Tractatus theologici quos in scholis sorbonicis dictavit D. Carolus Witasse ... In septem tomos distribuiti. Tomus primus septimus De augustissimo Eucharistiæ sacramento

발행: 1738년

분량: 495페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

sto DE I ERITAE E PRAESENTIAE REAIIs

is pama vitae , qui Mis descendi . Si quis .ederit de meo pane , .mee,, in amemum et panis autem quem em .dedero. caro mea es pro secitavis vita . Quando .erso dicit in aeternum vivere , si quis ederit de paneis ejus e ut manifestum est eos vivere qui corpus ejus attingunt , M., Eucharistiam jure communicationis accipiunt , ita contra timendum is est & orandum, ne dum quis abstentus separatur a Christi corpore . ,, procul remaneat a salute et comminante ipso & dicente r Nia ederia ,, sis carnem Dii bomisis , o biberitis egus Ianguinem , non tabebitis is

is tam in vobis .

Figurae sensus hic omnino excluditur . 'Nam ad hoc duo sussiciunt e primum , quod vera sit , oratis , & realis manducatio et secundum , quod ea manducatio ad veram Christi carnem spectet. Atqui hoc utriam. que ibi clarissime complectitur Cyprianus. Primum d agit enim de E charistiae sacramento , quo privatur qui excommunicatione plectitur ratique nos in eo corpus Christi contingere attingere , manducare

Alterum t agit enim de carne Christi . quae data est .pro seculi vita , de pane vitae , uno verbo de Christo , & ad Euesinristiam refert se tum caput Ioannis , ubi Calviniani ipsi .confitentur agi de vera Christi

In libro .de lapsis explanans .quantum .eorum scelus iuret , qui postquam idolis sacrificassent , citra legitimam poenitentiam Eucharis stiam sibi dari non immature tantum, sed etiam Orocaciter flagitabanus Corpus Domini, unquit, invadunt: . . . vis intertur corpori ejus, Sc,, sanguini: 3c plus modo in Deum manibus atque ore delinquunt, quam

se cum Dominum negarunt. i A

vero ita loqueretur , an istam comparationem institueret , qui Eueharistiam merum esse panem, .meram. esse figuram corporis Christi crederet DBIICIT I. Albertihus eumdem .Cyprianum .epist. 76. ad Magnum . in qua sic .habet Quando Dominus .corpus suum panem vocat , deis multorum franorum adunatione .congestum, Iopulum nostrum, quem is portabat, .indicat adunatum e & quando sanguinem suum vinum aris pellat , de hotris . atque acinis plurimis expressum atque in vinum is coactum, gregem item nostrum sigilificari commixtione adunatae mulis titudinis copulatum. Elao Euc ristia est figura Christi di societatis

fidelium . . IDIsTINGuo consequens si rationes mysticae spectentur , cur panis ac vinum ad Eucharistiam a Christo .usurpata suerint , concedo e si Eucharistiae consecratae essentia spectetur ; nego . Non disputat ibi S.Cyprianus .de essentia Eucharistiae consecratae; sed de pane , & vino , prout in se sunt , ex natura sua et inquirit autem & explicat cur ea ad Eucharistiam adhibita prae .aliis rebusfuerint, aitque id fieri, quia nihil aptius erat, quod repraesetitaret societatem fidelium. At ne Calviniani quidem in eo reponunt essentiam Eucharistiae sacramenti, quod sit figura com

322쪽

coApoAu ET SANGUINIS CHRISTI . 33rporis Christi mystici, sed naturalis , ita ut hic manifesta sit Albertini fraus

aut imperitia. Os Ii Ci Es a. episeolam 63. in qua revincit Cyprianus eos, qui aquam solam in calicem Eucharisticum immittebant , probatque vinum esse admiscendum: ait autem vinum esse adhibendum , quia vinum significat Christum. REsPONDEO idem esse sere institutum in hac epistola, quod In aliae rationes enim mysticas persequitur, cur vinum sit usurpandum: vinum autem spectat, quatenns ex natura sua est; non quatenus consecratum est . Undria ad quaestionem nostram non pertinet.

Concilium Nicaenum .

CONCILIUM Nicaenum canone I s. arguens diaconos qui eo Impudentiae venerant , ut sacerdotibus ipsis darent communionem : Neque

se canon, inquit, neque consuetudo tradidit, ut hi qui offerendi potest is tem non habent, iis qui offerunt dent corpus Christi. Duo hic sunt quae confodiunt Calvinianos : r. quod Eucharistia dieatur eTe corpus Christi s a. quod dicatur Merri Deo, a quo illi a

horrent

Gelasus in Frenus.. ADIuNGI vulgo solet Concilio Nicaeno Gelasius Citnenus , liere sequentis seculi soiptor , quia diatyposses quasdam sub nomine hujus synodi edidiis in iis autem sic haber de Eucharistias In divinamenis sa ne humiliter intenti simus ad propositum panem & pocuIum; sedis . . . . fide intelligamus situm in sacra illa mensa agnum illum Dei tota is lentem peccata mundi . incruente a sacerdotibus immolatum: & pretiosum ipsius corpus ac sanguinem vere sumentes , λαμβαλντες, credari mus haec esse nostrae resurrectionis symbola. Ibi Gelasius loquitur de eo quod est in Eucharistia , quod situm est in sacra mensa de symbolis resurrectionis, de eo quod ore corporis suis mimus ea enim vis est verbi graeci : proinde non agit de spiritali aliqua manducatione. Loquitur autem de vera carne Christi, de eo quod fide intelligendum est de asno tollente peccata mundi : non autem de mero signo Agni illius. Denique loquitur de susceptionis modo realit vox enim vere adhibetur ad expellendam omnem dubitationem, quae locum non habet in figura. Emo.

323쪽

3 a DE VERITATE PRAESEWIAE REALIX

Eusebius Caesariensis.

l Eus Esius Caesariensis libro I. demonserato evangelisae cap. xo. Prρ

stantius quam veteres Iudaei sacerdotium , & sacrificium consecuti , is non amplius integrum nobis esse putamus recidere in illa prima, Scis infirma elementa , quae signa , & imagines , non ipsam veritatem ,, continebant . Sacrificia uetera erant dubio procul figurae corporis Christi aliquando immolandi. Ergo si in eo distinguuntur a nostro , quod illa umbras , & imagines continerent, nostrum autem veritatem habeat, necesse est ut corpus Christi vere sit in Eucharistia. Apud sanctum Damascenum autem lib. 3. Parallel. cap. II. adhuc clarius loquitur : Spiritus satanus , inquit , consecrat dona proposi is ta , panisque fit pretiosum corpus Domini nostri , & potus pretiolusis ejus langui S. Os Iicii T. Albertinus Eusebium de Mosesiastica Theolapia , advelfiis Marcellum Ancyranum , lib. 3. ubi Christum inducit sie:verba sua , . cap. 6. Ioa is explicantem ἱ Nolite putare carnem me dicere quam. se circumsero , quasi illam edere oporteat et nec existiniate me praeci, si pere sensibilem , & corporalem sanguinem bibere Haec sensi-- biliter laudita non proderunt. Ergo realiter caro Christi non man

ducatur. ' ...

DIs TINGUo consequens e modo sensibili , cruento ac Capharaait eo , quem sensum unice hic excludit a concedo o non sensibili nec cruento ; nego . Potest dici eam Christi manducari ; potest dici nota manducari , etiam in sententig catholicorum non adeo mirum est . si utriusque generis locutiones apud Patres reperiantur. Potest dic ali quo sensu Verei manducari , quia revera ore corporis sumitur , & inistqmachum instar cibi descendit Potest etiam dici non manducari amanducatio enim strictius sumpta tres actiones aut earum unam saltem postulat; nempe ut res dividatur, gustetur ac digeratur: sic aer & piluta. medica manducari non dicuntur. Respiciebant autem ad ritum vulgarem. comedendae carnis Patres dum asserebant carcem Christi a nobis. noqi

IN eo loco , quetra nobis declaravit Theodor. dial. a. ubi demoniis aret Christum habuisse veram carnem, non specie ac figura tenus, ut somniarbant haeretici: Corpus est, inquit, cui dicit Deus Sedra dextris meis,D . . . Per quod corpus pontifex . . . . fuit & dictus ea, dicens, per illud, si quod nobis tradidit mysterium, Hoc es corpus meum, quia pro vobis trado,, tur e oe Duriis nota testamenti pro vobis essur ; divinitas autem neque is eorpus, neque sanguinem habuit: sed ille quem ex Maria gestabat homo ...

324쪽

CORPORIS. ET ' SANGUINIS, CHRISTI 3 r I

De vero corpore erat Omnis quaestiQ. Tam ergo vertam Christi corpus.1n Eucharistia est, quam 1 veruim torpus Christi sedet ada dextram Patris a alias favitat errori speciem. ac ' uram . eorporis dumtaxat in Christo

. LIBRO a. . baptismo quaest: a. Iudaica sacrificia cum nostro co ferens , - Si tales minae inquit , adversos eos: positae sunt, qui temo h re ad ea; sacra accedunt . O ... . quid dicendum de. eo; qui in tantum is ac tale mysterium temerarius est Quanto enim majus aliquid is estri temPlo , . . . tanto gravius & terribilius est in animae impuritate constiari tutum, corpus Christi contingere, quam sic accedere ad tauros & ari A tes &C. M Addit autem scelus illius qui conicius. peccati sacrificat corpus Christi, qui semetipsum dedit oblationem & sacrimium; pro nobis, tanto esse immanius alia, quanto corpus unigenitimi dignitate soperat carnem

Ergo juxta S. Basilii doctrinam ab indignis: sumitur , fle immolatus Christus , Christus , inquam , ut in se est , ut est majo ipso Iudaeo

rum templa , quod tam spiritalem manducationem k quam figuram eli dit ...H corpus Christi vere est in i Eucharistia; non autem in 'imagine tantum. Namst figura tantum , nonne Christum pariter repracentabant vetera sacrificia, & quidem expressius, quam Eucharistia λ Unde ergo.ex ea parte dipnitas illa infinito intervallo major Unde tanta tamque immensis

flagitii cistantia ' . - . .

1N oratione eateiaetio , quae nuda est ac simplex fidei nostrae expositio de Eucharistiae vij ad immortalitatem corporum nostrorum, sic habet ca . 3 . Quoniam homo est duplex animae & corpore contem-- peratus, necesse est, Pur qui servantur j per utrumque attingant eum is qui ducit ad vitam . Ergo anima per fidem ad ipsum contemperara se hinc salutem habet o . . . corpus autem alio modo venit ad partini-- pationem dc contemperationem ejus qui talutem dat. Quomodo enim,ri qui Venenum sumpserunt , alio medicamento mortiseram vim extinis Mutat, sic etiam oportet salutare medicamentum instar lethalis ven .se ni admitti intra viscera hominis , ut me illud in totum corpus diri stribuatur virtus ejus, quod fert opem,t ut cum in nobis. fuerit saluis tam hoc medicamentum, veneni damnum corporL inditum . per Coni

trariam repellat affectionem . Quid. .hoc ergo. est nihil aliud quamis illud corpus, quod, & morte. ostentum suis esse . potentias , & nostrae se vitae fuit initium. Quomodo enim parum fermenti, ut dicit Apostos lus,. sibi assimilat totam conspersionem , ita corpus morte a Deoi aDisiectum,

325쪽

gr. DE VERIT CTE PRAESENTIAE REATU

is sectum eum suerit in nostro. , totum ad se transmutat &i transfert Sed ... oportet considerare quamodo fieri potuerit, ut unum illud eoseis pus j quod tam multis fidelium millibus in universo terrarum orberi temper dividitur, totum sigillatim sit in unoquoque, & ipsum in saeis torum maneat Fortasse ergo non proeul absumus a probabiliis ratione. Nam .... quomodo Corpus, quod Deum suscepit, cum pa-- nis alimentum accepistet, quadam ratione idem erat cum eo alimenis to . .. . transeunte in naruram corporis; & hie similiter panis .

si sanctificatur per verbum Dei 3c orationem non quidem per ma is ducationem & potationem migrans in corpus Verbi, sed statim ia- corpus Verbi per Verbum transnvitatus, sicut dictum est a Verbo ris Hoc es corpus meum . . .. Quoniam ergo . . . Verbum &c. Verbum si ideo se admiscuit infirmae hominum naturae, ut communionae divini-- tatis deificaretur humanitas, ea de causa . se per carnem inseritis omnibus credentibus V . . corporibus credentium Contemperatus, udis unione cum eo' quod est immortale , homo incorruptionis Hrticeps se fiat. Haec autem dat virtus benedictionis in illud ,, transelementansis eorum quae apparent naturam.

Egregius protecto locus, in quo nihil deest eorum , quae illustrando ac fulciendo dogmati catholico inserviant. Certum enim est Gregorium totum hoc in loco agere de vero' Christi corpore , quod ostensum est morte potentius k quod vitae nobis initium fuit. At ibidem amrmat corpus. illud idem admitti Intra nostra viscera, commisceri & Inleri' eo poribus nostris instar medicamenti & sermenti, quod corpus ac molem

omnem carnis nostrae pervadar o asserit ex ea commixtione vim emca cissimam indi corporibus nostris ad immortalitatem et ait, panem transmutari in hoe Christi corpus per verba Christi, Hoc es corpus meum , & eodem modo transmutari, quomodo Christus, dum viveret, conve tebat panem in carnem suam r amrmat vim consecrationis tantam esse,uc trantelementer naturam eorum quae apparent denique ne quid desideretur, observat etiam, quasi ad occupandas omnes dissicultates, codipus Christi unum ac totum in se semper manere, omnibus tamen ex aequo'

infinitia in locis distribui.

- . . .

Gregorius Narsentenus.

ORAT ION E et. de baptismare , in qua de variis paschatis aegyptiaci ritibus disserens , eosque transferens ad Eucharistiam , atque imprimis quod Iudaei baculis innixi pascha manducarent, Absque confusione &is dubio , inquit, comede corpus , & sanguinem bibe, si saltem vitatis desiderio teneris . constans esto, firmus, S: stabilis r in nulla reis propter sermones adversariorum c gentilium eam maducationem irrisis dentium 3 fluctues. Haec hortatio ad fidem hese mysterio, quasi dissicillimo habendam , . inerta Iod Coos r

326쪽

CORPORIS' ET SANGUINIS CHRISTI. 3rs

inepta prorsus est: si , eo: tauitum res omnis redit, ut carnem Christi inim ine tantum accipiamus, quod est facillimum. ' e t

IN libro de natura Dei curiosius non Drutanda, cap. 3. de Eucharistia sic habet ; μ Quid scrutaris inscrutabilia Si ista curiose rimaris, jam se non fidelis vocaberis, sed curiosus. Esto fidelis atque innocens : pa se Iicipa. immaculatum corpus & sanguinem Domini tui fide plenisi,

is ma , certus quod agnum ipsum inti re comedas : ignis' immortalisse sunt mysteria Christ1 o cave ea temere scruteris, ne in i pibrum paris liciparione comburaris. Abraham patriarcha coelestibus angelis terre, is nos cibos apposuit, illique eos comederunt . Ingens sane miraculum ,, est , cernere spiritus incorporeos in terra carnium cibos manducan is tes et sed hoc profecto excedit omnem admirationem , Omnem meu

D rem omnemque sermonem , quod nobis secit unigenitus filius Chriri stus, Salvator noster r ignem quippe & spiritum manducandum at-D que bibendum praestitit nobis, carne vestitis, corpus videlicet & san-n guinem suum. - Primo de vera Christi carne hic verba facit S. Ephrem . . a. Enim ad eam dirigitur fides illa firmissima, .quam postulat, non ad figuram . 2. Ea sola est, quam integre comedere .dici poterant Christiani a non irsum signum externum, cujus particulam tantum accipiebant.. 3. Deni que ea sola caro est, de qua dubium suboriri poterat, an illa in sacrumento Eucharistiae praestaretur : de pane enim non erat ambigendi locus. Ergo de Vera carne verba facit. Secundo non minus Mare loquitur de vera ac reali manducatione ,

quae sit in Eucharistia ipsa, de qua semisnem instituit.. I. Enim g textus totius orationis significat hic sermonem esse de

mysterio lave altissimo ac difficillimo, ad quod summa fide opus fit. Αt Eucharistia nihil est planius , si eam Calvinianis ponderibus exa

2. Vetat S. Ephrem , ne quis scrutetur hoc sacramentum ob periculum fidei inde imminens. At neque illud scrutari necesse est in doctrina Calvinianorum e & quanto sus scrutatus fueris ac medi tus , coplus facilitatis ac fructus, juxta eos, inde consequeris. Sa corpus Christi mente tantum apprehendatur , & manducetur , aut in signo; an illud potest dici majus esse miracolum , quam si angeli more hominum cibos corporaliter sumaci ρ Ergo Vere , non aurem tantum fide aut in typo manducatur. Haec ipsa comparatio angelorum & hominum satis arguit ita ab hominibus accipi corpus ChrIi coeleste , quomodo comedebantur ab coelectibus illis mentitias terrestres cibi . At vere & non specie tenus iumebant angeli corporales cibos. Ergo. Uno

327쪽

r DE VERIT CTE PRAESENTIAE REAIII

Uno verbo. ad sententiam nostram nihil aliud requiritur V quam quod S. Ephrem hic verba. faciat. de vera Christi carne , & de vera ac pro. prie dicta & orali manducatione . Atqui I. agit de vera Christi carne. Ea enim sola est, ad quam feratur & deside etur fides illa firmitana , quam exigit S. Ephrem , & quae omnia symbola externa transcendit . Ea sola est , quae possit dici tunc integre ab unoquoque comedi e Sacramenti enim particula tantum a singiuis accipiebatur . Ea denique so ψla est, de qua dubium suboriri posset , an integre praestaretur Quod enim ad panem & signum pertinet, res oculis usurpdatur,' qualis erat. Ergo S. Ephrem agebat de vera Christi carne. 2. Agebat non minus clare de vera & reali manducatione : loquebatur enim de Eucharistiae sumptione; de manducatione ei simili, quae angelis corpore indutis competebat ; de ea tandem manducandi ratione , quae specie tenus opponitur integritati corporis Christi, ab omnibus ac singulis comesti r & eam tamen necessario poscit . Atqui talis est sola manducatio realis . . Ergo.

IN ancorato impugnans allegoricas Origenis interpretationes de creatione mundi, imagine Dei in homine, amrmansque res a Deo prop'sitas semper credi oportere , quantumvis obscurae , dissiciles di intricatae sint , exemplum Eucharistiae , adducit de qua sic habet ' : η Vide-M mus quod Salva r accepit in manus suaS, ..... quod surrexit a cce

o na & acoepit haec, & gratiis actis dixit , Hoc metim es hoc ita lo- quitur propter non initiatos. Atqui videmus, quod illud nec aequa is te sit , nec simile , aut imagini incarnatae, aut invisibili divinitatin aut lineamentis membrorum . . . . Voluit tamen ex gratia hoc estis auctoritate sua dicere .: Hoc meum es hoc e . 3c nemo denegat fidem se sermoni. Qui enim non credit illud esse verum, ut ille dixit, fra-- aia & salute excidit . Verum quod audivimus , credimus , quoniamsi illius est. Nihil ibi est quod fidem nostram non astruat. a. Enim scopus Epiphanii erat allegoricas ac mysticas sacrae Soripturae expositiones explodere ac ostendere Scripturae dicta esse litteraliter accipienda e in eam autem irem adducit Christi de Eucharistia pronunciatum. Ergo non putavit illud allegorice & ligurate esse intelligendum , aut om nium hominum stultissimus ac impudentissimus fuit, qui se ipse propriis

exemplis confoderit . . .

2. Ejusdem est naturae acta rationis assertio Epiphanii de Eucharistia , cujus naturae ac rationis erat ibi proposita de ea dubitatio. Atqui dubitatio impetebat veritatem Christi in Eucharistia. Id enim impugnabat ea dubitatio, cum quo speciei dissimilitudo pugnat At speciei externae dises militudo non pugnat cum typo, symbolo ac signo aut cum Virtute et ne que enim similitudo speciei externae requiritur aut ut aliquid in typum

328쪽

CORPORIS ET SANGUINIS CHRISTI . at

eonstituatur, caper enim emissarius & serpens aeneus typi extitere Christi tollentis peccata mundi. aut ut aliquid rei alterius vim habeat noeesse est r Baptismus enim virtute Spiritus sancti repletur; δε cum ipso tamen nullam habet similitudinem in externa specie. Ergo dubitatio res spicit solum verum Christi corpus, inter 'σω & Eucharistiam penes spo-ciem externam apparet insignis differentia, quae credendae corporis verblati multum obesse queat. Ergo cum id affirmat Epiphanius, quod tollebat dubitatio , oportet ut in Eucharistia asseveret esse verum corpus Christi. 3. Si propter summam Christi auctoritatem fides ejus verbis adhibenda est, eaque, ut sonant, simpliciter sunt accipienda , ergo juxta Epiphanium Christi verba, Hoc es corpus meum, ad alienum figurae senium deo torqueri non debent, nec possisnt. 4. Omnis disputatio Epiphanti evincit in hoc mysterio capiendo Sccredendo maximam esse dissicultatem. At nihil facilius est dogmate Ca, Vinianorum de Eucharistia. Ergo non idem de Eucharistia sectiebat cpiphanius, quod Calviniani. rillus Hierosolamitanus is Cateches sago ea de Eucharistia ex proseo sermonem habens ad recens baptizatos, relatis Christi verbis sic ait : μ Cum igitur ipse se pronunciaverit & dixerit de pane, me corpus es meum , quis aude is bit deinceps ambigere & cum ipse assieveraveris & dixerit ,- Hic meus, sangura, quis unquam dubitaverit, ajens non esse ejus sanguinem is Aquam olim in vinum, quod sanguini amne est , in Cana Galilaeae

se transmutavit , Sc eum parum dignum existrmabimus , cui credamus , D cum vinum in sanguinem transmutavis λ Ad nuptias corporales voca is tus, stupendum hoc miraculum .effecit ἐν & non eum multo magis seri liis thalami nuptialis corpus statim 3c fanguinem fruenda donasse con fitebimur P Quare cum omni persuasione tanquam corpus & sanguis

nem Christi illa γ sumamus. Nam in figura panis o-αργου λω datur tibi corpus, & in figura vini datur tibi sanguis, ut cum tum is pseris corpus & sanguinem, Christi, concorporeiis & consanguis ipsi emciaris . sae etenim Christaseri emrmur, distributo in membra no-m stra corpore ejust & sanguine . . . .. Quamobrem ne tanquam nudis &m communibus elementis pani & vivo eucharisticis attende et sunt enimis corpus & sanguis Christi , secundum Domini asseverationem. Nam ,, etiamsi illud tibi suggerat sensus , fides tamen te certum & firmum is es iae. Ne judices rem ex gustu; sed ex fide citra ullam dubitation nem certus esto te corporis & sanguinis Christi dono dignatum suis is se. icthaec edoctas & certissima indutus fide , quod qui videturs, p nis, panis non est, tametsi gustu sensibilis sit, sed corpus Christi ue m & quod videtur vitium, vinum non est etiamsi ita gustui videatur .

329쪽

318 DE VERITATE PRAESENTIAE REAIIs

Cateches autem s. explicans canonem Missae, Deum benignum exoramus, inquit, ut mittat sanctum Spiritum super dona proposita, se ut faciar panem quidem corpus Christi, vinum vero sanguinem Chri-- sti. Omnino enim quodcunque attigerit Spiritus sanctus , id sanctifi-

ω catum & transmutatum est . . . Hic panis non in ventrem vadit aseque in secessum ejicitur; sed in omnem tui compagem dividitur ad

,, corporis & animae emolumentum . . Audivisti deinde vocem ....is dicentis, Gustate, videte .... Ne corporeis saucibus hujus rei ju-- dicium aritimationemque permittite : non, inquam; sed fidei omnis is dubitationis experti. Qui enim gustant, non panem & vinum degu stare jubentur t sed antitypum c seu signum & sacramentum corpo is ris & sanguinis Christi . Adiens igitur, ne expans s manuum volis , si neque disJunctis digitis accede ; sed sinistram velut thronum subji-M ciens dexterae , ut pote regem suscepturae, & concava manu suscipeis corpus Christi, respondens , Amen . . . . Tum vero post communi o nem corporis Christi , accede 3c ad languinis poculum non extenis dens manus , sed pronus & adorationis ac venerationis in modum ,

,, dicens Amen.

Ista Cyrilli verba sunt supra omnem cavillationem. r. Enim alloquitur sanctus Cyrillus recens baptizatos omnis aetatis , conditionis, & sexus, qui plerique rudes erant et nota erant autem sine dubio assuesam his omnibus argutiis , quas excogitarunt postmodum Calviniani . Praeterea vero dogmatica erat ejus oratio . De fide enim simpliciter explicanda agebatur. Debuit ergo Cyrillus suam & Ecclesiae doctrinam dilucide exponere . Atqui nihil aliud illis proponit , quam verba Christi, quasi apertissima : eadem semper repetit sine ulla interpretatione. Itaque voluit ut in iis simpliciter acquiescerent x non autem ad abstrusos & metaphoricos sensius ea transferrent. Videant Calviniani

an ita se gererent apud plebem imperitam, si suum eis de Eucharistia

dogma explicarent.

a. Cyrillus quantum in sermone Christi perspicuitatis reperiebat, tantum in re verbis illis proposita agnoscebat Ase dissicultatis o Inde est tantus ille saxm doctoris in oratione nisus. ad rem istam persuade dam . At negotium nullum facessere potest in propositione Christi neque figura neque emacia CaIvinianorum p non signi ac figurae ratio se quae est facillima et non emcacia ; tum quia non Usa minux Deo facilis suit, quam altera , tum quia insuper illis Christi verbis non con

tinetur ἀ

3. Cyrillus asserit eo us Christi dari sub typo panis, S sanguinem Christi sub typo vini, & ea in membra distribui. Quodnam ergo corpus ita datur Aa corpus typicum, an verum Christi corpusZ Non typicum et absurdum enim fuerit corpus typicum seu typum dici dari in typo. Ergo verum Christi corpus datur sub typo panis quo nihiI est luculentius Duo enim postulat dogma catholicum , corporis 'Christi

330쪽

CORPORIS ET SANGUINIS CHRISTI . 319

veritatem , & conjunctam ei corporalem illius susceptionem . Atqui utrumque hic occurrit. Ergo. 4. Cyrillus definit Eucharistiam non abire in secessum. Atqui fi panis esset figura corporis Christi tantum, in secessum emitteretur.3. Iubet ut Eucharistia adoretur totius dejectione corporis, antequam 1 uicipiatur. Ergo fateantur Calviniani neceila est , verum ibi esse corpus Christi adoratione dignissimum, vel adorari posse imagines. 6. Imperat ut dicatur more solito Anaen post Eucharistiae susceptionem. Atqui illud est argumentum veritatis corporis Christi in Euctaristia existentis. Ergo. . Tollit hic Cyrillus quamdam dubitationem, Sc illud ipsim proban do firmat de quo haesitatio erat. Ditiaenter ergo videndum de quo h.e sitatio institueretur. An illi , quos hie corrigit Cyrillus, purarent de pane circa uitam panis mutationem affirmari, quoci eis et Corpus Christi et cum autem id fieri non possit, nullum per malequens agnoscereuLin Christi rropositione sensum ambigerent tantum de figurae sensu, an de efficacia, an de realitateὶ haec enim quatuor duntaxat fingi possitnt in dubium esse revorata . Atqui non possunt illi ad quos te

monem habet hic Cyrillus dici existimasse , quod de pane, qui panis

1 emper remaneret , affirmaretur corpus Christi , nullumque idcirco in ista prodisitione sensum agnovisse propter initiciabiles panis di corpo ri, Christi notiones. ι. Enim si res ita erat, eur auditoribus genuinum sensum non ape ruit Cyrillus cur eos non docuit panem quidem & corpus pugnare . sed pugnam nullam reipsa esse in Christi verbis, quia de pane non afffirmatur corpus Christi, sed figura tantum illius corporis : insolens enim non ulla in Scripturis, quod signis dentur nomina rerum significatarum. Dubitatio ejusmodi revellenda erat facili & clara dogmatis expositione. Cur si Calvinianus fuit Cyrillus, eam non adhibuit cur eadem Christi Verba semper regerit & inculcat cur constanter praecipit ut credatur corpus Christi sine ulla prorsus explicatione λ An ita ageret Calvinianus, ut nodum istum di tibiveret. a. Qui hic inducuntur dubitantes , non arbitrabantur panem mane re , & de eo affirmari corpus Christi , si putabant in Ecclesia dici quod non maneret , sed mutaretur in corpus Christi Atqui illi ipsi homines ambigendo an panis esset aut esse posset corpus Christi , ambigebant an panis mutari posset in corpus Christi: mutari autem pol sis decernit contra Cyrillus. 3. Cyrillus docet illud ipsum elle credendum, de quo ii dubitarimi. Atqui mens prosecto Cyrilli nu'suam fuit ut crederetur panis, talis semper manens, este vere corpus Christi. Ergo de eo illi non dubitaLant. Dubium autem illud non erat pariter de figurae sensu . Cur enim illi clare sententiam suam non exprimunt 3 cur non saltem respondundo fanctus doctor ρ An vero talis erat in figurae seusu dissicultas ,

SEARCH

MENU NAVIGATION