장음표시 사용
311쪽
roo De Privilegiis Ignorantiae
senda erit. Hi ne siluta manet linnitata oppositio Suarer .sso Ad argumentum autem responsionis negativae , ex sentetitia communi superius prolUsitum e Conc
dimus quidem requiri ad valorem , &re m ordinem iudicii discussionem
determinatae materiae in tali specie, quando tamen agitur de delictis gravibus, de de causa magni momenti: at non sic in peccatis levioribus, & parvae ostensis, quia tunc sussicit confula cognitio , & in genere, maxime si reus voluntarie iudicio se sistat, & poenitentiam petat: ut esset ex. gr. si . filius, vel subditus se accusarent, se pluries in rebus levibus non obtempera sic Parentibus , aut Superioribus , quibus non relu stantibus, tacite a Iudice absolverentur levi poenitentia eis imposita abs que alia discussione cauis. Praeterqua- quod esto etiam necessaria esset explicatio alicuius malitiae in specie; haec etiam clauditur in illa generica Confessisione ut supra supposuimus cum Patre arti. Caeterum quoad communem era xim ulterius allegatam: concedimus Iecum ipsam a poenitentibus exigi, ut explicent aliqua peccata in specie negatur tamen id esse absistute necessarium , quamvis melius sit, & magis consulendum . Quapropter absolvens eum , qui sbium in genere confiter tur venialia , vel mortalia , alias rite confessa, nullo modo peccaret. Im ὁ ρο- riti Confessarii, quando ex Confessione persbnae spiritualis non apparet actio peccaminosa pro absolutionis materia, solent ab ea exigere, ut se accuset de peccatis in genere vitae praeteritae, & sic eam absolvunt . Haec etiam idem P. Parti qu. cf. quae tantum probabiliter sint dicta: non omittens cum ipsbadnotare, quod huic eidem doctrinae non parum favear D. Tho. in dist.2 I. cm. 2. art. p. ad p. dicens , poste genera)iter fieri confessionem de venia-nialibus.
Paenitens excommunicatus, Ide procedens, naturali sitim nae, aut un-rantia inmiscibili excoma nicationis, absolutusfuit a peccatis
ante absolutionem excommmanicationisfuit labri absolutus, in excusatur nedum ἀ peccato , sed etiam ab is
D. D. quos refert Leaniar par.y traei. s. disp. 3. P. 77. quorum aliquos item allegat spraetereaque sequitur ) Sanctus mselectis disp. 32 . n. Ir. Quorum omnium fundamentum est, quia talis, utpote ex communicatus, non est capax sacramen ii poenitentiae . Admittunt tamen illud Naiamram Manuati cap. s. n. Caiet. Verbo Absolutionis impedimenta.Toletus L 3 cap. I o. n. p. Lyma m. l. reae t. s. cap. I L. n. I 2. Suaree de Poenit. disp. 32. sec. 3. n. 6. da censeris disp. Io.see. s. n. 9.comnch desacrametis disp. 8. dub. I 3. Co crus A. N. IO . Diana rome. Cooia. tract. ref 38. n. E. ex p. s. trao. res. 78. Coriolanus de Casibus reser . pl.sec. I. GConditionsi. Confessionis Condit. octa a n. 3. Sanciatu. 2. Summκ cap. 8. n. 3. Letori Renit. disp. a G. sec. II. n. 614. BQαus confessio Sacramentalis 6. n. s. de alii fere communiter: Asterentes, Constitutum
in cxcommunicatione , & bona fide, ac ignorantia invincibili excommunicationis , absolutionem petentem, valide ab-Blvi a peccatis . tametsi non absolvatur ab excommunicatione : Igitur si valide; sic a peccatis abiblutus , exculatur a sacrilegio, & ab iteratione Confessionis, ut in privilegio: Quod probatur: tum quia, Ecclesia non intendit privare sacramento excommunicatum in huiusmodi bona
312쪽
fide,&ignorantia postium 3 ut patet ex rigor adversus hominem non potet Aps Scae decier. ιxcomm. ubi Pa- tein sibi signorantve invinciuius causa λPa ait, excommunicatum celebrantem de reine 1 p tivulere, miseretur esset eum huiusmodi norantia, non lincura mmna destructionem crin verum Dia rere poenam iuris : Hinc& viligkim nostrum . i 2 . . o e guris n. ro. itriuit,quod exeomnis. I . L. 'Micatus delebrans inculpabiliter ex igno- PR I UILE GIU M ii OCTAVUM
um quia, licet absolutio a peccatis, arito αbsolutionem ab excommunicatione, sie
ciat, & recipit scienter, .mortalesacrile gium committunt) mllo tamen nire est irrita, & iure optimo cum nullo modo sit deessentia huius Sacramenti ,3 quod
poenitens; prius absolvati ab excora
municatione, quam aptae mmd leno n. 38. itidi probae hoe kVilagium talaguri: Igitur in rasin ius privit i p Lbsequentibuς verbis is uilite i
poenitens absisturus a peccmis , &nona naside conseetur, neses in suum sitiri censum,&excusatur a saerilegio,& a reici esse reservatumιvel Sacerdotem' non posteratione talis Confessionis; sed itatua se ab abitavere, absolinio Mdetur. va. tummodo tenetur petere absolutioiaemi lida, Meleti inuehk, tu nune disism excommuilicatione, quories mque ritisdictionetra in bonum, unimarum , sciverit seiae eonstituti in ipsa i Primo , quia alioquin i numeri merito . 33ων Addα quod alias, qui in exconi. rema nerent anxii de suis Confessioni saanun tionem urcidissit , reei M. Serenitis, MIM graviter.decipetremur in omnino oblitus, inra posset rota vita cum varix Sacerdotes non ita sciant ea a suo Contesiario valide absolvi, ex quo sus reservatoς, nee sit poenitentium eos multa loquerentur,& gravia incommo- stare, vel Sacerdotiis, potestatem Unde , quae admitti non debent: non enim sue saeerdos abs.lvendo peccet , si ex mm unicatus est incapax Sacrame- non , poenitenς bona fido procedens v torum contra fundamentum adversa- detur vali M abibi vi , rema me oneroriorum quamvis ei prohibeatur illa rectis se sistisdi periori . tu ... pere . I um tandem quia , . durissimum i 1μ Δ, Mna fide confitetur esset obligare poenitentemμit etiam LM in stalia non habenti eipeas illa iurisdi P ) excommuimaxionis oblitum : ctionem, non ibsolvstui. ergo nec priuro vel ignarum, ut non posEt unquam ni- Respondeo prim3 Suar sentire poeniam ari in summenis rentem uin casia antecedentit abstari . contritione; quia cu ignoret isse esse exa cuius sententia nons videtur impi oba inmmunicarum, nunquam quan et abo bilis. Respondeo tamen. seeumsis ne solutionis remedium atque ita manebit gando consequentiami, qui eo quod in Incapax recipiendi sacramentum .poenia G1u antecedenti riclesia non det iuris.
tentiae, quod quidem si Melina fecisset, dilationem, .non statuitux notabile ani o fretur inquit si . mmi r periculum , eum ille cassas sit bene ractum , cum eius 'porestas sit non omni brarux scilicet vel luod non ha- In destructionem, sed in aedificationem , bens potestatem abislvendi a morta.&remedium animarum e dustus autem libos se exponat ad C se nos exci-
313쪽
r D r De Privilegiis Ignorantiae
prendas; vel non expositus requiratur 3. Atqui ignorat, nec contemnu . audire. Si vero in priori casu Ecclesia contumax est, ctgo non ligatur censura, non daret hic, & nunc iurisdictionem, nec in eam incidit, ut δέ ann docuimus frequenter sequi posset miniarum peti, culum , & quodammodo per se, rem
moraliter considerando , cum Sacerdotes expositi frequenter hac in re possinterrare. Hucusque Praepsitus apud Dianam coordis. ω. p. tract. I, ref 4 . . p. in L. ex par. 6. traa c. in Assiis. p.
ss1 Hoc idem privilemum pariter proponit,& late probat Io Αν de Ianuario
de Casibus reser atis rasil. p. per totam; dum in ipsa docet, Habentem casum reserorum, quem tamen invitu ibilit trignorabat elae talςm, Dis valia absbl-Vi a quocumque Confessario inferiori, sim licentia ordinarii, etiamsi videlicet non habeat potestatem absolvendi areservatis . inod privilegium. verum e vult, tam si reservatio sit in poenam de Ilim , quam si sit ob bonum commune Ecelesiae. Cum de Cast.. Resrem
lib. 2. cap. M. n. abs. Versu, Secunia in omni parna. Docent tamen hii Doctores
ut videre est apud ipsos lucidentes in
casum reservatum , invincibiliter ignorantes reservationem , non incurrere in
illam: consequester a quocumque inseriori Consessario, etiam nota habenti iurisaictionem in reservata, valide, &cum fructu absolvi posse, absque obligatione iterandi unquam consessionem,
vel se unquam sillandi superiori pro
abs tutione a reservatis, cum ab utro que excusaverix, dcc cuset ignoratula, cuius causa nec in reservationem incidere. Loquuntur autem de casibus resis vatis absque censura ut declarat idem
Ianuar. m. 2. rsolutionis citi in princip.
eum clarum sit inquit censuram non incurri, nisi a scient: cap. i. De Cras tutionib. in s. ubi deciditur. ignorantes non ligari sententiis quod ampliatur etiam ad poenas) quia censura non sertur , nisi contra contemnentes, dc contumaces, cap. Nemo Episcuorum rι.
Probant εutem priniim assim-ptum suum privilegium . Tum quia reservatio casuum est poenalis, de eum setabs non ligat ignorantes, ergo isti in reservationem non incidunt. Et si non incidunt, a quocumque inferiori Consessario absolvi possunt, cum habeat hiepotestatem in his pomisentes. Tum quia
hic actus, prout dicit qualitatem reserva. rionis, est involuntarius . cum sit secundum iesine qualitatem ignora uter Laiactus, ergo secundum quod dicit illam
reservationem, nullum est i peccatum, consequenter nec sus reser Mus . Si di
cas huiusmodi reservario fiet alest min. sessariis, non poenitentibus. Respondetur, quod est facta poenitentibus,dum res indifferςntes in ordine ad poenitentes sunt peccaminosae, sic locutio cum Mosenialibus est indifferens, & fit peceamimissi, quia est reservata , & sic de caeteris. Reservatio enim, vol est detre prohibita, quia mala , S est in poenam delicti, reconsequenter in ordine ad transgre res. vel est de re mala, quia prohibita. dc tunc res inditatatu fit peccaminosa in ordinς ad poenitentes. Igitur reservatis tota, quanta est , est in ordine ad Poenicentes per se primo, &dirςcte, licet respiciat Consetarios per accidens , seu per aliud, irempe per poenitentes. Et si velis dicere quod reservatio aequa. liter respicit Consessarios, ac Poenitentes, Respondetur susscere, is statutum sit in ordine ad Poenitentos, quod non obligat ignorantes, ut supra dictum est,&si non
obligat Poenitentes, cons uenter C sessarii non possunt non hos absolvere, uti non trant gressores, &c. ergo Vprum assumptum privilegium . Cuius alias ra. tiones , Se oppositionum sblutiones, ut de penes eundem Ia arium . cuius doc trinam T. Diana to. p. coordia. tract. F. res. 3 3. z. m sine: Ex par. IO. in .I .
314쪽
a. . N. 8α : i in pririlegior eum nec ad confisionis alorem necessariumsirint pomi retri, a
P Riv ILEGIUM NONUM confes- sciat iis minate peccatu,
euose venialia, si istanotralia, non est scr nre, pulus iniiciundus in panstentem , ut teneatur haec inrum missi i via alias 31ν U TUjus privilegii ratio est , laqucieror, quoties β es non ruini-xA,Tumma, ad Confessio- int circunst mos min εο smiem, sus Morem non est necesse, ut Poenitens, elisin s poenitens uis si cienter de- aut usta, sciat determitiale peccatum auratae, postea cognita Consebant igno- confessum esse mortale , in omnibus ramo a poenitent teneretMis nitetum quippe id seire impossibila est Sane et ea confiteri, quod pomosana nimis red-
. p. Operas Moral, si . cap. Io. n. 69. in deret consessionem , me κιλ qndum ;*e. Diana tomp. cindaris. s.- s 7. in igitur nec etiam Uirm- - , quod si fine Exl. .erare. .ref 9oinuas pr. Ergo, poeniretu confiinatur aliquod peccat i .rim quia sut ii 4emmeterimn docent quod ignor nua cxistim i veniale , L l. e. e.) integetes ut stipponitur fasius est cum isse verὸ mortale, inmatur postea Poenitens peccatu quod fecire ergo nis te- poenitens doctior factus iturum tale pes Detur iterum repetere illius Contessiolia e cat n cons ceu , quia non est det ne i nisi aliunde fuerit inita, ut quia data sitate, & valore huius sacramenti, ut opera quaesisset ille Conlisu, rem ignaru , Consiliari , S: poenitens cognostant ac insincientem ad ejus confestinem totam fravitatem culpae, sisque verum excipiendam. matur ex iisdem: ia privilegium . quando dictus Poenitens fassiis est inte- yy 8 In cuius sui firmusi,nem addigro 'catum,quod fecit,nec tenetur ite- potest doctrinam inuet G. a. de Paraui. rum illius confessionem repetere, quan- c L 1A. - - est i inuimodi, do novκ esse mortale, etiamsiquando d- --, ii mps consessus indubitasses, an esset laser de m umes. v orta lis, rquamvis etiam Confesswr ipse simili du- et talia , non iidetur egendus iterarebio teneretur:ergo eo magis non tenetur coarisionem , quia si ρε-t, inmolairrepetere consessionem illius si nec dubi Anaias c- - - ir ἀιμ-tabat esse mortali, ut potest privilegium ceritis' uia am nedicinam, σμ- supponere: Consequentia smustur: ante- eis σει-- ιmponendam . Ita ille , cui ad cedentis ratio est eadem ut supra: Quia .dendi liuitii omnes, qui ieiniunt no inevidelicet poenitens iam plane in Confes- ex Moesiiine iterandam Consesiione sione peccatum situm manifestavit, nec . a sum Consessa , valde ignaro, si nova circunstantia explicanda occurrit: bona Mes ex reris .poeni laris μdfuit.
315쪽
Sunt autem Samsiet n. cit. 69. Diana. to . bens iurisdictionem ommistrans' cuin C UPera 3. ref 3. tr. s. ia o. intentione, adsint materiaWm nia , in alias i 2 t. et de poenis. disp. Ex de . Me in poenitente, utiupra) requi- n. q. Vers. Addunt nonnulli, in Uri 18. ritur, ut poenitens, aut Confessarius sciat sec. 2. M. t α. ubi citritet Dielem sitis- determinate peccatum confessum essenum,merinam, dc alios idem sentientes. Mortale,Gli uis cineludit FAisina 'α
-Watis s. n. 4. &alli apud ipi sequorum omnium praecipua ratio est, Quia poenitens bisnuiuat lutinnem Sacramenta-- leni ab liabente saeuitatem absiluendi δε plene;ac bona fide sua peccata in confessi sone manifestavit, ut supponitur ue nec obicem hesuit vallari: Sacramenti r ergoralis eo fessio suit valida, di scitctuosa, neditetanda cum Confestarius aliquam habuerit scientiam,& notitiam de aliquo peccato poenirentis, aut saltem de peccati in communii; quae notitia nunquam deest tali r Confessario,i si quidem videt poetaueiatem accedere ad Consessioner , Ac confiteri se esse peccatorem; man-
catum non intelligat, & seiat esse peccatum , quod stissicit per allegatos ut ab illo absolvat. s 1 9 Si hoc igitur susscit, etiam peret . D. citatos, & poenitens ob ignorantiam Confessarii quando post confisiiq-nem cognoverit hunc nescivisso distinguere an peccatum cum ipsemet consei-im mortale fiserit, an veniale, miri 'netur iterare confisitonem: milto magis
excusabitur ab ipsa iteranda, quando i regrε quidem jdem peccatum fassus est,
dubitaris tamen & ipse an fuerit mo mile, &postea certo cognoscens esset te: excusabitur inquam, tum ex mox allata communi D. D. ratione tum etiam
ex se perius tradita , quia videlicet, ad validitatem Confessionis modo caetera Usint , quod scilicet Sacerdos , licet ignarus , se tamen approbatas , h cit. nullus reperiretur aptus ad Confessiones excipiendas, aut Λciendas, eum nullas pleiaseiar omnes circunstamiar; o grammatem omnium peccataeum. Alias insert contrus
n. cir. vix ulli postent reperiri idonei ad audiendas Confessiones εἶ quia lapisci- me contingit, ut eriam peritissimi, de experientissimi Confestarii dubitent, an id quod poenitens eonfitetur, si verὸ mortale,an s lum veniale: quia harum rerum cognitio in particulari saepissimὸ a tot circunstantiis pendq, quas non possumus satis cognoseea, et nullus
mortalis possit de iis se per in particulari: bene iudicare. Adde, quod plurima sunt
peccara, de quibus controversia est in--Ter D. D. an mortali sint, an venialia; quare nullus potest hoc omnino .eerto scire dc. si quotlcscumque Sacerdos intellexit quidem peceatum poenitentis, sed ex iniorantia non potuit discernere an esiet mortale, an veniale , consessio cuset iter nda superveniente scientia ignorannae Confessarii , are docent dyse erVerbo Confessio . u. 3. Versu TertiL Esse ius de Iubiumco 3c cases 2. f. ρ. . n. r. 68.&alii apud ipsu in , &iapud Leandru-
fu .cit. 8 . in yrm p. praeterquamquodes ςet hoc nimis durum , sequeretur elim
in his casibus poenitentem ab iis peccatis non aliter absblvi, quam ab oblitis, di lum itidirecte,quod videtur absurdum. Quia Christus tuncnad periectam huius
Sacramenti adminis Dationem requisivissct in Sacerdote maiorem cognitionem status poeta itentis, quam humanitas haberi potest: ita Coninch. n. cit. I 8.16o Nec valet dicere, tunc solum esse iterandam Conta Monem quando de sectus evenit ex ignorantia, &imperitia Consesiarii, non autem quando accidit ex rei difficultate. Nam sui optime erit idem
316쪽
idem ciniach n. xy. non videtur ii diei consequeliter: Quia sive defectu; hie oriatur ex una, sive ex alia causa , semper est eadem ignorantia speciei ipsius in cati, & status poenitentis: . Hinc si huius cognitio es Et esientialiter requisita, ut Poenites possit a peccatis directe abselvi,
quacumque ex causa contingeret eania
deesse, necessario deesset etiam absolutio directa. Igitur, tenetur quidem Confessarius, quantum hic, &nunc moraliter fieri potest, curate, ut intelligat syeciem peccati:& poenitem pariter tenetur
simili modo ita te explicare , ut ille possit eam intelligere: adeo ut ille cuius culpa defectus hic aecidit dicatur consequerer peccare. Inde tamen non sequitur,-- Iem cognitionem esse Asblute necessaria ad directam absolutionem a peccato. Si Lamen poenitens , studio Sacerdotem quaereret qui ex ignorantia, & imperitia non posiet inter Peccata discernere, pec-Caret Fraviter, sicque propter defectum dis ,sitionis acramentum esset nullum a Quoties enim Sacerdos cui poenites peccata suρ constetur, adeo rudis, & indoctus ell, ut nulla omnino ratione cognoscat gravitatem peccati , perinde est ac si peccata sua confiteatur dormienti , aut non advertenti, unde conseisio huiusmodi invalida est , & repetenda Secus si Confessarius peccati gravitatem aliqua ratione cognoscat, & si in s articulari nesciat discernere , & distii guere bcies: ut innuunt citati. 36r Contra propositum tamen privilegium dicet quis.Peccatum consessum Ut dubium, cessante dubio,debet iterum
ut certam confiteti. ergo etiam peccatum
Certum, de quo tamen dubitata ' enitens, vel Confessarius, an esiet veniat , aut moriale, deprehense esse mortale , rursus debet confiteri, ergo ruit privit gium ut patet: prima consequentia sἡ-quitur , par enim est utriusque ratio: antecedens vero est sententia D. D.communis, ut videre est apud ipses, Dianam Praecipue . p. Coorae tr. ref exp.
I tr. IG.-Misceli. c. res. 79. & praeterea probatur ritum quia peccatum illud dubium,& incertum iic consessum, qua do 'astea scitur ut certum , notabilites variat iudieium Confessarii, &transsertillud de materia non necessatia Sacrameati in materiam necessariam: tum etiam quia, esto etiam filiis et rccatum directe remissum in praecedenti consessione, quia tamen non filii in illa scitis explica tum , manet obligatio illud iteram ut certum explicandi . Respondeo, & si antecedens sit sententia , & propositio communis, contradicit ei tamen toto conatu Emin. Lugo de Paen. disp. 36. sec. t. f. 4. at quidquid sit de antecedenti, transeat illud , sit etiam verum e negatur prima consequentia: ad eiusdem probationem , dico , quod non est utriusque parratio, exclara etiam doctrinache n. eis. 69. ubi& ipse docet quidem
quod qui confessus est peccatum dubiu,& sic stea certus redditur de eiusdem c5- missione, tenetur illud iterum confiteri: sed optime addit , hoc non procedere quando poenitens integre ut stipponie pris ilegium nostrum fastus est peccatum quod
fecit, dubitabat tamenian esset mortale rquia iam sic revera coiifestus fuit integre peccatum ; nec aliud requiritur ad valorem sacrameli, vel aliud oecurrit iterum confitendum : non sic autem est
quando quis confitetur peccatum dubiuquod laostea deprehenditur certum, cum non sit illud in priori Consessione integre manifestatum . Unde clara hic est disparitas: sicque nec bene deducta ulti ma continuentia, firmo te manente pri vilegio nostro , quod expresse ponunt,& probant Sanciae. n. est. Lugo l. c. n.
93. Leander disp. eis. qu. 8 . ubi dicit esse
M. quod praeceperit Christus Confessario ,
ut quoad feri poterit peccatorum tra et itatem intelligat, i flue prnitentibus eam δε-
claret ς non tamen malori Sacramenti eam conditionem annexerit. Non desinam tamen
317쪽
men hic advertere quod & deserviet catum ex ignorantia vincibili 4 aut pro huius privilegii modificatione ) dari etiam scienter, sed in reliquis Confessio
plura peecata, quae si sint venialia, non nibus praetermisit bona fide eo . quod obligant stib. mortali ad restitutionem nullam de tali peccato, aut de tali omis famae, vol rerum, nec annexam habent sione cogitationem habuerit ficto dilige excommunieationem bene quidem sit ii examine: auli:,i eo quod inireliquia sint mortalia .i Quare quotieseumque. Confestionibus , . prudenti ratione tui deprehenditur haec fuisse mortalia, vi- dicaverit illud non fuisse peccatum: isto
dentur iterum, Clavibus , subiicienda , enim non satenetur repetere Confesta
propter ea,quae peccatis eisdem fiant an- siones bona fide factas sicut anee ille de nexa. quo in priVilegio) cum a peccato excuse-
2 tur ratione bona fidei, seu ignorantiae in-
PRIVILEGI M DECIMUM vincibilis, aut probabilis ; consequentep
satisfaciet iste, repetendo Confisssionem, peccatum aliquod ignorantia mincibili, in qua culpabilitar peccatum zz praeteria Hetiam scienter commisium meter--. misit e ille vero tantum confitendo pec-
tin confestione , in vinc Ailiter , aut probabiliter ignorans se isneri ad peccatum illud in
Confessione. aperiendum, excusetur ab obligatione repeten
. confessis. .catum nove cognitum, quod in priori Confessione ex ignorantia is invincibili inculpabiliter omisit. Matina t. c. r' re memenit.disp.I .c - I sec.a. pum. 2.3. 4. 3 punc-3. n 6. Lugo de Poenis,sp. i 6 sec. I J. f. p. n. y v. ubi sc: Advertendum es , quousi aliquis ante decem annos tacuit culpabiliter peccatum . mortale , in postea in aliis Confessionibus 36Σ Αtet apertissime hoc privia intermediis non recordatus est; nime quando
b legium. ia, qui sic reticee Consessarius comperit mitium illius Γon peccatum in Confessione, in vineibiliter fessionis praeterita, non debet obligare a scilicet ignorans tale peccatum: in Gn- repetendar omnes confessiones intermediassessione manifestandum esse, non pes bona side factas,sedsolam istam, in pιa fuiscat , cum ignorantia immacibilis, aut ille defectus, cum alia omnes potuerint et probabilis eum excuset , ergo excusat lidae, o fructuose esse dum illius sacrilegii etiam eundem ab obligatione repetem non recordabatur: ita Lugo, aliique plures dae Consesilonis: sicque verum privile- ante, & post ipsiim , pracipue Sancius in
Addens,idem privit gium extendendum doctrinam saepe in praxi cum a multis osse ad eum , qui in prima Confessione laboribus liberasse ) Leander par. p. tract. culpabiliter praetermisit aliquod pei I. Τμ. 88. di omnes apud ipsum .
318쪽
. CIRCA TERTIUM, ECCLES.IAE PRAECEPTUM, De sumenda Suharistiadi Sacrosanctum Euclxtristiae S
duplex est, divinum scilicet, Be Mesesiastichim . Utrum que oblisam iub peccato mortali. Prismum habetur s. & satis intelligitur ex verbis illis Christi: Nisi manduca-
meritis Carnem Filii hominis, in ιι breuis eius Sanguinem, non haἱebitis miram in abis. Alterum vero expressim est mcap. Omnis utri ius sexus: ubi praeci- Pitur , ut omnes utriuir sexus fide. les, po uam ad annos dKcretionis pervenerine , smnet saltem in anno, temporς Paschalis, Eucharis iam suscipiant , nisi serte de Consilio Confessarii,ad tempus, eius susceptionem victrant. Sic ibi,
deis identifer. 13. camin. s. & apud omnes Doctores t mn Theologos, Quam Canonistas , unde contrariam as reIemanifestum continet errorem.
F64. Primum praeceptum eest divinum, & seclusum a princepto Ecclesiastic y per se obligat in articulo. sempericulo mortis fictetes baptizatos, &praeceptorum clipaces ut patet ex Doctoribus , et praxi Ecclesiae, quae semper magna solistitudine curavit, et curat, ut extreme laborantibus conferatur Sanctissimnm Eucharistiae viaticum . Et ia Ecum ex Evangelio constet de Institutione, non de tempore huius priaecepti, valde consentaneum est, ut dicamus tunc
obligare quando usias Eucharistic est
maxime necessarius, nimirum in arti Sacramento im Paschate culo, seu periculo mortis: quia eo praeser tim tempore tenentur homines vires spi . tuales reficere, eum corporalibus destituuntur, 3e adhibere media , quae ad augendam gratiam , & eandem Conservandam ἀde eoaducand , inter quae praecipuum locum tenet Eucharistia. Et adeo nuiusmodi praeceptum divinum obligat adultos baptizatos in articulo,seu periculo mortis, ut qui eo tempore Sacratissimam Eucharistiam no sumpserit,
si digne , ac decetum pra uti aut si non possit, saltem in vino, mortaliter peccet quamvis in graria reperiatur, etiamsi in Paschate communicaverit & falvari non possit. Unde hoc priaeceptum in articulo, periculo mortis etiam ius- eos obligat, quod singulare est huic Sacramento omnium nobilissimo , esse scilicet prieceptum divinum Christiano iusto impositum . Er hanc esse hodie
iententiam communem testatur cunti
n Tia. de aliis, Fagundet De hoc praerep. bb-ρ cap. 3. n. 4.quenm etiam refert, &sequisur Tater T,ardus par. p. Comment. p. Omnis utri que sexur in j. α. do. ρ.
sec. p. Conclus. 1. n. 7. bol. 4 3. Afirmantes inseper, eos etiam, qui mortem vio
lentam patiuntur obligari hoc divino praecepto; idest non solum positos in
articulo, seu periculo mortis naturalis, sed etiam violentae, ex publica atristoricate iustitiis inferendae. Unde tenentur Iudices reis ad mortem damnatis concedere tempus necessarium , ut peccata Sacramentaliter eonfiteri, & ad Eucharistiam accedere positntι Neque opposita mestratuidqFob inda est, cum sinoii-Pp tra
319쪽
1o8 De Privilegiis Ignorantiae
tra ius divinum , in quo homines dispen. omnes baptizatos ratione utenter , quod sare non possvnr. Dixi, etiamsi in Pas. tamen non ita stricte accipiend mest,ut chate coxa umca eri .. Quia praeccpto Ilia antes ad illud teneantur , statim ac communica tuli in articulo mortas nonis incipiunt uti ratione , cum ex cons Ietu
nee per aliam, quae ante talitia arflux non .a mitranFr itinxes ad c mylum poemissast non permo munii- nimiem , statim atque rati e utun ci. Ita Summa Diana Cotonii Herba com- tur, sicut admittulitur ad Confisibonem , munionis Necespitas n. 9. in quo etiam sed tantum quando iudicio sussicienti Probabile dicitur. quod si qdis mane praediti si1nt, ut cum maiori reverentia , sanus communicaret, & post meridiem huic Sacramento pret aliis debsta com- in periculum incideret , ac timeret ar municare possint. Hinc fit ut alii citius , eodem die moriturus, tenetur eodem die tardius alii ad huius cacramentis implioco immunicare per modum viatici : qua nem obligentur,eo quod alii sit ut prςco-dere vide Dianam ordinatumna. 1.tr. 2. cioris ingenii, aliique tardioris . Qua dea res. ad 7s. inclusi M. In qui- re iudicium sit penes prudentem Con-bus habes, an qui paulo ante, & per fessarium, qui variis interroga is paucos dies communicaverit, teneatur deprehendere poterit, qu udo MM-ini iterum in articulo mortis communicare. fantes ad eum accedentes, lassiciei 3ti ium161 Alterum,& Ecclesiasticum pri dicio praediti sint, & ad Eucharistiae sisInceptum communicandi semel in anno , ptionem admitti debeant. nimirum in Paschate,ut silpra item oblia 167 In Paschate obligat hoς praeco gat omnes baptiZatos ratione utentes, & ptum, ut dicitur supra. Eos stiam qui praecepti huius capaces, quod praecer pluries infra amium ad Communio'erutum etiam Divinum est, cum Ecclesia, accesserint, ut est eommunis sententi , tempus tantum determinet , quo sit & consuetudo.νorius Eςptatae opindadimplendum, quae quidem determinam Duardum p. p. Cv. Omnis, M.tio licet sit de iure positivo, teputatur ea - id p. 3. sec. p. n. t. si. I 13. UN ,.qM
men a Deo, tanquam ab eo Ecclesiae Fabianus Papa praeceperat, ut saltem. rercommissa: Duardus sin. p. M. coclus. in anno fideles commupicarςnx, inruatop n. 27-st ecl. L. n. s. in in . g. p. eius ditio minini, in Paschate, in Prote'ste: dem cap. Omnι ,Δθ. p. sec. a. . conclus. s. minc Sesinonsequentius, de const ..d. a.
Ampliat. Is .ibi: Praeceptum tom- Et quoniam frigescente charitate, & de munionis in Pascha non est pure Ecclesias votione , multi fideles nec illis diebus risum,sed ita est Ecclesiasticum, ut sit etiam communicabant ; iidcirco inruocen iur . III. Di vinum, sicut praeceptum annua consese in Gucit. Laitream. Statuit per bunc caetyonis . Etenim Sanetissimum EMharistiae nonem , ut omnes fideles communicent Sacramentum non solum a Christo it instia semel taltem in anno in Pascha . Nomino tutum , sed etiam eiuι sumptio praecepta I autem Paschatis non intelligas dici ann. cap. 6. Nise manducameratis , o e. ipliam Resurrectionis Dominicς,sed tem Tempus autem illud sumendi Dis si Chri)- pus currens a Dominica Palmarum , usiato Ecclesiae commissum , ut depstet, sicut que ad Octavam Paschae inclusive, ita ut circa cousessionem: ' propterea uno,cr eodem satisfaciat praecepto Ecclesiae , qui semel Canone fuit ab Ecclesia promtum tempus communicat intra illos quindecim dies.
eonfitendi, ac communicandi , ut bene rela- Imb ut Suaret to. 3.in Φ l .disp.7Q ς - - 44rat Sotus ιο 4. dist. Iz.art. II. colu 7. vers alii ad veriunt, variis in locis consuςtu Secundo ariιcimus. ,l dine receptum est, ut in tota Quadrage
320쪽
bus sequentibus, huic praecepto satisneri quod praeceptum fuit ab Ecclesia statu-
possit. Huius incidi autem rem pus non tum, ut semes in anno sit adimplendum, est ita determinatum , quin ex consilio scilicet in Paschate , ac proinde qui di- proprii Sacerdotis cui siti pra ) commu- gne non manducat Dominum praecep nio extra illud possit disserti, ex ratim to tum Dei, tum Ecclesiae non satisfacit. nabili causa. Dicitur aute hoc loco pro- Tenentur igitur fideles 1 ub peccato mos prius Sacerdos quicumque potest legi- rati ex Ecclesiae praecepto semel in annotiine Eucharistiam Pascnalem de qua intra praedictum tempus digne commuis hie administrare . Sic enim ait Sua- nicare, o' ιn reopria Parocisa. Et quam-ret iisp. eit.sec. p. ) non discordatur a mer- vis extra illud , & articulum niortis non bis legis. Deinde fere omnes, in Obligentur , op imum tamen consilium frie, desec. L. cit. mersSed circa hoe tempus, est, ut frequenter ad hoc Sacramentumi in me. Unde de eius tantum consilio cum dispositione debita accedant, cum id fieri mrmittitur qui in Sacramen- enim in eo realiter Christus, qui gra- tali foro iurisdictionem habet ordina- tiarum est sens, contineatur , dubiumriam , de Pastar dicitur animarum. Uerum Pater Duardus pari. cit. ιng. Z. cap. Omnis, inc. disp. p.sec. 2. n. ΣΟ. Iol. 46 L.
advertit , quod revera id hodie non attenditur .' atque ideo satis est, si communionem quis disserat ex consilio sui
Confestarii, sive proprius Parochus sit, sive delegatus ab Episcopo, sive a Rom Pontifice, ut sunt Religiosi approbati ab ordinario, qui aequiparantur Parochis, iuxta ea, quae docet Molpesus par. p. suae
Praecepto huic annuae commuis Dionis non satisfacit, qui ad Euchari Ltiam accedit in rccato mortali . Et O positam sententiam damnavit InnocentiusXI. Tr damnationem propositionissὶnter allias damnatas,quae est huius nodi Praecepto communionis annua satisfit per sacrilegam Domini manducationem . Et
m eritis , quia Paulus 'solus reserens obligationem cuiukumque , qui debet adimplere mandatum sumendi Christi Corpus in Eucliaristia, scriptum reliquit
bet autem seipsum homo ,-sic de pane illaedat,o c. ergo qui seipsium non pro b it, hoc est,non reddit se dignum p r conse L. sionem peccati mortalis, sed indigne,
ac cum mortali accedit ad manducan,
dum Domini corpus, divino praecepto non satisfacit de digne communicando,
non est quin magnum augmentum gratiae recepturi sin P.
169 Dixi Et in propria Parachia. in qua utique adimplendum csc hoc praxeptum ; licet ressit adina pycri in aliena ,& alibi de licentia Parochi expressa ,
Ratio est : Quia in hoc capite decretum est, ut quisquis a proprio Sacerdotc cor pus Domini iii Paschate accipiat. Quod decretum aded obligat , ut qui aliis diebus anni, etiam a proprio Sacerdote , &in piopria Parochia communicavit , denuo necesse sit, ut communicet intra dies statutos pro Paschali communione in propria Parochia de m. v proprii Sacerdotis, seu ab alio de illius licentia ad talisfaciendum praecepto. D. a Sancto
I homa in Compe Doctrinae christiau. par. a. c. p. o. g. I. de 3 . praecep. Ecclesin princip. Cum sit igitur ad proprium Sacerdote accedendum,eo ipsis ad huius propria Parochiam accedcre Dyl tet,vel in aliena,aut ubicumque alibi de licentia