Bibliotheca patrum ascetica. Siue. Selecta veterum patrum de christiana et religiosa perfectione opuscola. Tomus primus 6.

발행: 1661년

분량: 516페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

πRACTATUS MINORES. 38y

site bona siue etiam mala. Impellentibus autem eam iam Angelis ut exeat E corpore , illa respiciens ad sua opera egredi pertimescet: peccatoris vero anima cum timore e corpore recedet, & tremebunda abibit, statuenda ad tri bunal immortalis Iudicis. Cum autem iam emigrare cogetur e corpore, contuebiturque sua opera, tunc cum timore

dictura est ipsis: Concedite mihi unius adhuc horae spatium, donec egrediar. At cuncta eius opera simul una voce res pondebunt, dicentque ei: Tu nos fecisti, tua opera sumus, tecum una ad Deum ibimus.11. Despicientes igitur vanitatem huius vitae, fratres mei charissimi, Christum unicum desideremus bonum , ac famctum redemptorem animarum nostrarum. Ignoramus, fratres , qua hora ac tempore noster exitus futurus sit. Nemo nostrum diem & horam separationis animae a corpore ex-l,loratam habet. Nobis enim super terram absque omni si icitudine ambulantibus, & deliciis ac voluptatibus seruientibus, repente formidabile mandatum a Domino emittitur separationis animae a corpore. Migratque peccator die ac hora non expectata, animam plenam peccatis habens, nec iis excusationem reperiens. O Dinoorem hortor moneoque, charissimi, vi essiciamur liberi, neque vanae & fugacis vitae huius seruitute detineamur. Haec vita offendiculis iclaqueis mortis plena est ab his mentem nostram assiduequas alis quibusdam extollamus. Improbus daemon perpetu, nostris animabus struit insidias , ut cum eas scandalis assi cerit, ad aeterna supplicia pertrahat. In medio scandalorum ac laqueorum incedimus , charissimi: quare attendamus nobis, ne in laqueos malignae mortis incidamus. Cuius licet laquei dulcedine sint pleni, caueat anima nostra ne laqueo rum istorum dulcedine relaxetur. Solicitudo quippe rerum

terrenarum ac pecuniarum, necnon prauarum cogitati

num atque actionum, laque i sunt diaboli. Caue, dulcedine laqueorum mortis capiaris, frater. Cave, dissolutus laxeris meditatione improbarum ac turpium cogitationum. Quods aditum sibi in animam cogitatio mala fecerit, iniqua me dilatione iugiter eam oblectat, ut in laqueos mortis sempi ternae ipsam tradat. Nisi enim precibus ac lacrymis, abstunentia atque vigiliis improba cogitatio expellatur : fit ta

402쪽

3yo S. PATRIS EPHRAEM SYRI,

anima velut laqueus quidam periculosus. Iccirco aduigila de liber esto a cunctis rebus terrenis, ut ab omnibus cogit tionibus vanis, actionibusque iniquis libereris. Caue ad momentum quidem temporis in improbae cogitationis meditatione relaxeris. Caue, frater, ne cogitatio peruersa in aninia tua immoretur. Assiduis ad Deum precibus , ieiuniis, acilacrymis confugito , ut ab uniuersis icandalis laqueorum pariter & passionum libereris. Caue, tibi longam adhuς in terris vitam persuadeas, o frater, A interrim in meditatione pessi naarum cogitationum actionumque mollescas ac dissoluaris: edictum autem ex insperato emissum a Domino te peccantem offendat, nullumque tibi poenitentiae ac

remissionis tempus reliquum tribuat.' 13. Et quid dicturus es morti in hora illa tuae emigrationis . o Frater ' Accidit enim, ut ne puncto quidem tem

poris te patiatur praeceptum Domini in terris remanere Venit ex insperato mors,& hominem reperit Peccatorem

ac diuitem, sibi multos adhuc annos , quibus se qui et E super terram victurum credit, computantem , summamque pecuniarum suarum atque usurae in digitis supputantem, Min multa annorum tempora numerum suarum diuitiarum partientem. Venit autem mors ex insperato, ut dixi, & omnem eius computum una cum diuitiis de solicitudinibus vanissimi temporis in momento destruit. Venit rursus mors eadem ad virum iustum ac sanctum, quem bonas & caelestes diuitias precibus ac ieiuniis suis congregantem, mortemque assidue ob oculos habentem, nullatenusque mortis aduentum corporisque separationem metuentem inuenit. Sic de tu semper velut intelligens ac spiritalis quotidie mortem aC separationem animae a corpore, apparitionemque ad tribunal Domini meditare atque expecta. Lampadem tuam quotidie tanquam prouidus ac prudens atque paratus inst ructam habe, eamque iterato si Mulis diebus ac horis cum la crymis atque orationibus. Vt omni tempore parata sit aduerte. Quandiu tibi est integrum, neque oppugnaris, serio tuis rebus consule, Frater charissime. Veriet enim tibi tempus incredulitatis , mollitiei, ignauiae, atque duritiei

plenum, quod prae confusione su , quae sint potiora coaltare non si net.

φ. Attendite, charissimi mei, quo pacto omnia iam in la

403쪽

vigeant, quomodo pessima quaeque quotidie suos progres.sus faciant, quomodo scelera atque nequitiae passim accresicant, quae omnia futuram confusionem, magnamque illam tribulationem superuenturam in omnes sines terrae, po tendunt. Propter nostra peccata, quotidie ista contingunt aduersa: propter nostram relaxationem atque ignauiam vitia in terris regnant. Simus ergo vigiles Dei amatores, Astrenui aduersus hostem improbum bellatores, ut illum quotidie debellando, in pugna superemus, velut perfectiam tores Dei. Instruamur dc moribus huius belli, siquidem inuisibilis est hostis , quo cum illud suscipitur: sunt autem in hoc positi mores belli istius, ut nos rebus spoliemus terrenis. Si mortem assidue ob oculos constitu tam mediteris, non peccabis. Si rerum terrenarum desiderio exutus fueris, in pugna non superaberis. Si terrena oderis , momentaneaque ista, charissime, despexeris: tunc victoriae palmam tanquam optimus belligerator consequeris. Cum enim res terrenae

deorsum ad se trahant, dc passiones oculos cordis in bello os scent, hanc ob rem nos in conflictu belli improbus vincit hostis,quod terrenarum rerum nimi sim satagamus, dc cupiditatibus serviamus. Nam quotquot sumus, terrena dili fimus, chartili mi, de in terris mentem nostram defixam h iemus, nimia nostra mollitie atque segnitie dissi uentes. 13. Dies inclinat ad vesperam. Tempus nostrum effluxit, de hora mortis instat: nos autem, fratres,tanquam,increduli, horam adhuc matutinam esse putamus. Ecce praeforibus est regnum caelorum; dc nos interim ab hoc uniue sum nostrum auditum auertimus. Signa dc prodigia a D min6 praedicta iam contigerunt. Pestilentiae, fames, terrae motus, terrores, bella, ac gentium motus, dc quaecunque sunt eiusmodi, nobis pro somniis referri videntur; neque quidquam eorundem commovemur auditu vel etiam ascpectu. Electi ne videant magnam illam confusionem atquel reduram, quae iniquum hunc mundum obruet, ante tribuationem colliguntur. Iam tempus aduenit messis , dc in

tu ruit seges. Finitum hoc nunc est seculum, de Angeli a reptis suis falcibus nutum mandantis Domini praestolantur. Timeamus ergo, charilli mi, hora iam est undecima diei, α

prolixum adhuc iter nobis superest. Ad hoc incumbamus,

404쪽

391 S. PATRIS EPHRAEM SYRI,

ut in via nos Dominus offendat. Sobrii simus, & euigilemus

a somno velut insomnes. Ignoramus, qua hora Dominus uniuersae terrae venturus sit. Quare a nobis onus atque solicitudinem rerum terrenarum deponamus. Vetat enim Dominus, solicitos omnino nos de quacunque re super terram esse , commendatque mutuam inter nos charitatem Deus. At a nobis potius charitas exterminata est, & e terris profligata. Non inuenies super terram charitatem secundum Deum perfectam, apua omnes exulat, omnibus est odio charitas: potius autem in terris hodie regnat inuidia, contentiones, atque confusiones, peccatis plena sunt omnia. Cunctos pariter iniquitas occupauit, & iniustitia. Unusquisque nourum terrena concupiscit, caelestia spe nit,&. momentanea atque fugacia ista sectatur, futura diligit nemo.

6. Cupis caelestis seri' sint tibi semper odio atque detestationi quaecunque res terrenae: in his quae persectionis sunt te exerce , &ad caelestia regna aspira. Cave autem tecum cogitando , sic dixeris, Monache: Magnus in exercitatione consstit labor, ego vero pusillus sum de imbecillis, exercitiorum laborem ferre non possum. Auribus tuis pulcherrimi optimique consilij verba percipito, & quae tibi, o Christi amantissime atque charissime Frater, dicturus sum ,

memoriae manda. Si ad aliam longinquam regionem seu patriam, tibi foret peregrinandum, non poteris totius itin ris interuallum, unico temporis momento absoluere : sed pedetentim quotidie per multa loca ac tempora proficis. cens, post magnos tandem itineris exantlatos labores, peruenies quo tendebas. Sic quoque de caelesti regno & Dradiso deliciarum agitur, quo per ieiunia, per abstinentiam, α per vigilias unusquisque peruenire potest. Siquidem abstinentia , lacrymae, preces, vigiliae, atque dilectio, ipsae

sunt viae quae in caelum ducunt, ad Dominum. Cave vere

ris pulchrum initium bonae viae suscipere, quae in vitam ducit aeternam recta ad Deum. Per illam solam ingredere viam ι & si promptus in te fuerit animus, mox eaaena via ante pedes tuos , praeparabitur. Non sine gaudio & oblectatione per iter illuci virtutum mansiones facies. Gressus

Mimae tuae singulis mansionibus firmiores reddentur. In

405쪽

TRACTATUS MINORES. 3 3

hac via, quae ducit ad caelum, nullam inuenies dissicultatem: Dominus ipse caelestis per seipsum factus est via vitae his, qui cum gaudio ad Patrem luminum peruenire cupiunt.1 . Tu mihi, Christe Saluator, factus es via vitae, ad Patrem tuum ducens. Sola haec gaudium in se continet, finisque eius regnum caelorum est. Factus es tu mihi, Domine

Iesu Fili Dei, via vitae & illuminatio, hausique per meip sum ex fonte dona, plenus desiderio. Facta est tua gratia in corde servi tui lux atque laetitia, dulcior in ore famuli tui, super mel & favum. Facta est gratia tua in anima servi tui

velut thesiturus, paupertatem meam ditauit, egestatem dc sordes a me depulit. Facta est gratia tua servo tuo refugium& virtus, protectio & exaltatio, gloriatio & cibus totius vitae. Quomodo ergo seruus tuus, o Domine, magnam gratiae ac charitatis tuae dulcedinem silere poterit Indignum os

meum aperui : sed quo pacto lingua mea largitorem bono-xum quotidie pro dignitate laudare & glorificare poterit 'aut quomodo rursus ego peccator excludere audebo gratiae tuae fluctus in corde meo pullulantes, ac suauitate diuersissimorum munerum plenos' Canam ergo gloriam caelorum Domino, qui famulo suo dona caeleuia per multiformem suam gratiam est largitus. Magnificabo gratiam tuam, Christe saluator , in hac etenim celebranda mihi ipse laudem demahnificentiam ea inuenio. Non cessabo, Domine, lingua mea gratiam tuam collaudare. Non silebit mea cithara in modulandis canticis spiritualibus. Ad te, Saluator, qui gloria es vitae meae, desiderio tui trahor. Tua gratia mentem meam ad sequendum te mira quadam dulcedine impellit. Fiat tibi cor meum terra bona, quae semen tuum bonum suscipiat perfundatque illam rore vitae aeternae gratia tua. Eademque gratia E terra cordis mei metat sibi pro fructu optimo compunctionem, adorationem, sanctificationem, cuiusmodi semper tibi sunt gratissima. Conuerte meam animam cum oue illa perdita atque inuenta, ad ovile paradisi deliciarum. Anima mea tuo illustrata reperiatur lumine. Et sicut ovem illam inuentam in humeris tuis sustulisti; ita

quoque indignam hanc meam animam ad te manu tua tr bito, offeratque utramque immaculatissimo atque immor

tali Patri tuo coram Angelis &Archan stelis, Cherubim α

406쪽

3y S. PATRIS EPHRPEM SYRI,

Seraphim, ut cum omnibus Sanctis in deliciis illis paradisi dicere mihi liceat: Gloria Patri immortali,& Filio immo tali , & Spiritui sancto immortali. Adoratio, honor, atque imperium tibi, Domine , qui caelestia dona mihi vili atque inutili famulo tuo dedish, ut gloriae drachmam ipse offeram Regi uniuersorum. Amen.

CAP. III.

1. Eati qui Deum amant: & propter eius amorem ter i Irena quaecunque contemnunt. 2. Beati, qui die noctuque lacumantur: quoniam ab ira futura liberabuntur.3. Beati, qui se sponte humiliant: quoniam ibi exaltabatur. . Beati temperantes : quoniam deliciis paradisi rem

cientur.

1. Beati, qui vigiliis atque piis exercitationibus sua corpora conficiunt: quoniam gaudia paradisi sibi praeparata

iuuenient.

6. Beati, qui ab improbis sordidisque cogitationibus sopuros custodiunt: quoniam Spiritum sanctum secum habutantem retinebunt.

7. Beati, qui ex toto corde Deum potius quam totum mundum diligunt: quoniam inter amicos Christi ipsi computabuntur. 8. Beati qui sponte ac voluntarid crucem suam ferunt, MVerE Christum diligunt: quoniam ad supernam Hierusa Iem peruenient. s. Beati, quibus in veritate praecincti sunt lumbi, Ap paratis lampadibus suis caelestem sponsum expectant: qu niam cum ipso regnaturi sunt in regno coelorum. Io. Beatus, qui oculis cordis semper defixus est in contemplatione futurorum bonorum,quoniam ea consequeturi. i. Beatus, cui quotidie ob oculos versatur dies defen- sonis atque iudich, studetque illo die inueniri probatus. ar. Beatus, qui carnis voluptates superauerit: quoniai in nouissimo iudici j die fiduciam inueniet. I3. Beatus, qui in terris luxeriti quoniam in caelis una cum Angelis Dei gaudebit. a

407쪽

TRACTATUS MINORES. 39J, . phare,. qui propter Deum in hoc mundo aduersi M'

figitur: quoniam fructus laborum eius in caelis germinabunt. I s. Beatus, qui non comedit panem suum gratis, magis autem laborauit, operando manibus suis, secundiim Apostolum, quod bonum est, ut habeat unde tribuat nec estitatem patienti: quoniam requiescet in sinu Abrahae.16. Vae autem illis, qui peccatis impliciti iacent, &a ceptabile tempus poenitentiae non agnoscunt: quoniam ibi aeternus eos poenitentiae dolor, licet frustra, capiet. i . Vae illis, qui dictitant: Interea, dum per tempus licet, carnis voluptatibus indulgeamus , & ubi consenuerimus, poenitentiam agemus : quoniam sicut laqueus superueniet iis repentinus interitus, dc vana spes illorii deperibit.

nitentiam agam , & interim ignorant quid superuentura pariet dies, vel etiam nox, quae in medio interiacet.

improbis : quia in die emigrationis ex hac vita Angeli mali

animas eorum rapient.

zo. Vae illis, qui prauis suis actionibus proximos suos scandalizant: quia in die iudici j rationem reddituri sunt, ctiam eorum, quibus verbo vel exemplo suo malo aliis sca*dalum atque ossendiculum pepererunt. 21. Vae illis , qui dum mundo renuntiauerint, iterum quae mundi sunt sapiunt: quia in eos aratri parabola retoraquebitur.eti, Vae illis, qui postposta cura animae suae , sequuntur appetitum carnis: quia vita & spes omnis illorum in te ram dis luetur. M. Vae illis, qui non student cunctis viribus se hic praeparare, ac vitam suam instituere; ut ibi gratam acceptamque coram iudice defensionem sui habeant.1 . Vae illis. qui patientiam deperdiderunt,& quid agentcsim eos visitabit Dominus 321. Date operam, charissimi, ut exi o hoc vitae curriculo , vobis ipsi non desitis; sed per poenitentiam ac lacrymas, longanimum& misericordem Deum vobis concilietis, qui nos ad se reuertentes suscipiat, & vitam praebeat. Curam Glutis nostrae abjicere caueamus , mundique voluptatibus

408쪽

nequaquam indulgeamus; cum enim ad horam durant, post se dolorem relinquunt,& mox ad alios fugiunt. Omnisque gloria mundi huius e terra una in aliam terram migrat, Apraeter solum peccatum poenamque peccati, aliud nossequitur nihil. Nemo nobis illa die poterit auxiliari, non ami cus, non propinquus, nec alius quispiam: nisi sola hic acta poenitentia , & virtutes poenitentiae cooperatrices , vera charitas , humilitas, obedientia, abstinentia, omne denique secundum Deum opus bonum , quod gesserimus. Illa nos ex hac vita comitabuntur , ista contrariis potestatibus, quae nos in nostro ex hac vita exitu occupare nitentur, relistent. Ista nos ante Christum Saluatorem nostru ni statuent: ut eum adoremus, A glorificemus, cum Patre &, Spiritu sancto, nunc &semper,& in secula secutorii. Amen

II. DE RECTA VIVENDI RATIONE.

a. I rectam vivendi rationem expetis, te in humilita te exerce, sine qua recta vitae ratio consistere nequir. 1. Viator a recto deflectens itinere, in peregrima regione errabundus diuagatur : Et qui ab humilium declinat s

inita, in castris iustorum suum non figet tabernaccitum. 3. Omnia tua cum humilitate in nomine Saluatoris nostri Iesu Christi operare: in hoc enim fructus tuus in caesum extolletur. Superbia enim arbori excelsissimae , sed putridae similis est , cuius undique facit E confringuntur rami, inquam si quis ascenderit, celeriter in profundum corruet. . Initium desertionis hominis est recessus ab humilita te. Qui autem a Deo deseritur, ab improbo spiritu praes cabitur sicut Saul. 1. Grauem puta se cationem peccatorum premi consuetudine, neque ab eorum inundatione ad mortis usque

. horam emergere.

6. Si diligenter attenderis, ubique inimici laqueos tanquam mellis dulcedine circula litos , voluptatis illecebris e tensos deprehendes ut si quis illius gustare dulcedinem v lit, laqueo capiatur. 7. Caue mel eiusmodi appetas, ne illius laqueo constringaris: dulcedo enim eius ad extremum felle α amaritudine

tuos amatores replet.

409쪽

T RACTATUS MINORES, 39 ,

. Humilitatem diligito, & nunquam diaboli laqueis capieris. Velocissimis enim humilitatis alis semper subleu tus, sublimior eris , quam ut inimici retibus capi possis 9. Si quem videris superbia elatum , aspectu luculento,

habituque splendido ac magna comitantium caterua stipa tum, noli inuidere aut turbari , verum mente atque ingenio temperans esto ,& paulo post extinctum eum videbis. Soli enim florent atque resplendent, qui ad nutum & voluntatem Dei vitae suae rationem instituunt. Io. Qui. ob pietatis virtutisque studium Domino grati sunt, nequaquam iis, quae in hac vita sunt iucunda, attendunt, clard scientes illa non secus quam flores agri velociter exarescere. Nos vero pigri ac desides, si quem corpulentum atque robustum, genisque rubicundum aspexerimus, hunc iudicamus beatum, quamuis in extrema is impietate versetur. Vnde fit , ut procul a nobis honestos vitae labores repellamus , ignorantes quantam in se dignitatem habeat sim-cta religiosorum ac piorum hominum vita ; quapropter tiam temperantiam ac sanctitatem auersamur detestamur

que.

H. Ne puerilibus ludis attendamus, fratres, sed perfectam vitae rationem amplectamur semper, ne piorum ac re'

ligiosorum hominum priuati gaudio, aeternis suppliciis d

nibus cordis illuminatur , eius enim gloria magna erit Asempiterna. 13. Quiete atque silentio delectemur, ut ex inspectione nostrorum peccatorum semper humiliemur, non ut a rogantiae dc malitiae cogitationes, tanquam pestiferas quassidam belluas, foueamus. a . Silentium & quietem diligamus, ut cor mundum possideamus, templumque nobis concreditum, a peccato rum corruptione immaculatum purumque seruemus.ls. Pulchra ac bona est oratio, quaecum gemitu & lacrymis tacite peragitur. Quae enim cum clamore fit, ut at diatur ab aliis, humanae laudis studium designat. Qui autem cuin iudicio ac fide deprecatur Dominum, in conspectu erus

prospicit, nos in illo vivere , moueri ,&esse.

410쪽

S. PATRIS EPHRAEM SYRI,

16. Si cor obduratum habeas, plora coram Deo, ut comgnitionis tibi lumen infundat : illosque, qui in cordis feruo

G clamores in caelum enutiunt, ne irrideas, caue.

I . Qui honestis occupatos laboribus irridet, diaboliministrum se facit. scelestaeque eius voluntati obsequens, gaudium quod Dei seruis praeparatum est, deperdet. 18. Tu autem qui in pietatis ac religionis te studio exerces, achiones tuas cum iudicio semper exequere, ne occa sonem praebeas quaerentibus occasionem.

i'. Uar homini immisericordi, vae dolo ,&vae deli

ciis dedito. Quoniam acerba eos inferni manent tormenta Ventris enim cum sint serui, Deum aspernantur, ut principatus ac dignitates in hac vita vanitatis plena consequantur Verum mors repent. superueniens: eorum guttur exsiccae

quo assidue lautas epulas excipiebant. Principatus ac poteriates destruit, quibus ipsi suum Creatorem spernebant Denique infelicium cadauera, velut stercora, in terram proij, Ciuntur, animae vero ad loca propria abducuntur. ao. Cum ea, qui sensui iucunda sunt, in vita conspicis, vide ne capiaris iisdem: Nam in illis laqueus A esca mortis latitat. Neque enim nudum piscator hamum in aquam dimittit. 2I Concupiscentiae retia, velut escam in hamo, tendit aduersarius, ut animas omnes sibi obnoxias reddat improbus. ra. Quae primum capta fuerit anima, ad alias decipiendas fit quasi laqueus, ut voluntati inimici obsequantur,ines .catque animas potissmtim illas, quae nondum draconis ace bitatem sunt expertae. Sicut perdix comprehensa pro esca illis proponitur,quae nondum laqueo captae sunt. Circa illam enim auceps laqueos figit, ut voce sua perdix reliquas cir cumuolitantes, ad eosdem pelliciat. 23. Ab excolenda virtute non te deterreat labor abs que labore enim virtus comparari non potest.2 . Inter labores animi, sursum aspectum attolle, contemplansque gaudia illa, nullos labores recusabis.1 . Honesios labores laboriosE ae studiosE suscipito, ut labores inanium laborum effugias. Iustorum enim larbores fructum vitae proferunt. At labores peccatorum a

SEARCH

MENU NAVIGATION