장음표시 사용
31쪽
Ioannes Paulus morius Cremonensis ad quaesi M. I. para. an. M Controu. 2.m . 8 8. edition τε bonon. an. 362D. Di Vilis iustis stinctio auxilii in suffciens & cssicax nititur testimoniis volentibus Oeuidentibus sacrarum litterarum SS. PP. ec Scholastico- conantibus rum. Amet δε ρω- Ibid. par. 8 o. col. 2. Est autem auxilium sussiciens quo idem quod gratia cxcitans, quatenus in se comprchendit non seldm externam illuminationem, quae fit per Alia . D. Scripturas, Doctores, & Miracula , sed comprchendit quo a iii etiam intellectus illuminationem , quae fit a Dco , ET gmtia, qua MOTIONEM DEI svPERNATURALEM RECEPTAM IN vo. Ps i LvNTATE Dicitur autem gratia sic excitans auxi lium suffciens, non rospectu cuiuscumque operationis,
sed eius tantum, ad quam cssiciendam excitat hominis voluntatcm : ita ut si excitet ad credendum, sit sussiciens ad actum fidei, si ad poenitendum, ad actum poenitcntiae, si ad dilimndum Deum super omnia, sit si cicias ad actum dilinionis. Ibid. controu. 3.m . 8sr. col. a. Postremo sciendum est
auxilium suffciens dupliciter a Deo nobis conferri ι uno modo IMMLDIATE ad effcctum a Deo intentum, veluti clini Dcus per internam illuminationem & inspirationem de rebus fidei hominem infidelem vocat ad fidem: Alio modo mediate , & hoc dupliciter: scilicci vel per . aliud auxilium, quasi remoth disponens candem pos nam ad maioris de immediati auxilij susceptionem ad intentum effectum, puta fidei assensum, vel Giam gratiae consequutioncm: Et hoc modo pie creditur Deum homini in sylvis vel inter bruta nutrito auxi lium quoddam conferre, ut naturae legem non violet sed obseruet. Nam si legem observet, ecdictamen sequendo rationis
32쪽
1. Proposit. AIqua Dei praecepta ho
naturalis Diuino auxilio roboratae bonum appetat, Mnasum fugiat, certissime tenendum cst, Deum illi vel per internam inspirationem reuelaturum ea quae si intad credendum necessaria , vel aliquem fidei praedicatorem ad eum missurum,sicut misit Petrum ad Cornelium, mia, Astis Act. Io. Quod si datum sibi diuinitus auxilium contem molentibus σ nat per peccatum contra naturae legem commissum, hoc conantibus ipso incapax altioris redditur adiutorij, ut aperte docet secundu p - S Thomas de verit. quaest. I . ar. ij. ad i. & i. coni. gent. sentcs , q Vel consertur a Deo auxilium mediate, scilicet Dis, imposi n Quia sterius personae prouidentia, ut iis qui rationis bilia r D ZIZ Vsum non habent,&c. quoque iis nid. pag. 8st. Quarta concluso. Omnibus venienti- gratia qua bus ad usum rationis Deus conseri supernaturale aux pus pili η f A lium intrinsecum, instigans ad bonum. Haec conclusocst D. Thomae 2.2. quae . 8'. ar. 6. . . ., Asirmat autem conclusio conferri a Deo auxilium instigans ad bonum, non autem quod si reuelatio mysteriorum fidei, quia non semper dat illud auxilium immediate ad creden dum ; ut plurimum autem dat ad vitam recte instituen
Ibid. S. Augustinus & S. Thomas non intendunt negare conferri a Deo sussiciens auxilium etiam OBDURA.-TIS ET EXCAECATIs ut a pecc4to resurgant, sed affirmant tantum illis subtrahi per quaedam temporum ii terualla, propter apposita ab eis impedimenta Ad
de praedictos sanctos sepe loqui de subtractione auxiluessicacis. Ibid. 8s3. col. i. Auxilium illud sepematurale non scin per est immediate ad credendum vel poenitentiam agen-cam , ut silpra notatum est, sed saepe mediate, ut scilicet homo recte vitam instituat circa operationes moraliter
bonas, cui si apponat impedimentum,non peccat speciali peccato infidelitatis aut impaenitentiae.
33쪽
siqua Dei Vot. a. de auxi pag. 83. col. I. Ad quintum respon- praecetua ho- detur illud auxilium efficax non esse necessarium minibus iussu ut homo habeat suam potentiam c i NiNO COM pLE volse iue dum. . . . . Et ad argumentum, quod deest illi aliquid ne- bidia i Ecessarium , distinguitur ista propositio, necessarium ex M. parte potentiae ita, ut illa non sit OMNINO COMPLETA, qi ITA UT SIT ALIMO MODO LiGATA, uri isi proiTA, pta si Gnegatur: Deest aliquid necessarium cx parte actus, quod datur simul cum ipso actu, transeat. &c. Inis. Au lia sussicientia constituunt hominem simpliciter potentem ad operandum: at vero auxilium cssicax ad singulas operationes tenet se ex parte ipsius Operationis, quoniam praesupponit potentiam OMNINO COMPLETAM NON LIGATAM , NEME IMPEDITA M.
Ibi . pag. 87. col. i. Ad ultimam crgo probationem rc- spondctur multoties teneri hominem ad orandum de adpetendum auxilium essicax a Deo, ut seruet omnia praecepta: & tunc quando de facto orat, iam accipit auxilium cssicax ad orandum, si vero non orat, non imputatur ei quod non habet auxilium cssicax ad orandum, sed imputatur ci ipsum non orare, quia hoc ipsum est de quo habet praxcptu in , & licet non receperi r axilium Cilica RECEPIT TAMEN AVXILIUM SUFFIC' .s, per quod sinpliciter loquendo potuit orare. t Idem mm. a. ad quaest. 86. ar. D. Inter Catholicos su runt aliqui, dicentes quod Deus aliquando in poenam grauissimorum pcccatorum negat quibusdam peccatori-
34쪽
Ianienis . naturalis Diuino auxilio roboratae bonum appetat, Mν malum fugiat, certiissime tenendum cst, Deum illa vel 1. Proposit. per internam inspirationem reuelaturum vi quae sunt An, .a DE; ' credendum necessaria , Vel aliquem fidei praedicito oraeo a h, rem ad eum n usurum,sicut misit Petrum ad Cornelium, --bis, iam, Act. Io. Quod si datum sibi diuinitus auxilium contem
volentibus σ nat per peccatum contra natura: lcgem commissum, hoe conantibus ipso incapax altioris redditur adiutorij, ut aperte docet fecundu p ' S Thomas de verit. quaest. I . ar. ij. ad i. & 2. coni. gent. sentes , q Vel consertur a Deo auxilium mediate, scilicet μὴ imp. k mς ba sterius personae prouidentia, Vt iis qui rationis bilia j De IZ usum non habent,&c. quoque iis Ibid. par. 8s2. Quarta concluso. Omnibus venienti- gratia qua bus ad usum rationis Deus conseri supernaturale auxia
pusAsia fat. lium intrinsecum, instigans ad bonum. Haec conclusiocst D. Thomae L. a. quae . 8'. ar. 6 Assirmat autem conclusito conferri a Deo auxilium instigans ad bonum, non autem quod si reuelatio mysteriorum fidei, quia non semper dat illud auxilium immediate ad credendum; ut plurimum autem dat ad vitam recte instituen
Ibid. S. Augustinus & S. Thomas non intendunt negare conserri a Deo sussiciens auxilium etiam OBDvRATIS ET EXCAECATIs ut a pecc/to resurgant, sed assirmant tantum illis subtrahi per quaedam temporum ii rerualla, propter apposita ab eis impedimenta ..... Ad
de praedictos sanctos caepe loqui de subtractione auxilij
efficaci S. Ibid. 813. cil i. Auxilium illud supernaturale non scin per est immediate ad credendum vci poenitentiam ag tam , ut supra notatum est, sed saepe mediate, ut scilicet homo recte vitam instituat circa operationes moraliter honas, cui si apponat impedimentum,non peccat speciali peccato infidelitatis aut impaenitentiae.
35쪽
in3. par. D. TU. edit. Ventia M. I 612. 1. Proposita
QVol. α. de uxit. pag. 83. col. i. Ad quintum respon-ho detur illud auxilium efficax non esse necessarium misibusi Mut homo habeat suam potentiam OMNINO COM pLE volentiue
TAM,NON LIGATAM, NON IMPEDITAM , atquc adco ursimpliciter loquendo, homo possit operari : Et idcirco ' si non operatur imputatur illi peccatum, quia simplici- ter loquendo, non deest aliquid ex requistis ad operan- tutdum..... Et ad argumentum, quod deest illi aliquid ne- bilia . Dcessarium , distinguitur ista propositio, necessarium ex iis
parte potentiae ita, ut illa non sit OMNINO COMPLETA, g qua ITA UT SIT ALIMO MODO LIGATA , vEL iMpEoi TA, negatur: Deest aliquid necessarium parte actus, quod datur simul cum ipso actit, transeat. &c. id. Auxilia sussicientia constituunt hominem sun-pliciter potentem ad operandum: at vero auxilium cis-cax ad singulas operationes tenet se ex parte ipsius Operationis, quoniam praesupponit potentiam OMNINO COMPLETAM NON LIGATAM , NE FE IMPEDITA M. Ibi . pag. 87. col. i. Ad ultimam crgo probationem respondctur multoties teneri hominem ad orandum & adpetendum auxilium essicax a Deo, ut scruet omnia pr cepta: & tunc quando de facto orat, iam accipit auxilium cssicax ad orandum, si vero non orat, non imputatur ei quod non habet auxilium cssicax ad orandum, sed imputatur ci ipsum non orare, quia hoc ipsum est de quo habet praeceptum, delicet non receperit auxilium cssica RECEPIT TAMEN AvxIQvM SUFFlCIENS, per quod sin pliciter loquendo potuit orare. t Idem mm. a. ad quaest. 86. ar. p. Inter Catholicos se runt aliqui, dicentes quod Deus aliquando in poenam grauissimorum peccatorum negat quibusdam peccatori-
36쪽
R enius. bus auxilia necessaria, & sufficientia, ut paenitere possint, quales sunt illi qui in in scripturis sacris dicuntur excaeca- 1. Propositio. ii & obdurati , ita videtur docere Gregor. Ariminensis' na in 3. dist. Q. quaest. I. Et Rossensisar. 3.con. Lutherum,p eo a h. QVAE' ENTENTIA COMMUNITER DAMNATVR TAN-minibus iam, QUAM MAXIME TEMERARIA ET PROXIMA ERROR ii Sed molentibus 9 tamen existimo Doctores istos solum velles ruficare, conantibus quod sit specialis difficultas in his peccatoribus; Sentei se Παμ P tia enim ut iacet, ETIAM ERRONEA MIHI VIDETVR, Mhabis, H; es non est cressibile incidisse in talem errorem sanctissimum fuistimosa Martyrem , qui tuo tempore fuit defensor fidei in Ambilia 'Des glia. . M malui χι; no quoque iis Sit igitur prima conclusio. FIDES EsT, ITA UT OPPO- ip tias ' siTu M sIT HAEREsis MANIFE A, quod omnis hominpus ilia A A est In via, & compos rationis, potest simpliciter i quendo poenitentiam agere de peccatis, atque adeo omnibus dantur auxilia sui entia , ut possint poenitere. Probatur concluso mi Qq Oblivi pol γν, Ibid. Illuminat igitur omnem hominem: quae vcrba intelliguntur etiam de illuminatione supernaturali. I it Ibid. pag. 6 . Apostolus cum dicit Rom. L Tu autem secunddin duritiam de impaenitens cor tuum, thesaurizas tibi iram in die irae, loquitur uniuersaliter tam Gentia bus,quam Iudatis, unde NIHIL VALET:sOLUTIO , QUOD EXCIPIANTUR AB ISTA REGvLA EXCAECATI ET OBDVRATi i, di Ibid. Pharao maxime fuit induratus, de nihilominus habuit multa auxilia, quibus potuit credere & conuerti. Addit author quod est in cap. Nabuchodonosor. 23. 1 est. . sumptum ex libra de praedestinatione er Pratia. Iteri hanc προ tutem EXPREssE DEFINIRI PUTAT in Trid. Ses. s. p.r . Et adesse COMMUNEM CONSENsVM TOTIV4 ECCLE-
Ibid. Etiam peccatores cxcaecati & obdurati habent praeceptum agendi poenitentiam , & peccant magis acinabis, quia non agunt poenitentiam, ut omnes intelli-
37쪽
gunt de Pharaone: Ergo simpliciter loquendo potant ιη' η VLillam agere. Patet consequentia; quia ut ait D. Ambro i pio bic sus; IMPIura EsT DICERE, QUOD DEVs ALIQUID IM- possinILE PRAECIPIAT, i Ibid. pa . 6s. ωL I. Qui non recipit auxilium cssicax potens ad operandum cetiam per principium intrin , , dilucum eiusdem ordinis cum operatione supernaturali: eonantibmnon tamen ille qui non recipit auxilium sussiciens: Et seeunia prae idcirco iste excusatur a peccato contra legem supernatu- sentes , qμ xalam, non autem ille. nIbid. Concedimus illu qui nihil audiuit de rebus Vei)non habere auxilium supernaturale ad credendum &pπ- nitendum, atque adeo excusari a tali peccato,lic simpli- gratia, quaciter loquendo sit possibile credere N poeniteret. possibi Ibid. de barbam quibus non est annuntiatum Euangelium fantilicet simpliciter loquendo non habeant auxilium super naturale, sessiciens in se receptam, nihilominus simpliciter loquendo possitnt credere dc poenitere, quia possunt tale auxilium recipere: & de facto reciperent, si seruarent legema naturalem. Ex hoc autem quod illi non cognoscant hanc veritatem, solum sequitur ,quod excusentur a tali peccato, quia non incis possibile per principium intrinsecum susceptum.
Ibid. Vt aliquis peccet de facto in eo quod non operatur , non issicit quod teneatur & possit simpliciter i quendo , sed requiritur quod possit pcrpotentiam intrinsece susceptam. Quando vero talem potentiam non haberiacit quidem quod secundum se peccatum est, ipse ta- lmen non peccat de facto, sed excusatur a peccato, pr pter carentiam talis potcntiae. Ibid. Ad sextum respondendum quod veniens ad usum rationis peccat contra legem naturae non se conuertzndo, quia ad istam coni Mionem habet principium intrinsecumsessiciens, quod tamen non habet ad conuersionem se maturalem, ET IDCIRCO CONTRA TA M. CONVERSIONEM NON PECc AG
38쪽
i. Proposist. de Auxiliis edit. Salmant. anni 161i.
Aliqua Dei talia ho- Λ R. I6. pag. 332. Gl. I. Dico tertio auxilium suisu iussis ciens intrinsecum necessarium ad vitanda peccata, volento M Gr datur omnibus hominibus pro tempore quo peccarent, b Δ, . si non Virarent peccata. Similiter datur auxilium neces.sehi. ua, sarium intrinsecum ad implenda praecepta, pro tempore habem, times MO Obligant, HOC DICTUM EsT CERTIs si xiv M INTER Funi imposse THEOLOGOS, ET ILLUD DOCENT OMNEs DISCIPULI D. bilia: De Z TH. VIDETVR EssE EXPREssA MENS D. THOMAE.qηρ' Ibid. pag. 333. Quilibet peccator quantumlibet indu - . ab his G, x in pος x non implendo praecepta, tempore , quo obli-PWj ti Ergo habet auxilium intrinsecum sussciens: Probatur consequentia, quia ALIAS NON PECCARET. Et ar. I pag. 294. Propsita quadam solutisne ad obiectiο-nem quae nomiysis fieri solet ces. i. Haec solutio, inquit. Alia est & videtur omnino improbabilis. Quoniam ista sententia admittit quod de facto, de reipsa Dcus obligat hominem adactum illi impossibilcm, At vero, IMPIVM est, ut dicit Hieronymus, asserere quM Deus praecipiat alia quid impossibile. Ibid. Secundo probatur hoc ipsum, quod Deus mihi praecepit actum fidei vel charitatis,proponit illum ut pos-sbilem: Ergo vel Deus me decipit, quod quidem est maxime absurdu, vel tenemur fateri quod a parte rei est mihi possibilis actus credendi vel diligedi Dcum pRO TEMPORE ILLO QUO PRAECEPTVM OpLIGAT. Anteccdens probatur,proponitur mihi iste actus ut a me faciendus, ergo virtualiter proponitur mihi ut possibilis. Ibid. Auxlium physice praedo minans non facit quod actus sit possibilis: ac subinde tine tali auxilio est possibilis. Ibid. ays. Praeceptum positiuum obligat modo ad
39쪽
actum postiuum, v. g. ad actum postiuum credendi Vel I. infimus. diligendi Deum: Ergo ut hoc praeceptum me obliget. ET NON SIT IN IVs M, oportet quod mihi sit possibilis r. Proposit. actus positivus, qui praecipitur, i 'Ibid. col. 1. Quando quis non potest habere actum pQ ρκὰ τι , h, stiuum credendi, vel diligendi Deum, non credere dc miisibis, iusti non diligerc est in eo pura negatio, & non priuatio, er- volentibus oego non peccat non credendo, vel non diligendo,&c. conantibus
Ibid. Si semel dicatur quod ille actus est impos Iibilis sic p;wPROPTER CARENTIAM AVXILII EFFICACIS PRAEDETER-Mi NANTIs PHYSICE , consequenter dicendum est quod ais, illud praeceptum non obligat ad actum positiuum, & per hisia D)ba
consequens non habere actum positiuum non erit pecca- quoque iis eum, sed crit mera negatio.'. gratia, quanid. pag. 29 8 .col. I. Aduertendum etiam est quod illud pus ilia fiat. auxilium efficax physice praedeterminans voluntatem, concurrit quidem ad productionem operationis, non tamen est necessarium ex parte principij, tanquam clans virtutem & potentiam ; sed est necessarium ut actu operetur , & tenet se ex parte operationis; & ita qui non habet illud, potest simpliciter Sc absolute operari: Et quando homo non habet istud auxilium, non deest illi aliquid necessarium ex parte potentiae, sed ipsa potentia est pLRFECTA ET COMPLETA ET LIGATA SINE ILLO ; dc pio-pterea homo obligatur diuinis praeceptis. Ibid. ar. V. par. 233. Prima conclusio. Certissimum est quod auxiliu sussiciens, vcl quod dicitur sufficiens, VERE ET PROPRIE ET IN OMNI RIGORE est sufficiens, etiar si auxilium praedeterminans voluntatem sit nccessarium ad ipsem operationem. Haec tenent communiter omnes discipuli D. Thomae. Ibid. Esse auxili tim supernaturale eleuans voluntatem in ordine ad operationem supernaturalem,&c.
40쪽
volentibus st nantibus fecundii praesentes , quas habent,vires
iis ergo confutatur error Lutheri & error Caluini negantium istam diuisionem, de dicentium nullum habere auxilium sussiciens, qui non habeat etiam auxilium esticax ut salvetur. . C Confutatur etiam error P lagianorum & Semipelagianorum., seu Massiliensium ponentium initium nostrae iustificationis prouenire ex virtute nostra , NON EX AVXILIO PRAEVENIENTE ET svFFICIENTE. Ibid. controu. I9. Auxilium sussiciens tribuit potentiaeco erationem ad ipsam operationem producendam taliter, ut per illum cui tribuitur tale auxilium, stet non operari. Ibid. Dicitur auxilium sussiciens, quia sufficit ut habens illud, sic coaptetur operationi, dc sic incipiat excitari ad eam, ut eidem habenti imputetur quod operatio non sequatur. Et paulo ante: Asserit ergo nostra propositio ,quod collato auxilio sumienti, si homo non rosistat, Deus ex sua liberalitate confert auxilium efficax tanquam complementum actuale.
AD 3 U. Di p. io. art. 3. num. . pag. 4ri. Secunda pars huius secundi dicti docet pro praeceptis adimplendis in adultis semper dari sufficiens auxilium. Et hoc constat, quia si hoc deesset non peccaret homo, ut dicit . Augu