장음표시 사용
61쪽
optimam latinitatem respexeris; eoque sorsitan maiore sdueia digna est, quod de Plinii inorte non serviliter stacilii vestigiis insistat. Non tam tidissilendum ost eam, ut spuriam, non a Veronensibus modo, sed ah aliis eruditis reprohari. At quum ea litteris omnitius seripta reperiatur in Vaticanis codd. 3953 et is , 4, qui ei a XII saeculum. id ost. ante motam controversiam sexarati sunt; item in Toletano et Eseorialensi, quos ipse noκaonicus inspexit, non medioeris illos fidei, siquidem ad Donum decimuinquo scidiculum reseruntur; item in plorisquo Regiae hi-hliothecae Parisi sis ecdici hus, quorum tres primeri ina 4 5 , 4686, 4 6o ad notitim aut decimum sin ulum alisque dubio pertinent: quumque somi harbaris illis artatilius nemo sane auream augustet aevi latinitatem tam feliciter exprimere potuerit: manifestum est, si non a Suetonio, sabiem antiquitus descriptam osse, hanc quae circumfertur Plinii vitam. Nota reseri, si vox disiicilior Moo mensis, in Moo menses, vel no-oena menses, depravata legatur apud quintam exemplaria, quum xeraleetio notiti suam dubia esse possit, et in quibusdam exstol incorrupta. Iure itaque miratur diligentissimus Beκκonicus sublestam Marduini si-dem sub testimoniis veteriam ad hunc locum annotatilis, . vocem Noooeomensis iti veris codicibus abesse, et abesse utique debere. . Necesse
est, prae eupala opinione de Plinii patria, quem olim VeronenΑem, deinde Romae natum credidit, vel caligasse Harduini oculos, vol obdommisse conscientiam.
IV. Plinii Iunioris est locus, ubi orationis cuiusdam apud municipes suos habitis mentionem facietis, lib. I, EpiAlol. 8: . Onerabii, inquit,
hoe modestiam nostram, quod cogimur quum de munificentia parentum nostrorum, tum des nostra disputaro. η Atqui verisimile est parentis hio vocari noti s Acilios modo, sed etiam Pliratos, aul certe matrem Pliniam: cuius ei iam praeuia. dotalia sane, circa Larium laeum, in No voconiensi sita, commemorat stius, lih. Xi, Epist. ii. Lindo si tion fir mum ex omni parie argumentum, saltem coniectura liauit impro habilis
Novocomensium cn cie accedit, ut eliam malerno sanguine si hi haud alienum fuisse contendatit epistolarum scriptorem. V. Pliniorum elogia heri multa circa Novocomum effossa fiant, quorum ploraque adhuc in ea urbe, aut Mediolatii visuntur, a B κν
Dido. Disquisit. Plinia n. lib. Is I, accurato descripta atque discussa. Ilii, iit iam ante ad praefationem Ita uini lectorem commone ei mus. Plinii Pliniaequo compturos memorantur, variis ei partim latinis, partim g cis
cognominibus insignes. ut puta, Casui, Cerdonis, Phaenome ai. Philo ali Valeria ui, Nigri, Plii leti, Fatalis, Burri, Sabini. Fausti, Almeanti, Phosphori; et inter seminari, Tharsae, Verecundae, Plinianae, Modestae.
Maximae, Cycladis. Omiaia huc referre sulwrvacuum arbitror, quae molius apud Reamnicuis ipsu in quaerentur : unum pro Otiarathus su si oerit,
quod inser primum et secundum ab urbe Como lapidem Aerebit in Di, i Marii iii aede effossum producit Beraonicus; habent praeterea Muratorius aliique veterum epigrainniatum conquisitores:
62쪽
AMICO Pretiosum integritate sua marmor sic itii erpretatur Berronteus ,:. Vivus secit Caius Plinius Cal us se ir si hi et Pliniis successciritius; a uxori Chrysantiae; et successori hus Lucio Casii eio Lucii filio Otis eti- . titia stri hu) Ccitulloquatuor viro aedilitia potestnie genero, Lucio Cafiliis . cio Lucii supradieii filio oviatilina iribuὶ Maximo Dei iis Pli- . Diis Tharsie ei Verecundae patruelibus: Plinio Cerdotii si atri; Plinio a Phaenomeno amico. a , ides ibi totam paene Pliniorum eatervam. E-mnae autem, praeier mutilum illud elogium de quo supra diximus. D scio ala unquam vel unius Plinii metitio reperia sit. Dicetii , eronenses plerosque Novo ini Plinios e Plinii Caecilii libertis originem nomenque luxisse : et favere videntur coniecturae, a ' Graeca quorti indam cognominum ei3mologia, libertis bene conveniens : α' ipsa Abascanii et Phosphorieognomina apud Caecilium OL ia tanquam libertorum, lib. X. epist. 6, ei quae in epitaphio Romae asservato loguntur: D. M. C. ABASCANTI C. PLINIVS POSΡΠonvs. 30 Liboriorum mentio tacta in ipso C. cilii testamento Νovocomi reperto edition. nostine ioni. I, pag. 6o). Nonnulla lamen inter epitaphia Com tigia quihus Pliniorum fit mentio, vel tenore suo, vel contextu, vel orthographia vetustissimam aetatem et Pliniis nostris suppriorem aut aequalem pro se serunt; Doc verisimile est libertinas familias iam prope ah auetorum suorum manumissione praecipuis in urbe sua muneri hiis honoratas fuisse, qualia plerumque Pliuiis attribuunt horum lapidum inscription Ν.
63쪽
Ex his aliisque multis ologiis quae Roma et in Italia passim inveniuntur, do te set studiose ccillatis, haud immerito collegit Berronicus,1 v Notissimum fuisse Pliniorum nomen, et praesertim secundo, tertio, quarto eterae nostrae saeculo vulgatissimum ;α' Pliniam geniem ad Dufentinam iri hum pertinuisse ;3' Originem rius ex Pliniorum nost rum maioribus et munici io
Imino si hi omnem prope familiam Plinii Soeundi historici reperisse visus est Beeta anicus, a ' in antiquissimi marmoris fragmento, quod in villa Bilaeensi hane Plinius junior tragoediam suam vocabat effossum, ortia praeseri : M. PLINIUS OUF. a' in altero releberrimo elogio, quod Genevae asservatiatur, illuc nescio quo casu translatum :ANNOR. XIIC. PLINIO M. F. O F. L. PLINIO FAVSTOFΛvSTI FI L. AEDII I II VIROsABINO IVL. FQ. FLAMIN. C. PLINIUS FAV vivOS P. CHaee inter se rudera ita eomponit ingeniosus Berronicus, Dis suis. Plin. tom. I, pag. IIa, et seq. ut vel ostendat vel saltem ostendere conetur, M. Plinium fuisse nostri avum; patrona C. Plinium Faustum, euius filius natu major C. Plinius Sahinus i inpubis mortuus sit, secundus vero natu et cognomine Νaluralem Plistoriam seripsorii. sed haec, ut curiosa magis quam firma, in medium relinquo. Nee addiderim intor elogia Pliniorum Mediolani servata unum exstare, in quo SD CUNDAE cognomen Pliniae cujusdam nomini videatur esse additum evideatur, inquam; ipsum enim nomen vetustate interiit, Beraoni fatente. pag. IO. Novissimum sullateiam epitaphium quod in are e divi Prohini, lustralis aquae labello suppositum, Comi legebatur:
PARENTES. Hahoni h e Epitaphium Paulus Iovius, Cigalinus . aliique; novit et subindicat Narduinus in praefatione sua; diligenter vero, ut solet,
64쪽
exeutit Berronteus, lib. cit. pp. 69. 3. 74 : non indignum sane
doctorum attentione; quippe iti quo praenomen, nomen, cognomen . ipsaque artis mentio, ad si riptorem quemdam antiquitatis adhuc superstitem referri posse videantur. C. Plinius aleriantis intor medicos veteres recensetur; cuius opera non semel edita sunt, quum separatim, tum etiam in corpore
medicorum latinoruin; etsi hodie, separatim saltem, inventu dissiei-liora sunt. De illis vido doctisqimi Clerici dissertationem, sive apud ipsum in sua Medicinae historia , parte III, lib. III, cap. 2; sive spud Mangelum, Biblioth. script. medie. verbo Plinius. Quinque litiri sunt, quoru in primus de capitis mortiis, alter de pectoris et ventris in ommodis, teri ius de libritius morbisque praxioribus, quartus de herbarum esculentarum virtutibus, quinius de diaeta, qui solus ex Plinio
soni Ore Doti desumptus est; nam in caeteris, si formulas quasdam excipias medieamentorum compositorum, omnia paene ipsis vertiis expressa sutit e Plinio . et serie duntaxat commodiore per morborum
ordinem eapitulatim digesta. Ipse, quid sitii proposuerit, in prooemio docet. a Morbi, inquit, quibus in peregrinationi hiis variis agitatus sui, a quosque domestici mei passi sunt, milii saepe occasionem praebuere
. modicorum fraudos oxperiri. Quidam ii ullius sere prolii medicamenta. mihi maximo vendiderunt prolici Alii, ele. Ea causa est Cur undique a remesicarum formulas collegerim, in competidium sile redegerim, ut . mihi medicis eat sero queam, atque illorum fraudationibus non amplius. ollaiciar, ete . . Sed vel ex iis hortiis aperte liquet, non hune esse, cujus sepulitii a Novo mi exstet. Meulcum enim se non suisso, satis
indieat, qui sie in mediem invehatur; et quae ibi do peregriniationibus, aliasque do domesticis in tixore seruata experimentis narrat. ix cum aetate xx II annorum conciliari possutit. Unde igitur tam heu concordant Domina λ An ex eadem stirpe suit 3 A quod suspicatur Clerieuso ex ipsa Comi inscriptione, coniecturat pie Pauli Iovii satis temeraria, noliten Plinii et Valeriani cognomen ignoto scriptori accomodala sunt 3 qui quum ex Plinii libris varia medicinae praecepta compilasset, titulum operi suo secerat : C. Plisti Metiti in de re me-incia. Sic enim assarmat Clerieus in vetustis exemplaribus legi. Principes duntaxat operis istius editiones, aut manuscripti codices, si cui Praesto esseni, Cleriei sententiam eo semare possent. SPd ulcumque se res habeat, auctorem quinque lihrorum clo Medietna antiquum esse Don ambigitur. Tantum ex ejus strici apparot qui illo vel sexto illum sareulo et collapsa jam latinitate vixisse. Vero certe Plinio, si cognatus, saltem minime stipar fuit; se suo ipse recentiorem mullosatetur, qnum aliquoties ad Galenum provocet, cuius ex operihus in ultimo praesertim lihro non Patiea mutuatur.
65쪽
1Ν EXSCRIBENDIS CITANDISQUE AUCTORIBUS
Ouiu olitii Fabrieli notitiae de Plinii vita seripi isque audere decre-
oram do eiusdem Pliti ii side disseri alicitiem, mutato consilio huc retuli postquam primarius hujus editionis architectus, N. El. LEM i κν, heo- vitalis studio . in animum filii mihique induxit stipsoactium scire Fa-hrieti ciperam, post insigne quod ni tulimus Brotorii fragmotitiam ; et pcilius iii aDDolaii tithiis excursibusque Dostris, tilii Ac praehoret Occasio. Fabriciana, eruditionis Oxprimendum eqse succiam. Hirius autem controversia', quam nunc aggresdior. materiem Plinius ipse in operis sui pro remio quodammodo proposuit his xertiis r . Viginti . millia rerum dignarum cura. . . ox loel Ione volumi Diam circiter duum i militum, quorum pauca admodum studiosi nitingunt propter secretum . maleria . ex exquisitis nuci rihus centum inclusimus triginta sex volti- . minibus . . Argumentum stomachi mei Lahehis, quod in his volumi-- ni Luq auctorum nomina praetoxiii. Est pnim honignum, Mi ai hi triar, Pl. plenum ingenui pudoris, saleri per quos profeceris: non ut pleriqueo ex iis, quos alligi, socerunt. Scito eni in conserent in auctores me do- . prehendisse a iuratissimis ei proximis veteres transcript s nil vortium. Drqur Dominatos . . . . Obnoxii profeciti animi ei insolidis ingenii o iri deprohondi in surio malle quatit mutuum reddere; quum pret eri ima sors fiat ex ustira . . praeclare quidem, si vere. Uirtim autoni vere an sal, haee do se iactaverit Plinius, opem pretium est inquirere: qua in re praevii ieris salinasium sequar, in Prolepomenis ad Solinum, pag. Io , mira gaeiicito Plinii virtutes et , ilia dijudicantem. Ae pi imiam lolius oporis consilium meritis lauditius ossori Salmasius t. De Opsre hoc, inquit. generatim id uehet statui. qui liin altor Plinius pronuneiavit opus esse insitistim, erudirum , nec minus να-ritim quiam ipsam ntituriam . . . Operis ipsius conceptio ac Conformati
66쪽
di positioque tota grauilis et rapacis ingenii opus; idque eo granditis ot mcignificentius Oxistimari par est, quod nemo Dia quam ex omni aevo Praeter eum repertus sit, ne apud p ciatos quidem illos tolluaces ostili sos, qui uti ixersam Naturalem Ili loriam unius latioris et operis monumento consignarii Plures plura simul, aut singula seorsim . scriptis voluminthus condidisse constat. Nomo tinus ha omnia. i. Alia, deinde Nostri viri ut A candoro simili commendat. - De si3li ipsius, quo ista e Ddidit elegantia , gravitate, grandi late, tacere potius puto quam partim pro dignitale eius ac merito dicere. stu etia αθ κω plane regnat, ei iti parie quae meliores non doctiores dimittit Nullam occasiotiem omittit medicitiam faciendi moritius . . . Nemo acerbius reprehendenda coarguit, nemo ali ius laudanda ovexit . Sed molesta succurri exclamatio : . Aiquo tilinam sicut huic parti scitis superquo ab illo esse factum videmus, ita reliquas ini plesset luidem soro iudicium. annis ante Salmasium haud ita multis, aspero. iit solet, sed gravi si 1lo exaraxerat celeherrimus ph; losophia, renaseetiti, auspex , Bacotius Vortillam ius . de Atigiti. scientiarum, lihro II, cap. 2 :. Itaque, inquit, nai tira Omnia regit. stilio inanitar autem illa tria,
cursus naturie, Oxspatiatio naturae, et ars, si vo nuditu Α retitis homo.
Quod etiam C. Plinius magna ex parto secit, qui Historiam Naturalem solus pro digritiale comploxus cst; sed complexam minime ut uectili sed indignis modis tractavit. BCur autem tum D mPelaro operis irasi tuto forma non idorioa responderit, Verula mi , roticenio. Salmasius docet : Plinio nempe necidi soquod Velorum non titillis, Arato, Nicandro, Colsci, Deo iniuria expro-hraium est, sarpitis eos litteris mandasse quae ipsi nosci irent. . In soli titiis et cognitione Partim ni lium quas pertinactat, usque ad 'o rudom ne tironem tibi quo se prosiletur, iit manifestra appareat eum utile ad scriboti dum do hi quam ad cognoscetidum vetiisse . . Duritis fortasse quam
decuti, sed iustitis quam vellem. Plinio haec Objici sat r. salioni de quibusdam Historiae Naturalis partibus. Nec inscias ibunt, qui cuinque
paulo alientius haec volumina periractaverint , praesertim vero qui interpretanda. ut nos, susceperint. Ubi cnim te ad commentandum ae cinxeris, quam multa aut omnino salsa aut etiam ni surda occurrunt . quae in honorem auel oris a tu sole li, vel aliquo interpretandi ariis iei ad vorum roducoro, vel tentata lectione. si per manuscriptos licerei, corrigore velis i Discordia eliam, qua secum toties pugnat, magno ita ier-Prelum fastidio, ex ood in sonte procodit: num in tenebris implicantur Caeci pedes. et vias inter se diversas ac saepe eontrarias locorum inscius tentat error. Sod n e ideo velim Plinici turpis ignoratiliae Dolam inurero: . Nec satio mirandiam ost Sahaiasii ipsius veri a suill) titium aliquem hominem, qualis exstitit Plinius taciti Omnia Oxhiliuisse qine desidi rahantur ad tantam illam molom, quaniam ahimo conceperat , Persiciora dam . . . TDi scientias non uniam Decius capit, vix una plurium aetas
Percipii, vix Plura famula pol si ititit . . Ducid si doctior ide quo sui diuidentior fuisset Plinius, forsitan a pulcherrimo tu stetisque uilli
67쪽
simo operis huius eonsilio ahstitisset. Unus omnia scire non potuit; nihil ιamen penitus ignorasse, satis illi pulchrum sit. Et vide ne isti, quod Omn s laudamus, consilio ad esseclum perducendo aptior fortasse fuerit tintis homo medioeris in omnibus doctrinae, quam plures tu sua quisque parte egregii, in caeteris plane ignorantes. Quoi, obsecro, menda, quot errores, quot ineptiae subrepserunt iti illud quoque clarissimum patrum nostrorum aetate monumentum, Gallicam dico Encreto paediam, qua lanium in ortu suo derant alc tam hodie des serta et obsolola fastidituri Miraris adhue apud Plinium manca quaedam occurrere t Verum enimvero collige, si potes, uni, ersos quibus usus est ille, seri plores ;quatilam doctorum turbam i ordina, ut liuehit, et consue illorum opera, ipsis auctorum verbis expressa. Longissimam quidem et fastidiosissimam, sed plenissimam habebis antiquae doctrinae eneres cippediam. Cr distae minores illi e numero vel gravitato occursuros tibi errores λ Addiderit da suo menda non pauca Plinius; plura tamen ab illo exclusa et eliminata duhitare noli: iam rudos illo tempore, tam itianiis et sal, ut is oppletae erant scientiae, quae vix duobus ah hinc saeculis sibi viam ad x rum in es ligandum moliri feliciter coeperunt. Feeit Pliti ius quod unum ab illo es uagitari poterat: partim aut nihildo suo excogitavit; sed ex in sinitis multa othgit, transcripsit, ordin
viique, et tit Salmasiti in rursus tralem adducam, . hoc solo nomine gratiam meretur praecipuam , quod . deperditis auctoribus unde aece inpii, diligentia illa sua legendi ae colligendi, qua omnes vicit, ros innumera hiles no his transmisit, qtiarum momoria hodie omnis, aliaque illo sol, funditus intercidisset. . Iuler auctoros vero. optimosne potissimum adhibitorii. vix ambigi potest, quum et ratio id evincat, et ipsorum auctorum no initia in promptu sint, proposita ab ipso non solum in elencho, sed passim in totius Operis decursu. Nullum ibi alicuius tamar, praeter unum fortasse Dioscoridem, de quo susius infra agem iis, cimi fisum deprehendes reorum, qui supersunt, Opera eum Plinii libris conferre liuet, et quantum per illos profecerit, agnoscere; salis apparebit, non honoris causa, neque ut sucus lectoribus fieret. doctissim A gravissimosque in utraque lingua scriptoros ab illo toties esse Dominatos. In eorum vero exeorpondis Oporinus aliquari do fortasse partim attendit, Dum certissima et probatissima eligeret. Nomo, ut opiti r, a Plinio
postula hii tam subtilo iudicii ne timcn, ut quid in colo herrimis auel Obus claudicaret, primo statim aspectu intelli rei: prorsus enim doctior
illis omnibus suisset; et noti modo aia iis suae . od Pt Priorum Et sequentium uni viri sa vicisset in uia, siquidem hodioque do multis opinioni hus Veierum ambigitur, utrum pro veris accipiendae, an pio salsis Et commentitiis aspernandae sint. Fate Lor tamen illuua nimio sciriasso studio arcana et mi bitia secutum esse; astrol gi: e commentis et antiis quae medicinae vanis, imis superstitionibus prauer modum indulsisse. Sed hoe illi eum Veteribus plerisque eommune xiii iam est: nec ininusquam Noster de planiatum Oee ullis virtutibus delirum Theraphrasius ei Dioscorides; astrologia , ero sub Tiberio prae,si ii in ediasque succeMω
68쪽
sitius, in laudem et gratiam evecta, omnea mortalium animos, arctissimis illis vinculis adstringere cuperat . quae, saevio decimo septimo ineunt , quanquam laxata sorsitan et soluta, nondum, ut hodie, si acta
Aliud quaeritur, uirum recte omnia excerpserit ρ utria in excerpta recte transeripserit Plinius. In quo peccasse illum saepe, fateor ; et hoc multis de causis iacium existimo. Primum , quod aliqua , ut bain diximus, parum aut male intelligeret, arcanis doctrinae haud salis initiatus. Deinde, quod graecos plerumque auctores latiuus holiara fi queretur, quorum linguam etiamsi apprime callebat, interdum lainen verbis quibusdam insolentibus alienum sensum affingere potuit. Potuit etiam , quum vel latinos transcriberet, nimia eloquii eura, herbis interdum magis qua in rebus attendere, et sententias non tam ornare quam adulterare. Sed non minus Plinio offecit, quod illum, ut recte monet Salis masius, vi in tanto latiore et tam raperosa tot rerum coacervation , aliotia DPera usum esse, credi par est. Proinde saepissime constat deceptum ali his quibus aliquid quaerendum injunxerat. Aliquando etiam video illo itition recte audisse, quae protrunciarat anagnostes, atque ex aurium xitio non raro prolapsum in plures poenitendos errores Nam ex Pliti ionepote discimus lectori solitum illum clare operam , qtici log nie ipsemet excerpoliat an licitu hul lia P. Multa sane Commisit, in 'luce Non pol ratcadere, si oculos suos lectiOui ipse commodasset. . Exempla talium hallueina ionum multa profert Salmasius , quorum nonnulla paulo infra exponemus. ει vero multum fidei. muli uitiqua proiit Pliniano operi detrahere, non dissimulandum Ost. Nam si, Observante eodem salmasi , a Graeca Theophrasti aut Aristotelis, qu: in promptu sunt, cum Plinianis comparaia, quid tu istis mendosum liuis Dicit, quid subaeratum sit, aut adulterina larma percussum, vel pri in oeulorum conjectu intuentem et intentum advertunt. . . in caeteris qui interciderunt, non arduum tantum negotium, sed omnitio inexplica-hile. . . . Quis saut m) mediocriter intelligens credere posset Plinium meliori fide aut majori diligentia usum fuisse, dum excerpseret ne verteret auctores qui desiderantur, quam usus est in his quorum Acripta exstant λ. Quae tamen plus minusve selici cura undique convasavit Plinius sei in suam rem convertit, videamus quonam ordine disposuerit. In hoe quoque nimiam festinationem aut ineusare, aut saltem deplorare licebit.. Fuisse diligentissinium credimus, sed eumdem Decupatissimum qu que suisse discimus, districtum impeditumque qua Osfietis maximis. qua amicitia principum : deinde nec vitam illi contigisse longam. P stremo cogitandum non haec sola volumina quibus omnes naturae partes et opera scrupulose exposuit, sed alia innumera hominem alias occupatum et aevi brevis absolvisse. Non haec tot ac tanta peragere. quin interdum nimis properasset, et nimia festinatione propositum urgeret,
potuit. Quod illi saepe fraudi fuisse praecipue in his de natura historiis. animadverti passim datur. Super carniam, inquit eius Nepos, liber
69쪽
texebatur, annombiatur, et quiuem cursim. Ex anno lationibus hia in Ainodi euraim et properanter excerplis hos libros Naturalis Historiae eompositos liquet. Post cibiam so me, ut serii, ii id om Nepos, insole, si quila otii, De ni in sole : liber se e tur, cnnotes t excome l-que. Nihil enites unqviam Die quoia non eoer eret. Videtur igitur. priusquam manus admoverit in si itulae Aeriptioni, quidquid ad eam rem pertinere intelligeret . quam in animo et cogitatione formatam p-eperat, ex variis araetori hus id adnotasse, excerpsisso, et in opistographos commentarios sive a Mersaria retulisse. Auersiaria enim proprio chariae Pliam in aversa parto scriptae, quum do more esset chartas in altero
tantum latero scribi. AOersaria ita irae potius quam aduersaria debere diei ei ediderim. . . Huiusmodi Opis lographos Electorum Commentarios, usque ad ex x , si hi reliquisse avunculum suum tradit Plinius et minutissimo quid ni seri pios . . . Sub cortis si hi) posuisse titulis quaecumque lectitas et ne notasset, uno sed illustri exemplo pate saeiam. Theophrastus, de Historia Plantarum, libro IX, cap. 9, morem superstitiosum tangit in coriis colli pondis hortiis apud medicamentaricis et hortiario usitatum, P sertim ita Panace aselopi eo si Xyride : do his haec vertia
οο,. Talavit, ἀειρακ i ii ii, vaρirραψα, ac tἰe τε it:. Ratio pt similitudo superstilionis in utraquo hae hortia logenda sole innis, postulare videtiatur ut locus non di, olli retur, sod icitus et integer asserretiar. At Plinio dividuum sacere ae sciti uero plaeuii. Alteram partem, qNae de Panare os t.
ivlii lib. XXV, cap. 4 nostrar c. I ). Alteram de Xyri exposuit lib. XXI, cap. 7 ed. Dostiis ea p. Is), ubi de Iridis horhae sonoritius ae diis frontiis agit, et in verbis Theophrasti ex, I; i, pro ξυ is legit. sub titulo igitur de Diue vertia philosophi do modo ovellendar Xyris adseripsit: Atil, illulo ae Panaee , locum illum alterum. ω Idem si re sensisse Nealigorum doeot Fatiri eius, in sent; gerianis primis, pag. 85, seri hentem : . Accuratus Plinii lector deprehendet, ipsum
Omnia quae ex variis auctoribus excerpetiat. ordine littorarum si vo alpha-
Leti eo in sua digessimo adversaria nrglecto orditio naturali, qui potior erat . . Faxont p sertim huic opinioni lihri XXVII, XXXII sub finem, XXXVII, Ordino adhue alphabeti eo partim aut in iotum digesti. At quaecumque fuerit adversariorum distri hiatio, id saltoni Salmasio faciles
quivis conredet, Plinium non tam easti aliquo quam ipsa rertim noco si late, a dum smia itur calorem et impetum in rc nisi chartis, quidquid Oeeurreret interlogendum excerpi dignum. t quod saepi et ad institulum, ordinis saepe p si in alicano non magnam habuisse curam. Hanc illi suisse frixam ad destinat ira opus: mox utim eam r petit ut compta ueret ac stylo indueret, quae mula nota, erat, Donnulla quidem meliori situ ac serie disposui Ase , -d magnam partem sietii erat ira excerptis indigestam et inordinatam reliquimo, oratione modo perpolitam Et verborum splendore illustratam 1 cui parti eum magis attondisse quam rerum ,evitati, itiuubitula fides. .
70쪽
Ex hac tiimultuaria compilandi ratione laiora reno Dinnia derivantur apud l 'limum vitιa. uinc illi saepe accidit, ut in divomis opem si ii locis utem bis aut pluries asserat, quod vel unus secundus liber demon-
fragmentis totus sero Posset resarciri. Hinc s. po a se ipso discrepat ai- iue Uifisentit, sive quod discordes secutus auctores ab illis conelliandi abstinuerit , ii quo fialis observis rit, monente Georgio Agricola, prael
ad librum X, de Natura Fossilium, . interdum a diversis scriptoribus
ris duas ve plures titio vocabulo sive quod nonnulaquam easdem gontentias sub diversis a se titulis inter excerpendum collocatas, quum raptim ac i stinanim releg ret, easdem non Pod in s risu acceperit: ut ex Thei, Plirasti loco supra allato quum dum sacero libuisset, παr an αυτ , id est, Placentam omnigenis semiuibus conditam . l. XXV Deo setigum fa,ciculo accepit, sic interpretaris: - Scrobem rPPl ri vario gonerolgum re igio est; . lib. autem XXI, μελιτρυττα, istam, sive placeri iam ridiculo magis errore, in aquam mulsam liquo cit:. Fossuri, inquii iri Lus ante mensibus mulsa aqua circumfusa terrio blandiuntur . Hinc d Dique nomina 'lini' latii plantarum sive lapidum in alienos prorsus loco
conructa se mirantur: ut χάοδεα, id est, .r is vruosiria prini' StypitCD Sapore notissima, quum aliquo fortasse casu sub Herbarum ii tuto annotavisset, oblitus deinde quid significarent, Brabulam herbam excogitavit intorque plantas reposuit, lib. XXVII, c. 32. his verbis a lira hyla spissanui vim habet, cotonei mali modo : D c amplius do oci
o XXVII, cap. 78, male inter herhas referri contendunt Pincius otcialmasius, contradicente tamen Harduino. 'laec sunt tuae Pliti io, tanquam levitatis aut negligentiae manis sio huicienda censuam Potius, quam innumeros, quos ex auctoribus decor psit, errores; quum, ut dixi, nec aliter sacere potuerit; Et, ut rocie Observatum video, Fabricii sive Ernesti hi liliolhoca . non semper eo rum quae transcribit adem priodemque se faciat. Libro II. I . . Sinti,ta inquit I'limus, ut rerum naturae libuit, aliis ceria, aliis dubia, alii Piohata, alias damnanda : nos catera quae sunt in his memorabilia non omittemus. . Et eodem libro, cap. 98 : . Ut nihil quod equidem noverim Pririer m. v Libro VII, cap. 1 : . Nec tamen ego in plori iii um o tringam sidem meam, Potiusque ad via loros rologabo. iiii
. mes in lusum herii ruisumque restitui sibi. salsum os oconfidenter existimare dehomus, aut credore omnia, quae sabulosa icit saeculis roni perimus. Unde lameri iAta vulgo infixa Rit sania, . . . titili. i rum e4t fluo Procedat prima credulitas: nullum talitim Pudens mendacium est, ut testo Car t. . Redundent ergo in sotiles, unde hausta sunt, pleraque Plinii emata si modo inhil tanquam suum Protulit, Di cos duCiorUS, quot Ii Driora usus est, hona fide indicavit. Sed ecco gravius crimen oritur: salso liuem