장음표시 사용
241쪽
11 8. De Privilegiis Ignorantiae
ignorat prohibitionem , sed ignorat fa- de usucap. ubi: Ninicitiam in usucapioni retiatn: ut accidit, quando quis icit v. g. iuris errorpsesseribus prodest, & consen- non posse quicquam emi a fure, sed tit ius canonicum cap. Apostolicae, de
ignorat hunc a quo aliquid emit, esse donat. Cum ergo leges nolint hanc iuris larem. Hoc supposito: Damnes Medina ignorantiam prodesse, non procedete. De rebus restituendis, qu. I . Coroll. 3. cum ea praescriptio, sicut enim praeseri- Existimat, quod licol igia rantia iuris piis iure humano constat ita ab eodem non sussiciat in foro exteriori ad rem potest circumscribi. Verum quidem est
possessam praescribendam seo quod in quod licet iuris hujus clari inculpata
eo foro praesumitur mala hdes) in foro ignorantia non prosit,nec Valeat ad rem tamen interiori, & conscientiae, si igno- praescribendam, valet nihilominus, &rantia sit inculpata,& in vincibilis, sive piodest ad praescribendos fructus ex ea sit facti,sive iuris clari, aut obscuri, bo- per illum possessa perceptos, l. bonae fidei
nam fidem producat, &ad praescriptio- emptor ,f. de acquirendo rerum dominis,nem sussciat, cum in hoc toro de Ve- ubi dicitur usucapere pro ritate , & non de praesumptione agatur. pter rei mitium ,fructus tamen reisuos fa-
Quam Medime sententiam , Lessus is a cieri & ita etiam Lesnus Dub. s. eit. n. Iust. libr. 2. cap. 6. n. II. censet non im- is. Cia is Regia l. c. n. 7. Reginaia. n. probabilem . Et Saurus in Clami Reg. est. 1' . V es. Secundum est. Hillucciushb. y. cap. I 2 dub. 8. n. 2 a. in fine: pu- n. est. Σ39. in Me. Bonacina l. e. & C-tat esse absolute falsam;eamque sese re- muniter mistores,qui ci aut marr-
fellunt Comare. in Reg. Post sor. par. 1. bbr. p. Confit. v. de isc. Iudicis ordinarii, g. 7. an. 7. in Molina de Iupit. ω.p. tract. Edit. L. Talis enim ignorantia, quoad 1. disp. 64. Cum his: mictu censetur potius facti,quam iuris: 4or. Respondeo ad quaesitum pru utpote , qua possesser putat se ex re suamd, Ignorantia iuris clari, etiam incul- fruetiis percipere: ignoratia autem Disti, pata , & invincibilis, non prodest ad utique prodest,&valet ad praescriben-
praescribendam possessionem rei alienae, dum per omnes: ux patet ex nec valet ad excusandum a restitutione: quam . de usucapionib. modo non desint Schaec est sententia communis caeterae conditiones ad praescriptionem miri apud Legum cap. c. cit. Dub. s. in requisitae. Hinc si quis ex usuris acquisi- princip. & verior per ipsum, quam se- vit predium , puram usuras moderatas Cluuntur Gaiis Regia L e n Σ1. Regi- esse licitas, praedium non praescribit, sed naidus in Praxi tom. p. libr. Io. cap. 1 o. fiuctus receptos ex praedio bene praes n. χ' . Vers Trimum est. FiLuccius to. cribit. Item, tam haeres latronis, quam 2. tract. 3I. cap. 8. Hers vico Parto, qui a latrone rem emit, si rem possi- n. 18'. Nonacina g. 2. cis. n. I9. Hers deant bona fide, & longo, ac usitato alii apud ipses,& com mu- tempore ad praescribendum a lege reniter. Quorum omnium , & huiusce quinto , quamvis rem illam non prau res 'visionis ratio est. Quia praescriptio cribant , fructus tamen rei possessae s iure civili introducta est, tantam ergo ciunt suos, nec tenentur restituere. vim habebit, quanta illi datur a iure 4 3 Hic autem nota cum iacto δει civili, vel canonico: Ius autem civile s. eis. n. I 8.& aliis: Ignorantiam, seu aperte statuit non prodesse ignorantiam errorem inducentem bonam fide om- iuris, L ita iuris,st . de iur.'facti igno- ninb sussicientem ad usucapionem,regu rant. ubi dicitur : Iuris Ignorantia in usu- lariter censeri ignorantiam, seu errorem
capione negatur prodesie ,secti mero igno- facti. Unde si quis rem accipiat a siue, otiam prodesse constar, L Nunquam, J. ignorans esse larem , tenet illam bonae,
242쪽
side, orea ex ignorantia facti, &potest Iurisperissu libr. 2. de Primogeniis cap. . eandem rem praescribere . Si misi ter si n. 69. relatus n. II. emat quis aliquid a minore, quem ma- cum aliis, e contra assirmat, praeseri-jorem existimabat, potest emptum prae- ptionem , etiam eam, quae requirit tit icribere: habet enim ignorantiam facti lu,procedere cum iuris ignorantia in iis,siisscientem ad praescribendum tempo- in quibus error iuris toleratur,ut in mu-xet a lege constituto . Pari modo,si emat liere, rustico, minoria, milite, &similia Praelato rem Ecclesii e putans Capitu- bus. Hoc dictum non rejicit Lessius; delum consensisse , potest pr aescribere , in princip. cit. n. I . non recedit Omnino etiam si Capitulum non consenserit, ob a sententia Medinae, dum eandem dicit, ignorantiam ficti,quam habet, sussicie - sibi non improbabilem esse: & doceretem ad praetcribendum. Si vero emat a videtur cum Comarru et ias g. 7.supra set. Praelato, putans non requiri consensiim n. c. quod quamvis ignorantia iuris non Capituli,est ignorantia juris,& haec non suffciat ad praescriptionem requiren-Potest praescribere,nisi fructus rei, notia rem titulum,s issicit tamen ad eam irae- autem rem iptam: ita Leseius i. c. Cia vis scriptionem , quae titulum minime re-
Regia f. c. n. ex L Si a pupillo, quirit, sed ibi a bona fide procedit. Quod
F pro tempore. Hluccius l. c. n. 19 o. idem , ut probabile admittit etiam FGnacina l. e. & alii. buccius n. cit. 18'. in me : ubi sc : In δε- Ο Respondeo secundo . ad quaesitum. Ignorantia iuris vere dubii, idest de quo sunt variae Doctorum opiniones, prodest ad pr scribendum , & valet excusare a restitutione rei possessς. Et ratio est , quia quando ius dubium est, possunt adesse opiniones utrinque probabiles circa illud just quilibet autem sequi potest opinionem probabilem , &hanc sequens, non dicitur habere mala in fidem, imo proinde te habere ac si jus planum esset. Ita Leseius, Filliue
eius, Avilina , Bonaema l. l. e. c. dc alii, praecipue ii gia l. c. n. 2.3. ubi
ait: auia nimis durum , in quasi intolerabile esset a rmare, huiusmoat ignorantiam in Dincibilem iuris dubia, impedire praescriptionem prius bona fide inchoatam,
atque adeo, ut recte etiam notat Aetolina, ro conscientiae probabile est, ignorantiam inris, in praescriptione non requirente tit iam si ceremi ea, quae requirit Io. annos.
d. q. II. γ' Lessius dub. s. Cui pro babilitati, seu non improbabilitati, si ib- scribunt etiam Vetusters usi supra dub. s. Paes α. an. ri. Christophorus naumidus
De Iure, Iustitia to. R. traei. f. cap. 2.
Hers. Dico primὸ, n. 197. C' Hers. Dico a. n. 2o3., Palao par. 7. de Iust. in Gen. dio Unica punc. 22. 8. n. 7. oc Ad id autem moventur primo. Ex eo quod ideo leges videntur rejicere juris ignorantiam a continuatione praeiacriptionis,quia is,qui jus ignorat in contra stibus, tenebatur adhibere diligentiam , si volebat rem per contractum
comparare,& acquirere,ut sciret, an co- tractus esset licitus, ut notat Comarru- excepta censetur per Epicheiam , talis eno - mias citatus num. 1 o. Unde si eam dilirantia in incibilis, ne praescriptionem ιο- gentiam non fecit, praeliam itur non bona me inceptam impedire possit. Secus au- na fide inchoaste, & acquisivisse possestem dicendum est de ignorantia iuris clari, sionem,& eandem non bona fide contio' manifesti, talis enim aescriptionem -- nuasse. At si in conscientiae foro ubi ces- pedit,si De in minore, sime in rustico ,sime sat praesumptio, nulla fuerit negligentia, in muliere, milite, aut in aliis reperiatur. aut culpa, videtur posse bona conscien- o 1 Quo autem ad hoc ultimo ad- tia inchoare, & continuare praedictam ditum, de ignorantia videlicet mino- praescriptionem. in certis quiris, rustici, mulieris, militis,&c. Mutina busdam persenis sussicit ad praescriben- Ee α dum oste
243쪽
et 1 o De Privilegiis Ignorantiae
dum tempore ordinario bona fides, ut 3 o. aut o. annorum, non requirit etiam ex iuris ignorantia procedens, ut titulum, idem Lesbus cap. c. cit . dub. 7. in minore, milite , rustico, Muliere: & Lugo de Iust. to. p. disp. 7. sec. C. n. 7 1.
praescriptio hujusmodi censetur valida, requirit tamen quando praescribit spa-
tametsi titulum requirat, eo quod prae- tio 1 o. annorum tantum,uti fit cum tisimitur, ignorantiam juris inculpatam tuto inter prςlentes:& annorum 2 o. pa- intervenisse:Ergo arguit Talao n. 7. est riter cum titulo inter absentes: idem metsi h ignorantia in alis adest eode mo- Lessius dub. 8. & alii J Non cogeret igido praescriptionem validam constituit. tur ad restitutionem fiassius ) eum,qui
Terti..Quia ius canonicum non videtur sic iuxta Opinionem Medinae
aliud requirere, quam bonam fidem , psissct. Regundet. tamen De Iustitia l. h. qua quis sine peccato possideat toto cap. 13. num. II. in fine: nec Vse cogeret tempore legibus praescripto, ut colligi- inquit) tidem doctrime inberendo, utitur ex locis relatis a Lupo cap. s. eis. duL probabili in foro animae , sed excusarer h. n. 9. atqui haec bona fides potest esse factum: non tamen consuleret, ut sat talis cum ignorantia tu ris, ergo. uarto.P - contractus; nam sunt quaedam, quae postquAscriptio nullum titulum exigens valida suntfacta,possunt excusari,non tamen posest cum ignorantia iuris inculpata ,si bo- sunt consub ut fiant . na fides intercedat ,& temporis definiti ηο Sed Dices, admissa sententia decursus . Ergo etiam valida erit quae priniicta Medi, nullum est discrimentitulum requirit, nam titulus requisitus inter ignorantiam iuris, & facti, siqui-
in praescriptione, non est titulus remsa dem si utraque si culpabilis impedit validus, alias dominium illico transfer- praescriptionem; secus vero si sit incul-ret, nec praescriptio necessaria esset; sed pabilis, cum leges quς afferuntur assim est titulus, qui probabiliter validus exis- ment ignorantiam fusti prodesse praes .
timatur. At haec existimatio stare opti- cribenti, obesse autem ignorantiam iu- me potest ignorantia inculpata iuris ris.Respondeo cum c. n. 8. -- interveniente: ergo haec ignorantia non ximum esse discrimen tignorantia nam-
impedit praescriptione. Si igno- que facti frequenter contingit inculpa rantia iuris simul cum ignorantia facti bilis; non sic ignorantia iuris: cum autecontingat bonam fidem inducit sussi- leges spectent quod frequentius accidit, cientem ad praescriptionem, etiam si astirmant absblute ignorantiam iuris
ea titulum exigat Comarrumias g. 7. cit. obesse prςscriptioni prodesse vero ign-Vers Garta Conclusio, cum aliis ibidem: tantiam facti. Casu tamen quo conia& ignorantia facti,iuris ignorantiam no tet ignorantiam iuris inculpatam ess , relevat. Ergo si ignorantia iuris habeat valeret utique praescriptio, nedum in admixtam ignorantiam facti, non im- conscientiae foro, sed etiam in externo pediet, tametsi ei non fuerit adiuncta. Verum quidem est in exteriori sero Haec ,& alia relati subscribentes proba- dissicilem esse huius ignorantiae incul-bilitati, seu non improbabilitati senten- patae probationem, quia adversus prvisitiae Medinae, praecipue Lelnus d. n. i7. criptionem iuris,& de iure non admit- quem sic concluditi Ego ob has rationes titur regulariter probatio , nisi ex causa non cogerem ad restitutionem eum, qui se extraordinaria ex Iudicis benignitate,
praescripssiet, praesertim spatio longissimi vel restitutione in integrum si qua justa
temporis, ubι non requiritur mulus, nempe causa esse illi videbitur,iuxta l. i. in sine,3 o. annorum cum Comarr. n. Ir. Ubi F. ex quibus causis maiores. Admisia au-
non requiritur inquam titulus cait ipse) tem hac probatione , & constito vel ex nam praescriptio longissimi temporis confessione partis ad veri ae,vel aliunde,
244쪽
sraescribentem adhibuisse omnem di- ando rei eossessionem, dubitat in prini gentiam in perscrutanda veritate ; cipio an sit sua, nec habet consequenter praescriptio in utroque foro haberet ef- bonam fidem, de ignorantiam requisi- Letiam ita Tatiis,ex quo magis infertur ram, possit eandent rem praescribere:
probabilitas sententiae Ad cuius Respondeo negative cum . communi etiam probabilitatis confirmationem, sententia Doctorum apud Lolscap. c. addi poterit cum Umigera dub. I. cit. n. Gl. dis. 3 n. Io. Asimceium tract. 3 I. x 4. insis M. quod leges quae contra ipsam cap. 8. Hers vico L. n.fa 87. Bonacinam allegari videntur, procedunt ex prae- de restit. in Genere disp. p. v. st. punc. a. scimptione malae fidei, quae pr sumptio 2. n. xo. 4: apud alios. Probatur tum subolitur,quando est error iuris incomtraehri, quamdiu saltem contrarium no probatur, & non ostenditur nisse adhibitam omnem diligentiam necessaria, ut ius cognosceretur: cum illo autem ides,& ignorantia prudens stixim ab inissat,quod possessio cum tali errore pro- aio possessionis deficiat, non currit prς- sit ad praescribendum in foro conscien- scriptio;nam deficiente fundamento nitiae quando fuit inculpabilis, & proba- hil potest supra aedificari: tum quia, ad
tur talis, quia in hoc sero cestat prae- hoc ut incipiam facere rem meam, quς sumptio,& statur veritati,ut supra etiam antea non erat, requiritur , ut determ diximus. nate iudicem,vel rem esse nullius, & sic o 8 Inquires hic obiter. An leges fieri meam per occupationem: vel esse
civiles, quae a continuatione pra scri- meam,quamvis antea inmadverterim:.ex L nn Mi 48. de acquirendo rerum
dominis: tum quia bona fides requiritur tanquam findamenrum iustae possesse sonis,& praescriptionis; si ergo bona λptionis excludunt errorem, seu Un rantiam iuris manifesti, & facilis, sint leges poenales,fundatae in mera praesim-ptione malitiae, an leges definitivae proprietatis rerum. Reshγndeo cum Fagundes. c. n. a 8. esse leges definitivas proprietatis rerum, & non poenales,nul-lim enim mentionem fui uni hujus pCenae, & ita etiam supponere videntur Doctores ab eodem relati n. r s. Si namque essent leges poenales fundatae in poena praesumptionis negligentiae inquirendae veritatis, expellendique errorem , seu ignorantiam iuris, quae facili negotio expelli, & vinci poterat quali bet mediocri diligentia magnum utique
abilitatis tunc reciperet opinio Messinae , quia stabintraret probabilissima illa opinio de qua nos supra Sanesi, Fo-nacinae, Diana , & aliorum asserentium norantiam vincibilem tam iuris,quam
laisti excusare a poena illius, etiam si poena sit incursiis Censurarum. O9 Quaeres secundis.Αn qui incho, Si vero dubium suboriatur. post bona fide inchoatam possessionem,potest dubitans em de qua dubium oritur, trinscribere,adhibita prius diligentia ad inquirendum an sit aliena,quamvis dubiupostea perseveret : Colligitur ex eap. Si virgo 3 4. p. ubi dicitur, in iure praedi rum,tandiu unu us3μe possessis bonae fidei dicitur,quandiu possiderese ignorat auenῆ. Quod idem indicatur etiam eap. finali, de praesicriptione, cum dicitur e Vnde oportet,ut qui praesicribit, in nulla temporis parte habeat rei alienae conficientiam: qui autem dubius est , non est sibi conscius rem esse alienam , & ignorat se possid re alienum,manet igitur posseskr bonae fidei, & procedit praescriptio: nam loquuntur haec capita de continuatione possessionis,non δe inchoatione. Et confirmari potest ex dictis superius,ex qui bus patet quod in dubio melior sit con ditio possidentis quam non posiidentis,
ut omnes fatentur: igitur cum is qui incipit dubitare jam possideat, melior est eius conditio,quam non possidentis,sicque
245쪽
2 et 2 De privilegiis Ignorantiae
que potest reni' retinere etiam si adhibita iuris, constituti, legis, & veritatis ; ideo diligetia adhuc maneat dubitatio. Quini que adversus illam non admittitur pr si potest retinere,etiam potest continua- batio, quia est praesumptio iuris, & de
. re possestionem ' perseverante eodemia iure: Reiicitur enim huiusmodi limit dubio , - consequenter continuatio haec tio,& restrictio,uti reiicitur, nec admit poterit' perficere perscriptionem , cum muris stlossam cap. p. merbo , nisi depra sbia illa possessio inutilis sit ad praescri- scriptionib. M. 6. Abbate cap. ult. de praebendum , quae non est sine peccato, ut scriptionib. G arm v. ad Reg. possessor.
apud ipsos, & communiter . nimiter statuentibus necessariam esse 1 o Et si dicas contra : Bona fides bonam fidem, hoc est bonam conscien- est existimatio , qua quis prudenter tiam cuicumque praescriptioni indu- existimat rem quam retinci esse siuam : .cendae. Imo quo longiori tempore ma--at qui dubitat non existimat esse suam, lae sidei possesso detinet rem alienam , ergo non habet bonam fidem. Respon- eo gravius peccat,& ob peccatum com- detur,quod bona fides non tantum est , missum in detentione rei alienae statuit cum quis positive credit rem esse suam; Pontifex in cap. ultimo de praescriptionib. sed etiam cum nescit esse alienam ; ut ne detentor praescribat: ergo eius deci- colligitur ex cap. 'absupra. Unde cum so effcacius in praescriptione imm dubitans nesciat esse alienam, censetur moriali cum mala fide procedit. Neque
habere bonam fidem , talem qualis est facit contra hanc praescripti em imshssiciens ad continuandam praescrip- tituli juris, & privilegii habere, quia futtionem ; licet postea non sufficiat ad optime etiam idem Critius in fine num P
eam inchoandam ex communi Docto- id intelligendum est, cum ex bona fiderum, Sc ob rationes adductas in respon- procedit,alias lex praescriptionis,rapinae, sone quaesiti, numero praecedenti. Si & iniquitati faveret. ienim initio possessionis hoc dubium, ii Quaeres tertio.An successor va-
incidat,bonae fidei impedimento ibi es- lide praescribat ea, quae mala fide possi-
se diximus, & de communi testatur debat defunctus, in cuius locum ipsi Molina tract. 2. disp. 63. Conclus p. du- successit, ita ut ab earundem restitutio- bitans enim initio possessionis, inique ne successor ipse excusari queat tran- usurpat quod ignorat sibi competere, sacto, & completo definito tempore di dubitat alteri esse debitum: colligi- praescriptionis.Res, ndeo cum distincturque ex l. bonorii,si. de acquirendorer. tione Vel seccessor est haeres immedia domin. er te. Coae de Usucapione transsem tus universalis , sive ex testamento, sive manda. Si ergo tale dubium initio pos- ab intestato r Vel est tantum successor sessionis est impedimentum bonae fidei, in re aliqua particulari, ut est legatarius, inducit utique malam, hoc est conscien- emptor, &c. Si successor est haeres im-tiam non bonam , cum qua certum est mediatus universalis,qui suus, seu rati neminem posse pr scribere rem alie- ne Iuttatis, ut iuristae loquuntur)succenam. Quod procedit etiam in prςscri- dit, qualisi est filius, & rem accepit ab ptione immemoriali, contra Salicet. ML auctore, & possessore malae fidei, nullodum, Decium, Foesium,de alios apud Pa- tempore potcst eam praescribere : iuxtatium de lupit. in Genere disp. nica pune. probabiliorem Doctorum sementia Irta
22.9.6. n. 2. non requirentes bonam apud Bonacinam I. c. num χr. & iuxta
fidem in praescriptione immemoriali, communem apud Fagundet. de M. bb. eo quia haec vim habet tituli, privilegii, 2. cap. IJ. n. 3 9. Palaum punc. 2 2.
246쪽
tit. l. '. nec poten praeserisere , prodest, adeo ut, nisi in hoe malasdes quamvis bona fide Diccedat, & ignoret
malam fidem defuncti, nec computetur tempus , quo antecessor mala fideposiedit, cs masemes, C. communia, de Q.cap. Fundamentalis ratio est; quia haeres ex fictione iuris, reputatur in iure , & censetur, una eademque persona cum defuncto, cuius univertilis haeressuit: l. cum haeres,st. de doers. ω tempor. praeserip. Authent. de ruretur. ἀ morient r.estito, in princip. ideoque post aditio nem haereditatis tenetur ad omnia onexa realia ad quae tenebatur persona d stincti cuius est haeres. Moliua de Iust. D.
p. disp. 3. f. Secundu es post medium, Aecilii: cum igitur unam , & eandem persisnam cum illo constituat, sicut de unctus , non poterat illam rem cum mala fide praescribere, neque haeres immediatus illius universalis illam praesseribere poterit. Molina tom. p. de Iustit. disp. 61. conci . 2. in medio. Comarra .aa reg. possessor, α. pQ. f. s. in princip. Solis. verbo Praescriptio p. qu. g. Fa
α alii communiter, praecipue Leseius P. s. cit. Dub. I . n. 42. Ubi tamen advertit, non Videri omnino improbabilersse hune haeredem immediatum pG scribere spatio triginta annorum, ut tenent etiam multi D. D. apud coetur rum. n. s. in quod iste etiam multum inelinat) quia hic no requiritur titulus,
sed nuda possesito bonae fidei concludit tamen Lessius & cum ipso Foundeo sed id quod diximus est Iuri conformius,
in etiam docet S user Tra'iptio p. 3 .E .At restrictionem hanc esse omnino repellendam, probabilius videtur, supposita uti certa communi sententia , concludit pariter '. est. n. 3. contra Comarrumiam, & alios ab eodem relatos pro eadem restrictione n. 2.
Hinc sequitur quod scut mala fides Auctoris obest haeredi immediato , suc- superveniat, possit computare tempus eosiestionis, quo Auctoriana sde possedit, illudque cum tempore suae possessionis coniungere, seu ut Iuristae loquuntur ) positi accessione temporis uti. Fundamentum est. Qitia Auctor vult in succe rem omne suum transserre, atqui inter iura erat hoc, quod est
coepisie praeseriptionem postesiione bonae fidei, ergo & hoc transfert. Unde
merito etiam Bonae. n. eis. 2 r. in fine: cua lina, Cla vi Regia, Lopeia & aliis, ait: pr seriptionem currere, nec interrumpi, quando posiesiis unius rei transit de uno ad alterum, ita ut si computato tempore utriusque possidentis, elapsum sit tantum temporis quantum requiri tur ad priscriptionem,res censeatur pH- scripta, modo uterque possesior bona fide potaderit, L unica , C. de Uuevione transformanda. Vide Lessium diab. I 3.cit. in me. 11 Dixi in res , nsione,sumsem ens immediatum, uni versalem non posse
praescribere: Quia hqres mediatus , idest haeres hujus taredis, potest praescribere cum bona fide tempore constituto. Tum quia ideo primus haeres immediatus non poterat praeseribere , quia immediate succesiit possesiori malae fides, cum quo ex fictione iuris ut diximus)constituebat unam personam . unde sicut ille non poterat praescribere, nec iste poterit. Secundus vero haeres cum non efficiat unam personam cum priamo posii dente malae fidei, poterit prae seribere,quamvis primus non potuerit: quia si in secudoli ede fingamus etiam
constitutionem unius personae , cum malae fidei possessere, concurrent duae fictiones in una eademque re res': diverserum per narum,quod iura omnia detestantur. Ex uno enim, eodemque capite duplex fictio a iure reprobata est,ut notavit Bare. in L Si is qui processori universali, ita ut stante ipsa non tempore, v. ult A. de usucapiomb.6c habe-
Possit praeseribere, e contra, bona fides tur leg. p. Cod. de dotis promusione . Adde quod
247쪽
r et 4 De Privilegiis Ignorantiae
quod concurrerent tot fictiones,quot esse praescribit: haec consequentia ymbatur; sent haeredes , qui secundo haeredi stac- quia jus Canonicum solam fidem macessive succederent, atque adeo infini- lam, & peccaminosam possidentis retar,quod quis affrmabit Z Tum quia,se- probat, & a praescriptione excludit. cundus possessor, & haeres habet do- Res ndeo negando minorem' eius minium rei distinctum a 'imo haere- probationem, & consequentiam . Cum de , unde de si prior haeres non posset cnim verum sit haeredem defuncti, praescribere,eo quod immediate succes- persenam huius referre, & eiusdem metierit possessori malae fidei , de cum eo- possessionem continuare in rebus titulo dem unam personam,et dominium co- naeredis accinis'; etiamsi praescriptiostituebat,hic tamen 'poterit nisi et hic longissimi temporis sola bona nde; mediatus, seu secundus haeres sit hceres, peccatum excludente, & certi tentiporis quisuus in iure vocaturi et ita habetur decursu subsistit, non inde tamen in- l. nihil O haerede pro haerede: fertur haeredem defuncti, peccamino-
et docent posse, r. par. 6, & mala fide possidentis, praescri-R- f. n. Gomeero.' Variar. bere posse , tametsi ipse haeresin pro- cap. y n. I9. Molinato. p. de Ast. dispe pria persona bonam fide, & conscientiio I. IPy. 8O. quos refert, et sequi- habeat,eo quia ex: dispositione iuris non
eur Fagunder L ist. n. 6o. in fim: uti et possidet rem ex fide propria; sed ex fide
Tatius f. '. cit. n. q. . . . ' mala desuncti,ac proinde insuffciete ad
413 Si vero successer illius, qui maia praescribendum. Licet autem jus Civileiam fidem habuit,non est haeres imme- praescriptionem tricenariam , Mi qua-diatus quod est altera pars responsis dragenaritim cum mala fide admis it: nis sed est succesRr' in re particulari, jusque Canonicum tam malam fidem& non titulo successionis universalis peccatum inducentem reprobaverit haereditatis, sed donationis, lcgati, cm- non tamen malam fidem fictam, &ptionis,redemptionis, aliove simili titu- quia haeres non possidet rem ex ' hacio rem possederit, potest optime eam malae fidei fictione, sed ex ipse mala praescribere,incipiendo praescriptionem fide defuneti, quae in ipsum haeredem ,
ab eo tempore quo incepit rem possi- iure sic disponente, transfusa est, ea dedere bona fide, non computando icm- causa eius posscssio nonico iure indit pus, quo demiustus antecesser mala fide recte reprobata, praescriptionem indum
possedit Ut ex communi, & certa sen- cere nequit: ita etiam PGao d. 9. n. 3. tentia docet Soracina num. 2 I. . cit. cum ubi tamen advertit in fine ex comarru
co arm . Molina, Lessio, Atario. Clariis itas probabiliter, haec procedere qua- Regia, Rodris. Sanciae. Filuccio, & aliis. tenus haeres intendit nomine defuncti Sed - ' rem possidere, ciusque possessione ad: 4 4 Contra i primam responsionis praescribendum uti, & eius titulo ; non partem objicies ideo haeres immedia- verd quatenus a seipso, & ex titulos adi-.tus, & universalis mala fide postidelitis, tae hqreditatis vult possessione inchoare. a praescriptione impeditur, quia fictio- . ne iuris persbnam eius refert, & ejus possessionem insectam continuat: Sed haec relatio, & possessionis continuatio absumitur decursu temporis longissimi: ergo. Probatur minor,quia longissimo tempore ex bona fide propria exclu
248쪽
. di mani, habentis locum ellam in On .
PRIVILEGIUM XXVI. scientia ex dictis in praecedenti prim
legio, 3c ex doctrina certa,et communi, Sona merysidens rem alienam , dum is Ex qua doctrina certa, insertutque praescribens cum ignorantia in- quoque certitudo propositi huius privi, incisiti ei rea titulum , ab legit. Quod probatur, ac simul explica eiusdem restitutaone Pil tur. Emptio, permutatio , donatis, nc excusatur. sunt de se veri tituli, ac radices, quibus acquiritur verum jus, dominiumqm
acquiritur verum lus, dominiumqM4is ix D praescriptionem, cum verum tran fertur: at, si is qui vendit, possessione bonae fidei, permutat, aut donat rem aliquam non requiritur titulus, ut patet ex praeceden- nerit illius legitimus dominus: iissimia privilegio, de ex communi sententia tituli desinunt esse veri, ac tales quibus Doctorum. Titulus autem , prout hic transferatur dominium: nihilominu sumitur, nil aliud est, quam ratio,radix, sunt colorati tituli,seu praes impii validi, origo, ac causa aliqua , ex qua oritur do quatenus bona fide putantur tales perminium Si ju'seu ex se hanilis ad trans- quos quis rem ipsam possidet, . ita udferendum dominium ; cuiusmodi s uni ignorans probabiliter, et. invincibiliteir Doriatio, Emptio, Permutatio, Legatum, illorum conditionem , idonei sum ais Fideicommissum , Occupatio rei pro pr scribendum, consequenter adi pae derelicta habitae. Aditio haereditatis , riendum jus tale, ut res aliena , exacto Transactio , Adiudicatio,&c. Donatione tempore definito cum bona fide , etenim, Emp ione, mrmuratione,&c. a dicta ignorantia circa rituli coditionem quiritur jus ,& dominium ; & propte- deveniat possidentis, per conlequens rea hi omnes appellantur tituli, ex qui- facta sua amplius ad restitutionem ejus bus oritur dominium. Ex his ergo re- dem non teneatur. Et hoc vult, ac in quiritur aliquis ad praetcribendam rem tendit privilegium nostrum,quod com alienam cum bona fide; quia si talis ti- muniter sic conceditur a scriberitibustultas , seu ratis causi quilis est donatio, de Titulo ad praescribendum reqtii sito temptio, permutatio, te ita mentum , Vel Ex quo infertur , quod licet titulus m. successio ab intestato,& c. defuerit, nihil loratus, seu praesumptus non sit verus, erit cur quis sibi rei dominium vendi- nec validus in se, ideoque insufficiens treamque tanquam sitam bona fide ad transferendum dominium: putatus possidere censeatur potius, qu .am quivis tamen validus , ac sufficiens ex igno- alius . Non est autem necessarius titulus rantia probabili, et botai fide , prodest verus, seu validus hoc est vera radix ad praetcribendum , ad domini umive . dominii, aut iuris) quoniam qui cum rum, verumque jus inducendum , va tali missidet, non eget praescrip icine, letque excus, re in utroque foro a restia quia per eum vere adeptus est domi- tutione fecienda nium: sed suificit quod si coloratus , seu . 17 Qaaeres. An in omni paelari apparens, ni praei. mptus , quod vide- ptione requiratur titulus. Res pondeo. In licet probabiliter putetur verus, etiamsi omni praescriptione videtur necessarius re vera sit invalidus, quia licet talis titu- titulus , qui cognoscatur, aut aliquando Ius nou transferat dominium in possi- cognitus fuerit a praetcribente. Intelligo dentem .' iplum mei tamen efficit habi- hic de titulo , non undequaque valido lem , ac dispositum ad tanto, vel tanto sed de titulo, qui quidem ex suo ge retempore praetcribendum , sibive acqui- verus est, sed propter concurrentes cir redum dominium authoritate iuris hu- cunstantias ignoratas signorantia facti)
249쪽
desinit esse inus; et validus iit innat- s. n. q. aliique pluies . suffieiens in
mus supra) Colligitur responsio ex cap. quarii est,bis ius resistat possessioni pro Si diligenti Depraeseriptioni , Ubi in finiis hibendo videlicet talem possessionem, Jsmpliciter dicitur, quod in priscriptio- de qua Se idem v. mane bona fides , et iustus titulus exigana. apud ipsum p. 73. Sc sii. tur. Nec facit, quod ibi agatur de rebus 4sy, Caeterum quando a Doctori Ecclesiasticis praescribendis i nam sicuti bus videtur affirmari quod in prae cri quoad bonam fidem non lonitur di- ptione centenaria, & immemoriali nuti istinctio in pi aescriptione verum laica - lus requisitus sit titulus, ab ipsis non ιum, et Ecclesiasticarum , ita. nec vide- exesuditur & si fiat, non bine ) enim tur ponenda quoad , titulum .. probatur illis is praesumptio: quia abstuυjusde in autem responsio: QVita ad omnem prae. praesumptione ut optime , inter alios scriptionem requiritur iit.: praescribens dulcon. 4. bona fides , starolaton bona fide rem possideat ut suam dii atqui potest , quae in omni 'i prascriptione ne- non potest quis incipere bona fide pos cessaria est. Imo . maiori cum . iratione isdere rem ut sitiam, nisi iubsit aliquis hoc procedit in pnaelcriptione imme- ltitulus, ex quo puter eam esse suam , si- moriali, ubi enim ulla probatur . eo ipso lue titulo derellistionis, v. g. quia res an- praenum itur bonus titulus, 'in ipsa im-tea nullius fuerit, sive donationis, sive memorialis postessio, is .praescriptio emptionis, sive haereditariae duccelsio- bet vim iustissimi tituli, ut docent MM-nis, aut aliquo alio. . ; tiva to. p. de Iusti ast b. 76. in prinό- ReL
18 Quamvis autem titulus sit adeo nosus Obser vat. . si . . .,. I 1, να γrequisitus, ac necessarius, ut sisse ipsis Ce callos comm .. contra commvn. qu.
non possit esse initio possessionis bona 41'. n. . quos refert , & sequitur Foun- fides , nec initium sumere praescriptio: dee de lusi. bbri L. cap. t s. n. 2 F. El. hinc quia tamen potuit' esse titulus in ipso est, quod ipla mei. etiam immemorialis initio, et pollea per oblivionem deper- praetcriptio collat., quando coerstat dodi: decursu enim longissi ini temporis iniusto, invalido ., insecto titulo, ut facile contingit ut obliviscantui tituli, docent Goncietur super ret. 8. Lanceaenam multa solent homines habere ita 8. n. 48. dc cum aliis Riccius in rebus suis, de quibus post multum tem praxi fori Ecclesiastici d cf. I 4. n. I 8.poris non satis recordantur, utrum cindi Q:liacum constet de veritate infecti ti- lptione,donatione, aut alio titulo illa ac- tuli principii, sic simus in claris, ces-quisierint, aut si recordentur non pos, sat praesumptio, quae ex praescriptione sint id probare, ideo statutum est, quod in memoriali resultat, & ita declaratum ad pr scriptionem decem , vel viginti refert 1 S. Congregatione . Ex quo infer- annorum , qu ordinaria est , cum bona tur necessitas rituli in qualibet praescri- fide tituli allegati et probatio necessaria pilono ut supra A saltem praesumpti
1it: ad praescriptionem vero triginta , aut in immemoriali. Vide Riccium l. c. Ubi quadraginta, vel plurium annorum, agit quando cesset immemorialis . lquae appellari solet possi sito, seu prae .. 42o FN-der n. 23. cit. non ap- lscriptio longissimi temporis, s ussiciat probat nostram' doctrinam superius cum bona fide titulus praesumptus . Qui traditam in responsione ad quaesitum , titulus praesui Jptus , multo magis, de a ait enim: Non approbamus doctrinam il- sortiori in praescriptione centenaria , S lorum, qui dicunt , non posse dari bonaminam emoliati sufficiens est. Lugii de Iustit fidem a que titulo , dicentes, qua bona fideto. p. disp. 7. cc. λ- v. r 1. astro Palao de possidebit cris ruam rem ut propriam , qui Iustit. in generς disp. Vnica, Iunc. 22. f. nescit. titulum,ses causam uisivam reF ad
250쪽
se pectineati cum titulus ' eause, radix , origo dominii rei quam possidemus. 2 Lam, fleri potest , ut tituli obbetiistamur; multa enimsepe habemus in nostra pote
eate, quae quo titulo ad nos perienerant, penιtus i noramns, quod e regie inter Doctores citatos probat Co arru ras allega.
r- ad reg. pofessor. Σ. par. I. 8. Ubi asse-xit bonam fidem consistere posse absque eitulo . Quod probat primo . Qui rem,
Possedit triginta, Vel quadraginta annis, cui possessioni jus non resistit, vere exit rimat rem esse stram , immemor tamen est tituli, & causae , ex quibus ad curru, Pervenerit propter longum tempus, facile enim ex fusto proprio contingit oblivio ex temporis antiquitate . og. pergre, I . de acquirenda possessione. Ergo abique scientia tituli stare potest praesiimptio . Secundo. Possidens rem ex titulo a lioquin invalido potest habere bonam fidem ex qua praescribete possit,
sed tunc non praescribit ex titulo . Ergo titulus ad praescriptionem necessarius non est. Tertia . Emens rem ab eo, qui bona fide incepit possidere , non prae scribit ex titulo emptionis, sed praescri- Ptionem ab alio coeptam prosequitur .
Ergo stare potest praescriptio, & bona ficies absque titulo. uarto. Ubi quis rem aliquam possidet, credens sibi donatam , aut legatam esse , cum tamen
nec donata, nec legata sit, bonam fidem habet praescriptioni suffcientem, quin titulum habeat. Ergo dec. into . Si quis rem possideat existimans s quia id sibi a fide dignis dictum est esse propriam parentum quibus iure haereditario succedit, cum tamen vere non sit,
habet bonam fidem absque titulo . Ergo bona fides stare optime potest abique
4 vi Cum quo n. . pro responsione dictorum obiectorum , & consirmati De nostrae superius datae doctrinae in responsione quaesiti. Distinguendum est in hac re quoad titulum: nam aliud. est adesse titulum, qui legitimus praesumitur; aliud nullum adeste titulum , pr sumi tamen adesse . Ad praescriptionem decem , vel viginti annorum , titulus necessariὁ adesse debet, nam esto ex sola praesti mptione tituli fides bona consistere possit, non tamen constituitur praescriptio ex ea bona fide , titulo deficiente: at ad pr scriptione 3 o. vel 4 . an ΠΟ-rum , & a sertiori ad praescriptionem
centenariam , & immemorialem nullus titulus requisitus est , bene tamen illius , quia absque illius praesumptione bona fides stare non potest, quae in Omni praescriptione necessaria est. Distinctione huiusmodi supposita. xx Ad argumenta praedicti opposita, responde cu eode Pal. l. c. u. 6. 48rimu . Nil referre,an memor,vel immemorsis tituli ex quo rem postedisti completa
usucapione per 3 o. vel O. annos, caenim continuata possestio bona fide si ta sibi titulum iuridicum concedit. Et ad inducendam praescriptionem titulus requiritur, non autem postquam ipsa
inducta est. Adde, quod in praescrip
tione triginta annorum, titulus non est
necessarius, sed satis est , si adsit tituli praelumptio, ut supra. Ad secuisum. Concedo talem posse habere bonam fidem cum titulo alioquin invalido, eo quod validum esse praesumit, quo non silum ex bona fide , sed ex titulo praescribit. Au tertium. Admittitur sic ementem , ex titulo emptionis non praescribere, sed praescriptionem ab alio in
ceptam continuare: negatur tamen abl-
que titulo in venditore, praescriptionem ipsum inchoasse , praesumitur namque in illo adfiiisse. Ad quartum, quintum'. concedimus optime stare posse bonam fidem abique titulo vero, sed non absque titulo probabiliter praesumpto valido, vel abique tituli prael imptione. Et ob id dictum est supra, ad p scriptionem quae completur decem, vel viginti annis necessarium esse titulum probabiliter validum. Ad praescriptionem ve-