auxilia sussicientia constituunt hominem simpliciter potentem ad operandum: at vero auxilium Cis-cax ad singulas operationes tenet se ex parto ipsius Operationis, quoniam praesupponit potentiam OMNINO COMPLETAM NQN LIGATAM , NE SE IMPEDITA M.

Ibi . pag. 87. coici. Ad ultimam ergo probationem respondetur multoties teneri hominem ad orandum dc adpetendum auxilium essico a Deo, ut scruet omnia pr. ecepta: & tunc quando de facto orat, iam accipit auxilium cssicax ad orandum, si vero non orat, non impuratur ei quod non habet auxilium cssicax ad orandum, sed imputatur ci ipsum non orare, quia hoc ipsum est de quo habet praeceptum,&licet non recepem lxiliuin effica RECEPIT TAMEN AvxILIvM SUFFIC' .s, per quod sinpliciter loquendo potuit orare. t Idem mm. a. quaest. 86. ar. D. Inter Catholicos suerunt aliqui, dicentes quod Deus aliquando in poenam grauissimorum peccatorum negat quibusdam peccatori-

22쪽

8 Thomistae contra Iansire.

Iansenius. bus auxilia necessaria, & suifcientia, ut poenitere possint, , Q quales sint illi qui in in scripturis sacris dicuntur excaeca- i. Proposita, ti& obdurati, ita videtur docere Gregor. Ariminensisonis. . .: in 3. dist. 66- qua st. I. Et ROGnsisar. 3. con Lutherum, ν eo , h, QVAE' ENTENTIA COMMUNITER DAMNATUR TAN-minibus iustis QVAM MAXIME TEMERARIA ET PROXIMA ERRORi: Sed imolentibus ct tamen existimo Doctores istos solum velle sinusi re, iconantibMi quod sit specialis dissicultas in his peccatoribus; Semen Q se ηαμ p tia enim ut iacet, ETIAM ERRONEA MIHI VIDETUR, Nebis, es non'credibile incidisse in talem errorem sanctissimum siunt posita Martyrem, qui suo tempore fuit defensor fidei in An-ώdia 'D est glia. ' ri ' in amni no

quo M iis Sit igitur prima concluso. FIDES E , ITA UT OPPo- ip tia i 6 iTu M si T HAEREsis MANIFEWA , quod omnis homo, pus iii dum in via , oc compos rationis , potest simpliciter i quendo poenitentiam a re de peccatis, atque adeo omnibus dantur auxilia sufficientia , ut possint poenitere. Probatur conclusio de e. mi Oq obnoi pol Ibid. Illuminat igitur omnem hominem: quae verba intelliguntur etiam de illuminatione supernaturali. Ibid. pag. 6 . Apostolus cum dicit Rom. i. Tu autem secunddin duritiam de impaenitens cor tuum, thesaurietas tibi iram in die irae, loquitur uniuersaliter tam Gentia

bus,quam Iudaeis, unde NIHIL VALET SOLITIO , QUOD EXCIPIANTUR AB ISTA REGULA EXCAECATI ET OBDV

Ibid. Pharao maxime suit induratus, Sc nihilominus

habuit multa auxilia, quibus potuit credere Aconuerti. Addit author quia e st in cap. Nabuchodonosor. 23. Quaes. . sumptum ex libro de praedestinatione er gratia. Item hanc veritatem EXPRESsE DEFINIRI PUTAT in Trid. s. s. p.r . Et adesse COMMvNEM CONSENsvM TOTIUS ECCLE-

Ibid. Etiam peccatores cxcaecati & obdurati habent praeceptum agendi poenitcntiam , & peccant magis ac mabis, quia non agunt poenitentiam, ut omnes intelli-

23쪽

punita Pharaone: Ergo simpliciter loquendo possint i 4b N Lillantagere.. Patet consequzntia; quia Vr ait D, Ambro sei pioriosis.sus, IMPIUM EsT DICERE, QUOD DEUS ALIQVID IM- PossIBILE PRAECIPIAT. t Ail , Ibid. me. 6s. col. I. Qui non recipit auxilium cssicax est potensGad operandum etiam per principium intrin obisistit ictsecum eiusdem ordinis cum operatione stipernaturali: eonantibus non tamen ille qui non recipit auxilium sussiciens: Et seeunda pro idcirco iste excusatur a peccato contra lcgem sepernatu-IGitra rastan, non autem ille. -

Ibid. Concedimus isti qui nihil audiuit de rebu fisi a , D Eu

non habere auxilium supematurale ad crodendum &pπ- mnitendum, atque adeo excusari a tali peccato,lic impli- gratia, quaciter loquendo sit possibile credere dc poeniterα possibio Ibid. de barbaris quibus non es annuntiatum Euangelium fant. licet simpliciter loquendo non habeant auxilium supe naturale, sessiciens in se receptum, nihilominus simpliciter loquendo possunt credere & poenitere, quia possunt tale auxilium recipere: de de facto reciperint, si serii Tent legema naturalem. Ex hoc autem quod illi non cognoscant hanc veritatem, solum sequitur, quod excusentur a tali peccato, quia non es eis possibile per principium intrinsecum susceptum. Ibid. Vt aliquis peccet de facto in eo quod non oper tur, non sussicit quod teneatur de possit simpliciter i quendo , sed requiritur quod possit pcr potentiam intrinsece susceptam. Quando vero talem potentiam non haberiacit quidem quod secundi a se peccatum est, ipse i men non peccat de facto, sed racusatur a peccato, pr pter carentiam talis potentiae. Ibid. Ad sextum respondendum quod veniens ad usum rationis peccat contra legem naturae non se conuertzim do, quia ad istam coni ionem habet principium intrinsecum sussiciens, quod tamen non habet ad conue sionem supernaturalem, ET IDCIRCO CONTRA TALEM. CONVERSIONEM NON PECCAT.

24쪽

. a Tho nim contra Lan .

Iansientas. bus auxilia necessaria, & susscientia, ut paenitere possint, quales sunt illi qui in in scripturis sacris dicuntur excaec x. Propositio. ti& obdurati, ita videtur docere Gregor. AriminensisAn DA in 3.dist. I. Et Roffensisar. 3.con. Lutherum,

volentibus ct tamen existimo Doctores istos solum velle Mnifieare; ie. mibus quod sit specialis difficultas in his peccatoribus: Senten

se ναμ p/ Henim ut iacet , ETIAM ERRONEA MIHI VIDETUR, M

quoque iis Sit igitur prima conclusio. FIDES EIT, ITA UT OPPO- ii siTUM SIT HAEREsIS MANIFE A, quod omnis homo, pessi sti A dum est in via, S compos rationis , potest simpliciter linquendo poenitentiam agere de peccatis, atque adco omnibus dantur auxilia suffcientia , ut pol sint poenitere. Probatur conclusio deest r ama Oq Ob ivoli Ibid. Illuminat igitur omnem hominem: quae verba intelliguntur etiam de illuminatione supernaturali. an Ibid. nn ε . Apostolus cum dicit Rom. i. Tu autem secunddin duritiam de importatem cor tuum, thesaurizas tibi iram in die irae, loquitur uniuetialiter tam Gentibus,quam Iudaeis, unde NIHIL VALET:SOLUTIO, QUOD EXCIPIANTVR AB ISTA REGULA CAECATI ET OBDVRATI. Vesi: tuo ibo i τυ iup rita: Ibid. Pharao maxime fuit induratus, Mnihilominus habuit multa auxilia, quibus potuit credere & conuerti. Addit author quod est in cap. Nabuchodonosor. 23. Gmes. 4.sumptum ex libra de praedestinatione iratia. Item hanc veritatem EXPRESSE DEFINIRI PUTAT in Trid. Ses. s. p. i . Et adesse COMMUNEM CONSENsVM TOTIV4 ECCLE-

Ibid. Etiam peccatores cxcaecati & obdurati liabent praeceptum agendi poenitentiam , de peccant magis acinabis, quia non agunt poenitentiam, ut Omnes intelli-

25쪽

gunt Pharaone: Ergo simpliciter loquendo possimi icη MULillam agere. : Patet consequentia; quia Vr ait D, AmbrQ i piqrosit.

Ind. par. 6s. col. I. Qui non recipit auxilium citicax clipotens ad operandum ctiam per principium intrin obhisissimctsecum eiusdem ordinis cum operatione supernaturali: eonantibus non tamen ille qui non recipit auxilium sufficiens: Et seeunta pr idcirco iste excusatur a peccato contra legem supernatu

ralem, non autem illς . . .

Ibid. Concedimus situ qui nihil audiuit de rebusρας/ὰ . DEhunon liabere auxilium supematurale ad credendum N p qu/1ue iis nitendum, atque adeo excusari a tali peccato,lic a Pli- sotia, q citer loquendo sit possibile crescre dc poenitere. ρομή- Ibid. de basiarm quibus non est annuntiatum Euangelium fantilicet simpliciter loquendo non habeant auxilium luper naturale, sussiciens in se receptum, nihilominus simpliciter loquendo possunt credere de poenitere, quia possunt tale auxilium recipere: de de facio reciperint, si seruarent legem: naturalem. Ex hoc autem quod illi non cognoscant hanc veritatem , solum sequitur, quod excusentur a tali peccato, quia non est cis possibile per principium intrinsecum susceptum. Ibid. Vt aliquis peccet de facto in eo quod non oper tur , non issicit quod teneatur de possit simpliciter i quendo , scd requiritur quod possit per potentiam intrinsece susceptam. Quando vero talem potentiam non haberiacit quidem quod secundi a se peccatum est, ipse i lmen non peccat de facto, sed excusatur a peccato, pr pter carentiam talis potentiae. Ibid. Ad sextum respondendum quod veniens ad usum rationis peccat contra legem naturae non se conuerten do, quia ad istam con dionem habet principium m-trinsecum sussiciens, quod tamen non habet ad conuersionem supernaturalem, ET IDCIRCO CONTRA TALEM, CONVERSIONEM NON PECcAT. Aliq Di Dei

26쪽

io Thomistae contra Ians L.

i. rosii. de Auxiliis edit. Saemant. anni 16u.

Aliqua Dei talia ho- Α R. I6. pag. 33 α. col. I. Dico tertio auxilium sui Euiussis a , ciens intrinsecum necessarium ad vitanda peccata, volentibus 2 datur omnibus hominibus pro tempore quo peccarent, η v si 'si non vitarent peccata. Similiter datur auxilium ne Dsuf., , qua, serium intrinsecum ad implenda praecepta, pro tempore habeistita,nes quo obligant. HOC DICTUM EsT CERTIssi MuM INTER sunt impossv THEOLOGOs, ET ILLUD DOCENT OMNEs DISCIpvLI D. bilia: De Z TH. VIDETVR EssE EXPRESsA MENS D. THOMAE.

Pqli . Ergo habet auxilium intrinsecum sussiciens: Probatur consequentia, quia ALIAS NON PECCARET.mar. I pag. 294. Proposita quadam solutione ad obiectis nem quae nomijsti feri solet cf. i. Haec solutio, inquit, Alia est&videtux omnino improbabilis. Quoniam ista sententia admittit quod de facto, & reipsa Dcus obligat hominem adactum illi impossibilcm, At verb, IMPIUM est, ut dicit Hieronymus, asserere quod Deus praecipiat ali quid impossibile. Ibid. Secundo probatur hoc ipsum, quod Deus mihi praecepit actum fidei vel charitatis,proponit illum ut possibilem: Ergo vel Deus me decipit, quod quidem est in xime absurdu, vel tenemur fateri quod a parte rei est mi-bi possibilis actus credendi vel diligedi Dcum. PRO TEMPORE ILLO QUO PRAECEPTUM OBLIGAT. Antecedens probatur, proponitur mihi iste actus ut a me faciendus, ergo Virtualiter proponitur mihi ut possibilis. Ibid. Auxlium physice praedominans non facit quod actus sit possibilis: ac subinde sine tali auxilio est possibilis. Ibid. aps. Praeceptum positiuum obligat modo ad

27쪽

Thomista contra Ian . n

actum postiuum, v. g. ad actum postiuum credendi vel Iansimus. diligendi Deum: Ergo ut hoc praeceptum me obliget. ET NON SIT IN I vs M, oportet qu5d mihi sit possibilis Proposit. actus amus qui praecupitur.

Ibid. col. 2. Quando quis non potest babere actum pQ- ρλὰ st, i ij, stiuum credendi, vel diligendi Dcum, non credere dc mi, i itastis non diligcru cst in eo pura negatio, & non priuatio, er- volentibus oeso non peccat non credendo, vel non diligendo,&c. conantibus

Ibia. Si semel dicatur quod ille actus est impossibilis pnη-

PROPTER CARENTIAM AVXILII EFFICACIS PRAEDETERMINANTIS PHYSICE , consequenter dicendum cst quod illud praeceptum non obligat ad actum positiuum, & per bilia j Dὸ

consequens non habere actum positiuum non erit pecca- quoque iis eum, sederit mera negatio.'. gratia, qua

Ibid. pag. 298. l. I. Aduertendum etiam est quod illud Pumisia fit. auxilium efficax physice praedeterminans voluntatem, concurrit quidem ad productionem operationis, non tamen est necessarium ex parte principij, tanquam Ansvirtutem dc potentiam ; sed est necessarium ut actu operetur , & tenet se ex parte operationis ; & ita qui non habet illud, potest simpliciter SI absoluic operari: Et quando homo non habet istud auxilium, non deest illi aliquid necessarium ex parte potentiae, sed ipsa potentia est PERFECTA ET COMPLETA ET LIGATA SINE ILLO ; M pi pterea homo obligatur diuinis praeceptis. Ibid. ar. ij. V. 233. Prima conclusio. Certissimum est quod auxiliu suis ciens, vcl quod dicitur sufficiens , VERE ET PROPRIE ET IN OMNI RIGORE est sufficiens, etiam-s auxilium praedeterminans voluntatem sit necessarium ad ipsam operationem. Haec tenent communiter omnes discipuli D. Thomae. Ibid. Esse auxilium supernaturale eleuans voluntatem in ordine ad operationem super naturalem,&c.

28쪽

AD quaest. i' ar. 8. controv. I 2. Post explicatam diuisio nem auxili, supereaturalis in suspiciens efficax. Ex

iis ergo confutatur error Lutheri te error Caluini negantium istam diuisionem,& dicentium nullum habere auxilium sussiciens, qui non habeat etiam auxiliumessicax ut salvetur. . C Confutatur etiam error P lagianorum & Semipelagianorum., seu Massiliensium ponentium initium nostrae iustificationis prouenire ex virtute nostra , NON EX AVXILIO PRAEVENIENTE ET svFFICIENTE. Ibid. controu. I9. Auxilium suffciens tribuit potentiae coo perationem ad ipsam operationem producendam i liter , ut per illum cui tribuitur tale auxilium, stet non operari. U I F Uzrum, zzsm GCDq GL p . . I d. Dicitur auxilium sussiciens, quia sumit ut habens illud, sic coaptetur operationi, dc sic incipiat excitari ad eam, ut eidem habenti imputetur quod operatio non sequatur. Et paulo ante: Alserit ergo nostra propositio ,quod collato auxilio suffcienti, si homo non resistat, Deus ex sua liberalitate confert auxilium Moex tanquam complementum actuale.

IOANNES SANCTO THOMA

, liqua Dei

nantibus fecundis prae sentes , quas h.rbent,vires

quoque iis gratia qua

passibilia

iant.

23 Dil'. io. ari num. 36. pag. l. Sectanda pars huius secundi dicti docet pro praeceptis assim plendis in adultis semper dari sussiciens auxilium. Et hoc constat, quia si hoc deesset non peccaret homo, ut dicit Augu-

29쪽

Augustinus loco citato, talium praeceptorum adimple tione legendum est non adimpletione; ut sensus con stet γ& sic frustra essent praecepta. Et tib de gratia &lib. arbit. cap. 16. addit, non iuberet Deus quod sciret ab homine fieri non posse, quis hoc nesciat, ita ideo iubet aliqua quae non possumus, Ut nouerimus quid ab eo petere debeamus. Vnde sumpsit Conc.Trid.sess.6. c. i . illam definitionem,quod Deus impossibilia non iubet, sed iubendo monet &facere quod possis; dc petere quod non possis,& adiuuat ut possis, ubi pondero illud rubendo monet, nam in ipsa iussione Sc praecepto notificato re cognito, inuoluit Concilium auxilium sussciens ad eius impletionem, scilicet admonitio ad faciendii quod possimus, quod est adiutorium seu vires, quae se tenent ex parte volunt tis. Addit si haec auxilia alio nilo non recipiantur, culpam esse hominum, qui e Doriciunt, offerri enim a Deo. Ibid. num. 42. pag. 423. At Vero viatores in hoc differunt a damnatis, quod recipiunt ad bene operandum auxilium sussciens, non solum pure speculatiuum , sed etiam asscctivum ii uxilium in voluntatem , de semicris stimularc ec excitare voluntatem, quia sunt in statu conuertendi se ad Deum, licet aliqui tanta admiratione cum ignauia recipiant hoc auxilium, ut non relinquant locum dari sibi adjutorium-vires in voluntate. Ibid. nu. 43. pag. 42 . Itaque auxilium susscicias , quod pertinet praecise ad rationcm mcdij ad salutcm , denegatur aliquando suo paruulis, suc adultis, inc noua culpa.Avxi LivM VERO SUFFICIENS AD IMPLENDA PRAECE PTA NON DENEGATUR ALI CVI CvRRENTE SEU STANTE PRAECEPTO.

Iterum ibi. Vnde Pharaoni concessiim cst auxilium sucsciens , ad implenda praecepta Dei, quia crat in statu posisibilitatis adimplendi illa. Et senerales locutiones scripturae, quae etiam quoscunque obduratos ad poenitentiam vocat, & cos peccare si non convcriantur , de thesaurizare iram significat, clare loquuntur de OBD V

emus. I. Proposit Aliqua Dei praecepta haminibus itotis volentibus st

secunda prae

sentes, quas habent vires.

quoquens gratia , qua

possibilia

flant.

30쪽

L: istentus.

i. proposit. liqua Dei

secundii prae

sentes , quas habent vires

sunt impos-bilia i Deest

quoque iis gratia qua

possibilia

fiant.

Thomistae contra Iansem. μ

per concursum paratum a Deo, cxvi voluntatis antecedentis , qua vult, quantum est ex se, ut ille actus fiat a n his , nisi per nos steterit, habet voluntas nostra in sua potestate LIBERA & EXPEDITA quidquid requiritur, ut faciat actum bonum, etiam non praedefinitum. Idem Disp. 38. nu. I 6. Quare indubie tenendum esse censeo voluntatem creata solum sufficienter adiutam a

vΑ ε , dc concursum praeuium Dei in quo saluatur essentialis subordinata causae secundae , rcspcina primae, in

ordine suo, nempe potentiae PROXIMAE Operatiuae. Iterum. Habore totam illam virtutem quae susscit &requiritur ut in a primo sit vLTIMAT a c FLETA dc PROXIME EXPEDITA consentiendum Dco vocanti, si velit. Quare EX SUA MALITIA NON UvLT , non aut CX desectu principit PROXIME ,vLTIMATE RE IsITI necessutate antecedenti, seu ex parte causae. Iterum ibid. nu. 3s. Necessitas gratiae ossicacis non imp

dit quominus ille qui solum habet auxilium sussciens, habeat proximam expeditam facultatem consentiendi Deo vocanti , si volit. Et dein ratis Dis . 77. Sed . 3. nu. 24. Illi qui inscriptura dicuntur peculiariter deserti a Deo, non ideo tales dicuntur, quia auxiliis suiscientibus priuentur, pro loco& tempore, quo instat occasio adimplendi praeceptum, sed quia etiamsi auxilia suffcientia habeant, non tamen cfficacia . Sic desertis PER QUANDAM EXAGGERA- Tio NEM dicitur impossibilis salus, aut quia valde dissicilis , aut quia impossibilis solum impossibilitate, sequemri permi monem & praescientiam Dei, quae nullo modo destruit aut minuit intrinsecam facultatem ad oppositum. - Iterum. ibid. nu. 27. Ad quartum patet quod peccatoribus quantumcunque obdurati S non denegantur auxilia suis cientia, pro loco&tempore, pro quo currit obligatio praecepti.

SEARCH

MENU NAVIGATION