장음표시 사용
291쪽
PROBATUR a. ex capite. II a 7 i; Post relata verba institution Is
Eucharistiae de quibus jam abunde disputavimus , ita ait : QItaque quicunque manducaverit panem hunc , vel biberit calicem , Domini indigne , reus erit corporis o sanguinis Domini. Probet autem seipsum homo, o sic de pane illo erit , o de calice bibat . cui enim manducat o bibit indigne, iudicium sibi manducat bibit , non diiudicans corpus Domini. . In his porro 'ultiplex est momentum in gratiam catholici dogmatis. Pai ΜυM est quod ubi de .Eucharistia verba fiunt, statim cqnstanter& ubique corporis iaci sanguinis Christi tanquami in ea existentium memtio. fiat, ne umbra lautem' ac vestigium quidem sit fisurae & imaginis rquod non tantum mirum , sed absurdum etiam fuerit , si in figura ae imaginei corporis tota Eucharistiae. ratio constituenda sit. Cur. enim sacri scriptores id semper, clare proponerent; quod mon esset: simpliciter intelligendum, id autem semper . tacerent, quod omnibus necessario. cre
SECuNDuΜ , quod benedictio quaedam ad calicis consecrationem ad hiberetur. Atque id quidem exigit fides catholica, nempe ad corpus Christi conficiendum': in sententia autem Calvinianorum prorsus est inutile ac supervacaneum ἔ ad signum enim: & imaginem consecratio
non requiritur, sed institutio sufficit . . . TERTIuΜ est , quod apostolus cap. roc totus in eo esset ut Corinthios averteret ' a sacrificiis gentilium & ab . .su carnium daemonibus immolatarum .' ab his autem eos avocat, notat Chrysostomus, ostem
dens mensam Dominicam , in qua carnem & sanguinem Christi , aliis profecto longe praestantiorem , in cibum ac potum haberent. Ergo ad propositum apostoli necessarium ' suis , quod in i ea proponeretur caro Christi vere edenda & sanguis ejus vere bibenta4 , alias nulla omnino
similitudo seret, nulla vis argumenti. . - ι
QUARTUM , quod juxta Paulum multi sint qui indigne recipiant
corpus ac sanguinem Christi. Inde enim dicuntur, non dijudicare corpus Domini, & rei esse corporis ac sanguinis Domini . Atqui si spiritalis tantum est ac per fidem manducatio , non potest indigne recipi corpus Christi. Non potest enim recipi, quin cum fructu recipiatur . Quocirca Calviniani excludunt. semper improbos a manducatione. i. corporis Christi : Ergo etiam qui digni. non sunt , corpus Christi recipiunt : non spiritu lane et ergo ore . Ergo in sacramento corpus illud substantialiter est praesens o non enim' manducari posset , si in coelo tantum
QUINTUΜ , quod si Eucharistia non st: reipsa corpus Christi , sed signum ejus duntaxat , quantum volueris efficax nihil sane in eo genere illi attribui possit , quod non eodem jure in alias corporis Cbri- si figuras: aliaque sacramenta, non quadret. Atqui his Apostoli sententiis longe ab iis omnibus Eucharistia secernitur . Qui enim ad eam etiam cisua contemptum sacram ii. isseratur acsesserit, arguitur ut impius , uR
292쪽
CORPORII ET SANGUINIS; ISTI. agr
reus eorporis ac sanguinis Domini, ut non dijudicans corpus Domini bAt quis dicat impium eum esse, , . . qui aliquo inquinatus crimine, citra alium contemptum imaginem aliquam Christi attigerit Quis dicat reos suisse corporis ac sanguinis Christi Judaeos illos omnes, sui manna v. g. cum pietate non somederent i Quis di cati non dijudicpre codipus Domini quotquot animis non, bene praeparatis, sacramenta. caetera
ius cipiunt . Ergo aesti aliquid in Eucharistia singulare , , quod reliquis non , competat .., quo fit. ut ista eὶ ax tribuantur .. QMd ainem illud est , nisi ipsiam Christi corpus, cujus indigne violati rei sunt quicunque illud
SEx Tum est, quod ex eo loco sancti Patres impietatem eorum, qui haud recte Eucharistiam laicipium: . in eo collocent, quod ipsumi Christi corpus indignis modis habeant. Origenes homil. a. in psal. 37. Hieronymus in I. c.rput Malacbiae; Chry stomus homil. 2 . in I. Cori bona d. 83. iis Maiib. O homil. 43. in Ioan. Theodoretus in capit. I. I. Coris. Hesychius lib. o. in . Levit. Theophylactu* --δc. Euthymius, qui hoc etiam crimen comparat cum immani scelere, eorum, qui Christum cruci assixerunt. Ergo verum in eo . cramento corpus i Christi
. Sed de Scripturis satis et jami ad xςtex. Esclesia . sensun investiga
De veritate Corporis Cbrim ex traditione. . .: . i
UT elarius ac manifestius constet de veteris. Ecclesiae fidei, i sngulas a Christo aetates breviter decurremus , allata hactenusi e Scripturis linculenta pro dogmate catholico loca innumeris , etiam luculentioribus: si fieri possit Patrum testimoniis cumulaturi , in quo gratam sane &perutilem operam navabimus , sed minime tamen necessariam: . Obse vandum enim .illud , quod & alibi usurpavimus , longe disparem esse nostram & adversariorum conditionem . AEquitas enim & iratio docent lange potiorem esse conditionem possidentis . , Cum tergo, Saenamentarii a nobis defecerint , orbemque ca holicum a bde , quam a majoris accepit , dejicere velint , ab ipsis profecto momenta quaedam evide tissima & ineluctabilia nostro jure postulare possumus. Probandi itaque onus in illos incumbit: & quoniam in Scripturis vim omnem .fidei 1uae
constituunt i, deberent, ex iis argumenta depromere , quibus obluctari nemo queat . Nobis autem contra satis esset , si vel ambigua serent A : Scripturis. enim in eo calia ad Ecclesiam , certissimum earum intem pretem , provocaremus , it ut cam illa a nobis stet , .causa vincer mus . Tum, si mens ipsa Patrum quoque vetustiorum incerta appare
293쪽
1M 'DE VERITATE PRAESENTIAE REAIu
in possessione superiores multo adhuc essemus . At longe res aliter eo. dit o Calviniani enim , simul atque ad examen dogmatis de Eucharistia ventum est , qui catholicos summa vi oppugnaturi videbantut , illicci acie cedere , & ad defensionem sui convertere se coguntur ῆ felices nismium , si apertam & undequaque oborientem lucem veritatis nonnullarum argutiarum objectu& tenebrarum , quas offundunt, ope elud re possint. Hujus rei jam periculum sectivus , ubi de Scripturis agebatur. Idem in Patribus usu veniet. Ab antiquissimis post iapostolos exoc,
: TREs a nobA adducentur, Ignatius, Iustinus, & Irenaeus.
Pni Mus sese inert S. Ignatius , insgnis ineunte hoc seculo martyeae defensor fidei' celeberrimus , apostolorum discipulus , & a S. Petro Antiochiae. factus episcopus qui cum damnatus morti Romam ducer tur septem in itinere epistolas scripsit , omnium deinceps consequemvium aetatum usu ac reuerentia conlecratas . - Eae autem cum sincerae diu fuissent ire omnium ore ac scriptis interpolatae sunt aevo recen tiori. cui depravatae sic postmodum placuerunt , ut genuinae ex homi- . num manibus. exciderent ,. & hactenus sorte laterent nisi eas. e tenebris eduxissend ope veterum manuscriptorum Isaacus. Vossius , & Iacobus. Usserius . Singulari sane Dei providentia . factum est,. ut e ccmmuni toto nobilium ex. antiquitate monumentorum nauseasi servarentur , &nostra aetate detegerentur, ad obstruendum os Calvinianis, quorum multis in capitibus: revincunt. impietatem, di quibus idcirco admodum invisae sunto. Is agittar in epistola ad T rneos quem, locum jam, at mille ducentis de amplius annis . laudavit Theodoretus in a. dialogo sic ait de quibus zdam. haereticis illorum temporum , Ab Eucharistia , & oratione ab. sinent: seu: ut est' apud. Theodoretum. Eucharistiam &. oblationes rejiciunt: γ eo quod non confitentur. Eucharistiami earnem esse servati voris nostrii Iesu Christi , . quae pro peccatis nostris passa est . quam Pater benignitate suae suscitavid. Qiu ergo: contradicunt: huic dono Dei , a,
Haec verba sunt. Ignatii, seu potius in Calvihiano&sulmihae ex eo enim iliquetr haereticos negasse , sensisses autem. contra i orthodoxos Eucharistiam. esse carnem; Iesu Christi. ' . Idem' autem innuit epis . ad PhilMelphienses, . quiFus ita loquitur num. 4. Operam date uti una Eucharistia utamini :. unal enim, est caro Domini nostri Jesu Christi, &unus calix in unitatem sanguinis ipsius, unum at mearet. sicut unus episcopus.
294쪽
conpoRIS ET SANGUINIS CHRISTI . 283
Quod 3c confirmat .in epise. ad Romanos iis, quae a Baronio aliisque de Eucharistia intelliguntur, Vocibus a Panem. Dei volo i, qui est caro se Iesu Christi , qui ex genere. Davidisi, & potum Nolo sinuinem ibis lius, qui est charitas incorruptibilis. .' .i ,
Quidquid autem sit de duobus his posterioribus locis, . primus sane luculenter & manifestissime dogma catholicum prodit. An illum autem duo reponunt adversarii: r. est , vel inde argui posse epistolas illas salsii, cum nullus sit praeter istum auctorem , qui haereticos memoret ab Eucharistia abstinentes : a. verba ista accipi posse de figura & imagine. Duplici enim modo dici posse aliquid esse carnem Christi: - a. verer
a. signo ac efficacia tenus . . ill . l . . I
SED ista nullius sunt ponderis, neque quidquam probant. . INon I. tum quia nemo sere est inter . veteres , qui non dicat plurisma aliis indicta ita ut si eam ob rem Ignatii epistolae expungendae . forent. , t actum esset de plerisque antiquitatis. monumentis: s xum quia Tertullianus de praescriptismbus cap. 7. Epiphanius baeres 16. Hieronymus in indisuis; Augustinus de haeresibus. & alii nonnullosex prioribus istis hae-- reticis commemorant; qui spretammmuhi Christianorum Eucharistia, &. Eucharistiae serma, infandam aliam & abnormem usurpabant, de qua ne
plura dicam vetat pudor. . ' / .
Non a.. multiplici de causa. r. Quia si sermo ambiguus seret, in no- stram potius partem, quam illorum flectendus fuisset, quippe cum iis non aequo Iure certemus p sed iis omni ex parte simus,superiores , , omnium videlicet gentium consensione , ecclesiarum auctoritate , antiquitate, do-,gmatis , inveterara , ut ita dicam , possessione , aliisque. ad genus , quibus ita ad ersus illos praescribimus , ut vix ac ne vix quidem adprobationem . admitti , nedum absque certis & ineluctabilibus argumentis recipi possint ..et. Quia Ignarii Verba non perplexa , i sed aperta sunt nulla lenim expressiora i fingi possitnt ad explicandam nostram fi - .dem . . Nos enim ipsi nos aliis utimur . Ecquid verta eκpressius esser,ueat ad significandam praesentiam camis Christi in Eucharistia', quam dicas eam esse carnem Domini nostri Iesu Christi , . eam , inquam, - iesam carnem , quae pro peccatis nostris passa est.& quam Pater benignitate sua suscitavit . Equidem Calviniani id genus locutiones pro ambiguis iam .habent, eo quod argutiis ejusmodi assueti clarissima quae--que , i&. manifestumna: in sensus coactos , i sed ipso usu jam sibi fanu-- liares , ,.ipsa cavsaei suae necessitate; detorquere soleant Sed redeundum est ad originem vocabulorum, communemque usum. Caro autem caro est, non carius signum: nemoque unquam ante Calvinianos suit, qui cum aD firmaret Eucnaristiam esse corpus Christi, eam nonesse corpus Christi im
tellexerit aut intelligi voliterit ..
Caeterum mantissae loco adjicimus Ignatium sacrificii rationem . in Eucharistia agnovisse ψ Altare enim , sacerdotes.& sacrificium secum invicem connexa sunt , & ab iisdem simul aut admittuntur aut rapa
295쪽
diantur . Altare autem hic memorat Ignatius . Ergo & sacrificium agnovit : Porro 'qui Eucharistiani esse sacrificium,aanescit ; ii : carnemia sanguinem Christi ab ea non sultimoist et qui autem iun ovehi , sacrim
I Nihil objiciunt Sacramentarii et germanis 'Ignatii operibus: quapropter ad alia pessiimus. . . a
Pito Yt Mus Ignatio est S.Iustinus itIdem martyr, ingenio, eruditio
ne . religionis amore longe illustrissimus . .. l l .
Ille autem a in sua ad imperatorem O. Senatum Romanum no Cbrisianis apologia, quae secunda dicitur, cum revera prima sit, Eucharistiae naturam dc ejus conficiendae ritus explanans , sic ais, pag. ἰ97. minis de ei, qui fratribus praeest, offertur panis & poculum aquae.&ivini ἐὴ, quibus ille acceptis laudem st gloriam rerum universarum I. Patri peris nomen Filii & Spiritus sancit offert, & Eucharistiam, id est gratia D rum actionem, pro eo quod nos donis suis hisce dignatus est 3 prori Exe exsequitur. At ubi ille preces & gratiarum actionem absolvit , is populus , qui adest , omnis sausta approbatione acclamat , Amen .se Amen autem voce hebraea, far significat. Praesidens vero, postquam gratiarum actionem perfecit, & populus iuniversus apprecatione laesa eam comprobavit, qui apud nos vocamur diaconi, distribuunt unicub,, que praesentium , ut participet eum , in quo gratiae actae sunt, panem, vinum, & aquam, & ad absentes perserunt. Porro alimentum hoc apud nos appellatur Eucharisia, quod nulli alii participare lic, b, tum est, quam veram esse doctrinam nostram credenti, & lavacro , propter remissionem peccatorum &' regenerationem ablato, & ita ut si Christus tradidit, viventi . Non enim fur communem panem , nequem ut communem potum ista sumimus x sed quemadmodum per verbum is Dei caro factus, Iesus Christus, servator noster , carnem & sangui o nem salutig nostrae causa habuit; ad eumdem modum etiam eam, in
,, niam, unde sanguis & caro nostra per mutationem aluntur, incarnain is ti . illius Iesu carnem & sanauinem eme edocti. sumus . Nam apostoli,, in commentariis a se scriptis . quae mangotia vocantur , ha -tradido se runt' sibi praecepime Iesum: leum enim pane aecepto, eumvratias egit- dixisse, nec . facite in meam commemorationem, iaces corpus meum: - & poculo similiter accepto , & gratiis actis dixisse , Hic est sanguisse meus, & solis ipsis ea tradidisse. - . ' Hi L . . i lis dialogo autem cum Trubone, Christianae religionis Veritatem proibans ex veteribus prophetarum vaticiniis , Μalachiae oraculum de ' OL ferendae: Deo olim, in omni . loco oblatione inunda , interpretatur de
Eucharistiae sacriskibi sic. autem loquitur, V De nostris sacrificiis, hoc
296쪽
CORPORIS ET SANGUINIS CHRISTI . 28sse est pane Eucharistiae & poculo Eucharistiae similiter , quae in omni,, loco offeruntur, praedicit hic Μalachias dicens, nos Dei nomen glon rificare ....... universos, qui per nomen Iesu sacrificia k quae I
is sus Christus praecepit fieri hoc est in Eucharistia panis & calicisse quae in omni loco a Christianis fiunt, . offerentes. praevertens Deus
is gratos sibi esse testatur . . . . . . ,
hae quidem nobis impensissime fauent. i . . .
Primo enim ex eo quod ait Iustinus Eucharistiam non eme commu-ἀem panem , neque communem potum , sed Iesu, Christi corpus &sangui nem , manifeste liquet pro vero corpore ac sanguine tunc habitam esse . Si enim imago tantum est , non corpus Christi, cur id , quod erat, omisit Iustinus; dixit vero quod non erat ' . . . . Certe figurae ac signi rationem tacere nec debuisset . nec potuisset, idque tribus etiam aliis gravissimis de causis. . ν. Prima est , quod alloqueretur imperatorem & senatores Romanos - .
qui & Eucharistiae institutionem & sacramentales , quas jactare solent e Scripturis Calviniani locutiones, & duplicem, quam usurpant iidem ,: ad explicanda hujusmodi loca, figurae ac virtutis clavem , oc caetera id genus ignorabant . Ab iis autem sine dubio intelligi voluit Iustinus . Non enim loquimur , nisi ea .mente ut intelligamur ab auditoribus Ergo aperte dicere debuit Eucharistiam esse figuram & imaginem. cor, poris Christi, si id tantum erat. Inepte autem dixi lset eam elia cor γ' pus Christi. De signo enim assirmare rem significatam, sive in prima institutione, sive Icingo post primam institutionem tempore, apud eos, qui eam nesciunt, ejusdem omnino est insulsitatis. Ipsi profecto. Calviniani , ut probent propositionem istam , Hoc in corpus meum ; fisurae sensu, licet remσto ac penitus abstruib , potuisse ab apostolis accipi ,Ἀcongerunt multa, quae in hunc sensum eos inducere potuerint . Agnoscunt igitur his opus fuisse apostolis , verba Christi alioqui simpliciter.& ut sonabant accepturis. Atqui ad eorumdem verborum intelligentiam ista imperatori Romano ac senatoribus non suppetebant . Ergo rem ut eXprimebatur accipere debuerunt . Ergo qui id longe ante vidit Iustinus, errorem certum , crassum & noxium praevertere quoque pro Oseficio suscepto debuit. Non praevertit. Ergo non error , sed communis
Christianorum fides suit, Eucharistiam esse corpus & sanguinem Christi. Nam quod ait Albertinus Eucharistiam ita vocatam esse corpus Christi , quomodo usitatum erat gentilibus deorum statuas ipsorum deo rum nominibus appellare , merum somnium est . I. Enim plebs. universa statuas pro Diis ipsis habebat . a. Qui videri volebant eruditiores, ii statuas spectabant ut Deorum sedes & domicilia, quibus illi includerentur: proinde si Eucharistiam cum statuis compararunt , icorporis Christi in ea praesentiam necessario conceperunt. Sed esto':, fuerint nonnulli defaecatioris religionis , qui, statuas pro nudis deor imaginibus habendas esse docuerint, & qui iis tamen, deorum nouuna
297쪽
a 16 DE VER TME PRAESENTIAE RE AIIS.
attribuerent, nonne supra statuissius imi ginibus posse rerum nomina attribui, cum imaginis ratio jam nota est; alias non posse . Atqui statua deorum imagines erant, tum naturali lineamentorum ductu , tum publica ae religiosa dedicatione. Nulla autem ratio fuit Gentilibus, eurpanem ac vinum pro figura corporis 3c sanguinis Christi de hujusmo di institutione non moniti considerarent. Ergo. SECuNDA, quod id criminis vulso objiceretur Christianis, quod camnem humanam ia sacris suis comeArent, ut eonstat ex Tertulliano in apologetis: Μinutio Felice in Od Muro , & Athenagora in apologia ad eumdem, quem tunc astabatur Justinus, imperatorem: cur ergo hic ait Iustinus Christianos manducare in iisdem carnem Christi, si caro Christi Eucharistia non erat λ An imprudens an perfidiosust an praevaricator causae nostrae fuit Quaero enim an potuerit , an non potuerit dicere Eucharistiam esse tantum imaginem ac figuram corporis Christi . Si potuit, nec id in eo casu secit, sceleris augendo suspicionem, Christianos certe prodidit, non defendit i si non potuit; ergo Eucharistia revera aliud fuit. TERTIA denique, quod Iustinus pro suscepto ossicio relisionem christianam, quam maxime poterat, approbare voluerit Gentilibus. Nihil tem planius ac saxi lius est Calviniano de Eucharistia dogmate; altil-simum contra est Eucharistiae mysterium, si catholico more exponaIuro ei sensu ac raIio videmur repugnare . Itaque poterat ac debebat ista odiosa dissicultate fidem nostram exonerare , si res aliter se habebat ,
quam nos credimus: id autem poterat uno verbo praestare o non praemiit, neque id sibi praestandum judicavit. Erro id evidenti argumento
est alia ratione nec fidem constare nec exponi potuisse. Secundo Iustinus confert hic inearnationis mysterium cum Eucharistiae sacramento, ita ut velit Eucharistiam elle. carnem ac sanguinem Christi, quomodo ille carnem ae sanguinem pro nobis suscepit. Ergo ut vere & non fictitie Christus earnem induit in incarnatione ; ita in Eucharistia vere carnem Christi agnovit Iustinus & non tantum in
imagine. Quanquam enim accurati uimae non sunt semper comparationes, non debent sane esse ridiculae & ineptae. At si de Eucharistia sen-siiset Iustinus, ut haeretici nostrae aetatis; nihil ista comparatione suisset insitisus. In incarnatione enim veritas ; in Eucharistia umbra tantum& imago extitisset. Quid autem tam dispar , quam inane & solidum tmque ulla ars est , quae consociare ponat tam dissimilia. Quid enim hoc sibi vellet: Quemadmodum Christus earnem & sanguinem vere al- sumpsit, ita panem, non vere, sed improprie, carnem suam facit uis autem sanctissimo ac sapientissimo martyri eam insulsitatem tribui serati Ergo noster est; cum Calvinianus esse non possit , quin ineptus
298쪽
CORPORIS ET SANGUImT CHRISTI . a 8
tia reali . Non enim potest sacrificium line victima praesenti honsiste
Quarto denique, ut iam diximus ad Ιgnatium , verba quae t proseri Justinus, Eucharistiam esse eamem re sanguinem Cbrisei, pel picua sunt
per sese in nostram sententiam . Frustra ergo nos torquemus , ut iis lucem addamus. . Probent adversarii eam esse nativam verborum istorum
significationem , , ut signifkent solam carnis Christi imaginem et id evincant argumentis, ut par sole ipsb clarioribus ὁ & tum aures eis praebebimus. An vero, quia Calvinianis placuit communem hactenus usi, latam vocum huiusmodi notionem intervertere, idcirco statim in novam ac perversam eorum interpretationem concedemusonii Cisis i. Iustinus Eucharistiam ibi cibum appellar, quo
se sanguis & caro nostra per mutationem aluntur. Atqui corpore Christi caro & sanguis hominum non aluntur. Era . - . REsPONDEO ἰI. i. Iustinum non asserere Eucharistia ali corpora n
stra, sed cibum ex quo sanguis 3e caro nostra per mutationem aluntur, fieri Eucharistiam, Eucharistiam factum , esse corpus ac sanguinem Christi. a. Id amrmari tamen posse de ipsa Eucharistia , non quidem penes artem interiorem, sed penes externam . Nemo enim est inter catholicos , qui non fateatur alendi vim inesse Eucharistiae ; sed eam reuandunt in . partem externam, sive id volente Deo praestene spe cies per sese, sive id fiat ope novae cuiusdam substantiae accedentis, &corpori Christi tune recedenti substitutae. Consule insuper quae ad Damalcenum jam pridem diximus. Osaici Est a. duo Iustini loca ex dialogo cum T pM primum , ubi de similae oblatione in antiqua lege praescripta sic habet : Simiis se oblatio tradita , ut offerretur pro iis qui a lepra purgabantur , ty- is pus fuit panis Eucharistiae, quem Jesus Christu Dominus noster fa- is cere praecepit in recordationem passionis quam substituit pro his , si 'quorum animi , ab omni malitia pumantur . Secundum , in quo exponens haec prophetae verba , Panis dabitur ei scilicet in isseisi, ambulanti σ aqua eius erit fidelis , sic ait Apparet in hae proh pheria agi de pane, quem Christus noster facere tradidit in comme morationeni , quod corpus ipse assumpserit propter credentes in eum, quorum causa patibilis factus est , & de poculo quod in memoriam si sanguinis sui facere dedit gratias asentibus . 'Unde duplex momentum ducit. Primum est : Christiani non possunt facere proprium eorpus Christi, ut pote quod jam sit. Ergo panis Euth ristias , quem facere jubentur, non est ipsum corpus Christi . Secundum est r Panis & p culum Eucharistiae instituta sunt ex Justino in memoriam incarnationis ac passionis Christi. Ergo' non sunt ipsum corem incarnatum & passium , neu
sanguis effusus in cruce. . ' J . .
REsPONDEO ad primum , nomine panis Euc rimae quem conficiunt sacerdotes, intelligi ipsum corpus Christi . Sic enim loqui amant
299쪽
188 DE VERI TATE PRAESENTIAE REALIS
veteres . Ita Hieronymus ad Heliodorum epis. I. ait. sacerdotes amisse stolico gradui succedentes Christi corpus sacro ore conficere. Ita &passim reliqui. Certe nomine panis istius vel significatur panis pinsendus, vel figura corporis Christi, vel ipsum corpus. Atqui r. non intelligitur panis pinsendus e non enim in pistrinum compegit Christus sacerdotes. i. Non intelligitur figura & imago corporis Cnristi , quam facit non sacerdotum consecratio , sed Christi institutio . Ergo intelligitur de corpore ipso . Quod enim arguit Albertinus non produci , nisi quod non est , id verum sane est , ubi res primo producitur , .non ubi res, quae jam extitit , certo in loco certoque modo , aliter. alibi iterum
. . REsPONDEO ad a. a nobis non negari Eucharistiam esse monimentum tum incarnationis tum passionis Christi : duo enim ista in .Eucharistia agnoscimus, &quod verum Christi corpus, &quod illius imaso ac monimentum sit : nihil enim obstat , quominus aliquid isui .iplius in latio statu pignus , imago & monimentum esse queat . Sed de eo alia&. ,
TERTIus in aciem procedit adversus: Calvinianos Irenaeus , Pol carpi , qui cum beato Ioanne evangelista diu Vixit , auditor , magni nominis martyr ac summae auctoritatis ; fidei ecclesiarum Asiae ubi natus, & Galliae ubi Lugdunensis praesul est factus, testis omni exceptione major. Is igitur libro contra haereses cap. 32. de sacrificio Eucharistiae sic sententiam suam promit. Sed & discipulis suis dans consilium , ptimi-- tias Deo offerre ex suis creaturis , non quasi indigenti, sed ut ipsi necis infructuosi nec ingrati sint, eum qui ex creatura panis est, accepit, &,, gratias egit dicens, Hoc est corpus meum , & calicem similiter qui estis ex ea creatura, quae est secundum nos, suum sanguinem consessus est, ,, .& novi testamenti noVam docuic oblationem, quam Ecclesia ab aposto- ,, lis accipiens, in universo mundo offert Deo i . . . . de quO . . . Μaetis lachias sic praesignificavit . . . In omni loco incensum ossertur nomini meois oe sacrificium purum ; manifestissime significans per haec, quoniam ,, prior quidem populus cessavit offerre Deo, omni autem loco sacrificium
is offertur Deo, & hoc purum . . i .u Ibidem cap. 34. expositam haeresim Valentinianorum, qui Iesu Mistum non conditoris mundi, sed alterius Dei filium esse contendebant, se . in hunc modum refellit . uomodo autem constabit eis eum pD,,-nem, in quo gratiae actae sunt, corpus esse Domini sui, & calicem.
se sanguinem ejus, si non ipsum fabricatoris mundi filium dicant , id is est Verbum ejus per quod lignum seu tificat, δέ defluunt. f.ntes, &terra dat primum quidem scenum, post deinde spicam , deinde ple- ω num. triticum in spica λ Quomodo autem rurius dicunt carnem in
300쪽
,ἰ eorruptionem devenire, & non percipere vitam, quae a corpore Diti mini δc sanguine alitur. Ergo sententiam mutent aut abstineant osse serendo quae praedicta sunt. Nostra autem consonans est sententia E is charistiae; & Eucharistia rursus confirmat sententiam nostram. Offerbis mus enim ei, quae sunt ejus, congruenter communicationem & uniri tatem praedicantes carnis & spiritus . Quemadmodum enim qui est ais terra panis, percipiens invocationem Dei, jam non communis panisse est, sed Eucharistia, ex duabus rebus constans, terrena & coelesti ; sie,, 8c corpora nostra percipientia Eucharistiam, jam non sunt corrupti- si bilia, spem resurrectionis habentia. . . 1 .
Ibidem capite 37. pugnans adversus Μarcionem , qui dicebat Christum non conditoris mundi, sed alterius Dei esse filium, & merum hominis simulacrum extitisse , Quomodo, inquit, juste dominus, si es alterius patris existit, hujus conditionis, quae est secundum nos, ac-- cipiens panem , suum corpus esse confitebatur, & temperamentum se calicis suum sanguinem confirmavit. Et quare se filium hominis conis fitebatur , si non eam , quae ex homine est , generationem sustio nuisset λ Libra autem 3, cap. a. Calicem creationis consessus est Dominus suum esse proprium' sanguinem, quo nostrum sanguinem rigat: &pa se nem creationis suum corpus proprium esse confirmavitis quo nostra augentur corpora. Quando igitur & mixtus calix &c-- fectus panis suscepit Verbum Dei, & fit Eucharistia, &eorpus Chrisse sti, atque ex his augetur & consistit carnis nostrae substantia, quomodo se dicunt carnem muneris Dei capacem non esse, quae est vita aeterna,M & eam carnem qhae Domini corpore & sanguine nutritur & fit ejus se membrum, sicut ait B. Paulus in epistola ad Ephesios, -ia membra sis is mus corporis e us, de came erus σ de ossius e use non de spirituali aliis quo & inaspectabili homine, dicens ista; spisseus enim crinem ρο ossa
se non habet, sed de vero homine . ex carne & nervis & ossibus constan
se te, qui & calice ejus. 'qui est sanguis ipsius, nutritur, &pane, quiis est corpus ejus, augetur, ac sicut lignum vitis in terra insitum tem se pore suo fructificat, & granum tritici lapsum in terram ac resolutum, se, multiplex resurgit per spiritum Dei omnia continentis. Deinde vero
se ipsa per Dei: sapientiam in usum hominum' veniunt, & suscepto Dei si verbo Eucharistia fiunt, qua est eorpus Si sanguis Christi ; ita & nose stra corpora, quae illa nutriuntur, atque in terra dehonuntur, & in se eam resolvuntur, suo tempore resurgent , Uerbo Dei resurretiionem si illis donante ad stloriam Dei.& Patris. i. Enim Eucharistiam sacrificium esse asserit a , veteribus prophetis praedictum. At non est sacrificium, a quo victima absit. Ergo. a. Irenaeus i Eucharistia diserte appellat eamem avi sangumena GH- si , quae quidem voces tantum prosecto roboris addunt 3 catholico omnium Ecclesiarum dogmati , quantum vicissim ab ea gem