장음표시 사용
441쪽
43o DE EUCHARISTIAE NECESSITATE.
ad iolos adultos pertineat ; medium autem etiam parvulos complem possit : a. mrod praeceptum nonnisi certis temporibus certisque in o Pasionibus obliget; medium omni rempore : 3. quod qui sine culpa princeptum non implet, is non ideo damnetur ὲ damnetur contra quisquis etiam sine nova culpa medio caret I 4. quod praeceptum non tam debeat observari, quam non infringi; adeoque sit necessarium potius ningative quam postive ; medium autem debeat omnino usurpari , proin de necessarium sit etiam positive . a. Praeceptum positivum esse duplicis generis t aliud divinum , aliud hum num : humanum rursus duplex exitire, ecelesiasticum, ae civile. Quibus animadverss, Quaeritur I. an Eueharistia necessaria sit necessitate medii omnibus h minibus; ita ut parvuli baptietati sine ea morientes vitam aeternam non
a. An sit adultis necessaria neeessitate praecepti divini. . 3. An necessaria etiam sit necessitate praecepti eccissastici. .
EUCHARIsTIA necessaria non est omnibus etiam infantibus necessitate medii. PRO ATuR I auctoritate Scripturarum . Nam Eueharistia necessaria non est, si solo baptismate posse' quis salutem adipisci . Atqui id Seripturae fignificant. Christus Μarci io. v. 6. Qui crediderit oe baptimus fueris , salvus eris. Et apostolus ad Titum 3. v. 3. Salvos nos fa-rit per uvacrum regenerationis i. r. Petri 3. v. 2I. Uuod nos nunc Ra is formae fa v bina baptisma. Prosecto quicunque est a preeatis liber filius est Dei jusque habet ad
divinam haereditatem, quod non potest nisi novo quodam peceato amittere . Atqui juxta Scripturas id vi sua baptismus praestat. Petrus AE . a. v. 38. Baptiertur unUquisque vesrum . . . in remissumem peccatorum is Paulus ad Galat. eap. 3. v. 17. Quicunque in oerisum bapti ali estis Chri- Rum indui iis . Ephel. s. v. a 6. MUndans Ecclesiam lavacro aquae in ver
Et vero quis dubitet quin eunuchus ille Candacis reginae Actorum 8. memoratus, iis omnibus, quae ad vitam aeternam requiruntur, donatus fuerit a. Philippo qui ab angelo ad eum mitas erat, ut eum ad sal tem perdueeret. Atqui baptismum ei duntaxat, non autem Eucharistiam impertiit. ET . PROBATUR a. ex symbolo , in quo dicitur baptisma esse in remisesonem peccatorum. PROBATUR 3. testimontis Patrum, qui uno ore vim eam baptismo ribuunt, ut peceata omnia abstergat & aeternas vitae januam aperiat .
E Graecis omnium instar sit Cyrillus Hierosolymitanus in pro tera si ,
442쪽
DE EUCHARIIT DE NECESSITATE. 43ι
υhἱ se habet j Magnum est propositum hoc baptisma , captivorum liberatio , peccatorum remissio , animae regeneratia . regna caelestisse conciliatio , adoptionis filiorum charisma. Capetaesi autem a. agogica , Nemo igitur existimet quod baptisma tantum remissionein vi peccatorum praestet, sed ' etiam quod gratiam adoptionis filiomun conciliet. Similia habent Basilius 3c alii. iE Latinis unus pariter pro omnibus Augustinus loquetur . Is autem epimia 98. Mi Bonifaciam, num. Io. Parvulum . . . . inqui , ipsius fieis dei sacramentum fidelem facit. Nam sicut credere . respoudetur, itμ is etiam fidelis vocatur. Cum autem . . . . sapere caelinit , non illu3 sacramentum repetet, sed intelliget , ejusque veritati consoaa etiam is voluntate coaptabitur. Hoc quandiu non potest, valebit sitirramentum ad ejus tutelam, & tantum valebit, ut si ante rationis usum ex hac se Vita emigrarit, per ipsum saeramentum ab illa codidemnatione quae per unum hominem hi travit in mundum, . liberetur . Epistola autem 'I 66. ad Hieronymrum num. 3. Certus sum, . . . inquit, animam,
is quaecunque sine gratia mediatoris , & sacramento ejus in qualibetis cor ris aetate corpore exierit, & in poena futuram, & in ultimo 'u- ,, dicio recepturam eorpus ad poenam Psi autem . . . . regeneretur. inis Christo ad ejus pertinens foetetatem , & requiem post mortem e r- is poris habituram, & eorpus ad floriam recepturam. Haec sunt 'uae du. o anima firmissime teneo. Denique r. de peccatorum merisis cap. 9. nram. 23. Caeterum, inquit, quis ignorat quod baptizatus parvuis lus, si percepto baptismate de hae vita emigrarit, soluto reatu, cui originaliter erat obnoxius, perficietur in illo lumine veritatis , quod is incommutabiliter manens in aeternum justificatos praesentia creatoriso illuminat. Peccata enim separant inter homines & Deum, quae solis vuntur Christi gratia, per quem mediatorem reconciliamur, cum j
,, stificat impium . - Quo postremo in loco non tantum id iaceo Aingustinus, quod nos astruimus, sed 3c rationem validissimam suppeditat, qua illia conficiatur . . Hecata enim sola separanx inter Deum & h minem, quae baptismate solvuntur. PROBATuR judicio eorum Patrum, qui istam ex professo contr*Versiam pertractarunt. .
Fulgentius, Augustini discipulus , a Ferrando diacono consultus s per salute pueri Ethiopis, qui baptizatus e vit migraverax, antequam Eucharistiam suseiperet , post lonsam ae gravem ea de re disputationem , tandem epistola cap. s. sic ait ; Quont m ergo de illa Domi- ,, ni sententia sumpsimus disputationis exordium , quae statvir , quia si omnis qui crediderit o baptimus fuerit , salvabitur, illum puerum sal-D Vatum esse credamus, in quo nihil defuisse eorum quae ad baptisma-is iis officium atque effectum pertinent, invenimus, Lanseancus epi bia 33. Minniantem, inquit, ... non baptizatum , si
is morte imminente urgeatur, a fideli laico, si presbyter desit, b pilat is Zari
443쪽
431 DE E CHARISTIAE NECESSITATE:
,, Zari posse canones, praecipiunt, nec eum tamen, si statim moriatur ,; a eonsenio fidelium sejungunt. . t 'Nuc, quoque' referri potest Eusebius vulo Emisenus , homil. de Pen reresse , tomo' s. biblioth. Patrum: ustri baptismum ad vitam aeternam fuse si fero decernit. Ibi disserens de . necessitate baptismi & confirmationis , postquam Eucharistia dabatur , a te continuo , transituris. sufficere rege- οῦ nefationis, beneficia , i & regenerationem, per se salvare Mux in pace
liti, seculi recipiendos V re i I I I . . .
PR ORA Tu R. s. decreto: synodi Tridehtinae seg. 2I . cmm. 4e Si quis dixerit parvulis , antequam ad annos: discretionis, prevenerint , neces- I sariam esse Eucharistiae communionem, anathema sit. :: . - Ηujus decreti rationem emcacissimam attulerant Patres jam φ his verbis i Sancta synodus, docet parvulos usu rationis starentes nulla Obligari necessitate ad sacramentalem Eucharistiae communionem; sis, quidem per baptismii lavacrum .regeneratu&i Christo incorporaxi, adeptam jam 'filiorum Dei gratiam amittere- iis illa, aetate non possunt '' Et ceste Eucharistia infantibus necessaria foret vel ad consequendam primam gratiam, vel ad eam conservandam. At neutrum dici potest pnon- I. quia baptismatis is sacramento gratiam primam consequuntur zmnia. quia gratia::semel adepta non potest amitti nisi mecato, cujus
her aetatem capaces nota sunt. isti: parvuli. si ' . .
OBIICIES I. Illud: Ioannis . o. Nis mandi averitis eantem filii h.-nis er biberitis eius sanguinem; non his itis vitam in vobis , &- ad Eu-
'eharistiam & ad omnes pertinet. Ergo - DisTINGUO antecedens t pertinet ad omnes adultos ; .concedo : et , iam infantes; nego. . ' . p.
INsTA Als. Non minus haec sententia; μή mandu inritis &c. ad onunes Etiam; infantes pertinet, quam ista Joannis 3. yς 3. Nisquis renatus fuerit ex aqua o Spiritu sancto, non potes introire in Tegnum Dei. Atqui . Ergo . . NEGo majorem: a paritatem . I. Enim . ipsa loquendi ratio diversa est. Nempe haec oratio, , Nisi manducaveritis, &c. dirigitur ad eos qui tunc Chrillum audiebant , & in eorum persona ad eos qui vim precepti ac eomminationis intelligere poterant : ast alia, Nis quis &c. ipso verborum tenore nullum excipit. a. Res ipsa per se loquitur . Baptissemus; enim requiritur, ut primam gratiam infundat, unde & dicitur re senerare; Eucharistia i vero ut augeat tantum ac conservet in iis qui illam possunt amittere; unde '& sub specie alimenti instituta est. 3. Non est luculentior & certior interpres Scripturarum ac mentis Christi quam Ecclesia. At Ecclesia hoc esse discriminis inter utrumque sacramentum
- ORI CI Es a. Cum Pelagiani negarent labem originis, & ad eludendum Christi dictum , Nise quis . renatus fuerit ea aqua o Spiritu sanEio , non botes introire in regnum Dei, quamdam a se excogitatam adhiberent di stinctionem inter regnum coelorum , quo fatebantur privandos parVin
444쪽
los , qui non baptizabantur; & vitam aeternam , qua contendebant eos nihilominus esse fruituros; catholici ad Eucharistiam confugerunt, quae eum omnibus generatim necessaria, & quidem ad vitam aeternam perhi-heatur, omnes eorum argutias disjiciebat. Sic loquitur Innocentius I. i- βου ad Patres concilii Milemis. quae inter Augustinianas est i 81. Quod eos vestra fraternitas asserit praedicare parvulos aeternae vitae praemiis ,, etiam sine baptismatis gratia posse donari , perfatuum est: nisi enim si manducaverint earnem niti hominis & biberint sanguinem ejus, nonis habebunt vitam in semetipsis: qui autem hanc eis sine regenerationeis defendunt, videntur mihi ipsum baptismum velle cassare, cum praediis eant hos habere, quod in eos creditur non nisi baptismate conferenis dum . Hanc sententiam apostolicae sedis laudat Augustinus episses.s386. num. 18. er et q. ad Paulin m , ω verba eo pertinentia refert lib. a. ad Bonifaciam cap. 4. Hujus quoque meminit lib. Io. adisssus Iulianum m. I 3. Ipse vero Augustinus, lib. I. de peccatorum meritis cap. 1 o. ΗΘ
is bent, inquit, quo confugiant, .... quia non ait Dominus, Si quis non ,, renatus fuerit ex aqua o Spiritu, non habebit vitam, sed ait, non iatra- is bis in Deri Auseratur ergo dubitatio: jam Dominum audia- is mus non suspicἰones conjecturasque mortalium .' sed Dominum audiamus, se non quidem de hoe sacramento lavacri dicentem, sed de sacraniento sanctae, , mensae suae, quo nemo rite, nisi baptiratus, aecedit, Nis mandue eritis, , carnem meam, ..ia non babebitis vitam in vobis. Quid ultra quaerimus t quid ad ,, hoc responderi potest, nisi pertinacia pugnaces nervos adversus constamis tiam perspicuae veritatis intentam An vero quisquam etiam hoc dicere a is deat, quod ad parvulos haec sententia non pertineat possintque sine par- ticipatione corporis ejus & sanguinis in se habere vitam , quia nonis ait, Qui non manducaverit, sicut de baptismo, sivi non renatus fuerit, is sed ait, Si non manducaveritis , velut eos alloquens qui audire & imtelligere poterant quod utique non valent parvuli. Sed qui hoc dicit, non attendit, quia nisi omnes ista sententia teneat, ut sine cor-- pore & sanguine filii hominis vitam habere non possint, frustra etiam aetas major id curat. Potest enim, si non voluntatem, sed verba lo- M.quentis attendas, eis solis videri dictum , quibus tunc Dominus lo-m quebatur: .... ac per hoc etiam pro pamulorum vita eam data est,
quae data est pro seeuli vita.& si non manducaverint carnem filia minis, nee ipsi habebunt vitam ι Gelasius Papa epi episcopos Picaenae provinciae eosdem Pelagianos eadem sententia revincit. Ipse D se minus Jesus Christus, inquit, coelesti voce pronunciat, Qui non man-
ducaverat carnem: ubi utique neminem Videmus exceptuma nec opus
se est aliquem dicere parvulum sine hoc sacramento salutari ad aeternam ,, Vitam posse perduci. Sine autem illa vita in perpetua futurum modiis te non dubium est . Ergo juxta illos pontifices & Augustinum manducatio eorporis & sanguinis Christi ita parvulis necessaria est, ut sne ea privandi sint aeterna etiam vita. ί -
445쪽
43 DE EUCHARISTIAE NECESSITAETE.
DISTINGUO . antecedens: parvulis , necellaria test. corporis Christima ducatio spiritalis, hoc est incorporatio cum Christo; concedo: manduc tio sacramentalisi nego. Summis his pontificibus & Augustino visus est Christus commendasse, ac praescripssse .hoc Ioannis loco , omnibus etiam insantibus corporis sui manducationem vel sacramentalem , cvel saltem spiritalem, quae incorporatio est cum Christo, non Nero :sacramentalem
. Quod . enim Augustinus v. g. sacramentum, ipsum Eucharistiae parem lis necessarium non esse , sed . baptismum dis . sum texe . ad salutem Iathbtratus fuerit, ex supra dictis manifestum est.' . Quod autem ad incorporationem illi omnes. veteres modo. allegati pintissimum. aspiciant, niuitis momentis aevinci potest. r. Est , . quod Innocentius de certa manducandi . corporis Ghristi .r tione loquatur, quae credatur parvulis ipso, baptismate conserenda. . a. Quod ipse . Augustinus se . ipsum .interpretetur hoc ile em 3n op re lib. I. cap. q. Quid autem apertius, inquit tantisque itestim niis. divinorum eloquiorum , . quibus diluΠdissime. apparet: nec praeteris .Christi societatem ad . vitam .salutemque aeternam , .. quemquaen :nomi is num posse pervenire, nec .... posse Juste aliquem damnarIr . . . . unde is fit consequens, ut quoniam nihil . agitur . aliud, .cum parvuli baptizan D tur, nisi ut . incorporentur Ecclesiae, . id . est, Christi . corpori i membrisse que ejus .socientur, manifestum isit eseos ad . damnationem, inisi ἰ hoc telari collatum .suerit, pertinere. Nunquid etiam cillud ., .quia ,, nisi manducaverint . homines. carnem ejus, hoc . est participes facti sueri rint .corporis ejus non habebunt Vitam ... Nonne .. Veritas sine ulla ametis biguitate proclamat, non solum in regnum Dei non, baptizatos parris Vulos intrare non . posse, jed Nec Vitam aeternam, posse habere praeteris Christi corpus, cui . ut Incorporentur, sacramento. baptismatis imbuum
is tur .. Tractatu . denique 26. in Ioannem, num. I 3, ad , haec .Ferba., Qui manducas meam carnem , habet Utam aeremam , v. i. eam non .sumit ,
se inquit, non .habet vitam, & . qui eam sumit, habet . Vitam Phancis uti ue aeternam. Hunc itaque .cibum .& potum, focietatem vult imis . telligi corporis A membrorum. suorum : . quod . est sancta Ecclesia is Hujus, rei sacramentum, Id. est veritvem . corporis & sanguinis Chrbis sti, ....de mensa dominica sumatur, qui Mam ad vitam, quibusdam se ad exitium; res vero ipsa cujus sacramentum est. , omni i homini ad
se vitam, nulli ad exitium, quicunque ejus particeps fuerit. Ibi, ut patet, ad inco orationem praeiertim spediat, remque sacramenti ab ipso
lacramento secernit . .. 3. . Quod Fulgentius , Augustini . discipulus , magistri sententiam eo
prorsus. quo nos . modo, licet aliis merbis. explicet. Cum . enim Ferrandus supra contra .salutem . pueri Κthiopis, de quo interrogabat Fulgentium,
, jecisset verba . illa. Christi, &c. quod Athiops il-
446쪽
DE E CHARISTIAE NECESSITATE. 433
α Nullus autem moveri di t fidelium in illis , qui praeven;eme vel
, , eius morte , carnem manducare A sanguinem bibere non sinuntur ,.
. propter illam' videlicet sententiam Salvatoris , qua dixit , Nisi mam si due eritis , &c. quod quisquis non soluin secundum' veritatis myste - ria , sed, secundum' mysterii Veritatem considerMe poterit , in ipso si lavacro regenerationis hoc fieri providebito. Quid enim agitur saer mento sancti bapti sinatis , nisi ut credentes membrae Domini nostriis Iesu Christi fiant & ad compagem corporis ejus ecelesiastica unitate
,, pertineant ρ . . . . Quocirca 'uoniam' unus panis , unum corpus multiis sumus ,, tunc incipit cunusquisque parriceps esse Illius unici panis , , , quando coeperit membrum esse illius unius corporis ,, quod in singu--- lis membris quando in baptisino capiti' Christo subjungitur .- se Qui ergo' me sum' corporis Christi fit quomodo non accipit quod M. ipse fit Quod etiam'sanctos Patres indubitanter eredidisse ac do .cuisse cognoscimus. Beatus quoque Augustinus de hac re sermonem seditis admodum luculentum . Tum lubdit sermonem Augustini ad infantes, i, quo sic ille ait Corpus ergo Christi si vis intelligere , apost is, Ium audi dicentem fideli s e Vos esis corpus Chrsi membra eius. Si ergo' vos estis corpus Christi & membra , mysterium' vestrum' in is mensa Domini' positum' est , mysterium Domini accipitis . Nihil est prosecto ista professione apertius, nihil hac auctoritate majus o quod
enim' nos vocamus manducatiovem spiritalem ac sacramentialem , Fulgentius appellat mysteriu- vericatis 'rii veritatem : hane vero si lam' necessariam esse , non autem illud- contendit ex mente ejusdem Augustini .. . Est , quod Lanseaneus ad 1d etiam eamdem' omino responsi nem' adhibead . Sententia' illa , inquit , quam Dominus in evange-- lio' dieit , Nis mandis veritis quantum ad comestionem' oris nonis potest' generaliter dicta else de omnibus. Necesse est ergo se intelliis gi , quod exponens B. Augustinus ait, hoc est .... carnem Christiis . . . . comedere in Christo manere, & Christum in se manemo tem habere'.
INsTAgis . Ista incorporatio fit in baptismo. At non videntur illi P tres de baptismo loqui.
RAspONDEO revera eos Ioqui de incorporatione, quae baptismo fiat ut in Eucharistiae sacramento, quam in rem diserti sunt in primis Fu entius& 1nnocentius. INUTA Ais . Augustinus profitetur se seribere de sacramento, nou secrelavacri, sed sacrae mensae, quo nemo rite, nisi baptizatus accedit. DisTINGUO : de sacramento sacrae mentie considerais penes essectum
ipsi quidem jure peculiari proprium, sed baptismo etiam aliunde commi nem; eoneiao: de lacramento penes spretem sensibilem; nego. Agit desaeramento mensae sanctae, ad quia nemo rite, nisi baptizatus aecedit , seonon quatenus ad illud nemo nisi baptizatus accedit . . E e a IN- Dissiligod by Corale
447쪽
36 DE EUCHARISTIAE NECESSITATE. IssTABIs. Cur ergo Eucharistiam non baptisma commemorat Sanctus Augustinus λREsPONDEO hujus rei triplicem esse causam . Prima est , quod hujusmodi incorporatio verbis Eucharistiam pollicentibus commendata fuerit. Secunda, quod Eucharistiae jure proprio conveniat. Tertia, quod tunc insantibus post baptismum Eucharistia dari sbleret : proinde incorporatio cum Christo ei potius quam baptistio propter superiores duas rationes vide
Eu CHARIsTIA adultis necessaria est praecepto divino. PROAATust his Christi verbis: Nis manducaveritis Sce. Cum enim illa non sonent necessitatem medii, ut jam ostendimus, arguunt. necessitatem praecepti divini. . Cum autem a Christo. institutum sit sacramentum istud, ut habeamus, iaest conservemus vitam in nobis, dubium esse non potest, quin saepe aqsrequenter per vitam salutare hoc sacramentum, praecipue vero dum instat mortis periculum, sumere teneamur.
EUCHARIATI A necessaria est adultis necessitate praecepti etiam ecclesiastici λ PROAATuR decretis conciliorum tum Lateranensis IV. can. Omnis utriusque sexus , tum concilii Tridentini Iris i 3. can. q. ubi Patres sanciunt omnes ac singulos Christi fideles utriusque sexus, eum ad amnos discretionis pervenerint, teneri singulis annis, saltem in Paschate, ad communicandum . .
. m communione sub utraqψε specie. ONervandum ess s. Christum sub utraque specie Eucharistiam instituisse ac praebuisse apostolis in ultima coena. a. Utramque seorsim hujus venerabilis sacramenti speciem per mille& amplius annos in Ecclesia vulgo suisse oblatam ac datam omnibus siletibus. 3. Cum propter populi Chrs stiani multitudἱnem , & negligentiam in huJusmodi communione plurima incommoda occurrerent , praesertim Vt ro pretiosus sanguis saepe effunderetur ut ea vitarentur incommoda , Morem alicubi invaluime , ut sanguis Christi e calice fistulis hauriretur , multo autem pluribus is locis ut panis Eucharistiae intin-Diuitigod by Coosse
448쪽
Dg TU ORISTIAE NECESSITATE. 437.
Ras vino consecrato singulis distribueretur o de quo B. Rhenanus ad Tertullianum de corona misitis ; Georgius Cassander de communione sub utraque
specie, & alii recentiore . . Cum ne his quidem Ecclesiae cautionibus haec omnia tolli potuissient offendicula, populos ultro ae 1 ponte sita sensim ab utraque specie postulanda ac suscipienda abstinuisse, ita ut XIV. seculo unius speciei usus ubique sere obtineret.. S. Anno 1444. Petrum Ddesdensem Pragae in Bohemia ludi magistrum & Ioannis Eus sectatorem , cum in hanc Christi Joannis c. sententiam incidisset , Nis manducaυeritis-, &c. Iacobello Misinensi , qui
in eadem urbe magno auditorum concursu conciones habebat , persua
sisse ut publice declamaret adversus istam unius speciei consuetudinem, qua tenebatur orbis terrarum , quo ille lubens suscepto , Niam prae dicare coepit communionem sub utraque s cie ita singulis esse necessariam, ut nemo eam sine sacrilegio omittere posset. Hi sunt primi auctores illius dogmatis , quod haeretici excerrunt summo applau ita , tanquam errori suo sulciendo suisque saturandis in Ecclesiam Romanam universumque clerum odiis opportunissimum ac per omnem hemiam brevi temp're , & nullo sere negotio disseminarunt. 6. Hunc errorem Bohemorum delatum esse anno I I s. ad Patres concilii Constanciensis seg. 13. qui decreto suo universae Ecclesiae ritum roboraverunt , eumque esse licitum adversus gliscentem haeresim definierunt . Cum in nonnullis , inquiunt , mundi partibus quidam se temerarie asserere praesumant populum Christianum oebere sacramenis tum sub utraque smcie panis & vini suscipere . . . . contra lauda ,, bilem Ecclesiae consuetudinem rationabiliter approbatam , quam tan is quam sacrilegam damnabiliter reprobare conantur , hinc est quod is hoc praesens concilium sacrum generale Constanciense. . . . adversus is hunc errorem saluti fidelium providere satagens , . . . definit . . . .
,, quod haec consuetudo ad evitandum aliqua pericula & scandala estis rationabiliter introducta , quod licet in primitiva Ecclesa hujusm is di sacramentum reciperetur a fidelibus sub utraque specie, postea . . is . . a laicis tantummodo sub specie panis suscipiatur , cum firmissi- is me credendum sit & nullatenus dubitandum , integrum Christi corr , pus & sanguinem tam sub specie panis , quam sub sp cie vini vera- ,, citer contineri e unde cum hujusmodi consuetudo ab Ecclesia , &is sanctis Patribus rationabiliter introducta , & diutissime observata sit, se habenda est pro lege , quam non licet reprobare aut sine Ecclesiae
is auctoritate mutare . Quapropter dicere quod hanc consuetudinem autis legem observare sit sacrilegum aut illicitum, censeri debet erroneum, &is pertinaciter asserentes oppositum praemissorum, tanquam haeretici arcen-
,, di sunt & graviter puniendi. 7. Lutherum initio non damnasse ritum Ecclesiae .catholicae de imius
449쪽
438 DE EUCHARISTIAE NECESSIT CTE . 8. Calvinum M. 4. insuiuionis cap. r7. scri ysisse ex idiaboli om- .cina prodiisse constitutionem ., quae populo Dei dimidiam sacrae coenae Iartem vel furata est, . vel eripuit, nec pbme aliter quam sub dupliei specie oc sacramentum ex praecepto Christi suscipi. q. Id ipsum placuisse. postmodum Luthero , idque cum Lutheranos tum Calvinianos exinde drantisse. I. 'Utrosque tamen sanxisse ut sub una specie panis Eucharistia da- retur abstemiis. Vide Ecclesiasticam disciplinam e ecclesiarum reformatarum
Necessarius non est singulis utriusque speciei usus.
PROBATu R. . Non potest istius modi . communio fingi necessaria ., nisi vel ad sumendum . totum Christum vel . ad constituendum sacramentum , vel . ad sacramenti gratiam percipiendam , vel ad implendum peculiare. aliquod Christi mandatum. At ex his nihil .est quod evincat ream
Non. seimum, quod sub una specie non sit totus integer Christus: t .mm .enim esse Christum sub qualibet specie recte definit concilium Trid. sess. a 3. can. a. Enim id colligitur ex tribus fidei . capitibus in . Scriptura .diserte enunciatis cin quae nobiscum Lutherani consentiunt et primum est , quod in Eucharistia vere sit corpus . Christi secundum est , quod ut dicitur Rom. o. resurgens ex mortuis , iam non. moritur: tertium quod , ut habetur Ioannis i. Verbsim caro factum δει o proinde humana natura cum divina indivulso nexu sit conjuncta . Ex iis enim sequitur non tantum carnem Christi in una specie esse, sed etiam non esse in ea sine sanguine & anima ac divinatate . a. Accedit ratio evidens . . Quotiescunque enim plura secum invicem copulata sunt , non potest eorum unum esse alicubi , quin & reliqua quoque sint , nisi illud aliis latius pateat . Atqui in Christo connexa& colligata sunt humanitas , divinitas , corpus , anima & Verbum.
Emos Secundum de sacramento non magis urget . . Unaquaeque . enim species cum seorsum ab alia sumitur,. Veri nominis est sacramentum.
Eucharistiae enim sacramentum spe stari potest, vel quatenus est aliquid sensibile, divinam gratiam conferre efficax ; . Vel quatenus .est signum spiritualis animae resectionis; vel quatenus est expressio mortis Christi; vel denique quatenus est tmdio societatis fidelium inter se. Atqui. ad haec singula unaquaeque species sumcit. I. Enim quaelibet species potest divinam gratiam conferre , eum totum Christum in se contineat , qui est fons & origo omnium gra-
450쪽
x. Quaelibet species potest esse signum spiritualis animae resectio is
Quamvis: enim cibus ac potus , quando' ad 3 resectionem 'corporis concurrunt distinguantur Vulῖο , haec unum' idemque sunt menti , ut ratio ipsa 'docet , & mandelium est ex Scriptura Matib. 3. Moli. 24. Ioan. 6. ε3. Una specie adumbratur mors Christi . Quid enim' obstat quomianus corpus: sine sanguine , vel sanguis sine corpore symbolum mortis essse queat , ut sub specie panis vi verborum ponitur solum corpus , ε non' sanguis , ac pariter sub specie vini solus sanguis est , non
. Sola species panis aut vini imago' esse potest arctae' fidelium inter se societatis: utrumque enim, ut observat Augustinus, ex multis in unum xedactis conssatur ' . Tertium' , quod ad gratiam sacramenti pertinet', non' est gravioris ponderis . . Quid enim gratiae desit, illi' qui totum habeat Christum certe deesse saltem' non potest gratia' aliqua necessaria' ad , salutem ha que adeo Vnes gratiam' non' potest sub utraque specie communio singulis necenaria cogitari . Quartum' de praecepto 'divino gratis asseritur nullum enim revera 'Christi mandatum' est de utraque specie sacramenti necessiario a staulissumenda Hoc autem pluribus momentis demonstrari potest 1'. Ex Scripturis petitur, quae id multis modis innuunt . I. Enim , ut notat synodus Tridentina ses ari cap. I . qui dixit, Nis manducaveritae carnem' filii hominis re biberitis' eius sanguinem , non habebitis Utampn wbis ς ὰixit quoque , S, quis manducaverit ex hoc pane , vivet in aeredinum r qui dixit , manducat meum oram oe bibit meum savianem , habet' vitam aeternam dixit etiam, Panis quem ego' dabo ,, caro mea es
pro mundi' vita is denique qui dixit ,- Gi mandueat meam carnem σhibit meum sanguinem in me manet σ σε in ilis .i dixit nihilominus, cui manducat hunc panem v et in 'aetemum : quo quidem' satis aperte indicavit: Christus tantumdem esse, si quis manducet carnem & panem sumat ,- ac si corpus seorsim manducaret & biberet' sanguinem . a. AP stolus evidenter quoque' arguit communionem' fieri posse sub una sp cse , eumdemque esse alterutrius ac duplicis speciei effectum , , cum sic loquitur utramque distinguens I . Cor. II. Itaque quicunque manduco in pane, hunc vel hiberis calicem &c. Si enim tam qui indigne' mand cat corpus Christi ,, quam qui bibit' indigne sanguinem' ejus , ex aequo reus est corpreris simul & sanguinis Domini, cur qui tantum manducat carnem Christi, modo digne eam manducet, non eumdem fructum percis piat , quem percepisset, si digne etiam bibisset sanguinem ρ 3. Tandem Juxta multos veteres ac recentiores interpretes de Eucharistia intelligis
tur, id quod Lucae a . narratur de discipulis in Emmaus prosectis, qui cognoverunt Christum in fractione panis. Quod si ita est , Christus ipse E e 4 dilab