Tractatus theologici quos in scholis sorbonicis dictavit D. Carolus Witasse ... In septem tomos distribuiti. Tomus primus septimus De augustissimo Eucharistiæ sacramento

발행: 1738년

분량: 495페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

sectilenr, propterea quod synodum Chalcedonensem non damnarere alii: Haesiantes: alii Semeriani & Theorisiam itidemque Cor Uriviis a Severo patriarcha Antiocheno & Theodosio Alexandrino quis corpus Christi corruptibile statuebant x alii. Gaiamtae ai Gaiano ,. qui. contra. definiebati corpus Christi a primo suae cum Verbo coniunctionis tempore eorruptionis expers fuisse ,. & ideo vocabantum Incorruptisti ali, tandem Jiscobitae 1eu Jacobini a Iacobo. quodam Zamalo non exiguae apud. Eutychianos , Syros & Armenos. celebritatis homine M sic nominati re itaque illi, proprio, quodam jure appellatici sunt, Iacobitae r sed hoc nomen postea extensum est ad omne& Μonophysitas , etiam Coplititas & AEthiopes . . Et quidem Jacobitae initio meri fuerunt Eutychiani, & unam ex al-terius conversione naturam in Christo admiserunt : sed temporis decu

su plerique in Syria &. Armenia sensim ad Dioscori opinionem dilapsi

sunt, quam omnest AEgyptii & AEthiopes amplectuntur. : ita uri Eut chi ipsi anathema dicere non veritii fuerint, ut cernere' est apud. Rab

An autem illi sive Eutychiani. sive Jacobitae recte de Eucharistia huiusque senserint , . dubium est apud nonnullos. Calvi uiani enim contendunt: ab iis praesentiam realem corporis Christi in Eucharistia ac transesubstantiationem . nec agnitam esse , nec. agnosci potuisse . . Ita. Alberti-nus in. Theodore top. Claudius Charentonensis , ministe se parsa. . & nuper Banagius lib. I g. bs: Eccc ca χω num. I: tom. a. quod a jam expendendum est . Id autem ut praestemu& major s- perspicuitatis gratia , I. . dedi veteribus Eulyellianis,. 2. de recentioribus, id est Iac bitis generatim 3: de Cophtitis; 4. dea Ethiopibus , 3. de. Syris M. 6..dα Armenis dicemus . .

VETEREs Etitychiani realem' corporis Christi in , Eucharistiae praesen tiam Sc trans ubstantiationem admiserunz. . 8 PROBATUR I: omnium antiquorum, qui. adversus Eutychianos serigere , aut de iis meminere; silentio . Si. enim 3 catholicam de Euchari-ia fidem violassent Eutychiani: id sane, non permisissent illi serum errores recensenta auri impugnant. . . Atqui . de hoci capilae: omnes. ta- cent. Ergo.

PROMTυR ar ex liturgiis, istiusmodi Eutychianorum . . Quas enim ab Ecclesia catholi ea. liturgias acceperant , , cum ab ipsa discederenT, eas

dem' servarunt immutatas ., AC in iis pontifex cum sacram, communi

nem fidelibus porrigeret ,. pro more dicebat , ., Corpur e Drauis Domini' Dei GAmtoris, Iesu Cbri . t populus respondebatta: amen , id est, vere quibus verbis fatebantur. vere in . Eucharistia esse corpus & san-Dj Ego by

122쪽

CmCA EUCHARISTIAM. v I I Fuinem Christi r unde Anastasuis Sinaita Odσι , cap. abversus Timotheum, qui .inter praesules Eutychianos insignis fuerat, quique idocebat ablam id nitarem esse naturam Christi , etiamsi incarnatus M., disputans ad hominem, ut aiunt ., & ipsum sbi contradicere .demonstrans Impius uigitur est Timotheus, inquit, cum ait, natura se Christi post incarnationem test .sbia divinitas . Si enim Christus est ,, sola divinitas, divinitas Nero sub vilbm & tactum non cadit , neque se sacrificari potest , membrorum simul & es . expers.liquido contici-

. ,, tiar Timotheum .is.. . ..1 inlicitari 1 aerificium dc ,communionem sanEti D,, si motum mylleniorum icorpor siti sanguinis Christi l .neque credereis vereque iconfit uti corpus & s anguinem Christi. Nisibilo creatum & ter- .is restre,eile quod offerens traiiit his verbis populo Corpus o sanguis, D mmi er μι Satis oras Iesu CH si Si enim selana divinitatem is naturam Christi elle. allerit , teneri lautem, & frangi, di dividi, Sc., uani murari, dc clcntibus conteri, a divinitate prorsus abhorret, in alis terutra in ioveam Timotheus incidat oporter, ut aut divinitatem passis, bilem ω .io ubilem 'utatuvo, aut nnet corpus δc sanguinem Christi H D qua viseri de manducat in mystica mensa, et raditque his verbis popu-

,, to et Coi μυ c utamis mamm Mytra Jose, Cisisa et debebat enim potius,, iumcnte in ara alioqui. : Tria divinitas Domim nostri Iesis Christ. Sie Α, .stalius ibi, quasi diceret 2 Iuxta vos, o Eutychiani, verum Christi corpus et canum est in altari, di hoc ipsi inet vestri pontifices profitentur dum ad sacram communionem porrigunt populis Eucharistiam. Ergo di-V nitas, non est sola Christi natura, quod impie docet Timotheus sectae Yostrae .antesignanus ς aut vobiseqm Spsi pugnatas. P. OBATuR '3. Theodoreti testimonio , aut potius Eutychianorum dipud eum , fidei professione Halogo a. ubi orthodoxus di Eutychianus,

quem Theoctoreius Eram tin iocat, secum in ricem disputant, an mat ais humana suerit abdivina absorpta, ct in eam mutata. Cum enim Or- thodoxus obiter , ex eo quod Eucharistica symbola sint sacramentum

seu signum sentibile corporis Christi ., colligeret inesse Christo corpus

se contra Eutychianus occatis em inblatam captans, & in Orthodoxum retorquens argumentum opportune, inquit , de .divinis mysteriis m intulisti sermonem i nam inde tibi Ostendam corpus Christi in aliam m mmari naturam responde igitur ad mea interrogata-- ORTHODOxus. Responoebo D ERANisTΕs . Qui appellas δῶρον donum quod osertur ante saceris dotis invocat onem B ORTHODox Us. Aperte dioendum non est a ruerisimile est enim a- ω desse aliquos mysteriis non initiatos .

Diuitiaco by Corale

123쪽

ERANisTrs. Post sanctificationem vero, quomodo 'haec appellas ORTHODoxus. Corpus Christi & sanguinem Christi. i. ERANIsTEs. Et credis te corpus Christi i&. sanguinem percipere

ER AN IsΤΕs . . Sicut ergo symbola Dominici corporis & sanguinis alia sunt ante sacerdotis invocarionem, post invocationem vero mutantur, & alia fiunt, ita Dominicum corpus post ascensionem in divinam substantiam mutatum est. Sic Eait schianus disputat. . Ex quo evidenter consequitur ab ipso .&, praesentiam realem & trans- substantiationem suisse admissas. Ac I. quidem praesentiam realem. ranistes enim eκ communi Ecclasiae fide orthodoxum eo , adducit in te rogatis suis, ut fateatur pancm quidem Sc vinum esse in altari ante i vocationem Spiritus sancti, seu consecrationem Eucharistia . postea vero corpus 3c sanguinem Christi ibi esse. Proinde ex altari percipi compus Sc sanguinem Christi. Ηἐaec autem, ut liquet, praesentiam realem arguunt. E. Transsubstantiationem ab eo pariter agnosci non minus est manifestum . Propositum enim Eranistae est . probare naturam humanam Christi in divinam esse conversam. Ex eo autem .colligi humanam n

turam in 'divinam potuisse converti , Sc reipsa esse conversam , quod in Eucharistia panis & vinum in corpus dc sanguinem Christi mute. tur . Itaque totius illius argumenti fundamentum est transsubstantiatio Eucharistica . Scilicet Eutychianus loquebatur de reali & physica cci

versione naturae humanae in divinam et eam. autem astruit oblato exemplo illius , quae in Eucharistia utrimque i credebatur, mutationis e proinde vera utrimque admittebatur ac . physica mutatio substantiae 3 panis& vini in corpus & sanguinem Christi : alioqui ridicula , omnino esset disputandi ratio . Fitigamus enim Ecclesiam agnovisse duntaxat in E charistia figuram aliquam corporis Christi in coelo existentis , ut Cal. viniani volunt, absurde prosecto argumentatus esset Eutychianus e r loesnaretur enim in hunc modum : In Eucharistia panis manet panis, sed evadit in figuraari corporis . Christi : ergo pariter nubra humana non mansit in Christo, sed reipsa in divinam est conversa. Hoc autem argumento Mid insulsius esse possit non intelligo. . Ergo cum Eucharistiae exemplo astrueret humanae naturae conversionem in divinam, non potuit similiter non admittere veram & realem panis & vini mutati nem in corpus Sc sanguinem Christi, ut comparatio quadret, eique vis

aliqua constare videatur. D

PROBATUR 4. ex fidei prosessione Gaianitarum apud eundem, Anastasium Sinaitam ibidem . cap. a 3. Cum enim illic Gaianitam interr gasset Orthodoxus , Num communio. sacratissimi corporis & sanguis o nis Christi, quam offers & participas, vere est verum corpus & san-- guis Christi niti Dei, vel nudus panis qualis ostiatim venditur, velis vicem duntaxat & figuram gerit corporis Christi, ut sacrificium hi

si ci quod Judaei . onerunt i Sic Eurychianus ille respondet : Absit , inquit,

124쪽

CIRCA EUCHARISTIAM. x I

inquit , ut dicamus sacram communionem esse tantum figuram cor.

M poris Christi , aut nudum panem ι s ed ipsum corpus & sanguinem si Christi filii mi incarnati vere accipimus. Nihil luculentius. His enim verbis jugulatur error Calvinianorum , qui existimant Eucharis stiam esse , non corpus Chrissi , sed ejus figuram : simul & stabilitur dogma catholicorum , qui contendunt eam vere esse verum codipus & languinem Christi et utrumque autem ita diserte asseritur , ut nihil supra. PROBATu R I. ex dissertatione ejusdem Anastasi contra Μonophystas ibidem, cap. 34. Cum enim alleverent non esse veram naturam, sed

solum Verbum, sic contra pugnat. Est, inquit, res admiratione dio gnissima , corpus quod sub at pectum cadit , . . . . quod augmenLum, capit, quod salesis involvitur, circumciditur, .... colaphis caeditur, is occiditur, quod immolatur, frangitur, dividitur, manduca-M tur , conteritur , distribuitur & participatur , non esse naturam seu is Veritatem e Verbum vero inaspe abite, .... quod neque in partes D diviserunt, neque manducarunt, . . . hoc, inquam, Verbum naturam esse confitenture atque ut aliquid tanquam insipiens proloquar, id quod is Videtur, & alicubi comprehenditur, magis ab omnibus natutae nomen ,, mereri centetur ac creditur. - 1llic, ut patet, pro consessis ab Eut

chlanis sumit Anastasius illud ipsum Christi corpus, quod ex virgine o tum est olim & oculis usurpatum, quod fasciis est involutum & circumcisum, quod colaphis caesum est, & in cruce sumxum, hoc, inquam ,

ipsum Christi corpus quotidie in altari immolari, fidelibus distribui &ab iis manducari r & ex eo colligit hoc idem corpus veri nominiscae naturam , contra quam opinabantur Monophysitae . Disputat enim an hunc modum t Corpus quod videtur, tangitur, immolatur, mand catur , veri nominis est natura . Atqui Christi corpus juxta communem & vestram doctrinam olim visum est &tactum, atque etiamnum immolatur in altari, indeque sumitur & comeditur . Ergo veri nominis natura est. At nullum inesset huic argumento robur, imo ne species quidem ulla aut ullus color, nisi praelemia realis ex utraque Padi te fuisset credita. ElSo. OBIICi Es i. cum Claudio supra & re musionis 3. lib. I. cap. 2. Eutychiani sentiebant nullum in Christo corpus esse; sed illud vel ab incarnationis exordio , vel ab ascensionis tempore in ipsius divinitatem suisse conversum. Ergo non poterant simul profiteri verum Christi compus etiam nunc sub eucharisticis symbolis latere iisque contineri r ali

qui non sibi illi constitissent.

NEGO l. consequentiam . Potuerunt enim secum ipsi pugnare z n que nostrum est praestare constantiam in haereticis , maxime vero Eu-xychianis, quorum ut impia, sic etiam stolida fuit doctrina. NEGO a. antecedens. Qtiidquid enim de humana natura Christi di-Xerint aut senserint Eutychiani, prosecto verum quoddam in eo corpus

125쪽

semper agnoverunt , quod quidem pluribus. historiar mon inentis ouinti exceptione majoribus comprobatur. PRi MuΜ petitur ex variis. fidei professionibus quas. identidem eci

derunt.

I. Enim. Eutyches ipse in synodo, Constantinopoli tana ab Eusebio, accusatus & interrogatus a Flaviano, Profiteor , inquit, aduentum se Christi cum carne ex beatae virginis carne factunx eise & hominem se persectum nostra causa esse fastum : o. quae reseruntur ad .. P. concialii Chalcedonensis Ibidem Ipsum , inquit,. corpus Dei confiteor : non ,,. dixi corpus hominis corpus Dei; humanum. autem corpus . a. Dioscorus ibidem , postquam dictum esset ex duabus Christi natu-xis , divina scilice L & humana , unam esse factam , sic rem explicatis Neque confusionem dicimus , inquit , neque divisionem se neque Con-- Vernonem : anathema. dicenti aud confusionem , aud convertionem is auu commixtionem. 3. Eranistes apud Theodoretum dialogo a. cum Orthodoxus ab eo sciscitatus esset an Christus non tantum Deus , sed etiam homo appeI-landus sit, sic respondet . omnino , inquit : o paulo post et Carnem se,, inquit, & animam rationalem assumpsisse Deum Verhum confitemur. - Ibidem, Deum & hominem Christum, . inquit, saepe consessi sumus. Ibidem , de his Christi. verbis disshrens : Pater mi , s pclybile est, transeat a me calix se : Homo, inquit, factus filius Dei, & ve

o bis & reipsa. nunc quidem carnem . nunc vero divinitatem ostendit , .se sicut certe hoc loco & animae Sc carnis infirmitatem ostendin: est enim timoris. I ectio. . , . ex Scripturis demonstrat animam rationis is compotem &. carnem in Christo et se .. Quod .s,. inquit, post inca si nationem anima non est intelligenda anima; nec corpus ergo corpus intelligendum et & invenietur inane spectrum magnum dispensationisse mysteritim, nullumque discrimen erit inter nos & Marcionem 3: Μa-- neten ,. qui tales fabulas commenti sunt. Sic etiam saepius in operis decursu suorum fidem ac doctrinam aperit Eurychianus. q. Timotheus ,. de quo Anastasius supra non secus ac. reliqui praesules Eutychiani inter administrandaria communionem sacram sic alebat ,

Corpus & sanguis Domini & De L & Salvatoris Iesu Christi ..

.. Μonophysitae apud. eumdem Ibpra, corpus quidem in . Christo esse . latebantur; sed illud non esse veri nominis naturam. asserebant o. Iacobitae Orientales apud. Rainaldum ad annum I 26Z: num. 37. Pa riter asseverand Christum. esse verum hominem . . 7. Patriarcha Cophtitarum. in prima fidei prosessibnc non ita priden Pedita ,. ω relata tomo 3. perpet.. lib. 8. cap. I9. testatur a se & ab omnibus suis verum. ita Christo corpus agnoscL : declara L idem altera fidei formula ibidem . . V . 8. . AEthiopes hoc ipsum in liturgia profitentur sic enim ait sacer dos post consecrationem . . Amen ,. vere hoci est corpus &. hic est sanguis. , ,, Einet

126쪽

CIRCA EUCHARISTIAM. III

,, Emmanuel Dei notitii : ainen : credo : credo : credo e amen, hoc estis corpus , dc hic est latis uis Domini, quod & quem alliuniplit ex Alaria ,, & illius cum divinitate line mixtione aut permutatione naturae. 9. Iuem asseverat patriarcha & prianas Armenorum una cum pluribus aliis ejus dein gentis praesulibus & ponti ricibus tomo perp. paL. TII. Idem alii qui in AEgvpto erant Armeni ibuL p. m 773. Hoc iure irsum quoque alii in linerside profitentur Armeni ibid. pag. 78o. Et d inde, inquiunt, quamvis credamus unam naturam Verbi incarnati ju- ,, Xta Cyrillum Alexanurinum , non tamen consulam juxta Etuychum haereticum : sed ex persecta divinitate & perseeta humanitate & exis una persona unum Dominum Jesum Christum unitum cognoscimus in- ,, coutule; uirile & crevimus & dicimus Cliristum hal)ere corpus ani- ,, Mam, quod largitur pretiose omnibus digne accipientibus. Qtiibus verbis nihil prosueto esse potest ditertius. SECuNDuM rnornenrum desumitur ex intestinis, quae inter Eutychia' nos exortae sunt, contentionibus, & variis illius sediae divortiis. Scili' et cum apud omnes vulgo Eutychia nos constaret verum in Christo corpus e X titille, gravis postea exarsit inter omnes contentio, quale nam foret cjusmodi corpus, corruptibile, an incorruptibile. Et corruptibile

quidem ante resitrreetionem fuit se Severus pronunciabat e contra au

tem incorruptibile Gaianus . Hinc qui concordes prius erant , in Va rias factiones abierunt. Alii enim dieti sunt Seυeriam Sc Corrupticolae alii Gaianis e Sc sis musticolis . Id narrat Anastasius Sinaita in Origo cap. 22. Severus , inquit, & Gaianus initio concordes erant, eam , , demque sententiam sequebantur, ex simul in decimo octavo vico Ale- Xandriae degebant . Quadam igitur vice interrogavit Severum Gaia- is nuS, utrum corpus Christi vocandum sit corruptibile an incorruptibi- le. Respondente Severo fuisse corruptibile ante resurrectionem a moris tuis, lucessionem ab ipso Gaianus fecit, ratus, si quis corpus Christiis corruptibile alIerat, necessario duas in Christo naturas confitendas el- ,, se. Haec est causa cur se juncti sint. Eamdem hi storiam refert Theo. dorus Rait ensis tomo i s. Bibhoib. Patrum. At nullum esse potuisset inter tos ejusmodi schisma domesticum , nisi prius pro certo habuissent 4 esse in Christo corpus. Ergo. TERT Iura depromitur ex Patribus qui Eutychianorum doctrinam

nobis repraesentant.

FlaVianus Constantinopolitanus episcopus, qui primus Eutychen dam

naVit in vis. ad Leonem papam aci. i. concitu C balcedoneusso de Eutychz loquens Ajebat, .... inquit, corpus Domini non est e quidem corpus hominis; humanum vero corpus esse quod est ex virgine. Anastasius Sinaita in Origo cap. i8. M Audiverunt, inquit, Severum D ai erentem, quemadmodum unius in homine naturae alia pars est ani- ma, alia corpus; sic & in Christo ejusque una natura, unam partem is esse divinitatem, alteram corpus,

127쪽

ri 6 DE ERRORIBIT

Vigilius Tapstanus lib. 4. cantra Eut=chen , num. 4. Haec EutyTEIarnorum placita considerans , ex iis colligit duas in Christo naturas ab

iis admitti. Dixisti, inquit, ipse Deus, qui in carne natus est, q iis factus est inconvertibiliter perlectus homo, permanens Dei filius uniis genitus, & Deo similis in virtute , & nobis similis in infirmitate .

- . . . Non prudentis est in re simili dissimilia confiteri . . . Nostram , is imo catholicam , adversus quam niteris, fidem confirmas. Ibιdem is num. I 2. Qua prosessione, inquit, ut tecum simpliciter agam diffibis cella in Christo fateris eme naturam. Ibid. nu. I Geminas prosesto , is integras, immutatas, inconsulas, Uerbi & carnis fatemini esse naturas. QuARTum ex iis erroribus depromitur, qui Eutychianis olim attributi sunt, Valentinianorum nempe & Apollinaristarum. Scilicet Valeristiniani, ut notum est, verum in Cliristo corpus agnoscebant sed e coelo allatum, quod per Μariam virginem, Velut aqua per canalem, trari sisset; ita ut ex ea nec sermatum esset, nec delibatum Apollinaris adiautem docebant a Verbo divino quidem assumptam fuisse carnem, sed animae prorsus expertem ; ita us Verbum animae loco ei esset, Sc caro in unam cum Verbo sibi conjuncto naturam coalesceret. Utrique igitur veram in Christo admittehant carnem. Iam vero incusatus est af, antiquis Patribus Eutyches , quod extinctos dudum eorum errores re

novaret

Ac i. quidem Ualentinianorum Theodoreius m praefatione diatii co=tra Etit chlanos tomo 4. Quod, inquit , ex virgine nativitaterre conmis leantur quidem, sed eam trajectitiam dicant fuisse, nec Deum Ve se bum quidquam ex virgine sumpsisse , ex Valentini. . - . dictis lia is serunt. Ioidem lib. haret. Jab. capia Iῖ. Iam pridem exoletam., - inquit, Valentini haeresim instauravit Idem eis ascribunt Gennadi de Agmatibu/ eceses cap. 2. Fulgentius resp. 4. ad Ferran m , Ferrandus ipse in viii. ad Auariatam ; Anastasius Sinaita in Origo cap. 3. Liber tus bi Breiaario cap. xi Nicephorus lib. I 8. hisoriae cap. 3.3. Unde Vbgilius Tapsitanias tib. 3. Mira Eut chen num. 1 Eiitychiana haeresis., is inquit, in id impietatis prolapsa est, ut non tantum Verbi. 3c carnia

is unam credat esse naturam Vexam etiam hanc eamdem non de sacro

is virginis Mariae corpore assumptam ; sed de caelo dicat, judita infamis dum Valentini & Marcionis errorem, deductam, . . . . ut per Uirg, is nem , ac fi aqua per fistulam transiisse videatur. Denique Facundiasis M. I. cap. 4 Dei genitrix, inquit, . . . carnem ex se omnium Do-- mino ministravit, quod Eutyches negat. Attamen, quod latendum est , errorem hunc longe a se amoliri nitebatur Eutyehes, ut a L 1. concisii Chalceae legere est a. Apollinaristarum. Domnus enim Antioehenus apud Facundum 3. cap. 3. in epis. ad Theodosum smperatorem , Apollinaris haeresiasese, chae impietatem Eutyches presbyter renovare pertentat. Unde idem Facundus lub. 12. cap. 3. DOmnus Anciochenus , inquid, Eut 9M chi Disitig

128쪽

CIRCA EUCHARISTIAM. i 7

, chi Apollinaris haeresiarchae impietatem renovare tentanti. primus re-

inne idem ipse lib. 8. cap. 4. asserit Synousiastas , sive ut auctoris sui nomine sunt vocati, Apollinaristas, progenitores Eutychia nae dementiae fuisse

, Itaque veterum ' judicio non omnem Christo carnem abjudicabant Eutycniani. . QUIN TU Μ tandem hujus rei documentum ducitur ex quatuor exponendae Eutychianae haereseos modis supra recensitis. Sive enim dixerint in incarnationis mysterio Verbum divinum in carnem esse conversii ., sive humanam naturam a divina absorptam , sive ex duabus Verbi ac hominis naturis commixtis simul ac confusis tertiam quamdam exsur-' rexisse , sive tandem ex iis simul junctis & integris manentibus unam conflatam esse naturam compositam; his loquendi modis omnem a Christo carnem ablegare nunquam Voluere.

Primo qui definiebant Verbum in carnem esse conversum, non ideo negabant Christo inesse carnem, imo vero ne dum hacce locutione eratinctam & abolitam . carnem significare voluerint, si verba pressius urseas, sic illa sonant, ut potius videri sueat mutata divinitate sola postancarnationem in Christo caro superfuisse . Verum is non fuit illorum sensus. Qui enim sic loquebantur, iidem nihilominus sentiebant. I. Deum esse immutabilem . Sic cum . apud Theodoretum dialogo r. pag. 6. Orthodoxus dixisset, Immutabilis igitur est etiam unigenituso filius, sicut & Pater, qui ipsum genuit & Spiritus sanctus . Res- , , pondet Erant stes assentiens , Immutabilis. Dialogo a. pag. 7o.

Saepe iam consessi sumus immutabilem esse Deum Verbum . . a. Deum nullam tunc conversionem eme perpe sum. Erant stes dialvo r. pag. o. Non per mutationem , inquit, ipsum carnem fa- is dium eme dicimus; sed quomodo ipse novit. Quandoque tamen fatebantur mutationi obnoxium fui Ise tunc Verbum divinum. Sic enim Erant stes apud Theodoretum Halogo I. ut mutationem, inquit, in carnem iustimiit, caro factus est, . . . . . intomodo ipse novit. Sed vulgo tamen negabant. Quocirca, ut duo ista simul conciliarent, aje bant Verbum elle inconvertibiliter conversum. Theodoretus lib. q. M- r. sab. cap. 79. Dicebat , inquit , Verbum inconvertibiliter conver- ,, sum & carnem faetum. Ridiculis enim ejus verbis utor. 3. Divinitatem manli te illibatam. Erant stes apud Theodoretum, dial. o L. pag. 8. , Saepe dixi, inquit', quod non per mutationem Verbum se factum sit caro r sed manens quod erat, facium sit quod non erat. M. Diat. a. , pag. 7 o. interrogante orthodoxo , An igitur conversus est

in carnem 'Eranistes respondet, Nequaquam . .

Quid ergo , inquies , illi Eutychiani qui dicebant Verbum divinum

eo temporis pundio fuisse in carnem conversum , iidem tamen carnem in eo admittebant. i. Eum enim. reipsa hominem esse & carnem ei in

esse arbitrabantur. a . .

Viasse de Euctarisia. Η 3 i. Enim

129쪽

a. Enim latebantur eum esse reip9i persectum hominem simul Se Deum : GL 3. pag. Ia Filium Dei, inquit, Deum Verbum noci. incorporeum apparuisse caensessi sumus; sed humanam naturam peris sectam assumpsisse. Eranistes, Haec consessi sumus, inquis.

a. Corpus & carnem pariter in eo esse pronunciabant. Sic cum apud Theodoretum dixisset Orthodoxus dial. I. pag. 7. si non carne asse sumpta, caro factus dicitur ; duorum autem alterum affirmari neces- is se eli, vel ipsum in carnem mutatum esse, vel opinione tantum t is lam visum esse ; revera autem carnis expertem et te Deum Erantis stes respondet e Haec Valentinianorum, & Μarcionitarum & Μa- is nichaeorum est opinio nos vero sine controversia incarnatum esseis Deum Verbum aidicimus. Dialogo Orthodoxus, Si corpus Scis animam assiumpsit humanam , hae de causa etiam filius hominis ap-- pellatus est. Erant stes, Verum est, inquit, pagina i 3 Sueis consessi sumus, inquit Erantius, ipsum corpus & animam assumpsisse. Sed de prima Eutychianorum loquendi ratione satis. Qui autem secundum loquendi modum Eutychiani sectabantur, aje-bantque naturam humanam in Christo suisse a divinitate absorptam . licet prima Bonte videantur esse debuisse magis a carne Christo relin- quenda alieni , re ipsa tamen , cum penitus eorum doctrina introspicis tur, ipsam non minus quam alii deprehenduntur agnovi me , ita ut eodem cum primis illos recidere appareat , nec nisi verbo ab iis diser

pare.

1. Enim qui paulo superius ad primum momentum num. 3. a nobis appellatus est Eranis es ex a. Theoaoreti dies. unus ex illis Eutychian is, qui arbitrabantur & contendebant absorptam iuiise Christi humanit tem ab ejus divinitate . Sic enim conceptis verbis loquitur pag. 77.

Idem tamen mentem suam explicans , multifariam confitetur carnem

in Christo ibisse nihilominus posthac superstitem , ut ibi demonstravis

a. Idem ibid. pag. 48. interrogante orthodoxo, Persectam ergo se dicimus a Deo Verbo assumptam Verbi formam t Persectam, inquitassentiens Eranistra. 3. Idem ibid. Non dicimus, inquit, deletam esse naturam quae aseis sumpta est. μ pag. 78. 4. Idem ibid. pag. 36. quaerente orthodoxo , Annon divinitatem , in eo persectam & humanitatem similiter , cui nihil deest agnoscisis mus Sic respondet. Haec, inquit, saepe consessi sumus. s. In Christo corpus & animam eamque rationalem esse non ta tum confitetur, sed etiam ex Scripturis ipse probat pag. 33. 36. 6αε. Aliam esse eontendit incarnatam Dei Verbi naturam , aliam i se sius earnis, quam assumens Dei Verbi natura incarnata est & homo

130쪽

CIRCA CHAR ISTIAM. II '

7, Idem pariter consentit a Christo , dum viveret , modo divinita- Iem, modo carnem, quae sibi inelsent ostensam. pag. 7 8. Ibid. Ex his omnibus ipse conficit unam esse Christi personam cui divina pariter & humana conveniant; pag. 72. Unam quidem ,

is inquit , esse Christi personam , eique & divina & humana conveni-- re rectissime dixisti, & hoc fidei decretum amplector. Quapropter nihil manifestius esse potest quam Eutychianos, qui juxta duplicem eorum loquendi rationem profitebantur absorptam suisse in Christo a divinitate nathaeam humanam , eos ipsos nihilominus Veram in eo post incarnationis mysterium carnem agnovisse. Jam vero qui tertiam loquendi rationem frequentarent , dicerentque

ex duabus Christi naturis , divina scilieet & humana simul commixtis

ac confusis . tertiam quamdam naturam ab ambabus differentem exsurrexisse, pauci fuerunt. Odiosum enim statim evasit confusionis vocabinium. Quo factum est ut Eranistes illud repudiet dia a. pag.73. - Μiis hi , inquit , confusionis nomen vitandum videtur . Et vero Dios- corus M. L. Concis. Cbalced. pronunciat anathema dicenti aut confusionem aut conversionem aut divisionem . Fuisse tamen hoc nomen ab Eutyche usurpatum initio verisimillimum est . Sequebatur enim Apollinarem. At Apollinaris , ut monet ipsemet Eranistes diana. pag. II. confusionem primus induxit, & Domnus Antiochenus epist. ad Theodosum mper. apud Facundum lib. 8. cap. . mtyches , inquit , . . . . se pertentat apostolicas labefactare doctrinas, . . . divinitatem unigeni-- ti & humanitatem unam naturam vocans , commixtionem & consuis sionem asserens factam . Ita etiam Armeni en Perside tomo 3.pe . pag. 78O. QuamVis , inquiunt , credamus unam naturam Uerbi in-- carnati juxta Cyrillum , non tamen confusam juxta Eutychem haeis reticum . - Eamdem con 'sonis vocem adhibuisse quoque primi vis dentur Eutychiant . Inde enim apparet prodiisse tot catholicorum adversus illam querelas & libros , sic enim v. g. Theodoretus duplicem dialogum inscripsit lac fusus t oe in compendio M us. Haeret pag. 179. eamdem impugnat ut ab iis assertam o sic Maxymus Μartyr peculiari tractatu illam refellit : sic Leontius , lib. I. a ersus Nestorium, EM- ehem: sic Euthymius in Panopita tis.7. adversus hanc confusionem scribunt. Et vero illam Timollieinis attribuit Gennadius de dogm. Eccles

Sed quid illi hoc nomine intelligerent , & quaenam esset tertia illa

natura a duabus discrepans , quae ex ambarum confusione emoresceret,

non satis compertum est . Mihi quidem omnia Eutychianorum de placitis suis, & veterum de iis scriptorum dicta diligenter expendenti, non videtur ab illis dici natura, quam illa una natura Christi ex ejus divinitate, & humanitate simul conjunctis conflata , quae post illam conjunctionem nec esset divinitati Patris nec humanae naturae consubstantialis . . Una enim illa natura Christi non poterat dici Patri consub-

SEARCH

MENU NAVIGATION