De privilegiis ignorantiae tractatus moralis novus, unicus, singularis, seu quando, quibusve in casibus per ipsam à peccato unusquisque excusatur, necnon à censuris, à poenis ecclesiasticis ... liberatur. Authore Joanne Chrysostomo Philippino ... Cum

발행: 1688년

분량: 477페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

1 8 De Privilegiis Ignorantiae

8 Et adeo Elatum est, & ex se no- di possunt, Gloriosa Pelagia Antiochena, tum, illicitum esse, peccatumve ma- de qua constat se occidisse,sve ut D. ximum, succidium; ut nec possis hoc Amorosius libo 3. do HYMus, ait, cum idem invincibiliter ignorari; -lue per Matre, & Sorore in amnem se meminvincibilem ignorantiam huiusmodi aliae Virgines) Ioquens tamen peccatu excusari s undu in L. 2. inquam Solus de his Sanctis Virgini- ρ. Vctoriam in Rebct. De bus ait : cum sent semime, acu-Homicidio n. 3 7.im resp. ad argum. deci. mniflue adeo iuris inficia, per in incibilemn quintum. Quia inquiunt igno- ignorantiam sunt excusanda . Vel addi9rantia juris naturalis contra praeceptao cum D. Augustino recurrendum, auod ιd

priora preceptis Decalogi , nullum evi Dimino instinctu egerint. Quod addi-cusat. Conuat autem quod non occi- tum absblute tenendum est, & nedum dere seipsum est prius p epum, quam, cum v. August. qui lib. p. de Ci vit. Dei Nouocetias , quod est praeceptum in cap. 26. ait: es hoc fecerunt, non huma- logi, sicut altior sui Nior, & natu- nitus deceptae , sed di initus iusiae , nec ratior est, quam amor alterius. Quod rarantes , sed obedientes, e c. Nerum autem caddit Victoria in eadem responsi etiam cum D. Isisomo in p. satione lumine naturali cognosci possit,illicitum de Laudibus Sanctae Pelagia . ubi in isdesse, seipsun interficere , patet, quia ut discas, nem sine dimina 'Modentia

Philosophi studiosi virtutis , id docue- id facium suisse: At Wrgit ostendere di-runt, ut Datet ex Aristol. 3. Ethie. dicen- vinum instinctum , tu secretam inspiate, quod est non magnanimi, mortem rationem. D. Thoma a.. L. P. 4 . arant

sibi conseiscere , sed pusillanimi, s. ad 3. Oiet. 2. L. Pist. 124. art. p. kser non potentis ferre vitae labores: dc - sa Sed haec : Ubi, quod exspeciali distrioce , mortem inquit ) ς-- mihi conficia i tinctu -lieres itase occa unt ca suadscerem , cum causam nullam habeam cur ZOrtyres seipsar faenene dierana aurire optarem mutatius quan' imiae ipse a- tate . a Lesnodus. eis. c. n.i2Α..' quo inpienter: sapientis enim est, neque optare a loco sie: propter fidem chrisi ad Hemortem , nc uel timere. Unde Cato, Fru- fuerunt quodammodo compulsa, hinc eum tus, dc similes , utique se interficiendo, ipsae meo facto non pecca verint ι fecun- nec laudabiliter, nec sextiter, neci a , tam moralem aestimasionem tensentur is planter se gesserunt : non enim pote- ipsis persecutoribus occisae, insusunt Marrant ignorare id esse insipiens, &lumi res. Et cum Michaeti Sason. in L. 2. ne naturali pon agnoscere, esse illicitum. qu. 6 . art. s. in resp. ad sextum, ubi e T-i Hinc etiam Soco de Iust. lib. 3. qu. p. an. presse ait: Farminas Sanctas, quas Ees. loquens de Lucretia,quis sibi ipsi mor- clesia, in Sancti Patres indicor Sanctas,tem intulit: ait.; Occidit ergo sese ex M. ut Telmam , in socias , id fecise pecurissianimitate, qui ferre instruam nimia, bara instincto Spiritus Sancti, scut diciliati sicuti Cato,'i s dominatum mus de Sansme et alias , quae sine subire ισω non fuit. Ae .loquens idem- tati peculiari admamtiane id facerent , remet Author infle Articuli de Masaloia meritatis esse arguendas. Accedit etiam lania Ruina Alexandrina , culus Iustoria in horum dictorum confirmationem: refert, quod Carnificum oriras prae- Mars Agium ipsum Roma m id pra veniens exilivit in flammas , & in ro- relatum te s. Febr. sub his verbis: Al gum ipsa se conjecit, eam tamen inter x inisis natalis Sanctae Apolloniae uerinis, Martyres multis praeconiis celebratam eui persequMores tempore Decii, dentes ο- retulit Ecclesia . Ut habetur in Mart - nes excusierunx, deinde coninurito, ac suc-rologis Romam sub die 9. Febr. cui ad- censeruo , cum comminarentur Imamfe

52쪽

m in seros , nse meis 3mpia merba opoliat Remp. sita parte, consequenter Hener, in pauω-n intra 'metipsam gravem illi insere injuriam, atque adeo deliberans, repenti se de manibus impio- gravissime peccat . Tum etiam quia,

rum proripuis, e in ignem, quem para- quicumque agit contra naturalem am merant, maiora Sancti Spiratur flamma rem, & inclinationem, quam dietat intus accensa, sponi. 'sumit, me. Ecce recta ratio, peccat gravissime contra

igitur quomodo Sanctissima Uirgo, ins- jus naturaler at unusquisque natura du- tinctu, & particulari admonitione Spi- ce, & recta ratione dictante diligit pro ritus Saneti s& non aliter ipsa se in ro- priam vitam, & inclinarur in conser-gum injecit: & non aliter inquam, vationem sui, contra quam inclinatio alias, ut optime Salon. 'ui sine tali ρο- nem , & amorem agit, qui seisiimculiari admonitione id tacerent, teme- occidit , Ergo . Dicitur contra amo ritatis arguendi essent: imo peccarent rem , & inclinationem, quam dictat mortaliter, uti lethale peccatum , & recta ratio, quia sunt in nobis variat i maximum est, occisio sui. clinationes, ad quas non ducimur rec- ' Ratio autem cur sit tale est: Tum taratione , sed appetim sensitivo, qua- quia homo non est dominus vitae sitae rum multae post peccatum repugnant Theologi communiter; D. Tia. p. h. q. recla rationi,juxta illud D. Pauli,in venio

73. t. ad L. i . L. f. I '' art. 3. in membris meis aliam legem repugnantem

ad L. f. 64. u. ad p. ikricto- legi mentis meae: contra hujusmodi agere, ria in Relectione de Homicidio n. a. 3. Sota non est peccatum : contra ea&, quas rectar. deIU. q. 2. ML 3. Valent. to 3. ta ratio dictat, ut in casu nostro, pec,

disp. s. p 8. Diat. 2 sub tit. de Octione catum est. Hinc patet , occidentemia sui μι, merse Tertia ratio: versu, seipsum peccare gravissime, & contra Qod autem ιn hae ratione sumimus: charitatem, & contra justitiam; contra'. IO. punct. p. mersu Tertia eiu emgeneia charitatem, quia agit contra naturalem ris quaestio est uia citat calet.f. 73. art. L. dilectionem sui ipuus , ad quam non Sed Blus Deus est Dominus vitae, Deu- minus imo magis )tenetur, quam adter. cap. 32. Ego occidam, ergo mileia dilectionem proximi, contra justitiam res Gam. Sap. cap. I 6. Tu es Domine, Vero, quia infert injuriam , &Deo,&qui vitae, in mortis habes potesatem, Reipublicae. Adde,&contra Decal Hiaci ad portas mortis, in re rip. Reg. gi praeceptum , Non occides : eodem cap. L. Domin s mi viscat, in mortificat, enim omnino praecepto, quo prohib deducit ad ιnferor, o reducit. Tiam Pia, tur alios , prohibetur & seipsum oc- qui occidit servum alienum, injuriam, cidere, Lataocet D. August. 8 deci Uit.

inferi Domino illius; & qui occidit su, Deι ev i . & habetur 23. u. I. Canis dirum alienum, injuriam infert Iudiei Si non licet. Ubi ait: Si non licet primata illius, usurpatque judicium alienum: potestate hominem occidere , etiam qui nemo aute est dominus sita vitae, neque seipsum occidit, homicida est . Et paulo iudex in seipsum, sed selus Deus est Do post, ita : Non occides alterum ἰ ergo n minus vitae, & mortis; infert ergo qui te: neque enim qui se occidit, alium s amseipsitan occidit gravem injuriam Deo , hominem occidit. Sicque nullas debet mi perinde ac , qui occideret servum alie- mortem inferre, quia nullus debet se iam num, Vel usurparet alienum judicium. eida fui, sine steriasi decreto Dri: Sunt

Tum quia, nemini licet expoliare Rem- verba Scottis . . dist. II. qu. 3. t. .

publieam re sua sine gravi injuriai mus, Vide P. Carasam ista quaef. p. cis. Quibus unusquisque Civium est pars, & mem- praemissis. brum Rei p. ergo qui ieipsum occidit so Con cludendum hic igitur conta

53쪽

3 o De Privilegiis Ignorantiae

quenter venit, juste damnatum ad mor- temporalia, in sudiu habet plus dominii, rem, a lege, seu a Magistram, &a aut iuris auam in propria illa: Arahomo Principe, & ut veneno pereat; non , peccaretooediendo radi legi, Fie n epto posse tibi in et venenu applicare,illudque contra legem Δυinam , O naturalem. naurire , & mortem inferre : & ita cit, 'de in tales leges solum migrare, aut mia mouit Umiguere de Iust. Tract. a. cap. L. Derunt inter Barbaros, o i deles, ex-λθ. I . n. 9 3 etiamsi ad id. Iudice es crcaros,aut depramator, etiam circa mul Ire condemnatus e Id enim est cait Pau- ω alia, quς sunt iuris naturalis. H assis Comitolus in Respons Moralib. bbr. 4. tra, in consonat Caiet. 2.2. 69. art. 4. u.IIo. n. 6. fg um occidere, perinde 31 Prςter Victoriam, etia Cordubae e. ac si pugiones perfoderet. Nee Iudex potes mero Alio modo: necno Petrus de Amrago

executionem sententις mortιs mandare, aut eo sttere ipsi reo , ut communiter ο-xes tradunt. Migera L e. n. ys. Et ideo D. N. in L. 2. P. s'. an. q. ad secundum, aperte icribit: eod nullus ita eo demnatur, quod ipse bi inferat mortem, sed quod i e mortem patiatur. Et iniquassere sententias Iudicum, quae reos sistiamet Carnifices facerent, docet Caiet suis apud eundem comitolum n. c. cit. dicens praeterea idem mei Cardinatis in a. 2. qu. 6'. art. in resp. ad septimam dubuationem : Goa postquam ortus est Sol iustitie, Christus Deus noster, GP misse tuentur Iudices, p/od Me non licet,

quammis forte meteres concedendo optione generis mortis magis quam iuricanis faciebant he. Et quoniam Franciscus a Victoria in Relere. M Homicidio m 3 o. ad argument. 8. docet, damnato ia mortemper cicut ,seu me ueni haustum, licere illud haurire, imo posse ad hoc Abgari: adversus illum insurgit Comitosis n. c. cit. dicens, absurde opinatum esse Victariam, emasse mehementer, quia id esset seipsum occidere e si pugione se perfoderet. Nec issereum ab Diure hoe m uix genere

multari pone, uir epoto meneno Mopsum

perimat. Quod & pariter docet Castro apud Cordubam Gr. I. Theo lear. qu. 36. in respons. ad 3. argum. si1b his

verbis: Nusia lex iuse ipere potest,red neque Iudex, quod quis frapsum occia dat, faciendo, aut omittendo, id unde naturaliter immediate sequatur morsi quia scontra' ceptum,'Non occides. Hamo enim

non potes . se abdieare miram, sicut bonaniatu 2. 2. qu. 69. art. merse Et squis contra , siti. B. videntur idem sentire: non videntur tamen sensisse, reum ex sententia Iudi cis licite se possc occidere, ut V. g. sibi ventrem aperire t ad quod apud Iapones in gentilitate adhuc versentes, lent rei ex sententia, si mandato Regis condemnari; aut jugulupraescindere,quae etiam expresse negant, ut pateta Quamvis enim in eam propen deant opinionem, quod quis condem natus , ut veneno tollatur, eo casse sic damnatus possit venenatum poculum bibere: negant tamen illum idcirco dicendum esse occidere seipsum, sequenter censent non adversari conclusioni,&doctrinae communi. Nam comparant illum,qui ita sumeret poculum venenatum tam eo, qui ad suspendium Condemnatus ascendit scalas , vel qui gladio damnatus est, disponit, de exhibet iugulum; quae quidem licet D. D.

omnes fateantur risse reos sic condemnatos facere, non tamen ideo admittunt illos sibi mortem inferre, aut licite inferre posse. Et quod praedicti ita

sentiant,ecce eorundem mei verba: Nam Victoria n. 3 o. cit. sic ait i dicut sunt aliasvplicia decreta contra nocentes, non

deo quae non possit id institui, ut meneno tolleretur , quod sic illud supplicium potest esse iustum , eum aliter illa pama irrogari

non potest, nisi ut illa menenum epotet, niihil detur, cur non liceat ei haurire isnenum . Sicut licet damnaro ad supplicium ascendere scalas , em et , qui damnatus est gladio, parare iugulum: ne ue enia

unus

54쪽

Cap. II.

Ita Rictoria, post quam Corduc l. e. p riter sic: Reus licite solum cooperari meest iusta actioni alterius in seipsum occidendum : ita potest bibere menenum sibi propιnatum , in applicare laqueum sibi suspendendo, in ascendere scacas ad pati bulum , in intrare ignem, mel flumen,

mellethale tormentum, idque ex obedientia 'Iegis , mei Iudicis, etiam quando ad haec non teneretur mel ad exercitium p tientiae, o mistutis, ut Martres Iec

runt : quia ec sic agere , cooperari ad legis , mei Iudicis imperium quodammodo pati est . Nam, o ex cause legit ma potes quisque beneficio iuris naturalis,

dimini renunciare, tam alias non prohibetur. Ex praecepto autem, Non occides, non prohibetur id in se permittere, in qu dammodo cooperari ex causa rationabili

urgente : quo fluta fortiori reus pessit esse executor, in minister legis, in parnae ciatra mortem in se, scut in alium exequen--. Hactenus Corduba. A quo cuti nec a Victoris , hunc etiam allegans) nou discordat Ariagonia b c. ubi & ipse, ut sequitur : Dico, quod quemadmodum sunt aba supplicia decreta contra nocentes, sic etiam potes institui Me, quod meneno tostamur , quod ipsi pos Iudicis con

demnationem epotare tenebuntur nec prop

terea erunt dιcendi seipsos occidere. Probatur Fibere de se non es actio lethalis, quammis bibere menenum lethale sit ψ sicut me progredi in locum ex se actio lethali quam vis progredi in locum neci desinatum letharest : ego sicut nocens post Iudicis condemnatisnem tenetur, edi potest hoc secundum e cere 1, ita or primum . Et confr- matur : Damnato ad supplicium licitum est ascenderestatim, ei, qui damnatus est gladio, licitum est parare iugulum : ergostet, fui damnatus est meneno, liciatum erit illud bibere. Probo consiluentiam: a non magis cooperatur mortisuae unus, quam alter . E si quis ex iac inferat; ergo totest aliquis damnari , ut seipsisn tu

Pici, nego consequenti m . Tum quia

iugulatio ex se est actio lethalis, nec potest aliqua ratione considerari, qua lethalis musit. Tum quia, ut diximus in superiuriabus, transtressor legum paenalium, post

Iudicis condemnationem, non tenentur eas actumes exercere, qua commodius a Mianistris, quam ab ipso reo fieri possunt , quam ioni nece riae ad paeni subeundam. Itaque non tenentur nodum talis

aptare ; nec gladium in iugulum mittere, aut sibi manus quoquo modo inferre, quia istae actiones, ab alio commodius, suama nocente fiunt. Et sc ad eas reum obliga

re set inhumanum. Tenetur tamen is conficientia eas actiones exercere, quα --

cessariaesunt ad p-sm subeundam ,

ab alio, nisi ab Uso commode exerceri non possunt: qualis est potatio lenem . δε-

tumque hoe dicitur pertinere ad passis nem, ad quam reus condemnatur. Et scontrarium faceret; resisteret Iudici, etiaministris, quod sine iniuria i non tosti Et paulo post, repetendo, concludit. At merio ascenso scalae , potatio m neni, eiusmodisunt, ut uisi ab psis nocentibus uni, ab alio exerceri non possint. Et ideo conmenientre praecipitur. eis, ueiae faciant. Diciturque hoc magis pati, quam vere propter rationem iam disciam. Ecce igitur quod Victoria Corduba,

Arrvom non sentiunt reum ex sententia Iudicis licite se posse occidere, ut v. s. sibi Ventrem aperire : quamvis senserint quod condemnatus ut veneno interimatur, possit ex sententia Iudicis sine culpa sumere venenu propinatum, cum id mr eosdem mei non sit seipsum occidere: de in eandem assirmativam inclinare videntur Sa Vreb. Iudicialis actus, De Reo, numero mihι Ιχ. ω Tolet.

Labr. 1. cap. c. n. g.

Versa vice vero,alii negative sentiunt, & magis communiter: simique praeter citatos supra) Caiet. 2. 2- qu. 6'. an. 4. ad 7. dubitat. Soto de Iust.

lib. I. iv. 6. art. . f. Postrema autem dubitatio . Petrus a Namarra de restris. ωρ. 3. n. 8 1. Lessius de Iust. lib. 2. e '. da. ς

55쪽

3 et De privilegiis

inia dire ita, &positiva sui ipsius occino , neque juste imperari, neque juste executioni mandari potest . Qui autem venenum sciens epotat, non minus directe, ac positive ad sui occisionem, concurrit, quam si liquidum , & fervens plumbum ebibat, aut ense se confodian ermo, &c. Confirmatur, si enim qui se in numen injiceret, plane se occideret , ergo multo magis,qui aquam ipsam , respirationem , & Vitam auferentem , sumeret intra stomachum, vel ignem ipsum, ergo & qui venenum. Hinc constat nihil hic commune esse cuascensu scalarum ad patibulum, si v cum dispositione Iuguli ad gladium,

quae tanquam similia adducunt Victoria, agonius , cum manifestum sit, haec mortem non operari sicuti veneni applicatio. Pro qua re hic faciunt etiam, ea, quae docet S, ius in L. Σ. u. cy. art. 4. quaeritur 4. Apud Dianam p. 1 tract. 4. ref 4o.ὶ ubi sic ait. Obsermandum est actiones mortem 'Diolentam praec dentes esse duplicis generis. Q.edam ex ses . causatimae mortis, melutise praecipitem dare, seu ex patibulo promere cum fine collum stringente . Item menenum mortiferum haurire t in menam tunc aperire , quando non est permissio ad eam sta tim occludendam, ut proinde totus sanguis sit emittendus. Aliae actiones non sunt ex se casatimae mortis, sed dispositiones ad ea melsimpliciter, mel fatilius patiendam, ut ascendere scalam patibuli, aut collum extendere : sunt prioris generis, Iudex non potes condemnare reum ut eas faciat , quia non potes condemnare, ut se interfietu. Ad eas aurem, quae sunt post

rioris generis, potest ipsum condemnare ' generaliter condemnare itam potest, ut ut faciet eas omnes , quae non possunt com-

Ignorantiae

dem Diana loc. citi reselvit , quod reus , dum jam carnifex funem illi collo apposuit, non postit se ex scala praecipitem dare , quia haec actio esset occisio sui ipsius , ideo non areo , sed a carnifice facienda est. Et ob

eandem rationem item resolvit idem Diana, non posse reum venenum mortiferum sibi applicare , illudque haurire , quia & naec actio est suimet occisio , ut toties dictum est, & supra probatum . Neque refert, quod allegant aliqui; videlicet, quod bibitio ex genere , & ratione sua non inferat mortem : satis enim est ut optime etiam Vfers de Iust. tradi. 2. cap. L. dub. I 6. sub n. io 2. ad hoc ut censeatur iiii Occisio, quod bibitio hujus potus , aut sumptio hujus boli ex sua ratione, &efficacia, causet mortem Nec iterum

refert, quod allegant alii capud eundem Dianam par. II. trael. 6.

fess. 6. res so) inter quos Dicastillus de

Ius. bbr. h. tradi. p. dise. I o. dub. II. n. 112. actus videlicet positivos, aut negativos 't v. g. non comedere, respectu illius, qui damnatus est ad mortemper fame ex quibus necessariὁ sequitur

mors, alios continere notabilem crudelitatem si exerceantur ab eo, qui damnatur: alios vero non item . Iudi cena autem publica auctoritate praeci pere posse, ut reus , secundi generis

actias exerceat; quia non contineret mo

dum irrationabilem punitionis, & hujusmodi est aetiis bibendi venenum, qui

non continet majorem crudelitatem,

quam aetiis illud accipiendi per vim externam , imὁ videtur habere min rem . Sicut igitur sinquiunt potest Iudex, hunc actum praecipere, ita &damnatus eundem ex te exercere absque peccato. E contra vero non posse damnatum cooperari eo genere actionis, quod contineret modum sentcntiae crudelis, si exerceretur ab ipso damnat , qualis esset v. g. actus iugulandi sic: tunc enim sicut Iudex non potest

56쪽

Cap. II. Privit. III. - 3J

illum actum iuste praecipere, ita neque & quasi identitatem , ergo multo mi damnatus illum exercere. Non inquam n in seipsum. Quod s itaque nomrefert, ob hanc enim doctrinam,&dis- potest Iudex reo committere, ut sen tinctione nodebemus recedere a seretia tentiam mortis in seipsum exequatur, si lute negativa de communi D. D. sequitur quod quantumvis iudex prae uti no audet discedere P.Diana res cit. ' sumat committere, non tamen idcirco quia qui simit venenum, ille sibi ap- reo licebit exequi quia perinde ficeret plicat, & introsumit rem, quae nom ac si privata authoritate sese interime minus directe naturam destruit, & i ret, quandoquidem Iudicis potesta, nonterimit, quam ignis, Vel gladius, aut se ed extendat,ut possit illi mandare aut pIumbum liquatum, ut supra dictaim facultatem facere se interficiendi. Que est. Neque tandem tertio refert, quod madmodum si Iudex condemnaret ali quando aliquis legitimὸ condemnatus quem nullo modo subditum, non li in ad mortem, est cuivis a Iudice ceret lictori, ejusmodi sententiam ex committi executio, consequenter etiam qui, & si exequeretur, committeret ho- ipsi reo tauo in casu reus ipse e quam micidium, perindeac si absque senten- . Iudicis minister potest eo lubente se in- tia , & cognitione causis occidisset: terficere, ac seipsiam directe occidere, quia Iudex excederet limites suae potes

nec runc ageret contra piaeceptum Non talis. Hinc patet selutio argumenti in occides, cum id non ageret propria A contrarium adducti Etenim negandum thoritate, sed Iudicis, unae reus esset, est, talem non peccare contra praecep - α minister,&servato Iuris ordine age- tum, Non occides: & ad probationemret 2 cnia Iudex non potest executio- ressendetur, quod non occidat auth nem sententiae mortis mandare , aut ritate publica vere, sed apparenter tan- committere ipsi reo, ut communiter tum, eo quod potestas Magistratui a omnes tradunt apud Vigera de Iust.π.2. Deo attributa ad malefactores e medio p. L. Ab. 14. n. yc. Dianam ref. cit. tollendos, non se extendat ad hunc mo-s 3 Idque probat Hrares, & cum dum, ut faciat nocentem interimere eodemmet , ac siib iisdem verbis , seipsum,ob rationes ante allegatas. Quod idem Diana. Qitia scilicet, hoc nimis & inde confirmari potest, quia omnes adversatur naturae , ut ipsa seipsam in- passim homines communi sensu, & ju-terimat, atque adeo nimis apparet cru- dicio, censuerunt , ac censent, illum dele: praesertim quia nunquam suff- indebitum esse, & a ratione alienum ciens potest allegari necessitas id facien- si1pplicii modum: uti etiam tenet com-di: erpo non debet censeri hoc Magis. munis D. D. sententia, a qua in rebus reatui a Deo concessum c licet potueris practicis non facile est recedendum ut sic justitiam administret, commi ait Lupus dia. s. eis. n. 2 s. loquens adtendo reo, ut sessum interimat, sed hunc specialem casum) Et quamvis di-

ut administret hoc, modis nam , & cnt Laman. n. 8 ciri quod, cum res haec rationi magis accommodis. Hinc Ma- ωntro resa sit inter in res, eonfremaregistratus gladium portat, non ipsi ma- se poterit reus probabili sententia Iudicis,lefacti reis, qui gladio plectenvi sunt. tia'ςcipientis: concludit tamen: ad id

Adde, quod juxta communem om- non obligari,cum'praeceptum inhumansinium reprehensionem, nemo conve- facile aliud sensicium decerniposse. nienter a Iudice constitueretur execu- 14 At contra, concludo ego ex printor sententiae mortis in proprium parem missis, reum hujusinodi, nedum ad id em, non tantum ob reverentiam ra- non ostigari, verum etiam nec obligarix ne principii illi debitam, verum posse; imo neque id exequi absque Pe

etiam propter naturae conjunctionem, cato, ob ratio s ante allegatas, & aia,

E quae

57쪽

34 Privilegiis Ignorantiae

quae videri poliunt apud T. O inam l.c. vespudicitia custodiam, πὸν est ita ιανι Nisi id fecerit per inculpatam, & invin- dens esse malum, pan inculpavpes t igno-

cibilem ignorantiam,a qua excusaretur rari,ω existimari licitum. Erras . - aro ut in proposito Privilegiq uti perean- probo,ex Atichaele Salon. in 1.2. D. Tho. demmer excusari utique potest ex Uer- qu. 6 t. F. mersu Partum aet Menta etiam sententia,& doctrina ejusdem tumi Ubi ad rem nostrantia quaerens; tan P. a rasae, sec. 3. cit. ι'Uto 4. n. p. pro possit dari. igni antis mmi bilis huius qua resere Solum L i fra est.Luctum lib. 2. doctrime: No tiret set .m allo' modo oc-

tradi. 4. Ny. 3o. Quod probo prim), ex Vri Vers dis. 14. cit. n. 92. Quia non est id tam evideliter malum, quin inculore a multis ' tuerit hoc ignorari,& putari licitum,cum non tantum plures ethnici Philosophi, praesertim Stoici, & rigani, sed etiam quidam sui ap

iaret) Ch ristiani, & viri Docti, ita

enserint,inter quos suyra relati. Secundo probo , ex Soto de Iust. lib. 1. P. p. art. s. in fine : ubi loquens de S. Apolloma cidereine ro bono fine: nua nonnullosst tenet amrmathae , & hanc afirmativam sat V est mois cummunem inter Tho-mistas, ma licet asta doctrina , desees usio modo non occidendo, videaturins ri ex principiis naturae, non tamen sta clare, & aperte,quin ignorari a mutitis possit, maxime a rusticis, idiotis, &c. Addo ego maxime iterum a reis in casu nostro) a Iudice ad id condemnatis ,& coactis, ut supra, & prout in hujus Privilegii propositione.Circa quam,ul

mo loco adverto cum V Diuers l. an ' s.

ione quod licet dictum fuerit 1 upra sicueodemo non debere censeri a Deo cocessiim Magistratui,ut sic justitiam administret, committendo reo videlicet, ut

de qua fertur, quod Carnificum ope- seipsum interimat,& hunc esse per Om-ras praeveniens, exilivit in flammas) ait nes pastim homines, indebitum, & a rasic: Uel dicendum cum Augustino, quia id dimino instinctu egerit, mel quod cum effet femina, acuminisque adeo iuras insita per inmiscibilem ignarantiam sit excusanda: Ergo si sic est, & per eandem met

norantiam excusandi sunt rei in casis nostro;imo & multo magis, utpote, n tione alienum supplicii modum: No tamen videtur intrinsece ita malus, quin Deus potucrit sic ordinare,& illam quoque justiti sic administrande attribuere Magistratui potestatem,si ita probatum

illi Disset Qtii a cu Deus sit Dominus Vi ra. δε mortis,& supremus omittit iudex,

dum juris ignari omninό, saltem ut plu- potuisset utiq; attribuere Magistratui dirimum maxime rei viles, plebei, rusti- ista potestate ii illi placuisset :idna inistraci, ac totaliter inscii; verum etiam quia metu imminentis violentae mortis, stat veluti extra se positi,ω nesciunt quid K ciunt.Tertio proti ex Trullinc, in Deca

princip. ubi loques de Viris Sanctis,San eisque Virginibus,qui,&quae, morti set objecere,& ultro se in aquam, & ignem inj ecere:dicit primo cum D. Tho. id sedi justiti videlicet sub tali supplicii m do; nullique faceret injuria quia dis in neret de re sua.Uti ob eande dominii ratione, posset praecipere, ut innoces equod est multo maius) privetur vita,nec illi ,

vel ulli ob id iniuria faceret, disponeret quippe de re sita,& cosequeter qui ex divino praecepto innocente occiderer, be-nς ageret, quia prςcepto superioris lici-cisse Spiritus Sancti instinctiui Vel se- to,& honesto, obedire, bonii est: &ide cudis ad casum nostrum fecisse ex igno- comedavit Abraham Gen. Σα. qui ur dirantia in incibili redditque rationem) vino prccepto obediret, non pepercipNamse occidere sinquit ob Patriasalutem, vitie lilii sui, quamvis innocentis.

58쪽

IGNORANTIAE

CIRCA LEGE Μ DIVI ΝΑΜ,

ET MYSTERIA FIDEI.

ses Thomas in p. h. P. I. art. 4. expresse docet sin Resei VP Ad directionem humanae vitae,fitisse necesiariu habere legem divinam, praeter legem naturalem, & legem civilem . Et hoc propter quatuor rationes sequentes : Primo quidem, quia homo ordinatur ad finem beatitudinis aeternae, quae excedit proportionem naturalis facultatis humanae , ideo necessarium sitit, ut supra legem naturalem , & humanam dirigeretur etiam ad suum finem lege divinitus data. Secundo, quia propter incertia iudinem humani judicii, praecipue de rebus contingentibus, & particularibus, eontingit, de actibus humanis diverserum, esse diversa judicia , ex quibus etiam divellie, & contrariae leges procedunt. Ut ergo homo absque omni dubitatione scire possit , quid sit agendum , & quid vitandum, necessa rium fuit, ut in actibus propriis dirigeretur per legem divinitus datam, de qua constat, quod non potest errare- Tertio, quia de his potest homo legem facere, de quibus potest judicare judicium autem hominis esse non potest de interioribus, qui latent, sed Blum de exterioribus actibus, qui apparent: & tamen ad perfectionem virtutis requiritu quod in utrisque actibus, homo rectus existat: & ideo lex humana non potuit cohibere, & ordinare sussicienter interiores actus e sed necessarium fuit,quod ad hoc superVeniret lex divina. Quarto, quia sicut August.

dicit. p. de bb. arb. cap. 6. circa : Lex humana non potest omnia, quae ma

le hiant iunire , uti prohibere . quia dum auserre vellet omnia mala; sequcretur , quod etiani multa bona tollerentur,& impediretur utilitas boni communis, quius est necessariun ad 'ersationem humanam . Ut ergo nullum malum improhibitum, S impunitum remineat, necessarium suit supervenire legem divinam, per quam omnia peccata prohiberentur. Et istae quatuor causae tanguntur in 'al. I 8. ubi dicitur: Lex Domini immaculata: idest nullam peccati turpitudinem permittens. Cominrtem animas: quia non selum exteriores actus, sed etiam interiores dirigit. Tesimonium Domini eis; propter certitudinem V titatis , & rectitudinis: Sapientiam praestans parmulis : in quantum ordinat hominem ad supernaturalem finem, & divinum i Ita S. Doctor art. 4. cit. Qui praeterea art. s. se umti, dicit, quod lex divina duplex est, scilicet lex vetus, &lex

nova Evangelii, per Christum data: a quo utique velati a vero sonte) emanant etiam fidei nostrae divinae Mysteria. 1 G Quoniam ergo Lex qua libet obligat subditos, ita ut nulla sit quae non

59쪽

;6 De Privilegiis Ignorantiae

legem iudicabuntur . Et multo ma3is Lex divina sper quam peccata omnia prohibentur 2 lirat, & obligat ad sibi observantiam sub reatu veniali, vel mortali, jaxta quastatem transgressionis. Uti pariter sub eodem reatu tenemur credere, & notitiam explicitam habere Mysterioru fidei saliquorum saltem nisi per ignorantiam, quae Vinci nequit in utroque excusaremur idcirco pro hac re sit & hujus tertii propositi Capitis:

PRIVILEGIUM PRIMUM

Pmens a isi ex ignorantia in vincibili contra legem diminam Elangeticam , nomam, seu Gratia, excusa. tur a culpa, in a rea

tu morali.

vilegium , eique Contradicat. Nonne potest quis invincibiliter , atque adeo inculpate, fidei divinae tavangelicae ignorare mandata quaedam dumtaxat, si non omnia, adversus ipsi consequenter materialiter tantum

operari r utique: imὁ de facto ita nec infrequenter 2 operantur juniores, simplices, rustici, ignari, rudiores, dcc. ut constat experientia, & quotidie Conses.sariis ipsis, ergo. Addo cum Valent. in p. x. disp. 6. qu. 6. punc. p. Corol. 3. apud quem etiam riga libr. i 3. inseg. 6.

Dirint. Concilii cap. 12. aliique D. D. Atyrio is iit. Moralium M. p. cap- II. u. 2. Soro in Cia vi Regia lib. 2. cap. '. n. II. O' Inseque p. L. qu. 76. art. L. disp. I 2 o. ap. 3. Sanciat M. p. Operis Moratis libr. p. c. I c. n. 32. de aliis quam

phiribus ab istis relatis quod infideles ips , qui nihil omnino de lege hujuimodi divina evangelica audiverunt, nec de fide Christiana aliquid penitus intelle. xerunt, invincibiliter idest inculpate illam ignorare diculun& ita inculpate,ut si iidem , in eadem infidelitate cum ea

ignorantia decedant, non condemnabuntur cait Sanche n. cit-2 ratione infidelitatιs, utpote quae culpa vacat sed ratione alιorum peccatorum 2 Nec ergo saddo ego condemnabuntur, quia posuerintactus materiales contra eandem legem divinam , cum n urant hi esse culpabiles in illis , nec culpae attribui ; cum de tali lege nil penitus audiverint, notiriam habuerint, vel sciverint, aut dubitatio ulla in ipsis occurrerit: at si scest , uti equidem est, ergo absolute Verum , & absque dubietate, ac haestatione admittendum propositum privilegium . 18 In quo tantum loquimur de lege divina Evangelica nova,seu Gratiae quae

Patribus, dicitur lex amoris) quia haec sola obligat in conscientia : nam lex Mosaica squae ab eodem S. Doctore art. cit. & item a Saninis Patribus,ti,nora, lex nuncupatur ) quoad sui obligationem , abrogata est ut docet idem S. Thora. in p. L. u. IOI. art. 3. ad 2. & alii Pl- sim in morte Christi. Tunc enim am sit vim obligandi , quia tunc melum templi scisium est in duas partes , a summo inque deorsum , Matth. 27. Et tunc Christus dixit in Cruce; consummatum est . Unde sequitur, ante mortem Christi viguisse simul legem Mosaicam , &Evangelicam : post mortem vero , sb-lam Evangelicam , quae lex, nova, seu Gratiae, est vere, ac proprie lex , a Christo lata . Et definita in concit. Tradent se . s. Can. 32. em xi. De qua Theologi , maxime interpretes D. Tho. cum ipse S. Doctore in p. 1. Videantur Solus de Iustit. libr. Σ. u. p. in sequentib. Valent. to. 2. disp. T. qu. 6. Aior ιus tom. p. lib. s. cap. 1 9. Suared de Legib. libr. Io.

60쪽

Cap. III.

PRIUILEGIUM SECUNDUM

emmantia in vincibilis M steriorummei in Afritibus excusat a culpa; o' east rare, in ipsis culpa non es. 39 Dmittit expresie hujusin di Privilegium D.Tho. 2.2.

u. .I O. art. p. in respons ubi concedit

circa fidei Mysteria posse esse infidelit tem squam negativam vocat absque peccato, stib his verbis: Asaelitas, si

accipiarur secundum nega tionem puram,

scut in Ebs, qui nihil audierunt de fide,

non habet rationem peccati: sed magis pamae quia talis ignorantia 'donnorum, expeccato primi parentis consecuta est. ui a

rem se sunt infideles, damnantur quidem propter aba peccata, quae sine fide remitti

non possunt; non autem damnantur propter infidelitatιs peccatum. 'de Dominus dicit

Ioann. II. Sι non venissem, o locutus eis

non Difiem, peccatum mn haberent. quod exponens August. dicit, quod loquitur de illo peccato, quo non crediderunt in Chri . eum. Ita S. Doctor: quem sequens risqueep 2. P, 76. art. a. disp. I 2 . cap. 3. ait, a d nunc demum in Scholis eo unio tum calculo comprobata est, ut multo probabilior, sententia, quae a mali, acciadere pse ignorantia imuincibilem Λωeriorummei, etiam eorum, quae adse&tem sunt necessaria, ita ut ea ignorare culpa non sit: in illis nimirum, quisus 'steqria non fuerunt proposita, nec per eos fletis,

quominus proponerentur. Quam sententiam apud eundem , a quee tenent pariter , D. Fona v. in I. disi. 21. art.' qu. 3. Durand. in 3. d se. 23. P. p. n. s. R1ccard. art. 4. q. p. Scotu qu. p. Sed psito. Gabriel u.'. art. 2. post- conclus. s. AT ius med. fides n. 7. in Sybvser qu. 3. Armilla merbo credere n. 2. Na arrus in Summa cap. II. n. I 8. quibus addo Valentiam l. c. Aeor.ti p. cap. II. νη. 2.

Jayrum multos alios allegantem) i i

Sanciae tom. p. oper. Λω l. lib. p. cap. I 6. n. 32. Conιnia de Moralitate Actuum . pernatura d θ. I . dub. II. num. 2LI.

Ubi, quod haec sit communior , &verior sententia . Et caliis pluribus

omissis tum veteribus, tum recentioribus .) Patrem Λωedo ex Recentioribus) Tomo de Clamibus Petra libr. 3. Deside dogmatica, cap. 3. Uersu , Sed quomiam late: ubi sic: Dico, probabile se, dari posse ignorantiam in incibilem omniumn eriorum supernaturali dei , in hane

Me comunemsententiam Authorum suos refert , o sequitur Suaret deside d. r 7. sec. p. c ' χ. er Lugo de Fide d. I 9.see. p. Ea demque sententiam moderne sequitur Theodorus Gennarus in explicatione Sum bub Apsiaci, in principio operis, titulo Praluata in Sumbol. Apost. Ubi quaerens, An sit una fides omnium creabilium, pag. mihi ' .column. 2. inquirit insuper: An possit dari in aliquibus ignorantia in ta-bilis Adsteriorum nostrae et ' & pro resolutione ponit Conclusionem assirmativam hujus odit Potest dari, e ' de facto datur huiusmoni ignorantia in multis infribbus, quae conclusio, ac sententia. seu propositum privilegium.

6o Probatur ex V luet , o Corinia l. l. c. e. Plurimi Gentiles, superioribuss,culis nati in Iaponia, & America , nunquam audierunt quicquam de Mysteriis nostrae fidei, nec unquam venit illis in mentem , ejusmodi fidem ello, vel esse posse, nec de illa quicquam sus picati sunt, nec illam ignorantiam potuerunt expellere, crgo accidere potest ignorantia invincibilis circa fidei nostrae Mysteria, itaut culpae non imputetur : Ex quo patet eos non teneri hoc prςcepto quod ignorarunt invincibiliter, atque adeo non peccare, nullum enim est peccatum, niti voluntarium; non potest autem esse voluntarium, quod est incognitum. Et ita etiam arguit Macedo, apud Gennarum l. e. quo argumento, utuntur inriter alii Doctores Pssim. Quod confirmatur, tum ex illo D.

SEARCH

MENU NAVIGATION