장음표시 사용
81쪽
sedari. me Quintilianus , satis indicans propinquos ei qui intestatus, aeiune liberis decessit, jure sanguinis,&- maturae succedere; eamque successionem
tune cessare , eum hujusmodi propinqui juste sunt exhaeredati. Hi ne qum sium fuit an propinquis tegἰtimis eapiare deminutis detων jure legirimi bona, .um posse . Et responde libro quarta ad Sabinum Pomponius . iuνe tegitimι possessonem iis bonaνum nou dari, cap. s unde cognati. Ius .enim suitatis, &agnationis, quo jure legitimi vocantur , capitis deminutione prorsus extin-mitur, eap. 8. de capitis minut. Et
quia jura sanguinis nullo jure civili dirimi possunt. ut auctor est eodem ilis Io ad Sabinum libro quarto Pomponius, idcirco qui ut legitimi propter
rapitis deminutionem , ωnorum obti- .nere possessionem non poterant, hi gradu cognatorum nudo sanguinis jure ad hujusmodi possessionem rursus vocamtur, d. c. s. Et haec quidem certissima sunt, nec video qua ratione aptiuuaut commodius ullum huic regulae accommodari exemplum possit praesertim cum evidentissimum ut ex
inscriptione dicti capitis quinti, hujusmodi quaestionem libro ad Sabinum quarto, ex quo haee regula desumptain, Pomponium tractasse. Idque iblud stiam est quod sic Iustinianus icti. bit: .. narianis quidem ius omnibus
modis evitis dem mstione plerumque perimisuri. Nam agnatio iuris nomen est cognationis vera ivr non omni vis modis commutatur , quia eisllis, setis ei iaquidem iura eorrumpere poσs, matur
ιia vero hon ut e , fin. Instit. delegiti agnati tutet. Ideo dixit Iustinia. nus non omni capitis deminutione jus cognationis mutari, quia illud mutari
non minima capitis deminutione solet. sed maxima, & media tantum. Quod autem. Inst. de cap. demin. Et quia ut media, sic maxima eapitis demiis nutio juris civilis est. Servi autem
Instit. de iure person. cap. s. 1. de statu hom. certe hinc etiam eon
sequi videtur. iura sanguinis jure civili dirimi posse; quod tamen posse; fieri
negat hac regula expresse Pomponius. Proinde diligenter considerandum, est,
non leges aut alias scripti juris species perius ei vile in hae regula Pomponium inistelligi velle, sed eam duntaxat speis elem juris non scripti, quae ex lepis
actionibus constabat, veluti adoptio nem . emancipationem ,& se deinceps. Ita enim ius civile interdum prude res accepisse ex eo constat, quia seria pserit idem Pomponius, librum, qu.ιegis esturinebantur actiones , surreptum a Cn. Flavio, populo 3raditum , anetitatum fuisse ius civiis Flavianum,c. 1.3. de origi n. jur. Livius etiam, MValerius auctores sunt, Cn. Flavium ius civile evulgasse ' per ius civile pret
ter fastos, & legis iniones nihil intellia
gentes. Certum enim est praeter fastos
legisque actiones nihil quicquam evuugasse Flavium: Iuνa igitur Ianguinis utilis iure eivili dirimι possuον, hoc
est, nulla adoptione, nulla emancipa.tione, nullave qua alia Iegis actione. Ad eam enim actionum legis speciem, quae adoptio dieitur hane 'regulam trahendam esse ex inseriptione e. s. Unis de cognati , cum hoc capite conjuncti rimnino , constat. Ete ad tione quidem
iura sanguinis dirimi non consuevisse, ex eo etiam patet evillanti ssime quod scripse Hi libro septimo: Valerius Μa4ximus , eum Teremias quidam ex acta flἰis quor in adolescentiam perduxero . ab uno ἐn adoptionem dato exhaeredatum se ad C. Calptarnium Pisonem Praetorem
82쪽
gulae sVtentia. Per. σθμα-m intalia hii Ulpiantu quod . raptivi s ait
anare η, hoc est, quia propter lega. tamar -- diversitatem absconditu pater aut filios est, nullo modo etiam e Ναα in stimirutem esse pater fibutive desinat c nilulominus tamen mia
hi probabili, videtur per iusmis ins illvid intelligi .eognationis
quo Praetor ire propinq- qua imitia -- - -
mi noni sunt, bonorum desert est utens. Auctor est anim Paula sonem omiuisiodi enim, jura sanguia. Aiveuitatem reνω- tegatum abf-uias iure cicili dirununtur, in turi Dcere, eap. 4o. de jure fiscr. Hare non dirimuntur jure civUr; diriminis gula etiam .in nummis legatis locumnae quidem iure. civili. cim ius civim habet. Ait enim idemi: Ulpianus.
legat. 3, hoc est , si non reat quo
genere nummorum uti solitus fuerit . testarin, aut cuius generis . numnam
ULPIANUs Ll R. tuam τegionis homines iis usti habeant.
capitia deminutionem .. M. . νι--tur,rea civιιι,. hoc est alivis legis amo. M. Et in hae sententia etiam Butis rara , ει qui ad mura. notas stripsis
legat. I. Q iunge a recte est observatum . Ex illo 'eia usi capite. 4. de trit. vim, vel oleo legalia Per nummos iguiores teruntios . semisses, aut asses more Quiritius intelligis insanus x Et anterdum re- Nonis more nummos coriacens. Surenisω scripsi de Beneritis libro qui to Seneca ali-- M- αetruνω in qui asinosi disae, σ Οι ων-- ω
83쪽
-eeptis iis de quibus, aut expressis aliis quo principali rescripto, aut alia quadam. identi ratione aliter est denniis tum, Semper enim in obscuris quod uianimum est , sequimur. Quo fit ut in obscuris rerum diversitate legatis . penes. haeredem elemo sit, sique id quod minimum est in eligendo haeres sequutus fuerit, non est quod eo no. mine repraehendi possit , quamvis id
quod minimum est, non cogMur Hiis gere, eaque vera est sententia capite 37. de tegat. I. & cap. 4. de- tritivis. veI, .vi. IUM.
ΡAucus libro ad Sabinum tertio de tutelis incidenter disserens, sic
est , non ab haerede instituto; sed a
testatore- sic testamento tutorem datum
proficisci, ut statim sine aliqua in te missione, mortuo testatore ad tutelae sininonem ipso jure admitti debeat. Simulatqua aιiquis haeres extitisset, in quit Paulus, hoc est, simulatque aperto publicatoque testamento haeres la..stitutus, aut substitutus declarasset velle se haeredem esse. Eoque sensu extara haeres dicitur apud Ulpianum in stadimentis, titulo vigesimo tertio. Si enim nemo e literis bσνes . irrisum M tessa- . mentum etiam jure factum , auctore eodem Ulpiano: & per hoc nec test . mento tutorcs dati esse tutores jure.
possunt, cap. Io. a. de testamitutel. Cur autem im haeres dari tristamento possit qui rationem expressit eodem illo ad Sabinum libro teris io ipse Paulus, feeuadram naturam eseajens, commoda coi que rei eum sequi, quem sequantu ν ineommoda; ac per hoc inserens, quemadmodum tutoν pecte in
commodum, iniquum non es, ust etiam
enim de tutesis scripsit Institutionum libro primo Caius: Qui pνοximior fueris de agnatis, ad ipsiam ιNitima tui ta pertineν ' quia is qui pνoximus fuerit ad istelam, ipse proximMs G ad bam Aratem. Illud nune videndum est , qua ratione ipse haeres restamento dari possit tutor, cum aliis nullis quam liberis impuberibus dari tutores test mento soleant: adeo quidem, ut scripserit expresse Cajus te e duodes m Tabularum , parentibus esse permissu ιiberis suis, sive mas lini, fiυe foemi'
dara, quam se sem in potestate, cap. I. . de testam . tui. Haec si vera sunt, quonam igitur modo fieri potest , ut haeres testamento dari tutor possit ecum certum sit liberas impuberes esse necessario haeredes debere: qui liberi non tutores dari, sed contra tutores testamento. accipere solent: & si praetereantur, rumpunt testamaentum, eos
que exhaeredari toga praetexta bullainque non patiuntur. Et idcirco quod Paulus libro tertio ad Sabinum scribit , ipsum haeredem tutorem dari istis. stamento posse . hoc non quidem ad institutum. sed ad haeredem reserendurni est substitutum. Haeredem .enim. suta, stitutuin haeredis instituti tutorem dari
84쪽
ufametuo potui aucton est Cicero, sae libro decimo tertio Epistolarum, familiarium scribetis a Tiιoi Pinnis fariimRiMissme me usum esse Astra re
tonius in Galba; Tutorem, inquit, quod pupillum eπi DUiruttis haeres
erat, vemens necasse , cruce asseeit . Etrideirco quod Paulus ait, --rec manias Leνede, sed a testatore protimus pro
'isci simulat e aliquis Me ea extiιὰt hoc tam de substituto, quam de legitimo haerede instituto accipiendum est quasi dixerit Paulus, tutorem testamenis, o datum statim ad functionem tute is haeredis instituti admittendum esse, simulatque, aut ipse haeres institutus se velle haeredem esse declaraverit. aut eo apud acta, ut fieri solet , abstento . substitutus iu- idem iecerit. Nam si abstento pupillo substitutus quoque h. reditatem repudiaret, utique.testamen. tum licet jure factum redderetur irri, tum, & pest consequens nec ipsa quo. me tatio tutoris, testamentaria sortiis ritur effecturni Cur autem ab haeredemon proficiscantur tutores hane se, ungin Paulus ditionem, quis fret ρ
lles , arripis is reo da uretinor: hoc est, aron quidem ut institii tus, haeres, sed ut substitutus detur.tutor, quemadmo. dum ex Cicerone, &Suetonio est deo monstratum . Pin esius haeredis Iu
inquit Parius i videlieet , hoc modo ,
Eaque ver sententia est, capite septimo de testamenti tutela, quam nulluseta . vide ut assecutus . . Haec Lregula juris ei viIis non rn haeredibus saviii substitutis testamento tutoribus Zatis :sed in aliis etiam multis antiquiris tractationibus .esse usili selet. Est enim Iustinianus auctor , eo ipso quod
quia purumque ubi successionis es em tumentum, uri, edi tutelae oaui esse .d bo , unica de legit. patron. tutet. Est etiam Ulplanus .auctor, sicuti ta-
pisit, ita, damnum quaque debere ad respuere, cap. 1. 8. de haered. , vel act. vendita. Apud eundem. Ulpianum : Arvio referι Cassium res odisso societatem ratem coiri- non posse , u
ώων-i Lurum tantum, alter , damnum
sentiora , m hanc Delitatem. leoninam selitam appellarii. capite Σ'. f. I. Pro socio . nimirum hoc sensu , ut alter socius ei quam simillimus sit, qui honem, hoc est, praedonem, ac devinratorem socium nactus est ia Ea prosercto ratione qua sic Institutiomam libiqquarto cap. 2O. scribit Lactantius Des es inibi bae editas mea μαι leo - id est , praeda , & devoratio lactus sun3haeredibus- meis. Iniri igitur nulla portest leonina. societas , cεrte propi
eandem hanc regulam qua traditum est secundum naturam esse commoda cujus, que rei eum , sequi, quem seqv tκ incommoda. Siquidem contra naturari 'est, ut unus ex duobus i sociis omni
lucrum percipiat . & ad alterum idu
mnum Omne redundet in , si Vis
85쪽
- mancipi, solis dari mancipio poterant XL POMPONIUS LIB. v. traditione quoque nuda acquirebantur AD SABINU Μ manci' -hiles , quum sint serae bestiis . 3c denique in suis res
Id νι- mstrum est . βαε facta uastis, comm uis ενον altereat a rapam .iaeue i, ad alsam transferri non re mancipi , inquit Ulpianus in fragmentis, tit. Ist. Iuris hujusmodi s REs ita alienari solent . ut earum lemnitates Pomponii tempore in usa dominia, aut transcriberentur . fuerunt . si quidein eas primus sustulit aut transferrentur, aut addicerentur Iustinianus . Et ideireo. Deile intelliis, aut denique adjicerentur ia Transeribe- gimus. quid sibi his verbis voluerittantur, teminento; quemadmodum in Pomponius: Id quod noνα- est . sinalbro. de Noe,&Area expresse his ver- facta nossνo ad Miω- ννaosμννὴ non po- bis docet Ambrosius: Ea bomines quia νῶ ia Nimirum nullius rei dominium
dem cum moriae ur, patramaniaem μα- sine mancipatione , aut tu iure cessio restamento eraUer νε μαν. Tranam ne, aut etiam nuda traditione pro cu-
rebantur dominia aut traditione n iusque rei qualitate jure Quiritium ada, aut mancipatione. aut in. iure cilis vero dominoe transferri potuisse . adeosioneia Addicebantur. aut ad judieatione sedem .st si res aliqaa inaneipi --
praeconix ossicio sub eorona ,sub hasta,. ripis data , nee in jων cessa , nec aesae de mensa, de lapide , de eatasta . ut sapia i in boum quidem illa marinis alio loco propediem demonstrabitue L essis Q. σ θω ,-νω- mancipio His
nudae possessioni rerum dominiae etiam Ulpianoe, in fragmia titia ria Id istur solent οῦ nimirum ex ratione quam ire quod nostrum est . με fas nostis . nostro tabella ad Leses x x.tabularum iam hoc est . fine, mancipatione . ia iure dudum demonstravunusia Transcriptio, ressione . di fine traditione nostr addi adjectioe dominii nullum requirebant alium transferes iure Quiritium nostdomini solemne factum , sed jure t potest ἀ Et haee est: hu jux regulae veraeeitoe peragebantur: translatici vero dom sententia. quae retula ex. Pomponii
minii,sne factoe nequit explica I Res lib. ad Sabinum quintoe desumpta est. enim a domino tradi . a domino per illi sortassis lo- eiusdem libri Us
aes,. M libram mancipio dari,ae domi, eata, quoe tradidit Pomponi ινῶ comis no ia jure eωι solemniter ad Me s modata, in pse Mem, in pmprietatem labat, ut ejus dominium emptori jure rerineri, cadig.. Commodati Nam cum Quiritium acquireretue ia Mastipatio id, scriberet Pomponius , hane viderimast alienatian3s auctore a Ci- potest rationem subjecisse ' Id. enim temnisTopicam Boetio, adbibitis quin- quod nostrum est, sine factα nostro aἀνιe restibus eἰυibur Roma. a puberiba , alium transferri nodi potest ' & seer libripenda . ad eum modum peragi contendisse commodato dominium non Blita quem libro sngulari ad Leges duo- transferri . praesertim eum ad dominii decim tabularum latissime descripsimus; translationem opust fuerit olim qiu simul explicantes ita jure cessionis an- dami mancipationis, aut in iure cessumtiquum morem , veramque rei manci- nre solem ny facto; quod factum eom hi. 4e nee mancipi differentiam. Rex anodato explicari nec solet,nee potest.
86쪽
DE usustuctu, usu, & habitatione
aecuratissime disseruerunt Ulpia nus lib. I . ad Sabinum 3c Paulus ad eundem Sabinum 'ib. 3. Inter alia ab iis tractatum 'suit: is cui aedium lega. us est usus quales recipere personas possit - & ajunt quidem Tubemne , Labeone . & Celso auctoribus defini. tum ostiisse, ut hospites, liberti, inquilini, & elientes recipi possent, eap.,εe de usu Sc habit. Cur autem imquilini,& liberti potuerint recipi, non tam mirum est, quam quod hospites, aut elientes reciperentur. Nee id etiam mirum videbitur ei, qui non ignorat quantam patronatus. & hospitii iuris rationem habuerint Romani . Μoris enim erat, ut humiliores cives totos sese in potentiorum fidem, de clientelam dederent; eaque ratione potenti res quidem patroni , humiliores vero clientes dicebantur. Quo spectat illud Sidonii Apollinatis Epistolarum lib.7. iv νε stentari patνonum, iura E
denter Dionysius Halicarnassaeus lib. 2. , . di Aulus Gellius lib. s. eap. I 3. Eaque deditione eum patronis suis hospitium domumque communem babebant clien- . tes , c. p. 3. 3. de penu legat. Id quod his vers bus Terentius etiam manifestum facit in Eunucho:
uandoquidem igitur domam habuc
rint eum suis patronis commae clientes, quid mirrum cui aedium usus legatus est, eum clientes suos recipere potuisse Sia cur hospitra recipere m. tuit Certum est eum etiam cives Romanos habuisse morem . ut quo potentiores erant, di nobiliores, eo sibi magis potentissimos quosque, dc nobilissimos tam peregrinos quam provinciales . non quidem patronatus , sed hospitii iure devincirent, dextris iunis Elis, praestito lateri praesentes. aut per internuntios sacramento, dati qe muneribus mutuis, quemadmodum in Uirgilium Servius, & Donatus in Terenistium testantur. Haec si vera sunt, non est igitur absurdum eum cui aedium legatus est usus , hospites etiam rectispere potuisse . Domum enim hospites
cum hospitibus vi ,& potestate praestitisaeramenti habebant communem. Illud etiam quaesitum suit, se mulieνi aedismNιictus δει Uus , an cum maνiro babia ναν mulier psit. Et respondet eodem . illo ad Sabinum libro decimoseptimo Ulpianus , posse eam eum marito hori. are, oe primum f. Murium id adis
tutum nostriis, maelier cum marito novo
potuerit babitare , cap. De usu,& habit. Addiditque Paulus, socerum quoque cum κωνu , cui adium legatos es usus habitare posse. utique eum vir tina st, cap. s. d. tit. Viri enim ratione inter nu. rum,& socerum affinitas constat, quae
affinitas hujusmodi habitationis interis
pretationem requirit . S; υἰρων se t Rarar muIieν. aedium legaveris usum , Tu LMIE MEARUM AEDIUM USUM RELINQuo , benigna inteυretatione etiam maritum, inquit Ulpianus, recipere pueris' praeter malitum posse
87쪽
- a nuru vecipi foeevum , ad Sabiis Et inter alia in eodem libro ab Utinum libeo tertio auctor est Paulus sano tractatum fuit ι se ered ν.
d. cap s. 'hinc , ni fallor, subiiciens Mus indisinus eam excepti e M. quia raticinem et 'In tutamentis enim ρισαι - ei debeo ιν, avero, a. utiti legatum A. molis. aιes inanestim .nterretan/ων : de Et respondet Ulpianus, Mitto tigatum is nimirum voluntatibus sentiens quae ese , quia remissa creditoνἰ exeῬι a tuis
non plene, aut a olute satis expressae detur, cap. 28. de Iegat. r. hanc ni salis sunt . Id quod hujul modi speciebus Ior subjiciens rationem: Noa enim via quibus de aiatum ulu legato disseritur de aer cepisse qui . ρεν exceptionem a misoptime eonvenit . Qui enim aedium sitione remove ν. Quasi dixerit Ulpia. legat usum , ea non uidet e ejus esse sui S. Si centum acceperim mutua , &intentio. ut velit eum 'cui Iegatus est postea cum meo creestore pactus su ridium usus , solum in iis habitare , rim de iis centum noa reddendis, Me sed potius eos etiam reeipi videtur vo- pacto mutui contractus sic non exti 1uisse testator, quos recipere deberet , guitur, ut possit impedire quo minus si aedium proprietas illius esset, eat centum a me jure petantur cap. 4. de aedium legatus est usus . Atque ita Constit. pecvn. cap. s I. de pact., sed plenius quam expressum est testamem exceptionem habebo pam eonventi 'to , hujasmdi lagatum interpretari qua exceptione a petitione sua rem prudentes solent, ad libertos, inquili- vebitur ereditor . Et quia ipso jure nos, clientes, hospites, maritum, so- contractus mutat exceptione pacti non emumque illud trahentes. Et hie ve- poterat extingui . inde etiam evenit rus est hujus regulae sensus. Nam cum ut is qai in tuum dedit,& pactus est. Nec regula ex Pauli ad Sabinum lib.3. illud non petere , ipsa pactione a d desumpta sit, & eum hujusmodi quae- bitore suo cepisse , hoc est , recepisse
mones eodem liboo PauIum tractasio non videatur id quod mutuo datum omnino constet, ' quis obsecro dubita--: siquidem illud petere credit bit quin optime ad testatorum de usu potest, quamvis a petitione sua , exis aedium legato voluntates plenius, quam cepti e pacti conventi removeatur ut illae contextu testamenti expresiae quod utique non saceret idem eredi sunt, interpretandas referri haec regula tor , si ipso jure extinctus esset eo
possit, & per consequens optime com tractua mutui utputa aceeptilatione . iungi cum cap. s. de usu,&habitatione. Tunc enim id quod mutuo dederat , . ' omnino videretur a debitore suo tr . '- . ditor recepisse, & per consequens m
XIII. ULPIANUS LIB. XII. contractus ipso jure extinctus esse. AD SABINUM. quemadmodum evidentissime demo
- stravimus Variorum lib. 2. cap. s.&α
η videtur emisse,pῶ ρον meoiianem Cum Uitur apud Ulpianum quaesitum .
a petitione removetur. esset an utile lagatum sit, si creditori. meo id quod ei debeo, i vero, tu. HUIus eapitis inscriptio manife- tus adversus eum exceptione, considein stum faeit , regulam hane ad xans Ulpianus quidnam appellatione deis tractatum Imatorum omnino reserem biti posset contineri , hac videtur didam esse. Libro enim decim ono ad stinctione usus esse , ut contenderit
Sabinum de Iegatis disseruit Ulpianus.. aliud esse si debitum exeeptione aliua
88쪽
i DE DIUERSIS A REGULIS IURISAE tr
si ipso iure tolleretur . Nam Psi ipso nunquam a Romanis .esarpat m fulsis, jure debitum extinctum esset , utique hunc proserens Virilii versum: omne quod sibi debetur , creditor .adebitore cepisse videtur ia Qui autem exceptioue a petitione debiti potest Temoveri, is tamdia videri potest id quod sibi debetur non cepisie , quam. Lu nulla petitioni ejus objicitae ex. ptio . Et idcirco debitum ipso iure extinctum legari a debitore creditori inutiliter selet; cum contra, debitum
non quidem extinctum , vesum opei Eι tuba commissos medio ωni3 aggere
omnis obligatio, aut pure . se sub conditione, aut in diem', aut ad ce tum dism , aut denique iis diem , α sub eonditione simul eoncipi solet , cap. 44- in princ. de obligat. , Se astieap. 8. de verb. oblig. Obligatio pure eoncepta statim eommittitur. In omnia his enim obligationibus in quibus dies ceptionis . etiamnum extinguendum non ponitur, praesenti die debetur, hoc legetur utiliteria Quamdiu enim exem est in obligatione pure concepta sta-ptioni locus est , tamdiu nota videtur tim cedit,& venit dies, cap. 2I3. de id quod sibi debetur creditor cepisse ; ver, fgni L Nam, ut ait Iib. 3. De ac prolude creditori utiliter potuine clamationum Senem , quaties ιempus hujulinodi debitum a debuore imisi . acieitur, praesens inte igitur. Oblia Nam hoc Iepato non debitum aliqυod gatio sub colla itione contracta , ante
novum Constituitur,. non vetus resusti- conditionis eventum non committitur,tatuν , sed xemistitur duntaxat exem sub condit. Institia de , verb. oblig. aque exceptione remissa . esse quemadmodum nec in ea obligytione petitioni locus utiliter solet, quae pe- quae in diem concepta est ante stat ritici antea propter exceprionem nuti tum diem, dies cedit, d. e. 44. in prinnitus tuaerat auctoritatis . Et recto quidem verbum emise , in Florentinis Pandectis sine dipthongo descriptum extat, Mod verbum a quibusdam ip- terpretibus expressum diphtongo miram peperit confusionem , Sc rei per se alioqui diluciuae incredibilem obscu-
In omniares ob is ianuise ἰn qu bur dies non ponitur ν praesenn die debetur.3c d. c. 2Iq. Caeterum si in diem, Scrub conditiove smul aliqui fuerit st, putatio eoncepta . & ante contigerit evanescere conditionem quam venerit statutus dies, inter Proculeianos S binianos agitatum fuit , ad condia
eummittotur Ripulatis; hoe est, an st tim a tempore evanescentis conditi
nis incipiat effectim krtir, stipulatiose, eonditione, di in diem simul eo cepta, an vero ad hoc ut λνtiatur enfectum necessum fuerit diem expecta. - . Et Sabinus quidem Proculo vis est adsentiri stipulationem ejosmodi ad
s- ς Hse tam a tempore evanescentis
T LATI O mul atque essectum eo itionis sortiri, ut incipiat deberi bio Micipit .rtiri , ut quod ea te quod ea stipulatione con rehensum In prenensum est . imi piat deberr , est: verum ad hoe ut possit peti, eL
protinus commisti dici tur . Est enim Nonium Marcellus auctor inter auapro initiare eo iιιendi verbum novis sectum utique ante statutum, diem non sortiri se d. cap. zI3. Idque illud et '
89쪽
illa stipulatione, si ΚALErinis 2TN
ua froΜDEs mortuo homine quaeriis. tur an statim ante Kalendas agi ponsit. Sabinus . Proeulus , expectandum diem actori putant, quod est verius . Tota enim obligatio sub conditione.& in diem eollata est; & lieet ad conditionem committi videatur. dies tamen superest, cap. 8. de verta oblig. Haee Paulus his verbis , iam ad
phrasim huius nostri seculi hominibus
eruditis prorsus ignotam . exprimens eleganter. Sic enim veteres Iocuti sunt: Ea οMigatio ad rauditionem eommitιi. νων, ea stipularis ad diem ommisai M. nihil aliud signifieare volentes , quam obligationem aliquam ab ea conditi ne, quae aut adimpleta est, aut qua deis
ficit obligatio, initium sumere iusti debiti. Idque ex Varrone docuit evide fissime Nonius Marcellus. c um enim ex Virgilio demonstrasset Nonius eommi . raro pro initiare Romanos posuisse . hunc quoque Varronis locum subjecit:
Dιθα-imais mussati , dominus maturama ad caenam eommittit. Quo sn loco ad coenam committere eo prorsus semia visus est Varro posuisse, quo dixit Paulus ad conditionem committi oblusationem. Per domin- intelligit Varum exhibitorem convivii , & per συσ-attira ova cocta. Me enim hunc Varistonis locum interpretatus est idem No.nius in dictione, dominus , & in diis ctione matur.m . Cujus lota ea esse videtur vera sententia , ut is qui aliis quod exhibet convivium , ad initium coenae ova suis convivis cocta praeponat. Simili modo ea recte dici potest ad conditionem committi obligatio apud Paulum , quae ad evanescentis conditionis initium relata plenum justi debiti sortitur effectum ' siquidem tune committi dicitur obligatio , cum
id quod ea continetur incipit d rὲ .Quemadmodum istitue ad coenam comis
mittiω id quod ad coena mittitur, Me reponitur initium . auctore N nio . sic etiam obligatio quae ad ini.
tium. aut impletae, aut extinctae condutionis refertur , recte ad conditionem committi dicitur. Et haee quidem eum ita se habeant, non est igitur cur haee Pauli verba et Et ιiere ad eooditionem summ7tti videatων. vitiosa esse, virum quendam eruditissimum s uuti, nobis persuadeamus , & sie emendanda et Et
Iises ante diem eoadisis eos mἰtti videa νων . Quis enim mortalium unquam
Iestit conditionem committi . de ea p itissimum conditione sentiens quae jam prorsus evanuit , Se qua defecit obligatio λ Dices; committitur poena: ve rum est, sed ita committitur , ut ea incipiat deberi . Nemo enim unquam dixit evanelcentem poenam committi .
TV. PAULUS LIB. IV. AD SABINUM.
Is q. actionem habet ad rem reeuperauis dam , ipsam rem babere videtur.
Pins Essio recuperari duobus mois dis solet. nimirum, aut interdicti, aut actionis medio. Non enim novum est ut de quibus rebus interdicta prodita sunt, de iis quoque actiones interdum decernantur. Interdictum quod vi, aut clam competit si quis alienas arbores exciderit ; illudque interdictumaeum actione legis Aquiliae , & XII.
Tabularum concurrere auctor est Cais ius , cap. 23. 4. Locati . Testatur etiam Ulpianus restituendae possessionis ordinem, aut interdicto expediri, aut per actionem, cap. I. uti possid. Proinde si me vi ex iundo meo deis turbasses, recuperandae possessionis no.
90쪽
mine duplex milu remedium compe- interdictis maluerit judicio recuperato. tebat. Aut enim potet' interdi , rio is qui dejectus est in possessionem
aut reeuperatorio iudicio tecum expe- restitui . Tunc enim non recuperat
riri. Interdicto quidem, decreto Prae- duntaxat possessio solet, sed tahit etiam toris postulans in pristi m meam poc adversario condemnabatur , quanti ea session- restitui; iudicio vem injuste res esset, G est, in duplum, eap.1r.Mjectum me a nodi possessione ita in fine, de tared. , vel actio vend hi iure conquerens, eoque nomine dari bitR etiam ejus quod. interest, ratibne recuperatorem postulam, qui de tota Idque illud est quod edicti 'quadam
possessionis musa cognoscat, & adversa- perpetui antiqua: clausula sie apud Uarium poenix civilibus mulctet ia Intem larium m m. notis expressum inue. dum decetnebatur hoc modo et UNua nio: QUANT D EA R Em ERIT TAN.
πυAs ; ' protinus is qui dejecturu
erat , restitui ex hoc intelaicto de ..bat; in qua. restitutione adhiberi usum pationis solemnia, soleat ad hune mo dum . Qui vi deiectu . erat interdictω
recuperatorio, a Praetore impetrato con
vocabat amieon suos , & cum iis in fundum recuperandae possessionis gratiae deductus, praeserite adversario. surculum deisingebad , sblemnibus, verbi& cedere advertarium, vacuamque relinquere possessionem jubens ; defractoque surculo,
rursin ex iundo per eoldi m amicos, murex deducebatur. in m hunc evi dentissimist aliquor argumentis alio u eo demonstravimus ,. de quo morae via
ρονμ- Ο- .. Nec sane aliud, quiduami continebaT interdictumst .. quam mplicem quandam, Megetn formulam,.qua fieri. quid', aut non. fierii se a Prae: tore jubebatur, ur ei, parere' necessum statim, foret'. sine aliquae causar indag tione ς ae proinde nullam, sententiae pronunciationem'. nullamque' rei, judi eatae vim,aun effectrum sertirii aliquodlinterdictum ibis se cap. 3 de amom. p. dc venditi. Αliussi est si negle ,
Pee testex emi 'intelligit' Praetor cives
Roma- , qui per vim dejectionem fieri viderant .. Et haec quidem cum ita se habeant, . nunc facile intelligimus, quid sibi hae regula voluerit Pauis lusia ren actionem. enim, si non iudicium recuperatorium. ipsum saltem intellion recuperatorium: interdictum, ad
rem, ista inhaerentem', . unde quis videjectus, est recuperandam: omnino pertinenS, . c. I. de vi, & vi a Baala . Siquidemi novum non est acti ias verbo' interdictum. quoque' contuneri .e. 37. de oesigat. & actionib. Disi seruit libro, quarto. ad. Sabinum Paulus de testatore qui rex suas alicur Iegavit. cap. 73. de imari. 3. & in disserendo
cum quaestum esset' quidnam suarum rerum appellatione' eontineretur, vide. e Paulus, respondisse eas etiam res immobiles nominae suarum rerum com
prebeest .se quarum possessioe recuperari interdicto potest hanc subjiciens ra-
viduaν Eaque est hujus, regular verae Interpretatim se quam pri e sert ipta inscriptio , quat libro, Pauli; quarto ad Sabinum haec. eadem regula trihuitur is