M. Vitruvii Pollionis Architectura textu ex recensione codicum emendato cum exercitationibus notisque novissimis Joannis Poleni et commentariis variorum additis nunc primum studiis Simonis Stratico 4.2

발행: 1830년

분량: 317페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

cernitur, idest, excrementum. Latinum quidem voeabulum; sed apud Latinos ipsos Perquam rarum. Haeci ille. Verum Plii tander edidit: Hae autem excretae, ut ad assulas marmoreas rese

ratur.

EXCURRERE. Lib. iv. c. 6. Ital. orlare. Gall. Miliis. EXEDRA. Lib. vi. c. S. Ital. M-D. Gall. Cabinet de corruersation. Sin autem Exedrao aut oeci quadrati fuerint ele. Baldus: Quid proprio Exedra i usus apud Latinos obtinuit ut sine spiritu scriberetur apud doctos et

antiquitatis gnaros noli convenit, multiplices enim de ea reseruntur opiniones. Exedra, ait Alex. l. gen. dierum

. cap. II. Cubiciatam erat, nnis

fuistin et opis Fliis, Pruribusqtia excisis vatus, quibus Pro*ectus in inam erat, aliquando sub dio, aliquando sis tecto. Budaeus in Pande t. lib. si vero. sc de liis qui dejee. Pro cella studiaria, ut ipse ait, a mi Posse existimati Accursius Perquam ridicule, ferrestram interpretatur. Philan l. lib. v. e. r. ait, eorum Iocorum Auram r ferre, quae in coenobiis dicutitur capitula. Ex Cic. 3. de oratore. Cella erat ad collo luendum aut meridiandum. Idem sere ex eo lem lib. I. de Nat. Deorum. Pollux idem esse assirmat εξεδρον et πατάωα. Est autem pastas Porticus, locus convivii, e naculum. Domus nostrae non bat,ent exedras, ergo neque apud nostrates nomen. Si tamen locus quispiam seligeretur amoenus, Pulcher, isque cathedris ornaretur, et in eo ad colloquendum confabulandumve pomeridianis horis amici convenirent,

quis negaret appellari debere et esse

exedram Certum graeca orIone a sessione dictum patet, nempe quod ibi frequentiores essent sedes et anaelinteria et grabatuli. EXEMPLAR. Lib. x. e. ua. Ital. Modelio. Gall. Modole. Lib. vii . c. s.

RUM AEDIFICIA. Lib. v r. cap. 3. Ital. Case di ca agna. Call. Maisons

PERTIO. Lib. m. cap. I. Ex-ρersiones autem et ρνυbationes eorum sic sunt ρ Oidondiae. Baldus: Expertiones pro experimentis dixit vocabulo parum Latinis scriptoribus usitato. EXPLICARE. Lib. vi. c. 6. Ital. Dis gnare. Call. DiVoser. EXPOLITIONES. Lib. vl. C. II. Ilai. Pulimenti. Call. En M. EXPOLITUS. Lib. via. c. 9. Ital. Iorito. Call. COIore. EXPRESSIONES. Lib. I v. cap. LIiat. Salila. Gall. Montest. EXPRIMERE. Lib. τω. e. 8. Ital. Fur salire r acqua. Gall. Fatre mon- ter r cau.

222쪽

I. c. Io. Ital. Abiturione delia fami-glia. Gall. Chumbres des domestiques. FANUM. Lib. x. e. 6. Ital. GO consacrato e destinato ad un te io. Gall. Hace consa se et destinee arm te te. FARNUS. Lib. v II. E. I.

FARRARIA. Lib. v r. cap. 9. Ital. MMartini ρer farro. Call. Grenire. FARTURA. Lib. ii. e. 3. Ital. RDe itura. Gall. Re lage. FASCIA. Lib. iii. c. 3. Ital. Fascia. Gall. Bunde. Fasciae in Ionieis Corinthiis, et compositi ordinis Epistrilis, eminentiae sunt illae, quae instar taeniarum gradatim dispositae, epistyliorum hontea ornant Tuscanicum, et Doricum Vitruvius sine lasciis exinhibet. Palladius, et Barroeius, veterest ut profitentur j imitati, duabus odinant. Reserunt autem speciem adpactarum, ornamenti et utilitatis gratia, regularum.

FASCICULI EX VIRGIS ALLI

FASTIGATUS. Lib. vii. o. 4. Ital Gn pendenra, decli io. Call. Qui uam Pente.

FASTIGIUM. Lib. m. c. ult. Ites. Frontespiato. Gau. Fronton. Fastigium Latinis cujusque rei summa Pars, ata, siciorum maxime. Ηine Virgilius: Iastigia suscipit urbis. Item Livius: ex ea Pecunia cI ea in rata in fastigio Ioris aedis posuerunt. Videtur itaque idem raso Latio fastigium, quod Graeciae avos. Quod quamvis ita suArehitectis peculiare et proprium vocabulum, quo eam Templorum potissimo

Partem notant, quae in aciem desinens, tympano, corona, et acroteriis constat. liine translatio, πeri imm-

nere.

FAUCES ATRII. Lib. v r. cap. 3. Ital. Andito. Call. AE .

FAVI. Lib. v I t. c. I. ItaL ESUS M. GalL Pisces co res en hexagone. Ita fricesse s pavimentum uia, si s culta sint, milia gradus in sciatilis, aut trigonis, aut quadratis seu favis extent Baldus: De nexagonis figuria intellexisse Vitruvium testatur Philam der, et post eum Barbarus, a quibus nec ego dissentio. FAVILLA. Lib. vir. e. 4. Ita. C nere. Gall. Cen e niem . FAVONIUS. Lib. r. c. 6.FOEMINA. Lib. ix. c. 6. Ital. Fem. miris. Call. Femelle.

FEMUR TRIGLWI. Lib. xv. c. 3. Ital. H-aro deI tristi . Gall. Cui se dia trior e. Femora Arellitecto iaordine DoHeo plana illa in triglyptio

dicuntur, quao inter canaliculorum c vitates eminent, et a nostris passim nια-netri, et Plantiari appellantur. Tria sunt semora in unoquoque triglypbo; cur autem idest femora dicantur , vix capio, nisi si velimus cox rum vices in tripi ho partes illas oblongas et eminenliores gerere, vocem

ad metaphoram pertinere, nulli puto dubium.

223쪽

UATA. Lib. vi. e. 6. I lat. Fenestra

s' otiorem comme des Portes. FERRΛMENTUM. Lib. X. e. 22.Ital. Ferro. Gall. Pic. FERULA. Iab. viii. e. 3. Ital. Fe-ν ola. Gall. Plante Fe Jacee. FIBULA. Lib. x. e. s. Ital. Gυic chis. Gall. Roulon. Et a capite sbula conjurtiola ete. Baldus: Fibula suapte vi unamquamque rem denotat qua aliqua connectuntur, adfibulanturve. VLdetur autem proprie de acicula illa dici, quam περόνην Graeci dicunt, quali in einolis utimur, ut apud Poetam: Aurea Pur ream subnectit fibula

Da fibulis Cato, eujus auctoria locum exponens Turnehus: Sunt autem Gncula et veluti clari, quibus rei tima inter se rei ar Des conplectuntiar. Idem ad eumdem cap. 3I. Fibulas sunt, quas

ab hastrondo Galli heraces amelum, quibus aliquid alligatur. Do fibulis Cae. sar ad Pontem Rheni: Rinis utrimquesbulis ab extrema parte distinebantur. Fibulas, ait Turnebus, inter retor copulas ει ρaxillas, quibus trahes ad tigna Mae tenebantur. Lips. lib. II.

de Maeliin. Diat. 5. Sed quid Midae p

od Maligero rectes pisum, taleae et Delial ligneae sic amellem I a forae immissas ad ligandum. Fibulas nominat etiam Vitruvius lib. I. cap. 5.: Uti utraeque mri frontes inter se

quemadmodum fibulis I his taleis coli gatae etc. Ubi Pbilander: Nos interpre-

FICTILIS. Lib. vi I. c. 7. vi GLINUM OPUS. Lib. v. c. Io. Iial. Cretri. Call. PO eris. FIGURA. Lib. v I r. c. S. Ital. Figura. Call. FQure. FlLEX. Lib. vir. c. I. Ital. Fela Gall. Fougere.

FINES CORPOR . Lib. v. c. S.Ital. Contomi. Gall. Contoura.

Montone. Gall. Motiton. Et solo sistucato etc. lib. x. e. 3. Pali resvinia id fodiam ιι et circum Istucations s Iidemur. Fistueare, ait Plii tander, est fistu ea adigere, figere. Tum subdiit Enaurem 'ruca amsarum et cuilibus ferratum instrumentum, quo Pali rufim eque in terram Pang-ων . Vocabuli ut et rei usus apud veteres frequens. Fistucandi actum concinno deseribit Barbarus lib. iii. c. 3. Nostri fistucam appellant mecum et Bau alum. Illud milii non relicendum, Vitruvium non de intenti illa fistuca ubique loci intellixisse, sed imprimis ubi de pavimentis pro eo instrumento accepisse, quod longo manubrio praefixum, a similitudine nostrates Liacernarii pedem nomi

nant.

est, ait, inversae rosae similis, cavum tholi summi complectens, cui suspendebantur volat is altitudinem eapituli aequabat, inque pyramidem desinebat, quemadmodum in nummis aliquibus Neronianis est videre, in quibus supra minet pyramis. FODINA. Lib. v xx. c. 7. Iud. MAntera tamento. Call. Mine rurrens. FOLIA. Lib. xv. e. I. Ital. Frelis. Gall. Guilles.

c. a. Ital. Buco. Call. Trou.

224쪽

FORCIPES FERREI. Lib. X. c.

s. Ital. Tenaglie di ferro. Call. Tenailles de fer. FORES. Lib. I v. c. 6. Ital. Porta di legno. Call. Menuisiere de la ρOrto. FORMA. Lib. i. e. 6. Ital. Figura. Gall. Figure. FORNACULA. Lib. v II. e. Io. FORNAX. Lib. ii. e. 5. Ital. Fre

ta. Gall. Faciam FBONTES. Lib. n. cap. 8. Ital. Fronti. Call. Par mem.

FRONTATI UTRAQUE PARTE.

Lib. ri. c. 8. Ilat. Frontati. Gall. Hem res is detix Paremens. Ville Diatonos. FULIGO. Lib. vir. e. 3. Ilai. Iimm . Call. Sure. FULMlΝΑ. Lib. xv. cap. 3. Ital. Fulmini. Call. Gudres. FULTURAE. Lib. vi. c. o. Ital. Puntelli. Call. Dare. Sine molitione fulturarum etc. Barbarus: Fulturas nos

punteuos appellamus, quibus non est opus cum Parietes fornicantur cune rum divisionibus et ait centruin respondentes sunt earum conelusurae, modo extra trabes aut luminum capita arcus cuneis non concludantur.

FUNDA IENTA. Lib. i. e. 5. Ital.

Fondam nia. Gall. Fondemens. FUNDATIO. Lib. m. cap. 3. Ital Fondamentia. Call. Fomlemens.

FUNDULI AMBULATILES. Lib.

X. cap. I 3. Ital. Fondi mobili. Gall. Petita fomla qui se haussent et qui sebaissent. 2Erei modiali cum fundialis ambulatilibus. Baldus: Vitruvius hie ubi de is draulico organo agit, VOeat futitillos ambulatiles, embolos, de quihus veri in secerat cap. Praecedente, ideo ambulatiles, quod per modioli eavitatem sursum deorsum moveantur. Ba

harus vernacule Corchiellas oppellavit. Cur autem Vitruvius graecae linguast imprimis assectator, pro embolis sundulos maluerit, ea potest esse ratio, quod non eam erasaitudinem habeant, quam emboli, qui instar sunt culindrici Du-sti. Funduli autem rotunitis illis lignei, lancibus similes sunt, quas vulgo nos Taglieri appellamus, e Germanica v ee tester. FUNDUS. Lib. v II. c. 7. FUNES DUCTARlI. Lib. x. c. a. lial. Menali. Call. Cubles. FURCA. Lib. ii. c. I. Ilai. FOD O. Gall. Fourtast. FUSTERNA. Lib. D. c. s. I al. 6- sterna. Gall. sterne. Quid si susterna a suste, uti lucerna a luee p susiis autem aeu clava, nodosior. Si lioe non placet, id certe non displice , pro δε-

Strena seu susterna, restituendum su-Perna, quamquam terrae proximam partem noster auctor issemiram non appellant. Expecto hujus nodosae susternae

emendatorem.

225쪽

ate. Gall. Geloe.

CEN A COLUMNARUM. Lib.

xv. Pr . ordini delle Colarine. Call. O dros dos colomes.

GENETHLIOLOGIAE RATIO.

GENUS CHROMATICUM. Lib. v.

4. Dal. Genere Cromatico. Gall. Gen-re Chromatique.

c. I. Dal. Ordine Corintio. Gall. G. d, e Corinthion.

GENUS DORlCUM. Lib. iv. c. 3. Dal. Ordine Dorieo. Call. Ordro Do-

GENUS HARMONICUM. Lib. v.

i. Dal. Genere Armonico. Gall. Gonre Harmoniquo. GENUS IONICUM. Iab. iv. Pra fBal. Ordine Ionico. Call. G dre δε-nlia . CERUSlΑ. Lib. ii. c. 3. I tal. de oecchi. Gall. College de oleissariis. Cerusia erat s ollegi uin, ubi seniores requiescebant. Longe vero clistat haec Sardinianorum Gornua a Bomanorum, et aliarum Urbium, Berum publicarumve Senatu. Hic enim ad publica negotia non seniores modo, scd magistratus, ct cives conveniunt. Similem Sardinianorum

Gerusiam Ioeis illis suisse palam est,

quae posterior aetas graeca Voce γεροντακομια Geront omia, eo quod ibi Senes curarentur, et nutrirentur, appet

Iavit: de quibus L illud quod C. de

Sacros. Eccl. et alibi. GLΛREA. Lib. ii. e. 4. Dal. Ghia m. Call. Grapier. GLEBAE CALClS. Lib. v I r. c. a. Ital. Hesro di calce. Call. He res de

cap. 6. GLUΤlNUM. Lib. uri. e. IO. Ital. Colla. Call. Colle. GNOMON. Lib. i. e. 6. Ilai. GnOmone, stilo. Gall. S D. CNOMONICE. Lib. i. c. 3. Ital. omonica. Gall. Gnoinoriique. Cn rnonice Craecum verbum. Iipsa vero facultas, ea quae ad radios solares et umbras ii orariorum conscien dorum gratia pertinent, et quo pacto per analemma describantur, in quavis data supersiete demonstrat et docet. Nomen mutuata est ab umbilico stylove, per umbras horas indicante, qui qui dem a Latinis graeeo vocabulo Gn mon dicitur. Vitruvius vero et umbrae indagatorem appellavit, quod, veluti adnotat Turnetius, ideo feeit, ut discrimen , quod inter liunc et Geometricum Gnomonem intercedit, notaret. Obscure quid sit Gnomon docet Suidas, ait enim: Rogulam esse Mechanicam, item , figuram quamdam Geometriciam, tiam Diutrici organi ρartem et Astronomici. Quaeri potest a liuopiam curioso, cur stylus, horarum oStonsor, Cnomon dicatur λ Pulo ego primam originem erae a verbo γναν ta, cogno scere, inde γγω et, cognitio quaedam sententiaue, et cognitor, index,

226쪽

sa CO GR

norma. Primi enim liotologiorum inventores, non quidem stylum in horologiorum meditullio uti bilicove figebant, sed normam ita erigebant squod nunc quoque passim tum Germani tum Galli Deiunt , ut latus unum borigonii, seu horologii plano haereret, alterum vero ad perpendicubim erigeretur. ΛDorma igitur illa. quam Cnomonem Craeci dieiant, stulus ipse, quamvis norma

non fili, noui m cui plus est, et a Gno- mono ii,so lacullas Gnomonicae.

CONARCill . Lib. xx. c. 6. Uti

nurchon, Etrigonat n. Antiboraet . Baldiis : Horologii solaris species, ab angulo, vel a genu nomen a Pepisse vi. detur; ceterum res est obscura, nec Deile est ab elyino quicqua in certi venari. Haesit in ea voce Turnebiis, haeremus et nos. Quis enim do ea hisce.

re pos et, aut probum probabileve quie- quam proferre PGRAI Λη'lo. Lib. v. cap 3. Ital. Ordiniarione dei Gradi. Iall. Arrmigem ni des de ea. A. gradiendo gradus, a gradu gradatio. Est autem gradatio, quod ad rem pertinet, graduum in liteatris dispositio, quae quidem sedilium loco spectatoribus erant. GDadus alme Iamus i ait Florentinus apud Lipsi iam in lib. de amphilbeat. c. 33. t uti scis, ea sera loca in queis sedebunt. Sicilicii in a hitheatris, quia ad formam scalarium gradimm alii alios consequuntur. Λ similitudine igitur, non ab ossicio gradus distebantur. Polluei lib.

I . id. ESt, conscensiones, gradus, subsellia, sedilia dicuntur. GRADUS. Lit,. ni. o. 3. ItaI. S dili. Gall. Gradins oti tes Fretiat ursemione assis.

GRAMMATICA. Lib. I. c. I. CRAMMATICUS. Lib. I. E. I. GR. 34MlCUS. Lib. ix. Pria f.

Granaro. Call. Greniem

CRANUM MARMOREUM. Lib.

vii. c. 3. Ital. misere di mum Q. Gall. miro do mares . GRAPHlS. Lili. i. e. I. Ital. Ante dei dis gno. Gall. Art ιle dessirier. Pρά- scribere, est describere, lineare: unde graphice, grapheus. graphizus, graphium, gramina, graphis, et cetera ejusdem stirpis vocabula. Est autem graphis tum stylus ealainume, tum ipsa Pingendi, seribendi seu lineandi peritia, ars nempe illa, quam nostri deldis guo vernaculo dieunt. De qua Plin. lib. xxxv. cap. ro. Asia multa V Ῥώμdis oestigia extant in tubtilis ac membranis ures etc. Haec graphidis cognitio quantum sit architecto necessaria, post Vitruv. doeet Alberius lila. ix. his verbis: Quae aut m foriarit, imo quac sint Archiloclo ρenitus neces-Via ex as tabus, haec simi r Pictura et Mathematica. In ceteris doctus ne sit non Iuboro. Graphidis peritia tali ad Vitruvium Barharus est lineament rum recta ductio, pictoribus, sculptoribus, caelatoribus, statuariis et huiusmodi aliis necessaria, quae praedietis inservit artibus. Tum post multa conisu- dii: Necessaria igitur est Arctii tecto

, rapit idis, ideat, designationis, ut Iulli dicunt, peritia. Ab liae origine lib. iv. cap. dixit a tiruvius: Lapidum in parietibus templorum coagmenta, si circa eorum cubilia expressiones, hoc est, eminentiao relinquantur, grapiticoterami hoc est elegantiorem aspectu eiu- cient delectationem. Illa enim pulchriora εunt et placent magis, quae elegantiori manu et graphidos pestiori es-

singuntur.

227쪽

ra. Barbarus: Grumus est terrae conge- circinum sunt, neque Prominentes. Gut-stitiae globus. Festus: Griamus terrae tas mutilis in Corinutio genere ponit collectio minor m M. Glossae: GDu- vitruvius, cuius rei nullum apud Veieres

mi, di uitii. exemplum observasse, notat Plii laiider.

CRUS. Lib. x. c. 19. CYMNASlUM. Lib. i. c. 7. GUMMI SUBACTUM. Lib. xii GYNAECONITl S. Iab. v . c. IO.

e. Io. Ital. Gomma. Call. Gomine. Ilai. AMMimno Pre te donn . Gall. GUΤΤΑΕ. I.ib. iv. c. 3. Ilai. G - γυμια eus dos femmes. Haec Parace. Gall. Gouuas. In Dorico orna- aedificii s Graecae domus, Grnu conimentorum genere Guttae dicuntur quaeius a polluttir. Baldus: μνῆ Graecis numero sex sub ipsis triglyphis depen- mulier, umle loco nomen. Graeci , indent instar pullarum. Alberius clavosi liut Philander, a disicium in ρartes dixit, eo iluod clavorum capitibus sinit. ιιι iliatribuPhunt: nam in pta ρam persimiles; huius tamen sententia haudite Di 'i, sine foeminariam int νγ lluti

qua litam recepta: nemo enim est in-mnibus Mersutiamur, an tonitida ἐφρelω-

ter Architectos, qui pro clavis habeat,stant; ubi utuom congrust 'tit mHMNOminetve. Cullaruin vero duo aunt ge- res gynaeccinitida uocabam. Addit et Nera, aliae de quibus diximus sub tri-iisnaecium liominatu tu fuisse ex lib. sirpbis, aliae his ad perpetuliculum re- v i . Duul. Diaconi: Eaniquo osse Par spondentes sub ima corona, numero de-item, in qua mulieres Prae suo lanificem et octo, diversa liuidem figura, cis et textrinaσ dabant OP rum. nam hae. ut ait Plitiander. coni xive GYPSUM. Lib. vir. cap. 3. Ital. metae sis ira deformantur, illae vero ad Gesso. Call. Pluto.

cap. 4. Dal. Embrici con orto. Gall.

Carre avx roboras. D inde insumrerectae hamatae togulae ab imo ad summinu Parietem Dantur. Plitiander: Hamatas togulas ad disserentiam earum dixit, quas lib. v. c. ro. dixerat sine marginibus. Sunt enim tegularum aliquae Planae, sunt et in eanaliculi modum ductae, aliae habent margines I-trimque extantes, ceterae planae, eas hoc loco voeat haviatiis. Barbarus Italice vertit tomo uni nate: sed, inquit Baldus, Ialinam vocem latina exposuit; tu quam enim, quod solam, marginalae tegulae uncinate a nostris appellantur. Nos diceremus imois collo sPonde, Vellegoic da coprire. Celerum cur ham tae dicantur, ignotum et irrepertum mihi. Numquam enim memini apud Latinum auctorem id observare. Barbarus

in Notis: Quae se tamquam hamis contineant. Claud. Salmasius in Vopiscum : Haud dissimili loquendi genero

animatae tegulae vocat antur, quae in modum canaliculi saetae erant, et in imo et summo spiramenta habebant, hoc ebi soramina. Sed ne saltaris, ii die apud Vitruvium in vulgatis eodiei-bus, non animatae sed hamatae. Quas scio quomodo interpretentur viri docti, quorum mihi neutiquam Placet inte

prelamentum. Testor autem me in an

tiquis duobus Palatinae Bibliothecae codicibus, omnibus literis scriptum reperisse animatae : ad eumdeIn plane modum animatoria OIIa di iratur, quae in Summo spiramentum habebat, hoc eEt, quae pertusa erat. Clossae: re olla animatoria.

228쪽

ΗΛ MAXOPODES. Lib. T. e. IO. Ital. Arboseelli. Call. Petus ariues. Vide Arbusctiliae. HARMONi A. Lib. v. cap. L Ital.

Armonis. Call. Harmonio. Hatanonia uapte natura vagum et latum vocabulum. Erit enim a verbo congruere, quadrare, conjungere, aptare. Unde nomen reddi Imlest compages, congruentia, cohaerentia, composilio, concordia, e pratio, DemPe cujuslibet rei. HARPAClNI TULI. Lib. Mi. c. 5.Ital. Uncisioni. Call. Crocheis. Pro columnis statuuntur calami, pro fastigiis harPagin tuli striati, cum crimis D-liis et Ooliatis. Baldus: Obscurum vocabulum, et nisi sueeurrat divinus aliis

quis, inexplieabile. Philander levi pede

pertransit, inquiens, ornutumii grauιs, quod quale fuerit, se ne susPicari quidem Potitasse. Turnebi vero lib. vl I. c. 27. liaee sunt verba: aeriaut doctissimi uiri qui sint in V uolo hor. Paginetrali sD uti, et seduliam ualume

gnificatione, parum proficiunt tamen. Au sacram anchoram decurrendum in rebus Perditis et ρrom deveratis. iii est ad libros Detores, in quibus legitur : Apaginae oeuli strati: ex lus Dei bis emendo : Aparinae oeuli striati ues, Aparinae colicuIi. Oculas enim et inamuridinibus et ni Pibus dici non est ignoti . Eos Pro fasti O mni, idest quod Vitruvio reprehendendum Di δε-tur. Haee illet qui sibi non salissaciens, ita claudit: Non m nopero hanc Emerulationem pendito, ad auctoris tamen sensum Pro ius quiam rec Ptu scri rara accedit. Caesar Caesarianus

in semibarbaris suis in Vitruvium Commentariis de Harpyis intelligit quiluis aptari ait solia et volutas. Ideni varias in Vitruvium hoc loco praesert lectiones, Arpaginutuli, Apagines, 4 pagine tuli. Barbarus ignotum vocabulum hodirens, ab eo abotinuit quidem in lati.

na sua commentatione, in versione vero Italica nilial mutavit. Haec vox mirum in modum Ine diuque lorait, pressius tamen rimanti, et charaeteres singulos minute persequenti, visum mihi, ei ira ullum dubitationis obtentum, pure pute legendum uarpages vel Harpagones et mituli striati. Sunt autem mituli, quas conchas seu Ghivellas nostrates dicunt, quas quidem conchas striatas dixere veteres. Ita enim Plinius lib. I x. cap. 33. Conchis Imibus, rigatis,

denticulam, striatis, pertice niuricatim intorio. Et lib. xxxvii. cap. Io. GF snucleo oli e similis est, Striata concharum motio ete. Harpages vero Craecis. quod Harpagones Latinis, instrumenta adunca et uncinata.

HELEPOLl S. Lib. s. cap. 22. Supra id machinam tu carchesio 1 exsatili constituit, qua Hel Polim ad moenia accedontem corri uu etc. De Helepoli ita Lipsius lib. iii. de machin. Diat. I. Postquam loeum Ammiani lih. xxiv. citasset, qui Testudinem Ariciariam interpretatur, subdit: Magis ad turris genera Helepolis haec celebris

reserenda. Ipsam Demetrii deseribit 3 i-truxius in X: Plutarchus in lDemetrio, Diodorus copiosissime in XX obsidicino illa IIliodiorum. Et variant quidem in-l ter se ac dissident, sed consensus la-: men est, Turrim fuisse, sed inultipli-l citer et magno opere instructam. Qui-l itimo diserto ab Testudine arietaria se-γrat Arrianus in Mithridat leo: Ag ros intilios struxit I R. Mittiridates ad Creticum et machinas confixit, Turres et Teutidines arietarius eι Hele- olim C ritum cubiloniam, e qua et alia Turris surgebat, cat Multas, IUDara, ct Oaria tela emittens.

Ital. Semicerchio. Cassi. Hemicrcle. Hemicyclitura excoc tum ex quadrato, ad enclimaque succisum, Berosus CLιb

229쪽

daeus dicisti im enisse. Baldiis: Horologii quaedam species, cui nomen a so ma semicirculari. Craeeis enimi qua voce usus est in Sphaera Proclusi semicirculus. Accuratam Seio-teriei huius descriptionem edidit peculiari libello Iaeobus Zieglertis Latida-vus. Est praeterea Ilernierclus, calbedra semirotunda, seniicircularibue, quales pleraeque illae sunt. quibus vulgo tonsores nostri in ossicinis utuntur. Dicitur etiam hoc nomine solium in bal. neo, et locus coenationis. Unde apud Strab. Lusistini sedentes coenitabant,

aedificatos in Pari te hemicrclos hahentes. IIaee ille. Atque ad extremum hunc modum, lieinio clium in quadra-

eo excavatum fuisse a Beroso, omnino

certum pulo: a quo disseret, at Ilemi-3pliaerium sive scapiti uni: de quo alibi. Deformantur autem horologia scio-terica, in quibus et Iiemievclium hoc, et heini,phaeri uin illud, videre est ad diversas mundi plagas obversa.

11 EMICYLINDRUS. Lib. ix. Praef.

c. 3. Ilai. Semicilindro. Cassi. Hemicylindre. Itaque Archrias hemicylindrorum descriρtionibus, Eratosthenes organica

mesolabi rations idem e licat erunt.

Baldus: Hemiolindris, hoe est dimidiatis

D lindris usus est Archulas, ut duas medias proportionales inve- Eligaret: de cujus instrumenti sabrica, plurima habes apud Barbarum ex Antonio Maria Paccio, ne pauciora opud Plitiandriim ex I.udovico Lucenio. BEMIOLlUM. Lib. iii. c. F. Ital.

rus, ideo hemiolius dicitur, quia conlinet totum Senarium, et Senarii dimidium. Est enim ἡμὶ Craeeis, quod Latinis dimidium, id ite maxime in com-Positiotic, vero totum; hemioli ergo id valet, quod dimidium et lotum nec aliter sere interpretatur quod La

Semimono. Gall. Dem ton. Dicet antur quoque a machinariis hemitonia neris

xi illi, qui per soramina tensi anconas seu hrachia Catapultarum, Ballistarumve, eontinebant, ut habes apud Heronem Ctesibii in in Belopoletis. Est enim, set Graecis, quod Intinis tensio, inten

sio.

a cujus crista ordinate titrisque Piscibita dispositia est tenuis fusio Stellarum, quae gracco Mocatiar Hemid

ne. Baldus : Psilandri Codex melior habet; quue oocatur Qui quidem Philander liaeret: Hermedone, ait, quasi dicas Mercurii delicias, sed quid ita, notuliam im mi. Certe Irραῆa Mercurius est, deliciae, sed nihil ad rem. Scaliger ad Manilium d cet legendisin quae dieito a

verbo laqueum denotat: erra vit tamen ab umbilico. nec rectissime oculatissimus vir collimavit. Dicere enim debuit restituendum ἀρut η, quod nomen est a verbo αρρο:eιν, in quo quidem verbali e mutatur in o. ut in nomine quod est ex eadem sti pe. Ut igitur ex αρπαζειν sit ἁρπε ονο, ita ex Dinetis harmedone. Quod autem ad rem pertinet, harmedone nodus est; id enim Graeca vox significat, seu coaptatio, quae Piscis pisci, ceu vinculo colligatur, quem harmedonem alio nomine notiorii et vulgatiori dieunt Graeci idest, vinculum.

ni re. Call. Paniers.

230쪽

ul XΛSTYI OS. Lib. 1ii. e. a. I lat refluo , O .li set Colomie. Call. Hexa, Io, Ora de sis Colannes. Pei peralia in quibusdam Codietinis mas , las sine aspiratione; vocabulum facilis explicationis, Templi speeium signat, lumi in sponte se, idest, sex habebati dest, Columnas, utrinque tres. Valet ergo sexcoluninium vel sexcolum-

IlOMOTONI. Lib. i. cap. I. I lat. Unisoni. Call. Cordes Passe s dans Iostiolis do Ia cata tilie. Si graecam vocem ὀμότονον latine reddas, apposite dices aeque tensum. Id ergo vult sibi itruvius, oportere ad rectam telorum e catapultis, ballistis et seorpionibus missionem, tonos idest nervos, quibus ancones seu brachia distinet,antur, esse aequalis lonsionis, et iactos eumdem sonitu in reddere. Ex tensione enim pari par impulsus. par sonitu5.

IlORlZOX Lib. v r. c. r. II. 5. Dat Orietzonte. Call. Horison. ΠOROLOGlUM. Lib. v u. cap. 7.Ital. Orodi xio. Call. Horitae. HORIll LM. Lib. vi. cap. 3. Ital. Gι unam. Gall. Granς .HOSPlTALlΛ. Lib. v. e. 7. VI. Io. Ital. Oghi do stranteri. Call. Li ure des triangors. In Seenis tres de moro a- Pertulae, in media nobiliori et princi-Pe erant, praecipue in Tragicis, aulaeresiae: utrinquo vero Hospitalia, idest domus hospitibus et peregre advenien tibus in Seenam destinatae.

HYBERNACULA. Lib. v II. e. 4.Ital. Munest d inueres. Call. Amar- emens Potir r Hore. Non erit displicena si quis ari adoretere potuerit IGraeconiam hybornaculorum usus. Baldus: llo bernacula, loca ad Lybernandum, hoc est, in hyeme agendum Parata. De militaribus lisbernaculis Livius:

Eo in Deo militos hvbernacula tibi constimeriant. Λ militari et go usu ad domesticum vox deducia. Erant ergo Graecorum h7bernacula Pars quaedam domus, in qua ibberno tempore com deliant, diversaban inr. Nos apte a Pa tamenti d I oerno dicimus. HYDRAULAE. Lib. X. c. O. Ilai Mutino ad aqua. Gall. Mori u cst eau. Eadem ratione vor'santur Hydratilia . Baldus t De tympanis ibi loquitur aquariis, ad molendam sarinam. draulas

Docat machinas i inquit Plii tander in quae

a Mi Gttite, non hominum calciatura, Merrantur. Certe assentior ego Turnelis, qui mendosum ait esse locum, et pro bd uulae restituendum esse Imb in mytae. De aquariis enim molis ibi eόt sermo, non de i draulicis. Cl. Salinasius tu Solinum p. 637. Recte emendant docii, I dromiae, Pro Hydraulae;

Iraeei vocant.

liche. Gall. Maesianos hydratiliques. Ex verbi proprietate unaquaeque machinail ei potest bydiauliea; qua aqua Persistulas subducitur. Vox enim est exo hin, idest, tibia sistulave, υδωρ hrdor aqua. Si ergo latine interpretaveris unico vocabulo diceres machinam aquisistulirem. Quod quamvis ita sit, usus lamen apud peritos Mechanicos obtinuit, ut de particulari machina diceretur Petquam aqua, vi pressa, per fistulas in sublime pellitur. Hujus labricam abunde doeet Vitruvius lib. x. et lieron. in Lib. Spiritalium. Et multa refert Turnebus in lib. i. cap. ua. Quos Auci res, hi vacat et lubet, videas ; nobis satis sit brevitatis studiosis digitum intendisse. BYΡΛΕTRUS. Lib. I. c. a. m. V. 9.Ιtal. Scuento. Call. Dec Merri. Erant.bypaetrae asides coelo expositae, ut liber in illas aer ingressum haberet. Nos loca ejusmodi, vertia seu scoperta appellamus, qualia sunt cavaedia displuviata,

SEARCH

MENU NAVIGATION