Tractatus theologici quos in scholis sorbonicis dictavit D. Carolus Witasse ... In septem tomos distribuiti. Tomus primus septimus De augustissimo Eucharistiæ sacramento

발행: 1738년

분량: 495페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

DΚ π TATE PRAESENTLE REALπnisi absurde, dici possit, cum aliud sit figuratri esse, aliud esti acia ac uidivina praeditum,. sit perest ut de ipso corpore Christi &d ina ab eo. indo.

vulsa virtute aecipiatur.

QuAMuig multas graves immicitias .ac simuliares exercuerit eum Cy, xillo Theodoretus, unius tamen & ejusdem cum eo fidei vinculo, conjunis Hus semper sui hir. Enim ad cap. 2I. primae ad Cori πλ μ Iir memoriam se inquill se illis revocat Paulus sanctissimam illam noctem, in qua Dominus tyuis pico paschati finem imposilit, & typi archetypum ostendit, ae salutarisis 1acramenti portas aperuit, & non solum undecim apostolis, sed & prodi se tori pretiosum corpus & sanguinem dedit . . iAt n Eucharistia archetypus suit agni paschalis , qui sine dubioe ty pubisuit corporis, Christi proe nobis immolandi , ipsa typus non est ejuidem corporis , di sed ipsum Christi corpus pro nobis morti datum is Deinde si non tantum undecim apostoli , . sed & Iudas pretiosum it Iud corpus accepit V ergo non sola fide ,, sed etiam ore mandu

a. INA. emadmodum Iudas ipsum tradidit, 3c insultarunt illi Iu-- daei ; sic , inquit , ipsum ignominia afficiunt , qui sanctissimum ejus

is corpus impuris manibus recipiunt. At quae ista comparatio est,. si Eucharistiae sit corporis Christi signum dumtaxat λOBIICLT Albertinus dialogos Theodfreti, inquitas ille, Orabodoxi nomine disputat adversus quemdam Eutychianum , quem Eranisen appetilat, id est-, quia Eutyches ex variis haereticis errores suos emen

dicaverat.

In F. dialogo , qui vocatur immutabilis , probat Theodoretus in in earnatione mutatum non esse Verbum in carnem k sed a. Verbo iam per distinctam permansisse naturam humanam, ieique instar veli & pallii , quo tegeretur , extitisse : instar veli ei fuisse ostendit ex eapito Io. ad Huraeos , v. ao. loco autem pallii ex capise q9. Geneseos , v.

I r. ub, Iacob de Christo sub persona Iudae . ait : Laiabit in vino so tam suam se m in sanguine uvae pallium suum : cum autem respondisset Erant-stes id.non de corpore Christi, sed de ejus vestibus intelligi oportere et si pergit disputatio: Orthodoxus , Ostende igitur , inquit , ubi in sangi sine uvae laverta

372쪽

scio, quod dixit: ussum vitis vera Orth. Fructus vitis pressus quomodo appellatur λ

Eran. Vinum nuncupatur.

Orth. Quando autern Salvatoris lacus milites sancea sauciarum , quid',, inde manasse dicunt evangeliorum constritores. Sanguinem & aquam . Orib. 'Sanguinem igitur uvae Salvatoris appellavit sanguinem: si enim se Dominus visu appellatus est & fructus vitis Ui m appellatur ,ri sanguinis vero, & aquae rivi ex Domini latere profusi per reliquum es corpus deorsum manarunt , jure Omnino, & apposite vaticinatus estri patriarcha r Lavabit in vino solam suam , re in sanguine uvae pallium es, sm . Sicut enim nos mysticum vitis fructum post sanctificationem se

is guinem Domini ric linamus,' sic verae vitis sanguinem, uvae sanguinem no- D minavit.

Erano Μystice simul δο di lucide, quod propositum fuerat, demonstra

tum est . .

Orib. Etsi haec tibi ad fidem faciendam sussci unc, tamen ad veritatis

is confirmationem aliam quoque probationem adjiciam. Eran. - Ηaec faciens , gratum mihi, seceris : utilitatem enim auxeris.

Orib. Scis quod panem Deus proprium appellavit

Orib. Alibi vero carnemfrumentum nominavit. . Eran. Hoc etiam scio ἔ, audivi quippe dicentem .... Nis granum frumentim cadens in terram mortuum fuerit , ipsim solum mann p s autem mortuum D D rit, multum fructum affert. Orth. In mysteriorum vero traditione panem appellavit corpus , & quod

fi mixtum erac sanguiner .. Eran. Sic nominavis.

Orth. Sed & corpus illud, quod juxta naturam este vocabatur, , di sanguis sanguis . . 'Eran. In consesso in Orib. Salvator autem noster nomina permutavit, 3c corpori quidem is s=mboli nomen imposuit, & symbolo nomen corporis Sic cum se vitem

Haec quidem vere dixisti: vellem autem 'permutationis nominum causam discere

Orth. Μanifestus est scopus iis , qui divinis sunt initiati voluidri enim eos , qui divina mysteria participant ψ non attendere ad nat ram eorum , quae cernuntur , sed per nominum mutationem, mutari tioni quae ex gratia iacta est credere: qui enim, quod natura corpus est, frumentum m panem appellavit k is visibilia symbola , corporis o sanguio nis sui appellatione honoravit , non naturam mutans, sed gratiam natu

373쪽

36L DE' VERITATE. PRAESENTIAE REMIS mystice mystica dicta sunt se & perspicue declarata , quae non'

omnibus nota sunt .

Orth. Quoniam igitur ini consesso utrimque est . corpus dominicum is a patriarcha Restim re pallium appellari e atque in sermonem de divinis mysteriis ingressi sumus: dic per veritatem, cujus putas symbolum.&,se typum esse lanetissimum cibum divinitatishe: Christi Domini, an eor--,ὐ poris δc sanguinis ZEran Non dubium quin illorum quorum nomina acceperunt . Orth. Corporis & sanguinis dicis Prion. Ita dico Orib. Ut veritatis amicum decet locutus es nam a Dominus accepto , se symbolonore dixit o Hoc V divinitas mea ; sed, , mos corptis meum r Myω rursum: . Hoc effanguis meus: & alibi is Panisqιιem ego dabo P caro meae ,κ quam ego ' dabo pro mundi vita Uera haec sunt: divina enim sunt oracula . . . ZOrth Si ergo vera , . corpus utique habuit Dominus .. In a. autem dialogo demonstrans naturam humanam, non esse conversam' in divinitatem sic habet: . Orth. Dic mihi, mystica symbola a sacerdotisus moer oblata , quarum; rerum sunesymbola Φ. Eran. Dominici corporis & sanguinis . . . - 'Orib. Verine corporis, annon. Veri P

Orth. Optime . Oportet enim imaginis esse archetypum' nam M. , se pictores naturam imitantur.&. eorum quae' videntur pingunt ima.

Eran. Verum est . Orib. Si igitur divina mysteria antitypa' sunt corporis veri, corpus ergo Domini nunc. quoque corpus est, non in divinitatis naturam mutatum sed divinae gloria repleLum. Eran. Opportune de divinis mysteriis iniisti sermonem: nam inde tibi ostendam corpus Domini in aliam mutari naturam . Responde igitur ad ,

is mea interrogata . .

Orib. . Relponde . . Eran. . Qui appellas donum' quod offertur ante sacerdotalem: invoca tibnem Τ Orth. J Aperte dicendum non' est: ' verisimile enim est adesse nonnullosi haud initiatOS.. Eran. . Respondeatur aenismatice. Orib., Cibum ex talibu; seminibus. Eran. Alterum vero symbolum, quomodo nominamus '' ionb. Commune& hocnomen est, potus speciem designans. -

Post sanctificationem vero quomodo illa appellas Orib. Corpus & sanguinem Christi ..

374쪽

CORPORIS ET SANGUINIS CHRISTI . 3 os

aeram. Et credis te percipere corpus & sanguinem Christi '

Eran. Sicut ergo symbola dominici corporis & sanguinis alia sunt ante sacerdotalem invocationem , post invocationem vero mutantur &M alia fiunt; sic .& dominicum corpus post assumptionem in divinam lub-

ἡ, stantiam mutatum est. 4.

Orib. Retibus , quae ipse texuisti captus .es et neque enim mystica symbola post sa ficationem a natura sua discedunt: manent eniminis priore iubstantia, & figura Sc serma , dc visibilia & palpabilia sunt. is qualia prius erant a intelliguntur autem ea e Te quae facta sunt , &o creduntur, dc adorantur , ut quae illa sint , quae creduntur . Conseris igitur imaginem cum archetypo.& videbis similitudinem e oportetis enim typum similem esse veritati : illud enim corpus priorem 'habeto sor mam , dc figuram , dc circumscriptionem , & ut semel disis cam , corporis substantiam immortale autem per resurrectionem is iactum est , de immune a corruptione , sedemque a dextris ad is pium, di ab omni creatura adoratur : quia corpus appellatur Domini

s, naturae.

Eran. Atqui symbolum priorem mutat appellasionem: non enim amplius,, nominatur ut prius, sed corpus appellatur. Oportet ergo in veritateis δέ non corpus vocari.

. Orab. Ignorare mihi videris: non enim corpus solum, sed etiam p is nis nominatur. Dominus ipse sic vocavit: di corpus quoque ipsum, is divinum corpus appellamus , 3c vivificum , & dominicum , docentes o non corpus hominis cujuspiam esse, sed Domini nostri Jesu Christi, quiis Deus eli di homo.. In 3. vero Dialogo, cujus titulus est IMPAT BILis, quia in eo evi cit divinitatem non esse passam, cum Eranistes dubitaret salutis nostrae meritum eorpori Christi in cruce patienti tribuere , eo quod corpus non satis illi pretiosum videretur, .ut principium virae nostrae ac redemptionis dici posset, ita loquitur: Orib. Si corpus Christi exiguum tibi ac xile videtur , quomodo is typum ejus venerabilem dc salutarem existimas Quomodo enim a is chetypum , cujus typus adorabilis 6c honorandus est contemptibile se dc abJectum ei te potest

In appendice denique fritim istorum Dialogorum , cui titulus est, 'DEMONSTRATIO PER sYLLOGIsΜos, sic ait : Si caro Domini in dio Vinitatis naturam mutata est, quamobrem percipiunt antitypa corpo se risy Superfluus est enim typus abolita veritate.

Ex his plurima colligit Albertinus. OBIICIT itaque . Iuxta πheodoretum sic in Eucharistiae mysterio symbola, seu panis & vinum, donata sunt nomine corporis 3c sanguinis Cbrisei, quomodo in Iacobi vaticinio sanguis Christi donatus est nomine vini. Atqui propositio Iacobi , qui sanguinem Christi Diuum appella ui

375쪽

sis DE VERITATE PRAESENTIAE REAIulavit, figurata est . Ergo pariter propositio Christi , qui vino saeti is :sui nomen dedit, metaphorica quoque est et adeo ut mera si nominum i Permutatio. 'DisTINGUO antecedens e comparat has propositiones , quoad aliquid , hoc est quoad appellationem ; concedo : quoad omnia , id est . quoad appellationis etiam rationem; nego. Non dissitemur quidem no- naina utrimque esse commutata, ita ut quomodo in Iacobi praedictione nomine vini diagnatus est futurus Christi sanguis, & in evangelio nomine frumenti adumbratum est corpus Chri sti morti ac sepulturae da dum . sic in Elicharistiae institutione pani nomen corporis sui, & vino nomen sanguinit indiderit : sed quamvis appellatio communis sit , ratio illius omnino diversa est , etiam juxta Theodoretum hoc loco . iPriores enim propositiones considerabat ut metaphoricas, alteram vero ut propriam e neque enim sentiebat corpus Christi appellatum esse olim nomine frumenti, ae sanguinem ejus nomine viai , eo quod corpus Scsanguis Christi facta esse ut frumentum & vinum, aut in frumentum &vinum essent conversa e panem autem & vinum contra ideo credebat appellata esse nomine corporis & sanguinis Domini, quia reipsa facta erant corpus δc sanguis Christi , & in ea mutata fuerant : quod patet ex serie orationis : ait enim non tantum symbola appellari corpus, sed i& fieri eorpus & sanguinem Christi, Dei omnipotentis, qui ad id in- , Vocatur, virtute; ea alia else ante hujusmodi invocationem post invocationem mutari & alia fieri , ex pane scilicet & vino corpus &sanguinem Christi; intelligi ea esse, quae facta sunt , nempe corpus &sanguinem Christi; & credi, & adorari, ut quae illa sint, quae creduntur : uno Verbo causam permutationis nominum edisserens , amrmat eam 4llo sine faciam elia , ut , qui divina mysteria participarent, nonactenderent ad naturam eorum, quae cernuntur, sed mutationi, quae ex gratia iacta esu crederent. At non eadem ratio est ex alia parte. Quis enim dicat Christum v. g. cum se υitem nominavit , vitem factum esse se, divino quodam miraculo, Christum alium suilla ante istud nomen, postea vitem eum esse intelligi oporaere & credi, Sc ut etalem adorari Non eadem ergo causa est utriusque appellationis et nam propositio eucharistica, ut pote propria, a Theodoreto statuitur ut sundamentum caeterarum, quae metaphoricae sunt : vult enim Iacobum ideo nomine υ ni expressiise futurum sanguinem Christi, & Christum in evangelio nomine frumenti corpus suum ., quia reipsa postmodum panem erat facturus corpus suum , & vinum sanguinem , ad eumdem sere modum quo Tertullianus supra contendebat vocabulo panis apud Jeremiam designarum esse corpus Christi, quia Christus in suprema coena sua panem mutaturus erat in corpus suum . Comparantur ergo istiusmodi propositiones inter se , non quod sint in eodem genere , sed quod unius veritas ad aliam reseratur & ab ea pendeat. INsTAT . Nihil honoratur nomine ejus quod est . Atqui Theodoretus

376쪽

tus aic symbola esse honorata nomine corporis & sanguinis Domini.' Ergo. DIsTINGuo : nomine ejus quod est ex nativa sua conditione con cedo et ex gratuita dignatione; nego. Duo requiruntur ut aliquid dica tur honorari nomine aliquo et primum est, quod nomen istud sit honorificum. : alterum , quod rei adveniat praeter naturalem suam conditi

nem . Utrumque hic occurrit.

. INsTANT. Quod honoratur nomine aliquo, censetur manere idem, quod erat ante, & novam solum dignitatem adipisci.' Ergo si honoran tur symbola nomine eo ris Christi, non transeum in corpus Christi.

DISTINGUO antecedens e quod honoratur, manet idem quod ante,

vel quoad externam speciem , vel quoad intimam etiam substantiam 3 onc o r quoad intimam substantiam necessario; nego. Dum panis fiecorpus Christi , manet eadem semper extrinsecus species , quae ante proinde idem semper esse videtur panis judieio sensuum : nec tam exbstimatuν panis transire in corpus Christi , quam corpus Christi ad panem accedere . Quocirca eo sensu potest dici panis honorari nomine corporis Chrisi e illud enim concipitur quasi nova quaedam dignitas , quae pani divinitus accrescat . Et vero ita loqui non sermidarunt nostrarum procul dubio partium theologi ; Fulbertus Carnotenss , episeola I. Terrena materies, inquit, naturae & generis diui meritum tranis scendens in Christi substantiam commutatur . Hildebertus de H cis misse, carmine in haec verba, Hoc es corpus meum: '

Nescit homo , latet o superos, quo provebat escas,

Gratia verborum umque crucis.

Auctor denique sermonis dignitate sacerdotum inter opera S. Bernar di : Creator vini est, ait, qui vinum provehit in sanguinem. . INsTANT. Iuxta Theodoretum, panis omnino manet ut erat prius: nam conceptis verbis definit non mutari naturam symbolorum, Ied ea remanere in propria substantia. DisTINGuo propositionem : definit . non mutari naturam nec su stantiam symbolorum , sumendo haee vocabula pro conglobatione Omnium proprietatum & qualitatum naturalium; concedo e pro intima rerum materia ; nego . Naturae vox & subsantiae apud Graecos juxta Latinos. scriptores latissimae est significationis , ut, ipsimet Calviniant confitentur. Nam, ut . verbis utamur logicorum , vel accipitur in con creto, vel in abstracto : si in concreto, rem ipsam significat, quae Variis proprietatibus ac qualitatibus vestiatur 3 si in abstracto , significat, et essentiam, quae in re qualibet est quid primum, Vel complexionem

omnium proprietatum dc qualitatum, quae Iudicio vulgi rem certam ac talem constituunt, certoque ac tali donant nomine ἐν vel denique quas

libet qualitates ab ipsa sine illius interitu aut insolenti prodigio saparabiles.

Naturae nomen itaque accipitur. I. Pro

377쪽

366 DE VER ITATE PRAESENTIAE REAIIr

I. Pro re ipsa quae certis qualitatibus vestitur . Hilaritis libro. g. . σTrimi. Non est dena, inquid, natura quod naturae res. Augustinus lib.. 2. morιbus Manichaeorum. cap. a Ipsa. . natura nihil aliud est . , quam id quod intelligitur in suo genere aliquid esse : sic dicimus an-n gelum esse naturam. spiritalem et nominem esse naturam ex spiritali

is re corporali mixtam is . , .

a. Pro es ientia cujusvis rei adeo, Cicero dicere non dubitaverit k

iuxam justitiae , di naturam crimiuam . . t . 3. . Pro complaxione omnium proprietatum ac 'ualitatum naturalium ., quae res distinguunt ab aliis populari s enia , ita ut quandiu superstes est illa complexio , idem nomen ei maneat , & res eadem ςsse censeatur , simul utem atque illa complexio perit res alia esse ν& nomen illud substituendum, ede videatur . Sap. V- 2o. in sciam, in quit sacer scriptor. naturas animalium , oe iras bessorum, ram ventorum. Lucretius suos libros iste natura rerum interipsit . Tullius de Theophrasto ait se quod stirpium naturas prosecutus sit se id est quod proprietatevearum descripserit. Virgilius, lib. 4. Georg.

Nunc am, naturas apibus , quas Iupiter i σ

Pro qualitatibus etiam solitariis P imo & saepe' pro' qualitatibus

re sine miraculo' separabilibus e Sap. I9. V. I9. Aqua emtinguentis natu rae obliviscebator. Σ.- Petri cap. I. v. q. in per haec inciamin. divinae confortes nasurae. Terrullianus lib. de anima cap. 3 a. Aliud est substantia, ,, aliud naturae substantiae r substantiae propria' est rei cujusque ;ων natura Vero potest esse communis et substantia' est lapis . serrum' r du- ,es ritia lapidis α ferri natura substantiae, . . mollitia lanae ,- mollitia, is plumae . Hilarius eam Ioo in Matthaeum Corpus ipsum per fidem,k mortificatum in' naturam animae evadit .. Ambrosus libo 3. in exam ων meron, cap. z. Discant naturam posse converti, quando petra aquas', fluxit 3c ferrumi aquae superna vit ., Chrysostomus in psel. I o. de ne sornacis Babylonicae, oc de' leonibus quibus objectus est Daniel Elementa propriam' ignorantia naturam, ire id ,, quod illis utile, mutabantur. Anastasius presbyter Graecus in phi optico compendio manuscripto, Natura'. . . . est qualitas existens rerum existentium. Sic Tullius mores natu m appellavid e Sic Horatius. Naturam expellas furca, tamen usque recurret Sic Virgilius de terrae saecunditate ,. . ine suis naetura subes .. δα alii sine numera. Substantia nomen pariter sumitve ta Pro

378쪽

CORPORIS ET SANGUINIS CHRISTI . j6ν

x. Pro re ipsa, quae subsistit, imo & pro re quae non in se remissianus-- Aliud est substantia, aliud ratura e substantia est lapis, serrumis Augustinus in Dal. 68. Dicitur homo, dieitur pe-M cus , dicitur terra - Omnino ista substantiae sunt, eo ipsb quo sunt e nam quod nulla substantia est, nihil omnino est i substantia

,, ergo aliquid esse est. M Vigilius Tapsenss dialogo a. contra Ariam . Non de illo substantiae genere disputamus , quo unafluasque natura, iob id quod est velsubsistit, substantia nuncupatur Auctorisf-'msonum ad quae nes Graecorum apud Iustinum ρMin. s. ait, Μate- ,, riam non asse re se substantiam; sed substantiam fieri, dum ei ad- ,, Venit quantitas & qualitas. a. Pro essentia cuiusvis rei is Aristoteles enim in metam lais lib. Mo 7. statuit nomen substantiae duplici modo uiurpari, r. pro subjecto, a. pro essentia cujuslibet omnino rei sine discrimine, ita ut figurae suis antiam suam habere dicantur. 3. Pro congerie omnium qualitatum di propyietatum, quae rei ex na- Aurae suae conditione competunt, quae rem illam talem faciunt extrinsecus, eamque secernunt a quavis alia quae certum nomen ei vindi-

ant, Iandiu perseveraturum , quandiu illa stabit complexio , & simul cum ea abolendum. Hanc substantiam Ephremius vocat substantiam Milam, in modo videbimus a non aliter vulgo substantia rei cujusFam

accipitur. -

q. Pr . quavis qualitate , & virtute, imo & pro certo rei statu &qualitate ab ea separabili. Tertullianus contra Marcionem, ait Hom M nes post resurreetionem demutandos in substantiam angelicam Hilarius canone Io. in Matthaeum, de carne ait, M Quod ea si in substan-M tiam spiritalis animae refundenda. - Chrysbstomus homilia ra. in G nesim, agens de igne sernacis Babylonicae, Dominus, prout vult, in- is quiῖ, unumquodque elementorum in contrariam vertit substantiam. Augustinus ihi psalm. 68x conc. r. ait Μ Adamum lapsum esse a sub-- stantia, in qua factus est; hoe est a gratia originis suae . Chrysologus sem. 8a. de effigie Christi post ejus resurrectionem mutata, is Hoc sit, inquit, mutasse substantiam, non mutasse personam. Ana-- stasius qui supra, Substantia, inquit, est proprietas seu qualitas r

,, rum existentium.

Nςque vero apud alios vulgo scriptores, sed 3: apud ipsum Theod retum haec multiplex & varia hujus utriusque vocis si nificatio oe-κurrit.

Quamquam enim accuratior est Theodoretus caeteris , 3c in hoc aue V rim Eutychianos cautior esse debuit, quia cum illi dicerent, natur m & substantiam corporis Christi mutatam esse in divinitatem, & id ς illigerent ex dignitate ac virtute , quae ei per conjunctionem cum Ver' Rccesserat, & ex gloriosis qualitatibus, ad' quas jam transit, sedulo ista secernenda erant a natura corporis, quae eadem semper manet, ne

379쪽

168 DE VERITATE PRAESENTIAE REALII

viaelicet naturae mutatio admittenda per consequens seret : '& quamvis revera in a. aialogo , pag. 8 I. σ 8 a. naturam & substantiam corporiis distinguat ab accidentibus naturaliter, ut alunt, separabilibus, . v. g. farnitate, morbo, corruptione, & similibus; attamen tribus prioribus m dis nomina ista usurpasse legitur etiam in his dialogis v quarto autem etiam modo alibi. .

pro re ipsa quae caeterarum omnium proprietatum & qualitatum. sedes est . quia nempe id controversia ipsa pollulabat. Eo sensu ait, quod natura invisibilis c nimirum divina . per carnem manifestata fuerit. e

quod humana natura brevi tempore ViVat. - ' l. ' : .

a. Pro intima substantia. Ita dialogo. r. par 28. Christum definiens ait, quod sit Deus humana natura indutus. Ita dialogo a. pag. 68. eam distinguit a suis proprietatibus r An non, inquit Eutychiano, utrius- is que naturae propria confiteris ρ . . : ι- 3. Pro congerie Omnium proprietatum & i qualitatum, in quibus more vulgi corporum essentiam constituebat aliquando Theodoretus . Diiugo a. pag. 77. describens naturam maris, Est , inquit, natura quae,

se dam humida , fluida , salsa , & maxime diffusa. Ibidem asserit liquorum sibi invicem assinium , mellis v. g. & maris , naturam permisceri posse, & unam ab altera absumi, cum certum sit intimam materiam semper esse superstitem. Pagina autem 8as. comparans Christit codipus cum corporibus nostris, qualia erunt post resurrectionem, assirmat, ii nostra corpora tunc servatura sint proprios naturae suae characteres , eodem jure Christum in coelo habere etiamnum . suam substantiam , promiscue sumens scilicet, voces istas substantiae. dc characterem naturae. q. Naturae vocabulum alibi , hoc est in Genes quaest. 8. usurpat pro certa quadam & arbitraria rei destiaatione : Aeris natura est , in- ,, quit, ut circa inseriora corpora seratur & agitetur. isbae cum ita sint , mirum non est quod Theodoretus dixerit nat ram ac substantiam symbolorum post consecrationem remanere e praesertim cum eodem modo, aut sere locuti sint olim ante fixam & constitutam a scholis horum nominum significationem addictissimi quique catholico dogmati scriptores. Paschasius Ratbertus Corbeiensis , quem Calviniani faciunt auctorem doctrinae nostrae, libro de corpore σ sanguine Domini , cap. I ait quod In panis substantia celebretur Eucharistiae mysterium. Lanseancus Cantuariensis, & Berengarii debellator, ab Ivone laudarus, decreti parte a. & a Gratiano de consecratione, dise. a. Caro ejus - Christi est ait, quam sub serma panis opertam in sacramento ac-

Arnoldus Bonae vallis, . Bernardo aequalis, in sermone de coena Domini, apud Cyprianum juxta exemplaria manuscripta , quae laudat Salmasius de transtubsantiatione pag. 78. sic habet : Panis aste, quem Dominus discis

380쪽

; discipulis porrigebat, non emgie, nec natura mutatus ἡ Ommpotentia si Vetbi factus est caro l . . l . . a Roberius Pullus parae 3. v Transit labstantia, sed remanet set iis ma Oreutrum miraris, i sed omnipotemem contemPlaris , . . quod cum

domistic in mensa sit solum cano & sanguis , nitalominus tamen viniis natura percipiatur & panis . . - Innocentius ΙΙΙ. qui in concilio Lateranensi definiuic panem & vinum transsubstantiari in . corpus & sanguinem Christi, lib. ministis mi

se Ibi. inquit , forma panis videtur, ubi substantia panis

non est us. ia Non totum autem accideratallieri verum etiam naturaliter. - ἰ proprietates remanere .... Videntur , ut paneitas,t quae saturando famem

is expellit ιι ει vinitas. Pue satiando sitim xxtinῖui I. uni i. i. . , ΙNsTANT ., Theodoretus in his dis gis opponit semper natur m &su, stantiam accidentibus. v. g. pag. 8I.'o 82. Ergo non sola accidentia remanere post consecrationem existimat, sed etiam ipsam symbolorum si

, T IsTINGUO antecede .u naturam δc substantiam opponiti constanter acciaentibus & qualitatibus naturaliten separabilibus; concedo a complexioni omnium qualitatum M proprietatum naturalium, quaeia re estra filius. interitum separari non potest, nisi divinitus; nego. Duplex est in corporibus natura & substantia : alia interior & sensibus impervia, cor- poris Uidelicet uti corpus .est, quam naturam & .iubstantiam philosishi considerant : alia est exterior, & ut loquitur Ephremius, tiansbilis sub stantia, quam solam plebs novit; corporis nempo aspectabilis & palpa bilis . Porro, hie disputario erat ide, substantia corporis aspectabilis &palpabilis, ut conceptis verbis amrmat Theodotatus dialogo Dipag. -noc est cla illa, qualitatum & proprietatum conglobatione , b uae truti- na populari & sensuum testimonio corpus certum constituu & de. nat. Eranistes nempe contendebat corpus Christi saltem post ejus asce .sionem, sic in divinitatis pelagus migrasse: ud pristina eareret forma, m-gura, &i circumscriptione contra sic colligit Orthodoxus Eucharistiae exemplo . Conser igitur imaginem cum archetypo, & videbis similι' G tuffinem .i . . . illud emo corpus priorem habet speciem & figuram ,& circumscriptionem, oc ut semel dicam, eorporis substantiam. Pro--iade de specie, figura & circumscriptione agebatur, quae uno verbo cor

Iur , . ubi. de Eucharistia i , quismodo sumebatur tam a catholicis 'quam ab Eutychianis, ubi de Incarnatione . Atqui Eutychiani dicebant nat

ram humanam totam, quanta erat, ina incarnatione mutatam &icon versam fuisse .in divinitatem, &.idi orisodoxi nibant. Em ia... i Dis TINGUO minorem.: dicebant totam naturam humanam converia. iam esse, eo laci; nego i alibi; .subdistinguo nomine, specie. & prin

SEARCH

MENU NAVIGATION