장음표시 사용
291쪽
m D. II. Ad veram religionem sinest sacri uri
audis, gratiarum actionis, orationis; imo Deus in Scripturis haec sacrificiat se postulare dicit: Mad. XLIX. Immola Deo sacriscium laudis. Et Psal. L. Si oolui ses sacri tam, dedissem utique, holocarinstis non deleia .iaberis: Sacriscium Deo spiritus contribulatus. Addo eleemosynas, et persecta erit religio , ut Iacobus Apostolus nos docet Iac. L 27. Religio munda, et immaculata aρud Deram, .et Patrem haec est : Misitare μα- pillos , et Miduas in tribulatione eorum , et immaculatum se custodire ab hoc saeculo. Ergo ex eo . quod religio Christiana vera est , Perperam insertur , Eucharistiam verum, et proprium debere esse sacrificium. N. Neg. aut . Sutit enim illa quidem verae religionis mutila , tinde recte Iacobus officia charitatis ait. esse religionem mundam' et immaculatam apud .Deum;
sed noti ait, ista su ere. Quod vero mus in Staipturis haec praesertim sacrificia bonorum operum exposcit, id non excludit vera sacrificia , qaae ipso Deus offerenda praecepit ; sed carnales Iudaeos redarguit, qui externis sacrificiis unice intenti, de hraecipuis orga Deum , et proximum ossiciis parum sollieiti, iane saria scolera ruebant, ut et apud Isaiam legitur Cαρ. I. Objic. III. Ad verum , et proprium sacrificium nem
Cessaria est victimae mutatio, hoc est occisio , si victima vivens est. Atqui Christus resurgens ex mortuis, jam non moritur: mors illi ultra non donia bimae Rom. V. 9. ideoque mutari non potest. Non est ergo Eucharistia verum sacrificium.
N. Ut ab hac dissicultate se expedirent Theologi ,
varias iniere vias. I. v Magister Sensentiarum videtiae docuisse , Christum eo selisit in Euchaxistia 'mactari, quod repraesentatur ejus occisio in cruce iacta ; solent enim signa nomen rei significatae sortiri. Hanc sententiam Franciscus Courverus avide arripiens docuit, etiam rejecta reali Christi praesentia in Eucharistia, constare poesse sacrificium cum etiam sine illa mors ejus repraesentari possit. ideoque posse. Anglos, aliosque Calvinistas a oscere verum In Euchar stis sacriscium. In eum sensum trahere conatur Chrysostommum tim. XVII. in Epist. ad Hebr. aliosque Patres,
292쪽
2set Theol. InM. Lib. VIII. Para IV. Seel. II. Cay II.
imo et Bossuetum , alios lite Theologos, qui docent, Eiicharistia in uicitioriani esse sacrificii erucis. Sed licet Eucliaristiani esse memoriam cruenti illius sacrificii, eum omnibus Catholicis 1 aleam tir , idque ipso auctore Christo , qui nitet hoc facite in meam commenιο-
rationem non laineti sola commemoratio ad veri sacrificii rationem sussicit . alioquin inquit Estius iii I Dist. XII. f. ia. pictura, vel actio scenica, Christi
Passionem repraesentans , proprie sacri licitim diceretur. α. Q Alii cum Enio docent, in eo constare mutatio noni victimae in Eucharistia , quod consecratione panis , et Virium in corpus , et sanguine n Christi mutatur; neque vero inde sequi, Panem , et virium csse Iiujus sacrificii victimam , ciun in hac mulatione spe
clandum potius sit id, in quod sit mutatio , quam id
ex quo sit. Sed hoc durius videtur ; bisa enim res oblata: atque in agnitionem divinae maiestatis destructa, victima sacrificii est; ideoque i ariis potius, quam corpus Christi victima esset sacrificii nostri , suo d
mortem victimae , cum etiam in veteri lege sacrificia 4ncruenta similae, saritiae , aliarumque rerum iiis titula sint. Ilaec tamen sententia stare non potest; licet extim in rebus inanimis constare sacrificium possit sine sanguine , Dori tamen sine alia destructione , jus res illa capax est. At in victima vivente mutatio ad sacrificium necessaria non nisi mors est ipsius victimae.
sticam Christi mortem in Eucharistia. Etenim vi verborum consecrationis corpus a sataguiue sejunctum Po-Diiur in altari, in quo Christus exhibetur non ut vivens, sed ut occisus, ina ut si Christus posset, revera in Eucharistia moreretur. Quemadmodum , in quiunt , si Sacerdos in veteri lege talem victimae ictum inflixisset, qui illam posset occidere. iam verum Sacrificium obtulisset, quamvis per miraculum victima non esset moriun . Sed verum , et reale Sacrificium , inquit villa ni inus veram , et realein mortem , aut destructionem rei immolatae desiderat; ita ut si Sa eerdos lethale vulnus victimae infligeret, quae Iamera Non moreretur , tunc non diceretur Peracta rei Pin O
293쪽
27. in eo constituit sacrificium Eucharistiae , quod pa- Dis in corpus Christi mutatur , noli quidem simpliciters hoc enim non sufficere saletur ) , sed in formatucibi . ideoque ad destructionena , seu ad comestione ι, ut ait, dispositum. Quae quidem sciatcntia tion multum arridet. Comestio enim victimae sacrificium laita peraclum sequnur , idque latatum praestaι, ut fideles
sacrificii participes perlectius fiant.
respondent qui docent. veram quidem victimae occisionem k et mortem ad verum sacrificium esse tiece&sariam , sed non item necesse esse . ut eodem simul temporis momento fiant Ohlalio , et mactatio. dummodo haec duo moraliter conjuiagantur, sive oblatio ante dat , sive sequatur occisioncm. Iloc posito, quod a nemine videtur Degari posse , dicunt , veram Clarist. mactationem lactam. esse Iu cruce, ae proinde non esse necessarium , ut iterum victima occidatur , sed in tum , ut in altari sistatur, Deoque osseratur pera actionem , quae moraliter cum praecedenti mactatione conjuticta sit. Hoc autem sit consecratione , quae cum repraeseritet corpus a sanguine Sejunctum , moralit conjuncta est cario occisione victimavi Itaque unicum sacrificium a Christo in cruce oblatum per Eucharistiae celebrationem in perpetuum , a morte scilicet Christi usque. ad consummationem saeculi.
Obio. IV . Si Eucharistia sacrificium esset, ipse Christus in ultima coena εacrificium obtuli et, idque ouities Catholici fateniux. Atqui hoc videtur absurdum ; nam si tunc christus sacrificium obtulisset, ja tum per sacrificium illud Deo Patri pro hominibus satisfecisset; ideoque supervacaneum ivisset sacrificium crucis: at Cathesi ei omnes docent, Christum non pco Eucharistiam, sed per crucem redemisse' mundum.
M'. Neg. min. Licet enim Christus quacumque ora tione sua , utpote valoris infiniti , Inundu iri potuisset Tedimere; tamen voluit letum reli tuas. actiones , lumipsum Eucharistiae sacrificium in ultima coena peravium
Pendere a sacrificio crucis, per quod genus humanum
294쪽
redimere decreverat. Imo ex responsione paulo ante
explicata, oblatio illa, quae in ultima coena facta est, Praecessit occisio Dem , quae paulo post in Cruce fa . . cienda erat , et cum illa moraliter conjuncta fuit. Ceterum licet certum sit apud Catholicos . Christum in ultima coena sacrificium obtulisse , idque etiam Concilium Tridentinuni declaraverit Sess. XXII. Cap. I.
amen non est neque exploratum . utrum sacrificium
iIlud suerit propitiatorium an Eueharisti cuni dumtaxat , qua de re acris extit i in eo Concilio controversia , quam definire Patres noluerunt. ut Pallavicinus Lib. XVIII. Nisi. Cay. Σ. auctor est. Corollaria.
I. Ex dictis in responsiotie ad 3m. Objeci. facile' est definire , in quanam Liturgiae parte potissimum natura sacrificii Euchuristiae sita sit , qua de Te varie Theologi opinati sunt. Cum enim quatuor si ut praecipuae Liturgiae partes, oblatio panis, consecratio, fractio hostiae, et communio; constat h.' Sacrificii naturam non esse positam in oblatione ; nam oblatio , quae consecrationem praecedit, non est sacrificium ,
cum nondum praesens sit Christi corpus, quod in hoc sacrificio osserior , sed tantum sacrificii praeparatio ab
Ecesesia instituta ; quae vero Consecrationem sequitus oblatio . t ullam in victima mulationem facit. Constatu. ' nec in hosti e fractione positum esse sacrificium, quia etsi hostia ante fractiotiem msu in calicem deciderit, ratum tamen sacrificium est. Constat 3.' nec incommunione naturam sacrificii sitam esse. licet ea ad
integritatem sacrificii pertineat, et jure divino, c Ecclesiastico , Sacerdoti celebranti praeerpta sit; communio enim non sacrificium , sed saeri sicli iam peracti Participatio esu Bestat ergo , ut in sola coiisecratione sacrificium' Eucharistiae positum sit. Per eam enim Victima in altari Deo sistitur , eique offertur, scilicet Christus ipse non verbis, sed reipsa n stice muta ur,
Cum corpus a sanguine vi i verborum separetunt per hanc autem mysticam separationem oblatio haec, quae in consecratione sit, moraliter coniungitur cum Vera, ac reali mactatione . quae in .cruce secta est. Beliquae
Liturgiae partes ad integritatem quidem sacrisicii per-
295쪽
De Sacra mentis. IUtinerit', non ad essentiam. Hinc Gregorius Nyssenus orat. I. de Resurr. Christi: Ciam Osrρus Vi inquit, . suum disci*ulis edendum et sanguinem bibendum praefibuit , ιunc aρerte declaraoit agni sacriscium jam
erae Peractum. Nam Miccimae corpus non esι ad edendum idoneum . si animatum sit. Quare cum corytisi edendum, et sanguinem bibendum discipulis exhibuit, iam 'arcana , et non aspectabili ratione corpus erat
immolatum. Idem . docent Chysostomus Homil. de Prod. Dd; Irenaeus Lib. II .. Cay. 32. II. Ergo Missa Praesanctiscatorum , qtiae' apud Latinos in die Poeasceoes . apud Graecos toto seritie Quadragesimae. tempore celebratur , verum sacris ciuintion est . sed hestertit' sacri sicli coinpleincnium ; ideoque sacrificium dicitur vel improprie , vel per relationem , quam habet ad sacrificium pridie oblatum. III. Unum est ergo sacrificium , Memps sacrificium Crucis , unus Sacerdos, nempe Christus, qui sacrisi 'civin illud perpetuo offert ipse per se in caelis . in terris vero per manus , et os Sacerdotum , quibus tam tuam ministris utitur ad sistendum in altaribus scipsum in cruce immolatum. Deus ergo unus , unus Sameerdos , hostia una , unum sacrificium', una Ecclesia. Hinc Concilium Trident. ait Sess. XXII. Gq. a. Sacrificium Missae esse idem cum sacrificio Crucis', fota osserendi ratione dioersa , et in saerificio Μissae . Christum esse primarium offerentem quia ejus virtute mutatio fit 'panis in Corpus , et vini in Sanguinem suum 3 ita ut sicut in sacrificio crucis , sic clin Μissa Christus sit Sacerdos et victima. IV. Disputatum est inter Theologo , uirum utriusque speciei consecratio a4 sacrificium necessaria sit. Et quidem de nectisitate 'praecepti divini nulla pesest esse controversia . eum Christus Aposmira praeeeperit:
mo facile , quod scilicet ipse fecit. In laoc Theobogi
omnes consentiunt, paucis exceptis, ni est' Hadrianus,
Major, Claudius Sanctesius, qui volunt, utriusque Spe
' civi consecrationem esse necessariam in praecepto tan tum Ecclesiastico. Sed quaestio est, utrum necessa'
ria sit ad naturam et valorem sacrificii. Amrmant ἰρius , Totirneb . Habret . aliiquc rcccntiores Pos S. Thomam 3. P. Q. LXXX. art. 12. ad I. eι Gl. e. z.
296쪽
dicis Theol. Inst. Lib. VIII. Pars re Seel. II. Cap. II.
luod consecratio uirius tuu species t ericctu rei, racsen, ei sacrificium crucis , in quo sanguis a corpore Cliri sit sc paratus est. Ergant vero Menius alii cliae. Porro ex iis , quae dicta sunt , videtur res non adeo Ceria. xani elia ιν per unius speciei consecratione ni CorpuSCliristi sistitur praesens in altari , ideoque lieo discr- iir , et Tepraescia latur saltem impersecte mors Christi, Cum vi vcrborum corpus sine sanguine cxlii beatur. V. Quoia iam in cotisecratione posita est sacrifici Notura ; sacrificium autem jure divino debeat esse per 1eclum' hinc se luitur . multa, quae Sac 'rdotem Praecepto Ecclesiastico a celchrando impediunt ante conse-trali Oracm , cotis ecratione tamen pcracta, Iron tu P:di- Tu quominus usque ad sanent prosequatur. Sic si iluis, inchoata missa , meminerit, se non esse jejumi it , ante consecratio uom cessare debet modo absit populi scandalum Hrracia consecratione proseqtii. Si ex- Communicatus vicandus sacro adsit, Deo expelli Possit, Biate consecrationeni Cessandum est, post consecrati Nem mitii me. Si Sacerdos morbo correptus absolvere Missam Deque ut . si id ante consecrationem accidat ,rion est Missa ab alio Sacerdote absolvenda , si post Coi secrationem, missa omnino ab ullo Sacerdote ,
o iam uou jejuno si jejunus haberi iwn possit ) per
ficie uda est. Si post consecrationem Sacerdos advertat, squam , aliuttive liquorem consecrationi ineptum pro vivo esso calici insictum . oniti ino apponi debet vinum, Consecrandum ilio, incipiendo ab iis vertiis : Simili 1Modo et c. quod si id advertat post sumptionem calicis . S. Thomas 3. P. Q. LXXXV art. 6 mi 4
ceiiset , rursus aliam hostiam . et vinum appouendum csse, resumendumque sacrificium ab iis verbis: Qui
pridie quam γαιeretur. Sed si id sitie populi scandalo fieri non possit. uti poterit sentetitia Scoli in IV Dist VIII q. 3. hoc est, apposito tantum vino. illud Miserre , consecrare , et sumere. Vide Benedictum X l V. De Sacris sIiss seel. II. Cαρ. 5. idque Bubricae Missalis sub Clamente VIII. editae agendum docent.
297쪽
Quale Sacroicium sit Eucharistia. Uni Sacrificium quadruplex sit , ut Supra ti
a diximus , Latreuticum Eucharisticuuι , Propitiatorium , Immiratorium , ,sacile concederent... Novatores Eucharistiam dici sacrificium latreuticum , Eucharisticum , latiori tamen significatione , cum in celebratione Sacramenti Deo exhibeatur honos, eique gratiae a fidelibus pro . tanto beneficio agantur.
ded Propitiatori uin, et impetratorium dici sacrificium
Eucharistias Sacriscium propitiatorῖum, ἐm petratorium esse , dogma fidei est. ' . . ρ Prob. I a. Pars. L ex Scripturis. Ipse Christus Eucliaristiam instituens , ut Luc. XXII I9. Hoc est cor PN4 meuροι, quod pro oobis datur. Matisi. XXVI. 28. Hic est sanguis meus nopi testamenti, qui Pro mul iis e undetur in remissionem Peccatorum. Ergo Sacri scium a Christo in ultima coena peractum reVurn Propulatorium fuit. licet pendens o sacrisicio cruciS, HeQque cliain sacrificium, quod in novo testamentia ι'. Sacerdotibus ossertur , cum Christus Apostolis id faciendum praeceperit, quod ipse secit. Prob. II. eae PP. Cyrillus Hieros. Catech. V. ει g. Confectum est , inquit, illud spiritale sacri δε
cium, et ille cultus incruentus super ipsa propitiatio nis hostia . . . Christum pro nostris peccatis macta ιum s erimus , ut et nobis , et illis eum ; qui est benini Samus , propitium reddamus. Idem docent
Ambrosius Lib. I. de O Cap. 48., Augustinus Qu e pes
M. LVII. in Leoit. nec non Liturgiae clinues. ErgQ siqua reStaret ratio dubitandi. utrum sacrificium a Chi i - aio in eoena oblatians fuerit propitiatorium , 'quo a
T idetitini Patres definire 'volueruut i ex traditione
298쪽
298 Theol. Instit. Ub. VIII. Para I 'Sect II. Cap. III.
riten constat, illud a Cliristo ita institutum , ut ab Ecclesia tam tua in propitiniori lim offerretur. Prob. III. ratione. I Sacrificia legis tum naturae . tum Mosaicae sine dubio propitiatoria erant, eo quod sacrificium crucis adumbrabant. Ergo a sortiori Sa erificium Eucharistiae . quod est in nova lege unicum , nc aut majora suisse dicamus in Icgc veteri adiumenta salutis , aut umbras magis valuisse, quam veritas. I. VConcedunt Novalores , Eucharistiam in remissionem Pe Calorum etiam gravium institutam esse; atqui talis Non est tit Sacramentum , ut supra ostendimus, ergo ut sacrificium. 3. V Ubicumque Christus est, propitiator est pro peccatis nostris , non pro nostris autem
tantum , sed pro lotius mundi I. Ioan . II. a. Sed ii, Eucharistia Christus est Sacerdos, ct victima. Ergo et C. Hinc merito Tridentitium Sess. XXII. Caρ. I. Et
quoniam, inquit, in dioino hoc sacrifcio , quod tu
Missa Peragitur. idem ille Christus continetur, et incruente immolatur, qui in ara criacis semel sela sum cruente obtulit, docet Sancta Θnodus, Sacrificium istud pere esse propitiatorium, per i sumque feri, ut
si cum Mero corde , et recta ide, cum metu, et re perentia, contriti, ac poenitentes ad Deum accedamus, misericordiam consequamur , et gratiam inoeniamus in temρore. πρortuno. Hujus quiρρe oblatione placatus Dominus gratiam, et donum Poenitentia concedens, crimina . et Peccata , etiam ingentia dimittit. Et Can. 3. Si quis dixerit, Missae sacriscium
tantum esse laudis, et gratiarum actionis, aut nudari commemorationem sacri cit in cruce Peracti, non autem pro 'itiatorium , pel soli prodesse sumenti4 neque Pro pipis, et defunctis, pro peccatis, Poenis, Satisfactiouibus ,. et aliis necessitatibus osserri debere, ana
Prob. i. pars. ex perpetua Ecclesiae traditione. I. 'Tertullianus L b. ad ScapuI. caρ. I. Sacriscamus, it quit, Pro saltite Imperatoris. a. Cyrillus Hieros. Ca- rech 'Mystag. Postquam confectum est KInd miritale Sacrifrium ... obsecramus Deum pro communi Eccle-εiarum Pace pro tranquillitate mundi, pro R, pikιs, Pro
militibus, pro sociis, pro aegrotis, pro amictis; et iuε MMI Pro iis omnibus, qui egent auxilio. 4. v Idcin La -
299쪽
ς De Sacramentia bent Lilurgiae omnes Ecclesiae universae, tum oricniat is tum occiderit alis, Ergo et .
Diees i. ' Haec Hoc irina iniuriosa est sacri scio erucis, cuius proprium est, et singulare. ut sit propitiatorium, et impecratorium. Quod si dicas, per sacrificium Missae virtutem in nos sacrificii erucis derivari, id inutilia reddit Sacramenta. quae ob id a Christo instituta sunt , ut fructus passionis ejus ad nos perv nlant. Ergo etc. N. Neg. ant. Quod enim ad primum attinet, sacriscium Nissse a sacrificio crucis vj m propitiationis, et impetrationis accipit. cum sit idem sacrificium crucis perpetuo oblatum ad derivandum in homines illius seu Ctus. Quod vero spectat ad alterum, L. ' voluit Christus , ut multiplex passionis ejus fructus diverso modo
derivaretur in homines per sacramenta, ac per sacri scium; illa.enim tantummodo Sumentibus prosunt. hoc etiam absentibus; 2.' tantum abest, ut sacrificium in a
tilia reddat sacramenta . quin potius per illud impetratur gratia, homines disponens ad recipienda utiliter
Dices a. R A indum est , et contra rectum ordionem, rem instriis dignitatis offerre ad rem viliorem consequendam. At quidquid per Christi oblationem a
Deo postulamus. minus est Christo, praesertim si sinthona temporalia. Ergo. U. Neg. min. Non enim aliuis a Deo postulamus , si recte postulamus, nisi ipsum Deum. ad quem per- Venire exoptamus per gratiam , aliaque ad jumenta , etiam temporalia , si Ia saluti nostrae expediat. Seholion. Cum in peccato duo spectari possint. culpa ,, et rea tus P nae; quoad culpam quidem sacrificium Eucharisti ac propitiatorium non est eo seri,u, quasi 'Aεσως immedirue illam remittat. et deIcat; hoc enim proprium est Baptismi , et Poenitentiae; sed quod hujus sacrificii oblatione placalus Dominus gratiam contritionis concedit, qua homo iustificatur. Poenam vero Sacrisi-
300쪽
3oo me miti. b. rara Para Ir. Sect. n. p. IV.cium hoc immediale remittit, iton quidem totam, sed pro hominum dispositione.
Est etiam Sacri elum missae Latreuticum , et Eucharisticiam. Est dogma indei.
Prob. Non potest melius supremum Dei in res omnes do in iniuin ostendi, nec melius ei pro beneficiis gratia
referri , quam offerendo illi Unigenitum ejus . filium insutiae dignitatis. Atqui etc. Ergo etc. C A P. IV.
De palore, seu Mirati e Sacriscii Missae, ejusque
do. I. Talor, seu virtus sacrificii est. Potentia , V quani ex natura sua habet spirituales essectus producendi. Valor itaque sacrificii ab ejus cssecta distinguendus est. II. Quaoritur ergo inter Theologos, utrum valor Sa-eri scit Eucharistiae infinitiis sit, an finitus. Et quidem 'certum est, ipsam Sacrificii hostiam, Corpus scilicet, et sanguinem Christi in sinitae esse dignitatis , sed in eo vertitur disputationis cardo, utrum voluerit Christus . ut ipsa actio , per quam Corpus Suum os- fertur, infiniti valoris esset, ita ut quantumcumque augeatur corum numerus, pro quibus offertur, et quantumvis eoruni perficiatur dispositio, maiorem semper essectum possit troducere ; an vero volueIit, ut finitus sit ejus valor, ita ut minus essciat, si pro pluribus , ac si pro uno offeratur. Scotus , et post: eum Sιιarea Disp. LXXIX. Seci. II. aliique Coutendunt, Sacrificii valorem esse sinitiain. Cajelantis, Richartas, Cautis. Vasquea, aliique volunt esse infinitum ; esse-Ctu ru iameta pro varia tioininuni dispositione producere sinitum. Disserenita in ergo inter valorem, et effectum, Bcuar militia cum aliis uoti advertens Lib. II. de Sacri