Tractatus theologici quos in scholis sorbonicis dictavit D. Carolus Witasse ... In septem tomos distribuiti. Tomus primus septimus De augustissimo Eucharistiæ sacramento

발행: 1738년

분량: 495페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

A tqui lange antea extremum diem obierat Scotus, ut faris ornnes coir sentiunt, vel si adhuc superstes eo anno fulsisset , certe tam grandaevux tamque infirmus suisset, ut nequaquam sese , adversus eos , qui ipsum aggressi sunt, defendere potuisset, ut de abbate AEthelingensi resert AD serus , qui vietam suanet tuerὶ eonatus Rit , quod bellivosae artis non esset expers. Hae rationes , quae fuse , & erudite exponuntur a Parisioe&Μabillonio, tam firmae ae certae visae sunt Banagio Calviniano, uisateatur Ioannem Scotum non esse cum abbate .Ephelingensi confundendum. Quod spectat ad martisti dignitatem , quam Ioannii Moto plures seriptores tributitat , post Guillelmum inimesburiensem ; certe valde dubia est hujusce martyrii historra . r. Quia non nisi, dubitanter loquitur Guillat mus , a quo eaeteri scriptores hanc narrationem mutuat, fune . a. Quia videtur Guillelmus, Μalmesburiensis sinet ullo funda mento existimasse Ioannem Scinum noti esse distinctum at Ioanne S

phista , qui in E si a Malmesburiensi ut san'us M martyr coleb

tur . 3. valetur Banagius ipse hancce mardyrii Scothinarrationem.non nullis respersam esse fabulis . 4. Denique nullatenus probabile est Berengario , qui ante Guillelmum Malmesburiensem vivebat , ignotam esse potuisse hanc de martyrio Ioannm Scoti historiam, si verae suisset Atqui nunquam ea histoνia usiis est quae tamen multum eo ducetabat is commendationem causae k quam susceperas V propugnandam .

Cum igitur hisce praeclaris titulis, & ornamentis merito destitutus stulamites Scotus, parum prodesse potest ejus auctoriasiis, quillius doctrinam nunc propugnant.

IOANNrs Scoti auctoritas nullius momenti est adversus doctrinam ea, tholicam praesentiae realis. PROBATUR . Nullius momenti esse debet testimoniinis illius scripto sis , qu, nullo vel sanctitatis vel sanae doctrinae titulo commendatuvest , & eujus scripta infinitis aliis scatent erroribus . Atqui Ioannes Scotus , ut jam dictum est , nullis commendatus est pistatis vel sciemtiae titulis ἰ aliunde vero ejus seripta erassis ac foedis scatent erroribu . ut constare potest ex enumeratione quorumdam, qui reperiuntur in ejus opere devminis in quinque libros distributo quod extat in mamiscripto c dice bibliothecae S. Germani a pratis, quodque editum est Oxonii anno I 68 v.

Nam m eo opere docet

I. Μundum corporeum non eonclitum fuisse nisi post lapsum Adamr a. Humanitatem Christi In ipsiusdivinitatem post resurrectionem penita

mutatam fuisse. '

3. Μalitiam poenasque mmonum aliquando finem habituras. . Omnes creaturas sensibiles post generalem corporum resurrectionem

212쪽

, eo us rn animae rationalis natura Transiturim. . ,

- s. , Ipsas; ani mas in caulas primordiales aliquando esse reversuras e cum autem cliuia .llae primariae M liniuersales in ipsus ieiuentia sint Deus i ple , existimat sic omnia in Dei naturam eme mutanda, ut Deus ibius in aeternunt fit remniarusissime ullis Omnino creaturis. Qins porro non intelligat hos Me gravissimo; errores Adde quod Ioannes Scotus , ipsis latentibus Calvinianis , seculo noμω mittae exoriae istum 'controversiae de: grbita Pelagianorum vel saltem . semi Pelagianorum doctrinam tuer, conatus fuerin .. Parum itur' javas heterodoxorum' partes hujusce scriptoris testumnium e . 'D ICEs . Non parum juvat partes eorum , qui negant praesenti et realem testimon1um illius seriptoris qui eommunem; sui temporis doctrinam i tenuit ,. di expositit circa Eucharistiam . Atqui Ioannes Sco, tus a communi sui temporis do&riua noni recessu . Sa enim aliud aeommuni riclesne doctrina circa Eucharistiae dogma proposuimet , ,sine, dubio Ecclesia Lugdunensis, quae ejus de Fadia errores inensura confixis, nullatenus et pepercisset, dis utando errorem, quo ab Ecclesiae fide rein temerat in materia longe graviori . NEGo minorem . Ille namque eommunem sui temporis doctrinam, eirca Eucharistiam non erios est j qui erroris, accusatus est circa hoe

ipsum caput a doctissimis: ibi seculi scriptoribus Atqui Ioannes Sc

tus erroris circa Eucharistiam , . A praesentiam realem, abi Hincmaro

accusatus est , ut jam diximus , praeterea ab Adrevaldo in eo libro , eui titulus est contra ineptias Scoti. Μale etiam audiit in tota Gaulia Ioannes Scotus, ejusque doctrina Nicolao I. su effa fuit non uno ex capite , sed ut loquitur ipse summus pontifex, in quibusdam, quorum unum merito supponitur is error si e se quo negabat panem vere & realiter converti in corpus Christi. Ad Ecclesiae vero L unensis. Sentium respondeo j primo eam in id unum intentam suisse ρ ut puram de Matia doctrinam propugnaret. Secundo librum I. Scoli de Eueharistia nondum fuisse scriptum , cum eum impugnaret Ecclesia Lugdunensiis .- Tertio eumdem librum viderisuisse, paucis tunc cognitum , sed in tenebris delituisse . Quarto non

magis inde colligi potest Ecclesiae Lugdunensi ejus de Eucharistia sen-

- tentiam probatam fuisse , quam ex eo quod illa non reprehenderit plures alios graves errores se qui respersi sunt in libro περι φύσεων ἡ naturis , sequatur hane Ecclesiam ab istis erroribus non fuisse

, alienam . . . '

De Stercoram is o

OCCAs IGNE variarum disputationum non seculo circa E charistiam motae Derum Vexortis est gravis illa acculatio adversus scris plores aliunde haud , nobilest, quibus objectus stat , , tanquam grave

213쪽

-π DE ERRORIBUI Ex iis aurem , quae ante diximus de Rabani, & Heribaldi senten

Ea , satis colligi porest mentem plurimorum scriptorum' nons secu-Ix perfecte iugnoicx noni posse sine notitiae erroris, , qui dicitur:

Summanissae sic appellati fuerunτ quod existimati fuerint in ea esse opinione ut crederenti corpus. Christh in Eucharistia. esse secessui ob

An talasi unquam sirerint auctores se , quibus, ini mentem' venire. ρο- tuerit opinio. tam indigna eo honore ac reverentia i , quae debetur co

porL Ch isti, merito ambigitur. Hunc itaetronem impegisse dicitur apud

Primo, Amalarius , diaconus. primum & abbas Μetensis postea ve-ro chorepiscopus Lugdunensis,. quem in hunc errorem lapsum suisse ex,

errotis suspicionem. veniat scriptor ille petitur exi Peissione, qua quaestioni ubi a Gumardoi propositae satisfecit. Inquireban Guntardus ab Amalario, Quare noni se cum majori cauteIa custodiret, ne illico post consumptum sacrificium. spueret. Quid vero Guntardo maxis me ea: im re displiceret, . aperit postea Amalarius. Video ,. inquit , quod tibi displiceam meo, 1 to, hoc est: quasi sumptum corpus simul cum. sputo projiciam .. Ad. hanc: vero' percontationem. sic respondetis Amalarius r Phlegmatieus ,.ssii studuerit sanitati suae , saepius cura bin phlegma ejicere ; si potuissem me abstinere tandiu a sputo' quam

diu satisfacerem tuis, ut non haberent, . quod reprehenderent in me,. hoc ultroit curarem se praecipiente apostolo Procidenter brena' non am is tum coram Deo , , sed etiam coram omnitas ---bus. : sed, quiui hoc is mihi dissicile est tameni confido ini Domino . si mens mea' pura sue- - riτ & humilis in . conjectu, ejus ut faciat intrare corpus ad animam meam vivificandam , & quod exeundum est. propter sanitateiri; is, corporis faciat exire sine dispendio 1 animae .... Hari: propterea' dico , . uc si sorte' me' ignorant: auti non: consentiente exierit' de ore D. meo aliquid. ex corpore. Domini ,. non' moe putes: alienum: st religione. ,,. Christiana quasi contemptuit corpus, habeam Domini mei . . Hac quaestione se dissisluta , . transiti adi aliam', quam forsitan etiam proposuerar Guntardus quid nempe fiat: de corpore Domini', postquam in stomachum receptum est e sic porro de eat disserin Amalarius . . ' Ita veror sumptum: corpuς Domini: bona. intentione j non ess mihi dis putandum, utrum invisibiliteπ assumatus in coelum,, an . reservetur in corpore: nostro usque ini diem: sepulturae auπ exhaletur. in. auras , ἡ auc exeaP ded corpore'. cum .sanguine,, auia per poros emittaturἷ dicen te Domino,. Omine pmd: iamur λ --im venerem et adit in messum 'is, emitrismi Hoc ibium cavendum est', rae comessiidae sumani illud , & ne

contemptui habeatur : sed discernaturi saluberrime εἰ communibus cibis additi Dissiligoti Orale

214쪽

CIRCA EUCHARISTIAM.

Addit praeterea Μ guinus ob hunc stercoranismi errorem Amalarium notatum .suisse in contaio Carusiacis ahho 338. ubi proscripta est eorum sententia , qui , dicebant corpus Chessi esse triforme & tripertitum ., quae 3oquendi statio visurpatur M Amalario. in ilibro cie ditanis a latis. Seculo XI. . circa annum Iouem Humbertus Sylvae-candidae episcopus disputans adversus Graecum scriptorem Nicetam Pectoratum, objicit irsi : errorem Stercoranistarum. Sic enim adversus eum invehitur in tra Etatu . quo objectiones Nicetae .adversus Latinos confutavit roma 4. bibboth. Par . Sed , o perfide Stercoranista , quia putas fideli participati se ne corporis & sanguinis Domini , Quadragesimalia .atque .ecclesiastica dissetvi jejunia, omnino .credens coelestem .escam Nelut terrenam per, aquariculi foetidam & sordidam .egestionem in decessum .emitti , plane sentis cum Ario, qui cum pro aliis blasphemiis in Filium Dei, tumis etiam pro ista seveam delapsus in atram, visceribus fusis mcuus quoμ

ῆ, que Ventre remansit . . . . . . l ν z. . l . . , o

Haec dura di contumeliosa adversus Nicetam essedit Hure bertus 1er vida disputatione plus aequo .abreptus , eo quod in libello contra Tatirnos Nicetas eis objecisset quod jejunii diebus missam ..celebrarent ., quam penitus omittendam ceniebant Graeci. Hac porro ratiane utebartur Nicetas , quod . hora aertia celebrantes missam, .ad monam ushue jejunare non possent. Ministrantes ergo atque complentes ministratio nem san e .missae secus tertiam horam, diei , in qua &i Promulgatum

est sanctum offerri factificium ; quomodo jejunium aisque ad horam diei nonam . servatis , solventes haec in tempore .ministrationis

Caeterum obiter hic observandum est , Humbertum tomnium script rum .primum stercoranismi errorem Ario Objecisse , cui nihili unquamaale ia, .ahi quis objectum fuit quo' patet quam immerito Cellotius . Humberici nimis facile isdem adhibuerit , ut hunc erro Aria tr eret , in quem etiam lapsos fuisse fingit Paulum Samosatenum .&

Manichaeos 1ine ullo prorsus fundamento . A erus Io. a. de fa an emo altaris cap. r. hunc etiam errorem Grae eis. tribuit iiisdem pene verbis , quibus usus est Humbertus. Ex quo collisituti ab ipso mutuarum .esse hanc contra Graecos accusationem - .

His positis duae jam sorvendae remanent, quae ex dictis exurgere posse sunt, dissicultates. I. Est , an iI , Stercorant ae dicti sunt, fuerint praesentiae.realis adversarii, ut ,existimauit Thomas Valdensis, di ut etiamnum contendunt Calviniani . a. An iure & merito iis, quos Tucem sui mus, scriptoribus stercoranismi error attributus fuerit.

215쪽

' SCRIPTOR Es, qui in stercoranisu n prolapsi suIsis dicuntur,. neu

liquam adversantur doctrinae catholicae de praesentia real; . . .. - . a

PROBATuR 1. Qui eatenus scedi ac piitidi erroris habiti fuerunt rei, quod corpus. ipsum Christi in Eucharistia sumptain secemui obnoxium este dicerent, nequaquam dici possisnt ad veri arii dogmatis de praeientia reali. Atqui auctores ., qui in stercoranismum imperasse dicuntur, ideo erroris habiti suerunt rei , quod .existimati fuerint esse in ' ea opinio' ne, ut crederent Christi corpus esse egestioni obnoxium , ut patet ex dictis.Et posito quod negassent praesentiam realem a nullus jam suis-

1 et locus gravi accusationi , quae adversus ip s movebatur . Qua ratione enim . Graecis tanquam durum & abiurdum objecisset Humbertus, quod coelestem escam velut terrenam. subjicerent conditioni naturali aliorum ciborum , nisi constans fuisset apud ipsos dogma. praesentiae realis Sic aenim a get Niceram . Horremus quidem dicere, sed com- pellimur .a . tua .im Pudenti limprobitate conaris Christum ; imo ires sam Vitam . per inejessionem sicut coenum olidum , dimittere in la-

Pstos AetuRj. .ex omnibus istis scriptoribus sigillatim. . . . Ac it.: quidem Amalarius in epimia laudata ad .Guntardum , ubique supponit i corpus: Christi vere ac realiter a nobis sumi , qui constat eFiis, suae .s yra lataulimus , ejus epistolae verbis ., tamque expresse docet .singulis paginis . praesentiam realem , ut hac sublata soctrina , omnino frivolae ac absurdae essent quaestiones , quas dissolvere conatur, nullus que soroe in responsis ejus ,senldς. l , Praeterea docet vi verborum Christi, corpus ipsius .eme revera &: sub stantialiter praesens sic Ignim de eo loquitur. pag. r 3 r. Ipse dixit , iis, quando I em a radidit apostolis, Moc es corpus meum, q-d pro v ,, bis tradetur et suum corpus , quando voluit. . di quando. Uult, in fier is ra versatur .' etiam poli bascensionem suam non dedignatus est' se

Paulo moestrare Ex quibus verbis colligitur. Amalarium eodem .modo existimasse corpus esse praesens in . Eucharistia vi verborum consecrationis; quomodo sese praesentem exhibuit ipse i Christus Paulo apo--sola, . scilicet vere & leali ter . .: -

b. Lib. o. invinis inciis cap. 24. . de sonsemmione, Hic credimus , i inquit, naturam simplicem, panis dc vini mixti verti in naturam ra- ti alem, scilicet corporis & sanguinis Christi. Adde quod ait tu Eucholingia in ordinem Romanum , quam edidit BMIutius in appendice capitularium , & Μabillonius tomo a. Musaei Italici , in appendice pag. 349. num. 24. scilicet ex oblatis fieri corpus Domini. Neque contrarium elici potest . c eo quod ait cap. .lib. 3. de cor

216쪽

CIRCA EUCHARISTIAM. 2oue - s. De Rabatur , & Heribaldo nihil est quod addamus iis quae supini

dicta sunt. l . 3. Quod spectat ad Graecos, tota eorum causa hac in re videtur in uno Niceta Pectorato concludenda : si quidem is sbius occasionem dedit gravissimo illi probro , quo Humbertus , & Algerus Graecos affecere , At Nicetas perspicue omnino praesentiam realem docet , ut patet ex iis , quae habentur in tractatu apsius adversus Latinos toms 4. bibliotb. Patrum , ubi de Christo sic loquitur a Lancea percussa carne ipsius , inquit, sanctus Spiritus vivificusque in vivificata carne ejus permanis sit , quam comedentes in pane , qui immutatus est per Spiritiimis sanctum, & effectus est corpus Christi, R vivimus in ipsb tanquam se vivam & deificatam camem edentes . Et taulo pose , - Spiritus, is aqua & sanguis , & hi tres in uno sunt , videlicet in corpore Chri is sti, ut dictum est , quod nos comedentes unimur incarnato propteris nos , & immolato Christo incorporati, & velut caro ejus sumus; eκri carne ipsius. Uana igitur ae sutilis est Calvinistarum sententia diacentium eos praesentiae reali adversatos suilla, qui Stercoranistae a nonnullis appellati sunt. ' . i

, NULLO efficaci argumento probari potest Latinos quosdam script Hira IX. seculo aut Graecos M. in foedum stercorani seni errorem prola-ρsbs fuisse ιPROBATUR prima pars de Latinis sigillatim. Et a. quidem de Amalario . Qui enim profitetur nolle se definire,

qua ratione Christi eorpus in nobis vel maneat usquo ad diem sepubturae , vel invisibiliter assumatur in coelum , aut aliqua alia via exeat. de corpore , non potest dici unquam adhaesidie errori Stereoranistarum.

Atqui Amuarius si pra de his singulis capitibus nihil onii ino definire vult. Ergo immerito ipsi stercoranismus affingeretur. Rejicienda est igitur eorum conjectura , qui censent Utan ob hune errorem ab Ecclesia Lugdunensi reprehensum sui me in libro de tribus visolis cap. o. Si quidem non alia ratione in hanc reprehensionem iniscurrit, nisi quia multa Amalarius reprehenderat in ritibus Ecclesiae Lugdunensis, ut pater ex libro Agobardi contra ipsum tomo M i a Neque felicius auguramur,. qui putant ipsum notatum fuisse m concilio Carisiaco ubi damnatur error eorum qui triplex Christi corpus confige bant. Namque Amalarii sententia de hoc tripliei Christi eorpore ini libri de divisus iniis omnino sana est. Ex quo colligitur ipsum hoc in concilio.

damnatum non fuime, . . a. Rabanum murum, do Heribaldum ab hoc errore saeis antea vindi,

Graecis non potiori landamento tribui potest,. in quorum scriptivvilia, Diuit iros by Corale

217쪽

nillil omn no reperitur , quod stercoranismum sapiat. . Id unum' tantum apud Nicetam legitur , sciliceύ quod Latini' ad nonam usque jejunare non possent , sit mistae sacrificium, hora tertia. , ut. solebant, offerrent. Atqui ex iis nullatenus sequitur ipsum existimasse corpus: Christi est e secessui obnoxium seu' habere rationem & conditionem naturalem aliorum ciborum . . Namque I . existimarα potuit. per Eucharistiae perceptionem dis luis jejunium , ex eo λ quod ita symbolis eucharisticis remaneat vis nutriendi & sustentandi Atqui haec opinio proilus diversa est a stercoranismo .. a . Videtur in ea fuisse sententia ut diceret

ideo dissetvi, jejunium. per Eucharistiam , quia, ea statim percepta licitum est alios cibos assumere iisque vesci ... Atque id quidem innuir

Humbertus , cum ait Graecos existimare ab ipsa sacra' communionestatim ad communes cibos. fas esse transire Atqui ex his patet Hum-berti accusationem non. alio nixam fuisse fundamento , . quam conseculione quadam ex Graecorum doctrina male deducta, . quam ipsi nullatenus admittebant.

Caeterum minime probabile est Graecos in stercoranismi errorem prolapsos fuisse quem Hare omnino, nec sine indignatione rejecerat S. Joannes Damascenus ,. uisupra vidimus cum hujusce lancti doctrina sit veluti regula sententiae Graecorum recentium

4. Quod spectat ad antiquos Patres quibus stercoranismum aiunge- Te conantur Calvinissae ut . inde possinu concludere ab ipsis admistam: non esse praesentiam realem , , scilicet. S. Iustinum S. Irenaeum.&praecipue Origenem nullo negotio' exponi possunt: eorum testimonia Cum enim duo distinguantur in i Eucharistia, symbola nempe, .& res sub

ipsis symbolis contenta mirum, non' est quod de lymbolis dixerint, & ipsis competere nutriendi vim, Mea iresecessiim emitti , , ut loquitur Origenesim

Matthaeum: s

Posteriorum tamen seculorum scriptores majore dum ' religione , & re erentia erga species illas, externas & symbola quibus obvelatur Christi corpus ,, fateri noluerunt. quidquam ipsis accidere,, quod vel nimiam redoleret ut aiebanti'sceditatem, , Sic Gui undus , . qui suis 4 imaus scriptis: Berengarii haerect m repressit .nolebaC. facramenta ab 'aliqua vili bestia: posset consumi'. . Cum enim, Rogerius quidam , , qui pud Gui mundum, Berengarii, partes: tuetur', dixisset' ah. aliquibus obji- Li , a muribus quibusque. ves hujusmodi; quibusli fiet animalibus corrodi.

et Consumit haec sacrament, posse , sic' respondet. Guit mundus lib. 2. Μihi. equidemi sacramenta' haec. nequaquam. a' muribus ver aliquibus brutis animalibus videntur posse corrodi; quod . si, aliquando velut .corrosai Videantur , , quod . nunc de Fortulano de 'peregrino , , vel leproso' diximus , . res ponderi. potest , , id est , . non , esse corrosais sest vel ad . punisuam. seu corrigendam l ministrorum, negligentiam , di, Vel ad probandam. eorum,. qui hoc viderint , fidem, in tali specie sol is se videra. si mir

218쪽

aliquem defectum modo limplex sit , .s peciebus seu symbolis eucharisticis advenire vosse iconcedat ; negat itamen ullum ejul modi desectum contingere posse , si aliquam foeditatem involvat . Ipsis vero speciebus, inquit , cum non sint aeternae, idesectum negare non possumus, sed si ipsum idei ebum ita dicimus simplicem , ut nullam aceditatis admitis tamus corruptionem: possunt tamen videri mucidae & putridae, quamis vis ita non sint, sicut Christus hortulanus, peregrinus , prout erantis intuentium mentes.

De erroribus undecimi seculi seu de Berengario. BERENGARI Us natione Gallus fuit, patria Turonensis & .arehidi ,conus Andegavensis, florere .ccepit circa annum Io33. quo tempore hae resim suam Aideminavit, anni ente Brunone Andegavent; episcopo. Pene extinctam atque oblivione sepultam Joannis Scoti opinionem e tenebris revocavit. Homo suit verfipellis ingenii & inverecundae pertinaciae, ut errorem toties a Monciliis & a seipso damnatum propugnaret

semper ac tueri conaretur 'Fulberti Carnotensis discipulus fuerat ἔ refertque Guillelmus Malmesburiensis pium illum episcopum, dum .in extremis .positus esset, I qualia aliquando futurus esset Berengarius , praedixisse, Cum enim tunc a mul tis inviseretur, iisque sese immiscuisset Berengarius eum quo potuit nisu expellendum esse significavit, contestans immanem cirea illum Daemonem consistere, qui multos seducere conaretur, eosque ad ipsum sequendum impelleret Certum est Berengarium circa Eucharistiam terrasse , Sed in quo positus fuerit ἀpsius error, dc qui fuerint illius gradus ., haud satis compertum. . Itaque inquirendum a. quibusnam in conciliis damnatus suerit.Berengarius. a. Quinam fuerit .ejus error :, An tandem iresipuerit dc .catholicus obierit. De conribis in quibus errer Berengarii damnatus est. NuLLus fere alius .eeror est, qui .int in conciliis proscriptus fuerit intra paucos annos habitis; ita ut vivente 'Berengario, ipsius doctrina undecim in conciliis fuerit damnara . , y ι Primum omnium est Romanum sub iLeone IX. anno Io O. cujus meminit Lanseancus do Eucharisia cap. 4 Prolata fuit in Berengarium excommunicationis sententia, quod Jomnem Scotum, extolleret , & Pa schasium damnaret . In hoc concili. alia synodus ad mensem, Septem bris proximum indicta est Vercellis habenda ., cui adsuit Lansrancus atque hoe ipso anno institam fuisse satis significat, ad quem etiam annum revocatur ab Hermanno Contracto, qui tum temporis scribebat is

219쪽

Tertia synodus Brione pago dioecesis Rothomagensis habiti suit an

Eodem anno sub finem habita est synodus Parisiensis, ad quam vo se catus suit Berengarius et Sed malae conscientiae perculsus timore, ῆnquit Durandus, adesse noluit. Hanc synodum nullatenus congrega tam fuisse opinatur Laroquaaus, at levi prorsus fundamento , ex silen et io Lanseanes &- anonymi Chiisletiani. Sed argumentum negativum praeponderare non debet testimonio auctoris coaetanei , scilicet Durandi. Unde Banagius hae in re ab eo discedit, observatque Durando Troa nensi consentire Theoduinum Leodiensem , qui hujusce concilii etiam

Anno 1 oue . sub Victore II. habita suit synodus Turonensis, cui praefuit Hildebrandus, qui postea Gregorius VII. didius est. lnea Berengarius errorem suum ejuravit anno io sq. Sub Nicolao II. habitum est Romae eoncilium Ios. episcoporum, cui praefuit iple summus pontifex. Errorem iterum damnavit Berengarius, atque in ignem thie projecit librum Ioannis Scoti. Hoc in concilio condita est celebris illa formula fidei Ego Berengarius &c. quam integram habes apud Lanseancum & in to-mo 9. concιI. Cum iterum ad vomitum rediisset Berengarius, adversus irium Gregorius VII. anno Io78. Romae iterum synodum habere. jussit, in qua haerelim suam damnare julsus dilationem obtinuit usque ad concilium quod ibidem in quadragesima erat habendum. I ue idem Gregorius amno Io7ρ. concilium convocavit in quo Berengarii error damnatus fuit, &ipse Mi mulae fidei sibi propositae subscripsit, in qua profitebatur Corde si se credere & ore confiteri panem & vinum, quae ponuntur in altari , se per mysterium sacrae orationis & verba nostri redemptoris substantialiter converti in veram & propriam ac vivificatricem carnem & sanaui-' Mem noststi redemptoris. De hac utraque synodo Romana loquitur anonymus Chimetianiis, qui de iGregorM VII. sermonem faciens, haec habet : o Iterum eidem Berengario, inquit , i audientiam in duabus syn se dis generalibus Romae concessit. Sed cum ipse sectam suam eatholicae se contrariam fidei denegare non posset, iterum sub juramento eam ab-- dicare, &'fidem catholicam profiteri delegit, scut in superioribus cones ciliis secit. Finita postrema synodo Romana Gregorius VII. dimisi Berengairium , quem ab errore sincere resiputile putavit, concessitque ipsi litteras sal-viconductus, quibus anathema iis intentabat, qui Berengarium vel minime laederent, vel ipsi in possessionibus suis injuriam facerent. Verum lapsus est iterum uaser ille haereticus, atque fidei prosessionem, quam amplexus fuerat, scripto impugnavit, 'uod extabat olim in codice Gemblacensi, ut resere qui illud vidit & legit inbillanius S sed simul eum insigni bibliotheca periit incendio. i. '- lPraeter haec concilia satis nota, duorum aliorum motitiam debemus ebdem Μabillonio, qui romo a. :--le t. profert

220쪽

sis sub Μaurilio archipraesule. Hac in synodo damnatus suit Berengarius 'dc nova fidei formula condita est quae ibidem refertur a Μabillotiio:

Haec synodus ad annum Io63. revocatur. Anno autem Io73. contra

eumdem Berengarium Pictavis habitam suisse synodum colligit idem Μ, billonius ex chronico Maxentiano , quod editum est a Labbaeo tomo a.

Postrema synodorum omnium quae adversus errorem Berengarii ipso ubvente habitae sunt, coacta fuit Burdigalae anno Io8o. Ad eam appellatus est Berengarius, & 'reddidit fidei sitae rationem , ut legitur in eodem chro nico. In hac Burdegalensi s nodo Radulphus Turonentis episcopus ad saniorem mentem reduxit Berengarium, atque effecit ut eamdem profiter tur fidem, quam amplexus fuerat in posteriori synodo Romana sub Gr

Post mortem Berengarii, quae anno, ut videtur, Io88. contigit, habita est Placentiae synodus sub Urbano II. anno Io93. in qua, teste Ber tholdo, haeresis Berengariana jam ab antiquo saepissime anathematizata , iterum damnata est. & sententia catholicae fidei contra eamdem firmata. ividelicet quod panis & vinum cum in altari consecrantur, non solum fi-lgurate , sed etiam vere & essentialiter in corpus & sanguinem Domini

cuinam Berengarii error fuerit.

VuLGARis est persuasio tum apud catholicos tum apud heterodoxos scriptores Berengarium aperte praesentiam realem corporis Christi in E charista negasse . Neque id quidem sine fundamento Namque constat I. Berengarium in eadem suisse cum Ioanne Scoto opinione . Atqui si fidem habemus Hincmaro, Ioannes Scotus in Eucharistia nihil niti m moriam & figuram Domini agnovit . a. Docebat Berengarius panem Sc vinum essentialiter non converti in eorpus & sanguinem Christi , sed tantum figurate. 3. Concilia, quae adversus ipsum habita sunt, non postularunt tantum , - ut veram In Eucharistia conversionem agnosceret sed etiam ut praesentiam realem confiteretur, ut patet ex concilio Romano sub Gregorio VII. anno Io78. ubi jubente ipsa synodo professus est credere se panem altaris post consecratiotiem eri ' -um corpus Christi, quod natum est de vimine ; & vinum altaris , postquam comsecratum est, esse verum sanguinem, qui manavit de latere Christi. 4.Lanseancus, scriptor Berengarii coaetaneus; qui fidem Ecclesiae adversus eum docte & strenue vindicavit, satis 'innuit ab ῆpso impugnatani fuis' se praesentiam realem . Sic enim , cap. lard sibi ex Berengarii .nomine objicit, Si panis in veram Christi carnem conve titur, aut panis su- is stollitur in coelum , ni illic iri Christi carnem 'transferatur ἱ aut caro Christi ad terram desertur. ut istic in eam panis commutetur. At b,-ltii nec panis sustollitur, nec caro desertur , & istic in eam panis mirasse de Eucharisia. o se com

SEARCH

MENU NAVIGATION