장음표시 사용
121쪽
ros S. PATRIS EPHRAEM SYRI PAR MENE SIS XXXVI. Oportere fratrem cum igit , aduertere: udiose se gere velut inpraesentia Dei. FRater charissime, si onus Iegendi mandatum tibi fueri:
coram fratribus , aduerte diligenter, ubi qui auspicatus est, finiuit: & resumptis verbis, lectionem incipe : ut sit i ilio tua instar catenae ex auro contextae. Nam qui verbum unum contemnit, & versus transilit; hic neque discere vult sicut oportet, neque eos edocere, qui attendunt: solum enim finem Sermonis expetit ;& quando absoluatur liber Tu autem charissime, solarius esto ac vigilans, ut& tibi ipsi prosis per lectionem tuam, ac iis qui te auscultant. Qubdurepente imperetur tibi ut legas: ex sinistra parte, lectionem aggredere. Si autem initium Sermonis sit, dic titulum atque inscriptionem di sic enim quod legitur, intelligetur Sin vero librum bene compunctum , recteque descriptum habes: posside ac tene eum, ne in ipso offendiculum legenti reperiatur, aut exscribenti.
P ARAE N ES IS XXXVII. Non debere nos huc illucque retorquere oculos , fed p tius deorsum aspectum habere, sursum ταὐ
INTERROGATIO IN quonam , fornicationis daemon funditus profitigatur '
Non solum per abstinentiam a cibis eversim etiam ut
oculos auertamus , ne videant vanitatem. Nam in
, oculo vago atque distracto adulterium consistit, quod ta
122쪽
Dominus testificabatur, dicens: Amen dico vobis,quia omnis qui viderit mulierem ad concupiscendum eam,iam moechatus est eam in corde suo. Hanc fornicationem eradicat, atque euellit, qui oculos deorsum deprimit, sursum autem mentem ad Dominum attollit. Et qui ventrem domat,aspectum quoque cohibet. Grauis enim ac vehemens est prodi tor , oculus vagus atque distractus. Nam ceterae affectiones atque perturbationes animi, recentem habent tentationis ardorem. Bellum autem oculorum, &Praesens, & absens, dolore affligit animam, praua concupiscentia inflammans mentem. Exempli gratia, cliarissimi: Audiuit quis suavem musicorum concentum, dc praeteriit: postea luctus vocem audiuit, & planctus dulcem musicorum concentum depulit. Similiter gustauit quis mel, postea vero aliquid etiam acerbissimarum degustauit specierum: de acerbitas mellis dulcedinem ex gutture reiecit. Item, odoratus est quis suauissi inum aliquid, deinde etiam malum aliquem olfecit odorem,& grauis odor suauitatem odoratus eXstinxit. Et rursus, tetiri quis aquam frigidam, ac postea ebullientem attigit; Aruor calidae, frigiditatem aquae repressit. Ceterum vagi atque distracti oculi bellum, de praesente& absente materia comburit mentem per concupiscentiam. Quin etiam in somnis corda simplicium , imaginationibus illudit: Nam dae
mones tentationem in animo aescribunt,mentemque ex eo
cent, e Tormantes tentationem in oculis hominis. Pro quo & Propheta obsecrat, dicens: Auerte oculos meos; ne vi- deant vanitatem. Effraenata quippe concupiscentiae cogitatio , mentem etiam puram ac simplicem transfert atque immutat: Nam in ocu Iorum conflictu, da monum insidiae lata
tent, nisi praeciderit qui aspectu superatus est. Quando ergo efformare tentationem daemon inceperit, dc in mente tua ac cogitatione depingere pulchritudinem mulieris, quam aliquando conspexisti, vel quid similium i in medium tibi . adducito timorem Dei, & memineris illorum qui in sepulchris dormiunt. Cogita diem tui hinc exitus , quando anima tua separanda erit a corpore: considera formidandam atque tremendam vocem, quam audituri sunt, qui iustitiam ne- plexerint, de Christi praecepta non seruauerint: Discedite
: a me maledicti in ignem aeternum, qui paratus est diabolo
123쪽
tio S. PATRIS EPHRAEM SYRI.& angelis eius : ubi erit fletus, de stridor dentium. In tene bris exterioribus considera vermem non quiescentem, de tormentum non cessaturum. Horum reminiscaris. Isti animo tecum perpende : dc exterminabitur E mente tua concupiscentia voluptatis carnalis : sicut dissoluitur cera a facie ignis : non enim resistere peterunt timori Dei.
Quicunque enim prauae concupiscentiae non resistit, sed evaculat, lasciue oculos suos dimittens: prorsus dc mentem ad passiones eiusmodi inclinauit i dc nisi ob verecundiam omisisset humanam, saepe etiam corpus corrupisset. Si ergo non se sobrium ac vigilantem talis praebuerit , timoren que Domini prae oculis suis constituerit: non tardabit etiam corpus corrumpere. Nam istum daemonem, qui oculorum euagationem atque distractionem suggerit , alius daemon subsequitur, qui naturaliter in carne operatur peccatum. Si enim secundus priorem viderit potuisse animam ad distractiones elevare: continuo consilium suggerere incipit, peccatum carnaliter perficiendi. Incipit enim aliquid eius modi suggerere, & ad eum, qui oculorum aspectu victus est, dicere: Ecce, studio M instituto proprio peccasti, inquiens,
dc corde iam moechatus es. Deinde etiam praecepto excidi sti: dc peccatum transgressionis mandati modo reputatum est tibi: nunc ergo tuam perfice concupiscentiam : cum
idem sit agere, εc in animo habere: fruere igitur ipse tua concupiscentia. At tu charissime , ne acquiescas consilijs ipsius: non enim ut ait Apostolus Jeius cogitationes ignoramus. Nam in istis animam tuam ipse venari cupit. Audi porro de de eo Parabolam: Adolescens quidam erat in regione quadam, dc sibi ipse tres virgines desponsavit: peregreque in regionem longinquam est profectus, ubi cum diutius moraretur, una virgo sibi virum accepit ecunda autem elapsa, similiter scortationi se dedit, dc uterum tulit. At tertia virgo, secum dixit: Nisi humanus me cohiberet pudor, ego quoque mihi virum caperem. Et incepit virgo in eiusmodi versari cogitationibus: ac postea recordata est adolescentis peregre profecti, i quo εc arrabonem acceperat post reliquas virgines: poenitentiaque ducta, defleuit quod
etiam omnino pςrmisidet cogitationem improbam in suo
124쪽
eorde succrescere. Quando ergo iam reuersus est adolencens, qualem putas ex tribus istis virginibus ipsi fuisse magi, acceptam 'nonne postremam, quae cogitauit solum, dc non opere perfecit 3 imo vero & de praua cogitatione poenituit, ac fleuit. Quapropter necessarium fuerit dicere solicitanti daemoni ad actionem iniqui peccati: Tametsi oculis impegmrim , A corde moechatus sim: ipsum tamen cor meum adulterio obnoxium, gemitibus inenarrabilibus conteram ;&oculum collapsum , lacrymis abluam. Quoniam cor contritum, & humiliatum Deus non despiciet. Ipsi gloria, in secula seculorum. Amen.
De Manssetudine. I Ttine o Monache, professus este Christo placere velle, ut tentationes ac tribulationes, quae ingeruntur ab aduersariis, non fortiter sufferres, neque correctiones dc
admonitiones a tuo Praefecto susciperes: cum Apostolus dicati Quod si extra disciplinam estis , cuius participes facti sunt omnes: ergo adulterini & non filij estis' Caesius es t gaude re caesum eue verberibus: verum, erratum corrige. I iusth verberatus est gaude, quoniam merces tua magna.
Nam & Apostoli, qui salutem mundo nuntiabant, oppidatim velut facinorosi atque malefici caedebantur, & non iras cebantur, neque aegre ferebant: sed gaudebant, qu bd digni haberentur pronomine Iesu contumeliam pati. Quare tu quoque gaude, qu5d dignus sis habitus, qui pro nomine ipsius, ignominia afficiaris. At forte quis ex negligentioribus dicet :Doleo hoc mihi accidisse, & quidem post tantos labores. Istud te angit, seruue Christi hinc ergo teipsum cognosce, num reuera post tot annos, passiones & a Sectiones tuas viceris 3 num superueniente aliqua ignominia gauisus sis ' & non potius superbieris de gloria quae obtigit 'Nam si quis existimat se aliquid esse, cum nihil sit, ipse se seducit. Experimentum e vim gubernatoris, in tempore fiuctuationis ac tempestatis
125쪽
apparet. Nam qui ' se iactitat,& dicit: Tot iam annos in vi. ta solitaria agor promissi autem sui effectum non ostendit, neque rationes castae ac religiosae vitae suscipit; instrumen ea hic circumfert, quorum artificium nondum didicit. Consenuisti in habitu tanquam experientiam praedicta: vitae habens , forma esto iuuenibus & inexpertis. Si vero adhuc ea nouitius : senioribus morem gerito. Etenim terreni regis milites, ducibus atque principibus suis sibiiciuntur, parentque. Nonne multo nos magis decet obedire, non solum obtimorem , sed etiam propter conscientiam ' Nam si illi, qui secundum carnem militant, omni studio contendunt curaxe subditos suos: quomodo tu, qui de vitam ipsam abnegasti, pateris te ab eiusmodi distrahi pastionibus, ossi aenis, atque
inobediens, de Christi disciplinam propulsans3 Laudem quidem de gloriam perfectorum Anachoretarum expetimus: Verum labores, quibus acquiruntur honores , subterfugi mus. Cur tantam tibi quietem & laborem, ob diem horamve unicam perire paterist Si teipsum peremeris, quis miserebitur tui 3 Haec ne tua laus istane probatio tua 3 ut vel modica tibi obueniente tribulatione,& habitum dc vitam abneges, ac contra te, inimicum propria negligentia ar' mes ' Ne frater, ne quaeso aditersariis des terga: verum resiste, atque oppugna eos, & a te profugient. Existimo enim eum, qui tui curam suscepit ac praefecturam , non in tuo gaudere vituperio, quippe cui incumbat rationem pro te reddere Domino: sed gaudio assicitur, si te perfectum Christo Domino sistat. Ingredere igitur in teipsum charissime, 0b s. o. dc reuertere inrequiem tuam. Induere thoracem fidei, de tibi galeam salutis impone. Assume gladium Spiritus sancti, quod est verbum Dei. Esto forma de exemplum mansuetudinis fratribus concordibus. Admirentur etiam Superiores patientiam tuam. Gaudeat dc Spiritus sanctus in te inhabitans de fortitudine tua. Si autem exiguam non feras tentationem, quomodo magnam sufferes Et si puerum vincere nequeas, virum persectum in lucta quo pacto superabis ' Ets verbum non toleres, verbera quomodo perferes ' Et si alapas ac verbera non sussieras, crucem tuam quomodo pomtabis 8 Et si crucem portare nequieris, quo pacto gloria: consors in caelis eris, cum iis qui dicunt: omnia vene- ' xunt
126쪽
runt super nos, nec obliti sumus te, & iniquE non egimus in testamento tuo. Et rursus : Quoniam propter te mortia sicamur tota die, aestimati sumus sicut oves occisionis.Volebam mihi silentium imponere, frater dilecte, ob confusionem faciei meae, sed dolor cordis mei, ut loquar perumget. Ita, frater charissime, obliti sumus eorum , quae propter nos omnium nostitam sustinuit Dominus 3 quippe qui nostra causa contumelijs affectus est, εc contemptui habitus. Audiuit, daemonium habes, & non est ira commotus, audiuit, seductor es, & non est ultus, alapis percucsis est, pugnis caesus, & cruci affixus , acetum cum felle gustauit, lanceam in latere accepit: haec cuncta propter no-itram salutem sustinuit. Hei, hei , misero mihi, hei, hei infelici mihi, de peccatori quia inexcusabilis sum. Quid di-- cam, aut quid eloquar coram te, Domine, qui occulta nosti cordis mei 3 Propitius esto mihi indigno peccatori Deus, qui pland nullam iniuriam, aut verbum contumeliosum, pro pter te, qui tanta propter nos pertulisti, audire volo. Quis iuper me non plangat, qui religionem ac pietatem ii ubi
pro operimento malitiae vindicol Nam verbis monach tum profiteor: operibus autem ad iracundiam Dominum prouoco. Vere quia abundauit iniquitas , refrixit multarum animarum charitas. Resipiscamus , & ad Dominum reuertamur, obsecro charissimi: non enim quemquam saluari cupientem reiicit Dominus, sed etiam saluti cooperatur. Dicamus dc nos cum Propheta : Convertere anima
mea in requiem tuam: quia Dominus benefecit tibi Quia eripuit animam meam de morte, oculos meos a lacrynus, dc pedes meos a lapsu. Placebo in conspectu Domini, in regione vivorum. Vt nos quoque illud audire mereamur dictum: Hic filius meus mortuus erat, &reuixit; perierat,&inuentus est. Quia Deo nostra gloria, nunc ec semper, & insepula seculorum. Amen.
127쪽
M S. PATRIS EPHRAEM SYRAP ARAE N E S I S in UxIM De inobedientibus , ta de statu ac timore Dei ita de futuro iudicio.
CHartissime, s frater aliquis aduentans, cohortetur te, dicens: Veni nobiscum, velut sanguine vincti communicemus consilia nostra , in fratria ac tactione coniuncti sit mus , Contradicentes ver5 reprimamus , Senioribus resista
mus, & non revereamur caniciem , percutiamus oecono
mos, subsan nemus quietis ac silenti j cultores; religiosos ac pios ludibrio excipiamus , Cunctos nobis ipsi subiiciamus: erimusque nominati ac celebres , Reprehensi, ne praebe mus silenti una, una pariter vociferemur, ne nostrum appareat mendacium; Admoniti fastum retineamus ac tum rem , adhortationibus interpellati, efferamur. Sit nostravis lex iustitiae: nam quod infirmum est, velut inutile re- rehenditur. Tu ergo charissime, ne cum iis in via ambu aueris: verum ab ipsis declina,& te expedi. Non enim conquiescent, nisi male egerint. Responde autem ei, qui ista dicit: Nihil mihi tecum est negotis. Ista omnia effugi: dc rursus iisdem seruire volo 3 Quae utilitas detons capilli' aut cuiusmodi utilitatem ac fructum ex iis rebus quis capiat 'Mente retineamus, quod mundum deseruerimus, ut Monachi essemus: & quo pacto tu animas vis fratrum turbare 'Audiens autem ista veridica verba, ne succenseasmam communis est adhortationis utilitas. Et cur non agnoscimus, υλα M. quae psallimus ' Nonne ista canimus: Beatus vir, qui non abiit in consilio impiorum, & in via peccatorum non stetit: N in cathedra pestilentiae non sedit. Sed in lege Domini voluntas eius :& in lege eius meditabitur die ac nocte λ Etrur- m. sum ait: Quoniam nouit Dominus viam iustorum; & iternia . diu. impiorum peribit. Et in alio iterum Psalmo dicit: Quiaee 'ce, qui elongant se a re, peribunt: perdidisti omnes qui fornicantur abs te. Mihi autem adhaerere Deo bonum est, ponere in Domino spem meam. Rursusque ait: Inimici
vero Domini, mox ut honorificati fuerint ta exaltati ; d
128쪽
scientes quemadmodum fumus deficient: Mansueti autem haereditabunt terram delectabuntur in multitudine pacis. Dicit porro de in alio Psalmo: Quid gloriaris in malitia, qui potens es iniquitate, tota die. Et in alio alta Non m .i- habitabit in medio domus meae, qui facit superbiam: qui loquitur iniqua, non direxit in conspectu oculorum meorum. Multos quippe cogitatio decepit superbiae, inania spirans. Nam scriptum habetur: Non alta sapientes, sed hu' κ.-. . milibus consentientes. Quiesce igitur obsecro : ne forte dum ad tempus voluntati tuae indulges , nouissima tua in dolore perasas. An potius insidias struere conaris aduersus Iocum nunc sanctum secundum eum qui dicit: Qui ede- Ps. . ... bat panes meos, magnificauit super me supplantationern. Concedamus ergo ad cellas nostras. Defleamus peccata nostra, ut Deum placatum reddamus: propter quem etiam
ex vano hoc seculo egressi sumus : ne quando rapiat, &non sit qui eripiat. Consideremus haec clardatque perspici et quoniam & si mille nunc simus, in die tamen mortis snguli hine soli abibimus: soldm opera quemque sequentur sua, quaecunque hic egerit, siue mala siue bona. Haec meditare, de istis cogita, ut a ventu ra fugere possis ira. Noa enim nobis est possibile, manus effugere Creatoris nostri, secundum Psalmistam dicentem: Quo ibo 1 spiritu tuo & m . , in quo a facie tua fugiamt Nemo ergo seipsum decipiat Nam coram tribunali christi oportet nos omnes praesentari: ubi cuncta erunt nuda & aperta oculis ipsius , ubi millia millium, & decies centena millia sanctorum Angelorum &Archangelorum assistent coram eo, & omnes caelortam Virtutes movebuntur. Et ubi tunc erit superbia atque inflatio ubi tunc temulentia & excandescentia 3 ubi tunc luxus a
que lasciuia, minae, dc iactantia vana 3 Quis horribiles Angelorum Dei minas sustinebit r Cogitemus fore , ut qui Christum Dominum exspectarunt, & ei accepti fuertant, ipsi tunc nos iudicent. Sicut scriptum est: An nesciti quδd Sancti hunc mundum iudicabunt i Ipsi enim cum similes nostri passibiles fuerint homines, in mundo gratos atque acceptos se Deo praebuerunt: Nos vero malis operibus Deum
Sedforth dixerit quis duplicis animi homo : Nouit, in-
129쪽
quiens, Dominus quae meae sunt imbecillitatis, Oc compati tur infirmitati meae. Hei mihi,hei mihi. Quis hos non deploret; quonia in opere Domini infirmitate praeteximus :ad pugnas autem & fratrias seu factiones, ac contradictiones faciendaque mala potentes sumus. Curteipsum decipis,Deum πια- irridere putans Z Ne semines mala, & mala non metes. Audii eum qui dicit: Quis durus Distus;& ante eum permansitiQui
in vetustatem perducit montes, Anesciunt: qui subuertit eos in ira. Aut potius cor nostrum in crapula & ebrietate,cu- risque secularibus in crassatum est ac impinguatum: ut ordi nem nostrum atque institutum intelligere nequeamus. Nam pro eo, quod unumquemque nostrum cogitare aecum opor- . teret,& dicere ad animam suam: Non reperio quo me bene vertam; quin potitis omni vento circunteror. Et, quorsum ego aliorum animas, in meam damnationem conturbo Et nonne magis mihi conueniebat, etiam tale quid conantes, aliqua commonitione & adhortatione ad modestiam reuocare &in ossicio continere, ne adoptione excidam 3 Scri- .
t ptum est enim: Beati pacifici quonia ipsi fit si Dei vocabuntur At nunc quid aga negligens 'Quid in die iudicii, cora horribili tribunali non solii pro anima mea: sed etia pro illis,quibus
scandalo fui, & a via veritatis auerti respodebo3Na cuna alius patrem reliquisset& matre: alius uxorem & filios, fratres &amicos, uniuersamque substantiam, propter spem in Chri num , quietamque vitam elegissent: Ego miser non cessaui. cos diuexare, atque assii gere. Et dum per quietem atque
tranquillitatem contendiit placere hominum amatori Deo: tu hisce contraria agis, α tua non conquiescis in cella , ve-rdm monachorum cellas obis, peruertens fratrum animas,& fratres inter sese traducens ac calumniis premes suspici nesque improbas ipsisproferens, & cogitationum pulueres
iis excitans,ac pugnas fraternitati conflans. Nam quia te mala concupiscentiae emancipasti: stulta atque inepta ista didicisti. Quid ita crudeliter tua ipsius vita abuteris ' Cur damnuanimae tuae, velut lucrum reputas ' Cur in te ali ena attrahis mala 3 Nisi deinceps temperate ac modeste te gesseris, vitaeque tranquillae te dederis:etiam ab eis coargueris atque damnaberis. Cumque penitus in profundum collapsus fueris in iorum , tunc etiam tu veritatis inimicos accusabis. Non
130쪽
enim subsistet impiorum consilium , secundum eum qui dicit: Dominus dissipat consilia gentium , & quae sequuntur: Consilium autem Domini in aeternum manet. Aut assi
huc magis ex duritie cordis nostri, &ob corporis nostri vires efferimur γ nescientes dictum illud: Quoniam gigas non saluabitur in multitudine virtutis suae. Et paulo post: EGoculi Domini super metuentes eum , & in eis qui sporant super misericordia eius. Vt eruat a morte animas eorum, & alat eos in fame. Ne recuses, admonitus. Video enim inclinationes tuas, ambitionem, dominandique libidinem spirantes. Noli suspicere humanam gloriam : sed in consequens periculum respice. Si quidem potentes potenter tormenta patientur. Nam si animam unicam , quam nobis credidit Dominus , neglexerimus , permiserimusque eam desolari ac deuastari, & spinis impleri, tanquam vineam in sepimento neglectam : quomodo totius paradisi nobis curam Dominus committet λ Qui enim in paucis, inquit, fidelis est, etiam in multis fidelis erit. Et qui in modico iniquus est, & in maiori iniquus est. Oremus igitur pro anima nobis a Deo concredita: ut de ea rationem reddere possimus, quando Dominus uniuersum mundum discutiet. Non enim exiguum sequetur eos periculum, quibus gregis ovium fumiit cura commissa : si praeter voluntatem Principis pastorum, ovibus abusi fuerint. Nam potentes, sicut iam dictum est, potenter tormenta patientur. Qu3re resipiscamus ante finem vitae; priusquam hinc nobis emigrandum sit, ac moriendum : ubi non erit, qui pro nobis aduocati ac patroni partes suscipiat. Ibi conspiciemus mites & humiles corde,
in magna gloria: nos vero, qui inobedientes ac contuma
ces sumus, in angustiis & suspiriis. Nihil enim propter Deum facimus, nihil ob charitatem ipsius, nihil cum humilitate i sed omnia in fastu ac superbia, omnia studio complacendi hominibus, &ob perditam inanem gloriam. Omnes superbi sumus, omnes iracundi, & excandescentes: imuicem enim nobis inuidemus, inuicem aemuli sumus, inuicem nos mordemus, & deuoramus. Cito anticipent nos
misericordiae tuae, Domine: quia pauperes facti sumus nimis. Adiuva nos Deus salutaris noster. Dicentem audi: Qui non